ဂႏၲဝင္နဲ႔ ေမာ္ဒန္

ေခါင္းေဆာင္က တရာႏွစ္ရာ
ငယ္သားက တေယာက္ႏွစ္ေယာက္
ဘယ္သူ႔ေခါင္း ေခါက္ရပါ႔
မ်က္စိေနာက္စရာပါလားေနာ္။
(တင္မိုး)

အရွင္ဘုရား
သစၥာရွိသူေရာ
သစၥာမဲ႔သူေတြပါ
စီရင္ခ်က္ဟာ အတူတူပဲလား
စမ္းသပ္ပြဲက ရက္ရွည္လြန္းတယ္။
(ပိုင္စိုးေဝ)

“ကား” ကနဲ႔ “ဖုန္း” ဆုိ က်သြားေတာ့…

(ရန္ကုန္က ျပန္လာတဲ႔ အစ္မႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကားလမ္းပိတ္ဆို႔ေနပုံ ဇာတ္ လမ္းရွည္ကို နားေထာင္လိုက္ရၿပီး ရန္ကုန္အမွတ္တရ ဒီေဆာင္းပါးေဟာင္း ကို ျပန္တင္လိုက္ပါတယ္။ ေဆာင္းပါးေဟာင္းမို႔ အခ်က္အလက္တခ်ိဳ႕လက္ရွိ အေနအထားနဲ႔ ကြဲလြဲေနပါလိမ္႔မယ္)

ၿမိဳ႕ေတာ္အသစ္အေဟာင္းမ်ားရွိတဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးဆီကုိ မျပန္မီေလးမွာ တင္ ပဲ Singtel က ဖုန္းဆက္ၿပီး mio TV နဲ႔ အင္တာနက္လုိင္းေတြ အဆင္ေျပရဲ႕ လား၊ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ေယာက္ လာေရာက္ စစ္ေဆးၾကည့္ေပးဖုိ႔ လုိ အပ္ပါသလားလုိ႔ ေမးပါတယ္။ ျပႆနာေတာ့ ႀကီးႀကီးမားမား မရွိလွေၾကာင္း၊ လာေရာက္ ၾကည့္ရွဳမယ္ဆုိရင္ ဘယ္အခ်ိန္မွာ လာေရာက္မလဲလုိ႔ ေမးေ တာ့ ေန႔ခင္း (၁၂) နာရီကေန (၃) နာရီအတြင္း လာမယ္လုိ႔ ေျဖၾကားတယ္။

ေနာက္တစ္ေန႔မွာ သူေရာက္လာတယ္။ မီယုိတီဗြီနဲ႔ အင္တာနက္ (ဝက္ဘ္ ဆုိက္) ႏွစ္မ်ိဳးစလုံး ေမာ္ဒန္းတစ္ခုထဲကေနပဲ သုံးေနေတာ့ တီဗြီမွာ အနည္း ငယ္ထစ္တာမ်ိဳး၊ အင္တာနက္တက္တာ အနည္းငယ္ ေႏွးေနတာ မ်ိဳး ျဖစ္ တတ္ေၾကာင္း သူက ရွင္းျပ တယ္။ သူကေျပာေပမယ့္ ႏွစ္ခုလုံး ျပႆနာ ႀကီးႀကီးမားမားေတာ့ မရွိခဲ့ဖူးပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ သူက ဆက္ေျပာျပတယ္။ mio တီဗြီမွာ ေမာ္ဒန္းတစ္လုံး၊ အင္တာနက္အတြက္ ေမာ္ဒန္းတစ္လုံး သီးသန္႔စီ ထားသင့္ေၾကာင္း၊ Singtel ကုိ ဖုန္းဆက္ရင္ ေမာ္ဒန္းအသစ္ အလကား လာေရာက္တပ္ဆင္ေပးမွာ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပရွာတယ္။

က်ေနာ္ကလည္း ဒီအတုိင္း အလုပ္ျဖစ္ေနေတာ့ သူတုိ႔က အလကား လာ ဆင္ေပးရင္ေတာင္ ေနာက္ထပ္ ေမာ္ဒန္းတစ္လုံး စားပြဲေပၚမွာ ရွဳတ္ေနတာ မ်ိဳး မျဖစ္ခ်င္တာနဲ႔
“ကိစၥမရွိပါဘူး။ ေက်းဇူးပါ။ လုိအပ္ရင္ ဖုန္းဆက္ပါ့မယ္”
လုိ႔ ေျပာေတာ့
“ဆင္းတဲ(လ္) က အေကာင္းဆုံး ဝန္ေဆာင္မႈ ေပးခ်င္လုိ႔ပါ” လုိ႔ ေျပာသြားပါေသးရဲ႕။

ပထမဆုံး ကြ်န္ေတာ္ ေဆြးေႏြးခ်င္တာက ဒီကိစၥပါ။ မ်က္ေစ့နဲ႔ မျမင္ရေပမယ့္ အင္တာနက္လုိင္းေတြဟာလည္း လုိတာထက္ ပုိသုံးရင္ ရွဳတ္ေထြးၿပီး အဆင္ မေျပမႈ မ်ားစြာ ျဖစ္သြားႏုိင္ပါတယ္။

ၿမိဳ႕ေတာ္အသစ္၊ အေဟာင္းေတြနဲ႔ ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးဆီ အလည္မျပန္မီ လ ပုိင္းေလးအတြင္းမွာပဲ (၂) သိန္းတန္ ဖုန္းေတြ ေရာင္းခ်ေပးခဲ့ပါတယ္။ ငါးေထာင္တန္ ဖုန္းေတြကေတာ့ ေျပာသာေျပာေနၾကေပမယ့္ လက္ေတြ႔ တကယ္ျဖစ္လာဖုိ႔ အခ်ိန္လုိလိမ့္ဦးမယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ႏွစ္သိန္းတန္ ဖုန္းေတြ ထုတ္ေပးလုိက္တဲ့ေနာက္ ဖုန္းကုိင္ႏုိင္လာတဲ့ လူဦးေရ ဘယ္ႏွစ္ သန္း တုိးလာသလဲဆုိတာ တိတိက်က် မသိရေပမယ့္ သန္းခ်ီၿပီး တုိးလာ မယ္ လုိ႔ေတာ့ ခန္႔မွန္းလုိ႔ ရတယ္။ အဲ့ဒီအခါမွာ ျဖစ္လာ မယ့္ ျပႆနာက ကြန္နက္ရွင္းကိစၥပါ။ လုိင္းေတြ ပူးၾကပ္ေနေတာ့ ေစ်းခ်ိဳတဲ့ဖုန္းေတြ ဝင္လာ ရင္ ေစာေစာ က ေစ်းႀကီး ေပး ဝယ္ထား ရ တဲ့ ဖုန္းလုိင္းကုိပဲ လာေရာက္ ထိခုိက္ပါလိမ့္မယ္။ အဲ့သလုိျဖစ္လာရင္
“လူႀကီးမင္း ေခၚဆုိေသာ ဖုန္းနံ ပါတ္မွာ” ဆုိတဲ့ အမ်ိဳးသမီး ပိုၿပီး အလုပ္မ်ား လာစရာ ရွိပါတယ္။

က်ေနာ့္အေတြးထဲမွာေတာ့ ငါးေထာင္တန္ေတြ ဖုန္းေတြမ်ား ထပ္ၿပီး ေရာင္း ခ်ေပးခဲ့ရင္ဆုိတာနဲ႔ “လူႀကီးမင္း ေခၚ ဆုိေသာ”ဆုိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးအသံ ထပ္တလဲလဲ ၾကားေနမိပါတယ္။

ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာ ဟန္းဖုန္းတစ္လုံး ပုိင္ဆုိင္မႈဆုိတာ အမွန္တကယ္ လုိအပ္ တဲ့ ကိစၥပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီလုိ ဖုန္းေတြ ေစ်းေပါေပါနဲ႔ မေရာင္းခင္ အစုိးရက အမွန္တကယ္ လုပ္ေပးရမွာက နည္းပညာအကူအညီနဲ႔ ကြန္နက္ရွင္းေတြ ပုိအားေကာင္းလာေအာင္ လုပ္ေပးဖုိ႔ပါ။ မယုံမရွိပါနဲ႔၊ က်ေနာ့္အေရွ႕မွာ ထုိင္ေနတဲ့ ညီအစ္မ ႏွစ္ေယာက္က ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ဖုန္းလုိင္း ဆက္သြယ္ ခ်က္ ကုိ သ႐ုပ္ျပတဲ့အေနနဲ႔ က်ေနာ့္ေရွ႕မွာ ထုိင္ရင္း တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဖုန္းကုိ ေနာက္တစ္ေယာက္က ေခၚျပပါတယ္။ သူတုိ႔ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ ရဲ႕ အကြာအေဝးက တုိးတုိးေလး ေျပာတာေတာင္ ၾကားႏုိင္ပါတယ္။ ေခၚေနရင္း “လူႀကီးမင္း ေခၚဆုိေသာ ဖုန္းနံပါတ္မွာ” ဆုိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ သနားစဖြယ္အသံကုိ ၾကားလုိက္ရလုိ႔ အားပါးတရ ရယ္မိၾကပါေသး တယ္။ ငါးေထာင္တန္ ဖုန္းေတြမ်ား ေပၚလာခဲ့ရင္ …။

မေတြးရဲေတာ့လုိ႔ ရပ္ထားလုိက္မိတယ္။

ၿမိဳ႕ေတာ္ေဟာင္းကုိ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ေရာက္ၿပီး ဒုတိယေန႔မွာ ေဟာ့တ္ျဖစ္ေ နတဲ့ သတင္းက ကားပါမစ္သတင္းနဲ႔ ကားေစ်းေတြ ထုိးက်သြားတဲ့ သတင္း ပါ။ ႏုိင္ငံျခားေငြတစ္ေသာင္း ဘဏ္ထဲမွာ ရွိရင္ ပါမစ္မလုိဘဲ ကားတင္သြင္း ခြင့္စတာေတြနဲ႔ သတင္းတူဂ်ာနယ္ကြဲေတြ ဝဲပ်ံေနၾကတယ္။ ဒီသတင္းက လက္လုပ္လက္စား ဆင္းရဲသားေတြနဲ႔ေတာ့ သိပ္မဆုိင္လွပါဘူး။ သိန္းေထာင္ေက်ာ္တန္ ကားတစ္စီးကုိ သိန္း (၃၅၀) နဲ႔ ေရာင္းေနလည္း ဆင္းရဲသားတစ္ေယာက္ကေတာ့ ဝယ္မစီးႏုိင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔လည္း ဒီသတင္းကုိ စိတ္ဝင္တစား ဖတ္ေနၾကတာ ေတြ႔ရတယ္။

တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ကားတစ္စီးကုိ သိန္း (၅၀) ေလာက္နဲ႔ ရရင္ တုိ႔လည္း ကားစီးႏုိင္ၿပီလုိ႔ ႀကံဳးဝါးေနၾကတယ္။ သူတုိ႔ ႀကံဳးဝါးသံကုိ ၾကားၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ အေတြးက ၿမိဳ႕ေတာ္အဝင္ ဟြန္းသံေတြနဲ႔ ဆူညံေနတဲ့ ကားတန္းႀကီး ဆီ ကုိ ေရာက္သြားျပန္ပါတယ္။

“ဂိတ္ကုိ ေရာက္ဖုိ႔ ဘယ္ေလာက္ ၾကာႏုိင္သလဲ အကုိ”
“ပုံမွန္ေတာ့ တစ္နာရီခြဲနဲ႔ ႏွစ္နာရီေလာက္ထိ ၾကာတယ္”
“လမ္းေၾကာရွင္းရင္ ဘယ္ေလာက္ ၾကာေအာင္ ေမာင္းရမလဲ”
“အလြန္ဆုံး မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေပါ့ကြာ”

“ဖုန္း” ကိစၥတုန္းက အတုိင္းပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ (ကုိယ့္ကိစၥ မဟုတ္ပါဘဲ) ေခါင္း နည္းနည္း ကုိက္သြားျပန္တယ္။ ကားအေရအတြက္က အရွိန္အဟုန္ေ ကာင္းေကာင္းနဲ႔ တုိးေနတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ အညာမျပန္ခင္ ေနာက္ဆုံး နံပါတ္ျဖစ္တဲ့ ၃ - ဃ ေတြက ရန္ကုန္လည္း ျပန္ေရာက္ေရာ ၄ - ဃ ေတြကုိ မ်က္ႏွာငယ္ေလးေတြနဲ႔ ၾကည့္ေနၾကတယ္။ ဦးေလး တစ္ေယာက္ က ေျပာ တယ္။ လကုန္ပုိင္းေလာက္ဆုိရင္ ၅ - ဃ ေတြ ထြက္လာေတာ့မယ္ တဲ့။

ကားေတြက တုိးလာခ်ိန္မွာ လမ္းေတြ တုိးလာတာ မေတြ႔ရဘူး။ ဒါဆုိရင္ ၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ ယာဥ္ေၾကာ ပိတ္ဆုိ႔လာႏုိင္မႈက ေဗဒင္မလုိ၊ နတ္ဆရာမလုိဘဲ ထုတ္လုိ႔ရတဲ့ အေျဖ ျဖစ္သြားတယ္။

စကၤာပူကြ်န္းငယ္ေလးရဲ႕ သုံးပုံတစ္ပုံက ကားလမ္းေတြတဲ့။ ဒါေတာင္မွ ယဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈ႕ေတြ မၾကာမၾကာ ျဖစ္ေနလုိ႔ အမ်ားသုံး ဘက္(စ္)ကား၊ MRT တုိ႔နဲ႔ ခရီးသြားၾကဖုိ႔ အစုိးရက အၿမဲတမ္း အားေပးေနရတယ္။ ကား အခြန္ေတြ အဆမတန္ တင္ထားရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကားဝယ္စီးသူဦးေရက သိသိသာသာ ေလ်ာ့မသြားဘူး။

ဆင္းရဲသားတုိင္း သိန္းငါးဆယ္ေလာက္နဲ႔ ကုိယ္ပုိင္ကား ဝယ္စီးေစခ်င္ေပ မယ့္ ၾကပ္လာမယ့္ ယာဥ္ေၾကာေတြကုိေတာ့ ရင္ေမာေမာနဲ႔ ခံစားေနမိ တယ္။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေနတဲ့ အစုိးရ လုပ္ရမယ့္ အလုပ္က ကုိယ္ပုိင္ကားေ တြ၊ ဇိမ္ခံကားေတြ တင္သြင္း ခြင့္ ေပ်ာ့ေလ်ာ့ေပး တာ မဟုတ္ဘဲ လမ္းေတြ ပုိက်ယ္လာေအာင္၊ ပုိေကာင္းလာေအာင္ လုပ္ေပးဖုိ႔၊ လူထုသုံး ဘက္(စ္) ကားေတြ အဆင့္မီမီ ေျပးဆြဲႏုိင္ဖုိ႔ေတြ လုပ္ေပးရမွာလုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ကုိယ္ ပုိင္ ကားေစ်းေတြ က်ေလေလ၊ ယာဥ္ေၾကာ ပိတ္ဆုိ႔မႈ မ်ားေလေလဆုိတာ တုိးတက္တဲ့ႏုိင္ငံတုိင္း ႀကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ လမ္းေပၚက ျပႆနာပါ။

