ေဘာလံုး၊ ဒီမိုကေရစီနဲ႕ အာဏာရွင္(သို႕) Men-management

By- Matthew Syed

THE TIMES, LONDON.

            (ဒီေဆာင္းပါးေလးက ေဘာလံုးအေၾကာင္းေျပာတာေပမယ့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ စီမံခန္႔ခြဲမႈတစ္ခ်ိဳ႕ကို ခပ္ပါးပါးလွစ္ျပသြားလို႔ စိတ္ဝင္စားၿပီး ဘာသာျပန္မိတာပါ။ စာေရးသူကေတာ့ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုေအာင္ျမင္ဖို႔ ဒီမိုကေရစီလိုသလား၊ အာဏာရွင္စနစ္လိုသလား ဆိုတာကိုေျဖမသြားပဲ ေမးခြန္းတစ္ခ်ိဳ႕ကိုသာ ခ်န္ထားခဲ့တယ္။)

            ဂရိပညာရွင္ႀကီး ပေလတိုက ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ေဖာ္ေရြတဲ့အစိုးရရဲ႕ ပံုသ႑ာန္လို႔ ဖြင့္ဆိုခဲ့တယ္။ ၂၁- ရာစု ေဘာလံုးေလာကႀကီးရဲ့ က်ားကုတ္က်ားခဲ ရုန္းကန္ေနရပံုကို သိသြားခဲ့ဟန္ မတူဘူး။

            အားလံုးတစ္စုတစ္ေဝးတည္းထိုင္၊ ဘာေတြျဖစ္တယ္၊ ဘာေတြလုပ္ၾကမယ္လို႔ အေျဖရွာၾကတာဟာ အလြန္ျမင့္ျမတ္တဲ့ အယူအဆပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီလုိပြင့္လင္းမႈကပဲ ကိုယ့္ကိုျပန္ၿပီး ဒုကၡျပန္ေပးႏိုင္ေသးရဲ့။ အထူးသျဖင့္ အတၱအႀကီးစား အားကစားသမားေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ေနရတဲ့ (၃၄) ႏွစ္သား ေပၚတူဂီ ခ်ယ္ဆီးနည္းျပ ျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ေပါ႔။

            သီအိုရီအရကေတာ့ Andre Villas-Boas ရဲ့ နည္းပညာက နားလည္လို႔ရပါတယ္။ “ကြ်န္ေတာ္႔ အသက္အရြယ္ရယ္၊ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ ေဘာလံုးသမားဘဝနဲ႔ မက်င္လည္ခဲ့ဘူးတဲ့ ကြ်န္ေတာ္ ေနာက္ေၾကာင္းရယ္ေၾကာင့္ အာဏာရွင္ဆန္တဲ့စနစ္ကို ဘယ္ေတာ့မွ က်င့္သံုးမွာမဟုတ္ပါဘူး။” ဒါက ဒီလ ဥေရာပေဘာလံုးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ့ နည္းျပမ်ားအတြက္ထုတ္ျပန္တဲ့ The Technician မွာ သူေျပာခဲ့တဲ့စကားေတြပါ။

            “ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္လိုကစားမယ္၊ အသင္းရဲ့ ကစားကြက္ကို ဘယ္လိုပံုေဖာ္မယ္ဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အားကစားသမားေတြကို တစ္ခ်ိဳ႕လြတ္လပ္ခြင့္ ေပးထားပါတယ္”

            ဒါက ျပႆနာပါ။ ဒီေန႔ ေဘာလံုးသမားအမ်ားစုဟာ ေလးစားမႈဆိုတဲ့ တစ္လမ္းသြားစနစ္ က်င့္သံုးေနၾကပါတယ္။ ဒါကပဲ သူ႔ကို ခ်ယ္ဆီးအသင္းပိုင္ရွင္ ရိုမန္ ေအဗရာမိုဗစ္ေရွ႕မွာ အရူးတစ္ေယာက္လို ျဖစ္သြားေစေတာ့တာပါ။ ေဘာလံုးသမားေတြက သူ႔ရဲ့နည္းစနစ္ပိုင္းကိုသာမက အသင္းလူေရြးမႈကိစၥကိုပါ ဒီမိုကေရစီဆန္ဆန္ ေမးခြန္းေတြထုတ္ၾကတယ္။ အဲဒါ ေဘာလံုးေလာကရဲ့ ဒီမိုကေရစီ ျပႆနာပါ။

            သူ႔ရဲ႕ ရွက္စရာအေကာင္းဆံုးအခ်က္ကို မီးေမာင္းထိုးျပသြားတာက ခ်ယ္ဆီးေဘာလံုးသမားေတြက နည္းျပေဟာင္း ေမာ္ရင္ညိဳဆီ တက္(စ္) မက္ေဆ့ခ်္ေတြ ပို႔ေနဆဲဆိုတာျဖစ္ၿပီး အဲဒီမက္ေဆ့ေတြက သူ႔ကိုသေရာ္တာ၊ သူ႔ရဲ႕ အူေၾကာင္ေၾကာင္ႏိုင္မႈေတြကိုေျပာတာဆိုတာ သံသယရွိစရာ မရွိျပန္ဘူး။

            “သူ႔အသင္းကို သူတည္ေဆာက္ရမယ္။ တည္ေဆာက္ရာမွာလည္း ေမာ္ရင္ညိဳဆီ မက္ေဆ့ေတြပို႔ေနဆဲ ဆိုတဲ့ ကစားသမားေတြရွိေနသမွ်ေတာ့ အလုပ္ျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး” လုိ႔ ေပၚတုိအသင္း ဥကၠ႒ ပင္တိုကေျပာပါတယ္။

