Freedom Fighter


          မတ္လထုတ္၊ ရီးဒါးဒိုက္ဂ်က္ထဲက “The Lady” ကို ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ Michelle Yeoh ရဲ့ “The Role Of Life Time” ကို အဆင္ေျပသလို ဘာသာျပန္ထားတာပါ။


ရီးဒါးဒိုက္ဂ်က္(R-D)  စုၾကည္ဟာ ကမာၻ႕ရဲ႕အထင္ကရ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ရဲ့ ပံုရိပ္ႀကီးပဲ။ ဒီရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားကို ရိုက္ကူးဖို႔ ဘာေတြက ဆြဲေဆာင္ခဲ့လို႔လဲ။

M-Y                       ကြ်န္မက ေဒၚစုရဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ အိမ္နီးခ်င္းျဖစ္တဲ့ မေလးရွားမွာ ႀကီးျပင္းခဲ့တာပါ။ သူမဟာ တကယ္အားက်စရာေကာင္းတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ပါ။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ အာရွတိုက္က အမ်ိဳးသမီးေတြအတြက္ေပါ့။ ႏိုင္ငံနဲ႔ လူမ်ိဳးအတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့နည္းနဲ႔တိုက္ပြဲဝင္ေနတဲ့ သူမလို ကိုုယ္က်ိဳးစြန္႔ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ ေနရာကေန သရုပ္ေဆာင္ခြင့္ရတယ္ဆိုတာ ကြ်န္မအတြက္ေတာ့ တကယ့္ကို အခြင့္ထူးတစ္ခုပါ။

R-D                       ဇာတ္ညႊန္းေရးဆရာ Rebecca Frayn က ခင္ဗ်ားကို ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ အတူတူအလုပ္လုပ္ၾကဖို႔ ဒါရိုက္တာ Luc Besson ကို ခင္ဗ်ားကစၿပီးေတာင္းဆိုခဲ့တယ္ေနာ္။ ဒါက အဓိပၸါယ္တမ်ိဳး ေပါက္သြားႏိုင္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီဇာတ္ကားကိုရိုက္ဖို႔ အဲသေလာက္ ဆႏၵျပင္းျပခဲ့တာလဲ။

M-Y                       ဒီဇာတ္ညႊန္းရရခ်င္းပဲ “အိုး- မိုင္ေဂါ့ ၊ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီဇာတ္ကားကို လက္လြတ္ခံမလဲ။ ကြ်န္မတို႔ ဒီဇာတ္ကားကို ရိုက္ျဖစ္ေအာင္ ရိုက္ရမယ္လို႔” စိတ္ကူးမိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဒၚစုက တကယ္အသက္ရွိထင္ရွားႀကီး၊ အမ်ားႀကီး ဂရုစိုက္ရမယ္ဆိုတာေတာ့ သေဘာေပါက္မိပါတယ္။
                             ဒါေပမယ့္ လုပ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရမယ္။ ဒီဇာတ္လမ္းဟာ ဖြင့္ကို ဖြင့္ေျပာရမယ့္ဇာတ္လမ္းဆိုတာလည္း ကြ်န္မသေဘာေပါက္ပါတယ္။ ဒီလို အာရွတိုက္ရဲ့ ဂုဏ္ထူးေဆာင္အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘဝအေၾကာင္းကုိ ပံုေဖာ္ခြင့္ရဖို႔ဆိုတာ အင္မတန္ မလြယ္ကူတဲ့ ကိစၥပါ။ ကြ်န္မရိုက္ခြင့္ရတာကို အမ်ားႀကီး ေက်နပ္မိတယ္။ ကံအလြန္ေကာင္းလို႔ ရခဲ့တာလို႔လဲ ယူဆပါတယ္။ ကြ်န္မျဖင့္ေလ “ ဒါ ငါရိုက္ရမဲ့ဇာတ္ကား၊ ဒီဇာတ္ကားကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားမယ္” လုိ႔လည္း သႏိၶဌာန္ခ်ခဲ့တယ္။

R-D                       ဒါရိုက္တာ Besson က အက္ရွင္ကားေတြပဲ အရိုက္မ်ားတာ။ ဘာေၾကာင့္သူ႕ကို ဒါရိုက္တာလုပ္ဖို႔ ေရြးခဲ့တာလဲ။

M-Y                       ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားတစ္ကား ရိုက္ကူးရာမွာ ဒါရိုက္တာဟာ အေရးအႀကီးဆံုးလို႔ ကြ်န္မယံုၾကည္ပါတယ္။ သူက ဇာတ္ကားတစ္ကားလံုးရဲ့ ဝိဥာဥ္ပါ။ အားလံုးကို ေပါင္းစည္းေပးရတာက သူပါ။ အစကထဲက ကြ်န္မအမွန္တကယ္လက္တြဲၿပီး အလုပ္လုပ္သြားခ်င္တာက Luc ပါ။ သူက ကြ်န္မရဲ့ Mentor လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ လူေတြက သူ႔ကို အက္ရွင္ဒါရိုက္တာလို႔ ေျပာၾကေပမယ့္ ကြန္မအျမင္မွာေတာ့ သူဟာအလြန္ေတာ္တဲ့ ဒါရိုက္တာ တစ္ေယာက္ပါ။
                             တစ္ခါက သူကြ်န္မကို ေျပာဖူးတာရွိတယ္။ ဇာတ္ညႊန္းတစ္ခုက ရူးသြပ္ေလာက္ေအာင္ မဆြဲေဆာင္ႏုိင္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ဒီဇာတ္ကား မ်ိဳးကိုရိုက္ဖို႔ မိသားစုရဲ့ အခ်ိန္ေတြကုိ ဖဲ့မေပးႏိုင္ပါဘူးတဲ့။

