သူမ်ားေတြအတြက္ ေႏြဦးသည္ လွပေသာကာလတစ္ခု ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ပါ လိမ္႔မည္။ က်ေနာ္႔အထင္မွာေတာ႔ ရာသီသုံးခုအနက္ ေႏြရာသီသည္ စိတ္ ပ်က္စရာ အေကာင္းဆုံးဟု ထင္မိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ေႏြဦးကိုလည္း လုံးဝ သေဘာမေတြ႔ပါ။
ဥဩတြန္သံသည္ လြမ္းစရာေကာင္းသည္ဟု တခ်ိဳ႕က ဆိုၾကသည္။ တြန္ေ နေသာ ဥဩကိုလည္း အေဖာ္ကြာ၊ အထည္းက်န္ျခင္းဟု လူေတြက ထင္သ လို အဓိပၸါယ္ေဖာ္ေနၾကသည္ကိုလည္း ေတြ႔ျမင္ေနသည္။ အမွန္မွာ ဥဩက တြန္ခ်င္လို႔ တြန္ေနျခင္းသာျဖစ္ၿပီး အေဖာ္ကြာျခင္း၊ အထည္းက်န္ျခင္းႏွင္႔ မဆုိင္လွပါ။ ရွင္းျပပါမည္။ တစ္ခါက " ဥဩ ဥဩ " ဟု ဟိုဖက္သစ္ပင္ႏွင္႔ ဒီဖက္သစ္ပင္မွေနၿပီး ၿပိဳင္တူေအာ္ေနသည္႔ ဥဩဖိုႏွင္႔ဥဩမကို ေတြ႔ရဖူး သည္။ သူတို႔သည္ လြမ္းလို႔ေအာ္ေနျခင္း လုံးဝမျဖစ္ႏိုင္ပါ။ ေအာ္ခ်င္ လို႔ ေ အာ္ေနျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ ဟိုဖက္သစ္ပင္ႏွင္႔ ဒီဖက္သစ္ပင္ လြမ္းေနစရာ လုံးဝအေၾကာင္းမ႐ိွပါ။ ထို႔ေၾကာင္႔ လူအမ်ားစု ခံစားေနရသည္႔ ေႏြဦးဂီတ ဆိုသည္ကလည္း က်ေနာ႔အတြက္ မခ်ိဳေတာ႔ပါ။ လြမ္းစရာေကာင္းသည္ဟုလည္း လုံးဝ မထင္မိေတာ႔ပါ။ ပါးစပ္ေဆာ႔ေသာ ဥဩတို႔၏ ပူညံပူညံ အသံသာ ျဖစ္ေနပါေတာ႔သည္။
ေႏြဦးေရာက္ၿပီဆိုသည္ႏွင္႔ ရြာလယ္လွည္းလမ္းေဘးမွာရိွေသာ က်ေနာ္တို႔ အိမ္ထဲကို ဖုန္ေတြ အလုံးလိုက္ အလုံးလိုက္ဝင္လာတတ္သည္။ တားဆီးလို႔ လုံးဝမရပါ။ ထမင္းစားၿပီဆိုလ်င္လည္း ထမင္းပုဂံျပားမွာသဲတရွပ္ရွပ္နဲ႔ ျဖ စ္ေ န တတ္သည္။ ထမင္းတစ္ခါစားတိုင္း ဗိုက္ထဲကို သဲဘယ္ေလာက္ ေရာက္ သြားမွန္းပင္မခန္႔မွန္းႏိုင္ေတာ႔ပါ။ ေရေသာက္မလို႔ ေရခြက္ကိုင္လိုက္ လ်င္လည္း ခြက္ႏွင္႔လက္ မထိမီ ဖုန္မႈန္႔ေတြနဲ႔ အရင္ထိသလို ခံစားရသည္။ သန္းထြန္းေလး သီခ်င္းထဲက ဖုန္လုံးႀကီးမ်ားသည္ အျပင္မွာ စိတ္ပ်က္ စ ရာ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါသည္။