            AVB (ခ်ယ္ဆီးနည္းျပ) ရဲ့စကားက တင္းက်ပ္တဲ့ အာဏာရွင္စနစ္ ေဘာလံုးအသင္းမွာ အေရးႀကီးေၾကာင္း ေဘာလံုးေၾကျငာသူေတြအတြက္ ေထာက္ျပစရာေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ခ်ယ္ဆီး ကစားသမားေဟာင္း တိုနီက “နည္းျပလုပ္ေနတာေတြ မွားသလား၊ မွန္သလားဆိုတာ နည္းျပက အားကစားသမားေတြကို ေမးေနရၿပီဆိုရင္ အဲဒီနည္းျပရဲ့ဘဝကလည္း အဆံုးသတ္ပါၿပီ” လို႔ အေအာင္ျမင္ဆံုးနည္းျပဘဝရဲ့ အခိုက္အတန္႔ဟာ တင္းက်ပ္တဲ့ အာဏာနဲ႔ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတဲ့အခ်ိန္လို႔ ေထာက္ျပသြားခဲ့တယ္။

            စီမံခန္႔ခြဲမႈမွာ ေအာ္ေသာ္ရတီက အေရးပါတာမွန္ေပမယ့္ သိပ္ၿပီးရိုးရွင္းလွတဲ့ကိစၥေတာ့ မဟုတ္ျပန္ဘူး။ ထင္ရွားတဲ့ ဥပမာကိုျပပါမယ္။ လူးဝစ္ဆြာရက္(စ္) ျပႆနာမွာ လီဗာပူးနည္းျပ Kenny Dalglish က ပါဝါသံုးၿပီး ကာကြယ္ေပးခဲ့တယ္။ (ဖာဂူဆန္ဆိုရင္လည္း ဒီအတိုင္းပဲ က်င့္သံုးမွာပါ)။ ဒီေတာ့လူေတြက ဒီကိစၥကို လီဗာပူးအသင္းပိုင္ရွင္ဆီ ထိုးပို႔ေပးၾကတယ္။ အသင္းပိုင္ရွင္က ဖိအားေပးလာေတာ့ Dalglish တစ္ေယာက္ လက္ေလွ်ာ့ေတာင္းပန္ခဲ့ရတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒါ့ဂလစ္(ရွ္) ပါဝါေလ်ာ့က်သြားပါေတာ့တယ္။

            ဒီျပႆနာက ခ်ယ္ဆီးမွာေတာ့ လံုးဝဆန္႔က်င္ဖက္ျဖစ္ပါတယ္။ ခ်ယ္ဆီးပိုင္ရွင္က သူ႔အာဏာျပဖို႔ အခ်ိန္ယူတာမဟုတ္ဘူး။ မန္ေနဂ်ာရဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြကို ဝင္စြက္တတ္တယ္။ ကစားသမားေတြက မန္ေနဂ်ာကို အာခံဖို႔ေတာင္ ဖရီးဒန္းေပးထားတာမ်ိဳးပဲ။ နည္းျပခန္႔ဖို႔၊ ျဖဳတ္ဖို႔ေတာင္ ဂြ်န္တယ္ရီ (အသင္းေခါင္းေဆာင္) နဲ႔ တိုင္ပင္ေၾကာင္း မၾကာခဏ ေျပာတတ္ၾကတယ္။

            တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ၾကားခံလူလိုတယ္လို႔ ဆိုၾကျပန္တယ္။ မန္ေနဂ်ာကို ေဘာလံုးပြဲနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အာဏာကုန္ေပးၿပီး တျခားကိစၥေတြမွာေတာ့ အုံနာ (သို႔) စီအီးအိုတို႔က စီမံဖို႔ေပါ႔ေလ။ ဒါကလည္း ဟုတ္သလိုလိုနဲ႔ မေရရာမႈေတြ ျပည့္သိပ္ေနတာပါ။

            နည္းပညာဆိုင္ရာ ဒါရိုက္တာေတြအသာထားလို႔ အုံနာေတြကိုယ္တိုင္ကေတာင္ လံုးဝမထိတဲ့ ေဘာလံုးအသင္းႏွစ္သင္း ဥေရာပမွာ ရွိပါတယ္။ အဲဒါ မန္ခ်က္စတာ ယူႏိုက္တက္နဲ႔ အာဆင္နယ္ပါ။ အဲဒီကလပ္ေတြမွာ ပံုစံကြဲ အာဏာရွင္ဆန္မႈ ရွိေနျပန္ပါတယ္။ မန္ခ်က္စတာ ယူႏိုက္တက္ကိုၾကည့္ပါ။ ဘီဘီစီကို သပိတ္ေမွာက္ထားတဲ့ ဖာဂူဆန္ကို ဘီဘီစီနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးလုပ္ဖို႔ တဖြဖြတိုက္တြန္းခဲ့ေပမယ့္ မရခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္မွ သူကိုယ္တိုင္ သပိတ္ျပန္လွန္ခဲ့တာပါ။ အဲဒီလိုပါပဲ။ ေဘာလံုးသမား အေရာင္းအဝယ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ အာဆင္ဝင္းဂါးရဲ့ ေခါင္းမာမႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ထိပ္တန္းအဖြဲ႔လူႀကီးေတြ မေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါဘူး။

            ဒါ႔ေၾကာင့္ ပထမေဘာလံုးအသင္းကို ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ရမယ္ဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ တိက်တဲ့အေျဖ မရွိဘူး။ ေဘာလံုးအသင္းေတြကလည္း တျခားအဖြဲ႔အစည္းေတြလိုပါပဲ။ မတူညီတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ အီကိုစစ္စတန္တစ္ခုပါ။ ေအာင္ျမင္တဲ့အသင္းတိုင္းဟာ မတူညီတဲ့ ခ်ဥ္းကပ္မႈေတြနဲ႔ အလုပ္လုပ္ေနၾကရတာပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕က အံုနာကအာဏာရွိ၊ တစ္ခ်ိဳ႕က အားကစားဒါရိုက္တာက အာဏာရွိ၊ တစ္ခ်ိဳ႕မန္ေနဂ်ာက အာဏာရွိပါ။

