အမူးေျပခ်ိန္

ဒီေန႔ ေဘာလုံးပြဲမွာ စေကာ႔တလန္က အဂၤလန္ကို ႏိုင္သြားလို႔ ေအာင္ပြဲခံရင္း သူ ေသာက္ေနတာ။ ေတာ္ေတာ္လည္းၾကာ ေတာ္ေတာ္လည္း မ်ားေနၿပီ။
ဒါနဲ႔ အိမ္ျပန္မယ္ဆိူၿပီး ကုလားထိုင္ေပၚက အထမွာ "ဗုန္း" ကနဲ လဲက်သြားတယ္။ ဆိုင္ထဲက လူေတြကသူ႕ကိုထူေပးဖို႔ေရာက္လာၾကတယ္။
သူက လက္မခံပါဘူး၊ ေယာက်္ား သိကၡာ၊ အရက္သမား သိကၡာ၊ စေကာ႔တ္ သိကၡာ ဘယ္ အက်ခံလို႔ရမလဲ။
သူ ႀကိဳးစားၿပီး ထၾကည္႔တယ္။ မရဘူး၊ ျပန္ လဲက်သြားတာပဲ။
ဒါနဲ႔ ေလးဖက္ေထာက္ၿပီးပဲ အိမ္ အေရာက္ျပန္လိုက္တယ္။ အိမ္နဲ႔ အရက္ ဆိုင္က ဘာေဝးတာမွတ္လို႔။
သူ အိမ္ေရာက္ေတာ႔ သူ႔ဇနီးက မ်က္လုံးျပဴး မ်က္ဆံျပာနဲ႔...
"ရွင္ ဝွီးခ်ဲယားကို ဆိုင္မွာ ထားခဲ႔တာလား" တဲ႔။

(ဒါန႔ဲ ညက ခ်ယ္လ္ဆီးေတာ႔ အိမ္ကြင္းမွာ ဘာဆယ္ကို ႏွစ္ တစ္နဲ႔ ရွဳံးသြားေလရဲ႕။)

ဓားသြားနဲ႔ ပြင္႔ခ်ပ္လႊာ

"သမီး၊ ပြင္႔ခ်ပ္လႊာနဲ႔ ဓားသြား ဘယ္ဟာက ပိုၿပီး မာေၾကာသလဲ"
"ေဖေဖ ေျဖေစခ်င္တာက ပြင္႔ခ်ပ္လႊာျဖစ္မယ္၊ ဒါေပမဲ႔ သမီးကေတာ႔ ဓားသြား လို႔ ထင္ပါတယ္"
"ပြင္႔ခ်ပ္လႊာကို ခုတ္ျဖတ္မိရင္ အဲဒီ ဓားသြားက သံေခ်းတက္သြားတယ္၊ ပြင္႔ ခ်ပ္လႊာက ျပတ္သြားေပမဲ႔ ေနာက္ထပ္ ပြင္႔ခ်ပ္လႊာတစ္ခု ထြက္လာတယ္"
"ဒီေတာ႔ ေဖေဖဆိုခ်င္တာက"
"သမီးလက္ထဲမွာ ဓားရွိရင္ေတာင္ ပြင္႔ခ်ပ္လႊာကို မခုတ္ျဖတ္မိပါေစနဲ႔၊ ပန္းပြင္႔ လည္း လွပါေစ၊ ဓားသြားလည္း သံေခ်း ကင္းေနပါေစ"

ကိုရီးယား သမိုင္း "Blade and Petal" ဇာတ္ကားထဲက ဘုရင္ႀကီးက သူ႕ သမီး ကို ေျပာျပတဲ႔ ဒိုင္ယာေလာ႔ဂ္ေလးပါ။

Safety first ေပၚလစီမ်ား (၂)

၃။ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြး အစိုးရရဲ႕ Safety first ေပၚလစီ

"ငါတို႔က အေစာႀကီး ႀကိဳလုပ္ေပးရင္ ျပည္သူက ေမ႔သြားတယ္။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ အေရးႀကီးတာႀကီးေတြကို ေရြးေကာက္ပြဲနီးမွ လုပ္ေပးလိုက္တယ္၊ ဒါ ဆို ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ငါတို႔ႏိုင္တယ္ " တဲ႔။

