ယေန႔ မွတ္ဖြယ္ (မွတ္စုေဟာင္းမ်ားမွ)

သုဘရာဇာကား တစ္သက္လုံးေမာင္းလာသူကို တကၠစီဒရိုင္ဘာလိုင္စင္ ထုတ္မေပးသင္႔။
ေနာက္ကေန သူ႕ပခုံးကိုပုတ္ၿပီး စကားေျပာမိတိုင္း ကားတိုက္မႈ ျဖစ္သည္။

ဇြန္း ခရင္းနဲ႔စားေသာ မိခင္တို႔က သူတို႔ကေလးေပါက္စနေလးေတြကို ဇြန္း ခရင္း ေသးေသးေလးမ်ားျဖင္႔ ေကၽြးၾကသည္။
သို႔ဆိုလ်င္ တူျဖင္႔စားသည္႔ တ႐ုတ္မိခင္တို႔က သြားၾကားထိုးတန္ျဖင္႔ ေကၽြး ၾကရမည္။

၂၁ ကို တြမ္တီ ဝမ္း၊ ၃၁ ကို သာတီဝမ္း ဟုဆိုက
၁၁ သည္ ဝမ္းတီဝမ္းသာ ျဖစ္ေနရမည္။

လက္ခံရအခက္ ျငင္းရအခက္

(၁)
"တိုင္းျပည္ႀကီး ပ်က္ေတာ႔မည္။
ေတြးရင္းႏွင္႔ ၾကည္ႏူးမိသည္" တဲ႔။ သက္ဦးေမာင္က။
ဒီေန႔ သတင္းစာကို ေကာက္လွန္ေတာ႔
"Hate speech testing Myanmar democracy" တဲ႔။
လက္ခံရအခက္ ျငင္းရအခက္။

(၂ )
လတ္တေလာ ႏိုင္ငံအလိုက္သတင္းေတြ တစ္ေျပးေနတာကေတာ႔ ဆီးရီး ယားနဲ႔ ျမန္မာပါပဲ။ ျပႆနာေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ ကိုယ္စီနဲ႔။
အေမရိကန္သံအမတ္စကားက သက္ဦးေမာင္ကို ေထာက္ခံေနျပန္တယ္။
"This country, for too long, has been at war with itself. For decades, the talk has been one of 'enemies within'. This attitude has been major caused this country's underdevelopment."
"In many ways.....the sense of fear and insecurity here is fundamental to what is to be Myanmar...... based as they are on concerns about geography, demographic, or ethnic and cultural differences."
"It leads nowhere good,it is in fact dangerous."
အခ်င္းခ်င္း သတ္ပုတ္ေနတဲ႔ႏိုင္ငံ၊ အခ်င္းခ်င္း စြပ္စြဲေနတဲ ႔ႏိုင္ငံ၊ ဒီ႔ႏိုင္ငံမြဲေနရတဲ႔အေၾကာင္းေတြထဲမွာ အဲဒါက အဓိကအေၾကာင္း တဲ႔။
လက္ခံရအခက္ ျငင္းရအခက္။

(၃)
တရုတ္ျပည္ကို ႏို႔စားႏြားမႏွစ္ေကာင္ ေပးလိုက္ရင္ ဘာလုပ္ၾကမယ္ ထင္ သလဲ။
တစ္ႏိုင္ငံလုံး ဝိုင္းၿပီး ႏြားမေတြေသသည္အထိ ႏို႔ ၫွစ္မယ္။ ဒီသတင္းကိုေရး ရင္ ေရးသူကို ဖမ္းမယ္။
ျပင္သစ္ကို ႏို႔စားႏြားမႏွစ္ေကာင္ ေပးလိုက္ရင္ ဘာလုပ္ၾကမယ္ထင္သလဲ။
သုံးေကာင္မဟုတ္လို႔ လမ္းေပၚတက္ ဆႏၵျပမယ္။
လက္ခံရအခက္ ျငင္းရအခက္။

ဆိုဆိုက္တီး သတၱဝါ (Society animal)

...........အဖြဲ႔
...........အဖြဲ႔
............အဖြဲ႔

ဘယ္အဖြဲ႔အထဲမွ မပါခ်င္တဲ႔လူေတြလည္း
သူတို႔ခ်င္း ေပါင္းမိေတာ႔
"ဘယ္အဖြဲ႔အထဲမွ မပါတဲ႔" အဖြဲ႔ေလး ျဖစ္သြားတာပဲ။
လူဆုိတာ ဆိုဆိုက္တီး သတၱဝါ။

