(မေန႔က ၿပီးခဲသည္႔ General Transferring of Merits ပြဲအတြက္ ေဆာင္း ပါးေဟာင္းကို အနည္းငယ္ ျပင္ဆင္၊ ျဖည္႔စြက္ၿပီး ျပန္တင္လိုက္ပါသည္။)
သရဲႀကီးလ ဟူသည္ တရုတ္လူမ်ိဳးမ်ား လူနာ ( လ ကို အေျခခံ တြက္ခ်က္ေ သာ ) ျပကၡဒိန္၏ ၇ လေျမာက္ လ ျဖစ္သည္။ ( ယခု ႏွစ္အတြက္ စက္တင္ ဘာ ၂၁ ရက္ ျဖစ္သည္ ) နံရံ၏ အျခားတစ္ဖက္ သုတၱန္ ဟူသည္ တိေရာ ကု႗ သုတ္တည္း။ ( တီရ ဟိုမွာဖက္၊ ကုဋ တံတိုင္း၊ နံရံ ) ဘုရင္ ဗိမၺိသာရ ၏ ေဆြမ်ိဳး ၿပိတၱာမ်ားကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေဟာခဲ႔ေသာ သုတ္ ( သို႔ ) ဆာေ နေသာ ၿပိတၱာ သရဲမ်ား ( Hungry ghosts ) ႐ိွသည္ဟု ေထာက္ခံထားေသာ သုတ္လည္း ျဖစ္သည္။
စာေပ၌ တိုက္႐ိုက္ မလာေသာ္လည္း သရဲႀကီးလ ရိွႏိုင္၏ ဟု ယုံၾကည္လိုက ယုံၾကည္လို႔ရသည္၊ မယုံၾကည္က မယုံဘဲလည္း ေနလို႔ရသည္။ သို႔ေသာ္ လူ႕ ဘဝ ကတည္းက ဤ ( ၇ လေျမာက္ သရဲႀကီးလ ) သညာကို စြဲစြဲ ၿမဲၿမဲ ယူ ထားလွ်င္ သရဲ ျဖစ္ရာ၌လည္း အခ်ိန္ သိပ္မၾကာေသးလွ်င္ ဤသညာက မေပ်ာက္ေလာက္ေသး ေပ။ ထို႔ေၾကာင္႔ မယုတ္ မလြန္ ရိွတန္ရာ၏ ဟုသာ ဆိုခ်င္သည္။ ကိစၥ မ႐ိွ။ ေဆြးေႏြးလိုသည္က လူမ်ိဳးျခား သာသနာျပဳ ကိစၥ ျဖစ္သည္။ သေဘာ မတူလ်ႇင္ ခြင္႔လႊတ္ၾကပါေလာ႔။
လူမ်ိဳးျခား သာသနာျပဳဟူသည္ မိမိယဥ္ေက်းမႉကို ဇြတ္အတင္း မိတ္ ဆက္ျ ခင္း ထက္ သူ႕ ယဥ္ေက်းမႉထဲသို႔ ဘုရား အဆုံးအမ ထိုးထည္ ႔ေပးျခင္းျဖစ္ သည္။ ႐ွင္းရန္လိုလမ္႔မည္။ လူမ်ိဳးတိုင္း၌ ယဥ္ေက်းမႉရိွ၏၊ ထို႔ေၾကာင္႔ သူတို႔ က ယဥ္ေက်းမႉကို မလို ဘုရား အဆုံးအမသာ လို၏။ ဤအခ်က္ကို သေဘာ ေပါက္လ်ွင္ လူမ်ိဳးျခား သာသနာျပဳရာ၌ ပို၍ ခရီးေပါက္မည္ ထင္ သည္။ ( ကိုယ္တိုင္လည္း ဘာမွေတာ႔ မဟုတ္ )
ဤ၌ ျပည္ပ သာသနာျပဳ ႏွင္႔ လူမ်ိဳးျခား သာသနာျပဳ မတူေၾကာင္း သတိ ထားသင္႔သည္။ ျပည္ပ သာသနာျပဳ ေအာက္၌ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာမ်ား ပါဝင္၏။ လူမ်ိဳးျခား သာသနာျပဳဟူသည္ တိုင္းတပါးသား၊ ယဥ္ေက်းမႈကြဲ လူမ်ိဳးမ်ားကို သာသနာႏွင္႔ မိတ္ဆက္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။
