မႀကဳံဖူးသျဖင္႔ ထူးသည္ ၂ (ေက်ာင္းတြင္းမွတ္စု)

ယေန႔ အသက္ ၁၀၃ ႏွစ္ ရွိၿပီျဖစ္ေသာ တ႐ုတ္ဒကာမႀကီးတစ္ေယာက္ အိမ္ ကို ဒကာ၊ ဒကာမသုံးေယာက္ႏွင္႔အတူ ေရာက္ျဖစ္သည္။ ေဒၚ ကြမ္ ဟု သိရ သည္။ ေျပာသံသာ ၾကားဖူးေသာ္လည္း အသက္ ရာေက်ာ္ရွည္သူမ်ားႏွင္႔ လူ ခ်င္း မေတြ႔ဖူးပါ။ ကိုးဆယ္ေက်ာ္မ်ားႏွင္႔ကား မၾကာမၾကာ ေတြ႔ဖူးသည္။ အသက္ ၈၆ ႏွစ္ရွိ ဒကာမႀကီး နယ္လီ တန္ ဆိုလ်ွင္လည္း ေက်ာင္းကို သူမ ဘာသာ ဘတ္စ္ကားစီးၿပီး လာတတ္သည္။ အသက္ ၈၀ ႏွင္႔ ၉၀ ဆယ္ အ တြင္း တက္တက္ႂကြႂကြရွိသည္႔ ဒကာ၊ ဒကာမႀကီးမ်ား ေက်ာင္းဝန္းက်င္ မွာ ေတာ္ေတာ္ေတြ႔ရသည္။ စလုံးမ်ား သက္တန္းပိုရွည္လာသည္႔ သာဓက ဟု ဆိုရမည္။

ယေန႔ သြားသာ သၸားခဲ႔ရသည္ ၁၀၃ ႏွစ္ ရွိၿပီဆိုမွေတာ႔ ဘုန္းႀကီးမွန္းမသိ၊ ဘာမွန္းမသိသာျဖစ္လိမ္႔မည္ဟု ထင္မွတ္ထားသမ်ွ လုံးဝ လြဲမွားသြားသည္။
သူမအတြက္ ကႆပေဗာဇၩဂၤသုတ္ကို စုေပါင္း ရြတ္ဖတ္သရဇၩာယ္ေပးၾက သည္။ ဤသို႔ ေခါင္းေဆာင္ ရဟန္းတစ္ပါး၊ ေနာက္လိုက္ ဒကာ၊ ဒကာမ ႏွ စ္ေယာက္ သုံးေယာက္ႏွင္႔အတူ သက္ႀကီး႐ြယ္အိုမ်ားထံ သြားေရာက္ၿပီး ပရိတ္ရြတ္၊ ေမတၱာပို႔ေပးျခင္းကို ဤမွာ "ဓမၼဓူတ" ခရီး ဟုေခၚသည္။ လူနာ က ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္လ်င္ေတာ႔ ရဟန္း ပါစရာ မလိုအပ္ေပ ၊ ေဆးေၾကာ င္႔ ေဘးပင္ ျဖစ္တန္ရာ၏။
(ဤ၌ ကႆပေဗာဇၩဂၤသုတ္ ဟူသည္ ျမန္မာ ပရိတ္ႀကီး ၁၁ သုတ္ စာအုပ္ မွာ ပါသည္႔ ဆင္ဆာျဖတ္ခံထားရသည္႔ တိုတိတိ သုတ္ မဟုတ္၊ ဘုရား မုခ ပတ္ေတာ္အစစ္၊ ဆင္ဆာျဖတ္ မခံရသည္႔ ပထမ ဂိလာနသုတ္ဟုေခၚသည္႔ သုတ္ ျဖစ္သည္)