ႀကိဳက္လို႔ ေရြးမိတဲ႔ အစိုးရထက္ ေရြးမိတဲ႔ အစိုးရက သေဘာက်စရာေ ကာင္းေန တာဟာ ႏိုင္ငံအတြက္ ပို အလားအလာ ရွိတယ္။

၃။ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြး အစိုးရရဲ႕ Safety first ေပၚလစီ

စကားလုံးရိုင္းသြားရင္ေတာ႔ ေတာင္းပန္ရပါလိမ္႔မယ္။ လက္ရွိျမန္မာ အစိုးရ ကို မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြး အစိုးရလို႔ ျမင္မိပါတယ္။ ဒီ အစိုးရဟာစစ္တပ္နဲ႔ လူထုကို ရင္ၾကားျပန္ေစ႔ႏိုင္ဖို႔ တတ္ႏိုင္သေရြ႕ လူထုအလိုကို လိုက္ေလ်ာေနတာ၊ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးေနတာေတြ႔ရတယ္။ ဒါေပမဲ႔ အေရးအႀကီးဆုံး (တနည္း) ႏိုင္ငံအလိုက္ ႀကီးႀကီးမားမားေျပာင္းလဲမႈျဖစ္သြားေစႏိုင္တဲ႔ (ဘရိတ္ သရုဖ္) ေပၚလစီေတြကိုေတာ႔ မခ်ရေသး၊ မက်င္႔သုံးရေသးပါဘူး။ Safety first လုပ္ေနဆဲပါ။
အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာကို မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးဖို႔ မီဒီယာ လြတ္လပ္ပြင္႔လင္းမႈ ကို ေဖာ္ေဆာင္လာတာ၊ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြကို အရစ္က် လႊတ္ေပး လာတာ၊ ေဒၚစုနဲ႔ ညွိႏႈိင္းေဆြးေႏြးမႈေတြ လုပ္တာ စတာေတြ လုပ္ေဆာင္ လာခဲ႔ပါတယ္။ ေအာင္လည္း ေအာင္ျမင္ေနတယ္လို႔ ဆိုရမွာပါ။ ေနာက္ၿပီး ဒီ အစိုးရကိုပဲ ၾကမ္းခင္း အစိုးရလို႔ ေခၚရင္လည္း ရပါတယ္။ ၾကမ္းခင္း အစိုးရ ဆိုေတာ႔ အစိုးရအစစ္မဟုတ္ေသးဘူးေပါ႔။
အခုအထိေတာ႔ ဦးသိန္းစိန္က ၂၀၁၅ သမၼတေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဝင္ၿပိဳင္မွာ မဟုတ္ေတာ႔ဘူးလို႔ ေလသံပစ္ေနဆဲပါ။ က်ေနာ္ေတာ႔ ဒီကိစၥကို သံသယ ရွိပါတယ္။ ဘာေၾကာင္႔လဲဆိုရင္ စစ္တပ္က လူထုကို ေရြးခ်ယ္စရာ ႏွစ္ခုေပး ထားတယ္လု႔ိ ျမင္မိလို႔ပါ။
ဒီ ႏွစ္ခုကို အလြယ္ဆုံးနဲ႔ အတိုဆုံး ေျပာရရင္ အေပ်ာ႔နဲ႔ အမာ၊ ဦးသိန္းစိန္နဲ႔ ဦးေရႊမန္းပါပဲ။ ဒီေပၚလစီလည္း မွန္သြားတယ္လို႔ ေျပာရင္ ရပါတယ္။ အခု လူထုၾကားမွာ သူတို႔ဟာ ပုံစံကြဲ လူႀကိဳက္မ်ားလာေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္ (အခုဆို အခ်ိန္ကုန္ခံၿပီး ဘယ္သူက ဘယ္လို၊ ဘယ္ညာ ျငင္းခုံေနၾကၿပီ)။ ၂၀၁၅ မွာ ေဒၚစုကို ႏိုင္ေလာက္တဲ႔လူ တက္လာၿပီး သမၼတ အေရြးခံပါလိမ္႔ မယ္။ အခုတေလာ သူတို႔ၾကား အက္ေၾကာင္းရွိေနတယ္ဆိုတာေတြဟာ တကယ္ျဖစ္ႏိုင္သလို ႏိုင္ငံေရးသေဘာတရားျဖစ္ဖို႔လည္း ရွိပါတယ္။ ပိုၿပီး အေရာင္အေသြးစုံလာတယ္၊ ပိုၿပီး သေဘာထား ကြဲလြဲမႈကို လက္ခံလာတယ္ ဆိုတဲ႔သေဘာကို ျပသဖို႔ပါ။