            အာဏာရွင္ဆိုတာကို ဖြင့္ဆိုဖို႔ဆိုတာကေတာင္ သိပ္လြယ္ကူရွင္းလင္းတဲ့ကိစၥ မဟုတ္ျပန္ပါဘူး။ ဥပမာ ဖာဂူဆန္ကို ၾကည့္ပါ။ အဲရစ္ကန္တိုနာနဲ႔က်ေတာ့ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေျပာင္းေျပာင္း ျဖစ္ေနျပန္ေရာ။ အလားတူပါပဲ။ ေမာ္ရင္ညိဳနဲ႔ ဘရိုင္ယန္ဂေလာ့(ဖ္) တို႔လည္း- တစ္ခ်ိဳ႕ကစားသမားေတြအေပၚမွာ ဥပေဒကို သက္ညွာရမယ္ဆိုတာ လက္ခံထားၾကတယ္။ ေရာဘတ္တို မန္ခ်ိနီလည္း ကာရိုက္တာ အမာစားထဲကပါပဲ။ သူလည္း ကားလို႔(စ္) တက္ဗက္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ အေလွ်ာ့ေပးခဲ့ရတာပါ။ ေဘာလံုးအသင္းတစ္သင္းကို စီမံခန္႔ခြဲဖို႔ဆိုတာ ပံုေသေဖာ္ျမဴလာနဲ႔ မရပါဘူး။ ကလိန္ဆန္ျခင္း၊ သိနားလည္ျခင္း၊ ရွင္းလင္းတဲ့အျမင္ရွိျခင္း၊ စည္းရံုးဆြဲေဆာင္ႏိုင္ျခင္းေတြ လုိအပ္ပါတယ္။ ဒါကိုပဲ Men-management လို႔ ေခၚမလားေပါ့။

            AVB မွာ ဒါေတြရွိသလားဆိုတာကေတာ့ သံသယေတြနဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ၾကရဦးမွာပါပဲ။

ဇင္ေ၀ေသာ္

ျဖည့္စြက္ခ်က္။ ။စာေရးသူကေစာင္႔ၾကည္႔ရဦးမယ္လို႔ဆုိေပမယ္႔ ေစာင္႔ၾကည့္ဖို႔သူ႕ေလာက္စိတ္မရွည္တဲ႔ ခ်ယ္လ္ဆီးအသင္းပိုင္ရွင္ ေအဗရာမိုဗစ္က AVB ကို ထုတ္ပစ္လိုက္ၿပီျဖစ္ပါတယ္။

Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

ဆို႐ွယ္ကြန္ယက္လား ဆိုရွယ္ေထာင္ေျခာက္လား !

Facebook ကို social network လို႔ သုံးခဲ႔ၾကတယ္။
လတ္တေလာ စင္ကာပူမွာႀကံဳေနရတဲ႔သတင္းႏွစ္ပုဒ္ကို ဖတ္မိေတာ႔
ကိုယ္႔ဘဝတက္လမ္းကို အဟန္႔အတားျဖစ္ေစႏိုင္တဲ႔
ဆိုရွယ္ေထာင္ေျခာက္မ်ားျဖစ္ေနၿပီလားလိုလည္း စဥ္းစားစရာျဖစ္လာျပန္တယ္။

ပထမသတင္းကေတာ႔ တ႐ုတ္လူမ်ိဳး NUS (National University Singapore)အင္ဂ်င္နီယာ ေနာက္ဆုံးႏႇစ္ေက်ာင္းသား Sun Xu ပါ၊ သူကေတာ႔ "more dogs than men  in Singapore" လို႔ သူ႕ FB မွာတင္လိုက္တယ္။
ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ မေေက်နပ္မႈက ဒီလိုေရးလိုက္ေတာ႔ ႏိုင္ငံအဝွမ္းျပန္႔သြားတယ္။
နစ္နာစရာ႐ွိရင္ သူပဲနစ္နာမွာေပါ႕။ သူ႕ကို NUS ပညာေရးဘုတ္အဖြဲက႔ ဒဏ္ေငြ ေဒၚလာသုံးေထာင္၊ လူထုအက်ဳိးျပဳလုပ္အားေပ သုံးလ ခ်မွတ္ခဲ႔တယ္။
ဒါကိုမျဖည္႔ဆည္းေသးသမ်ႇ ဘြဲ႔မေပးတဲ႔။
တစ္ခ်ိဳ႕အဆိုအရ ေက်ာင္းထုတ္မပစ္တာ ကံေကာင္းပါပဲ တဲ႔။

ဒီသတင္းမွေျပာလို႔မၿပီးေသးဘူး ေနာက္တစ္ေယာက္က
အင္ဒီးယန္းေတြကို ပုတ္ခတ္တဲ႔သတင္း တင္လိုက္ျပန္တယ္။
Shimun lai ဆိုတဲ႔ နာမည္နဲ႔ တဲ႔။ သူ႔ပ႐ိုဖိုင္ကိုေတာ႔ ေဖာ္ျပထားတာမေတြ႔ရဘူး။
မီဒီယာတုန္႔ျပန္မူအရ အေျခအေန သိပ္မေကာင္းဘူး။ ဘာေတြျဖစ္လာအုံးမယ္မသိေသးဘူး။

သတင္းနဲ႔ျပန္ၾကားေရး လက္ေထာက္မန္ေနဂ်ာ Lim Bio Chuam ကေတာ႔
FB သမားေတြအတြက္ မွတ္သားစ႐ာစကားခ်န္ထားခဲ႔တယ္၊
"There is false impression that your posts on Face Book and Twitter are private."
ပညာေရးဝန္ႀကီးဌာန ေျပာခြင္႔ရပုဂၢိဳလ္ကလည္း ေက်ာင္းသားေတြၾကား ဒီလိုေတြျဖစ္ေနမႈဟာ"regrettable"လို႔ေျပာသြားခဲ႔ပါတယ္။

