ထြက္ေပါက္ရွိတဲ႔ ဥပေဒ

ထြက္ေပါက္မရွိတဲ႔ ဥပေဒက ဖိႏွိပ္မႈျဖစ္ၿပီး
(ဥပမာ ဤေနရာ၌ အေပါ႔အပါး မသြားရ၊ သို႔ေသာ္ အေပါ႔အပါး သြားလို႔ရ သည့္ေနရာကို စီစဥ္ေပးမထား၊ လမ္းညႊန္မထား၊ အေပါ႔အပါးသြားလို႔ အေရး ယူလ်င္ မတရား)

ထြက္ေပါက္ရွိတဲ႔ ဥပေဒက ဒီမိုကေရစီဥပေဒျဖစ္သည္။
(ဥပမာ ဤေနရာ၌ေဆးလိပ္မေသာက္ရ၊ ေဆးလိပ္သာက္လို႔ရသည့္ သီးသန္႔ အခန္း စီစဥ္ေပးထားသည္၊ လမ္းညႊန္ထားသည္။ ထိုတားျမစ္ထားေသာ ေန ရာ၌ေဆးလိပ္ေသာက္သျဖင္႔ အေရးယူက တရား၏)

ပထမဥပေဒက အစိုးရ၏အၾကမ္းဖက္အုပ္ခ်ဳပ္မႈမပါဘဲ မတည္ႏိုင္ (ေၾကာက္တည္)၊
ဒုတိယဥပေဒက လူထု၏ အသိဉာဏ္မပါဘဲ မတည္ႏိုင္(နားလည္တည္)။

Read more

ညစာ ျပန္မစားေသာအိပ္မက္မ်ား (New Version)

အလည္လြန္ေသာ အိပ္မက္မ်ား ညစာျပန္မစားျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ေၾကကြဲ မည္ဆိုက ေၾကကြဲႏိုင္၏။
သို႔ေသာ္…….
ေက်းလက္ညေနခ်မ္းေလးတစ္ခု၌ သူ႔မိတ္ေဆြ ကဗ်ာဆရာက ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ သူ႔အတြက္ ေရးစပ္ရြတ္ဆိုေပးခဲ့ ဖူးတယ္။ ေခါင္းေပါင္းစႏွင့္ ေက်း လက္သားႀကီးမ်ားက မိတ္ေဆြရဲ့ စပ္ရွရွစကားလံုး (တခ်ိဳ႕က ေမာ္ဒန္၊ တခ်ိဳ႕ က ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ စသျဖင့္ သံုးၾကပါတယ္။ ဟုတ္ မဟုတ္ေတာ့ မသိပါ) ေတြကို နားလည္ၾကသလားေတာ႔ မသိပါဘူး။ လူငယ္ေတြကေတာ့ ခံစားလို႔ရတယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဘာကို၊ ဘယ္လိုခံစားလို႔ရတာလဲ ဆိုတာဟာ မေမးအပ္ တဲ႔ ေမးခြန္းပါပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာေတာ့ လုပ္ျဖစ္လိုက္ၾကပါ တယ္။

“မိုးေပၚပ်ံတက္သြားတဲ့ မိုးပ်ံပူေပါင္းတစ္လံုးကို ျမင္ဖူးၾကပါသလား။ ကြ်န္ေတာ့္ မိတ္ေဆြဟာ အဲဒီ မိုးပ်ံပူေပါင္းတစ္လံုးပါ” လို႔ သူစတင္ရြတ္ဆိုလိုက္တယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။ အလည္လြန္တဲ့ အိပ္္မက္တစ္ခ်ိဳ႔ ညစာျပန္မစားျဖစ္ၾကတာဟာ အဲဒီမိုးပ်ံပူေပါင္းဆီကို ေရာက္ေနၾကလို႔ပါ။
သူ႔ဆီကို ေရာက္ေရာက္လာတဲ့ အိမ္ျခံေျမေရာင္းဝယ္ေရး ေၾကာ္ျငာေတြဟာ မိုးပ်ံပူေပါင္းေလးနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ပါဘူး။ သူနဲ႔ဆိုင္တာက သူ႔ရဲ့ အေရခြံပါးပါးေ လးတစ္ခုထဲသာပါ။ အဲဒီ အေရခြံဟာ အိမ္တစ္လံုး ဆိုရင္ေတာ့ သူ႔မွာလည္း အိမ္ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီအိမ္မွာ ေစ်းကြက္သေဘာတရားေတြ ဘာေတြ ေ တာ့ မရွိပါဘူး။ အဲ- မိုးပ်ံပူေပါင္းတစ္လံုးမွာ အေၾကာင္းညီညြတ္ရင္ ႀကိဳး တစ္ေခ်ာင္းလည္း ရွိေနႏိုင္ တာေပါ့။ ဒီႀကိဳးကေရာ အိမ္၊ျခံ၊ေျမလား။ မဟုတ္ႏိုင္ပါဘူး။