ပုဂံ သမိုင္းကို ၾကည္ရာ ရွင္ အရဟံေၾကာင္႔ ေထရဝါဒ သာသနာ ေရာက္ သြားေသာ္လည္း ေ႐ွး႐ိုးစြဲ နတ္၊ တႏၱရ၊ မႏၱရ တို႔ မေပ်ာက္ကြယ္ ခဲ႔။ ဘုရင္ အေနာ္ရထာက အတင္း အက်ပ္ မကိုင္တြယ္ေသာေၾကာင္႔ဟု သမိုင္း ပညာ ႐ွင္တို႔ ဆိုသည္။ သို႔ေသာ္ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ ဩဝါဒကမၽားက ရွင္အရဟံ ထံမွ ရသည္၊ ရွင္အရဟံက လမ္းၫႊန္လ်ွင္ ေထရဝါဒ သာသနာအေပၚ သည္းေခ်ခိုက္ေနေသာ ဘုရင္ အေနာ္ရထာက ရွင္အရဟံ၏ ဩဝါဒကို မေ သြ ဖီ တန္ရာ။ သို႔ေသာ္ ( သို႔ေသာ္ေတြမ်ားေနၿပီ၊ သို႔ေသာ္ လိုေန၍ သုံးဦးအံ႔ ) ပညာျမင္႔လာလွ်င္ ကိုးကြယ္မႈလည္း ျမင္႔လာမည္ ဟု ၂၁ ရာစုဆန္ဆန္ ဘုရင္ အေနာ္ရထာသုံးသပ္ခဲ႔သည္။ ယုံၾကည္မႈဟူသည္ အင္အားသုံးၿပီး ယုံ ၾကည္ေစ၍လည္း မရတတ္။
ဆိုလိုသည္မွာ ေရွး႐ိုးစြဲ အသည္းခိုက္ ယဥ္ေက်းမႈတို႔ကို ေဒသနာႏွင္႔ လုံးလုံး လ်ားလ်ား မဆန္႔က်င္လ်ွင္ သာသနာျပဳတို႔ ကိုယ္တိုင္ကပင္ သူတို႔ ယဥ္ေက်း မႈကို ေဝဖန္ ပုတ္ခတ္ေနမည္႔အစား ေဒသနာႏွင္႔ ၫွိကာ ပို၍ အဓိပၸါယ္ ရွိေ သာ ယဥ္ေက်းမႈျဖစ္ေအာင္ လမ္းၫႊန္တတ္ၾကသည္။ တ႐ုတ္တို႔ သရဲႀကီး ကိစၥ ဆိုလွ်င္ အေနာ္ရထာ မဆိုထားႏွင္႔ အလြန္ ရက္စက္ေသာ တ႐ုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ပင္ လက္ေျမွာက္ရသည္။ မရပါ။
ထို႔ေၾကာင္႔ အေနာ္ရထာမွန္သည္။ လူထု ႏွလုံးသားထဲက အစိမ္း အက်က္ နတ္တို႔ကို အေနာ္ရထာလည္း ဆြဲမထုတ္ႏိုင္။ သူတို႔ အသိဉာဏ္ကသာ ဆြဲထုတ္ ႏိုင္ေပမည္။ အတုယူလိုက ယူလို႔ရသည္။
တရုတ္လူမ်ိဳးမ်ား လူနား ျပကၡဒိန္၏ ၇ လေျမာက္ လ ျဖစ္သည္႔ သရဲႀကီးလ ကိို သီဟိုဠ္ ဆရာေတာ္ႀကီး တစ္ပါးက " စုေပါင္း ေရစက္ခ်ပြဲေတာ္- General Transferring of Merits " ဟု သုံးလိုက္သည္။ ဘာကိုမွ မီး႐ွိဳ႕ရန္မလို၊ ဘုရားဆြမ္းကပ္၊ သံဃာမ်ားကို ဆြမ္းကပ္ သကၤန္းလႉ၊ ေကာင္းမႈမ်ား ျပဳ၊ ထိုထို ၿပိတၱာတို႔ကို ေရစက္ခ် အမွ်ေဝေပးၾက။ သံဃာေတာ္တို႔ႏွင္ (ရြတ္ဖတ္ႏိုင္ေသာ ဒကာ၊ ဒကာမအားလုံးတို႔) က တိေရာကု႗ သုတ္ကို ႐ြတ္ဘတ္ သရဇၩာယ္ၾကသည္။