ငါးေထာင္နဲ႔ ဖုန္းတစ္လုံးရရင္၊
သိန္းငါးဆယ္နဲ႔ ကုိယ္ပုိင္ကား ဝယ္စီးႏုိင္ရင္၊

ေ႐ြ႕လုိ႔မရတဲ့ ကားတန္းႀကီးနဲ႔
“လူႀကီးမင္း ေခၚဆုိေသာ ဖုန္းနံပါတ္မွာ…” ဆုိတဲ့ အသံကုိ ေၾကကြဲစြာ ၾကားေယာင္ေနမိတယ္။

နည္းပညာကမတုိး ဖုန္းကတုိး။ ကားလမ္းကမတုိး ကားကတုိး။ ဝင္ေငြက မတုိး စားဝတ္ေနေရး စရိတ္ကတုိး။ သမၼႀကီးတုိ႔ အစုိးရရဲ႕ တာဝန္ေတြကုိ စာနာစြာ နားလည္မိလုိက္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ ၿမိဳ႕ေတာ္အဝင္မွာ စုိင္းထီးဆုိင္ရဲ႕ သီခ်င္းေလးကုိ ညည္းလုိက္မိတယ္။

“ရန္ကုန္ေတာ့ ျဖည္းျဖည္းေပါ့... ရန္ကုန္ေတာ့ ျဖည္းျဖည္းေပါ့...ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီး ထြက္မေျပးပါဘူး...”

“ဆက္သြယ္ေရး ဧရိယာသည္ လူႀကီးမင္း ေခၚဆုိေသာ ဖုန္းနံပါတ္ႏွင့္ မဆက္သြယိမိပါသျဖင့္ …”

အကၡရာသခ်ၤာတြက္ကိန္း

ဒီစာကို The World Joke Bookထဲမွာ ပထမဆုံးဖတ္ရေတာ႔ အူေၾကာင္ေ ၾကာင္လို႔ ထင္မိတယ္။ တကယ္ လက္ရွိ အေျခအေနနဲ႔ တိုက္ ၾကည္႔ေတာ႔ မဆုိးလွဘူး၊ ေဗဒင္ေလာက္ မွန္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္။
အကၡရာေတြကို အစဥ္လိုက္ နံပတ္ေပးၿပီး ေပါင္းလိုက္တာပါ။ ဘယ္သူ အမွတ္အမ်ားဆုံးရသလဲေပါ႔။

ဒီ အစဥ္အတိုင္းပါ။ ၁ ကေန ၂၆ အထိ။
A=1, B=2, C=3, D=4, E=5, F=6, G=7, H=8, I=9, J=10, K=11, L=12, M=13, N=14, O=15, P=16, Q=17, R=18, S=19, T=20, U=21, V=22, W=23, X=24, Y=15, Z=26.

ဥပမာ အမ်ိဳးသားဆိုရင္
Man, 13 (M)+1 (A) +14 (N)=28

အလုပ္ ႀကိဳးစားမႈကို အရင္ၾကည္႔ရေအာင္
H A R D W O R K=
8+1+18+4+23+15+18+11= 98%
၉၈ ဆိုေတာ႔ မဆိုးဘူးေပါ႔။

ပညာတတ္က်ေတာ႔ ေနရာ မရျပန္ဘူး။
K N O W L E D G E=
11+14+15+23+12+5+4+7+5= 96%
နိမ္႔သြားတယ္။

စိတ္ေနသေဘာထားကေတာ႔ လက္ရွိ ေတာ႔ပ္ ပါပဲ။
A T T I T U D E=
1+20+20+9+20+21+4+5=100%
သူက ရာႏႈံးျပည္႔။

ျပႆနာက ဒီမွာ။ ဘူးရွစ္္ေတြက ထိပ္ဆုံးေရာက္ေနေတာ႔ အားလုံး ပ်က္ ကေရာ။
B U L L S H I T=
2+21+12+12+19+8+9+20= 103%
ရာႏႈံးကို ေက်ာ္သြားတယ္။

မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ႀကီးကလည္း "ထု" တယ္

ဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ ေခတ္ၿပိဳင္ဆရာေတာ္တခ်ိဳ႕က သူ႕ကို ထုၾကသလို ဆရာေတာ္ကလည္း (ဓမၼနည္းနဲ႔) ျပန္ျပန္ထုတယ္။

"တရားသေဘာေတြက သူ႕သဘာဝအတိုင္း ျဖစ္ရင္ျဖစ္၊ မျဖစ္ရင္ အူလည္ လည္ႀကီး ျဖစ္သြားေရာ၊ အဂၢိယတ္သမားနဲ႔ ဂိုဏ္းသမားေတြလည္း ဒီလိုပါ ပဲ၊..... ေပါက္ရင္ေပါက္ မေပါက္ရင္ ရူးေရာပဲ။..... သာသနာက စာပါမွ သူမပါရင္ မၾကာခင္ ကြယ္သြားမယ္။
အလႉအတန္းေတြခ်ည္း လိုက္ေနတာက သာသနာျပဳ မဟုတ္ဘူး၊ သာသနာ "ထု" ေနတာ" တဲ႔။