ရႈမွတ္ပါြးမ်ားတတ္တဲ့ ေယာဂီတစ္ေယာက္အတြက္ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီ မိုးပ်ံ ပူေပါင္း ေလးကိုၾကည့္ၿပီး အနိစၥတရားေတြ ထပ္တလဲလဲ စီးျဖန္းလို႔ရႏုိင္မယ္။ သူ႔ဘဝနဲ႔ ေလဟာျပင္ကို စည္းျခားထားတာ ဆိုလို႔ အဲဒီ အေရခြံပါးပါးေလးပဲ ရွိတာမဟုတ္လား။ ဒီထက္ အနတၱဆန္တဲ့ သေဘာတရား ဘယ္မွာ ရွာၾကဦး မွာလဲ။

ဘာမွမရွိျခင္းေတြနဲ႔ ေဖာင္းကားေနတဲ့ သူ႔ရင္ဘတ္ကေရာ ဘာေတြသိမ္း ဆည္းလို႔ ထားႏိုင္မလဲ။ ဒါေတြကို သူမသိႏိုင္ဘူး။ ဒါေတြကိုမသိရင္ ဘာေတြ ကို သိရမွာလဲ။ မသိဘူး။ သိရမွာေတြကေရာ တကယ္သိရမွာေတြဟုတ္သ လား၊ သူမသိႏိုင္ဘူး။ ဒီလိုပါပဲ။ ဘာမွမသိျခင္းေတြေဖာင္းကားလာတာႏွင့္ အမွ် သူဟာ ပိုလို႔ေပါ႔ပါး လာပါတယ္။ ေပါ႔ပါးျခင္း ဆိုတာ အျမင့္ကိုေရာက္ျ ခင္းရဲ့ အေၾကာင္းတရားလား။ ဟုတ္ေကာင္း ဟုတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ေဖာင္းကားလာတာနဲ႔အမွ် လြင့္စင္ေပါက္ကြဲဖို႔လည္း နီးစပ္လာပါ တယ္။

တစ္ေန႔ မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ ျပန္ေတြ႔ေတာ့-
“အခု “ ” နဲ႔ အတူေနတာလား” လို႔ ေမးၾကတယ္။
“ဘယ္သူမွ မရိွေတာ့လည္း သူ႔ကိုပဲလူလုပ္ၿပီး ေပါင္းေနရတာေပါ႔” လို႔ေျပာေတာ့ ကဗ်ာဆရာက တဟားဟားရယ္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြက လက္ေဆာင္ေတြ ထုတ္ေပးေတာ့-
“ကိုယ့္ထက္ႏြမ္းပါးတဲ့ သူ႔ကိုပဲ ေပးထားခဲ့ပါ” လုိ႔ ေျပာမိေတာ့ သူစိတ္မ ထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ လက္သီးနဲ႔ ထိုးျပန္တယ္။ ဒါေပမယ့္ မိုးပ်ံပူေပါင္းေပါက္မွာ စိုးလို႔ေနမွာေပါ႔ ကဗ်ာဆရာရဲ့လက္သီးက သိပ္မျပင္းပါဘူး။ ကဗ်ာဆရာဆို တာ ေကာက္ေနတာကိုသာ ေျဖာင့္ေပးတတ္ၿပီး လက္သီး ျပင္းျပင္းေ တြ ေမြးျမဴမထားတတ္ပါဘူး။