တရုတ္လူမ်ိဳးမ်ားလည္း ယဥ္ေက်းမႈေၾကာင္႔ ပ်က္ရယ္ျပဳ မခံရ၊ လူသားမ်ား လည္း ေဒသနာႏွင္႔အညီ ကုသိုလ္ ျပဳခြင္႔ရ၊ စာအုပ္ထဲမွာ ေလွာင္ပိတ္ မိေ နေသာ တိေရာကု႗ သုတ္လည္း သံဃာေတာ္တို႔ ႏႈတ္၊ ႏွလုံးသားထဲေရာက္၊ လူတို႔လည္း ပါဠိေတာ္ စစ္စစ္ နာၾကားခြင္႔ရ ( ႐ဟန္းစီ၊ လူစီေသာ ဂါထာ မ ဟုတ္၊ ဘုရားသီခဲ႔ေသာ ဂါထာ အစစ္မ်ား ဟု ဆိုလိုသည္။ ဘုရားေဟာ ဂါထာေတာ္မ်ား အထင္အရွားရိွေနပါေသးလ်က္ ရွားရွားပါးပါး အခ်ိန္ေလး မ်ား အတြင္း လူသီ၊ ရဟန္းသီဂါထာမ်ားကို သင္၊ ရြတ္ေနၾကသည္ကို စိတ္ မေကာင္းျဖစ္မိသျဖင္႔ ဤ အမွာကို ထည္႔သည္။ )။
အလြန္ ပညာပါၿပီး အလြန္လည္း ေက်းဇူးမ်ား၏။ တရုတ္မွာ၊ဂ်ပန္မွာ၊ အေမရိ ကန္မွာ၊ ျမန္မာမွာ ေရွးေဟာင္း ယဥ္ေက်းမႈမ်ားရိွၾက၏။ မတူၾက။သို႔ေသာ္ ေဒ သနာက တူ၏။
လူမ်ိဳးျခား သာသနာျပဳဟူသည္ အဆုံးအမ က ေရွ႕က သြားမွ ခရီးတြင္သည္။ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားက ေရွ႕ကသြားေနလွ်င္ ထိုဝန္ေၾကာင္႔ ေဒသနာပင္ တိုး အား ေလ်ာ႔သြားေတာ႔သည္။ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားက ငါးပါးသီလပဲ ယူမည္။ ဩကာသ ကိုေတာ႔ လိုက္ဆိုေနမည္ မဟုတ္ ဟူလို။
ဤစာျဖင္႔ ေက်းဇူ႐ွင္ ဆရာေတာ္ မဟာဝီရ အား ဦးၫြတ္ပါ၏။ တရုတ္သရဲ၊ ျမန္မာသရဲ၊ သူရဲေပါင္းစုံ တိေရာကု႗ သုတ္ကို နာၾကားခြင္႔ရၿပီး ကၽြတ္ လြတ္ၾကပါေစသတည္း။
သရဲႀကီးလ ဟူသည္ တရုတ္လူမ်ိဳးမ်ား လူနာ ( လ ကို အေျခခံ တြက္ခ်က္ေ သာ ) ျပကၡဒိန္၏ ၇ လေျမာက္ လ ျဖစ္သည္။ ( ယခု ႏွစ္အတြက္ စက္တင္ ဘာ ၂၁ ရက္ ျဖစ္သည္ ) နံရံ၏ အျခားတစ္ဖက္ သုတၱန္ ဟူသည္ တိေရာ ကု႗ သုတ္တည္း။ ( တီရ ဟိုမွာဖက္၊ ကုဋ တံတိုင္း၊ နံရံ ) ဘုရင္ ဗိမၺိသာရ ၏ ေဆြမ်ိဳး ၿပိတၱာမ်ားကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေဟာခဲ႔ေသာ သုတ္ ( သို႔ ) ဆာေ နေသာ ၿပိတၱာ သရဲမ်ား ( Hungry ghosts ) ႐ိွသည္ဟု ေထာက္ခံထားေသာ သုတ္လည္း ျဖစ္သည္။
စာေပ၌ တိုက္႐ိုက္ မလာေသာ္လည္း သရဲႀကီးလ ရိွႏိုင္၏ ဟု ယုံၾကည္လိုက ယုံၾကည္လို႔ရသည္၊ မယုံၾကည္က မယုံဘဲလည္း ေနလို႔ရသည္။ သို႔ေသာ္ လူ႕ ဘဝ ကတည္းက ဤ ( ၇ လေျမာက္ သရဲႀကီးလ ) သညာကို စြဲစြဲ ၿမဲၿမဲ ယူ ထားလွ်င္ သရဲ ျဖစ္ရာ၌လည္း အခ်ိန္ သိပ္မၾကာေသးလွ်င္ ဤသညာက မေပ်ာက္ေလာက္ေသး ေပ။ ထို႔ေၾကာင္႔ မယုတ္ မလြန္ ရိွတန္ရာ၏ ဟုသာ ဆိုခ်င္သည္။ ကိစၥ မ႐ိွ။ ေဆြးေႏြးလိုသည္က လူမ်ိဳးျခား သာသနာျပဳ ကိစၥ ျဖစ္သည္။ သေဘာ မတူလ်ႇင္ ခြင္႔လႊတ္ၾကပါေလာ႔။
