စာ စာ စာ


ပါဠိစာေပမွာ ေက်ာက္စာ(ဖ်က္ရခက္)၊ ေျမေပၚစာ (ဖ်က္ရလြယ္)၊ ေရေပၚစာ (အေရးအေၾကာင္းပင္ မထင္) လို႔ စာသုံးမ်ိဳးလာရွိပါတယ္။ ေျပ၊ မေျပ၊ ထင္၊ မထင္ရန္ညွိဳးကို အႏုပညာေျမာက္ေျမာက္တင္စားၿပီး ဆုံးမထားတဲ႔ ဗုဒၶ စကား ေတာ္ပါ။
ဒါနဲ႔ဆက္စပ္ရွာၾကည့္မိေတာ႔ George Bernard Shaw ရဲ႕ မွတ္သားစရာ စကားကိုလည္း ထပ္ေတြ႔ပါတယ္။

ဝမ္းနည္းဖြယ္ေတြကို သဲေပၚမွာ ေရးပါ။
ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ကို ေက်ာက္သားေပၚ ထြင္းထုပါ။(ေဂ်ာ႔ဂ်္ ဘားနတ္ ေရွာ)
Write your sad time in sand.
Write your good time in stone
(George Bernard Shaw)

ေဂ်ာ႔ဂ်္ ဘားနတ္ ေရွာတို႔ မရွိေတာ႔မွ ေဖ႔စ္ဘုတ္၊ တြစ္တာစတဲ႔ ယဥ္ေက်း မႈေတြ ထြန္းကားလာတာဆိုေတာ႔ ဒါေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ သူတို႔ ေျပာခြင္႔ မရွိေတာ႔ပါဘူး။
ဒီလိုေျပာၾကည့္ရင္ ရႏိုင္မလား မသိဘူး။

Write your sad time on paper.
Post your good time on FB.

အယ္ဒီဆင္ကို ေဟာခဲ့သည့္ အရွည္သံုးပါးတရားေတာ္


ဓမၼပဒ၊ ဗာလဝဂ္လာ ပထမဆုံး ဤ ဂါထာကိုၾကည့္ကာ လတ္တေလာ ႀကဳံေတြ႔ေနရေသာ အျဖစ္ အပ်က္ႏွင္႔ တိုက္ဆိုင္ေနသျဖင္႔ ဂါထာတစ္ပုဒ္ ပံုစံတူ ကူးၿပီး ဤ စာကို ေရးလိုက္ မိပါသည္။ စစ္စစ္ေပါက္ေပါက္ ေတြးက ဘုရား႐ွင္ႏွင္႔ ေဒသနာ ေတာ္ကို မေလးမစားလုပ္သည္ဟူေသာ အျခား အဓိပၸါယ္တစ္ခုလည္း ႐ိွေကာင္း ႐ိွသြားႏိုင္ျပန္ပါသည္။ ဤသိ႔ု ေတြးမိသူမ်ား စိတ္ မခ်မ္းေျမ႕ဖြယ္ တစ္စံုတစ္ရာ ျဖစ္ခ့ဲေသာ္ ေတာင္းပန္ပါ၏။ သီဟနာဒ။)


အိပ္မေပ်ာ္သူအတြက္ ညတာသည္ရွည္၏။
ခရီးပန္းလာသူအတြက္ တစ္ယူဇနာခရီးသည္ ရွည္၏။
သူေတာ္ေကာင္းတရားကို နားမလည္ေသာ သူမိုက္အတြက္ သံသရာသည္ ရွည္၏။
“Long is the night to one who is wakeful;
Long is (the journey of) one yojana to the traveler who is tired;
Long is Samsara to the fool who is the ignorant of the true of Dhamma.”

New Version

“မီးပ်က္၊ မီးမရွိသူမ်ားအတြက္ ပူအိုက္၊ ျခင္ကိုက္ ညတာသည္ရွည္၏။
သယံဇာတကို ေရာင္းစားသူမ်ားအတြက္လွ်ပ္စစ္မီးရရွိေရး ခရီးသည္ရွည္၏။
မိမိတိုင္းျပည္၏လိုအပ္ခ်က္ကို မသိနားမလည္ေသာ သူမိုက္တို႔ အတြက္ ေနာင္တတရားသည္ရွည္၏။
“Long is the night to those who have no light;
Long is the journey of having light to those who sell their oil and gas;
Long is the regret to the fools who are ignorant of their country’s need!”

ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးသည္ နံနက္ေစာေစာ သမာပတ္မွထေတာ္မူၿပီး မည္သူ႔ကို ေခ်ခ်ြတ္ရအံ့နည္းဟု ၾကည့္ရွဳဆင္ျခင္ေတာ္မူလတ္ေသာ္ စိတ္ လက္ မသာ ညိွဳးမိႈင္ကာေနရွာေသာ ေသာမတ္(စ္) အယ္(လ္)ဘာ အယ္ဒီ ဆင္ကို ျမင္ေတာ္မူေလ၏။

ထို႔ေၾကာင့္ အလုပ္အေကြ်းရဟန္းမပါ၊ တစ္ကိုယ္တည္းသာလွ်င္ ပရိကၡရာတို႔ ကို ယူေဆာင္ေတာ္မူၿပီး ေသာမတ္အယ္ဒီဆင္ရွိရာ နယူးဂ်ာဆီၿမိဳ႕ရွိ မင္လို ပါ႔ခ္ (Menlo Park) အလုပ္ရံုဆီသို႔ ေကာင္းကင္ခရီးျဖင့္ ၾကြေတာ္မူေလ၏။ ထိုေနရာသို႔ေရာက္ေသာ္လည္း အပိြဳင့္မန္႔ႀကိဳတင္လုပ္ထားျခင္း မရွိသျဖင့္ သူ႔အလုပ္ထဲ သူ အာရံုနစ္ေနေသာ အက္ဒီဆင္က ဘုရားရွင္ကို မျမင္မိေပ။ ဘုရားရွင္က ေခ်ာင္းဟန္႔ေသာ္လည္း နားေလးေသာအက္ဒီဆင္က မၾကား ရွိေလ၏။

ေရာင္ျခည္ေတာ္မ်ား ျဖန္႔လႊတ္ရန္ကိုမူ ကမာၻကို အလင္းေပးခဲ့ေသာ ဒကာ ႀကီးအေရွ႕၌ မျပဳအပ္ဟု ဘုရားရွင္က ယူဆေတာ္မူေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘု ရားရွင္သည္ မိနစ္ (၂၀) ခန္႔ မတ္တပ္ပင္ သီတင္းသံုးေတာ္မူခဲ့ရ၏။ ထိုအခါ ေဆးျပင္းလိပ္တစ္လိပ္ကုန္ဆံုးၿပီး ေနာက္တစ္လိပ္ မီးညွိဖို႔လုပ္စဥ္ ဒကာေတာ္ အယ္ဒီဆင္သည္ ဘုရားရွင္ကို ေတြ႔ျမင္သြားေလေတာ့၏။

ဘုရားရွင္ကို ျမင္လွ်င္ျမင္ခ်င္း အယ္ဒီဆင္၏မ်က္ႏွာေပၚ၌ အနည္း ေက်နပ္ သည့္အသြင္မ်ား ေရာက္သြားၿပီး-

“ေဂါတမ ဗုဒၶ ထင္ပါရဲ့၊ ၾကြေရာက္ေတာ္မူပါ။ အလုပ္ရံုျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ခမ္းခမ္းနားနား ေနရာထိုင္ခင္းမေပးႏိုင္တာ ခြင့္လႊတ္ပါ”
ဟု ခပ္က်ယ္က်ယ္ဆိုေလ၏။ ဘုရားရွင္ထိုင္လွ်င္ထိုင္ခ်င္း သူ သိလိုေသာေ မးခြန္းကို ေမးေလေတာ့၏။

