က်ေနာ္နဲ႔ ျပည္ပေရာက္လူလတ္မ်ား


ေဆာရီးပဲ ေတာင္မေရာက္ေျမာက္မေရာက္ ေရ
ဖတ္ရသမ်ွ မီဒီယာေတြ....
သမၼာအာဇီဝေငြတစ္က်ပ္ကို မိစၦာဇီဝေငြတစ္ဆယ္နဲ႔ မလဲရဲတ႔ဲ
ျပည္ပေရာက္ ပညာရွင္ေတြကေတာ႔
ထူးမျခားနား ခင္မ်ားတို႔ျပဇာတ္ထဲ ဝင္,ကျပမယ္ မထင္ဘူး။
အသံကုန္ေအာ္ၿပီး ခင္ဗ်ားတို႔က ျပန္လာဖို႔ ေခၚ
ေခၚေတာကုလားနဲ႔ လက္ပါးေစကလြဲရင္
ရင္ဘတ္နဲ႔လဲၿပီး ျပန္သူက ရွားပါး။

တစ္က်ပ္ေၾကး...
တစ္ေဒၚလာေၾကးလဲခြင္႔ရရင္
ေလာက္စာတစ္လုံးေၾကး လဲလို႔ရရင္
က်ည္ဆံ တစ္ေတာင္႔ေၾကး လဲလို႔ရရင္
က်ေနာ္နဲ႔ က်ေနာ္႔ခ်စ္သူ ငါးေယာက္ကို ျပည္ဝင္ခြင္႔ျပဳပါ။
ေက်းဇူးျပဳၿပီး မဖိတ္ေခၚပါနဲ႔
က်ေနာ္တိူ႔မွာ ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွစြာ
ဦးေႏွာက္ေတြ ရွိေနမိလို႔ပါ။

စိတ္ေကာင္းရွိရင္ ဂလိုဘယ္ ေပၚလစ္တစ္စာအုပ္ေတြကုိ
တစ္ေခါက္ ျပန္ဖတ္ေပးပါ။
ဒီႏိုင္ငံ ဘယ္ကို ဦးတည္ေနသလဲ.. လဲ...... လဲ
က်ေနာ္တို႔ အရွဳံးခံႏိုင္တယ္
အ႐ူးလုပ္တာ မခံႏုိင္ေတာ႔ဘူး။
သူမ်ားလုပ္လို႔ ရူးတာထက္
ကိုယ္႔ဘာသာ ရူးတာက အရူးသိကၡာ ရွိတယ္။ ။

ဆရာလည္း လူပါပဲေလ


ဂ်ပန္မွာ ငလ်င္ႀကီးေတြ လႈပ္တုန္းကေပါ့။ ကိုရင္ေတြ ဦးပဥၨင္းငယ္ေတြ ေယာက္ယက္ခပ္ၿပီး ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ၊ ဘယ္သြားရမွန္းမသိျဖစ္ေနတယ္တဲ့။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဇင္ဂ်ပန္ဆရာေတာ္က တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ လွ်ဳိ႕ဝွက္လိႈဏ္ေတြထဲဝင္ၿပီး ေဘးလြတ္ရာကို ေရာက္ေအာင္ လမ္းျပေပးႏိုင္ခဲ့လို႔ ဒဏ္ရာအနာတ ရျဖစ္သူ ရယ္လို႔ေတာင္ မရွိခဲ့ပါဘူး။ တပည့္ေတြအားလံုး ေဘးကင္းလံုၿခံဳၿပီ ဆိုေတာ့မွ ဆရာေတာ္က အနီးမွာ ရွိတဲ့ေရကရားအိုးထဲက ေရေတြအားလံုးကို ေမာ့ေသာက္ခ်လိုက္သတဲ့။

ၿပီးေတာ့ ဆရာေတာ္က သဘာဝေဘးအႏၱရာယ္ နဲ႔ၾကံဳလာရင္ စိတ္တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ထားဖို႔၊ ေခါင္းေအးေအးနဲ႔ လြတ္လမ္းကို ရွာတတ္ဖို႔ အေရးႀကီးေၾကာင္း ၾသဝါဒေပးတယ္။ 


