၁၉၅၇ ခု၊ ေမာ္စကိုၿမိဳ႕မွာ က်င္းပတဲ့ ႏိုင္ငံတကာ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ား အစည္းအေ၀းမွာ အႏုျမဴစစ္ပြဲျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္ မ်ားျပားတဲ့ လူဦးေရ၊ ခိုင္မာတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈေၾကာင့္ တ႐ုတ္က ေသခ်ာေပါက္ ေအာင္ႏိုင္သူ ျဖစ္ေနမယ္၊ ဒီစစ္ပြဲေၾကာင့္ လူေပါင္း သန္းရာခ်ီၿပီး ေသဆံုးမယ္ဆိုရင္ေတာင္ တ႐ုတ္ျပည္ဟာ သူ႕ရဲ႕ ေတာ္လွန္ေရးလမ္းစဥ္ကေန ေသြဖီသြားမွာ မဟုတ္ဘူး ေျပာခဲ့လို႔ အားလံုး အံ့ၾသတႀကီး ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။.........
၁၉၇၁ ခုမွာ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခရီးစဥ္ အျဖစ္ ေဘဂ်င္းၿမိဳ႕ကို ကၽြန္ေတာ္ သြားေတာ့ ေက်ာက္အိန္လိုင္က သူ႕ ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ သေဘာထားကို “ေတာမီးေလာင္ ေတာေၾကာင္လက္ခေမာင္း ခတ္” လို႔ ဟာသသံစြက္ၿပီး ေျပာျပခဲ့ပါေသးတယ္။......
“ေရွ႕သို႔” ဆိုတဲ့ ေၾကြးေၾကာ္သံနဲ႔ ၁၉၅၈ ခုမွာ အႏၲရာယ္ႀကီးလွတဲ့ စက္မႈေတာ္လွန္ေရးႀကီး ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး ၁၉၆၆ ခုမွာ ယဥ္ေက်းမႈ ေတာ္လွန္ေရးႀကီး ဆက္လက္ဆင္ႏႊဲခဲ့ပါတယ္။ ဒီစီမံကိန္းေၾကာင့္ ပညာတတ္ လူငယ္မ်ိဳးဆက္ တစ္ဆက္လံုး နယ္စပ္ ကို ေရာက္သြားၾကရၿပီး ေမာ္ရဲ႕ ပန္းတိုင္ အတြက္ လူသန္းေပါင္းမ်ားစြာ လည္း အသက္ေတြ စေတြးခဲ့ၾကရပါတယ္။
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္းအလ်ဥ္းမရွိဘဲ သတ္ျဖတ္ လိုက္ ရတာေတြကို မလႊဲသာမေရွာင္သာတဲ့ သမိုင္း အလွည့္အေျပာင္း တစ္ခုလို႔ တ႐ုတ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ယူဆခဲ့ၾကပါ တယ္။
ကစ္ဆင္းဂ်ား၊ World Order