ဒီ "ထု" ခ်က္က တခ်ိဳ႕ ေတာ္ေတာ္ထိမယ္။ လက္ရွိအခ်ိန္ ဆရာေတာ္ရွိရင္ ဘယ္လို မိန္႔မလဲမသိဘူး။ ျပဳလား ထုလား။

လူရုိင္းေတြေနတဲ့ တုိင္းျပည္ျဖစ္ေနၿပီ - ဘုန္းေက်ာ္ (ၾသစေတ်းလ်)

"အီးေမးထဲက ႏိုင္ငံေတာ္" ေျပာရမလားပဲ၊ ဖတ္ေကာင္းလို႔ ထပ္ရွယ္လိုက္ ပါတယ္။ မူရင္း သတ္ပုံအတိုင္းပဲ၊ သတင္းေပး၊ အင္ဖိုေပးရာမွာလည္း ၿပဳံးစ ရာေလးေတာ႔ ပါမွေပါ႔။ ဒီစာက ၿပဳံးရတယ္။
(ကမ္းလက္)


ကုိယ့္တုိင္းျပည္နဲ ့လူမ်ဴိးအေၾကာင္းကုိ အျပစ္ခ်ည္းပဲ ျမင္တာေတာ့ မဟုတ္ ဘူး။ သူမ်ားေတြနဲ ့ယွဥ္ၿပီးေတြ ့မိတာကုိေျပာျပတာ။ အျမင္မေတာ္လုိ ့ဆုိရင္ ပုိမွန္လိမ့္မယ္။ ျမန္မာေတြဟာ အရမ္းကုိယဥ္ေက်းပါတယ္။ သိမ္ေမြ ့ပါတယ္။ ဘာသာတရားကုိအရမ္းကုိင္းရႈိင္းသလုိ၊ လူႀကီးသူမေတြကိုလည္း ေလးစား ပါတယ္လုိ ့ဆုိၿပီးေျပာေနၾကစကားေတြကုိ ေျပာခ်င္ေပမဲ့၊ အဆဲခံၿပီး အဲဒါ နဲ ဆန္ ့က်င္ဘက္စကားေတြကုိပဲ ေျပာပါရေစ။

ႏုိင္ငံျခားမွာအေနၾကာလုိ ့ေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ႏုိင္ငံျခားမွာေတြ ့ဘူး၊ ဆက္ဆံ ဘူးတဲ့ လူမႈ ့ပတ္၀န္းက်င္နဲ ့ျမန္မာ့ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ႏႈိင္းယွဥ္တာပါ။
လက္ေတြ ့ႀကဳံရလုိ ့ပါ။ ႏုိင္ငံျခားမွာအေနၾကာလုိ ့မ်ား ျမန္မာႏုိင္ငံထဲက ျမန္မာလူမ်ဴိးနဲ ့ေ၀းေနလုိ ့မ်ားလားဆုိၿပီး ခဏခဏစဥ္းစားၾကည့္ပါတယ္။ ဘယ္လုိပဲ စဥ္းစား၊ စဥ္းစား။ အေျဖကေတာ့ ျမန္မာလူမ်ဴိးေတြ အေတာ့္ကိုရုိင္းေနတယ္။ အားလုံးေတာ့မဟုတ္ဘူး။

ျမန္မာျပည္နဲ ့ေ၀းၿပီး ၁၅-ႏွစ္အၾကာ ရန္ကုန္ေလဆိပ္ကေန ဆင္းဆင္း ခ်င္း ေလဆိပ္၀န္ထမ္းေတြရဲ ့ဆက္ဆံေရးက ေဖာ္ေရြမႈ ့မရွိတာကုိ စတင္ေ တြ ့ရတယ္။ ကာစတန္၀န္ထမ္းအမ်ဴိးသမီး ေဟာက္တာကုိခံရတယ္။ သူ မ်ားႏုိင္ငံက ေလဆိပ္၀န္ထမ္းနဲ ့ကာစတန္ဆုိ ရင္ ေတြ ့ေ တြ ့ျခင္း ေနေ ကာင္း လားဆုိၿပီး ၿပဳံးရႊင္တဲ့မ်က္ႏွာနဲ ့၀န္ထမ္းေတြက ဧည့္သည္ကုိ ႀကိဳဆုိ တာ ခံခဲ့ ဘူးတယ္။ ဒီလုိဆက္ဆံေရးမ်ဴိးကိုေတြ ့ရေတာ့ စိတ္ေအးခ်မ္းတာေပါ့။ အခုၾကေတာ့ ရန္ကုန္ေလဆိပ္ကုိေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ လူက ပင္ပန္းေနတဲ့ အျပင္ ေလဆိပ္က ၀န္ထမ္းေတြရဲ ့ဆက္ဆံေရး ကုိေတြ ့ေတာ့ အေမာပါဆုိ ့ တယ္။ ဒါတင္ပဲလားဆုိေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေလ ဆိပ္ထဲမွာ ခရီးေဆာင္အိတ္ကုိ ထမ္းပါရေစဆုိတဲ့လူေတြကုိ ျငင္းရတာလည္း အေမာပဲ။