ဘုန္းႀကီးကို မေတြ႔ မျမင္ရတာ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီဟု သူမက မ်က္ရည္ျဖင္႔ ဆိုေလသည္။ သားသမီးတို႔က ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္ၾကေလေသာေၾကာင္႔လား စဥ္းစားစရာ ရွိသည္၊ သူတို႔ ကိစၥမို႔ မေမးျဖစ္။
မိမိႏွင္႔အတူ ပါလာသည္႔ ဒကာ၊ ဒကာမတို႔ မိခင္ႏွင္႔ အလြန္ရင္းႏွီးၿပီး သူတို႔ ကို လည္း ေကာင္းေကာင္း မွတ္မိေနသည္။ အသံကလည္း အေတာ္ "မာ" ေလ သည္။
ထို အေၾကာင္း အျပန္ ကားေပၚမွာ ေျပာခိုက္ ဒကာက ကားေမာင္းရင္း ဒီလ က ၇ လ ေျမာက္ (သရဲႀကီးလကို ဆိုလိုသည္) လ ျဖစ္သျဖင္႔ အတြင္းမွာ "အပ" ဝင္ေနသျဖင္႔ ဤမ်ွ သန္မာဟန္တူေျကာင္း အဆိုျပဳသည္။
ထိုစဥ္ တနဂၤေႏြ ဓမၼေက်ာင္းဆရာမ၊ သူ႕ဇနီးက ဘယ္ကလာ အပ ဝင္ေနရ မွာလဲ၊ ဝင္ေနရင္ေတာင္ ဒီလို ဘုရား မုခပတ္ေတာ္မ်ား ရြတ္ဖတ္ရာမွာဘယ္ လို ပူးကပ္ေနႏိုင္မွာလဲ ဟု ယုတၱိရွိရွိ ဆိုေလသည္။

မည္သို႔ျဖစ္ေစ အသက္ကလည္း ရာေက်ာ္၊ သတိလည္း မလြတ္သည္ကေ တာ႔ အံ႔ဖြယ္တစ္ခု ျဖစ္သလို သူမထံ မၾကာမၾကာ သြားေရာက္ၿပီး ေဗာဇၩဂၤ သုတ္ ရြတ္ဖတ္ေပးဖို႔လည္း ဆုံးျဖတ္လိုက္မိသည္။

စာႂကြင္း။ ။ျမန္မာ ဒကာ၊ ဒကာမအခ်ိဳ႕က သူတို႔ ေဗာဇၩဂၤသုတ္ က ျမန္ မာ ေဗာဇၩဂၤသုတ္နဲ႔လည္း မတူဘူး ဆိုတတ္ၾကေသး၏။
မတူဆို ျမန္မာတို႔က ဘုရားေဟာကို ျဖဳတ္၊ ျဖတ္၊ ကပ္ (Cut and paste) ကတ္ အင္ ေပ႔စ္ လုပ္ထားသည္ကိုးဟုသာ.......။
အေၾကာင္း ညီၫြတ္မွ ေရးၿပီးသား " ေပ်ာက္ဆုံးေနသည္႔ ဘုရားရွင္၏ ေဆး ဝါးမ်ား" ေဆာင္းပါး တင္ပါဦးမည္။ 

ဆရာမနဲ႔ ညီညီ

ဆရာမ။ ။ ညီညီေရ၊ အထက္လူႀကီးနဲ႔ ေမာင္း(ခလုပ္) က်ိဳးေနတဲ႔ ေသနတ္ ရဲ႕ တူညီတဲ႔အခ်က္က ဘာလဲ ေျပာျပႏိုင္မလား။

ညီညီ ။ ။ ေျပာျပႏိုင္ပါတယ္ ဆရာမ။ "Both don't work but you can't fire them." ပါ။

ဆရာမ။ ။ ဒါျဖင္႔ ေအာက္လမ္းဆရာနဲ႔ ေဂါက္သီးရိုက္ သမားကေရာကြယ္။

ညီညီ ။ ။ ေျမႀကီးကို ေတာင္ေဝွးနဲ႔ရိုက္ရင္ ေရွးတုံးက ေအာက္လမ္းဆရာ လို႔ေခၚၿပီး ဒီေန႔ေတာ႔ ေဂါက္သီးရိုက္သမားလို႔ေခၚပါတယ္ ဆရာမ။ ေျမႀကီး ကို ေတာင္ေဝွးနဲ႔ရိုက္ရင္ ျမန္မာျပည္မွာေတာ႔ အၿငိမ္းစား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး လို႔ လည္းေခၚပါတယ္ ဆရာမ။