ဒါေတြက ႏိုင္ငံအဝွမ္းအထိေရာက္လာလို႔သိၾကရတာပါ။

(ေမာင္သစ္ေဝ စကားငွာေျပာရရင္ သတင္းစာထဲ မပါတဲ႔ နာေရးေၾကာ္ျငာေတြ
ဘယ္ေလာက္မ်ားမလဲ မသိရဘူး။)

အညႊန္း => စထရိတ္ တိုင္း(မ္)၊ ၂၈၊၃၊၂၀၁၂။

ဇင္ေဝေသာ္

Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ႏွင့္ ေမာင့္လျပည့္ဝန္း

မတူတာမ်ားကို ႏိႈင္းဦးအံ့။

            လဲ့ဂ်င့္ႀကီးမ်ားျဖစ္ၾကေသာ (ဦး) စိုင္းခမ္းလိတ္ေရး၍ (ဦး) စိုင္းထီးဆိုင္ ဆိုခဲ့ေသာ သီခ်င္းပုဒ္ေရတို႔ကား မ်ားလြန္းလွ၏။ အေရအတြက္ပင္ မသိ။ သို႔ေသာ္ မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္၌ ဖတ္ရဘူး၏။(ဦး) စိုင္းထီးဆိုင္ ကိုယ္တိုင္ႀကိဳက္ၿပီး ပရိတ္သတ္ႏွစ္သက္ဆံုးသီခ်င္းကို ျပပါဆိုလွ်င္မူ “ေမာင့္လျပည့္ဝန္း” ဟူသတတ္။

            ရဟန္းပင္ျဖစ္ေသာ္ျငား ေမာင့္လျပည့္ဝန္းကိုကား ခံစား၍ရ၏။

            စိုင္းခမ္းလိတ္ကား ရာေပါင္းမ်ားစြာ ေရးခဲ့ရ၏။ သူေရးေသာ ေတးသီခ်င္းလည္း ေကာင္းၾက၏။ သို႔ေသာ္ ပရိတ္သတ္အႀကိဳက္ဆံုးဆိုသည့္ “ေမာင့္လျပည့္ဝန္း” ကို ေရးသူကား ကိုေနဝင္း(မဇၥ်ိမလႈိင္း၊ မႏၱေလး) ျဖစ္ေနခဲ့၏။ ကိုေနဝင္းအတြက္ ဝမ္းေျမာက္ရေသာ္လည္း စိုင္းခမ္းလိတ္အတြက္ကား စိတ္မေကာင္းစရာ ျဖစ္ရသည္။ အလြန္ရွားပါးေသာ ေတးေရးဆရာႀကီး ျဖစ္၏။

            မာဃလကၻက္ရည္ဆိုင္ထဲမွ ထြက္လာေသာစကား မွန္ပါလွ်င္ ထိုေမာင့္လျပည္ဝန္း၏ အဓိကက်ေသာအပိုဒ္သည္ အိမ္သာထဲမွရသည္ဟု ဆို၏။(မာဃလကၻက္ရည္ဆိုင္ဟူသည္ မာဃ သကၤန္းတိုက္ကဖြင့္ေသာ အိမ္ေတာ္ရာဘုရားေထာင့္က ဆိုင္ျဖစ္သည္။ ကိုေနဝင္း၊ ကိုရဲလြင္၊ ကိုေမာင္ေမာင္တို႔ အုပ္စု လကၻက္ရည္ေသာက္တတ္ေသာဆိုင္ ျဖစ္သည္။)

            ကိုေနဝင္း အိမ္သာတက္သည္။ သြပ္မိုးထားေသာ အိမ္သာ၌ အေပါက္ကေလးရွိသည္။ ေမာ့ၾကည့္ခိုက္ ထိုအေပါက္ကေလးထဲမွ လျပည့္ဝန္းကို ေတြ႔ရသည္။ လက္ေေရြ႕၍ အိမ္သာႏွင့္ အိမ္သာမိုးအေပါက္ကမေရြ႕။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုအေပါက္ထဲမွ ျမင္ေနရေသာ လျပည့္ဝန္းကေလး ကြယ္သြား၏။ ထိုအခါ “အေမွာင္ညကို စြန္႔သြားတဲ့……ေမာင့္လျပည့္ဝန္း” ဟူေသာ သံစဥ္ႏွင့္ စာသားေလး ရလိုက္သည္ဟု ဆိုၾက၏။ ကိုေနဝင္းပါးစပ္က ထြက္က်လာသည္ မဟုတ္သျဖင့္ မွန္၊ မမွန္ကား အတည္ျပဳမရ။ သို႔ေသာ္ ခံစား၍ေတာ့ရ၏။

            မည္သို႔ဆိုေစ စိုင္းထီးဆိုင္ဆိုခဲ့ေသာ ရာေပါင္းမ်ားစြာ သီခ်င္းမ်ားတြင္ အမ်ားစုသည္ စိုင္းခမ္းလိတ္ေရး၏။ ကိုေနဝင္းေရးေသာသီခ်င္းကား အနည္းငယ္သာ ျဖစ္သည္။ ထိုအနည္းငယ္တြင္ ပရိတ္သတ္အႏွစ္သက္ဆံုး သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ပါသြားသည္။ ဤကိစၥက စိုင္းခမ္းလိတ္ညံ့ျခင္းေၾကာင့္ လံုးဝမဟုတ္။ စန္းဟု ေျပာလိုက ေျပာႏိုင္သည္္။ မလံုေလာက္၊ ကံဟု ဆိုႏိုင္ျပန္သည္။ မအပ္စပ္လွဟု ထင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မေျပာလို။ စုိင္းခမ္းလိတ္ကုိလည္း ေလးစား၏။ ခ်စ္၏။ ကိုေနဝင္းကိုလည္း ေလးစား၏။ ခ်စ္၏။