R-D                       ဒီအခန္းကေန သရုပ္ေဆာင္ဖို႔ ဘယ္လိုျပင္ဆင္ခဲ့ရသလဲ။

M-Y                       ေဒၚစုက လူသိမ်ားၿပီး တမူထူးျခားတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ပါ။ သူမ ေျပာပံုဆိုပံု၊ သူမလႈပ္ရွားပံု စတာေတြေပါ့။ ကြ်န္မတို႔မွာ အနီးကပ္ အကူအညီေပးေနၾကတဲ့ အဂၤလိပ္၊ ျမန္မာ ဒိုင္ယာေလာ့ နည္းျပႏွစ္ေယာက္ ရွိခဲ့ရပါတယ္။ ကြ်န္မက စႏၵယားအတီး သင္ခဲ့ရတယ္။ ဝိတ္ေလွ်ာ့ခဲ့ရတယ္။ သူမကို စေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ ၁၉၈၈-ခုႏွစ္ကေန သူမအမ်ိဳးသား ေသဆံုးသည္အထိ သူမဘဝရဲ့ ဆယ္ႏွစ္တာကာလကို ရိုက္ကူးၾကမွာပါ။ ကြ်န္မကိုယ္တိုင္ သူမဘဝထဲကို ႏွစ္လ၊ သံုးလၾကာေအာင္ ေနခဲ့ရပါတယ္။
                             အမ်ားနဲ႔မတူတဲ့ သူမရဲ့အမူအရာေတြကို အေသးစိတ္ ေလ့လာခဲ့ရပါတယ္။ သူမ ေခါင္းညိတ္ဟန္၊ သူမ လက္ရမ္းဟန္၊ သူမ ၿငီးျငဴဟန္၊ စိတ္မသက္မသာျဖစ္ဟန္ စတာေတြေပါ့။ အစပထမ တုန္းကေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဆိုတာ သိပ္မေသခ်ာလွဘူး။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔မွ ယံုၾကည္မႈရလာတာပါ။ ဒါေတြဟာ ဒီရုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းအတြက္ ကြ်န္မရဲ့ အႀကီးမားဆံုး စိန္ေခၚမႈေတြပါ။

R-D                       Besson က သူမအိမ္နဲ႔ တစ္ပံုစံတည္းတူတဲ့အိမ္ကို ဖန္တည္းခဲ့တယ္ေနာ္။ သူမတီးတဲ့ စႏၵယားတံဆိပ္ကစလုိ႔ေပါ့။ ဒီလို တစ္ပံုစံတည္းတူေနတာက အထူးအဆန္းႀကီးျဖစ္ေနၿပီး သူမနဲ႔ လူခ်င္းေတြ႔ရတဲ့အခါ ဘယ္လိုခံစားရပါသလဲ။

M-Y                       ေဒၚစုနဲ႔ေတြ႔ဖို႔ ပထမဆံုးသြားတဲ့အေခါက္ကို ကြ်န္မေကာင္းေကာင္းႀကီး မွတ္မိေနတယ္။ ကြ်န္မ အလြန္စိတ္လႈပ္ရွားေနခဲ့ပါတယ္။ သူမဘဝနဲ႔ ကြ်န္မေနခဲ့ရတယ္။ သူမေျပာတာေတြ နားေထာင္ခဲ့ရတယ္။ သူမကို ေန႔တိုင္း ၾကည့္ေနရတယ္။ အခု ကြ်န္မ သူနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေတြ႔ရေတာ့မယ္၊ သူမက ကြ်န္မကို စကားေျပာေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ အေတြးေၾကာင့္ပါ။ သူမ ကြ်န္မကို ႏွစ္ၿခိဳက္လက္ခံပါေစလို႔လည္း အမွန္တကယ္ ဆႏၵရွိခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ငါ့ဘဝအေၾကာင္း ရိုက္မယ့္ရုပ္ရွင္ဟာ စိတ္ခ်ရတဲ့လူေတြရဲ့ လက္ထဲမွာလို႔လည္း သူမခံစားရေစခ်င္တယ္။
                             ေဒၚစုရဲ့ ပံုစံတူ ရက္ပေလကာ အိမ္ထဲကထြက္မလာခင္ေလးမွာ ကြ်န္မစိတ္ထဲ ေမွ်ာ္လင့္ထားတာေလးရွိတယ္။ ကြ်န္မအိမ္ထဲက ထြက္အလာမွာ David (ဒၚစုရဲ့အမ်ိဳးသား အဲရစ္အျဖစ္နဲ႔ သရုပ္ေဆာင္သူ) န႔ဲ ကြ်န္မသားႏွစ္ေယာက္ ကြ်န္မဆီေျပးအလာ Luc က ခ်က္ခ်င္းႀကီးေပၚလာၿပီး “မလာၾကနဲ႔၊ ဒီအခန္းမွာ မင္းတို႔မပါဘူး” လို႔ ေျပာလိုက္တာမ်ိဳးေလး ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့မိတယ္။
                             ကြ်န္မလည္း အိမ္ထဲကထြက္လာေရာ သူမရဲ့ NLD အဖြဲ႔ဝင္ေတြက၊ ကြ်န္မရဲ့ NLD အဖြဲ႔ဝင္ေတြလိုပဲ တစ္ပံုစံတည္း ဝတ္စားထား ၾကတာေလ။ ကြ်န္မျဖင့္ တကယ့္ကို အရူးအမူးပါပဲ။