“ေဂါတမ ဗုဒၶခင္ဗ်ား၊ က်ဳပ္လွ်ပ္စစ္မီးတည္ထြင္ခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္း (၁၃၀) ရွိေပါ့။ က်ဳပ္စိတ္ကူးထဲမွာေတာ့ သကၠရာဇ္ (၂၀၀၀) ဆိုရင္ တစ္ကမာၻလံုး လွ်ပ္စစ္ မီးေတြ ထိန္ထိန္လင္းေနလိမ့္မယ္လို႔ တြက္ဆထားခဲ့တာ။ မွားသဗ်ာ။ က်ဳပ္ေတာ္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါရဲ့ ေဂါတမဗုဒၶရယ္"

သဗၺညဳတ ဉာဏ္ရွင္ ဘုရားရွင္သည္ အယ္ဒီဆင္၏ ေသာကအေၾကာင္း တရားကို သိျမင္ေတာ္မူေသာ္လည္း သူ႔ရင္မွာစိုက္ေနေသာ ေသာက ဆူးေျငွာင့္ကို ႏႈတ္ရန္အလို႔ငွာ-

“ဒကာႀကီး အယ္ဒီဆင္၊ အဘယ့္ေၾကာင့္မ်ား စိတ္လက္မသာ ရွိေနရပါသ နည္း” ေမးေတာ္မူ၏။

“အခု သကၠရာဇ္ ၂၀၁၂- ခု ေရာက္ေနတာေတာင္ အာရွတိုက္ အေရွ႕ေတာင္ အရပ္က နာမည္ႏွစ္ခုနဲ႔ႏိုင္ငံဟာ (အတည္ျပဳလို႔ မရေသးပါ) မီး မရေသးဘူး တဲ့ ေဂါတမဗုဒၶရယ္။ ႏိုင္ငံအမည္ ညင္းေနၾကမယ္႔အစား မီးလင္းေအာင္ လုပ္ ၾကပါေတာ႔လး။ က်ဳပ္ အဲဒီအတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနရတာ ပါ။ ေလာင္ စာဆီမရွိလို႔မ်ားလားလို႔ ေတြးမိပါရဲ့။ ဒါလည္း မဟုတ္ျပန္ဘူး။ သူတုိ႔က ေလာင္စာဆီကို သူမ်ားကိုေတာင္ ျပန္ေရာင္းစားေနၾကသတဲ့။ ဗုဒၶကေတာ့ သစၥဝါဒီဆိုေတာ႔ လိမ္ေျပာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ က်ဳပ္ၾကားထားတဲ့ သတင္းေတြက အမွန္ေတြပဲလား။ မယံုႏိုင္လြန္းလို႔ပါ ေဂါတမ ဗုဒၶရယ္”

“ဒကာႀကီးၾကားတဲ့ သတင္းေတြဟာ အမွန္ေတြပါပဲ။ ဒကာႀကီးတီထြင္ခဲ့ တာ ႏွစ္ေပါင္း (၁၃၀) ေက်ာ္ေပသည့္ ထိုႏိုင္ငံေလးခမ်ာမွာေတာ့ မီး ပံုမွန္ မရၾကေသးပါ။ ထို႔အတြက္ သင့္ထံ ဗုဒၶၾကြေရာက္လာခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ကမာၻႀကီးကို လွ်ပ္စစ္မီးနဲ႔လင္းေစဖုိ႔ သင္အခ်ိန္ေတြ၊ ခြန္အားေတြ ဘယ္ေလာက္စိုက္ခဲ့ရသည္ကုိ ဗုဒၶသိသည္။ ထို႔အတူ ဗုဒၶ၏ကိုယ္ေတြ႔ အျဖစ္ အပ်က္ကေလးကို ဒကာႀကီးကို ေျပာျပခ်င္သည္။
ေဂါတမ ဗုဒၶကုိယ္တိုင္ပင္ ကမာၻႀကီးကို သစၥာအလင္းမ်ားျဖင့္ လင္းေစအံ့ ဟု ႏွလံုးပိုက္ၿပီး ထိုအလင္းကို ရရွိေစဖို႔ ေလးသေခ်ၤႏွင့္ ကမာၻတစ္သိန္း ၾကာေအာင္ ပါရမီျဖည့္ျခင္းေခၚသည့္ ရီဆာ့ခ်္ (Research) လုပ္ခ့ဲရသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုသစၥာအလင္းသည္လည္း သကၠရာဇ္ႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္သည့္တိုင္ ကမာၻ႕ေဒသအမ်ားစု၌ မေရာက္ရွိ၊ မျဖန္႔က်က္ေသးေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ စိတ္ပ်က္ ရမည္ဆိုလွ်င္ ေဂါတမ ဗုဒၶကုိယ္တိုင္လည္း စိတ္ပ်က္ရေပေတာ့မည္။ ဒကာ ႀကီးမွ မဟုတ္ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶ၏ Very First ေဒသနာေတာ္၌ ယံပိစၧံ န လဘတိ၊ တမၸိ ဒုကၡံ ဟု မိန္႔ခဲ့သည္။ အဓိပၸါယ္ကား - This is suffering when dreams do not come true.’ ျဖစ္ေပသည္”
ဟု ရွည္လ်ားစြာ မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ထိုအျဖစ္အပ်က္ကို ၾကားလိုက္ရေသာ အယ္ဒီဆင္သည္ ဘုရားရွင္၏ သစၥာေလးပါးရွာေဖြေရးကား မိမိထက္ အဆမ်ားစြာရွည္ၾကာ၊ အဆမ်ားစြာ ပိုမိုပင္ပန္းခဲ့ရေၾကာင္းကို သေဘာေပါက္ၿပီး စိတ္သက္သာရာ အတန္ငယ္ရ ရွိေလ၏။

အယ္ဒီဆင္၏စိတ္သည္ ယခုအခါ တရားနာရန္အသင့္ေတာ္ဆံုုးျဖစ္ၿပီ ဆို သည္ကို သိျမင္ေတာ္မူေသာ ဘုရားရွင္သည္ ဓမၼပဒ ဗာလဝဂ္လာ မူရင္း ဂါထာေတာ္ႏွင့္အတူ ဂါထာတစ္ပုဒ္ပါျဖည့္စြက္၍ မိန္႔ျမြက္ေတာ္မူသည္။

"ဒကာႀကီး

အိပ္မေပ်ာ္သူအတြက္ ညတာသည္ရွည္၏။
ခရီးပန္းလာသူအတြက္ တစ္ယူဇနာခရီးသည္ ရွည္၏။
သူေတာ္ေကာင္းတရားကို နားမလည္ေသာ သူမိုက္အတြက္ သံသရာသည္ရွည္၏။

ဒကာႀကီး ပိုရွင္းလင္းေစရန္-

“Long is the night to one who is wakeful;
Long is (the journey of) one yojana to the traveler who is tired;
Long is Samsara to the fool who is the ignorant of the true of Dhamma.”

ပထမဂါထာေတာ္အၿပီးတြင္ အယ္ဒီဆင္သည္ စိတ္ေက်နပ္မႈရရွိယံုသာမက အသိ ဉာဏ္မ်ားပင္ လင္းလက္လာေလေတာ့သည္။ ထိုအခြင့္အေရးကို လက္လြတ္မခံေသာ ဘုရားရွင္သည္ အယ္ဒီဆင္ကို တိုက္ရိုက္ရည္ညႊန္းၿပီး ဂါထာအသစ္တစ္ပုဒ္ ထပ္ေဟာေလသည္။

“မီးပ်က္၊ မီးမရွိသူမ်ားအတြက္ ပူအိုက္၊ ျခင္ကိုက္ ညတာသည္ရွည္၏။
သယံဇာတကို ေရာင္းစားသူမ်ားအတြက္ လွ်ပ္စစ္မီးရရွိေရး ခရီးသည္ရွည္၏။
မိမိတိုင္းျပည္၏လိုအပ္ခ်က္ကို မသိနားမလည္ေသာ သူမိုက္တို႔ အတြက္ ေနာင္တတရားသည္ရွည္၏"

“Long is the night to those who have no light;
Long is the journey of having light to those who sell their oil and gas;
Long is the regret to the fools who are ignorant of their country’s need!”