            သီဟနာဒ (၃၅) ႏွစ္ျပည့္ေသာႏွစ္၌ မိမိအေပၚ ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈအရွိဆံုး ဆရာေတာ္တစ္ပါးကို ရွာမိ၏။ ငယ္ဆရာ၊ ႀကီးဆရာ၊ သင္ဆရာ၊ ျမင္ဆရာ၊ ၾကားဆရာ၊ ဖတ္ဆရာ အစံုုျဖစ္၏။ ဆရာလည္း စံုလွ၏။ မိုးေကာင္းတိုက္၌ ေနခဲ့သျဖင့္ ေဒဝန္းဆရာေတာ္ႀကီး၊ သိန္းသန္းဆရာေတာ္တို႔ႏွင့္လည္း မကင္း။ ပညာတတ္ရဟန္းမ်ား သိမ့္သိမ့္တုန္ရေသာ ဆရာေတာ္မ်ားျဖစ္၏။ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားကမူ သိပ္မသိၾကဟုထင္သည္။

            သာသနာ့တကၠသိုလ္(မႏၱေလး)၌ ေနခဲ့ရသျဖင့္ မင္းကြန္းတိပိဋကဓရ ဆရာေတာ္ႀကီး၊ နာယကခ်ဳပ္ ဆရာေတာ္တို႔ႏွင့္လည္းမကင္း။

            သို႔ေသာ္ မိမိေလွ်ာက္လွမ္းေနရေသာ၊ ေလွ်ာက္လွမ္းေနဆဲျဖစ္ေသာလမ္းေၾကာင္း၏ အဓိက မီးရွဴးးတိုင္ကား မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိဝံသ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ သီဟနာဒသည္ ေရႊက်င္မဟုတ္၊ မဟာဂႏၶာရံု၌လည္း မေနခဲ့ဖူး။ သို႔ေသာ္ (သုိ႔ေသာ္ေတြ မ်ားေနၿပီ။ မတတ္ႏိုင္၊ လိုလွ်င္ေတာ့ သံုးရလိမ့္မည္။) ဘဝအေပၚ ၾသဇာအရွိဆံုးဆရာေတာ္ကား မဟာဂႏၶာရံု ဆရာေတာ္ တည္းဟု အသက္(၃၅) ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔က သိလိုက္ရသည္။

            ဆရာေတာ္ ဦဥကၠ႒၊ အရွင္အရိယာဝံသတို႔ကိုလည္း ၾကည္ညိဳ၏။

            ေဒးဝန္းဆရာေတာ္၊ သိန္းသန္းဆရာေတာ္တို႔ကိုလည္း ၾကည္ညိဳ၏။

            မင္းကြန္းတိပိဋကဆရာေတာ္ႀကီးကိုလည္း လိႈက္လႈိက္လွဲလွဲ ၾကည္ညိဳ၏။

            အေျချပဳသျဂိဳဟ္စာအုပ္နိဂံုး၌ အရွင္ဇနကာဘိဝံသ ေရးထားခဲ့ေသာ ဆႏၵေလးကို ကိုရင္ဘဝကတည္းက ၾကည္ညိဳသည္။ ဤစာအုပ္(အေျချပဳသျဂိဳဟ္) ထက္ ေကာင္းေသာစာအုပ္ ေပၚလာပါက ဤစာအုပ္(အေျချပဳသျဂိဳဟ္)ေလး ကြယ္ပရစ္ပါေစ၏ ဆုေတာင္းပတၳနာျပဳခဲ့၏။

            အရွင္ျမတ္၏က်မ္းစာအုပ္ ကမၻာရွည္သ၍ တည္ရစ္ပါေစဟု ဆုေတာင္းေတာ္ မမူခဲ့။ မည္ကဲ့သို႔ေသာ ဆရာေတာ္နည္း။ အတၱအလြန္ နည္းရွာ၏။ ဂိုဏ္း ဂဏကြဲ ကင္းေတာ္မူ၏။ ေခတ္မီ၏။ ရိုးသား၏။ အေတြးအျမင္ကား အထက္တန္းက်လွ၏။ စိတ္ကို ျပင္၏။ ရုပ္ကိုလည္း ျပင္၏။

            မႈံေတေတရဟန္းတို႔ုကို အားမေပး။ ပိန္ေသးလြန္းေသာရဟန္း ဆြမ္းပိုစားရန္၊ ပိုအိပ္စက္ရန္ ၾသဝါဒေပး၏။ ရဟန္းမ်ား ဗိုက္ေခါက္ထြက္ေနသည္ကို သေဘာေတြ႔ေတာ္မမူ။ ရဟန္းမ်ား ရုပ္ေခ်ာေနရမည္ဟု ဆိုေတာ္မူ၏။ ကမၻာက ေျပာေနသည္။ ပါစင္နယ္လတီဟူေသာ ဗိုလ္စကား ဤဆရာေတာ္ႀကီး မမွတ္သားဖူးခဲ့။ ဝဲ(လ္) ေရာင္း(ဒ္ထ္) ျဖစ္ရမည္ဆိုသည့္ အဂၤလိပ္စကားလံုး ဤဆရာေတာ္ႀကီး ၾကားဖူးေတာ္မမူေလာက္။

            သို႔ေသာ္ ဤဆရာေတာ္ကား ေၾကာက္စရာအလြန္ေကာင္း၏။ “ေၾကာက္”ဟူသည္ “Fear” ကို မဆိုလို။ “Respect, admire, hard to compare” စေသာ အက္ဂ်စ္တစ္မ်ားကို ဆိုလိုသည္။

            သင္းပိုင္ဝတ္ရာတြင္ ႏွစ္လိပ္ လိပ္လွ်င္ျမဲၿပီ။ သံုးလိပ္ မလိပ္ႏွင့္၊ ဗိုက္ထြက္လာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္းပိုင္ရွည္ေနလွ်င္ ျဖတ္ပစ္ရမည္ဟု ဆိုမိန္႔ေတာ္မူ၏။နာမ္တရားသက္သက္ျဖင့္ ေျခာက္ေသြ႔ေနေသာ အသိုင္းအဝိုင္းထဲ၌ ျပဳျပင္ရမည့္ ရုုပ္တရားတို႔ကို ရဲရဲႀကီး မိတ္ဆက္ေတာ္မူ၏။

