" ေအာ္ စီကာ စဥ္ကာနဲ႔ စနစ္တက် ပူေနရတဲ႔ စကၤာပူ "
ဤ ကြန္မင္႔ကိုေတာ႔ ဇင္ေဝေသာ္ဆီက လုယူျပီး ျပန္ရေပေတာ႔မည္။ ျဖစ္ပုံက ဤ သို႔တည္း။ ေက်ာင္းမွ ဒကာ ဒကာမ်ားႏွင္႔အတူ လာအိုကိုသြားစဥ္ ေတာင္ ငယ္ တစ္ေတာင္ ကို တက္အျပီး ေခၽြးမ်ားထြက္၊ သကၤန္းလဲလွယ္ခ်ိန္မရေတာ႔ ေခၽြးမွစ၍ အေအးပတ္သြားေတာ႔သည္။
ထို အေအးပတ္က စကၤာပူအထိ ပါလာေတာ႔ ဆရာဝန္ကို ျပရသည္။ စကၤာပူက ေဆးဝါးကုသမႈ၊ ေဆး႐ုံ ေဆးခန္းမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ နာမည္ရ ပါသည္။ ဤ နာမည္က ထူးထူး ျခားျခား ေရာဂါေတြနဲ႔ ပတ္သက္သည္။ သာမန္ ႏွာစီး၊ ေခ်ာင္းဆိုး၊ အေအးမိလို႔ကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ဆိုးသည္။ ႏွာစီး၊ ေခ်ာင္းဆိုး၊ အေအးမိရင္ ေသာက္ဖို႔ ကိုယ္ ေသာက္ေနက် ေဆး မ်ား ျမန္မာျပည္ကေန ယူလာတတ္ၾကသည္႔ လူမ်ားကိုေတြ႔လွ်င္ အရင္က ပိုလြန္းတယ္ဟု ထင္မိသည္။ ယခုမွ သူတို႔ကို နားလည္သြားေတာ႔သည္။
ဆရာဝန္ကို သြားျပစဥ္ အပူလည္း မရွိ၊ အေအးပတ္ရုံသာဟု ဆုိကာ သာမန္ ေသာက္ေဆးကိုသာ ေပးျပီး မသက္သာက ျပန္လာရန္ ေျပာသည္။ ကိုယ္တိုင္ေတာ႔ သိသည္။ ေဆးျပင္းမ်ား ေသာက္ခဲ႔ရသူ အဖို႔ ဤ ေဆးေလာက္ကေတာ႔ ေရာဂါပိုးက ပ်င္းေတာင္ ပ်င္းေသးတယ္ ပါ။ မသက္သာ။ ဤသို႔ျဖင္႔ပင္ သာမန္ အေအးပတ္ရာမွ အဆုတ္ကို သြား ထိေလေတာ႔သည္။ ထိုအခါ ဆရာဝန္က အဆုတ္မွာ ခရက္ကင္း ေဆာင္းဒ္ ၾကားရသည္။ ရင္ဘတ္ ဓာတ္မွန္ရိုက္ဖို႔ လိုေကာင္း လိုမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ပုံႀကီးခ်ဲ႕လာျပန္သည္။
ေဆး ငါးရက္ေသာက္၍ မသက္သာေသာအခါ ဆရာဝန္ကို အင္တီ ဗိုင္ေအာ တစ္ ပိုးသတ္ေဆးမပါဘဲ ေရာဂါ မေပ်ာက္ႏိုင္ ဟု ေျပာမိသည္။ သို႔ေသာ္ ဤမွ ဆရာဝန္ေတြက အင္တီ ဗိုင္ေအာတစ္ ပိုးသတ္ေဆး ေပးရ မႇာ ေထာင္ က်ေတာ႔မေလာက္ ေၾကာက္သည္။ ေၾကာက္မယ္ဆိုလည္း ေၾကာက္စရာပင္၊ တစ္ခုခုဆို ဆရာဝန္ကို တရားစြဲဖို႔ ဝန္မေလးၾကေပ။ သို႔ေသာ္ ဒုတိယ ငါးရက္စာ ေဆေပးရာမွာလည္း ေဆး က ေပ်ာ႔ေနဆဲ။ မသက္သာက ျပန္လာရန္သာ ေျပာလာျပန္သည္။ ခက္ရခ်ည္႔။
သြားရျပန္ျပီ တတိယအႀကိမ္။ ဤ အႀကိမ္မွာ သလိပ္မရွိေတာ႔ အဆုတ္က ခရက္ကင္း ေဆာင္းဒ္ မၾကားရေတာ႔။ ထိုအခါေရာက္မွ အင္တီ ဗိုင္ေအာတစ္ ပိုးသတ္ေဆး ေပးေလေတာ႔သည္။ သုံးရက္မွ်ေသာက္ျပီး ေရာဂါလည္း ေပ်ာက္ေတာ႔၏။ ေဆးနဲ႔ ေရာဂါ သင္႔ သြားျပီေပကိုး။
စဥ္းစားမိသည္၊ ျမန္မာျပည္မွာ ဆိုလွ်င္ တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ မွ်ဆို ေပ်ာက္ရ မည္႔ ေရာဂါက ေဆးထိုးဖို႔ေၾကာက္၊ အင္တီ ဗိုင္ေအာတစ္ ပိုးသတ္ေဆး ေပးရမႇာေၾကာက္ေသာ ဆရာဝန္တို႔ေၾကာင္႔ သုံး ပတ္ေလာက္ ဖ်ားလိုက္ရ၊ ပူလိုက္ရသည္။ သူတို႔ မမွားပါ၊ သို႕ေသာ္ ျမန္မာတို႔ အင္ျမဴး စစ္စတန္ကို ျမန္မာဆရာဝန္တို႔သာ သိသည္။ ေအာ္ သူမ်ား ေကာင္းတိုင္း ကိုယ္႔ အတြက္ မေကာင္းတတ္ဟုသာ ေတြးေနမိသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ အထက္ပါ ကြန္ မင္႔ေလးကိုဖတ္ရင္း ၿပဳံးလိုက္မိသည္။
အျပစ္ဆိုလိုက ဆိုၾကေစ၊ ေကာင္းလွသည္ဆိုေသာ ျပင္သစ္ စားဖိုမႉး ခ်က္ သည္႔ ေဒၚလာ ၁၀၀ ရာတန္ ေန႔လယ္စာသည္ မိမိလွ်ာေပၚမွေတာ႔ ပဲျပဳတ္ နဲ႔ ငါးပိရည္မွ်ပင္ ခံတြင္း မေတြ႔။ ေနာက္ေနာင္ ဤ ေန႔လယ္စာမ်ိဳး မကပ္ပါ နဲ႔ေကာ႔ ဟု ပင္ တစ္ခါတည္း ေမတၱာရပ္လိုက္မိသည္။ ကိုယ္တိုင္ ရိုးသား ဖို႔ေတာ႔ လိုသည္။ သူမ်ား ေကာင္းတိုင္းေတာ႔ လိုက္ မေကာင္းႏိုင္။
ျမန္မာတို႔ အေအးမိေရာဂါအတြက္ေတာ႔ စ လုံးဆရာဝန္သည္ ျမန္မာ ဆရာဝန္တို႔ ေျခဖ်ားပင္ မမီ။ ေရာဂါပုိးကို အဆုတ္အထိ ကူးစက္ခြင္႔ သုံးပတ္ေပး သည္။
ေမတၱာျဖင္႔
သီဟနာဒ
