တပည့္မေကာင္း ဆရာ႔ေခါင္း (ပုံျပင္သစ္)


( ၁ )
လူတစ္ေယာက္က ေျမေခြးတစ္ေကာင္ကို ယဥ္ပါးေအာင္ထိန္းေက်ာင္းေပး တယ္။ ေျမေခြးေလးယဥ္ပါးလာၿပိလို႔ ယံုၾကည္ရတဲ့အခါမွာ လူက အဲဒီေျ မေခြးေလးကို ေလွာင္အိမ္ထဲမွာထည့္ၿပီး ယုန္ကေလးနဲ႔ အတူ တစ္ည သိပ္ လိုက္တယ္။
မနက္မိုးလင္းလို႔ သြားၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေျမေခြးနဲ႔ ယုန္ကေလးတို႔ ေဆာ့ ကစားေနၾကတယ္။

(၂)
ေျမေခြးတစ္ေကာင္က လူတစ္ေယာက္ကို ယဥ္ပါးေအာင္ ထိန္းေက်ာင္းေပး တယ္။… ( အတူတူပဲ၊ လူနဲ႔ ေျမေခြးေနရာ ျခင္းလဲလိုက္ရင္ရပါၿပီ… )
မနက္မိုးလင္းလို႔ သြားၾကည့္လိုက္ေတာ့..... ယုန္ကေလးဟာ ေသြးအိုင္ထဲမွာ ေသေနတယ္။
ေသြးအိုင္ထဲမွာ ေသေနတယ္။
လူ႔ပါးစပ္မွာလည္း ေသြးစ ေတြနဲ႔ ....တဲ႔။

(၃)
"လူဆိုတာ ေျမေခြးေလာက္ေတာင္ ညႇာတာစိတ္မရွိဘူး"
တကယ္ပဲလား။

(၄)
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဒီလိုမထင္ပါဘူး။ ေလ့က်င့္ သင္ၾကားေပးတဲ့ေနရာ မွာ ေျမေခြးက လူေလာက္ မေတာ္ဘူး ။ ဒါေၾကာင့္ လူ႔စိတ္က ရိုင္းစိုင္းသြား တာလို႔ ထင္တယ္။
တပည့္မေကာင္း ဆရာ႔ေခါင္း လို႔ ဆို႐ိုးရွိပါတယ္။
(အေဟာင္းကို နည္းနည္းျပင္တင္လိုက္လိုက္တာပါ)

End of Relationships :)


ဒီပုံက တစ္ဖက္သတ္နည္းနည္းဆန္တယ္ထင္ပါတယ္။
မစၥတာဂ်င္းမ္ လက္ခ်က္ပါ။ အမ်ိဳးသမီးေတြကို အားနာစရာ။
ဘားမဆြဲဘဲ ဘားစြဲသြားတဲ႔ အမ်ိဳးသားေတြလည္း ရွိႏိုင္တာပဲ။

တနဂၤေႏြ အပ်င္းေျပ


ရည္းစားစကားေျပာတာကိုပဲ ကမၻာေျမရဲ႕ ဆြဲငင္အားေတြ၊ အလ်ား အနံေတြ နဲ႔ ရွဳပ္ေနတာကို အိုင္း စတိုင္းက သေဘာေတြ႔ဟန္မတူဘူး။
"Gravitation is not responsible for people falling in love." တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ခ်စ္ႀကိဳက္တာ ကမၻာေျမရဲ႕ ဆြဲငင္အားမွာ တာဝန္ မရွိ တဲ႔။

အိုင္း စတိုင္းက ၿပဳံးစရာ ရယ္စရာ သိပ္မေျပာတတ္ဘူးထင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ဒီစကား အဆုံးသတ္သြားပုံေလးကေတာ႔ နည္းနည္းၿပဳံးရပါတယ္။
အဆုံးမရွိတာဆိုလို႔ ႏွစ္ခုပဲရွိတယ္။ စၾကၤာဝဠာနဲ႔ လူရဲ႕ ႐ူးႏွမ္းမိုက္မဲမႈပဲ၊ ဒါေပ မဲ႔ စၾကၤာဝဠာရဲ႕ အဆုံးမရွိမႈကေတာ႔ သိပ္ မေသခ်ာလွဘူး တဲ႔။ ဒါဆို??????။
"Only two things are infinite, the universe and human stupidity, and I'm not sure about the former."

