လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမာၻ႔ အျမင္
(အခန္း ၅၊ အေရွ႕ေတာင္အာရွ)
ေရြးေကာက္ပဲြေတြမွာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ တရုတ္နဲ ့အိႏိၵယန္းေတြရဲ႕ အေရးပါ မွဳ က လံုး၀မရွိသေလာက္ၿဖစ္သြားမယ္။ အဲဒီေန႔ ့ကိုေရာက္လာၿပီဆုိရင္ေတာ့ တရုတ္နဲ ့အိႏိၵယန္းေတြအတြက္ ဘယ္လိုသာတူညီမွ် အခြင္႔ေရးမ်ိဳးကိုမွ ရရွိ ၾကမယ္ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ၂၀၀၈ ခုအေထြေထြ ေရြးေကာက္ပဲြ အၿပီးမွာ မေလးရွားဟာ တကယ့္အေၿပာင္းအလဲဆီကို ဦးတည္ေနၿပီးဆိုတဲ ့ယူဆ မႈေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိခဲ့ၾကေသးတယ္။ အတိုက္အခံပါတီက တစ္ျခား အခ်က္အလက္ေတြအပါအဝင္ လက္ရွိလူမ်ိဳးေရး၀ါဒ တခ်ိဳ႕ကေန ေသြဖီ က်င့္သံုးသြားမယ္လို ့တရား၀င္ေၾကၿငာလိုက္ၿပီး ေထာက္ခံမဲေတြလည္းရ လိုက္ေတာ႔ သူတုိ ့ပါတီတြင္းကို ေထာက္ခံသူေတြအပါအဝင္ အားလံုး အံ့ၾသ တၾကီးလည္းၿဖစ္ခဲ ့ၾကရတယ္။ ေရြးေကာက္ပဲြရဲ႕ ေထာက္ခံမဲ ရလာဒ္ကို ၾကည့္ရင္ ၁၉၆၅ ခုနွစ္ကစလုိ ့အတိုက္အခံပါတီအေနနဲ ့ေထာက္ခံမဲ အမ်ား ဆံုး ရခဲ့တဲ႔ႏွစ္ျဖစ္လာခဲ႔ပါတယ္။ ပါလီမန္ အမတ္ေနရာနဲ႔ၾကည့္ရင္ သမိုင္း တစ္ေလ်ွာက္လုံး အေကာင္းဆုံး ရလာဒ္ပါပဲ။ လက္ရွိအစိုးရရဲ႕ မဲ သံုးပံုနွစ္ပံု လက္လြတ္ရွံဳးဆုံးသြားတယ္။
ေရြးေကာက္ပဲြ အၿပီး တစ္နွစ္အၾကာမွာေတာ့ နာဂ်စ္ တြန္ ရာဇက္ (Najib Tun Razak) က ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ၿဖစ္လာၿပီးတဲ႔ေနာက္ ၀မ္းမေလးရွား ( 1 Malaysia=တစ္ခုတည္းေသာမေလးရွား ) ဆုိတဲ့ေၾကြးေၾကာ္ သံနဲ ့တိုင္း ရင္းသားညီညြတ္ေရး၊ အမ်ိဳးသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရးကို ပိုအားေကာင္း လာေအာင္ ၾကိုးစားလာခဲ့ျပန္ပါတယ္။
၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ နာဂ်စ္ရဲ႕ ၀မ္းမေလးရွား ေပၚလစီက ၂၀၀၈ ခုေရြးေကာက္ပြဲမွာ ရွံုးသြားတဲ ့တရုတ္၊ အိႏၵိယန္းေတြရ ဲ ့မဲေတြကိုၿပန္ရႏိုင္ဖုိ ့ရည္ရြယ္ခ်က္ပါ။ သူဒီလိုလုပ္လုိ ့သူ ့လူထုက သူနဲ႔အတူ ပါလာပါ႔မလား။ သူ ့ရဲ ႕ ၀မ္းမေလး ရွား ေပၚလစီကို မေလးလူမ်ိဳးေတြက လက္ခုပ္လက္၀ါးတီးၿပီး ၾကိဳဆိုၾကပါ ႔မ လား။ စိတ္ကူးေကာင္းေကာင္းနဲ ့စတင္ခဲ့တဲ့ အစီအစဥ္တစ္ခု ၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္ ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏိုင္ငံေရး သေဘာတရားမွာ မထင္မွတ္တဲ့ တန္ျပန္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မွဳေတြ ရွိလာႏိုင္ပါတယ္။ မေလးလူမ်ိဳးေတြဆီက ေထာက္ခံမဲေတြမဆံုးရွံဳးဘဲ တရုတ္၊ အိႏၵိယန္းေတြ ဆီက ေထာက္ခံမဲကို ဘယ္နည္းနဲ ့မွ သူရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ၾကာလာတာနဲ ့အမွ် ၀မး္မေလးရွား(တစ္ခုတည္းေသာမေလးရွား) ေၾကြးေ ၾကာ္သံကလည္း မွန္းခ်က္နဲ ့နွမ္းထြက္မကိုက္ၿဖစ္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီေၾကြးေၾကာ္သံစၿပီး တစ္လအၾကာေလာက္မွာ မေလးတရုတ္မီဒီယာနဲ ့ ကၽြန္ေတာ္ေတြ ့ဆံုခဲ့ပါတယ္။ သူတို ့ေၿပာစကားေတြအရ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့သိ ထားသလို တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံု မေလးရွားဆိုတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ဒီစကားက မေလးလူမ်ိဳးေတြအတြက္ပဲ ျဖစ္ေနတယ္။ ဆိုလိုတာက အမည္သာရွိေနၿပီး လူ ့အဖဲြ ့အစည္းေတြက တစ္သီးတစ္သန္ ့စီရွိေနၾကတယ္။ မေလးက မေလးခ်င္း၊ တရုတ္က တရုတ္ခ်င္း၊ အိႏိၵယန္းေတြက အိႏိၵယန္းေတြခ်င္းပဲ ရွိေနၾကဆဲပါပဲ။ မေလးဦးစားေပးလူ ့အဖဲြ ့အစည္းကေန အားလံုး သာတူညီ မွ်ရွိတဲ ့လူ ့အဖဲြ ့အစည္း တကယ္ၿဖစ္လာမလားဆုိတာကေတာ့ ေစာင့္ပဲ ၾကည့္ၾကရေတာ့မွာပါ။
မေလးရွားနဲ ့စင္ကာပူၾကား ကဲြၿပားၿခားနားမွဳဟာ လူမ်ိဳးေရးတင္မကပါဘူး။ ခဲြထြက္လာၿပီးတဲ ့ေနာက္မွာ စင္ကာပူက ရွဥ့္လည္းေလွ်ာက္သာ ပ်ားလည္း စဲြသာ စနစ္ကိုက်င့္သံုးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ကဲြလဲြမွဳကို ကဲြလဲြမွဳအေနနဲ ့ကၽြန္ေတာ္ တို ့ကလက္ခံထားႏိုင္ပါတယ္။ ၁၉၆၅ ခုနွစ္တုန္းကဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို ့နွစ္ ႏိုင္ငံစလံုးရဲ ့ဘံုဆိုင္ဘာသာစကားက အဂၤလိပ္ပါ။ နွစ္အနည္းငယ္ၾကာေတာ့ မေလးရွားက အဂၤလိပ္စာကို ေလွ်ာ့ခ်လိုက္ၿပီး ေက်ာင္းေတြမွာ ဘာသာရပ္ တုိင္းကို မေလးလိုပဲသင္ၿပီး