            ဤဆရာေတာ္အေၾကာင္း ေရးသားရန္ သီဟနာဒ၌ ဦးေႏွာက္မရွိ။ ဦးေႏွာက္ မမွီ။ အေျချပဳသျဂိဳဟ္ နိဂံုးပတၳနာႏွင့္ သင္းပိုင္သံုးလိပ္ မလိပ္ရဟူေသာ ၾသဝါဒစသည္တို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္မည္။ ဘဝ၌ လႊမ္းမိုးမႈ ႀကီးလြန္းလွသည္။ သို႔ေသာ္ မဖူးေတြ႔ခဲ့ရ။ မဟာဂႏၶာရုံ၌လည္း မေနခဲ့ရ။ ဆရာကား ျဖစ္ခဲ့၏။

            စဥ္းစားရန္ေတာ့ ရွိသည္။ ဘုရားရွင္ကို ဆရာတင္ရန္၊ ဘုရားႏွင့္ နဖူးေတြ႔၊ ဒူးေတြ႔ ဖူးေတြ႔ရန္ မလို။ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သတင္းသံုးဖူးဖို႔မလို။ ပုပၹာရံု၌ သတင္းသံုးဖူးဖို႔ မလို။ ဆရာ ေတာ္လိုက ထိုအရာမ်ားမရွိလည္း ေတာ္လို႔ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ကို တဖက္သတ္ ဆရာေတာ္လိုက္၏။ နာမည္ႀကီးေသာေၾကာင့္ မဟုတ္မွန္း ေသခ်ာ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ရွက္စရာလည္း မလိုေတာ့။

            ထို႔ေၾကာင့္ မဆိုင္ရာကို ႏိႈင္းသည္ဟု ဆိုခဲ့၏။

            စိုင္းထီးဆိုင္၏ မ်ားစြာေသာ သီခ်င္းမ်ားတြင္ ပုဒ္ေရအနည္းငယ္သာ ေရးခဲ့ေသာ ကိုေနဝင္း၏ “ေမာင့္လျပည့္ဝန္း” ကပရိသတ္အႏွစ္ၿခိဳက္ဆံုး သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ျဖစ္သကဲ့သုိ႔၊ သီဟနာဒ၏ဘဝတြင္ ဆရာေပါင္းမ်ားစြာ ရွိေနပါလွ်က္ မဆီမဆိုင္ ကိုယ္မသိ၊ မဖူးခဲ႔ရေသာ မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ႀကီးက အင္ဖလူးယင့္(စ္) အႀကီးဆံုး ျဖစ္ေနခဲ့၏။ မတတ္ႏိုင္။

            စိုင္းခမ္းလိတ္အတြက္ စိတ္မေကာင္းရသလို ဆရာမ်ားကုိ ေတာင္းပန္ဖို႔သာ ရွိေတာ့၏။

            ထို႔ေၾကာင့္ အရွင္ဇနကဘိဝံသႏွင့္ ေမာင့္လျပည့္ဝန္းဟု ေရးလိုက္မိျခင္း ျဖစ္၏။ ပုဂၢလိက ခံယူခ်က္ျဖစ္၏။ ၿပီးၿပီဟုဆိုက ဆိုႏိုင္၏။ ၿပီးပါၿပီ။

            ဤစာသည္ တစ္စံုတစ္ရာကို မေပးႏိုင္ဟုဆိုပါက ရီဆိုက္ကယ္ဘင္(ဓာတ္ဦးေႏွာက္အမိႈက္ပံုး) ထည့္လိုက္ၾကပါေစဟူလို….။

သီဟနာဒ

Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ျခင္း

 "ဘာသာတရားေတြကို ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ေနရတဲ႔ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔
ဗုဒၶဘာသာဟာ ကမာၻမွာ႐ိွတဲ႔ ဘာသာတရားေတြထဲမွာ အျပည္႔စုံဆုံးဘာသာလို႔ထင္တယ္။

ဗုဒၶ႐ဲ႕အေတြးအေခၚ၊အီဗိုလူး႐ွင္းသီအိုရီ နဲ႔ ကံ ကံ၏အက်ိဳးဆက္စပ္ျပဆိုမႈေတြမွာ
အျခားေခတ္ၿပိဳင္ဘာသာေတြထက္ အျပတ္အသတ္ သာေနတယ္။"

"As a student of comparative religions,I believe that

Buddhism is the most perfect one the world has ever seen.

The philosophy of the Buddha,the theory of revolution and

the law of kamma were far superior to any other creed."

(Prof.Karl Gustay Jung,a leading psychologist)

Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

ဗုဒၶဘာသာသည္ ဟိႏၵဴဘာသာ၏ ႏွလံုးသားျဖစ္သည္

 

ကိုယ္က သူမ်ားကိုၾကည့္သလို၊ သူမ်ားက ကိုယ့္ကိုျမင္တာေလးေတြလည္းသိရတာ တစ္ခါတစ္ခါေတာ့့ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဟိႏၵဴဘာသာေရးဂုရုႀကီး ဆြာမိ ဝိေဝကာနႏၵရဲ့ Buddhism: The Fulfillment of Hinduism ကို ဘာသာျပန္လိုက္ပါတယ္။ ႏွီးေႏွာၾကည့္လို႔ရတာေပါ့။ သေဘာတူတာ၊ မတူတာအပထားလို႔ေပါ့။ Agree to Disagree ေပါ့ေလ။

26- Sep- 1983 (CHICAGO)