က်န္းမာေရးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေျပာၾကတာေတြ မ်ားလွပါၿပီ။ ဘယ္သူမွ Mark Twain ေလာက္ မထိေ႐ာက္လွဘူးထင္တာပဲ။
"The only way to keep your health is to eat what you don't want, drink what you don't like, and do what you'd rather not."
က်န္းမာေရးကို ထိန္းထားဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာနည္းလမ္းက မစားခ်င္ တာေတြ ကို စား၊ မေသာက္ခ်င္တာေတြကို ေသာက္၊ မလုပ္ခ်င္တာေတြကို လုပ္ရျခင္းလို႔ ဆိုတယ္။

ဆုတံဆိပ္ေပး၊ ဘြဲ႔ေပးတာေတြကို ဘယ္သူကျဖင္႔ လက္မခံဘူး စတာေတြ လည္း မၾကာခဏႀကဳံရ ၾကားရပါတယ္။
သူတို႔အတြက္ မာ႔ခ္တြိန္းရဲ႕မွတ္ခ်က္က ေအာင္႔သက္သက္မ်ား ျဖစ္ေစမ လားေတာ႔ မသိဘူး။ ဖတ္ၾကည့္ပါ။
"To refuse awards is another way of accepting them with more noise than is normal." တဲ႔။

မဇၩိမလႈိင္း


မႏၱေလးရဟန္းလတ္နဲ႔ (ရဟန္းပ်ိဳနဲ႔ အမွတ္ မမွားေစခ်င္ပါ) မဇၩိမလႈိင္း ကေတာ႔ ကင္းလို႔မရဘူးေလ။
ကိုရဲလြင္ႀကီးရဲ႕ အမွတ္တရ "ပန္းခရမ္းျပာ" ကို နားေထာင္ေနၾကရင္းနဲ႔
အဥၨလီေမာင္ေမာင္ (ကိုေမာင္ေမာင္) ဆီ ေရာက္သြားတယ္။
ေရာက္ေနတဲ႔ အာဂႏၱဳက ေျပာတယ္။
ေက်ာင္းအမႀကီး ေျမးေလးက
အေဖေသေတာ႔ မငို
အေမဆုံးေတာ႔လည္း မငို၊
ကိုေမာင္ေမာင္ (အဥၨလီေမာင္ေမာင္) ဆုံးေတာ႔မွ ရွိဳက္ႀက္ီးတငင္ ငိုေနလို႔
ေက်ာင္းအမႀကီးက ဆရာေတာ္ကို လာေလ်ွာက္သတဲ႔။

ကေလးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘာေျပာရမလဲ မသိပါဘူး။
ႏွေျမာစရာေကာင္းလွတဲ႔ အုပ္စုႀကီးဆိုတာေတာ႔ ေသခ်ာတယ္။

(မဇၩိမလႈိင္း အလြမ္းေျပ)

သီဟိုဠ္္ ၊ ဆင္နဲ႔ ဘာသာေရး


သီဟိုဠ္က ကိုလံဘိုၿမိဳ႕မွာေတာင္ ဆင္နဲ႔ ဘာသာေရး အခန္းအနား လွည့္ၾက တဲ႔ယဥ္ေက်းမႈ ရွိေနေသးတယ္။ ရဟန္းမခံမီ ရဟန္းေလာင္းေတြကို ဆင္ေပၚ တင္ၿပီး လွည့္တတ္ၾကသတဲ႔။ ေက်းလက္က ေက်ာင္းေတြမွာ တစ္ေက်ာင္းကို ဆင္တစ္ေကာင္ႏႈန္းနီးပါး ရွိေနေသးတယ္လို႔ ဆိုၾကတယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ ဆင္ အဲသေလာက္မေပါေတာ႔သလို ယဥ္ေက်းမႈလည္း မရွိေတာ႔ဘူး။ ႏြားလွည္းေတြ၊ ျမင္းေတြကိုသုံးၿပီးလွည့္တာေတာင္ မႏၱေလး၊ အျခားၿမိဳ႕ငယ္ေတြနဲ႔ ေက်းလက္မွာပဲ ရွိေတာ႔မယ္ထင္တယ္။