ဒုတိယဂါထာ နယူးဗားရွင္း၏အဆံုး၌ အယ္ဒီဆင္သည္ ကမာၻ႕အလင္းသာ မက အဇၥ်တၱအလင္းပါ ရရွိသြားေလေတာ့သည္။
ေလးသိန္းရွစ္ေသာင္းကုန္ေသာ အေမရိကန္တို႔လည္း ဗုဒၶဘာသာအျဖစ္ ခံယူၾကေလကုန္၏။

အမွာ- ပထမဂါထာ အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္သည္ ေဒၚျမတင္၏ အဂၤလိပ္ ဘာ သာျပန္မွ ယူထားျခင္းျဖစ္သည္။

Posted on 7/16/2012

ၿပံဳးရယ္ျခင္း


ကေလးငယ္တစ္ေယာက္က တစ္ေန႔မွာ ပ်မ္းမ်ွ အႀကိမ္သုံးရာ ၿပဳံးရယ္တယ္။
လူႀကီးတစ္ေယာက္ကေတာ႔ တစ္ေန႔မွာ ပ်မ္းမ်ွ ေလးႀကိမ္ပဲ ၿပဳံးရယ္တယ္တဲ႔။
ဒီေတာ႔ တစ္ေန႔ ေလးႀကိမ္မွ မၿပဳံးရယ္ရရင္ ေန႔တြက္မကိုက္သလို ျဖစ္ သြားတယ္။





"သင္ရယ္လ်င္ တစ္ကမၻာလုံး သင္နဲ႔အတူရယ္ေမာၿပီး
တေခါေခါနဲ႔ ေဟာက္ေနရင္ေတာ႔ တစ္ေယာက္ထဲ အိပ္ရလိမ္႔မည္"
Laugh and the world laughs with you.
Snore and you sleep alone.

(Anthony Burgess)
ေနာက္မွသိရတာက Anthony Burgess ဟာ ရယ္လည္းရယ္၊ ေဟာက္ လည္းေဟာက္တတ္သူပါ တဲ႔။

ႏွစ္ေပါင္း တစ္ေသာင္းတစ္ေထာင္ေက်ာ္က ဘာသာေရးအေဆာက္အဦ


ႏွစ္ေပါင္း တစ္ေသာင္းတစ္ေထာင္ေက်ာ္က ဘာသာေရးအေဆာက္အဦ Göbekli Tepe ကို တူရကီႏိုင္ငံမွာ သိပၸံပညာရွင္ေတြက တူးေဖာ္ေတြ႔ ရွိ ခဲ႔ၾကပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း တစ္ေသာင္းေက်ာ္ဆိုေတာ႔ မိုဟိန္ဂ်ိဳဒါရို ထက္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေရွးက်ေနၿပီး ဒီေန႔ ကမၻာရွိ ဘယ္ဘာသာနဲ႔ ဆက္ စပ္ေနတယ္ဆိုတာမ်ိဳးေတာ႔ မသိရပါဘူး။

National Geographic reports: “We used to think agriculture gave rise to cities and later to writing, art, and religion. Now the world’s oldest temple suggests the urge to worship sparked civilization.”
Göbekli Tepe in Turkey, a mega-sanctuary more than 11,000 years old. (Agriculture is 8,000 to 9,000 years old.)




ေဒါက္တာခင္ေမာင္လတ္ (ေ႐ႊျမန္မာ) ရဲ႕ စာအုပ္


က်ေနာ္အမွာ တိုစိစိေရးထားတဲ႔ ေဒါက္တာခင္ေမာင္လတ္ (ေ႐ႊျမန္မာ) ရဲ႕ စာအုပ္ေလး ထြက္လာပါတယ္။ (ဆရာသစၥာနီလို ဝင္ေၾကာ္ျငာၾကည့္တာ)
ႏိုင္ငံေရးစာအုပ္ မဟုတ္ဘဲ ေရာင္းေကာင္းတယ္ဆိုလို႔ (နံပတ္ ငါး တဲ႔) ဝမ္း သာရပါတယ္။
စကၤာပူအေျခစိုက္ သူနဲ႔ က်ေနာ္က ဘုတ္ က်ီးေျမွာက္၊ က်ီး ဘုတ္ေျမွာက္ လို ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။


ဘုရားရွင္သမာပတ္မွ ထခဲ့ရတဲ့ “ပဥၥသီခၤဆိုတီးတဲ့ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္


၁။ ဝေႏၵေတ ပိတရံ ဘေဒၵ၊ တိမၺရုံ သူရိယ ဝစၧေသ။
ေယန ဇာတာသိ ကလ်ာဏီ၊ အာနႏၵ ဇနနီ မမ။

Lady, your father Timbaru greet,
Oh sunshine fair, I give him honor due,
By whom was sired a maid as fair as you
Who is the cause of my heart’s delight.

အရွင္မေလး မင္းဖခင္ တိမၺရု
အို-ေနနတ္သမီးေလး သူ႔ကိုဦးညႊတ္မိရဲ႔
ငါ့ရင္ကို ေႏြးေစတဲ့ မင္းဆိုတဲ့ အလွတစ္ပါး
သူေမြးဖြားေစခဲ့လုိ႔ေပါ့


၂။ ဝါေတာဝ ေသဒတံ ကေႏၲာ၊ ပါနိယံဝ ပိပါသေတာ။
အဂႌရသိ ပိိယာေမဟိ၊ ဓေမၼာ အရဟတာ မိစ။

Delightful as the breeze to one who sweats,
Or as cooling draught to one who thirsts,
Your radiant beauty is to me as dear
As the Dhamma is to Arahants.

ေခြ်းၿပိဳက္သူအတြက္ ေလေအးတစ္ေပါက္
အာေခါင္ေၿခာက္သူအတြက္ ေရေအးတစ္ခြက္
ေတာက္ပလြန္းတဲ့ မင္းအလွကို တြယ္မက္ေလေပါ့
ရဟႏၲာ အရွင္ၿမတ္တို႔ ဓမၼကို ၿမတ္ႏိုးသလို


၃။ အာတုရေႆဝ ေဘသဇၨံ၊ ေဘာဇနံဝ ဇိဃစၧေတာ။
ပရိနိဗၺာပရ မံ ဘေဒၵ၊ ဇလႏၲာမိဝ ဝါရိနာ။

Just as medicine to him who is ill,
Or nourishment to one who is starving still,
Bring me, gracious lady, sweet release,
With water cool from my consuming flames.

နာဖ်ားသူအတြက္ ေဆးတစ္ခြက္
မြတ္သိပ္သူအတြက္ေတာ့ အာဟာရ၊
မင္းေရတစ္မႈတ္နဲ႔ ခ်ိဳၿမိန္စြာ လြတ္ေၿမာက္ေစပါေတာ့
ရင္မွာေလာင္ေနတဲ့ မီးကေန


၄။ သီေတာဒကံ ေပါကၡရဏီ၊ ယုတၱံ ကိဥၹကၡ ေရဏုနာ။
နာေဂါ ဂမာၻ ဘိတေတၳာဝ၊ ၾသဂါ ေဟေတ ထႏူဒရံ။

The elephant, oppressed by summer heat,
Seeks out a lotus-pool upon which float,
Petals and pollen of that flower,
So into your bosom sweet, I’d plunge.