လူေတာ္လူေကာင္းမ်ားေရာက္သြားလွ်င္ ငရဲျပည္လည္း တိုးတက္လာႏိုင္ သည္

(Jul ,25,2012 ရက္ ေဆာင္းပါးကိုအနည္းငယ္ ျဖည္႔စြက္ ျပန္တင္ထားသည္)

အိမ္ၿခံေျမေရာင္းဝယ္ေရးလုပ္လိုသူမ်ား ငရဲဘံု၌ ဝင္းၿခံမ်ားဝယ္ယူထားရန္ အေကာင္းဆံုးဟု ဆိုရေပမည္။

ျဖစ္ပံုက ဤသို႔တည္း။
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ ဘဏ္သူေ႒းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ Ryuho Okawa ဆိုသူက သူသည္ ဗုဒၶကို ဝင္စားသူျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကျငာခဲ့သည္။ သူသာမက သူ႔ ဇနီး ကလည္း အက္ဖရိုဒီေတး (Aphrodite) ကို ဝင္စားသူဟု ဆိုခဲ့ျပန္သည္။

အာရွတိုက္ကား အယံုလြယ္၏။ အထူးသျဖင့္ ဂ်ပန္ႏွင့္ ျမန္မာ (သို႔) ဘားမီးစ္ တို႔က လူမ်ား ပို၍အယံုလြယ္၏။ ရွိေစ။ ဤကိစၥက ေရးလုိေသာကိစၥမဟုတ္။

ဗုဒၶကို လူဝင္စားခဲ့သည္ဟု ေၾကာ္ျငာခဲ့ေသာ ထိုဘဏ္သူေ႒း အိုကာဝါႏွင့္ သူ႔ဇနီးတို႔ အရင္လက ကြာရွင္းခဲ့ၾကသည္ဟု သိရျပန္သည္။ သုိ႔ဆိုေသာ္ ထိုအိုကာဝါသည္ လူပ်ိဳလူလြတ္ျဖစ္ေနျပန္သည္။ ဤကိစၥကလည္း ေရး လုိေသာအေၾကာင္းမဟုတ္။

အဓိကေရးလိုေသာအေၾကာင္းကား အိုကာဝါ၏ ျပန္လည္ေျပာျပျခင္း ဇာတ္ လမ္းမ်ားသာျဖစ္၏။ သူ႔အဆိုအရ-

၁။ ဆရာႀကီး ဗီသိုဗင္ (Beethoven) သည္ ဘုရားအေလာင္းတို႔ စံေပ်ာ္ရာ ေ ကာင္းကင္ဘံု၏ ခုႏွစ္ခုေျမာက္ေသာ ဘံု၌စံျမန္းေန၏။

၂။ ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွဟု ဆိုရေပမည္။ ရီေဗာ္လူးရွင္း သီအိုရီ၏ ဖ ခင္ႀကီး ခ်ား(စ္) ဒါဝင္ခမ်ာမွာေတာ့ အလြန္နက္ေသာ ငရဲ (Abysmal Hell) မွာ က်ေရာက္ခံစားေနရသည္။
၃။ ဒါဝင္ကမွ ေတာ္ေသးသည္ဟု ဆုိရေပမည္။ သူ႔ထက္ အေျခအေန ပို၍ ဆိုးဝါးေသာ ပုဂၢိဳလ္္ကား ဂရိတ္ဖေလာ္ေဆာ္ဖာ ဖရက္ဒရစ္(ခ္) နစ္ေရွး (Frederic Neitzche) ျဖစ္ေပ၏။ သူ႔ခမ်ာကား ေအာက္ဆံုးငရဲ၌ (Deepest Hell) ခ်ိဳးကပ္ေနရသည္ဟု ဆိုေလ၏။
(ဂရိတ္ (Great) ဖေလာ္ေဆာ္ဖာ ဟု ေရးထားသည္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ မဖတ္ဘဲ နစ္ေရွး က "ဂရိ" လူမ်ိဳးမဟုတ္ဟု ေရးလာေသာ ကြန္မင္႔လည္း ရွိခဲ႔ဖူး၏)