ရံုးသံုးဘာသာစကားကိုလည္း အဂၤလိပ္ကေန မေလးဘာသာစကားကို ေၿပာင္းလဲခဲ့ၾကတယ္။ တရုတ္ပုဂၢလိကေက်ာင္းေတြ က သူတို ့ေငြ သူတို့ဟန္နဲ ့လည္ပတ္ၾကတယ္။ ၾကာလာေတာ့ အဂၤလိပ္စာ အရည္အေသြး နိမ္႔ပါးသြားၿခင္းဟာ အားနည္းမွဳတစ္ရပ္လုိ ့အစိုးရက သေဘာေပါက္လာၿပီး ၂၀၀၃ ခုနွစ္ေရာက္ေတာ့ သိပၸံနဲ ့သခ်ၤာဘာသာ ရပ္ေတြကို အဂၤလိပ္ဘာသာနဲ ့ေၿပာင္းလဲသင္ေပးလာခဲ ့ၾကျပန္တယ္။ အဲဒီပညာေရးစနစ္ကို အထူးသၿဖင့္ ေက်းလက္မွာရွိတဲ ့မေလးေတြက ကန့္ ကြက္လို့ ၂၀၀၉ ခုေရာက္ေတာ့ မေလးစကားဖက္ကို ၿပန္ေၿပာင္းေပးခဲ ့ရၿပန္ ပါတယ္။
လူထုအဖဲြ ့အစည္းေတြကို စည္းရံုးရာမွာလည္း စင္ကာပူနဲ ့မေလးရွားတုိ ့ မတူညီၾကပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို ့သေဘာေပါက္ခဲ့တာက သူတို ့လည္း ကၽြန္ေတာ္တို့ေၿပာင္းလဲလာေအာင္ ဖိအားေပးလို ့မရသလုိ ကၽြန္ေတာ္တို ့က လည္း ဘယ္သူ ့ကိုမွ ဖိအားေပးေနလို ့မရဘူးဆိုတာပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို ့ခ်င္း တသီးတသန္ ့စီၿဖစ္ေနၾကေပမယ့္ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္နဲ ့အတူတူေနထုိင္သြားလို႔ ရမယ္။ ဒါပါပဲ။
စင္ကာပူအတြက္ အဓိက အေရးၾကီတဲ ့အခ်က္ကေတာ့ အခ်ဳပ္အၿခာ အာ ဏာတည္ၿမဲေနဖို ့စစ္တပ္ကို အင္အားေကာင္းေအာင္ တို းခ်ဲ ႔ဖဲြ ့စည္းရမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို ့တပ္မေတာ္က က်ဴးေက်ာ္လာသူတိုင္းကို တြန္းလွန္ကာကြယ္ ထားႏိုင္တယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို ့ကို ဘယ္သူကမွလည္း လာၿပီး ရန္စေန ၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
မေလးရွား အေမးအေၿဖ
ေမး။ ။ အားလုံးကို အၿပန္အလွန္ေတြးၾကည့္ေတာ့ မေလးလူမ်ိဳးေရး၀ါဒ နဲ ့ပါတ္သတ္လို ့ မစၥတာလီတို ့ဖက္က ဖိအားေပးတာေတြ မ်ားလြန္းသြား သလားလို ့။
ေၿဖ။ ။ မမ်ားဘူး။ ဒီလိုမလုပ္ခဲ ့ရင္ ငါတို ့အားလံုးေထာင္ထဲေရာက္သြားမွာ။
ေမး။ ။ တစ္ခါက မစၥတာလီကိုယ္တုိင္ေၿပာခဲ့ဖူးတယ္။ "မေလးရွား စင္ကာပူေပါင္းစည္းေရးဟာ တကယ္အလုပ္ၿဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး"ဆို တဲ ့အေၾကာင္းကို မစၥတာလီရဲ႕ ဇနီးကိုယ္တိုင္က မစၥတာလီကို ေၿပာခဲ႔ဖူး တယ္ဆိုလားလို႔။