လပတ္လည္ အမွတ္တရ


မီးဖိုထဲမွာ စားစရာ
အိပ္ထဲမွာ အဝတ္အစား
ေခါင္းေပၚမွာ အမိုး၊ အိပ္စရာေနရာရွိေနရင္
သင္ဟာ ကမၻာ႔လူဦးေရ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းထက္သာေနပါၿပီ။

ဘဏ္မွာ
ပိုက္ဆံအိပ္ထဲမွာ
သုံးစြဲစရာ ေငြေၾကးအလုံအေလာက္ရွိေနရင္
သင္ဟာ ကမၻာ႔အခ်မ္းသာဆုံး လူဦးေရ ၈ ရာခိုင္ႏႈန္းထဲ ပါဝင္ေနၿပီ။

သုံးစြဲစရာ ေငြေၾကးအလုံအေလာက္ကို
ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ ရွာလို႔ရရွိႏိုင္တယ္ဆိုရင္
သင္ဟာ ကမၻာ႔ကံ အေကာင္းဆုံး လူဦးေရ ၁ ရာခိုင္ႏႈန္းထဲ ပါဝင္ေနၿပီ။

က်န္းက်န္းမာမာနဲ႔ မနက္အိပ္ယာက ထႏို္င္ခဲ႔ရင္
ေသမလား၊ ရွင္မလား မသိတဲ႔
ေရာဂါရွင္တစ္ေယာက္ထက္ သာေနပါၿပီ။

စစ္ပြဲရဲ႕ ေဘးရန္ေတြ
ႏွစ္ရွည္လမ်ား အက်ဥ္းခ်ခံထားရျခင္းေတြ
အစာေရစာငတ္ျပတ္မႈေတြ
ႀကဳံေတြ႔ မေနရဘူးဆိုရင္
သင္႔ဘဝဟာ ကမၻာ႔လူဦးေရ ၇ သန္းေက်ာ္ထက္သာေနပါၿပီ။

(အထူးသျဖင္႔)
မိမိကိုယ္ကိုယုံၾကည္မႈရွိရွိနဲ႔
ဣႆာ မစၦရိယကင္းကင္း
ၿပဳံးၿပဳံး႐ႊင္႐ႊင္ေနႏိုင္ရင္
ေတြေတြေဝေဝနဲ႔ မ်က္ႏွာပုတ္သိုးေနသူထက္
အမ်ားႀကီး သာေနပါၿပီ။ ။

"သံုးတစ္"ဆိုတာ သစ္တံုး


တစ္ခါက စိတ္မႏွံ႔ရွာသူ တစ္ေယာက္ဟာ ခရီးသြားေတြနားတတ္တဲ့ ဇရပ္ခါးပန္းမွာ ၃/၁ ဆိုတဲ့ ဂဏန္းေလးႏွစ္လံုး ေျမျဖဴနဲ႔ ေရးထားသတဲ့။ အဲဒီဇရပ္ထဲကို ဗိေႏၶာေဆးဆရာရယ္၊ ဓာတုေဗဒဆရာရယ္၊ အဘိဓမၼာဆရာရယ္ သံုးေယာက္ေရာက္လာၿပီး နားခုိၾကသတဲ့။

အဲဒီ ၃/၁ ဆိုတဲ့ ဂဏန္းေလးကိုေတြ႔ၿပီး ပထမဆံုးဗိေႏၶာဆရာက “ ေတာ္ေတာ္ပညာရွိတဲ့လူပဲ၊ ဂဏန္းေလးႏွစ္လံုးနဲ႔ အားလံုးကို ၿခံဳငံုမိေ အာင္ ေျပာျပႏိုင္တယ္။ ဓာတ္ႀကီးေလးပါးထဲမွာ ပထဝီဓာတ္ဟာ အေရး အႀကီးဆံုးနံပါတ္တစ္ပဲ။ ၿပီးေတာ့ အာေပါရယ္၊ ေတေဇာရယ္၊ ဝါေယာ ရယ္ ဓာတ္သံုးပါးေပါ့ဗ်ာ။ ပထဝီ တစ္၊ အာေပါ ေတေဇာ ဝါေယာက သံုး” လို႔ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုတယ္။