“ကုိယ့္လူ က်ဴရွင္ထဲက ဟုိေကာင္မေလးကို ႀကိဳက္တယ္” တဲ့။ “ ခ်စ္” ဆိုတဲ့စကား ေျပာရမွာရွက္တဲ့ ကဗ်ာဆရာကိုၾကည့္ရင္း ရယ္မိျပန္ေရာ။ ခပ္လွလွစကားလံုးေတြ တမင္ရွာသံုးတတ္တဲ့ ကဗ်ာဆရာက “ခ်စ္” ကိုေတာ့လွ်ာမရဲဘူးတဲ့။ သဘာဝတရားတစ္ခုခုကိုမဟုတ္ဘဲ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ကို ရည္ညႊန္းေနလို႔တဲ့။

မွတ္မွတ္ရရ သူေရြးေပးတဲ့ ကေလာင္နဲ႔ စာေတာ္ေတာ္ ေရးျဖစ္ခဲ့ ေသးတယ္။ သူ ဒီတစ္ခါ ေပးတဲ့နာမည္က မိုးပ်ံပူေပါင္းေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာစြဲေနတာကေတာ့ အဲဒီ မိုးပ်ံ ပူေပါင္းေလးပါပဲ။ အျမင့္တက္ျခင္းေတြ ဘာေတြနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။ ထိရွေပါက္ကြဲလြယ္တဲ့အဓိပၸါယ္ ေဆာင္ေန တာ ေလးကိုသတိရတာပါ။

ဒါ႔ေၾကာင့္ အိပ္မက္ေတြဟာ အိမ္ျပန္ေနာက္က်ခဲ့ရတာပါ။ အထီးက်န္ လြင့္ေမ်ာေနတဲ့ ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါးဝမ္းဗိုက္တစ္ခုဟာ တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ တစ္ခုခု၊ တစ္စံုတစ္ရာ၊ တစ္ေယာက္ေယာက္၊ တစ္ေနရာရာကို သတိရတာမ်ိဳးေတာ့ ရွိေနႏိုင္တာေပါ႔။ ဒါကလည္း ေလးေလးလံလံ ေတာ့ မဟုတ္ႏိုင္ပါဘူး။
ဒီထက္ႀကီးေလးတဲ့ ကိစၥက အနတၱလြင္ျပင္မွာ ေပါက္ကြဲလြင့္စင္လာဦးမယ့္ သူ႔အေရခြံ ပါးပါးေလး အေၾကာင္းပါ။ ဒါက ေသျခင္းတရားလား၊ ရွင္ျခင္း အဆုံးလား၊ ရွင္ျခင္းအစလား။ ဒါေတြကို သူမသိႏိုင္ဘူး။ ဒါေတြကိုမသိေပမဲ႔ လြင့္စင္ေပါက္ကြဲျခင္းကို ေရွာင္လို႔မရဘူးဆိုတာ သိေနတယ္။ လြင့္စင္သြားေ တာ့လည္း မိုးပ်ံပူေပါင္းေလးက ေလဟာျပင္နဲ႔တသား တည္း ျဖစ္သြားၿပီး သူ႔အေရခြံေဟာင္းေလးဟာ ေလးကန္တဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ ေျမျပင္ကိုျပန္ဆင္း သြားလိမ္႔မယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အေရခြံေဟာင္းနဲ႔ ဗလာေဟာင္းေလာင္း ရင္ ဘတ္လည္း မရွိႏိုင္ေတာ႔ဘူး။ ဒါကိုပဲ သံသရာလို႔ ေခၚၾကတာလား။ သူ ဉာဏ္မမီဘူး။
ေသခ်ာတာကေတာ႔ အဲဒီအခါမွာ မိုးပ်ံပူေပါင္းဆိုတာ ဘယ္ဟာလဲလို႔ ေျပာ လို႔မရေတာ့ဘူး။ ဘယ္မွာလဲလို႔ လည္းရွာမရ ေတာ့ဘူး။