သင္တို႔ ၾကားခဲ့ၾကသည့္အတိုင္း ကြ်ႏု္ပ္က ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္၊ သို႔ေသာ္ ကြ်ႏု္ပ္က ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ေနျပန္တယ္။ တရုတ္၊ ဂ်ပန္၊ သီရိလကၤာ စတဲ့ႏိုင္ငံေတြမွာ ဗုဒၶရဲ့ အဆံုးအမကို လိုက္နာၾက၏။ အိႏိၵယ၌ကား ဗုဒၶကို ထာဝရဘုရားရွင္၏ တမာန္အျဖစ္ ကိုးကြယ္ၾကတယ္။ ကြ်ႏု္ပ္က ဗုဒၶဘာသာကိုု ေဝဖန္ေတာ့မယ္လို႔ ယခုေလးပင္ သင္တို႔ၾကားခဲ့ၾကရတယ္။ အမွန္မူ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ ထာဝရဘုရားရွင္၏ တမန္ေတာ္ကို ေဝဖန္ဖို႔ကမူ ေဝလာေဝးဟု ေျပာခ်င္ပါတယ္။

သို႔ေသာ္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔အျမင္က ဗုဒၶကို သူ၏တပည့္သားမ်ားက ေကာင္းေကာင္းနားမလည္ၾကဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ယေန႔ ဟိႏၵဴဘာသာႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာတို႔အၾကားက ျခားနားခ်က္သည္ ဂ်ဴးဘာသာနဲ႔ ခရစ္ယာန္ဘာသာေတြရဲ့ ျခားနားခ်က္အတိုင္းပါပဲ။ ဂ်ီးဇက္ခရိုက္က ဂ်ဴးပါ။ သက်မုနိက ဟိႏၵဴပါ။ ဂ်ဴးေတြက ဂ်ီးဇက္ကို ကန္႔ကြက္တယ္။ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚတင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဟိႏၵဴေတြက သက်မုနိကို လက္ခံတယ္၊ ထာဝရဘုရားအေနနဲ႔ ကိုးကြယ္တယ္။

ဟိႏၵဴဘာသာဝင္ေတြအေနနဲ႔ အမွန္တကယ္ျခားနားတဲ့ ျခားနားမႈကို ေျပာျပလိုတာကေတာ့ သက်မုနိရဲ့ သင္ၾကားမႈေတြထဲမွာ အသစ္ဆိုလို႔ မပါသေလာက္ပါပဲ။ သူလည္း ဂ်ီးဇက္လိုပါပဲ။ ျဖည့္ဆီးေပးဖို႔ လူ႔ျပည္ကို ေရာက္လာတာျဖစ္ၿပီး ဖ်က္ဆီးဖို႔ ေရာက္လာတာ မဟုတ္ပါဘူး။

ဂ်ဴးဘာသာဝင္ေတြက ဂ်ီးဇက္ကို နားမလည္သလို၊ ဗုဒၶရဲ့ တပည့္သားေတြကလည္း ဗုဒၶရဲ့ အဆံုးအမ အေရးႀကီးပံုကို နားမလည္ၾကပါဘူး။ ဂ်ဴးေတြက သမၼာက်မ္းစာေဟာင္းကို နားမလည္ၾကသလို၊ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြကလည္း ဟိႏၵဴဘာသာရဲ့ မွန္ကန္တဲ့ျပည့္စံုမႈကို နားမလည္ၾကပါဘူး။

ထပ္ေျပာပါရေစ၊ ဗုဒၶဟာ ဖ်က္ဆီးဖို႔ ေရာက္လာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဟိႏၵဴဘာသာအတြက္ ယုတၱိေဗဒကို ျဖည့္စြက္ဖို႔၊ ယုတၱိေဗဒ ဖြံ႔ၿဖိဳးဖို႔ ေရာက္လာခဲ့တာပါ။

            ဟိႏၵဴဘာသာကို အၾကမ္းဖ်င္းႏွစ္မ်ိဳးခြဲၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။

            ၁။ သမရိုးက် ဟိႏၵဴ နဲ႔

            ၂။အစစ္အမွန္ ကိုယ္က်င့္ေရး၊ စိတ္ဓာတ္ေရးရာဟိႏၵဴရယ္လို႔ပါ။

ဒုတိယဟိႏၵဴအမ်ိဳးအစားကို ရဟန္းေတြက ေလ့လာလိုက္စားၾကပါတယ္။

အဲဒီမွာ ဇာတ္ ဆိုတာ မရွိပါဘူး။ အနိမ့္ဆံုးဇာတ္ကလာသူ၊ အျမင့္ဆံုးဇာတ္ကလာသူႏွစ္ဦးဟာ ရဟန္းျဖစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ဘာမွမရွိထပ္တူျဖစ္သြားပါတယ္။ ဘာသာေရးမွာ ဇာတ္မရွိပါဘူး။ ဇာတ္ခြဲျခားမႈဆိုတာ လူမႈေရးကိစၥသက္သက္ပါ။

သက်မုနိကိုယ္တိုင္က ရဟန္းတစ္ပါးပါ။ သူကပဲ ႀကီးမားျမင့္ျမတ္တဲ့ႏွလံုးသားနဲ႔ ေဝဒက်မ္းေတြထဲက ငုတ္လွ်ိဳးေနတဲ့အခ်က္ေတြကုိ ေဖာ္ထုတ္ၿပီး ကမၻာကို ျဖန္႔ခ်ီေပးခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

ဘာသာေရးစည္းရုံးမႈနဲ႔ လက္ေတြ႔က်င့္သံုးမႈ တစ္ထပ္တည္းျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္ခဲ့သူေတြထဲမွာ ဗုဒၶဟာ ပထမဆံုးလူသားပါပဲ။ ဒီအရွင္ျမတ္ရဲ့ ဂုဏ္က်က္သေရေတြဟာ အရွင္ရဲ့ မဟာကရုဏာအေပၚမွာ တည္ေနပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အသိဥာဏ္ႏံု႔သူေတြနဲ႔ ဆင္းရဲသားေတြကို ပိုၿပီးကရုဏာသက္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