ေခတ္ႏွင္႔ ဘာသာေရး

ဘာသာမတူသူ အခ်င္းခ်င္ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ျခင္းႏွင္႔ စက္စပ္ၿပီး ဗုဒၶဘာ သာက ဘာေျပာသလဲဆိုသည္႔ကိစၥႏွင္႔ ပတ္သက္ၿပီး အက်ယ္တဝင္႔ ေရး လာ ေျပာလာၾကသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ သမသဒၶါ၊ သမသီလာ (ယုံၾကည္မႈ တူ၊ ကိုယ္က်င္႔သီလတူ) စသည္ကို ေထာက္ဆၿပီး ဘာသာတူသူအခ်င္းခ်င္း လက္ထပ္ေပါင္းရမည္ဟု ဆိုသူရွိသလို ဘုရားလက္ထက္ေတာ္ကတည္းက ဘာသာမတူ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ျခင္းမ်ား ရွိေနသည္ဟု နာမည္ႀကီး ဝိသာခါ စသည္တို႔ကို ေထာက္ရွဳၿပီး ေျပာသူေတြလည္းရွိသည္။
ဘယ္လိုပင္ေျပာေျပာ ထိုေခတ္က အစၥလာမ္ဘာသာ မေပၚေပါက္ေသး သျဖင္႔ ယင္းအကိုးအကားတို႔လည္း ထိေရာက္လွသည္ဟုေတာ႔ မယူဆမိ။ ဆိုလိုသည္မွာ ဝိသာခါသည္ ဘာသာျခားကို လက္ထပ္လိုက္ေသာ္လည္း သူမ၏ လက္ရွိယုံၾကည္ကိုးကြယ္မႈကို စြန္႔လႊတ္ရန္ မလိုေပ။ အကယ္၍ လက္မထပ္ခင္ကတည္းက လက္ထပ္ၿပီးလ်င္ လက္ရွိယုံၾကည္ကိုးကြယ္မႈကို စြန္႔လႊတ္ရမည္ဟုဆိုလ်င္ ဝိသာခါလို ၇ ႏွစ္ႏွင္႔ ေသာတာပန္တည္ၿပီးသူက ထိုအမ်ိဳးသားကို လက္ထပ္ပါဦးမည္လား။
အစၥလာမ္ဘာသာက ထိုသို႔ ခြင္႔မျပဳ။ သို႔ေသာ္ အစၥလာမ္ဘာသာေရး အဆုံး အမက ျပင္လို႔မရေတာ႔၊ ထိုအခါ ဆိုင္ရာဆိုင္ရာ အစိုးရတို႔က လူ႔အဖြဲ႔ အစည္းႏွင္႔ သဟဇာတျဖစ္မည္႔ ဥပေဒကို ေရးဆြဲၾကရေတာ႔သည္။

ႏိုင္ငံေရးက ဘာသာမတူသူ အခ်င္းခ်င္ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ျခင္းကို အားေပး သည္။ ဘာသာေရး (အခ်ိဳ႕ဘာသာမ်ား) က မကန္႔ကြက္ဟုဆိုေသာ္လည္း အားေပးသည္ဟု ဆိုရန္ေတာ႔ ခက္ပါသည္။ တစ္ခုရွိသည္က အျခား ယုံ ၾကည္မႈရွိသူကို လက္ထပ္လိုက္ၿပီး မိမိယုံၾကည္မႈဖက္ေရာက္ေအာင္ ဆြဲေ ဆာင္ႏိုင္လ်ွင္ေတာ႔ အားေပးၾကလိမ္႔မည္ထင္သည္။ သူ႔သေဘာနဲ႔သူ ျဖစ္လာလ်င္ေတာ႔ ေကာင္းပါသည္၊ ထိုအတြက္ အၾကမ္း၊ အႏုနည္းမ်ားသုံးလာလ်င္ေတာ႔ မေကာင္းေတာ႔ပါ။ ဤသည္က လတ္တေလာ ျပႆနာျဖစ္သည္။

"ေခတ္ႏွင္႔ ဘာသာေရး" ႏွင္႔ပတ္သက္ၿပီး စကၤာပူက ေရွးဦးစြာ ေလ႔လာခြင္႔ ရလိုက္ၿပီး ထိုျပႆနာကို လီကြမ္းယုက ေကာင္းေကာင္း ကိုင္တြယ္ႏိုင္ခဲ႔ သည္။ လက္ထပ္မႈသာမက အစားအေသာက္မွ စၿပီး အစၥလာမ္က သီးသန္႔ ဆန္သည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ အတူတကြ ပူးေပါင္းေရးအတြက္ သူ စိုးရိမ္မႈအျဖစ္ ဆုံးက ၁၇ ရာစုဟန္နဲ႔ အစၥလာမ္ယုံၾကည္မႈလို႔ အမုန္းခံ ေျပာၾကားခဲ႔သည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ၿခိမ္းေျခာက္မႈေတြလည္း ခံခဲ႔ရသည္။ သို႔ေသာ္ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ ဟူသည္ လုပ္သင္႔သည္ကို ရဲရဲလုပ္ရသည္။ ေၾကာက္ေနလို႔မရ။