အဲဒီကဗ်ာဆရာကိုယ္တိုင္ ေတြေဝသြားမယ့္ အိမ္မက္ရွည္ဆီ ေျခဆန္႔ေန မိတယ္။
ဒါန႔ဲပဲ အလည္လြန္တဲ႔ အိပ္မက္ေတြ ညေနစာနဲ႔ လြဲခဲ့ရျပန္ေပါ႔။

ဇင္ေဝေသာ္

Read more

သဲပုံေစတီ (တည္စဥ္ သဒၶါ၊ ဖ်က္စဥ္ ဝိပႆနာ)

"ဘုရားတည္တာေတာ႔ ေကာင္းတဲ႔အလုပ္ပါ၊ ဒါေပမဲ႔ သူမ်ားေျမေပၚ ဘုရား တည္တာကေတာ႔ ဘာညာ ဘာညာ" ဆိုသည့္စကားကို သတိရမိ၏။ ယေန႔ စကၤာပူေျမေပၚမွာ သဲပုံေစတီ(စတုတၳအႀကိမ္)တည္ၾကဖို႔လုပ္ေနၾကသည္။ ခြင္႔ျပဳခ်က္ရလ်င္ သူမ်ားေျမေပၚမွာလည္း တည္လို႕ရသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ သဲပုံေစတီ တည္ဖို႔ ဧရာဝတီကမ္းေျချဖစ္ေနဖို႔မလို။ သဲ ရွိဖို႔သာလိုသည္။
ဤယဥ္ေက်းမႈက တိဘက္ မ႑လ ယဥ္ေက်းမႈႏွင္႔ အႏွစ္သာရအားျဖင္႔ဆင္ သည္။ သူတို႔ကေရာင္စုံသဲမ်ားျဖင္႔ စၾကဝဠာပုံစံအထိ တည္ေဆာက္သည္။ အခ်ိန္ေတြ၊ ေငြေတြ၊ လုပ္အားေတြ ရင္းႏွီးသည္။ ၿပီးေတာ႔မွ စနစ္တက် တည္ေဆာက္ထားေသာ မ႑လကို ဖ်က္ဆီးလိုက္ၾက၏။ အနိစၥ သေဘာကို သရုပ္ျပလိုက္ျခင္းျဖစ္၏။
အခ်ိန္ေတြ၊ ေငြေတြ၊ လုပ္အားေတြ မည္မ်ွရင္းႏွီး ထားရသည္ျဖစ္ေစ တဒဂၤအတြင္း ပ်က္သုန္းသြားႏိုင္သည္ ဟု ျပလိုက္ျခင္းျဖစ္၏။

ျမန္မာတို႔က သဲပုံေစတီကိုတည္ၾက၏။ ဤ၌
၁။ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္(သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္မွလြဲလ်င္) အနိစၥေနာက္ ကို လိုက္ေတာ္မူရ၏။ (႐ုပ္ဝတၳဳ သဲပုံေစတီကား ဆိုဖြယ္မရွိ)
၂။ အနိစၥသည္ သင္ေပးဆပ္ခဲ႔ရသည့္ အခ်ိန္ေတြ၊ ေငြေတြ၊ လုပ္အားေ တြေၾကာင္႔ ငဲ႔ညွာ ေနာက္ဆုပ္ေနမည္မဟုတ္။(အနိစၥသည္ ဘက္မလိုက္)
အခ်ိန္ေတြ၊ ေငြေတြ၊ လုပ္အားေတြမ်ားစြာျဖင္႔ တည္ထားေသာ ထိုေစတီ သည္ စကၤာပူပင္လယ္ကမ္းေျခမွာ ထာဝရရပ္တည္ခြင္႔ မရွိ။ ဝမ္းနည္းတတ္ လ်င္ ဝမ္းနည္းလို႔ရ၏။ သို႔ေသာ္ ဝမ္နည္းစရာ၊ ရန္ေထာင္ေနစရာ မလို။

