၁။ ငါ႔သား ဂဒါဖီ ဆီက ေဘာလုံးကို မည္သူမွ အတင္းဝင္ မလုရ။
၂။ ဘယ္အခ်ိန္ ငါ႔ သား သြင္းတဲ့ဂိုးကုိ လႊတ္ေပးရမယ္၊ ပြဲ အေျဖဟာ ဘယ္လိုျဖစ္ေနရမယ္ ဆိုတာ တစ္ဖက္အသင္း ဂိုးသမားကို ႀကိဳတင္ အသိေပးထားပါ။
၃။ ငါ စိတ္ရင္းေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ခြင္႔ျပဳထားလု႔ိ လစ္ဗ်ား တစ္ႏိုင္ငံလုံး ေဘာလုံးကစားခြင္႔ ရေနတာ ဆိုတာကို အၿမဲ အမွတ္ရေနၾကပါ။
က်ေနာ္က လစ္ဗ်ားႏိုင္ငံ ေရဒီယို ကေန ေဘာလုံး ေၾကျငာ၊ ေဝဖန္သုံးသပ္တဲ႔ အဘီဒယ္ ပါ။
ေရဒီယိုကေန မိနစ္တိုင္းမွာ Colonel Gaddafi ရဲ႕ အေၾကာင္း ေၾကျငာေပးရတယ္။
"ေသာတ႐ွင္ မိဘ ျပည္သူမ်ား ခင္ဗ်ာ၊ အခုလို ေဘာလုံးပြဲႀကီးေတြ ၾကည့္ေနရတာဟာ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး Colonel Gaddafi ရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင္႔ပါ၊ သူ႕ကုိ ေက်းဇူးတင္ဖို႔ မေမ႔ၾကပါနဲ႔ ခင္ဗ်ာ"
ဆိုတာမ်ိဳးေတြေပါ႔ဗ်ာ။
ဗ်ာ၊ မရဘူး၊ စစ္တပ္ တစ္တပ္လုံး နားေထာင္ေနတာ။
အဲဒီ အသံ မလာတာၾကာရင္ သတိေပးတတ္တယ္။ ရီစရာ၊ေၾကာက္စရာ ႀကီး ဗ်။
ပိုဆိုးတာက ေဘာလုံးသမားေတြရဲ႕ နာမည္ကုိ ေခၚခြင႔္ မျပဳဘူး၊
သူ႕သား Saasdi Gaddafi ကလြဲရင္ ေပါ႔ဗ်ာ။
ဒီေတာ႔ ေက်ာနံပါတ္ ဘယ္ေလာက္ ဆိုတာဘဲ ေျပာလို႔ရတယ္။
သြား မလုပ္နဲ႔၊ ဒုကၡ အႀကီးအက်ယ္ ေတြ႔သြားမယ္။
တစ္ေယာက္ေယာက္က မ်ား လွလွ ပပ ေလး ကစားျပသြားရင္ က်ေနာ္ ေျပာရမယ္႕ စကားက
"ၾကည္႕ပါဗ်ာ၊ လွလုိက္တဲ႔ ကစားကြက္၊ ဒါမ်ိဳးေတြ ျမင္ရေတာ႔ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံေက်ာ္ ေဘာလုံးသမားႀကီး Saasdi Gaddafi ကို သတိရ လိုက္တာ ဗ်ာ" တဲ႔။
မရီ ရဘူးလား၊ ဟား ဟား ။
ဆိုပါေတာ႔ နံပါတ္ ၇ က ဂိုး သြင္းလိုက္တယ္။ ဒါဆို
"လွလိုက္တဲ႔ ဂုိး ဗ်ာ။ ဒီလို ဂိုး မ်ိဳးကို သြင္းယူဖို႔ ဆိုတာကေတာ႔ မာရာဒိုနာ တို႔၊ လိုင္နီကာ တို႔ ၊ ဂက္စ္ကြိဳင္းနီ တို႔ Saasdi Gaddafi တို႔ ပဲ စြမ္း ႏိုင္ပါလိမ္႔မယ္ ခင္ ဗ်ား" တဲ႔ ဗ်။
ေတာ္ေတာ္ ေနာက္တဲ႔ ဂဒါဖီ သား အဖ ပါ ဗ်ာ။
Saasdi Gaddafi ဆိုတဲ႔ ေကာင္က ဘာမွ သုံးစားလို႔ ရတဲ႔ေကာင္ မဟုတ္ဘူး။ အီတလီကိုသြားတယ္။
ေလးႏွစ္ၾကာေနတယ္။ စီးရီးေအ မွာ ကစားဖို႔ ထြက္သြားတာ ေလဗ်ာ။ ကလပ္ ေလးခု ေျပာင္းတယ္။
ေဘာလုံးကြင္းထဲ မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ ေရာက္ဖူးတယ္။ ေဘာလုံးနဲ႔ ေျခေထာက္ ငါးခါ ထိခြင္႔ရခဲ႔တယ္။
ဒါပဲ။
အဘီဒယ္။
ဂဒါဖီ သား အဖ နဲ႔ ေဘာလုံး ေၾကျငာရသူ၊
လစ္ဗ်ား။