ေႏြနဲ႔ ေလာင္ၿမိဳက္ေနတဲ့ဆင္
ၾကာပန္းရင္ၿပင္ ေရကန္ကိုရွာၿပီး
ၾကာပြင့္ၾကာပန္းေတြန႔ဲတူ ေသာက္ခ်ိဳးသလို
လွပတဲ့ မင္းအၿပံဳးကန္သာလဲ့လ့ဲထဲ ခုန္ပဲ ခုန္ခ်လိုက္ခ်င္ေတာ့ရဲ႕။


၅။ အစၥကုၤေႆာဝ နာေဂါဝ၊ ဇိတံေမ ထုတၱေရာ ပရံ။
ကာရဏံ နပၸဇာနာမိ၊ သမၸေတၱာ လကၡဏူ ဂုဟာ။

As an elephant, urged by the goad,
Pays no heed to pricks of lance and spear,
So I, unheeding, know not what I do,
Intoxicated by your beauteous form.

ခြ်န္းရွရွန႔ဲ အေမာင္းခံရတဲ့ဆင္
ေလး ျမား လွံ စစ္ေၿမၿပင္ကို အေရးမထားသလို
ငါလည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္ေမ့ေလ်ာ့
မင္းအလွကို ရီေ၀သည္အထိ ေသာက္သံုးခဲ့လို႔ေပါ့။


၆။ တယိ ေဂဓိတ စိေတၱာသၼိ၊ စိတၱံ ဝိပရိဏာမိတံ။
ပဋိဂႏၲံဳ နသေကၠာမိ၊ ဝကၤ ဃေသၱာဝ အမၺဳေဇာ။

By you my heart is tightly bound in bonds,
All my thoughts are quite transformed, and I
Can no longer find my former course;
I am like a fish that’s caught on baited hook.

ရင္ေတြမြန္းၾကပ္စြာခုန္တယ္
အေတြးေတြကလည္း ပံုမွန္မစီးေမ်ာ
ဟိုတစ္ခါက "ငါ"ေပ်ာက္ဆံုးၿပီး
ပါးဟပ္မွာ ခ်ိတ္တန္းလန္းနဲ႔ ငါးတစ္ေကာင္လို


ရ။ ၀ါရုမု သဇ မံ ဘေဒၵ၊ သဇ မံ မႏၶ ေလာစေန
ပလိႆဇ မံ ကလ်ာဏီ၊ ဧတံ ေမ အဘိပတၳိတံ။

Come, embrace me, maiden fair of thighs,
Seize and hold me with your lovely eyes,
Take me in your arms,
It’s all I ask!

ေဖြးလႊလႊ မင္းေပါင္ေပၚပါးအပ္
အၿမတ္တႏိုးနဲ႔ မင္းမ်က္လံုးေတြရဲ႕အၾကည့္
ၿပီး- မင္းလက္အစံုနဲ႔ ေထြးပိုက္လွည့္
ဘ၀မွာ လိုတာ ဆိုလို႔ ဒါအကုန္ပါပဲကြယ္။


၈။ အပၸေကာဓ ၀တ ေမ သေ ႏၲာ၊ ကာေမာ ၀ိလႅိတေက သိယာ
အေနက ဘာေ၀ါ သမုပၸါဒိ၊ အရဟေႏၲ၀ ဒကၡိဏာ။

My desire was slight at first, Oh maid,
Of waving tresses, but it grew apace,
As grow the gifts that Arahants receive.

အစက- ရင္ထဲဆာေလာင္မႈေလး
တၿဖည္းၿဖည္း စည္ပင္လာလိုက္ပံုမ်ား
ရဟႏၲာအရွင္ၿမတ္ေတြကို ေပးလွဴရတဲ့ အက်ိဳးေတြလုိပဲ။

၉။ အယံေမ အတၱိ ကတံ ပုညံ၊ အရဟေႏၲသု တာဒိသု
တံ ေမ သမၺဂၤ ကလ်ာဏီ၊ တယာ သဒၶိံ ၀ိပစၥိတံ။

Whatever merit I have gained by gifts
To those Noble Ones, may mind reward
When it ripens, be your love, most fair.

အရွင္ၿမတ္ေတြကို ေပးလွဴခဲ႔သမွ်
အက်ိဳးတရားေတြ ငါၿပန္ရရင္
အခ်စ္ဆံုးေလး…အားလံုး မင္းအတြက္ခ်ည္းပါပဲ။

၁၀။ သက်ပုေတၱာ၀ စ်ာေနသု၊ ဧေကာဒိ နိပေကာ သေတာ။
အမတံ မုနိ ဇိဂိႆာေနာ၊ တ မဟံ သူရိယ ၀စၦေသ။

As the Sakyan’s Son in Jhana rapt
Intent and mindful, seeks the deathless goal,
Thus intent I seek your love, my Sun.

(သာကိယအရွင္) စ်ာန္ရင္ခြင္မွာ (သိဒၶတၳမင္းသား)
မေသရာ မြတ္သိပ္စြာ စူးစိုက္ရွာေနသလို
ကိုယ့္အလင္းေရာင္ကေလးေရ
မင္းအခ်စ္ကို ငတ္မြတ္စြာ ငါရွာေနသကြဲ႕။


၁၁။ ယထာပိ မုနိ နေႏၵယ်၊ ပတြာ သေမၺာဓိ မုတၱမံ။
ဧ၀ံ နေႏၵယ် ကလ်ာဏီ၊ မိႆီ ဘာ၀ံ ဂေတာ တယာ။

Just as that Sage would be rejoiced, if he
Were to gain Supreme enlightenment,
So I’d rejoice to be made one with you.

ေဂါတမအရွင္ ၀မ္းေၿမာက္
သဗၺညဳ ခရီးေရာက္္တဲ့အခါမွာ
ငါလည္းေလ မိုးမၿမင္ ေနမွာ
မင္းနဲ႔မ်ား အတူၾကင္ရရင္။

၁၂။ သေကၠာစေမ ၀ရံ ဒဇၨာ၊ တာ၀တိံသာန မိႆေရာ။
တာဟံ ဘေဒၵ ၀ေရယ်ာေယ၊ ဧ၀ံ ကာေမာ ဒေဠွာ မမ။

If Sakka, Lord of Three-and-Thirty Gods
Were perchance to grant a boon to me,
It’s you I’d crave, my love for you is so strong.

တာ၀တႎသာဘုရင္ သကၠအရွင္ကမ်ား
ေဗလု၀…မင္းၾကိဳက္သမွ် ဆုလာဘ္ယူေစဆိုရင္
ငါခံုမင္တာက မင္းတစ္ေယာက္ထဲ
တို႔အခ်စ္က အဲသေလာက္ ၿမဲၿမံတယ္။


၁၃။ သာလံ၀ နစိရံ ပုပၹံ၊ ပိတရံ ေသ သုေမဓေသ။
၀ႏၵမာေနာ နမႆာမိ၊ ယႆာ ေသတာ ဓိ သိ ပဇာ။

Your father, maid so wise, I venerate
Like a sala-tree fairly blossoming,
For his offspring’s sake, so sweet and fair.