တကၠစီေပၚေရာက္ေတာ့လည္း တကၠစီသမားရဲ ့က်သင့္ႏႈံးထက္ ပုိေတာင္း တဲ့ ေစ်းႏႈံးကိုေတြ ့ရျပန္တယ္။ တကၠစီထဲမွာ ကြမ္းတံေတြးတဗ်စ္ဗ်စ္နဲ ့။ သန္ ့ရွင္းသတ္ရပ္တဲ့တုိင္းျပည္ေတာ့ ျဖစ္အုံးမယ္။
ဟုိတည္ေရာက္ေတာ့ တကၠစီလုိပဲ။ ႏုိင္ငံျခားသားကေစ်းႏႈံး တမ်ဴိး။ ျမန္ မာႏုိင္ငံသားေစ်းႏႈံးတစ္မ်ဴိး။ ျမန္မာေတြထင္ေနတာက ႏုိင္ငံျခားသားက အရမ္းခ်မ္းသာတယ္လုိ ့မ်ားထင္ေနလားမသိဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္မ်ား ေစ်းႏႈံးကို အတူတူမသတ္မွတ္တာလဲမသိဘူး။ ဒါကိုျမင္ေတြ ့ခံစားရေတာ့ ေဒါသ မ ထြက္ပဲေနပါ့မလား။

ဘုရားဖူးထြက္ေတာ့လည္း ေတြ ့ျပန္ၿပီ။ ႏုိင္ငံျခားကလာလုိ ့တဲ့။ ကားငွားခ က ႏွစ္ဆေလာက္ျဖစ္ေနတယ္။ ဘုရားေပၚမွာ ဓာတ္ပုံရိုက္ဖုိ ့လုပ္ေတာ့ ကင္မရာအခြန္ေဆာင္ပါဆုိၿပီး အေၾကြးေတာင္းသလုိ လုိက္ၿပီးေတာင္း ၾက တယ္။ အဲဒိကင္မရာအခြန္ကုိႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရက ရလားဆုိေတာ့မရဘူး။ ကန္ထရုိက္ဆြဲထားတဲ့လူေတြကုိေပးရတယ္လုိ ့ဆုိၿပီး ၀န္ထမ္း အမ်ဴိးသမီး ကေျပာတယ္။ ဘယ္က ကန္ထရုိက္လဲမသိဘူး။ ကင္မရာအခြန္ေကာက္တာဆုိလုိ ့ျမန္မာျပည္တစ္ခုပဲရွိမယ္ထင္တယ္။ အေတာ့္ကုိ ရုပ္ဆုိးၿပီး ရွက္စရာေကာင္းတဲ့ ကင္မရာအခြန္။

ဘုရားေတြမွာ အလွဴခံတာကလည္း ဓားျပတုိက္သလုိပဲ။ ႏုိင္ငံျခားသားေတြ ကုိ ေစ်းေရာင္းတာက ေစ်းေရာင္းတာနဲ ့မတူပဲ အတင္းလုေနသလုိ။ သူငယ္ ခ်င္းႏုိင္ငံျခားသူတစ္ေယာက္က ဘာေျပာလဲဆုိရင္ အရမ္းကုိ စိတ္အေႏွာက္ အယွက္ျဖစ္ရတယ္လုိ ့ေျပာတယ္။ သူတုိ ့လုိလူမ်ဴိးျခားေတြ စိတ္အေႏွာက္ အယွက္ျဖစ္ရတယ္ဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ ့လုိလူမ်ဴိးတူေတြက ေဒါသအရမ္းထြက္ ရပါတယ္။
ဘာပစၥည္းပဲ ၀ယ္၀ယ္ေစ်းႏႈံးက လုံး၀မတူဘူး။ ေမာ္လၿမိဳင္မွာ ဟင္းခ်က္စား ဖုိ ့ငါး၀ယ္ေတာ့ ႏုိင္ငံျခားကလာလုိ ့တဲ့ ေစ်းက ႏွစ္ဆေလာက္တင္ထားတယ္။ ေယာက္ခမ၀ယ္ေတာ့ ေစ်းကတစ္မ်ဴိး။ ေစ်းေရာင္းတဲ့လူနဲ ့က်ေနာ္တုိ ့က တစ္ရပ္ကြက္ထဲ။ ေန ့တုိင္းျမင္ေတြ ့ေနရတဲ့လူအခ်င္းခ်င္းေတာင္ လိမ္ လုိက္ေသးတယ္။ ပုံမွန္ေစ်းတင္ေရာင္းေတာ့ ဘာျဖစ္မွာမုိ ့လုိ ့လဲ။ အေလးက လည္း ခုိးေသး။