အဆုိဆုံးကေတာ႔ ေအးရာ ရွာေနတတ္သည္႔ ေခြးဝဲစားႀကီးက ေသာက္ေရ အိုးစဥ္ေအာက္ လာဝပ္တတ္ျခင္းျဖစ္သည္။ ေခြးဆိုသည္႔အတိုင္း ဘာ အဝတ္ အစားမွ ဝတ္မထားပါ။ ေသာက္ေရအိုးစဥ္ေအာက္ ေရာက္ၿပီဆိုသည္ႏွင္႔ တစ္ ကိုယ္လုံးက သူ႔ဝဲေတြကို တဗ်င္းဗ်င္းကုတ္ေလေတာ႔သည္။ သူကုတ္လိုက္တိုင္း ဝဲမ်ား၊ ေခြးသန္းမ်ား ထြက္ထြက္လာတတ္သည္။ ထြက္ လာေသာ ေခြးသန္းမ်ားကို တစ္ခါတစ္ခါ သူက ကိုက္စားေနတတ္ျပန္သည္။ အလြန္ မႏွစ္ၿမိဳ႕စရာေကာင္းေသာ ေႏြဦးရွဳခင္းျဖစ္သည္။
ေႏြဦးေရာက္လာၿပီဆိုလ်င္ လင္မယား ရန္ျဖစ္တာလည္း ပိုမ်ားလာသည္။ အဓိက အေၾကာင္းက ထန္းေရ လႈိင္လႈိင္ေပါျခင္းနဲ႔ အလုပ္မရိွသျဖင္႔ ဖဲဝိုင္း မ်ား ေပါလာျခင္းေၾကာင္႔ဟု ထင္ပါသည္။ မူးလာလို႔ ရန္ျဖစ္တာ၊ ဖဲရွဳံးလို႔ ရန္ျဖစ္တာစသျဖင္႔ ရန္ျဖစ္လို႔သာေနၾကေတာ႔သည္။
ထိုမ်ွမက ေႏြဦးေရာက္လာၿပီဆိုလ်င္ မ်က္ေစ႔က်ိန္းသူ၊ မ်က္ခန္းစပ္သူမ်ား လည္း အေတာ္ေပါပါသည္။ တခ်ိဳ႕က သန႔္သန္႔ရွင္းရွင္း မေနၾကသျဖင္႔ မ်က္ေခ်းမ်ားပင္ အလုံးလိုက္ ျမင္ေနရတတ္သည္။ ရြံစရာ ေကာင္းလွသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ေႏြရာသီကို လုံးဝ မႏွစ္ျမိဳပါ။
တခ်ိဳ႕က "သစ္ရြက္ေရာ္ရည္၊ ဣႏၵနီဝယ္" စသျဖင္႔ ဖြဲ႔ဆိုတတ္ၾကေသးသည္။ အမိႈက္လွဲရသည္႔ ဒုကၡကို လုံးဝသိဟန္မတူပါ။ က်ေနာတို႔ ကေလးဘဝ က ေႏြရာသီေရာက္လ်င္ အေၾကာက္ဆုံးက တံမ်က္စည္းလွဲရေသာအလုပ္၊ အမႈက္က်ဳံးရေသာ အလုပ္ျဖစ္ပါသည္။ တံမ်က္စည္းလွဲတာ မေျပာင္ လ်င္ ေကာင္ဘိုက နား႐ြက္ကို ဆြဲလိမ္သည္။ ေကာင္ဘိုသည္ လူမဟုတ္ပါ။ ကိုရင္ျဖစ္သည္။ ကိုရင္ေအာင္ဘိုျဖစ္သည္။ သို႔သာ္ က်ေနာ္တို႔ ကေလးပါး စပ္မွာ ျမန္ျမန္ေခၚေတာ႔ ကိုရင္ေအာင္ဘိုက ေကာင္ဘို ျဖစ္သြားေတာ႔သည္႔။