R-D                       ေဒၚစုကေရာ ဘယ္လိုအေနအထားရွိပါသလဲ။

M-Y                       ကြ်န္မလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူမကို ေတြ႔ရေတာ့တာပါပဲ။ သူမက ကြ်န္မကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ႀကီးဖက္တယ္။ ေဒၚစုက ေသးေသးသြယ္သြယ္ေပမယ့္ ေတာ္္ေတာ္သန္ပါတယ္။ တကယ္ ခမ္းနား၊ ရိုးသားတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္လို႔ ခံစားမိပါတယ္။ ေပ်ာ္လည္း ေပ်ာ္တတ္ပါတယ္။
                              သူမကိုေတြ႔ၿပီး ခ်က္ခ်င္းပဲ သက္ေတာင့္သက္သာ ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ သူမက ဆိုဖာေပၚထိုင္ၿပီး “အိမ္က ရႈပ္ပြေနတာ စိတ္မေကာင္းပါဘူး၊ ကြ်န္မလြတ္လာကတည္းက လူေတြက ဝင္လိုက္၊ ထြက္လိုက္၊ ၿပီးေတာ့ သားေလး Kim ကလည္းေရာက္ေန၊ သူ႔ပစၥည္းေတြကလည္း ေနရာတကာပဲ” လို႔ ေျပာတယ္။ ကြ်န္မကေတာ့ ကြ်န္မအန္တီအိမ္ ေရာက္သြားရသလိုပါပဲ။



                             အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြ်န္မက ကြ်န္မသရုပ္ေဆာင္ခဲ့တာေတြကိုပဲ စိတ္စြဲေနတာေလ။ ဘုရား…ဘုရား…ငါသရုပ္ေဆာင္ခဲ့တာေတြက သိပ္မ်ားရိုင္းသြားၿပီလား။ သူမက တကယ့္ကို အဇၥ်တၱအလွရွိသူပဲ- လို႔ေလ။ ေမ့လို႔မရႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္ေလးပါ။ ကြ်န္မတို႔ ရုပ္ရွင္အေၾကာင္း မေျပာျဖစ္ၾကပါဘူး။ တမင္မေျပာပဲ ကြ်န္မတို႔ ေရွာင္ခဲ့ၾကတာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ Kim က ကြ်န္မတို႔လုပ္ေနတာေတြကို ျဖည့္စြက္ ေျပာျပပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ သူမနဲ႔အင္တာဗ်ဴးဖို႔ မလိုအပ္ေတာ့ပါဘူး-

                                                         
R-D                       ကြန္ဖူးကားေတြကိုမ႐ုိက္ေတာ႔ပဲနဲ႔ ဒီကေရွ႕ ဒရားမား ေတြကုိပဲ အာ႐ုံစိုက္ေတာမဲ႔ သေဘာလား။

M-Y                       မင္သမီး တစ္လက္အေနနဲ႔ တစ္ေယာက္ေယာက္က က်မဇာတ္ကားကို ၾကည္႔ၿပီး ဒီကားဟာ အက္႐ွင္လား ဒရားမားလုိ႔ မခြဲျခားႏုိင္တာမ်ိဳးကုိ သေဘာက်ပါတယ္။ ရွင္တို႔စိတ္ထဲမွာ အေျပာင္းအလဲ တစ္ခုလု႔ိ ထင္လိုက္ရင က်မ ေျဖာ္ေျဖမႈကိစၥ ေအာင္ျမင္တာေပါ႕။

R-D                       သူမလြတ္ေျမာက္တဲ႔ အခန္းလည္း႐ိုက္ၿပီးေရာ သူမလည္း တကယ္ လြတ္ေျမာက္သြားတယ္၊ဒီသတင္းကိုဖတ္ၿပီး အ႐ူးအမူး မခံစားရဘူးလား။