မစၥတာ ဒါဝင္ႏွင့္ မစၥတာ နစ္ေရွးတုိ႔ ဘာ့ေၾကာင့္ငရဲဘံု၌ ခံစားေနၾကရသည္ ဟူ၍ကား ရွင္းျပထားမႈမရွိေပ။ ေနာက္ေတာက္ေတာက္ မစၥတာ ဂ်င္း(မ္) ကေတာ့ နစ္ေရွးက “ေဂါ့ဒ္ အစ္ဇ္ ဒက္(ဒ္) (God is dead)” ဟု ဆိုခဲ့ေသာေ ၾကာင့္ ျဖစ္ဟန္တူေၾကာင္း မွတ္ခ်က္ေပးထားသည္။

ဂ်ပန္၌ပင္ျဖစ္၏။
လြန္ခဲ့ေသာ အႏွစ္ (၂၀) ခန္႔က ပန္းကန္ျပားပ်ံ ဘာသာ ေတာ္ေတာ္ေရပန္း စားခဲ့ေသး၏။ UFO- ဟုေခၚသည္။ ထိုဘာသာေခါင္းေဆာင္က ဆြစ္ဇာ လန္ႏိုင္ငံသား(ထင္သည္) ျဖစ္ၿပီး သူ႔နာမည္ကို မမွတ္မိေတာ့။ သူ၏အဆိုအရ သူသည္ ပန္းကန္ျပားပ်ံမွ ဆင္းလာေသာ ၿဂိဳလ္သားႏွစ္ေယာ က္ႏွင့္ ေတြ႔ခဲ့ရေၾကာင္း၊ သူ႔ကို ဤကမာၻ၏ တမန္ေတာ္အျဖစ္ အျခားၿဂိဳလ္ ကမၻာေခါင္းေဆာင္မ်ားက ေရြးခ်ယ္ထားၾကေၾကာင္းဆို၏။ ဤကမၻာမွ လူ သားမ်ား၏ အသိဥာဏ္သည္ အျခားၿဂိဳလ္မ်ားက ပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ႏႈိင္းယွဥ္က မ်ားစြာနိမ့္ပါးေနၾကေၾကာင္း၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ လူသားမ်ား၏ အသိဥာဏ္ မွ်ေ လာက္ျဖင့္ အျခားၿဂိဳလ္ကမာၻမွာ ရပ္တည္ႏိုင္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း ဆိုျပန္၏။

သူ႔အဆိုအရ
ဗုဒၶ၊
ဂ်ီးဇက္ခရိုက္စ္၊
မိုဟာမက္တို႔သည္လည္း ထိုၿဂိဳလ္က ေစလႊတ္ျခင္းခံရေသာ တမန္ေတာ္မ်ား သာျဖစ္ၿပီး တာဝန္ၿပီးဆံုးေသာအခါ ထိုၿဂိဳလ္က ျပန္လည္ေခၚယူထားသည္။ ယခုအခါ သူတို႔သံုးဦးသည္ ထိုၿဂိဳလ္ကမာၻ၌ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ရွိေနၾကသည္္ဟု ဆိုေလ၏။
လူပုဂၢိဳလ္မ်ား တာဝန္မွ အနားယူၿပီး ေအးေအးေဆးေဆးေနျခင္းႏွင္႔ ဆင္ဆင္ တူေပမည္။

ယေန႔ေတာ့ ယင္းပန္းကန္ျပားပ်ံဘာသာအေၾကာင္း မၾကားရေတာ့။
ဆိုးေတာ့ မဆိုးေပ။ သူ႔အဆိုအရ ငရဲက်ေနေသာ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ မရွိ။