           

သူ႔တပည့္အခ်ိဳ႕ဟာ ျဗဟၼဏေတြပါ။

ဗုဒၶ တရားေဒသနာေတြ ေဟာၾကားေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သကၠဋဘာသာဟာ စကားေျပာဘာသာစကားသက္သက္ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ပညာရွင္ေတြသာ ေလ့လာႏိုင္တဲ့ ဘာသာစကားျဖစ္ေနပါတယ္။ ဗုဒၶရဲ့ ျဗဟၼဏတပည့္အခ်ိဳ႕က ဗုဒၶရဲ့ အဆံုးအမေတြကို သကၠဋဘာသာျပန္ဆိုဖို႔ ဆႏၵရွိခဲ့ပါတယ္။ ဗုဒၶကေတာ့ ရွင္းရွင္းပဲျငင္းဆိုခဲ့ပါတယ္။

 “ငါဟာ ဆင္းရဲသားလူထုအတြက္ျဖစ္တယ္။ ဒီလူေတြ နားလည္တဲ့ဘာသာစကားနဲ႔ပဲရွိပါေစ” လို႔ မိန္႔ခဲ့တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဗုဒၶေဒသနာေတာ္ေတြဟာ အိႏိၵယရဲ့ ေဒသသံုးဘာသာစကား (ပါဠိ) နဲ႔ပဲ ရွိေနခဲ့ပါတယ္။

ဖေလာ္ေဆာ္ဖီေတြ၊ မက္တာဖီးဇစ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ တိုးတက္တိုးတက္ ေသျခင္းတရားဆိုတာရွိေနသ၍၊ လူသားေတြမွာ အားနည္းခ်က္ေတြရွိေနသ၍၊ ထာဝရဘုရားရွင္ကို ကိုးကြယ္မႈဆိုတာ ရွိေနမွာပါ။

ဗုဒၶရဲ့တပည့္သား ဖေလာ္ေဆာ္ဖာေတြက ဗုဒၶရဲ့အဆံုးအမ အကူအညီနဲ႔ ေဝဒဆိုတဲ့ေက်ာက္ေဆာင္ကို အတိုက္အခံလုပ္ခဲ့ၾကတယ္၊ မရခဲ့ဘူး။ ေနာက္ဆံုး ဗုဒၶေမြးဖြားရာ အိႏၵိယကလူေတြ အလြန္အျမတ္တႏိုးထားတဲ့ ဗုဒၶေဒသနာေတြကို အိႏိၵယအျပင္ဘက္ ယူထြက္သြားခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္။

အဲဒါရဲ့ အက်ိဳးဆက္ကေတာ့ ဗုဒၶဘာသာဟာ အိႏိၵယျပည္ထဲမွာ ေသဆံုးေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ရျခင္းပါ။ ဒီေန႔ ဗုဒၶေမြးဖြားခဲ့တဲ့ အိႏၵိယကလူေတြထဲမွာ သူတို႔ကိုသူတို႔ ဗုဒၶဘာသာလို႔ ေခၚဆိုသူမရွိေတာ့ပါဘူး။ (ဗုဒၶဘာသာႏွစ္သန္းရွိတယ္လို႔ေတာ့ သိရပါတယ္- ဘာသာျပန္သူ)

တခ်ိန္ထဲမွာပဲ ျဗဟၼဏဘာသာလည္း တစ္ခ်ိဳ႕လက္လြတ္ဆံုးရႈံးခဲ့ရျပန္တယ္။ ဒါေတြက ျဗဟၼဏဝါဒ ျပန္လည္ပံုေဖာ္ဖို႔ လူတိုင္းအတြက္ ကရုဏာနဲ႔ ေပးကမ္းကူညီမႈတို႔ပါ။

ဗုဒၶဘာသာရဲ့ မက္ေဆ့(ခ်္) ေတြကေနတဆင့္ ဂရိသမိုင္းပညာရွင္ေတြဆီ ပို႔ေပးလိုက္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ “မုသားေျပာတဲ့ ဟိႏၵဴမရွိ၊ ေဖာက္ျပန္တဲ့ ဟိႏၵဴ အမ်ိဳးသမီးမရွိ” ဆိုတာေတြပါ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ရပါေတာ့တယ္။

            ဗုဒၶဘာသာမပါပဲ ဟိႏၵဴဘာသာရပ္တည္လို႔မရဘူး။

            ဟိႏၵဴဘာသာမပါပဲလည္း ဗုဒၶဘာသာရပ္တည္လို႔မရဘူး။

ဗုဒၶဘာသာဟာ ဟိႏၵဴရဲ့ဦးေႏွာက္မပါပဲ မရပ္တည္ႏိုင္သလို၊ ဟိႏၵဴဟာလည္း ဗုဒၶဘာသာရဲ့ ႏွလံုးသားမပါပဲ ရပ္တည္လို႔မရဘူး။ ဒီႏွစ္ဘာသာကို ခြဲျခားဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့တာဟာ အိႏၵိယရဲ့ က်ရွံဳးးမႈပဲ။ ဒါနဲ႔ပဲ အိႏၵိယမွာ သူေတာင္းစားမီလ်ံသံုးရာရွိခဲ့တယ္။ သူ႔ကြ်န္ဘဝ ေရာက္ခဲ့ရတယ္။

ဒါ႔ေၾကာင့္ ဟိႏၵဴရဲ့ဦးေႏွာက္နဲ႔ ဗုဒၶရဲ့လူသားဆန္တဲ့ ႏွလံုးသားေပါင္းစပ္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ဟိႏၵဴဘာသာ အတူတကြလက္တြဲသြားၾကဖို႔ ေတာင္းဆိုလိုပါတယ္။

                                                                                               

Original version by Swami Vivekananda >> Buddhism: The Fulfillment of Hinduism

ဆုထားမ်က္ခ်ယ္

Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more