M-Y                       အဲဒီသတင္း တီဗြီကလာေနတုန္း Luc  ရဲမ်က္ႏႇာကို ရွင္တို႔ ျမင္ေစ႔ခ်င္တယ္၊ သူက တစ္ေယာက္ေယာက္ က်မတို႐ုပ္႐ွင္ထဲက သတင္းကိုမ်ား ခိုးယူသြား သလားေတာင္ ထင္ေနတာ။


R-D                       ေဒၚစု ဒီဇာတ္ကားကို ၾကည္ၿပီးၿပီလား၊ စိတ္ဝင္စားမႈေရာ ႐ွိသလား။

M-Y                       သူမဘယ္ေတာ႔မွ ျပန္မလာႏုိင္ေတာ႔မဲ႔ ေအာက္စဖို႔မွာရႇိတဲ႔မိသားစုကို ခြဲခြာရတဲ႔ အခန္းကုိ စိတ္ကူးနဲ႔ သာ မွန္းၾကည္႔လိုက္ပါ၊ အဲဒီေနာက္ အိမ္တြင္းေထာင္နန္းစံခရီးရွည္။ သူမပါတီ အႏုိင္ရေတာ႔   သူမအမ်ားႀကီး ေပ်ာ္ခဲ႔ရတယ္၊ ၿပီး သူမ အမ်ိဳးသား ဆုံးေတာ႔ ဝမ္းနည္းပက္လက္ ေက်ကြဲရျပန္ေရာ။ေသဆုံးတဲ႔အထိ သူမ အမ်ိဳးသားကို မေတြ႔လိုက္ရရွာဘူး။ ဒီဇာတ္ကားကိုၾကည္႔ရင္း က်မေတာ႔ငိုမိတယ္၊  က်မေတာ႔ငိုမိတယ္၊ သူ ဘယ္လိုေနမလဲေတာ႔ မေျပာတတ္ေတာ႔ဘူး။        

R-D                       ရွလူငယ္ေတြအတြက္ ေဒၚစုကလြဲရင္ ဘယ္သူစံျပျဖစ္ႏုိင္ဦးမလဲ။

M-Y                   ေဟာင္ေကာင္က မာဂရက္ခ်န္း ပါ၊ကမာၻ႕က်န္းမာေရးအဖြဲ႔ အႀကီးအကဲ ေပါ႕။ က်မတို႔ဘဝမွာ စံျပပုဂၢိဳလ္ေတြရွိေနဖို႔ အေရးႀကီး ပါတယ္၊ ဒါေပမယ္အေဝးႀကီးလိုက္႐ွာဖို႔ေတာ႔မလိုပါဘူး၊ သူတို႔က     က်မတို႔မိခင္ေတြပါ။ အခုက်မတို႔မွာ အမ်ိဳးသမီးႏုိဘယ္လ္ဆုရွင္ သံုးေယာက္ေတာင္ရွိေနပါၿပီ၊ဒါက အမ်ားႀကီးအေျပာင္းအလဲေတြျဖစ္ေစႏုိင္လိမ္႔မယ္လို႔ က်မေမ်ႇာ္လင္႔မိပါတယ္။

ၿပီး။     ။ 



ဆုထားမ်က္ခ်ယ္







    






Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.

☥၂၁ ရာစု တိုင္တန္းနစ္ ☥

Look out!
Iceberg, Iceberg!

Bang!

Oh,no. The ship is sinking!
Lifeboats, lifeboats.
Women and children first!
(The chaotic situation on the 21st century Titanic.)

မိန္းမဆန္တဲ႔ ေယာက်္ားေတြ အလုအယက္
ေယာက်္ားဆန္တဲ႔ မိန္းမေတြ ၿငိမ္သက္။



ဇင္ေ၀ေသာ္









Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

သူလည္းလူပါပဲ

 
ၾကာေတာ့ၾကာပါၿပီ ။ ဒီအင္တာဗ်ဴးေလးကို ျပန္ဖတ္မိတာနဲ႕ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ပို႕လိုက္တဲ့ ၇-၁၁-၂၀၁၀ ဆိုတဲ့ မက္ေဆ့ေလးရတာနဲ႕ တၿပိဳင္နက္ျဖစ္ေနတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္မို႕ထင္ရဲ႕ ဒီအင္တာဗ်ဴးေလးကလည္း အရင္တစ္ခါ ဖတ္မိတာကထက္ ပိုလို႕ေတာင္ စီးစီးပိုင္ပိုင္ရွိေနပါေသးတယ္ ။

မယံုရင္ဖတ္ၾကည့္ပါ ။ Scott Johnson ဗ်ဴးထားတဲ့ ဇင္ဘာေဘြဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ေမာ္ဂန္စဗန္ ဂီရိုင္းရဲ႕ အေျဖစကားေတြပါ။ ၂၀၀၉ ခု (မႏွစ္က) စက္တင္ဘာလ News week ထဲက "He is human after all" ကိုဘာသာျပန္ထားတာပါ ။