ပင္လံုးကၽြတ္ပြင့္တဲ့ အင္ႀကင္းပင္အိုကို
ေမႊးလွတဲ႔ ပန္းေတြေၾကာင့္ ၿမတ္ႏိုးရသလိို
ပညာေတြ ပင္လံုးကၽြတ္တဲ့
မင္းေဖေဖ တိမၺရုကို
ပဥၥသီ ဦးညႊတ္လိုက္ပါရဲ႕….ကြယ္
ေနနတ္မင္းသမီး…အလင္းမေလးရယ္…….။


သီရိပါဒလမ္းေပၚမွာ ျပန္ေတြ႔ခဲ႔ရသည့္ အေဖ


သီရိပါဒခရီးသည္ ေလွကားထစ္ေပါင္း ၇၀၀၀ ေက်ာ္ျဖင္႔ ဖြဲ႔စည္းထားၿပီး ေလး နာရီ ငါးနာရီခန္႔ ေတာင္တက္ခရီးဆင္ႏႊဲရ၏။ သီရိပါဒဟူသည္ ဒ႑ာရီဆန္ ဆန္ သီဟိုဠ္သမိုင္းအရ ဘုရားရွင္ ေျခေတာ္ရာ ျခခဲ႔ေသာ ေနရာဟူ၏။ ယေန႔ ဘုရားရွင္၏ ေျခေတာ္ရာေပါင္းမ်ားစြာရွိသည့္အနက္ သီရိပါဒသည္ ဘုရားရွင္ ၏ ေျခေတာ္ရာတစ္ဆူအျဖစ္ ပထမဆုံးအဆုိတင္သည့္ ေတာင္ထိပ္တစ္ခုဟု လည္း ဆိုႏိုင္ေပမည္။ ည တစ္နာရီခန္႔မွာ စတင္တက္ခဲ႔ၾကေသာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ လူေပါင္း ၄၀ အဖြဲ႔တြင္ ၁၀ ေယာက္က လမ္းတစ္ဝက္မွာ က်န္ရစ္ခဲ႔သည္။ အခ်ိဳ႕က အသက္ေၾကာင္႔၊ အခ်ိဳ႕က ဆူၿဖိဳးေသာ ကိုယ္ခႏၶာေၾကာင္႔ျဖစ္၏။

ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔က ဘုရားရွင္ ေျခေတာ္ရာဟူေသာ ယုံၾကည္မႈေၾကာင္႔ တက္ေနၾကတာျဖစ္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာဝင္ မဟုတ္သူတို႔ကေတာ႔ ေနထြက္တာကို ၾကည့္ရေအာင္ တက္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ အာရွတိုက္သားမ်ားအတြက္ ေန ထြက္တာကို ၾကည့္ရုံမ်ွျဖင္႔ေတာ႔ ဤမ်ွ ၾကမ္းရွေသာ ေျခလွမ္း ၇၀၀၀ တက္ေနရန္မလိုပါ။ ဘယ္မွမသြားဘဲ ေနထြက္တာကို ျမင္ႏိုင္သည္။ မတူဘူး ဟု ဆိုလိုကဆိုႏိုင္ပါသည္၊ အျငင္းမပြားလိုပါ။

မိမိကိုယ္တိုင္လည္း ဘာမွျပင္ဆင္ျခင္းမရွိဘဲ ထို ေတာင္ကို တက္ခဲ႔ျခင္းေ တာ႔ မဟုတ္ပါ။ မသြားမီ ၃ လခန္႔ကတည္းက နံနက္တိုင္း တစ္ခါတစ္ခါ ညေနပါ (ခပ္ျမန္ျမန္) လမ္းေလ်ွာက္ျခင္း ပုံမွန္လုပ္ခဲ႔သည္။ သက္လုံအထိုက္ အေလ်ာက္ ရွိသည္ဟုဆိုႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ခရီး တစ္ဝက္ေက်ာ္လာသည့္ အခါ ရွိသည့္သက္လုံက ကုန္ခမ္းစ ျပဳလာသလို ခရီးကလည္း ပို၍ပို၍ မတ္ေစာက္လာပါေတာသည့္။

ငါ ဆက္မွတက္ႏိုင္ပါေတာ႔မလား။
နံနက္ ၃ နာရီ ေလေအးၾကမ္းမ်ားအၾကားမွာပင္ ေခၽြးတၿဖိဳက္ၿဖိဳက္က်ေန သည္။ က်ိဳက္ထီးရိုးထက္ မ်ားစြာပိုပင္ပမ္း၏။



ထိုစဥ္ ကေလးတစ္ေယာက္ႏွင္႔ လူျဖဴဇနီးေမာင္ႏွံကို ေတြ႔ရ၏။ ကေလးက ၅ ႏွစ္ ၆ႏွစ္ခန္႔ဟုထင္ရသည္။ သူက ေတာင္ေဝွးေလး ေထာက္ကာ ေထာက္ကာ သူ႕မိဘေတြနဲ႔အတူ တက္ေနသည္။ သူ႕ကို "Strong boy" ဟုေခၚရာ သူက လွည့္ၾကည့္ၿပီး ၿပဳံး ၏။ သူ႕ ဖခင္က "Yes, he is very strong" ဟု အားေပးသည္။ မၾကာပါ။ ဤခရီးသည္ ကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ အားကစားကြင္း မဟုတ္ပါ။ သူ ဆက္မတက္ႏိုင္ေတာ႔။ သို႔ေသာ္ ကေလးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သူ အမ်ား ႀကီး ေလ်ွာက္ခဲ႔ၿပီးၿပီ။ ထိုစဥ္ ဖခင္ျဖစ္သူက သူ႕ေက်ာပိုးအိပ္ကို ဇနီးေပးလိုက္ ၿပီး သူ႕သားကို ပခုံးေပၚထမ္းက ဆက္တက္ေနေလေတာ႔သည္။

မလြယ္ပါ။
လုံးဝမလြယ္ပါ။
လူအလြတ္ပင္ ေခၽြးဒီးဒီးက်ေအာင္ တက္ေနရခ်ိန္ ကေလးတစ္ေယာက္ ပခုံးေပၚထမ္းၿပီးတက္ရေသာ မတ္ေစာက္ေတာင္တန္းခရီးသည္ လုံးဝမလြယ္ပါ။
ထိုစဥ္ ကၽြႏု္ပ္ထံမွ စကားသံလည္း ေျပာင္းသြားရေတာ႔သည္။
"Very strong man"
ဖခင္စိတ္။ ကေလးအစြမ္း၊ ကေလးသတၱိကို ရႏိုင္သမ်ွ ရေအာင္ ညႇစ္ ထုတ္ၿပီးမွ ပခုံးေပၚတင္ထမ္းသြားသည့္ ဦးေဆာင္စိတ္၊ ေဖးမစိတ္။
ထို ခြန္အားတို႔က ကၽြႏ္ုပ္ဆီသို႔ပင္ ကူးစက္လာေတာ႔၏။

သူတို႔ သားအဖကိုၾကည့္ရင္း တစ္ခါတစ္ခါ ကၽြႏ္ုပ္ကိုင္တိုင္ အေဖ႔ပခုံးေ ပၚ ေရာက္သြားသလိုလို (အေဖသည္ ခရီးေဝးသြားတိုင္း ကၽြႏ္ုပ္ကို ထမ္း ပိုးေခၚေလ႔ရွိသည္)၊ တစ္ခါတစ္ခါ ကိုယ္တိုင္ကပင္ သားတစ္ေယာက္ကို ထမ္းတက္ေနရသလုိလို ခံစားလိုက္ရ၏။ မွန္၏။ ဒုတိယ ခံစားခ်က္က အငွား ခံစားခ်က္သာ ျဖစ္၏။

မည္သို႔ျဖစ္ေစ ကေလးျဖစ္လိုက္၊ အေဖျဖစ္လိုက္ျဖင္႔ သီရိပါဒေတာင္ထိပ္ေပၚ သို႔ ၅ နာရီခြဲခန္႔တြင္ ကၽြႏ္ုပ္ ေျခခ်ႏိုင္ခဲ႔ေတာ႔သည္။
အေဖ႔ကို သတိရစိတ္ျဖင္႔ မ်က္ရည္ပင္ က်ခဲ႔မိေသးသည္ထင္ပါ၏။

မ်ား


မသယ္ႏိုင္ေတာ႔သည့္ ပခုံမ်ား
ငါးစာ မခ်တတ္သည့္ ငါးမ်ွားခ်ိတ္မ်ား
ယုံၾကည္စရာ မရွိေတာ႔သည့္ သဒၶါတရားမ်ား။

အခ်ဳိမရွိသည့္ ပုရြက္ဆိတ္မ်ား
မုတ္ဆိပ္မရွိသည့္ ဘရိတ္ဓားမ်ား
အိပ္ယာဝင္သူမရွိသည့္ ၾကမ္းပိုးမ်ား။