ေနာက္ဆံုး “စိတ္တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ရွိထားရမယ္လို႔သာ ေျပာရတယ္ မင္းတို႔ ေဘးအႏၱရယ္က လြတ္ၿပီဆိုတာလည္းသိေရာ ေရကရားထဲကေရေတြကို စိတ္လႈပ္လႈပ္ရွားရွားနဲ႔ ေမာ့ေသာက္လိုက္တာ ကုန္သြားေရာ “ လို႔မိန္႔တယ္။

ဒီေတာ့ ကိုရင္ငယ္ေလးကၿပံဳးသတဲ့။
ဒါကိုျမင္လိုက္တဲ့ ဆရာေတာ္က “ကိုရင္ ဘာကိုျပံဳးတာလဲကြ ဆုိေတာ့

ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ ဆရာေတာ္ ဘုရား ။ ဆရာေတာ္ ေသာက္ခ်လိုက္တာ ေရေတြမဟုတ္ပါဘုရား။ တပည့္ေတာ္ဟင္းခ်က္မလို႔ ျပင္ထားတဲ့ ငံျပာရည္ေတြပါဘုရားတဲ့။
ဆရာေတာ္က “ ေဟ ! ငါမသိလိုက္ဘူးကြာ “ တဲ့။

(ဇင္ပံုျပင္မ်ားမွ ကူးယူပါသည္)
 
(18/11/2011)
ဦးကိုေမာင္















Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.                                                                          

စာဖတ္သူသို႔ အသိေပးျခင္း


ပိုမ်ားလာတဲ႔ သင္တန္းေတြရယ္၊
ဘာသာေရး ေဆြးေႏြးပြဲ(ဖိုရမ္)အသစ္ေတြ ဝင္လာတာရယ္
လက္စသိမ္းစရာရွိေနတဲ႔ ဘာသာျပန္စာအုပ္ ႏွစ္အုပ္ရယ္ေၾကာင္႔ ပိုစ္ေတြ ပုံမွန္တက္ႏိုင္မယ္မဟုတ္ေၾကာင္း
ပုံမွန္ စာဖတ္သူမ်ားကို အသိေပးထားခ်င္ပါတယ္။

လည္ပင္းမွာ ေရႊတံဆိပ္ မဆြဲသည့္ ခ်န္ပီယံ (အာဇာနည္ေန႔ အမွတ္တရ)


ဘဝဟူသည္ ေဘာလုံးပြဲတစ္မ်ိဳးျဖစ္ပါသည္။ က်ေနာ္တို႔ အသက္ ၅ ႏွစ္မွ အစ ၂၀ ေက်ာ္ေက်ာ္အထိ ေျခစစ္ပြဲမ်ား ကစားခဲ႔ၾကရသည္။ ထုိ ေျခစစ္ပြဲမ်ားသည္ က်ေနာ္တို႔ဘဝေတြရဲ႕ စာသင္ခန္းထဲက တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။ အနာဂတ္ၿပိဳင္ပြဲမ်ားအတြက္ အေရးႀကီးလွပါသည္။

အသက္ ၂၀ ေက်ာ္မွ သုံးဆယ္ေက်ာ္အထိ အုပ္စုပြဲမ်ား ကစားခဲ႔ရျပန္သည္။ ေျခ စစ္ပြဲ အေတြ႔အႀကဳံမ်ားသည္ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ အုပ္စုတူအသင္းမ်ားကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္ဖို႔ ခြန္အားမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ဤအဆင္႔မွာ အမွားခံပါသည္၊ မွားေသာ္ ျပင္ဆင္ခြင္႔ ရွိပါသည္။ သာမန္ ၅၀ ရာခိုင္ႏႈန္းထက္ သာေနလ်င္ အုပ္စုက တက္ပါသည္။