ေၿဖ။ ။ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ငါ့အေနနဲ ့ၾကိုးစားေတာ့ၾကည့္ရမွာပဲ။
ေမး။ ။ အဲသလုိမဟုတ္ခဲ ့ဘူးဆုိရင္ စင္ကာပူအတြက္ အၿခားေရြးခ်ယ္စရာ က ဘာၿဖစ္မလဲ။
ေၿဖ။ ။ အဲဒီတုန္းက လြတ္လပ္လာတဲ ့စင္ကာပူဟာ တရုတ္လူမ်ိဳး အလယ္ တန္းေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒ အားေကာင္းလာေစဖို႔ ႀကိဳးစား လာေနၾကတာကို ရင္ဆိုင္ေနခဲ႔ရတယ္။ သူတို႔လႈပ္ရွားမႈ ေအာင္ၿမင္ေကာင္း ေအာင္ၿမင္နိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မေလးရွားထဲမွာက်ေတာ ့တစ္္ မ်ိဳးၿဖစ္သြားတယ္။ မေလးေၿမ မေလးလူမ်ိဳးေတြၾကားမွာ စင္ကာပူတရုတ္ လုပ္ေနလို ့ မၿဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ တရုတ္ေက်ာင္းသားေတြက သေဘာေပါက္ ၾကတယ္။ ဒီေတာ့ စင္ကာပူအတြက္ ေရြးခ်ယ္စရာက လူမ်ိဳးေပါင္းစံု စင္ကာပူ ဆိုတာပဲ ရွိေတာ့တယ္။
ေမး။ ။ ဒီတြက္ခ်က္မႈေၾကာင္႔ မေလးရွား စင္ကာပူေပါင္းစည္းဖို႔ ဆႏၵရွိခဲ ့ တာလား။
ေၿဖ။ ။ ဒါက ငါ ့တြက္ခ်က္မွဳ မဟုတ္ဘူး။ တကယ္ျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ အက်ိဳးရလာဒ္ တစ္ခုပဲ။ ငါ တြက္ခ်က္ထားတာက ညီညြတ္တဲ ့ ႏိုင္ငံတစ္ခုၿဖစ္ေအာင္ ၿပန္ လည္ေပါင္းစည္းႏိုင္လိမ့္မယ္ဆိုတာပဲ။ သမ္ုိင္းကိုၿပန္ၾကည့္ရင္ စင္ကာပူနဲ ့ မေလးရွားက တစ္နိုင္ငံတည္းပဲ။
ေမး။ ။ အဲသလိုဆိုရင္ “မေလးရွား ၿပည္ေထာင္စု” ျဖစ္လာဖို႔ တိုက္ပဲြ၀င္ခဲ ့ တာဟာ စင္ကာပူကို လႊမ္းမုိးလာမယ့္ တရုတ္ကြန္ၿမူနစ္ရန္ကို ကာကြယ္ရံု သက္သက္ေတာ့မဟုတ္ဘူးေပါ့။
ေၿဖ။ ။ မဟုတ္ဘူး။ အဲသလိုမွ မဟုတ္ရရင္ ၿပန္ေပးရမယ့္ ေလ်ာ္ေၾကးေတြ က မတန္တဆၿဖစ္သြားမယ္။ ဆိုပါေတာ့ မေလးရွားထဲ၀င္ေပါင္းၿပီး “မေလးရွား ၿပည္ေထာင္စု" ၿဖစ္ေရးတိုက္ပဲြသာ မ၀င္ခဲ့ၾကဘူးဆိုရင္ စင္ကာပူ လည္း ပီနန္လို၊ ကူခ်င္း ( Kuching ) န ဲ့အခု ကိုတာ ကီနဘာလု ( Kota Kinabalu ) လုိ ့ေခၚတဲ ့ ဂ်က္ဆယ္တန္ ( Jessetton ) လို ၿဖစ္သြားမယ္ ။ အဲဒီနယ္ေျမေတြမွာ ေနၾကတဲ ့လူေတြက မေလးလူမ်ိဳးေတြမဟုတ္ၾကဘူး။ သူတို႔က ဒူဆန္ ( Dusun ) ၊ ဒါယက္ ( Dayak ) နဲ ့ကာဒါဇန္ ( Kadazan ) လူမ်ိဳးေတြ။”
ဆက္ရန္
ဇင္ေဝေသာ္