ေႏြဦးက ေၾကာက္စရာလည္း အလြန္ေကာင္းသည္။ "လက္ပန္ဖူး ေခြး႐ူး၊ လက္ပန္ပြင္႔ ေခြးလြင႔္" ဟုဆိုိုးစကား ရွိသည္။ ထိုစကားက တကယ္လည္း မွန္သည္။ ေႏြဦးေရာက္လာၿပီဆိုလ်င္ ေခြး႐ူးလည္း အေတာ္ေပါသည္ ။ ေခြး ႐ူး၏ မ်က္လုံးမ်ားက ၾကည္႔ရဆိုးသည္၊ ေခြး႐ူးအကိုက္ခံရလ်င္ ေခြး႐ူးျပန္ေ ရာဂါ ရတတ္သည္။ ထိုထက္ စိတ္ညစ္စရာေကာင္းသည္က ဘယ္သူ႔ေခြးေ တာ႔ ႐ူးၿပီဆိုတာႏွင္႔ လႇံဆြဲ၊ ဓားဆြဲျဖင္႔ ထိုေခြးကို ဝိုင္းသတ္ၾကေတာ႔သည္။ မေသမရွင္ ေသြးသံရဲရဲျဖင္႔ ေလ်ွာက္ေျပးေနရေသာ ထိုေခြးကို ကပ္ေပါက္ထဲ က ေခ်ာင္းၾကည္႔ရသည္ကပင္ အေတာ္ စိတ္ပ်က္စရာ ေကာင္းလွပါသည္။
ေႏြဦးေရာက္လာၿပီဆိုသည္ႏွင္႔ ကန္ေရမ်ား ခမ္းေျခာက္ကာ ေရျပႆနာ လည္း တက္ေလေတာ႔သည္။ က်ေနာ္ မႀကိဳက္ႏွစ္သက္ဆုံးအရာက ႏြား စားက်ဥ္းထဲမွာ ေရဆင္းခ်ိဳးရျခင္းျဖစ္သည္။ ခ်ိဳးသည္႔ေရ အလကားမျဖစ္ ဘဲ ႏြားေသာက္ေရ ရေအာင္ ရီဆိုက္ကယ္လုပ္ေသာသေဘာ ျဖစ္သည္။ မည္သို႔ျဖစ္ေစ ႏြားစားက်ဥ္းထဲေရခ်ိဳးရျခင္းက ကသိကေအာက္ အေတာ္ႏိုင္ေလသည္။ ငယ္ေသးသျဖင္႔ မီေရး ထင္းေရးကိစၥ ေၾကာက္ စ ရာေကာင္းပုံကိုေတာ႔ က်က်နနမသိပါ။
ေႏြႏွင္႔ပတ္သက္လို႔ ေပ်ာ္စရာဆိုလ်င္ အသန္႔ႀကိဳက္ေသာ မသက္ေခၽြးေဘး မွာ ဖုန္လုံးႀကီးမ်ား အလိပ္လိုက္ အလိပ္လိုက္ က်န္ရစ္ေအာင္ ေျခေထာက္ ဒရြတ္ဆြဲ ေျပးခဲ႔ရျခင္းတစ္ခုသာ ရွိပါသည္။ သူစိတ္ဆိုးေလေလက်ေနာ္ တို႔ ေပ်ာ္ေလေလျဖစ္သည္။
အားလုံးကို ၿခဳံၾကည္႔လ်င္ ေႏြဦးသည္ အလြန္အ႐ုပ္ဆိုးၿပီး ကဗ်ာတဖြဲ႔ စာတဖြဲ႔ လုပ္ေနစရာအေၾကာင္း လုံးဝမရွိပါ။
(မွတ္ခ်က္။ ။ ဆရာေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ ငယ္စဥ္က ေရးခဲ႔သည္႔ ေႏြဦး စာစီ စာကုံးကို ေဖာ္မက္ယူၿပီး ေရးထားတာ ျဖစ္ပါသည္။)
ဇင္ေဝေသာ္
