စၾကဝဠာ ( ေလာကဓာတု ) ႏွင္႔ ပတ္သက္၍ ေ႐ွး ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကတည္း က ပံုစံ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖြင္႔ဆို ရွင္းျပခဲ႔ၾကသည္။ ၎တို႔ အနက္ သိပၸံပညာျဖင္႔ ေလ႔ လာ သုံးသပ္ၾကည္႔လ်ွင္ ဘုရား႐ွင္၏ စၾကဝဠာ ( ေလာကဓာတု )ဆိုင္ရာ ဖြင္႔ ဆိုမႈသည္ အျပည္႔စုံဆုံး ျဖစ္သည္။
ဘုရား႐ွင္၏ ေဒသနာေတာ္တို႔ အရ စၾကဝဠာသည္
၁။ အစ အဆုံးမ႐ိွ ( S. 11, 178 )
၂။ သို႔ေသာ္ ပုံသ႑ာန္ ႐ိွ၏။ ယင္း ပုံသ႑ာန္ကား တသမတ္တည္း ရိွမေန၊ အခ်ိန္ၾကာျမင္႔လာသည္ႏွင္႔ အမ်ွ ၿပိဳကြဲလိုက္၊ စုစည္းလိုက္ျဖင္႔ ပုံသ႑ာန္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္းလဲေန၏။ ( D.111,84 )
၃။ ယင္း စၾကဝဠာ ( ေလာကဓာတု ) ႀကီထဲ၌ မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ ကမၻာ ၊ ေန၊ လ တို႔ တည္႐ိွေနၾကသည္။ ( A.1 ,227 )
၄။ ေလာကဓာတ္ ႏွစ္ခုၾကားက ေန၊ လ အေရာင္၊ အပူေငြ႔ တို႔ မေရာက္ ႐ိွေသာ ရပ္ဝန္း ရိွသည္၊ ေလာကႏၲ႐ိက ( ေလာကႏၲ႐ိက္ ငရဲ ) ဟု ဆို၏။ ( M.111, 124 )
၅။ နဂါးေငြ႔တန္းတို႔၏ တစ္ခု ႏွင္႔ တစ္ခု အကြာအေဝးကလည္းလြန္စြာ ရွည္ လ်ားလွသည္ ဟု အထက္ပါ စာျဖင္႔ ၫႊန္းဆိုခဲ႔၏။
အခ်ိ႕ေသာ ဘာသာေရး ယုံၾကည္မႈမ်ားအရ စၾကဝဠာ ( ေလာကဓာတု ) သေဘာကို ဖန္ဆင္းသူ တန္ခိုးရွင္တို႔ကသာ ရွင္းျပႏိုင္သည္ ဟုဆို၏။ ဗုဒၶဘာသာအရ ဤ အယူသည္ အမွတ္မွားမႈ တစ္ခုသာ ျဖစ္ေၾကာင္း ယူဆ သည္။
ဗုဒၶဘာသာ ေဒသနာမ်ား အရ စၾကဝဠာ ( ေလာကဓာတု ) သည္ သဘာဝ အရင္းခံ ျဖစ္တည္မႈသာျဖစ္ၿပီး ( Natural causes ) သဘာဝလြန္ တန္ခိုး ရွင္၊ ဖန္ဆင္းရွင္တို႔ႏွင႔္ ( Super-natural causes ) တစုံတရာ ပတ္သက္မႈ မရိွ။
Ref: A Guide to Buddhism A to Z. Universe.
လူပုဂၢိဳလ္ မ်ားအတြက္
S= သံယုတၱ နိကာယ။
D=ဒီဃ နိကာယ။
A= အဂၤုတၲရ နိကာယ။
M= မဇၩိမ နိကာယ။
သီဟနာဒ