ေနာက္ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္ အယူအဆေပၚလာျပန္သည္။ ထို ယံု ၾကည္မႈအရ ထာဝရဘုရားကို မယံုၾကည္သူတိုင္း ငရဲကိုက်ေရာက္ၾကရ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရွးဦးစြာ ေဂါတမဗုဒၶကိုယ္တိုင္ ငရဲေရာက္ေနသည္ဟု ဆိုၾကျပန္ ၏။ ဗုဒၶသာမကပါ၊ ထိုဝါဒကို လံုးဝအယံုအၾကည္မရွိေသာ သိပၸံဖခင္ႀကီး အိုင္း စတိုင္းခမ်ာမွာလည္း ငရဲေရာက္ခဲ့ရျပန္၏။

အေတြးအေခၚပညာရွင္ နစ္ေရွး၊
ဗာထရန္ ရပ္ဆဲလ္။
စာေရးဆရာ ေဂ်ာ့(ခ်္) ဘားနတ္ေရွာ။
အီေဗာ္လူရွင္းဆရာႀကီး ဒါဝင္ႏွင့္တကြ သိပၸံပညာရွင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ငရဲေရာက္ေနၾကသည္ဟု ေျပာဆိုလာႀကကုန္၏။

ထိုအခါ စကားခပ္ဆတ္ဆတ္ေျပာတတ္ေသာ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္က ဤသို႔ မွတ္ခ်က္ခ် ေရးသားဖူး၏။

“ေကာင္းကင္ဘံုပင္ ျဖစ္လင့္ကစား ေဂါတမဗုဒၶလို၊ အိုင္းစတိုင္းလို၊ ဘာထရန္ ရပ္ဆဲလ္လုိ၊ ေဂ်ာ့ခ်္ ဘားနတ္ေရွာလို၊ ခ်ား(စ္) ဒါဝင္လို လူေတာ္ လူေကာင္း မ်ား မရွိဘူးဆိုလွ်င္ အသိပညာမ်ား နိမ့္ပါးကာ အလြန္မႏွစ္ၿမိဳ႕ ဖြယ္ေကာင္းေ သာ ေနရာတစ္ခု ျဖစ္သြားႏိုင္သည္။
ထို႔အတူ ငရဲပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း အထက္ပါပုဂၢိဳလ္မ်ား ရွိေနမည္ဆိုလွ်င္ အသိ ဉာဏ္မ်ား လင္းလက္ကာ ေနခ်င့္စဖြယ္ ဘံုဌာနတစ္ခု ျဖစ္သြားႏိုင္သည္။ ကြ်ႏု္ပ္ ဘယ္ဘံုကုိ သြားခ်င္ပါသလဲဟုေမးပါက ေဂါတမဗုဒၶတို႔၊ အိုင္းစတိုင္း တို႔ရွိေနေသာ ငရဲကို သြားလိုပါသည္”
ဟု သေရာ္သံစြက္စြက္ျဖင့္ ခပ္နာနာႏွက္ခဲ့ေလသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ယေန႔ေခတ္၏ လူသားအရင္းအျမစ္ မူဝါဒကိုၾကည့္ကာ အထက္ပါ အဆိုတို႔ကို ေထာက္ဆရင္း ကြန္ကလူးရွင္း ဆြဲလိုက္မိျခင္းျဖစ္ပါ၏။ ဘာ သာေရးပုတ္ခတ္လိုေသာ စကားတို႔ျဖင့္ မည္သူငရဲေရာက္ေနသည္ဟုဆိုေစ၊ ဤမွ်ေတာ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ေရာက္ရွိသြားမည္ဆိုလွ်င္ ငရဲျပည္လည္း တိုး တက္လာမွာမလြဲေပ။ လူေတာ္လူေကာင္းမ်ား ေနထုိင္ေသာေနရာသည္ တိုး တက္လာမည္မုခ် မဟုတ္ပါေလာ။

ထိုထိုပုဂၢိဳလ္တို႔၏ စကားမ်ားမွန္လွ်င္ စၾကာဝဠာတစ္ခုလံုး ပါဝါရွစ္ဖ္ (Shift) ျဖစ္ေတာ့မည့္သေဘာ ရွိေနသည္။ ငရဲျပည္သည္ အမွန္တကယ္ တိုးတက္လာမည့္ေနရာျဖစ္ၿပီး အိမ္ယာေျမေစ်းမ်ား တဟုန္ထိုး ထိုးတက္ လာစရာသာရွိေတာ့သည္။ ေကာင္းကင္ဘံုက ေျမကိုေရာင္း၍ ငရဲဘံု၌ ဝယ္ထားသင့္၏။