မ်က္ႏွာက်က္ေပၚက ၾကမ္းခင္းမ်ား
တံစဥ္ကိုလွီးျဖတ္မယ္႔ စပါးႏွံမ်ား
လက္ယားတာကို ကုတ္ေပးမယ္႔ ေက်ာျပင္မ်ား။

..............မ်ား။ ။

အခန္း ႏွစ္ America ( လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမၻာ့အျမင္ )


အက်ပ္အတည္းေတြနဲ ့ထိပ္မွာ(Troubled but still on top) (၂)

"အိုင္ဖုန္း၊ အုိင္ ပက္၊ မိုက္ကရုိေဆာ့(ဖ္)၊ အင္တာနက္၊ ဒါေတြအားလံုး ကမာၻ႔ ဘယ္နုိင္ငံကမွ တီထြင္နိုင္တာ မဟုတ္ဘူး။ အေမရိကန္ေတြက တီထြင္တာ။ အေမရိကန္နဲ ့ နွိဳင္းယွဥ္ရင္ တစ္ဦးခ်င္းအရည္အေသြးမွာ တရုတ္ေတြလည္း ရွိတာပါပဲ။ ဒီလိုရွိရက္နဲ ့သူတို ့ကဘာၿဖစ္လို ့ဒီလိုတီထြင္မွဳေတြ မလုပ္နုိင္ ၾကတာလဲ" (လီကြမ္းယု)

တစ္ကမာၻလံုးနဲ ့ဆက္သြယ္ေရးအတြက္ ေနာက္ထပ္အားသားခ်က္ကဘာသာစကားပါပဲ။ ၿဗိတိသွ်ေတြက သူတို ့ဘာသာစကားအေမြကို ခ်န္ထားခဲ ေတာ့ ၿဗိတိသွ်လက္ေအာက္ေရာက္ခဲ ့ရတာ ကံေကာင္းပါတယ္။ ဗီယက္နမ္နိုင္ငံ လို ကၽြန္ေတာ္တို ့ကိုၿပင္သစ္က အုပ္ခ်ဳပ္တယ္ဆိုပါေတာ့။ ကမာၻနဲ ့ဆက္ သြယ္ဖုိ ့အဂၤလိပ္မသင္ခင္ ၿပင္သစ္ကို အရင္အဆက္ၿဖတ္ ရပါလိမ့္မယ္။ ဒါ ဟာ သိပ္ၿပီးနွစ္ ၿမိဳ ့စရာမေကာင္းတဲ ့အေနအထားပါ။ ၁၉၆၅ ခုမွာ စင္ကာပူ လြတ္လပ္ေရးရေတာ့ တရုတ္ကုန္သည္ၾကီးမ်ား အဖဲြ ့က ကၽြန္ေတာ့္ဆီလာၿပီး တရုတ္စကားကို ရံုးသံုးသတ္မွတ္ဖို ့ စည္းရံုးခဲ ့ၾကပါေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ က သူတို ့ကိုၿပန္ေၿပာလိုက္ပါတယ္ ။
“ဒါဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ ့ခင္ဗ်ားတို ့ အရင္ဆံုးခ်ဲၾကဖို ့လိုမယ္” နွစ္ငါးဆယ္ သမိုင္းကိုၿပန္ၾကည့္ေတာ့ စင္ကာပူဖံြ ့ၿဖိဳးတိုးတက္လာတဲ ့အေ ၾကာင္း ရင္းေတြထဲမွာ အဂၤလိပ္စကားေၿပာၿပီး တစ္ကမာၻလံုးနဲ ့ ဆက္ဆံနိုင္ တဲ ့အခ်က္ဟာ အဓိကအက်ဆံုးအခ်က္ေတြထဲက တစ္ခ်က္ၿဖစ္ေနတာ ကို ေတြ ့ရပါလိမ့္မယ္။ ၿဗိတိသွ်အင္ပါယာက အဂၤလိပ္စကား ကမာၻကို ၿပန့္ နွံ ့ေစခဲ့တယ္။ အေမရိကန္ေတြက ၿဗိတိသွ်ပါ၀ါကို လက္လဲႊယူလိုက္ၿပန္ေတာ့ လည္း ၿဗိတိသွ်အဂၤလိပ္ကေန အေမရိကန္အဂၤလိပ္ကို ေၿပာင္းလြဲေၿပာဆိုေ ရးသားဖို ့ဆိုတာက ၿပႆနာမရွိလွပါဘူး။ ဘာသာစကားဟာ အေမရိကန္ေ တြအတြက္ အၾကီးမားဆံုးအားသာခ်က္ပါပဲ။ ဒီစကားကိုလူေတြ အမ်ား ၾကီး ေၿပာနုိင္၊ နားလည္းနိုင္တယ္။

တကယ္လို့ တ ရုတ္စီးပါြးေရးဆက္ၿပီးတက္ေနအံုးမယ္ဆုိရင္ တရုတ္ နဲ ့ေပါင္းၿပီး စီးပါြးေရး လုပ္တာပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ တရုတ္ၿပည္ထဲသြားၿပီး စီးပါြးေရး လုပ္ဖုိ ့ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ အားသာ ခ်က္တစ္ခုရေနေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တို ့ကေလးေ တြရဲ ့ တရုတ္စာအရည္အေသြးကို ၿမွင့္တင္ေပးရပါမယ္။ ဒါေပမယ့္ စင္ကာ ပူမွာေတာ့ တရုတ္စာဟာ ဒုတိယဦးစားေပးအေနနဲ ့ပဲ ရွိေနပါလိမ့္မယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိရင္ တရုတ္က တစ္ဦးခ်င္း၀င္ေငြမွာ အေမရိကန္ေတြ ကို ေက်ာ္သြားတယ္ဆိုေစဦး အခုကၽြန္ေတာ္တို ့ရရွိပိုင္ဆိုင္ေန တဲ ့လူေနမွဳ အဆင့္အတန္းမ်ိဳးကို တရုတ္ၿပည္က ေပးထားနုိင္မွာ မဟုတ္လို ့ပါ ။ တရုတ္ နဲ ့ပါတ္သတ္လို ့ကၽြန္ေတာ္တို ့ရတဲ ့ တစ္ဦးခ်င္း၀င္ေငြဟာ နွစ္ဆယ္ရာခုိင္ နွဳန္းေတာင္မရွိပါဘူး ။ စင္ကာပူလက္ရွိအေနအထားတို္င္း ဆက္ရွိေနဖို ့ အ မွန္တကယ္ၿဖည့္ဆည္းေပးေနတာက အၿခားကမာၻနိုင္ငံၾကီးေတြပါ။ အေမရိကန္နို္င္ငံရယ္လို့ေတာင္ မဟုတ္ပါဘူး။ ၿဗိတိသွ်၊ဂ်ာမဏီ၊ၿပင္သစ္၊ေ ဟာ္လန္၊ၾသစေၾတးလ် စတဲ ့နို္င္ငံေတြပါ။ ဒီနိုင္ငံေတြက စီးပါြးေရးစကားေၿပာ ရာမွာ အဂၤလိပ္ကိုပဲ အသံုးၿပဳမွာပါ။ တရုတ္စကားေၿပာၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ တရုတ္ေတြကိုယ္တိုင္ကေတာင္မွ သူတို ့ကေလးေတြ အဂၤလိပ္စကား ပိုေကာင္းလာေအာင္ မူလတန္းကေန တကၠသိုလ္အထိ အားၾကိုးမာန္တက္ သင္ၾကားေပးေနၾကခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို ့က အဂၤလိပ္ကိုေက်ာ္ၿပီး တရုတ္ စကားကို ရံုးသံုးစကားအၿဖစ္ သတ္မွတ္အံုးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒါဟာ ဦးေနွာက္ မရွိမွဳတစ္ခုသာပါပဲ။

