မစၥတာေလ်ာင္းက သူ႕ေဘာစ္ မီရွယ္ကေက်ာင္းကို လာေရာက္ေတြ႔ ဆုံ လိုေၾကာင္း ေလ်ွာက္ထားၿပီး ရက္၊ အခ်ိန္ေတာင္း၊ ထိုေန႔မွာ သူ႕ေဘာစ္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပး၊ သူကျပန္သြားသည္။ သူျပန္သြားအၿပီး မီရွယ္နဲ႔စကားေျပာ ရင္းသူမ လာေရာက္ေတြဆုံလိုျခင္းအေၾကာင္းကို သေဘာေပါက္လိုက္ရ သည္။
သူမ ေက်ာင္းကိုေရာက္လာျခင္းက မစၥတာေလ်ာင္းေၾကာင္႔ပင္။ သူ၏ အလုပ္ ႀကိဳးစားမႈ၊ တာဝန္ေက်မႈတို႔အျပင္ သူ၏ ေအးေဆးေသာ႐ုပ္သြင္၊ ေဖာ္ေရြေ သာဆက္ဆံမႈ၊ အဆင္မေျပမႈမ်ားကို ရင္ဆိုင္ေတြ႕ႀကဳံရာမွာလည္း သူမ်ားေ တြလိုမဟုတ္ ေအးေဆးညင္သာစြာဆက္ဆံ ေျဖရွင္းတတ္မႈ စသည္ တို႔ေၾကာင္႔ျဖစ္သည္။
သူက ဗုဒၶဘာသာ၊ ထို႔ေၾကာင္႔ ဗုဒၶဘာသာမွာ အေရးႀကီး၊ ေကာင္းမြန္တဲ႔ အဆုံးအမေတြ ရွိေနရမယ္ဆိုၿပီး ေက်ာင္းကို သူမကိုယ္တိုင္ လိုက္ လာျခင္းျဖစ္သည္။ ယခုေတာ႔ သမက သင္တန္းေတြတက္ရင္း ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္ပင္ ျဖစ္ေနေပၿပီ။
မစၥတာေလ်ာင္းက သာသနာျပဳအစစ္၊ ပါးစပ္နဲ႔ မေျပာ အလုပ္နဲ႔ သူ႔ေဘာ႔စ္ကို စည္းရုံးလိုက္သည္။
ဘာသာတရားမ်ား၏ အဆုံးအမမ်ားႏွင္႔ပတ္သက္ၿပီး သူသာ ငါသာ ညင္း ခုံျခင္းက မဆုံးႏိုင္သလို ပဋိပကၡအသြင္ပင္ေဆာင္သြားႏိုင္ေသးသည္။
အရွင္ အႆဇိမေထရ္ကို သတိတရ ၾကည္ညိုမိ၏။
လူတိုင္းသာသနာျပဳ ျဖစ္ႏိုင္၏။ ညင္းခုံေနျခင္းျဖင္႔ မဟုတ္၊ ျပဳမူျပျခင္းျဖင္႔ျဖစ္ သည္။
လူအမ်ားစု၏ အျပဳအမူသည္ ၎တို႔၏ ဘာသာတရားကို ေရာင္ျပန္ဟပ္ေစ သည္။
ယေန႔ေခတ္ သာသနာျပဳဟူသည္ ဆံပယ္ရန္ပင္ မလိုေတာ႔။
ကိုယ္က်င္႔နဲ အျပဳအမူသာလိုေတာ႔သည္။