ေမး ။   ။ ခင္ဗ်ားေအာင္ျမင္မွဳရဲ႕ အနံ႕အသက္ေလးေတြ ရေနတယ္မဟုတ္လား ။
ေျဖ ။    ။ ဟုတ္ပါတယ္ ၊ အထင္ကရ တိုးတက္မွဳႏွစ္ခု ရခဲ့ပါတယ္ ။ သေဘာတူညီခ်က္ လက္မွတ္ေရးထိုးႏိုင္ခဲ့တာရယ္ ၊ ပူးတြဲအစိုးရ ပံုေဖာ္ႏိုင္ခဲ့တာရယ္ပါ ။

ေမး ။   ။ ခင္ဗ်ားကို သတ္ပစ္ခ်င္ေနတဲ့ လူေတြနဲ႕တြဲၿပီး အလုပ္လုပ္ေနရတာေနာ္ ။
ေျဖ ။    ။ ဒါကိုက်ေနာ္ သေဘာေပါက္ပါတယ္ ။ ႏိုင္ငံေရးသေဘာတရားမွာ အတိုက္အခံဆိုတာ ရန္သူပါပဲ ။ အယူအဆ မတူညီမွဳေတြဟာ တကယ့္ကို အဟန္႕အတားပါပဲဗ်ာ ။

ေမး ။   ။ မူဂါဘီ အေပၚမွာထားတဲ့ ခင္ဗ်ားရဲ႕အျမင္ ေျပာင္းသြားၿပီလား ။ ခင္ဗ်ားက သူ႕ကို အာဏာရွင္ လို႕ေခၚၿပီး သူကလည္း ခင္ဗ်ားေခၚသလိုပဲ အာဏာရွင္ဆန္ဆန္ လွဳပ္ရွားျပခဲ့တယ္ေနာ္ ။
ေျဖ ။    ။ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြကစၿပီး မူဂါကီရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြဟာ ခြင့္လႊတ္လို႕ မရေအာင္ ဆိုးဝါးလွပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သေဘာတူညီခ်က္ရၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လက္တြဲ အလုပ္လုပ္ၾကဖို႕ စတင္ခဲ့ၾကပါတယ္ ။

ေမး ။   ။ အတူတကြ ပူးေပါင္းေရးမွာ သူဟာတကယ္ေလးေလးနက္နက္ေကာ သေဘာထားရဲ႕လား ။
ေျဖ ။    ။ ဒီအတြက္ေတာ့ သံသယျဖစ္စရာမရွိပါဘူး ။ သူ႕မွာ သူ႕ကိုယ္ပိုင္ ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႕အစည္းရွိပါတယ္ ။ သူ႕အဖြဲ႕ကို သူထိန္းခ်ဳပ္ထားႏိုင္တယ္လို႕ သူယံုၾကည္ထားပါတယ္ ။

ေမး ။   ။ အခုဆို ႏွစ္ပါတီ ပူးေပါင္းၿပီး အလုပ္လုပ္ေနခဲ့ရၿပီ ။ က်ားၿမီးဆြဲလိုက္မိသလို မခံစားရဘူးလား ။
ေျဖ ။    ။ ဖြဲ႕စည္းပံု မူဝါဒစခဲ့ၿပီ ။ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ကုစားဖို႕လည္းစခဲ့ၾကၿပီ ။ တစ္ရွိန္ထိုး က်ဆင္းေနတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ စည္းပြားေရး အခုရပ္ေနတယ္ ။ စီးပြားေရး အသိုင္းအဝိုင္းမွာ ယံုၾကည္မွဳေတြ ရလာတယ္ ။ ကုန္ထုတ္လုပ္မွဳတိုးတက္လာေနတယ္ ။ ႏိုင္ငံေတာ္ဟာလည္း ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းပဲ ။

ေမး ။   ။ ဒီထက္ပိုၿပီးေျပာင္းလဲမွဳမလုပ္ရင္ ဆက္ၿပီးရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမွဳလည္း လုပ္မွာမဟုတ္ဘူးလို႕ အေနာက္ သံတမန္ေတြက ေျပာေနၾကပါလား ။
ေျဖ ။    ။ ဇင္ဘာေဘြကိုေထာက္ခံဖို႕ ဘယ္သူ႕ကိုမွ က်ေနာ္က အတင္းတြန္းအားေပးလို႔ မရပါဘူး ။ ဒါဟာက်ေနာ္တို႕လက္ရွိအေနအထားနဲ႕ က်ေနာ္တို႕ အနာဂါတ္ပါပဲ ။ 