ေနာက္ဆံုးစိန္ေခၚမွဳ

အေမရိကန္ဟာ က်ဆင္းေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အခ်ိန္အၾကာၾကီး ရွဳပ္ေထြး လြန္းလွတဲ ့ အီရတ္နဲ ့အာဖဂန္နစၥတန္ စစ္ပဲြေၾကာင့္ စီးပြါးေရး အၾကီး အ က်ယ္အက်ပ္ရုိက္မွဳေတႀကဳံေတြ႔ရၿပီး နာမည္ခဏပ်က္သြားရတာပါ။ ဒါေပမယ့္ အၿမင္ရွိတဲ ့သမိုင္းပညာရွင္ေတြကေတာ့ အေမရိကန္ဟာ ဒီထက္ ဆိုးရြားတဲ့ အေၿခအေနေတြကေတာင္မွ အၾကိမ္ၾကိမ္ေခါင္းေထာင္ထ လာေသးတယ္ဆုိတာ ေထာက္ၿပၾကပါလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို ့သိမွီသမွ်ကို ၾကည့္ရင္ပဲ အခက္အခဲေတြ စိန္ေခၚမွဳေတြကေန သူတို့ေဖာက္ထြက္လာနို္င္ တယ္ဆိုတာ ေတြ ့ရပါတယ္။ ၿပည္တြင္းစစ္ပဲြေတြ၊ ဗီယက္နမ္စစ္ပဲြေတြ၊ ဂ် ပန္နဲ ့ဂ်ာမနီက ရုတ္တရက္ၾကီးထုိးတက္လာလို ့ ၾကံုလိုက္ရတဲ ့စက္မွဳ စီး ပါြးေရး၊ အက်ပ္အတည္းေတြစံုလို ့ပါပဲ။ ၾကံုလာတိုင္းလည္း စိတ္ဓါတ္ခြန္ အားေတြ ရေအာင္္ေမြးၿမဴနိုင္ၿပီး ထိပ္ဆံုးေရာက္ေအာင္ ၿပန္တတ္လာနိုင္တာ ခ်ည္းပါပဲ။ အေမရိကန္က အၿမဲတမ္းပဲ ပန္းပန္ခဲ့တယ္။ ဒီတစ္ၾကိမ္လည္း ပန္ေနအံုးမွာပါပဲ။

အေမရိကန္ရ ဲ့ေအာင္ၿမင္မွဳဟာ သူတို ့ရဲ ့စီးပါြးေရးအစြမး္ေၾကာင့္ပါ။ ဒီ စီး ပါြးေရးကို သူတို ့ရဲ ့ရိုးသားတဲ ့စြမး္ရည္၊ အဆက္မၿပတ္တီထြင္ဖန္တီးနုိင္မွဳ စြမ္းရည္ေတြနဲ ့ ေထာက္ခံေပးထားပါတယ္။ ပစၥည္းအသစ္ ၊ ၀န္ေဆာင္မွဳ အသစ္ေတြကို သူတို ့က အၿမဲတန္း တီထြင္ဖန္တီးေနတတ္ တယ္။ ေ တာ္ေတာ္ၾကာေတာ့မွ သူတို့နည္းစနစ္ေတြက အလုပ္လညး္ၿဖစ္၊ နွစ္ၿခိုက္စရာ လည္းေကာင္းတယ္ဆိုၿပီး ကမာၻကလုိက္လုပ္ၾကေတာ့တာ။ အိုင္ဖုန္း၊ အုိင္ ပက္၊ မိုက္ကရုိေဆာ့(ဖ္)၊ အင္တာနက္၊ ဒါေတြအားလံုး ကမာၻ႔ ဘယ္နုိင္ငံကမွ တီထြင္နိုင္တာ မဟုတ္ဘူး။ အေမရိကန္ေတြက တီထြင္တာ။ အေမရိကန္နဲ ့ နွိဳင္းယွဥ္ရင္ တစ္ဦးခ်င္းအရည္အေသြးမွာ တရုတ္ေတြလည္း ရွိတာပါပဲ။ ဒီလိုရွိရက္နဲ ့သူတို ့ကဘာၿဖစ္လို ့ဒီလိုတီထြင္မွဳေတြ မလုပ္နုိင္ၾကတာလဲ။ အေၿဖက ရွင္းရွင္းေလးပါ ။ အေမရိကန္ေတြမွာ ရွိတဲ ့သတၱိမ်ိဳး သူတို ့မွာ မရွိလုိ ့ပဲ။ ပဲြစဥ္ရဲ ့အေၿဖတစ္ခုလံုးကို ေၿပာင္းလဲပစ္နုိင္တဲ ့တီထြင္ဖန္တီးမွဳမ်ိဳး သူတို ့ဆီက အၿမဲတန္း ေမွ်ာ္လင့္ထားလို ့ရတယ္။ သူတို ့ခဏက်ဆင္းၿပီးေတာ့ ထိပ္တန္းၿပန္ေရာက္။ ဒီလို အၾကိမ္ေရေတြက မနည္းေတာ့ပါဘူး။

“အေမရိကန္ေတြ က်ရွံဳးေနၿပီ” ဆိုတဲ ့အယူရွိသူေတြရဲ ့အၿမင္မွန္တယ္ ဆုိေ စဦးေတာ့ သူတို ့သတိထားရမွာက အေမရိကန္ဟာ နိုင္ငံၾကီး တစ္နို္င္ငံ မုိ ့သူတို ့က်ဆင္းခ်ိန္ဟာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာမွ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ၿဖစ္သြား မွာပါ ။
တကယ္လို ့စင္ကာပူသာ အဲဒီလုိ နိုင္ငံၾကီးဆိုရင္ ေပၚလစီအမွားအယြင္းကို က်င့္သံုးမိလုိက္ၿပီးဆိုရင္ေတာင္ သိပ္ၿပီးစိုးရိမ္ေနမိမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဘာလို ့ လဲဆိုရင္ ဒီေပၚလစီအမွားေတြရဲ ့အက်ိဳးဆက္က ၿဖည္းၿဖည္းခ်င္းမွ ေရာက္ လာမွာမို ့ပါ။ ဒါေပမယ့္ အခုကၽြန္ေတာ္တို ့နို္င္ငံက ေသးေသးေလးဆိုေတာ့ လမ္းမွားတစ္ခုေပၚ လုိက္လုိက္မိတာနဲ ့အက်ိဳးဆက္အေနနဲ ့ အခ်ိန္တို အ တြင္းမွာ ခ်က္ခ်င္းကပ္ဆိုးဆိုက္သြားနု္ိင္ပါတယ္ ။ ၿပီးေတာ့အေမရိကန္ဟာ တင့္ကားၾကီးတစ္စီးနဲ ့လညး္တူပါတယ္။ အလြယ္တကူ ဂၽြမ္းထို းေမွာက္ ခံုၿဖစ္သြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အေမရိကန္နဲ ့ပါတ္သတ္လို ့အ ဆိုးၿမင္ေနသူေတြဟာ မွားတယ္လို ့ ကၽြန္ေတာယံုၾကည္ဆဲပါ။ အေမရိကန္ ဟာ ဒီအတိုင္းက်ဆင္းသြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ တရုတ္ေပၚလာေတာ့ သူတို ့ အားေတာ့နည္းနည္းေလွ်ာ ့သြားမယ္။