အနိစၥသည္ စကၤာပူအစိုးရ၏ ေပၚလစီမဟုတ္၊ ဗုဒၶေဒသနာျဖစ္သည္။
ထိုေစတီကို ကိုယ္တိုင္မဖ်က္ဘူးဆိုလ်င္ပင္ ပင္လယ္လႈိင္းေၾကာင္႔ ပ်က္စီး သြားရမည္။ ေရွာင္လႊဲလို႔မရ။
သို႔ေသာ္ မပ်က္စီးေသးေသာ နာမ္သေဘာအခ်ိဳ႕ ရွိတန္ရာ၏။
ယင္းတို႔ကား
တည္ေဆာက္စဥ္ သဒၶါႏွင္႔ ဝိရိယစသည္......
ဖ်က္ဆီးရစဥ္ အနိစၥာႏုပႆနာတို႔ျဖစ္သည္။
ယင္း အနိစၥာႏုပႆနာသည္ ဝိပႆနာအစစ္ႀကီးမဟုတ္တန္ေသးေစ လူထု ၾကားက လူမႈ-ဝိပႆနာေတာ႔ ျဖစ္ႏိုင္၏။ လူမႈဝိပႆနာက နိဗၺာန္ေတာ႔ မပို႔ႏိုင္။ ရင္႔က်က္ယဥ္ေက်းသူေတာ႔ ျဖစ္ေစႏိုင္၏။
သူမ်ားေျမေပၚမွာလည္း ဘုရားတည္လို႔ရသည္။ အေၾကာင္းက ဘုရားသည္ လည္းေကာင္း၊ သူမ်ားသည္လည္းေကာင္း၊ သူမ်ားပိုင္သည္ဟုထင္ေနေသာ သညာဝိပၸလႅာသသည္လည္းေကာင္း အနိစၥမ်ားသာ ျဖစ္ၾကေသာေၾကာင္႔ျဖစ္ ၏။ သို႔ေသာ္ သဒၶါႏွင္႔ ဝိပႆနာက သဲပုံပ်က္ၿပီးေနာက္ နာမ္သတၱိအျဖစ္ က်န္ရစ္ခဲ႔၏။

Read more

ေျမး အဘိုး ဒိုင္ယာေလာ႔ဂ္

က်ေနာ္။ ။ အဘိုး၊ ဦးသိန္းစိန္၊ ေဒၚစု၊ ဦးေရႊမန္းတို႔ သုံးေယာက္ထဲမွာ ဘယ္သူက သမၼတ႐ုပ္ပိုေပါက္သလဲ။
အဘိုး။ ။ ဘယ္သူမွ မေပါက္ဘူး။
က်ေနာ္။ ။ ေဟာဗ်ာ၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲ။
အဘိုး။ ။ ဘာျဖစ္ရမွာတုန္း ဦးသိန္းစိန္က ပေရာ္ဖက္ဆာရုပ္၊ ေဒၚစု က ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး႐ုပ္၊ ဦးေရႊမန္းက ကာကြယ္ေရးးဦးစီးခ်ဳပ္႐ုပ္ေလ။
က်ေနာ္။ ။ ဒါဆို ဘယ္သူက သမၼတ႐ုပ္ေပါက္ေနဦးမွာလဲ။
အဘိုး။ ။ ထြီး(သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းစတိုင္နဲ႔ ကြမ္းေသြးမ်ား ေထြးခံထဲေထြး ထည့္ရင္း) ငါေပါ႔ကြာ။

၂၀၁၅ ခု ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ ခ်ဴးဝင္းဂမ္း ပါတီအေနနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ၿပိဳင္လို႔ အဘိုးမ်ားႏိုင္သြားရင္ ကြမ္းေသြးမ်ား ႀကိဳက္တဲ႔ေနရာမွာ ေထြးလို႔ရစရာ ရွိေနပါတယ္။ "ဤေနရာတြင္ ကြမ္းေသြးမေထြးရ၊ ေတြ႔ရွိက ဒဏ္ေငြ ငါးရာ" (မေတြ႔႐ွိက တစ္ျပားမွ ေပးစရာမလို) စတဲ႔ ဥပေဒေတြကို ျပင္ဆင္ေရးဆြဲ လာႏိုင္စရာ ရွိပါေၾကာင္း

ေျမး ဇင္ေဝေသာ္
(စည္းရုံးေရးမႉး၊ ခ်ဴးဝင္းဂမ္းပါတီ)

Read more

လူဆိုတာအေၾကာက္တရားနဲ႔ မကင္းႏိုင္ၾကဘူး။

Read more