ေမး ။   ။ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႕မွဳေတြ ရုပ္သိမ္းသင့္ၿပီလား ။
ေျဖ ။    ။ က်ေနာ္တို႕ ရင္ဆိုင္ေနရတာက ကမာၻလွည့္ ခရီးသြားနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ ပိတ္ဆို႕မွဳေတြပါ ။ ဒါကလည္း အေျခအေနအရ ျဖစ္ခဲ့ရတာပါ ။ ။ အၾကမ္းဖက္မွဳေတြေပါ့ ။ အၾကမ္းဖက္မွဳဆိုတာကလည္း ဘာလက္နက္မွ ခုခံစရာမရွိရွာတဲ့ ျပည္သူေတြကို ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရက အၾကမ္းဖက္တာပါ ။ တကယ့္ကို ခြင့္လႊတ္လို႕ မရတဲ့ ျပစ္မွဳေပါ႕ ။ ဒါေပမယ့္ အခုလက္ရွိအေနအထားမွာေတာ့ အီးယူတို႔  အေမရိကန္တို႔နဲ႕ ျပန္ေတြ႕ဆံုၿပီး "က်ေနာ္တို႕ ပံုမွန္အေနအထားအတိုင္း ျပန္သြားၾကစို႕လား" လို႔ ေမးရေတာ့မယ့္ အခ်ိန္ပါ ။

ေမး ။   ။ လြန္ခဲ့တဲ့ လပိုင္းေတြက ခင္ဗ်ားနဲ႕ မူဂါဘီနဲ႔ အျပန္အလွန္ ဆက္ဆံေရးက ဘယ္လိုအေျခအေနမွာ ရွိပါသလဲ ။
ေျဖ ။    ။ ဒါကေတာ့ ရွင္းျပလည္း အပိုပဲလို႕ ထင္တယ္ ။ က်ေနာ္ရွင္းျပလည္း ခင္ဗ်ားသေဘာေပါက္မွာ မဟုတ္ဘူး ။ (ရီလ်က္)တစ္ပတ္တစ္ခါ က်ေနာ္တို႕ေတြ႕တယ္ ။ အစိုးရနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ စကားေတြ က်ေနာ္တို႕ေျပာၾကတယ္ ။ သူ႕ရဲ႕ဝန္ႀကီးေတြကို က်ေနာ္က ဦးေဆာင္တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ "သမၼတႀကီး က်ေနာ္ေရာက္လာပါၿပီ ။ လွ်ပ္စစ္မီးနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ ဘာေတြျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္တင္ျပေနပါတယ္" ဆိုတာေလာက္ေတာ့ မဟုတ္ရဘူးေပါ့ဗ်ာ ။ က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ ပုဂၢိဳလ္ေရးသင့္ျမတ္မွဳ အတြက္လည္း တုိက္ဆုိင္တိုင္း ေျပာၾကတာေပါ့ . ဒါလည္းတိုးတက္စ ျပဳေနပါၿပီ ။

ေမး ။   ။ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ကိစၥေတြမွာ သူနဲ႕ဘယ္လိုလုပ္ ဆက္ဆံဖို႕ လမ္းစေတြ ရခဲ့တာလဲ ။
ေျဖ ။    ။ အခက္ခဲဆံုးကာလတစ္ခုကို က်ေနာ္ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ရပါတယ္ ။ (ေရြးေကာက္ၿပီး တစ္ပတ္မွာ သူ႕ဇနီး ကားတိုက္မွဳနဲ႕ ေသဆံုးခဲ့ရရွာပါတယ္) ။ ဒီအတြက္ က်ေနာ့္အေပၚမွာ သူကရုဏာသက္လာပါတယ္ ။

ေမး ။   ။ ခင္ဗ်ားကို ကရုဏာသက္ခဲ့တာ  အမွန္ပဲလား ။
ေျဖ ။    ။ အမွန္ပါပဲ ၊ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္နဲ႕ မူဂါဘီဟာ တစ္အူတံုဆင္း ညီရင္းအစ္ကိုေတြလို ခ်စ္ၾကပါတယ္လို႕ေတာ့ ေျပာလို႕ဘယ္ရမလဲဗ်ာ။

ေမး ။   ။ ခင္းဗ်ားကို အံ့ၾသေစတဲ့ အခ်က္ေတြမ်ား မရွိခဲ့ဘူးလား ။
ေျဖ ။    ။ တကယ္ေတာ့ သူလည္းလူပါပဲ ။

ေမး ။   ။သူ႔ကို တစ္ေယာက္ေယာက္က ေနာက္ကေန ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတယ္လို႔ မထင္ဘူးလား။
ေျဖ ။    ။ အရူးလုပ္မခံရပါေစနဲ႕ဗ်ာ ။ သူဟာ အားလံုးကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့လူပါ ။ သူဟာ အဘိုးႀကီးတစ္ေယာက္ဆိုတာ မွန္ပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သိပ္ပါးနပ္ၿပီး အခြင့္အေရးရရင္ ရသလို ယူႏိုင္တဲ့ လူႀကီးပါ ။ 

ေမး ။   ။ သူ႕ရဲ႕ၿခိမ္းေျခာက္တာကို ခံရဖူးသလား ။
ေျဖ ။    ။ ဘယ္သူၿခိမ္းေျခာက္တာကိုမွ က်ေနာ္ မခံရဖူးပါဘူး ။ ဒီလိုမွ မဟုတ္ရင္လည္း ျပႆနာေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္နဲ႕ ဆယ္ႏွစ္တာကာလကို ဘယ္လိုရင္ဆိုင္လို႔ ရပါေတာ့မလဲဗ်ာ ။