ဒီေတာ့ ဓာတုေဗဒဆရာက “ မဆိုင္လိုက္တာဗ်ာ။ ၃/၁ ဆိုတာ ေရဓာတ္ ကို ေျပာတာဗ်။ အိတ္(ခ်) တူးဆိုတဲ့ ဟိုက္ဒရိုဂ်င္ ႏွစ္ဆရယ္၊ အို ဆိုတဲ့ ေ အာက္ဆီဂ်င္တစ္ဆရယ္၊ သံုးခုေပါင္းလိုက္ရင္ ေရဆိုတဲ့(၁) ကို ရတယ္ လို႔ ဆိုလိုတာဗ်”
လို႔ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုသတဲ့။

ေနာက္ဆံုး အဘိဓမၼာဆရာက-
“ မဆီမဆိုင္ေတြဗ်ာ။ ဒါက သစၥာေလးပါးကို ၿခံဳၿပီးေျပာတာဗ်။ (၃) ဆိုတာက ဒုကၡ၊ သမုဒယ၊ မဂၢသစၥာတို႔ကို ဆိုလိုတာျဖစ္ၿပီး တစ္က သီးသီးသန္႔သန္႔ျဖစ္ တဲ့ နိဗၺာန္ဆိုတဲ့ နိေရာဓသစၥာကို ညႊန္းဆိုတာပါ” လို႔ ရွင္းျပသတဲ့။

သူတို႔ ပညာရွင္ေတြ ျငင္းခံုေနၾကတုန္းမွာပဲ အဲဒီ ၃/၁ ရဲ႔ ပိုင္ရွင္ စိတ္မႏွံ႔ရွာ သူ ေရာက္ လာၿပီး ခင္ဗ်ားတို႔ ဘာေတြေျပာေနၾကတာလဲလို႔ ေမးသတဲ့။ ပညာရွင္ႀကီးေတြကလည္း သူတို႔ အယူအဆ ေတြကို ရွင္းျပၾကတာေပါ့။
ဒီေတာ့ သူက
“ ခင္ဗ်ားတို႔အားလံုး အရူးေတြပါဗ်ာ။ က်ဳပ္ဆိုလိုတဲ႔ သုံးတစ္ (၃/၁) ဆိုတာ သစ္တံုးကိုေျပာတာပါဗ်ာ။ လြယ္ေနတာကုိ ခက္ေအာင္လုပ္ ၾကတယ္"
ဆိုၿပီး စိတ္ပ်က္ပ်က္နဲ႔ ထြက္သြားသတဲ့။
ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္သားပဲ။ သံုးတစ္ဆိုတာ သစ္တံုးပဲေလ။

(ဆရာတစ္ေယာက္ရဲ့ အရႊန္းကို နည္းနည္းျပင္ၿပီး ျပန္ေဖာက္ထားတာပါ)

လွပဆဲပန္းပြင္႔ ႏွလုံးသားမ်ား


လကၤာဒီပခ်စ္သူကို ေရးဖြဲ႔႔ခဲေသာ ဆရာ ခ်စ္ဦးညိုသည္ ယင္း ဝတၴဳကို သီဟိုဠ္ သားမ်ားႏွင္႔ အမွန္ထိေတြ႔ဆက္ဆံခဲ႔ၿပီးမွ ေရးဖြဲ႔ျခင္းလား၊ လဲဂ်င္႔ဆန္ဆန္ ဒ႑ာရီမ်ားကိုဖတ္ၿပီး လကၤာဒီပခ်စ္သူကို ေမြးဖြားလိုက္ျခင္းလား။ မသိပါ။ သို႔ေသာ္ ဆရာ႔ အႏုပညာ၊ သမိုင္းတစ္စုံတစ္ရာတန္ဖိုးႏွင္႔ လူထု၏ စိတ္ေနစ ႐ိုက္တန္ဖိုးမ်ား ဆရာခ်န္ထားႏိုင္ခဲ႔သည္ကိုမူ ကၽြႏု္ပ္တို႔  ျငင္းမရပါ။