ဘာေၾကာင္႔ ဒီေကာက္ခ်က္ကို ဆြဲႏိုင္သလဲဆိုရင္ ျမန္မာအစိုးရဟာ လက္ရွိ အလုပ္ျဖစ္ေနတဲ႔ တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္အစိုးရကို ေမာ္ဒယ္ယူၿပီး ေျပာင္းလဲ လာေနလို႔ပါ။

တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္အစိုးရက
၁။ အာဏာလည္း လက္မလႊတ္ႏိုင္ဘူး
၂။ ႏိုင္ငံလည္း တိုးတက္ေစခ်င္ တယ္။
ဒီေတာ႔ လူမေျပာင္းဘဲ မူ ေျပာင္းလိုက္တယ္။

အရင္က စူပါ ပါဝါႀကီးတစ္ေယာက္က အကုန္ခ်ဳပ္ကိုင္ထားၿပီး အခုဆိုရင္ စူပါ ပါဝါတစ္ေယာက္ေနရာကို ေရြးခ်ယ္ႏိုင္ဖို႔ အရည္အခ်င္းတူ၊ အရည္ အေသြးတူ သုံးေလးေယာက္ေလာက္ အားၿပိဳင္ေနပါတယ္။ ဒါကို တရုတ္ ကြန္ျမဴနစ္အစိုးရက "အင္ထရာ ဒီမိုကေရစီိ" လို႔ ေခၚထားပါတယ္။ ႀကိဳက္ရာကို ေရြးခြင္႔ရွိတယ္၊ ဒါေပမဲ႔ ေပးထားတဲ႔ ေရြးခ်ယ္စရာေတြကေတာ႔ ကြန္ျမဴနစ္အစိုးရထဲက လူေတြခ်ည္းပါပဲ။ စစ္တပ္ဟာ အမွန္တကယ္ စိတ္ေကာင္းဝင္လာရိုးမွန္ရင္ ဒီ ေပၚလစီကို ေသခ်ာေပါက္ လိုက္ပါလိမ္႔မယ္။

ဒါေပမဲ႔ တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္အစိုးရကို ပုံတူ ကူးခ်လို႔ေတာ႔ မရျပန္ဘူး။ ဘာေၾကာင္႔လည္းဆိုေတာ႔ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္နဲ႔ ေဒၚစုက ၾကားခံေနလို႔။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အာဏာကို စစ္တပ္နယ္ပယ္ထဲမွာပဲ ရွိေနဖို႔ စစ္လူထြက္ႀကီးေတြ အေသ အလဲ ႀကိဳးစားၾကလိမ္႔မယ္ဆိုတာကေတာ႔ စံဇာနည္ဘို မေဟာလည္း သိႏိုင္ ပါတယ္။
လက္ရွိျမန္မာ အစိုးရက ဘာေၾကာင္႔ အခုအထိ Safety first လုပ္ေနၾက တာလည္းဆိုရင္ေတာ႔ ေရြးေကာက္ပြဲ ေဝးေသးလို႔ပါ။
ေဘာလုံးစကားနဲ႔ ေျပာရရင္ မိနစ္ ၆၀ မေရာက္ေသးလို႔၊ ေနာက္တန္း လူကို ထုတ္ၿပီး တိုက္စစ္မႉးထည္႔ရေလာက္ေအာင္ အရဲ စြန္႔စရာ မလိုေသးလို႔ပါ။
၂၀၁၄ ခု ႏွစ္ဝက္ေက်ာ္တာနဲ႔ စစ္တပ္အစိုးရက တိုက္စစ္အား ျမႇင္႔လာ ပါ လိမ္႔မယ္။ ေစာင္႔ၾကည္႔ပါ။ ၾကည္႔ေကာင္းမယ္လို႔ ေမ်ွာ္လင္႔ (ဆုေတာင္း) ပါတယ္။
ဘယ္လို တိုက္စစ္လည္းဆိုေတာ႔ လူထုသည္းေျခခိုက္ေနတာေတြကို ျပတ္ျ ပတ္ သားသား အရဲစြန္႔ လုပ္ျပလိုက္ျခင္းမ်ိဳးပါ။
ဥပမာ (တကယ္ ဥပမာပါ) ျပည္သူေတြ မေက်မနပ္ျဖစ္ေနတဲ႔ခရိုနီေတြရဲ႕ ေျမ ပိုင္ဆိုင္မႈ။ အခုအထိ မတို႔မထိရဲေသးဘူး ထင္ရတဲ႔ ျပႆနာႀကီး ေပါ႔။

