နယူးေယာက္တိုင္းမ္ ဘက္ဆဲလား စိတ္ပညာေဒါက္တာ M. Scott Peck ရဲ႕ လူေလ်ွာက္နည္းတဲ႔လမ္း (The Road less Traveled.) စာအုပ္ထဲက ဝါက်ေလးႏွစ္ေၾကာင္းပါ။
Thinking too little is your problem.
Thinking too much is somebody Else's problem.
ေတြးေတာမႈအားနည္းလြန္းျခင္းက သင္႔ျပသနာ၊ ေတြးေတာမႈ မ်ားလြန္းျခင္းက အျခားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ျပသနာ လို႔ ျပန္လိုက္ပါတယ္။
လူဟာ ဦးေႏွာက္ရွိေနတဲ႔အတြက္ ေတြးေတာ႔ေတြးၾကပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႔ ရွဳေထာင္႔ေျပာင္းၿပီး မေတြးတဲ႔အတြက္ သူ႔အေတြးက ပုံစံတူ ထပ္တလဲလဲ ပဲျဖစ္ေနၿပီး မသစ္ေတာ႔တဲ႔သေဘာ၊ ဖန္တစ္ရာေတသေဘာရွိေနပါတယ္။
ဗုဒၶစာေပက ဥပမာယူေျပာရရင္ ဥခြံမေပါက္တာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဥခြံမေပါက္ေသးတဲ႔ ၾကက္ငယ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲ လႈပ္ရွားလႈပ္ရွား ဥခြံထဲမွာပဲ ရွိေနတယ္။ ဥခြံေပါက္မွ အမ်ားႀကီးက်ယ္ျပန္႔တဲ႔ ေလာကအျမင္ကို သူရလိမ္႔မယ္။
ဘုရားရွင္ကေတာ အဝိဇၨ႑ေကာသံ အဝိဇၨာတည္းဟူေသာဥခြံ လို႔ လွလွပပ ဥပမာျပဳခဲ႔တယ္။
ဘာရယ္မဟုတ္ပါ။ ဥခြံမေပါက္ရင္ စဥ္းစား၊ စူးစမ္းမႈဆိုတဲ႔ နာမ္တရား တစ္ခုေတာင္ ေထာင္က်ေနတတ္တယ္ဆိုတာ ေတြးမိလို႔ပါ။
ကိုယ္႔သံတိုင္နဲ႔၊ ကိုယ္႔ေသာ႔နဲ႔ ျပန္ခပ္မိတဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ေထာင္။
ပိုဆိုးတာက လူဟာ သူေထာင္က်ေနမွန္း မသိတတ္ဘူး။