ရမာယနဇာတ္မွာလည္း ျဗဟၼဏဝါဒကို ဦးစားေပးလြန္းေသာစာေရးဆရာ၏ ဖြဲ႔သီမႈေၾကာင္႔ သီဟိုဠ္သားတို႔ ဘီလူးတစ္ပိုင္းျဖစ္ခဲ႔ရျပန္သည္။ ကၽြႏ္ုပ္ ငယ္ စဥ္ကသီဆိုဖူးသည္႔ ဂီတစာဆို ေမာင္ေၾကးမုံ ေရးခဲ႔ေသာ "ေက်ာက္ဆစ္႐ုပ္ ထဲက ပန္းပြင္႔လို ႏွလုံးသားနဲ႔လူ" ဆိုေသာစကားသည္ ဗီလိန္ကို မင္းသား အျဖစ္ေရးဖြဲ႔ျခင္းထက္ အဓိပၸါယ္ပိုရွိေၾကာင္း ယခု နားလည္ထားႏိုင္ပါသည္။ ရွစ္ရက္ခန္႔ သူတို႔နဲ႔ အတူသြား၊ အတူစားခဲ႔ၿပီးေနာက္ မေပ်ာက္ေသးေသာ သူတို႔၏ ပန္းပြင္႔ ႏွလုံးသားကို ခံစားနားလည္ခဲ႔ရသည္ဟုဆိုခ်င္ပါ၏။

"လူေတြက စိတ္ရွည္လြန္းေတာ႔ ေခြးကေတာင္ အခြင္႔အေရးယူတယ္" ေျပာ မိေတာ႔ ကားသမားႏွင္႔ ရဟန္းငယ္တို႔က ရယ္ၾကသည္။ ကားလမ္းေပၚ က ေခြးမ်ားက ကားလာတာျမင္ပါလ်က္ ေျခလွမ္းမပ်က္ ဣေျႏၵရရပင္ လမ္း ကူးတတ္ၾက၏။ ကားေမာင္းသူကလည္း ေခြးကို ဆူျခင္း၊ ဆဲဆိုျခင္း ဘာမွမ လုပ္၊ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ရပ္ေပး၊ ေရွာင္ေပးသည္။ တျခားႏိုင္ငံေတြမွာဆို ဘယ္လိုမ်ား ေနေလမလဲဟု ေတြးမိေသး၏။ ေသေသခ်ာခ်ာေျပာႏိုင္သည္က သီဟိုဠ္သားတို႔သည္ အလြန္စိတ္ရွည္ၿပီး အလြန္ေဒါသနည္းၾကသည္။
အမွန္ မူ မိမိတို႔ ဗင္ကားေမာင္းသူသည္ လူငယ္ေလးသာျဖစ္သည္(က်န္ ၃၉ ေယာက္က ဘတ္စ္ကားစီးၾကၿပီး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ရွိေစရန္ မိမိအ တြက္ ဗင္ကား စီစဥ္ေပးျခင္းျဖစ္သည္) ကားေမာင္းရင္း အခန္႔မသင္႔စရာႀကဳံရတိုင္းလည္း တစ္စုံတစ္ရာ ေရရြတ္ဖို႔ ေဝလာေဝး၊ ေဒါသျဖစ္ဟန္ပင္ မေတြ႔ ရ။

လူမတူလို႔ (သို႔) ရဟန္းေတြ ကားေပၚမွာပါေနလို႔ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္ ဟု ေတြးမိသည့္အေတြးကလည္း မမွန္ေၾကာင္းသိလာရသည္။ ဆြမ္းစားခ်ိန္နီးကပ္ခိုက္သူ႔ကားကိုအရွိန္တင္ၿပီး ေတာင္ဆင္းလမ္းက်ဥ္းေလးမွာ သစ္ ကားႀကီးႏွစ္စီးကို ေက်ာ္ဖို႔ႀကိဳးစားသည္။ မရလိုက္။ အံ႔ဩစရာက လမ္း အနည္းငယ္ပိုက်ယ္ေသာေနရာအေရာက္တြင္ ထို ကားႀကီးႏွစ္စီးက တစ္ေနရာစီမွာ ေဘးကပ္ရပ္ေပးထားၿပီး ေက်ာ္တက္ခြင္႔ေပးလိုက္သည္ကို ၾကည္ႏူးစြာေတြ႔ျမင္လိုက္ရျခင္းျဖစ္သည္။ မိမိတို႔က ေနာက္ခန္းမွာ ထိုင္ေန သျဖင္႔ ရဟန္းမ်ား စီးလာေသာကားဆိုတာလည္း ယင္း သစ္ကား ဒ႐ိုက္ဘာ မ်ား သိခြင္႔ရၾကမည္မဟုတ္။
ဤသည္မွာ သူတို႔ အ႐ိုးခံ စိတ္ရင္းျဖစ္ပုံရပါသည္။