အေနာက္ပစိဖိတ္သမုဒၵရာထဲကို အင္အားၿဖည့္ဆည္းဖို ့ခရီး အကြာ အေ၀းေၾကာင့္ အေရအတြက္အားၿဖင့္ၿဖစ္ေစ၊ တစ္ဦးခ်င္း၀င္ေငြ အားၿဖင့္ ၿဖစ္ေစ၊ တရုတ္ကိုယွဥ္ၿပိုင္နို္င္မယ္ေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အေမရိကန္ရ ဲ ့အဓိက အားသားခ်က္က သူတို ့ရဲ ့ရြတ္ရြတ္ခၽြံခၽြံစိတ္ဓါတ္ပါ။ ဒီစိတ္ဓါတ္က ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အေမရိကန္ လူအဖဲြ ့ အ စည္းဟာ တီထြင္ဖန္တီးမွဳမွာ တရုတ္ထက္ အၿပတ္အသတ္သာပါတယ္။ အေမရိကန္ေတြ က်ဆင္းေနၿပီး ဆိုတာ အမွန္ပဲလား။ မမွန္ဘူးလားဆိုတာ သူတို ့အေမရိကန္ေတြ အခ်င္းခ်င္းၿငင္းခံုေနၾကတာ ၾကည့္ရင္ပဲ သူတို ့ဟာ လက္ရွိေအာင္ၿမင္မွဳအေပၚ သာယာေနတတ္တဲ ့လူ ့အဖဲြ ့အစည္း မဟုတ္ဘူး ဆုိတာ ေၿပာၿပေနပါတယ္။ ဒါက အားသာခ်က္ပါ။

ေရရွည္မွာ အေမရိကန္ေတြ ေအာင္ပဲြခံသြားမယ္လို ့ကၽြန္ေတာ္ ဘာေၾကာင့္ ယံုၾကည္ရပါသလဲ။ ပထမဆံုးအခ်က္အေနနဲ ့ကေတာ့ အေမရိကန္ဟာ တ ရုတ္ၿပည္ထက္ ဆဲြေဆာင္မွဳရွိတယ္။ ဦးေနွာက္ရွိၿပီး ေနရာအတည္ တက် မရွိတဲ ့ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ ၀င္ေရာက္ေနထုိင္သူေတြ နွစ္တိုင္း အေမရိ ကထဲကို ၀င္ေရာက္လာေနၾကတယ္။ ၿပီးရင္ အေမရိကန္ထဲမွာ အေၿခ တက်ၿဖစ္သြားၾကၿပီး နယ္ပယ္အသီးသီးမွာ ေအာင္ၿမင္မွဳေတြရသြားၾကတယ္။ ၀င္ေရာက္လာတဲ ့လူေတြဟာဖန္တီးတီထြင္နုိင္ၿပီး ပိုၿပီးလည္း စြန့္စားလိုစိတ္ ရွိၾကတယ္။ စြန္ ့စားလိုစိတ္မွ မရွိၾကပဲ သူတို ့က ကိုယ့္နုိင္ငံကို စြန့္ခြာထြက္ လာ ၾကမွာ မဟုတ္ဘူး။ သူတို ့ဟာ အေမရိကန္လူ ့အဖဲြ ့အစည္းထဲကို အိုင္ ဒီယာ အသစ္ေတြ ယူလာၾကတယ္။ ဒါတင္မကဘူး။ အေကာင္းေရာ အဆိုးေ ရာ ပါလာတာေပါ့ ။

ဒါမ်ိဳးတရုတ္ၿပည္ထဲမွာ ရွာယူလို့ကို မေတြ ့နုိင္ပါဘူး။ သူတို့စြမ္းပကားေတြ မပါဘူးဆိုရင္ အေမရိကန္လည္းဒီေလာက္မတိုးတက္နို္င္ဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ ့ ရာစု နွစ္ေတြကတည္းက ဥေရာပရဲ ့ဦးေႏွာက္ေတြက္ုိ အေမရိကန္က ရခဲ ့တာပါ။ ဒီေန ့ဆိုရင္ အိႏၵိယ ၊ တရုတ္၊ ကိုရီးယား၊ ဂ်ပန္ကဦးေနွာက္ေတြရေအာင္ ယူေနနို္င္တယ္။ အေရွ ့ေတာင္အာရွနုိင္ငံေတြကေတာင္ အခုပါေနပါၿပီး။ အဲသလုိ၀င္ေရာက္ေနထုိင္လာသူေတြကို အေမရိကန္က လက္ခံၾကိုဆိုထား နုိင္တာ ေနသားက်သြားေအာင္ကူညီနို္င္တာ၊ အခြင့္အေရး တန္းတူေပးထား နို္င္တာေတြေၾကာင့္ သူတို ့ကိုယ္တိုင္ကလည္း အေမရိကန္ေတြရဲ ့အိမ္မက္ ကို သေဘာေပါက္လာၾကၿပီး သူူတို့ကတစ္ဖန္ အေမရိကန္ကို ၿပန္ၿပီးေက်း ဇးူၿပဳေတာ့တာပါပဲ။ ဒါေတြကေတာ့ နည္းပညာအသစ္ေတြ တီထြင္တာ ကုန္ ပစၥည္းအသစ္အဆန္းေတြ ထုတ္လုပ္နုိင္တာ၊ စီးပါြးေရးမွာ နည္းဗ်ဴဟာ အ သစ္ေတြ ေမြးထုတ္ေပးလိုက္တာမ်ိဳးေတြပါ။

(ဆက္ရန္)

ေလာ႔ဂ်စ္မ်ား (New Version)


တစ္မိနစ္
ပထမလူ။ ။ တစ္မိနစ္ဆိုတဲ႔ ဆိုတဲ႔ အခ်ိန္က ဘယ္ေလာက္ၾကာပါသလဲ။
ဒုတိယလူ။ ။ ဒါက ခင္ဗ်ားက အိမ္သာထဲမွာလား ၊ အိမ္သာအျပင္ က ေစာင္႔ေနတာလား ဆိုတာအေပၚ မူတည္ပါတယ္။

အထီး အမ
ပထမလူ။ ။ ယင္ေကာင္ကို အထီး အမ ဘယ္လိုခြဲပါသလဲ။
ဒုတိယလူ။ ။ လြယ္ပါတယ္။ ဘီယာဘူးေပၚမွာ နားေနတာက အထီး။ တယ္လီဖုန္းေပၚမွာ နားေနတာက အမ။

အသား နဲ႔ အစာ
ပထမလူ။ ။ တိရစၦာန္ေတြကို ခ်စ္ရင္ အသား မစားသင္႔ဘူး ဆိုတာ လက္ခံပါသလား။
ဒုတိယလူ။ ။ လက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ တိရစာၧန္ေတြရဲ႕ အစားအစာျဖစ္ တဲ႔ အသီး အ႐ြက္ေတြကိုပါ ေရွာင္လိုက္ရင္ ဘယ္လိုလဲ။

ေခတ္
ေရွးလူႀကီး။ ။ မင္းတို႔လူငယ္ေတြ ေလွနံ ႏွစ္ဖက္နင္း မလုပ္ရဘူးကြ။
ေခတ္လူငယ္။ ။ က်ေနာ္တို႔က ဒါကို ဒိုင္ဗာစီဖိုင္း (Diversify) လုပ္တယ္ လို႔ ေခၚပါတယ္ခင္ဗ်ား။ ဘစ္စနစ္မွာ အေရးႀကီးတဲ႔ မဟာဗ်ဴဟာ တစ္ခုပါ။

ႂကြက္ နဲ႔ လူ
ပထမလူ။ ။ ဂ်ာမန္ပညာ႐ွင္ တစ္ေယာက္က ေျပာတယ္ " အံ႔ ေရာဗ်ာ။ ႂကြက္ေတြ ႂကြက္ေထာင္ေခ်ာက္ တီထြင္တယ္ မၾကားဖူးပါဘူး၊ လူေတြက အဏုျမဴ ဗုံး တီထြင္ၾက သတဲ႔ "
ဒုတိယလူ။ ။ က်ေနာ္လည္း ႂကြက္ေတြ စိတ္ဆိုး စိတ္တိုေနတုန္း ကြန္မင္႔ေရးတယ္၊ အီးေမးျပန္ၾကတယ္ လိ႔ု မၾကားဖူးဘူး ။