လူမ်ိဳးျခား သာသနာျပဳဟူသည္ မိမိယဥ္ေက်းမႉကို ဇြတ္အတင္း မိတ္ ဆက္ျ ခင္း ထက္ သူ႕ ယဥ္ေက်းမႉထဲသို႔ ဘုရား အဆုံးအမ ထိုးထည္ ႔ေပးျခင္းျဖစ္ သည္။ ႐ွင္းရန္လိုလမ္႔မည္။ လူမ်ိဳးတိုင္း၌ ယဥ္ေက်းမႉရိွ၏၊ ထို႔ေၾကာင္႔ သူတို႔ က ယဥ္ေက်းမႉကို မလို ဘုရား အဆုံးအမသာ လို၏။ ဤအခ်က္ကို သေဘာ ေပါက္လ်ွင္ လူမ်ိဳးျခား သာသနာျပဳရာ၌ ပို၍ ခရီးေပါက္မည္ ထင္ သည္။ ( ကိုယ္တိုင္လည္း ဘာမွေတာ႔ မဟုတ္ )
ဤ၌ ျပည္ပ သာသနာျပဳ ႏွင္႔ လူမ်ိဳးျခား သာသနာျပဳ မတူေၾကာင္း သတိ ထားသင္႔သည္။ ျပည္ပ သာသနာျပဳ ေအာက္၌ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာမ်ား ပါဝင္၏။ လူမ်ိဳးျခား သာသနာျပဳဟူသည္ တိုင္းတပါးသား၊ ယဥ္ေက်းမႈကြဲ လူမ်ိဳးမ်ားကို သာသနာႏွင္႔ မိတ္ဆက္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။
ပုဂံ သမိုင္းကို ၾကည္ရာ ရွင္ အရဟံေၾကာင္႔ ေထရဝါဒ သာသနာ ေရာက္ သြားေသာ္လည္း ေ႐ွး႐ိုးစြဲ နတ္၊ တႏၱရ၊ မႏၱရ တို႔ မေပ်ာက္ကြယ္ ခဲ႔။ ဘုရင္ အေနာ္ရထာက အတင္း အက်ပ္ မကိုင္တြယ္ေသာေၾကာင္႔ဟု သမိုင္း ပညာ ႐ွင္တို႔ ဆိုသည္။ သို႔ေသာ္ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ ဩဝါဒကမၽားက ရွင္အရဟံ ထံမွ ရသည္၊ ရွင္အရဟံက လမ္းၫႊန္လ်ွင္ ေထရဝါဒ သာသနာအေပၚ သည္းေခ်ခိုက္ေနေသာ ဘုရင္ အေနာ္ရထာက ရွင္အရဟံ၏ ဩဝါဒကို မေ သြ ဖီ တန္ရာ။ သို႔ေသာ္ ( သို႔ေသာ္ေတြမ်ားေနၿပီ၊ သို႔ေသာ္ လိုေန၍ သုံးဦးအံ႔ ) ပညာျမင္႔လာလွ်င္ ကိုးကြယ္မႈလည္း ျမင္႔လာမည္ ဟု ၂၁ ရာစုဆန္ဆန္ ဘုရင္ အေနာ္ရထာသုံးသပ္ခဲ႔သည္။ ယုံၾကည္မႈဟူသည္ အင္အားသုံးၿပီး ယုံ ၾကည္ေစ၍လည္း မရတတ္။
ဆိုလိုသည္မွာ ေရွး႐ိုးစြဲ အသည္းခိုက္ ယဥ္ေက်းမႈတို႔ကို ေဒသနာႏွင္႔ လုံးလုံး လ်ားလ်ား မဆန္႔က်င္လ်ွင္ သာသနာျပဳတို႔ ကိုယ္တိုင္ကပင္ သူတို႔ ယဥ္ေက်း မႈကို ေဝဖန္ ပုတ္ခတ္ေနမည္႔အစား ေဒသနာႏွင္႔ ၫွိကာ ပို၍ အဓိပၸါယ္ ရွိေ သာ ယဥ္ေက်းမႈျဖစ္ေအာင္ လမ္းၫႊန္တတ္ၾကသည္။ တ႐ုတ္တို႔ သရဲႀကီး ကိစၥ ဆိုလွ်င္ အေနာ္ရထာ မဆိုထားႏွင္႔ အလြန္ ရက္စက္ေသာ တ႐ုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ပင္ လက္ေျမွာက္ရသည္။ မရပါ။