ေမး ။   ။ မူဂါဘီက တရားစြဲခံရမွာကို စိုးရိမ္ေနသလား ။
ေျဖ ။    ။ မထင္ပါဘူး ။ သူ႕အဓိကပစ္မွတ္က ေသရင္နာမည္က်န္ရစ္ခဲ့ဖို႕လုိ႕ထင္ပါတယ္ ။ ဒါကလည္း အျပင္လူေတြနဲ႕ သိပ္မဆိုင္လွဘူးဗ် ။ လူထုခ်စ္ေအာင္ ဘာမွလုပ္မေပးခဲ့တာေတာင္ လူထုရဲ႕ေမတၱာကို ခံယူခ်င္တတ္ၾကတာ က်ေနာ္တို႕လူ႕သဘာဝပဲမဟုတ္လား ။ က်ေနာ္တို႕လုပ္ခဲ့တဲ့ေကာင္းကြက္ေလးေတြကိုၾကည့္ၿပီး လူထုႀကီးက က်ေနာ္တို႕ကို သတိရေစခ်င္တယ္ ။ အဆိုးေတြျမင္ၿပီး ေမ့မရျဖစ္တာမ်ဳိး မလိုခ်င္ဘူးေပါ့ဗ်ာ ။


ဒါပါပဲဗ်ာ ။ မစၥတာေမာ္ဂန္ဟာ ဒီေနရာကိုေရာက္ဖို႕ အသတ္ခံရလုနီးပါး ျဖစ္ခဲ့တယ္ ။ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီ ျပန္ေပးဆြဲခံရမလိုလည္း ျဖစ္ခဲ့တယ္ ။ ေထာင္ဆိုတာကေတာ့ အိမ္ဦးနဲ႕ၾကမ္းၿပင္ ။

သူ႕အတိုက္အခံ ဇင္ဘာေဘြသမၼတ ေရာဘတ္မူဂါဘီဆိုတဲ့ အာဏာရွင္ အဘိုးႀကီးကလည္း အာဖရိကရဲ႕ အာဏာရွင္ ေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ၾကြင္းႀကီး ။ နည္းနည္းေနာေနာ အေကာင္ႀကီးမဟုတ္ဘူး ။  သူ႕အာဏာၿမဲဖို႕ ဘာလုပ္ရမလဲသာေျပာ ၊ အကုန္လုပ္ခဲ့တဲ့ အဖိုးႀကီးပဲ ။

ဘာပဲေျပာေျပာ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏိုင္ရလိုက္ေတာ့ မူဂါဘီတစ္ေယာက္ ေအာင့္သက္သက္နဲ႕ ပါဝါရွဲယား လုပ္ခဲ့ရတယ္ ။ မစၥတာေမာ္ဂန္ကို ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေနရာေပးခဲ့တယ္ ။

သာကီဝင္မ်ဳိးဆိုတာေတြ ၊ ဘုရားမ်ဳိးဆိုတာေတြနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိ လူယဥ္ေက်းလို႕ထင္ေနၾကတဲ့ က်ေနာ္တို႕လူမ်ဳိးေတြ အာဖရိကလူရိုင္းေတြေလာက္မွ ယဥ္ေက်းပါ့မလားလို႔ စိုးရိမ္မိတယ္ ။

မစၥတာေမာ္ဂန္ရဲ႕စကားအရေတာ့ သူ႕အာဏာၿမဲဖို႕ ဘာမဆိုလုပ္ခဲ့တဲ့ မူဂါဘီေတာင္ "He is human after all" တဲ့ ။

မူဂါဘီေတာ့ လူျဖစ္သြားၿပီ ။
အတၱေတြ မာနေတြခ်ၿပီး ႏိုင္ငံအတြက္ အလုပ္လုပ္ေနျပန္ၿပီ ။

(ေ႐ႊျမန္မာမဂၢဇင္း ၊ အတြဲအမွတ္ (၃၄) တြင္ပါရွိခဲ့ေသာေဆာင္းပါးကို ျပန္လည္ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္။)


ဇင္ေ၀ေသာ္
















Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.

ကြန္ဖလစ္

၁၉၈၆ခု အေမ႐ိကန္ အက္ဖ္ ဘီ အုိင္ ရဲ႕အစီရင္ခံစာအရ ၂၈ မိနစ္မႇာ လူတစ္ေယာက္ အသတ္ခံေနရသတဲ့။
မႏွစ္က ကုလသမဂၢ အစီရင္ ခံစာတမ္းမွာေတာ႔ ဒီႏွံဳးထားက ေခါက္ခ်ဳိးတက္သၸားျပီ တဲ႔။
a) Micro conflicts
b) Macro conflicts
လူနည္းစု ၾကားမွာ ျပႆနာျဖစ္ပၸားမႉကုိ Micro conflicts လုိ႕ေခၚျပီး
အစုိးရ အဆင့္ႏုိင္ငံေတာ္ အဆင့္ျဖစ္ေနတဲ့ ျပႆနာေတၸကုိေတာ႔ Macro conflicts လု႔ိ ေခၚရင္ ရပါတယ္။

ဒါကိုပဲ
Inter-nation conflicts
International conflicts လု႔ိ ေခၚႏုိင္ပါတယ္။


















Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.