ဆိုပါေတာ႔၊ သမၼတနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒က ဒီေျမေတြ (.....ထဲက တစ္ဝက္ေ လာက္၊ ရွင္႔လည္းေလ်ွာက္သာ၊ ျပားလည္းစြဲသာ) ကို ျပည္သူပိုင္သိမ္းဖို႔ သေဘာတူလိုက္တယ္။ ဒါဆို က်ေနာ္ထင္တယ္၊ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အေတာ္ခဲမွ သူတင္ကိုယ္တင္ရွိမယ္။ မလြယ္ေတာ႔ဘူး။ ဒါက ဥပမာမွ တကယ္႔ ဥပမာပါ။
မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ေတာ႔ မထင္ပါနဲ႔။ ဒီပံုစံနဲ႔ပဲ ဦးေနဝင္း ဟီရိုးတက္လုပ္ခဲ႔တာပဲ။

ဒါျဖင္႔ ျပည္သူူ သည္းေျခခိုက္ကိစၥေတြကို ဘာလို႔ အခု မလုပ္ေသးတာလဲ။ ဒါကိုေတာ႔ လီကြမ္းယု အေျဖကိုသာ ဖတ္ၾကည္႔ပါ။
"ငါတို႔က အေစာႀကီး ႀကိဳလုပ္ေပးရင္ ျပည္သူက ေမ႔သြားတယ္။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ အေရးႀကီးတာႀကီးေတြကို ေရြးေကာက္ပြဲနီးမွ လုပ္ေပးလိုက္တယ္၊ ဒါဆို ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ငါတို႔ႏိုင္တယ္ " တဲ႔။

အေၾကာင္းသင္႔မွ ဆက္ပါဦးမယ္။
တကယ္ေတာ႔ ႀကိဳက္လို႔ ေရြးမိတဲ႔ အစိုးရထက္ ေရြးမိတဲ႔ အစိုးရက သေဘာ က်စရာေကာင္းေနတာဟာ ႏိုင္ငံအတြက္ ပို အလားအလာ ရွိတယ္။

ဇင္ေဝေသာ္
(ဆက္ရန္)

Low Battery ( The caller of the year)

A Young man saved his girlfriend's phone number on
his mobile as "LOW BATTERY".

Whenever she calls him in his absence, his wife
takes the phone and plugs it to the charger.

Give that man a medal!

*ဗီလိန္ေတြန႔ဲ ဖြဲ႔ရတဲ႔ ပုံျပင္မ်ား*

ကိုယ္႔အေၾကာင္းကို ေျပာတဲ႔ ပုံျပင္ေတြထဲမွာ လူတိုင္း ဟီးရိုးျဖစ္ခြင္႔ရွိတယ္၊
ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွစြာ ဗီလိန္ တစ္ေယာက္ (သို႔) ႏွစ္ေယာက္လည္း ပါေနမွ ရတတ္တယ္ (အဂ္လိပ္ ဆိုရိုး)