ရန္ကုန္၊ မႏၱေလး စသည့္ ခရီးမ်ားကို ကားျဖင္႔ ႏွစ္ႀကိမ္ခရီးထြက္ခဲ႔ဖူးပါသည္။ မိမိ၏ကားေမာင္းသူ၊ အျခား ကားမ်ားေမာင္းသူ၊ အခန္႔မသင္႔တိုင္း လမ္းေပၚ က အျပန္အလွန္ ဆဲဆိုႀကဳံးဝါးမႈမ်ား၊ ကားျပဴတြင္းကို အျပန္အလွန္ခ်ၿပီး နင္ လား ငါလား စကားလုံးမ်ား။ ကားေလးက ေက်ာ္တက္မွာကို အနား လာမ ကပ္နဲ႔ ဆိုေသာ လမ္းအလယ္ေခါင္က ပိတ္ေမာင္းေနတတ္ေသာ ကုန္တင္ ယာဥ္ႀကီးမ်ား။

သီဟိုဠ္ကို အလည္တစ္ေခါက္ေလာက္ ေရာက္ဖူးေစခ်င္မိ၏။

ကမာၻေက်ာ္မ်ားနဲ႔ စကားေျပာျခင္း


(၁)
ေမး။ ။ လူ႔ဘဝကို ဘယ္လိုျပန္စရရင္ ဒီထက္ ပို ေပ်ာ္စရာေကာင္းမလဲ။
ေျဖ။ ။ ေမြးေမြးခ်င္း အသက္ရွစ္ဆယ္ျဖစ္ေနၿပီး တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အရြယ္ေ ရာက္၊ ဆယ္႔ရွစ္ႏွစ္မွာ ဘဝဆုံးသြားရင္ ဒီထက္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းမွာ ေသ ခ်ာပါတယ္။

(၂)
ေမး။ ။ ဘဝအသစ္ကို တစ္ကေန ျပန္စရရင္ ဘယ္လိုေနမလဲ ခင္ဗ်ာ။
ေျဖ။ ။ ဘယ္လိုေနရဦးမွာလဲ ရွင္႔။ အရင္လိုပဲ အမွားေတြ ထပ္လုပ္ၾကမွာေပါ႔။ ဒါေပမဲ႔ အေတြ႔အႀကဳံအရ ဒီတစ္ခါ ပိုၿပီး ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္နဲ႔ (ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္ က်င္) မွားတတ္လာၾကလိမ္႔မယ္။

(၃)
ေမး။ ။ အေမရိကတိုက္ႀကီးကို ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ႔တာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ဒါဟာ တကယ္ အံ႔ဘနန္းကိစၥႀကီးပါ။ ဒါေပမဲ႔ အေမရိကတိုက္ႀကီးကို မေတြ႔ခဲ႔ရင္(သို႔) ျပန္ေပ်ာက္သြားရင္ ဒီထက္ ပိုေကာင္းမယ္ဗ်ာ။

(၁ နဲ႔ ၃ က မာ႔ခ္တြိန္း၊ ၂ က ဇာဇာဂါဘိုး ေျပာထားတာပါ)

လူနဲ႔ စင္တာကေလာ႔စ္


၁။ စင္တာကေလာ႔စ္ တကယ္ရွိတယ္လို႔ သင္ ယုံၾကည္တယ္။
၂။ စင္တာကေလာ႔စ္ တကယ္မရွိပါဘူးလို႔ သင္ ယုံၾကည္လာတယ္။
၃။ သင္ကိုယ္တိုင္ စင္တာကေလာ႔စ္နဲ႔တူေအာင္ ဝတ္စားလာတယ္။
၄။ တူေအာင္ ဝတ္စားစရာမလိုေတာ႔ပဲ စင္တာကေလာ႔စ္နဲ႔ သင္ တူလာတယ္။