အခ်ိဳ႕က စကၤာပူမွာ မေလးလူဦးေရတိုးပြားလာမႈကို ဟန္ခ်က္ထိန္းထားႏိုင္ ရန္ အျခားႏိုင္ငံျခားသားမ်ားကို လက္ခံထားရသည္ဟု ဆိုၾကသည္။ တကယ္ စာရင္း အရကေတာ႔ မေလးလူဦးေရက ထင္သေလာက္တိုးမလားသလို မေလးရွားမွ မေလးလူမ်ိဳးတို႔ကလည္း စကၤာပူကို အလုံးအရင္းနဲ႔ ဝင္မလာ ၾကပါ။
အေၾကာင္းက မြတ္စလင္ႏိုင္ငံမွာ ရသည္႔အထူးအခြင္႔အေရးမ်ိဳး စကၤာပူမွာ မရေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္သည္။ သင္႔ ယုၾကည္မႈအတိုင္း ဘု႐ားရွိခိုးႏိုင္သည္၊ ပတ္ဝန္းက်င္ ဆူညံမႈမျဖစ္ေအာင္ အသံခဲ်႕စက္နဲ႔ေတာ႔ မရြတ္ဆိုရ။ ဒါမ်ိဳးေတြျဖစ္သည္။ ထို ဥပေဒက အားလုံးလိုက္နာၾကရေသာအခါ သူတို႔ လည္း ေျပာခြင္႔၊ ေဝဖန္ခြင္း မရွိေတာ႔။
ယခုအခ်ိန္အထိေတာ႔ စကၤာပူက ဥပေဒနဲ႔ ေကာင္းေကာင္း ထိန္းထားႏိုင္ ဆဲျဖစ္သည္။ အမွန္မူ ဤတာဝန္သည္ အစိုးရ၏တာဝန္သာျဖစ္သည္။ လီ ကြမ္းယုကို အစြန္းေရာက္အစၥလာမ္ဝါဒီတို႔က ျခိမ္းေျခာက္သည္၊ သမာ သမတ္ က်ေသာ (ေခတ္ကို၊ တာဝန္ကို နားလည္ေသာ) အစၥလာမ္တို႔က ပူးေပါင္း အလုပ္လုပ္သည္။

ေက်ာင္း၏ ေဝယ်ာဝစၥမ်ားကို အားတက္သေရာ ပါဝင္ၾကသည္႔ တ႐ုတ္ မိ သားစု ထဲက မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ကလည္း ေရွးနည္းအတူ ဘာသာ မတူ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ျခင္းႏွင္႔ စက္စပ္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာက ဘာေျပာသလဲ ဟု ေမးဖူးသည္။ သူမ၏ ရီးစားက အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ျဖစ္သည္။ ။ သူမလည္း ဝိသာခါအေၾကာင္းေလာက္ေတာ႔ ေကာင္းေကာင္းသိပါသည္။
ဝိသာခါဘာသာျခားကို လက္ထပ္စဥ္က လက္ထပ္ၿပီးလ်င္ လက္ရွိယုံၾကည္ မႈကို စြန္႔ရမည္ဟု မဆို။ ထို႔ေၾကာင္႔ ဤ ကိစၥ၌ ဝိသာခါ အႀကဳံးမဝင္ ဟုသာ ေျဖလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ သူတို႔ခ်င္း အဆက္ျပတ္သြားသည္ထင္သည္။ ဘာသံမွ မၾကား ရေတာ႔။ အမွန္မူ အစၥလာမ္ႏွင္႔ ဘာသာျခား လက္ထပ္ျခင္းက အေတာ္ရွားပါ သည္။ ဥပေဒေၾကာင္႔ျဖစ္ႏိုင္သလို တင္းၾကပ္လြန္းသည္႔ သူတို႔ ဘာသာေရး အစြဲကို လက္ေရွာင္ၾကျခင္းလည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ မည္သို႔ဆိုေစ လက္ရွိ အစိုး မွာ ဤတာဝန္ရွိေနသည္။ အစၥလာမ္ကို ကိုင္တြယ္ရာမွာ လီကြမ္းယုေလာက္ ပါးနပ္ၿပီး လီကြမ္းယုလိုလည္း မိုက္မွရမည္။ ထိုဥပေဒက ေခတ္ႏွင္႔ ညီၫြတ္ ၿပီး ဘယ္ဘာသာကိုမွလည္း မသာေစ၊ မနာေစသင္႔။
သို႔ မဟုတ္လ်င္ ကမၻာပိုင္ ဗုဒၶဘာသာ နာသည္။