၃၀ ေက်ာ္မွ ၄၀ ေက်ာ္ကာလမ်ားမွာေတာ႔ ရွဳံးထြက္ပြဲစဥ္မ်ားကို ကစားရေတာ႔ သည္၊ အမွား မခံ၊ ေျခကုုန္ ထုတ္၊ တစ္ခ်က္မွားတာနဲ႔ စည္းအျပင္ ေရာက္ သြားေတာ႔သည္။ ရွဳံးထြက္ပြဲစဥ္မ်ား၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္က ရက္စက္လွသည္။ မိမိဘက္ကလည္း ရက္ရက္စက္စက္ ခ်လိုက္ရသည္႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ား ရွိလာႏိုင္ သည္။ ရွဳံးထြက္ပြဲစဥ္မ်ားမွာ ၿပိဳင္ဆိုင္သူ အေရအတြက္ နည္းသြားတာနဲ႔အမ်ွ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈက ပို၍ျပင္းထန္လာသည္။

၄၀ ေက်ာ္ကာလမ်ားမွစၿပီး ကြားတားဖိုင္နယ္၊ ဆီမီးဖိုင္နယ္ႏွင္႔ ဖိုင္နယ္ပြဲမ်ားကို အလ်ဥ္းသင္႔သလို ၿပိုင္ဆိုင္လာရသည္၊ ၿပိဳင္ဆိုင္သူ အေရအတြက္ နည္းလာ သည္၊ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈ အဆမတန္ ျပင္းထန္လာသည္။ နားခ်ိန္မ်ား သိပ္မရွိ၊ မူခ်ိန္ မရွိ၊ ႏြဲ႔ခ်ိန္ မရွိ၊
အရည္အခ်င္း၊
သက္လုံ၊
သတၱိ၊
ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ရဲမႈ၊
ျမန္မႈ
စသည္တို႔ အဆမ်ားစြာ ပိုလိုအပ္လာပါသည္။
အားလုံးအထဲမွ အထက္ပါ အခ်က္ေတြနဲ႔ အျပည့္စုံဆုံး ပုဂၢိဳလ္၊ အဖြဲ႔အစည္း စသည္ကို ခ်န္ပီယံဟု ေခၚဆိုၾကပါသည္။

ဘဝဟူသည္ႏွင္႔ ေဘာလုံးပြဲမတူသည္က ဘဝမွာ ပုံစံတစ္မ်ိဳးစီျဖင္႔ ခ်န္ပီယံျဖစ္ခြင္႔ ရရွိျခင္း၊ ခ်န္ပီယံျဖစ္သြားသူ(အခ်ိဳ႕က) ဖလား တကိုင္ကိုင္၊ ေရႊတံဆိပ္ တျပျပ မလုပ္ၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။
က်ေနာ္ ဆင္ျခင္တုံတရားျဖင္႔ ေလးစား၊ ခံစားမႈျဖင္႔ ျမတ္ႏိုးရသည့္ ခ်န္ပီယံမ်ား သည္ ဖလား တကိုင္ကိုင္၊ ေရႊတံဆိပ္ တျပျပ မလုပ္ၾကသူေတြျဖစ္ေနေၾကာင္း အံ႔ဩဖြယ္ေတြ႔ရွိရပါသည္။ သူတို႔၏ သိုသိပ္ေသာ ဘဝလည္ပင္းမွာ ေရႊတံဆိပ္ မ်ား ဝတ္ဆင္ထားျခင္း မရွိတတ္ၾကပါ။



ထိုထို (သိုသိပ္ေသာ ဘဝလည္ပင္းမွာ ေရႊတံဆိပ္မ်ား ဝတ္ဆင္ထားျခင္း မရွိသည့္) ခ်န္ပီယံမ်ားတြင္ တစ္ခ်ိန္က ေအာင္ဆန္း(သို႔)အရိုင္းဟု အေခၚခံရသည့္ လူငယ္တစ္ေယာက္ ေရွ႕ဆုံးကပါဝင္ေနပါသည္။

အားကစားနဲ႔ႏိုင္ငံေရး


အားကစားနဲ႔ႏိုင္ငံေရးက တိုက္ရိုက္ေတာ႔ ဆက္စပ္မေနပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ ဒီေန႔ ပညာရွင္ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေဆာင္းပါးႏွစ္ပုဒ္ကေတာ႔ အခ်က္အလက္ဆင္တူ တစ္ ရက္တည္း၊ သတင္းစာတစ္ေစာင္တည္း၊ စာ တစ္မ်က္ႏွာတည္းမွာ ေပၚလာ ပါတယ္။
သူတို႔ႏွစ္ပုဒ္ကို ခ်ဳပ္ၾကည့္ရင္......