စပါးႏွံႏွင့္ ေျပာင္းဖူး

ညီမေလးေရ-
          ဒီတစ္ခါေတာ့ စာသင္ခန္းထဲကို ပထမဝင္လာတာက ရေသ့ႀကီးတဲ့ကြယ္။ သူ႔လက္ထဲမွာလည္း ငိုက္ေနတဲ့စပါးႏွံတစ္ႏွံ ကိုင္ထားသတဲ့။ ကေလးေတြက စာကေလးေတြမ်ား အစာေကြ်းဖို႕လားလို႔ စဥ္းစားေနတာေပါ့။

          မဟုတ္ပါဘူးကြာ၊ ရေသ့ႀကီးက စပါးႏွံကိုျပၿပီး-


          “ပညာရွိဆိုတာ အဆံျပည့္ေနတဲ့ စပါးႏွံလို ငိုက္ေနတယ္။ ေထာင္ေထာင္လႊားလႊား မရွိေတာ့ဘူး” ဆိုၿပီး ပညာရွိရဲ႕ ဂုဏ္ပုဒ္ေတြကို ရွင္းျပသတဲ့။


          ဒီေတာ့ ေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္က-
          “ပညာရွိမျဖစ္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ပညာရွိျဖစ္ရင္ လူတကာကို ေမာ့မၾကည့္ရဲေတာ့ဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ အဲသေလာက္ေပ်ာ့တဲ့ ခါးရိုးေတြမရွိဘူး။ လူေတြ႕တိုင္းကို ဦးညႊတ္အရိုအေသ မေပးႏိုင္ဘူး၊ စပါးႏွံဆိုတာက ေလလာရာ ယိမ္းတတ္တဲ့ သေဘာလည္းရွိတယ္၊ က်ေနာ္တို႕က အဲလိုႀကီး လိုက္မယိမ္းႏိုင္ပါဘူး” လို႔ ေတြးေတြးဆဆ ေျပာသတဲ့။

          ဒီေတာ့ ရေသ့ႀကီးက-
          “မင္းတို႔ေခတ္ လူငယ္ေတြ ေတာ္ေတာ္ေျပာရခက္တာပဲ” ဆိုၿပီး စိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႔  စာသင္ခန္းထဲက ထြက္သြားသတဲ့။


  ရေသ့ႀကီး စာသင္ခန္းထဲက ထြက္သြားေတာ့ (၂၁) ရာစု ရဟန္းတစ္ပါး ဝင္လာသတဲ့ကြယ္။ သူ႔လက္ထဲမွာ ေျပာင္းဖူးႀကီးတစ္ဖူးလည္း ကိုင္ထားသတဲ့။ အဲဒီ ရဟန္းက-


       “ကေလးတို႔ေရ၊ ဒီေျပာင္းဖူးႀကီးကို ၾကည့္ၾကကြဲ႔။ ဒီေျပာင္းဖူးႀကီးဟာ အဆံလည္းျပည့္ေနၿပီး၊ ေနတာကလည္း ပညာရွိဆန္ဆန္ ခပ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ခပ္မွန္မွန္ပဲ။ သူတတ္ထားတဲ့ ပညာကို ဘယ္အာဏာ ဘယ္ပါဝါနဲ႔မွ မလဲႏိုင္ဘူးလုိ႔လည္း ခံယူထားတယ္ဒီေတာ့ ဒီေျပာင္းဖူးႀကီးက လူေတြ႔တိုင္း ဦးညႊတ္အရိုအေသ မေပးေတာ့ဘူးတဲ့သူ႔ခါးက သိပ္မေပ်ာ့လို႔လည္း ေနမွာေပါ႔ကြယ္ ၊ ဒီေတာ့ သူကေလလာတိုင္းလည္း လိုက္ယိမ္းစရာ မလိုေတာ့ဘူး” လုိ႔ ရွင္းျပသတဲ့့။
 
  ဒီေတာ့ ကေလးေတြက “ဟုတ္တာေပါ႔၊ ပညာတတ္ၿပီး ဘာမွမဟုတ္တဲ့လူေတြကို လိုက္ဦးညႊတ္ရတာ၊ ေလလာတိုင္း လိုက္ယိမ္းေနရတာ ခါးေညာင္းပါတယ္” လို႔ ေျပာၾကသတဲ့။        ။


ဒါပါပဲ ညီမေလးရယ္-
   ဒီပံုျပင္က အႏၲရာယ္ႀကီးသကြဲ႔ ။ ညီမေလးကို ခ်စ္လို႔ (အားႀကီးခ်စ္လို႔)  ေျပာတာ။ သူမ်ားေတြကို ေလွ်ာက္မေျပာရဘူးေနာ္။ သေဘာတူေသာ္ရွိ၊ မတူေသာ္ရွိေပါ႔ကြယ္။ မွတ္ထားေနာ္ ညီမေလး။



ဇင္ေ၀ေသာ္



















Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.