...............ရဲ႕ အတၳဳပၸတၱိကို က်ေနာ္တို႔ ဖတ္ရတယ္၊ သူငယ္စဥ္က ဆင္းရဲလွပုံ၊ မိဘမဲ႔၊ အေဒၚနဲ႔ ေနခဲ႔ရပုံ၊ အေဒၚက သူ႔ကို မ်က္ႏွာသာ မေပးပုံ၊ ရက္စက္ပုံ၊ သူ ႀကိဳးစားခဲ႔ပုံ၊ သူ ႀကိဳးစားခဲ႔လို႔ ဒီ အေျခအေန ေရာက္လာပုံ
က်ေနာ္တို႔ တကယ္ ေလ႔လာၾကည္႔ေတာ႔...
သူငယ္စဥ္ ဘဝဟာ သူ ေျပာသေလာက္ ဆင္းရဲလွတာ မဟုတ္သလို
သူ႔ အေဒၚဟာ အလြန္ ၾကင္နာတတ္တဲ႔ အမ်ိဳးသမီးႀကီးဆိုတာ ေတြ႔ခဲ႔ရ ပါ တယ္။

လမ္းေလ်ွာက္ေနစဥ္က်ေနာ္ ႔လက္ကိုလွမ္းဆြဲၿပီး ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ က
"ရွင္က အာဖရိကန္ လူမ်ိဳးလား၊ က်မ အာဖရိကကိုသြားၿပီး ပရဟိတ လုပ္ခ်င္ လို႔ အကူအညီေပးပါ"
"မင္းက အာဖရိကကိုသြားၿပီး ဘာျဖစ္လို႔ ပရဟိတ လုပ္ခ်င္ေနရတာလဲ"
"မလုပ္လို႔ မရဘူး၊ အေျခအေနေတြ အရမ္းဆိုးေနတယ္၊ လူသားခ်င္း ကယ္ ဆယ္မွ ရမယ္"

သူ႔မ်က္ႏွာကို က်ေနာ္ၾကည္မိတယ္၊ လူျဖဴမေလး၊ အသက္က ရွိလွ ၂၀ ေပါ႔။
အာဖရိကဟာ ဆင္းရဲတယ္၊ မတိုးတက္ေသးဘူး၊ ဒါကို က်ေနာ္လက္ခံတယ္။ ဒါေပမဲ႔ အာဖရိကန္ေတြရဲ႕ လက္ေတြ႔ဘဝဟာ ေဟာလီးဝုဒ္ရုပ္ရွင္ ကားထဲ ကေလာက္ မဆိုးဘူး၊
လူျဖဴေတြရဲ႕ ဟီရိုးအစ္ဇင္ ဇာတ္လမ္းေတြမွာ
လူျဖဴေတြရဲ႕ လူသားခ်င္း စာနာမႈအဖြဲ႔ေတြရဲ႕ လက္ကမ္းေၾကာ္ျငာေတြထဲမွာ
က်ေနာ္တို႔ အာဖရိကန္ေတြရဲ႕အရည္အေသြးဟာ ဇီးရိုး ေရာက္သြားခဲ႔ရတယ္။

သူတို႔ ပရဟိတ ပေရာဂ်က္ေတြမွာ လူေတြ စိတ္ဝင္စားဖို႔၊ အလႉေငြရဖို႔ က်ေနာ္တို႔မွာ ရွိေနတဲ႔ အရည္အေသြးေတြကိုေတာင္ လူယူျခင္း ခံေနရပါ တယ္။

ဇာတ္လမ္းသိမ္းခါနီး၊ ဘရစ္ ပစ္နဲ႔ ဂ်ိဳးလီက ဟယ္လီေကာ္ပတာနဲ႔ ေရာက္ လာ၊ လူဆိုးေတြကို တိုက္ ခိုက္၊ အျပစ္မဲ႔ လူမည္းေတြကို ကယ္ဆယ္။
သူတို႔ မဟာလူသားဝါဒကို ခ်ဲ႕ကား၊ ဇာတ္သိမ္း၊ ရုပ္ရွင္ရုံထဲမွာ လက္ခုပ္ေတြ တေျဖာင္းေျဖာင္း။
က်ေနာ္ "တက္" ေခါက္ရင္း ထြက္လာခဲ႔တယ္။

အာဖရိကန္ တစ္ေယာက္ရဲ႕ စာကိုဖတ္ရင္း လူေတြရဲ႕ ဟီရိုးအစ္ဇင္ ပုံျပင္ေတြအေၾကာင္း ေတြးေနမိတယ္။
ဖြင္႔ေရးေလာက္ေအာင္အထိေတာ႔ က်ေနာ္လည္း မမိုက္ေသးပါဘူး။