ဘက္စ္ကားတုိးစီးေတာ့ စပါယ္ရာဆဲတာကုိ ခံရတယ္။ ကားေပၚကိုဆြဲတင္ တုန္းကေတာ့ မ်က္ႏွာကတမ်ဴိး။ အဆင္းမွာေတာ့ တြန္းခ်တယ္။ ေက်ာက္ေ ပါက္မာနဲ ့စပါယ္ယာသမားရဲ ့ပါးစပ္က မုိးမႊန္ေနေအာင္ဆဲတယ္။ အသက္ ၾကည့္ေတာ့ ငယ္ငယ္ေလး။ ကားေပၚက ခရီးသည္ေတြက အရြယ္ေပါင္းစုံ။ အပ်ဳိအရြယ္မိန္းခေလးေတြနဲ ့ဘုန္းႀကီးေတြကုိမွ အားမနာ ဆဲလိုက္တာမ်ား သူတစ္ေယာက္တည္းေနတာၾကေနတာပဲ။ ပါးစပ္ကလည္း ကြမ္းတဗ်စ္ဗ်စ္။ သနားစရာနဲ ့ ခ်စ္စရာတကြက္မွမေကာင္းတဲ့ ျမန္မာျပည္က ဆင္းရဲသားဗ်ာ။

ဘုရားနားမွာ အသုတ္စုံေရာင္းတဲ့မိန္းမနဲ ့စားပြဲထုိး။ ဘယ္ေလာက္ထိေအာင္ ဆုိးလဲဆုိရင္ သူ ့ဆုိင္မွာစားဖို ့အတြက္ လူေခၚတာမ်ား၊ ရန္ျဖစ္သလုိပဲ။ ေအာ္ ႀကီးဟစ္က်ယ္နဲ ့။ လာပါစားပါဆုိတဲ့ စကားလုံးေတြဟာ သူ ့ပါးစပ္က ထြက္ လာလုိက္ေတာ ေသနတ္နဲ ့ပစ္သလားေတာင္ထင္ရတယ္။ ဆက္တုိက္ပဲ။ သူ ့ဆုိင္မွာစားေတာ့ အကုိႀကီးဆုိတဲ့ စကားလုံးကုိ ပါးစပ္က မခ်ဘူး။ မစားေတာ့ သူ ့မ်က္ႏွာက ထၿပီးရုိက္ေတာ့မဲ့ပုံပဲ။

မဟာျမတ္မုနိဘုရားမွာ သကၤန္း၀တ္ထားတဲ့ ဘုန္းႀကီးႏွစ္ပါးဟာ ႏွစ္ရက္ရွိၿပီး ဆြမ္းမစားရေသးလုိ ့ပါဆုိၿပီး လိုက္ေတာင္းေတာ့ လွဴခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္မွ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရွင္းျပတာက သကၤန္း၀တ္ၿပီး လုပ္စားတာလုိ ့ရွင္းျပတယ္။ ဒီေလာက္သန္သန္မာမာနဲ ့လူေတြဟာ လက္မပါသလုိပဲ။ အေတာ့္ကုိ အံ့ၾသရပါတယ္။

ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈးဆုိတဲ့ လူက ရွစ္တန္းေတာင္မေအာင္ဘူး။ သူက ဥကၠဌ။ လူကုိဆက္ဆံတဲ့ပုံစံက သူ ့ထမင္းကို အလကားထုိင္စားေနတဲ့ပုံစံနဲ ့။ သူ ့ေဘးနားမွာကလည္း လူမိုက္လုိလုိ ဆယ္အိမ္ေခါင္းနဲ ့ရာအိမ္ မႈး၊ ေပါင္း စားၾကတာကုိေတြ ့ရေတာ့ ဒီလုိေတြးမိခဲ့တယ္။ ဦးသိန္းစိန္ရဲ ့သန္ ့ရွင္းေသာ အစုိးရဟာ သူတုိ ့လုိလူမ်ဴိးေတြေၾကာင့္ နာမည္ပ်က္ရေတာ့မယ္။ သူတုိ ့က ေအာက္ေျခထုနဲ ့အဓိက ထိေတြ ့ရတဲ့ အာဏာပုိင္ေတြပဲ။ ႏုိင္ငံျခား မွာဆုိရင္ အဲဒါက Local Government လုိ ့ေခၚတယ္။

ႏုိင္ငံတကာအဆင့္မွီရဲတပ္ဖြဲ ့ျဖစ္ႏုိင္ေျခရွိလားမရွိလားမရွိေတာ့ မသိဘူး။ လႈိင္သာယာမွာေတြ ့ခဲ့တဲ့ ရဲတပ္သားက မႈးေနၿပီး ပတ္စ္ပုိ ့ျပဆုိ လုိ ့ျပခဲ့ ဘူးတယ္။ ထုိင္းမွာလုိမ်ဴိး သူက လက္မွတ္ရွိမရွိ စစ္တဲ့ပုံစံနဲ ့။ လူၾကည့္ေတာ့ စကားေျပာစက္တစ္လုံးကိုင္ၿပီး မႈးေနတယ္။ အဂၤလိပ္လုိေရးထားတဲ့ ပတ္စပုိ ့သတ္တမ္းကုန္တဲ့ရက္ကုိေတာ့ မဖတ္တတ္ဘူး။ ဘယ္ေလာက္ အဆင့္ရွိတဲ့ရဲလည္းဗ်ာ။ ေၾသာ္..ဒုကၡ။