၁။ ၁၉၄၅ ကမၻာ႔စစ္မွာ အရွက္တကြဲ အရွဳံးႀကီးရွဳံးခဲ႔ရၿပီး ၁၉၅၄ မွာ ကမၻာ႔ဖလား ရခဲ႔ေတာ႔ လူမ်ိဳးေရးသိကၡာ အဖတ္ဆယ္ႏိုင္ခဲ႔။

၂။ ၁၉၇၄ ကမၻာ႔ဖလားခ်န္ပီယံျဖစ္ၿပီးမၾကာမီမွာပဲ စီးပြားေရးခ်န္ပီယံလည္း ျဖစ္ လာခဲ႔။

၃။ ၁၉၉၀ ကမၻာ႔ဖလားခ်န္ပီယံ မျဖစ္မီေလးမွာ အေရွ႕အေနာက္ ပူးေပါင္းလိုက္ႏိုင္ ခဲ႔။

၄။ ပဲရစ္က လွပတဲ႔ ျပတိုက္တစ္ခုမ်ွ၊ ေရာမက ၿပိဳလဲရဲတိုက္၊ လန္ဒန္က ေဈးႀကီး၊ ရွဳပ္ပြၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္ေနခ်ိန္ ဘာလင္က လူငယ္ေတြ အိမ္ဝယ္ေနႏိုင္တဲ႔ ၿမိဳ႕ေတာ္ အေနနဲ႔ တိတ္တဆိတ္၊ တစ္ရိပ္ရိပ္တက္လာ။

၅။ ဂ်ာမန္ေတြရဲ႕တန္ဖိုးက စည္းကမ္း၊ ဇြဲ၊ အလုပ္ႀကိဳးစား၊ လုပ္ခ်လိုက္ရင္ အားလုံး ကလပ္စစ္။

၆။ ပဲရစ္နဲ႔ လန္ဒန္က ကုလသမဂၢ ဗီတိုအာဏာႀကီးေတြကိုင္ထား၊ ဒါေပမဲ႔ ဥေရာပ တစ္တိုက္လုံးက ဂ်ာမန္ေတြရဲ႕ ေခါင္းၿငိမ္႔ေခါင္းခါကို ေစာင္႔ အကဲခတ္ေနၾကရ။




၇။ ၁၉၅၄ ကမၻာ႔ဖလားပြဲမွာေတာ႔ လွလွပပကစားတတ္တဲ႔ ဟန္ေဂရီနဲ႔ေဟာ္လန္ ကို အႏိုင္ရလိုက္လို႔ အက်ည္းတန္ ခ်န္ပီယံ တြင္ခဲ႔။

၈။ ၁၉၇၄နဲ႔ ၁၉၉၀ မွာေတာ႔ သူတို႔ရဲ႕ ထိေရာက္တဲ႔စနစ္၊ ႀကိဳးစားမႈအတြက္ ဂ်ာမန္ အင္ဂ်င္ နာမည္ ေမႊးခဲ႔။

၉။ ၂၀၁၄။ ထိေရာက္တဲ႔စနစ္၊ ႀကိဳးစားမႈအျပင္ ကစားဟန္နဲ႔ ေဘာလုံးအႏုပညာပါ စီးဝင္လာခဲ႔။ ၾကားေနပရိသတ္ေတြက ဂ်ာမန္ေတြ ဖလားေျမွာက္ေစခ်င္ၾက။

၁၀။ တစ္ခ်ိန္တုန္းက ဂ်ာမန္ေတြက ပါဝါေနာက္လိုက္ခဲ႔၊ ဒီေန႔ ပါဝါက ဂ်ာမန္ေတြေနာက္ လိုက္ေန။ ဥေရာပ၊ ကမၻာ႔ ဇာတ္ခုံ။ ကုတ္ကုတ္ေလးနဲ႔ ဂ်ာမန္ေတြ တက္လာေန။