ထို႔ေၾကာင္႔ အေနာ္ရထာမွန္သည္။ လူထု ႏွလုံးသားထဲက အစိမ္း အက်က္ နတ္တို႔ကို အေနာ္ရထာလည္း ဆြဲမထုတ္ႏိုင္။ သူတို႔ အသိဉာဏ္ကသာ ဆြဲထုတ္ ႏိုင္ေပမည္။ အတုယူလိုက ယူလို႔ရသည္။
တရုတ္လူမ်ိဳးမ်ား လူနား ျပကၡဒိန္၏ ၇ လေျမာက္ လ ျဖစ္သည္႔ သရဲႀကီးလ ကိို သီဟိုဠ္ ဆရာေတာ္ႀကီး တစ္ပါးက " စုေပါင္း ေရစက္ခ်ပြဲေတာ္- General Transferring of Merits " ဟု သုံးလိုက္သည္။ ဘာကိုမွ မီး႐ွိဳ႕ရန္မလို၊ ဘုရားဆြမ္းကပ္၊ သံဃာမ်ားကို ဆြမ္းကပ္ သကၤန္းလႉ၊ ေကာင္းမႈမ်ား ျပဳ၊ ထိုထို ၿပိတၱာတို႔ကို ေရစက္ခ် အမွ်ေဝေပးၾက။ သံဃာေတာ္တို႔ႏွင္ (ရြတ္ဖတ္ႏိုင္ေသာ ဒကာ၊ ဒကာမအားလုံးတို႔) က တိေရာကု႗ သုတ္ကို ႐ြတ္ဘတ္ သရဇၩာယ္ၾကသည္။
တရုတ္လူမ်ိဳးမ်ားလည္း ယဥ္ေက်းမႈေၾကာင္႔ ပ်က္ရယ္ျပဳ မခံရ၊ လူသားမ်ား လည္း ေဒသနာႏွင္႔အညီ ကုသိုလ္ ျပဳခြင္႔ရ၊ စာအုပ္ထဲမွာ ေလွာင္ပိတ္ မိေ နေသာ တိေရာကု႗ သုတ္လည္း သံဃာေတာ္တို႔ ႏႈတ္၊ ႏွလုံးသားထဲေရာက္၊ လူတို႔လည္း ပါဠိေတာ္ စစ္စစ္ နာၾကားခြင္႔ရ ( ႐ဟန္းစီ၊ လူစီေသာ ဂါထာ မ ဟုတ္၊ ဘုရားသီခဲ႔ေသာ ဂါထာ အစစ္မ်ား ဟု ဆိုလိုသည္။ ဘုရားေဟာ ဂါထာေတာ္မ်ား အထင္အရွားရိွေနပါေသးလ်က္ ရွားရွားပါးပါး အခ်ိန္ေလး မ်ား အတြင္း လူသီ၊ ရဟန္းသီဂါထာမ်ားကို သင္၊ ရြတ္ေနၾကသည္ကို စိတ္ မေကာင္းျဖစ္မိသျဖင္႔ ဤ အမွာကို ထည္႔သည္။ )။
အလြန္ ပညာပါၿပီး အလြန္လည္း ေက်းဇူးမ်ား၏။ တရုတ္မွာ၊ဂ်ပန္မွာ၊ အေမရိ ကန္မွာ၊ ျမန္မာမွာ ေရွးေဟာင္း ယဥ္ေက်းမႈမ်ားရိွၾက၏။ မတူၾက။သို႔ေသာ္ ေဒ သနာက တူ၏။
လူမ်ိဳးျခား သာသနာျပဳဟူသည္ အဆုံးအမ က ေရွ႕က သြားမွ ခရီးတြင္သည္။ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားက ေရွ႕ကသြားေနလွ်င္ ထိုဝန္ေၾကာင္႔ ေဒသနာပင္ တိုး အား ေလ်ာ႔သြားေတာ႔သည္။ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားက ငါးပါးသီလပဲ ယူမည္။ ဩကာသ ကိုေတာ႔ လိုက္ဆိုေနမည္ မဟုတ္ ဟူလို။
ဤစာျဖင္႔ ေက်းဇူ႐ွင္ ဆရာေတာ္ မဟာဝီရ အား ဦးၫြတ္ပါ၏။ တရုတ္သရဲ၊ ျမန္မာသရဲ၊ သူရဲေပါင္းစုံ တိေရာကု႗ သုတ္ကို နာၾကားခြင္႔ရၿပီး ကၽြတ္ လြတ္ၾကပါေစသတည္း။