ဗီဇာသက္တမ္းတုိးဖုိ ့အတြက္ ခရီးေတြအေတာ္သြားရတယ္။ ေမာ္လၿမိဳင္က လ၀ကဆုိတဲ့ ပညာရွင္ေတြက Immigration ျဖစ္ၿပီး၊ သက္တမ္းတုိးတာကို နားမလည္ဘူး။ သူတုိ ့ရဲ ့ကၽြမ္းက်င္မႈ ့ Immigration ျဖစ္ၿပီး၊ ဘာျဖစ္လုိ ့မ်ား သက္တမ္းတုိးတာကုိ အစုိးရက မသင္ေပးတာလဲ။ လ၀က ရုံးထဲမွာေတာ့ ကုလားေတြအမ်ားႀကီးပဲ။ ဒါၾကေတာ့ နားလည္ပုံရတယ္။ ေမာ္လၿမိဳင္ကေန ရန္ကုန္။ ရန္ကုန္မွာ သုံးဆင့္ေလာက္ျဖတ္ၿပီး လူလည္းပန္း၊ ေငြလည္းကုန္၊ လ၀က ၀န္ထမ္းေတြေဟာက္တာကို ခံရေပမဲ့ သက္တမ္းေတာ့ မတုိးျဖစ္ ခဲ့ဘူး။

ေနာက္ဆုံးေဒၚလာ ငါးရာေလာက္အကုန္ခံၿပီး ေလဆိပ္အထြက္မွာပဲတင္ တုံးထုခဲ့ရပါတယ္။ တုံးထုတဲ့အခ်ိန္မွာ သုံးရစ္နဲ ့လ၀က ပါးစပ္ကကြမ္း တ ဗ်စ္ဗ်စ္နဲ ့မ်က္ႏွာက မႈံသုန္ေနတယ္။ ကြန္ျပဴတာလည္းမရွိတဲ့ သူ ့ရုံးခန္းထဲ မွာ သူ ့ဆရာက ဘယ္ေလာက္စားထားလဲမသိဘူး။ ၀ၿဖဴိးေနတာပဲ။ Cash လုိ ့ေခၚတဲ့ ေဒၚလာေတြကုိင္ၾကတယ္။ ဘယ္လုိမ်ဴိး Transparency ရွိလဲေ တာ့မသိဘူး။ အစုိးရက ၀င္ေငြရလားမရလားမသိဘူး။ သူ ့ေခါင္းထဲမွာရွိပုံက ဒီပုိက္ဆံေတြက ငါ့ဟာေတြဆုိတဲ့ပုံစံနဲ ့။

စကၤာပူႏုိင္ငံသားတစ္ေယာက္ကလည္း သူလည္း သက္တမ္း တစ္ ရက္ေနာက္ၾကလုိ ့သုံးေဒၚလာေဆာင္ရတယ္။ သူက သုံးေဒၚလာအေၾကြပဲ ပါတယ္။ ဒါကုိေပးေတာ့ လ၀က ကုိယ္ေတာ္ေခ်ာတုိ ့က မယူဘူး။ အတန္ အရြက္မွ ယူမယ္ဆုိလုိ ့စကၤာပူႏုိင္ငံသားခင္ဗ်ား ေလဆိပ္တစ္ခုလုံး လုိက္ၿပီး လဲတာ ဘယ္ေကာင္တာမွ အေၾကြမယူဘူး။ အံ့ပါရဲ ့ဗ်ာ။ အေၾကြလည္း ေငြ မဟုတ္ဘူးလား။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ က်ေနာ္ပဲ ထုတ္ေပးလုိက္ပါတယ္။ သူ ့ခင္ဗ်ားေက်းဇူးတင္လြန္းလုိ ့အေလးေတာင္ျပဳသြားေသးတယ္။

ႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရက လူႀကီးမင္းမ်ားကေတာ့ ေစတနာေတြဗရပြနဲ ့တုိင္းျပည္ တုိးတက္ေအာင္လုပ္ေနပါတယ္။ ႏုိင္ငံျခားက ပညာရွင္ေတြနဲ ့အရင္း အႏွီးေတြကိုဖိတ္ေခၚၿပီး ကုိယ့္လူေတြတုိးတက္ေအာင္လုပ္ေနေပမဲ့ ၀န္ ထမ္းေတြနဲ ့ျပည္သူေတြရဲ ့စရိုက္ကုိမေျပာင္းရင္ေတာ့ အေရြ ့ဆုိတဲ့ဟာႀကီး လည္း ဘယ္ေတာ့မွ ေရြ ့ပါ့မလဲမသိဘူး။

ရန္ကုန္ေလဆိပ္ကေနထြက္၊ စကၤာပူေလဆိပ္ကုိ၀င္တဲ့အခါမွ သက္ျပင္းခ်ရ ပါတယ္။ စကၤာပူကေန တဆင့္ၾသစေတ်းလ်ေရာက္ေရာက္ျခင္း ျမန္မာေ တြနဲ ့ပက္သက္ၿပီးေတြးမိတာက ျမန္မာလူမ်ဴိးေတြဟာအေတာ္ရုိင္းတာပဲလုိ ့။
ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္းဒီလုိေျပာလုိ ့စိတ္ဆုိးလည္း မတတ္ႏုိင္ဘူးဗ်ာ။

ဘုန္းေက်ာ္ (ၾသစေတ်းလ်)
၁၁၊ ၆၊ ၂၀၁၃