**ေဒသသုံးပါ၊ မရိုင္းပါ**

"စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတာက တရုတ္လူမ်ိဳးေတြကို ေခၚရာမွာ တစ္ႏိုင္ငံနဲ႔ တစ္ႏိုင္ငံ မတူၾကဘူး"

ကုလားလို႔ေခၚတာ ရိုင္းတယ္၊ မ႐ိုင္းဘူး စတဲ႔အညင္းအခုံ အီးေမးေတြ၊ စာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဖတ္ေနရတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ျမန္မာလို တရုပ္လို႔ အေခၚခံရတဲ႔ တရုပ္မ်ိဳးဆက္ေတြဆီက ဘယ္လို အသံမွ မၾကားရဘူး။ မၾကာရရုံတင္မကဘဲ ဒီလို ေဒသသုံးေဝါဟာရေတြကို တရားဝင္ေတာင္ အသိအမွတ္ျပဳထားသလိုပါပဲ။
ကိုလိုနီေခတ္နဲ႔ ကိုလိုနီမတိုင္မီခတ္အထိ ႏိုင္ငံျခားသားေတြကို ျမန္မာလိုေခၚရာမွာ ဒီ နာ မည္သုံးမ်ိဳးက ေပၚျပဴလာအျဖစ္ဆုံး ျဖစ္ပံုရပါတယ္။
ကုလား (မည္း)
ကုလားျဖဴ
တရုတ္ ဒါေတြပါ။
ဒီေန႔ သတင္းစာမွာ "Tracing the history of Chinese immigrants" ဆိုတဲ႔ ေဆာင္းပါး ပါလာတယ္။ ဒီ ေဆာင္းပါးက စကၤာပူ ျပည္ထဲေရး ဝန္ႀကီးေဟာင္း Lee Khoon Choy ျပဳစုတဲ႔ Golden Dragon Purple Phoenix သမုိင္းစာအုပ္ကို ဖတ္ၫႊန္းသေဘာ ေရးထားတာပါ။
စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတာက တရုတ္လူမ်ိဳးေတြကို ေခၚရာမွာ တစ္ႏိုင္ငံနဲ႔ တစ္ႏိုင္ငံ မတူၾကဘူး။

သူတို႔ကို
အင္ဒိုနီးရွား၊ မေလးရွားနဲ႔ စကၤာပူမွာ Peranakans
ဖိလစ္ပိုင္မွာ Mestizos
ထိုင္းမွာ lokjins
ျမန္မာမွာ တရုတ္ ကျပား (Tayoke kabya)
ကေမၻာဒီးယားမွာ Konkat Cen
ဗီယက္နမ္မွာ Min Huong
လာလိုမွာ Sino-Lao လို႔ေခၚၿပီး
ဘ႐ူးႏိုင္းမွာေတာ႔ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ မရိွဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။

သူ႔ဘာသာစကားနဲ႔ သူ ဒီလို ေခၚေဝၚၾကတာကို ရိုင္းတယ္လို႔ မဆိုႏိုင္ေတာ႔ ဘူးထင္ပါတယ္။
ျမန္မာလို ကုလား ဆိုတဲ႔ ေဝါဟာရဟာလည္း ဒီလိုပါပဲ။ ကုလား ဆိုတဲ႔ ေဝါဟာရမွာ အင္ဒီးယန္း၊ ဘဂၤါလီ၊ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းသားေတြနဲ႔ အာဖရိကန္ေတြေတာင္ ပါဝင္ပါတယ္။
တရုတ္ေတြကေတာ႔ (Tayoke kabya) လို႔ ေခၚတာကို နာၾကပုံမရပါဘူး။ အင္ဒိုနီးရွား၊ မေလးရွားနဲ႔ စကၤာပူမွာဆိုရင္ သူတို႔ကိုသူတို႔ ပရာနကန္းေတြလို႔ ဂုဏ္ယူစြာနဲ႔ေတာင္ ေျပာတတ္ၾကေသးတယ္။