စိတ္ကူးမလြဲၾကပါေလႏွင့္။

ဘာသာေရးစြပ္စြဲမႈမ်ား ကင္းရွင္းၾကပါေစ။

ဘယ္ေျမေခြးကို အစာေကၽြးမလဲ

ပါဠိေကာလိပ္ထဲမွ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္က အီးေမးပို႔တာ အလြန္ဝါသနာ ပါသည္။ သူမ ဖတ္မိသမ်ွထဲမွ ေကာင္းႏိုးရာရာေလးမ်ားကို မိတ္ေဆြမ်ား (ေက်ာင္းသားမ်ားအုပ္စု အီးေမး) ထံ မ်ွေဝျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ တစ္ေန႔လ်ွင္ သူမ အီးေမးက ဆယ္ေစာင္မ်ွ ရွိသည္။ ဂ်ဳတ္ပါသည္၊ ဘာသာေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ ယူက်ဳ၊ ဗြီဒီယို အစုံ ပါသည္။ အတန္ၾကာေသာအခါ ေက်ာင္းသား တစ္ဝက္ေ လာက္က သူတို႔အီးေမးထဲ မပို႔ဖို႔ အေၾကာင္းျပန္လာၾကေတာ႔သည္။
ထိုသို႔ မေျပာေသးသမ်ွ သူမကေတာ႔ ပုိ႔ၿမဲ ပို႔ေနဆဲပင္။ အထူးသျဖင္႔ လူအ မ်ား မႀကိဳက္သည္က ႏိုင္ငံေရးဆန္သည္႔ အီးေမးမ်ားျဖစ္သည္။

အမွန္ေတာ႔ ကြန္ျပဴတာေရွ႕ထိုင္ၿပီး အြန္လိုင္းေပၚ တက္လိုက္သည္ႏွင္႔ တၿပိဳင္နက္ လို၊ မလို၊ ႀကိဳက္၊ မႀကိဳက္ေသာ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ား မ်ားျပားလြန္းလွသည္။ ကိုယ္ဘာယူမလဲ ဆိုသည္ကသာ ကိုယ္႔ေရြးခ်ယ္ မႈ ျဖစ္သည္။ အင္ေဖာ္ေမးရွင္းမ်ားျဖင္႔ ျပည္႔ႏွက္ေနသည္႔ ကြန္ျပဴတာေပၚ၌ သူမ၏ အီးေမးမ်ားေၾကာင္႔ေတာ႔ ေထြေထြထူးထူး ပိုၿပီးေလးလံလာစရာ မရွိ ဟု ယုံၾကည္မိသည္။

ဒါျဖင္႔ ဒီျပႆနာက အြန္လိုင္းေပၚမွာပဲ ရွိတာလား။ မဟုတ္ပါ။ ဘဝ ဆိုတာ က ပင္လို  မလို၊ ႀကိဳက္ မႀကိဳက္ေသာ အရာမ်ားျဖင္႔ ျပည္႔ႏွက္ေန၏။ ဘဝထဲ မွ ယူသင္႔သည္ထင္တာမ်ားကို (ဤ၌ တစ္ေယာက္ႏွင္႔ တစ္ေယာက္ မတူႏိုင္ သလို တူဖို႔လည္း မလိုအပ္လွပါ) ယူၿပီး ထြက္သြားၾကရမည္။ ထို အမ်ိဳးသမီး ၏ အီးေမးမ်ားစြာထဲမွ သေဘာက်မိသည္႔ အီးေမးေလး ပါလာသည္။ သူမလို ပဲ ထပ္ရွယ္လိုက္မိသည္။

အဇၩတၱရွိ အေကာင္း အဆိုး (အေကာင္း အဆိုးေျမေခြးႏွစ္ေကာင္) အားၿပိဳင္ မႈမွာဘယ္သူႏိုင္မလဲ ဆိုေတာ႔ "ငါ႔ေျမး၊ မင္း ေကၽြးတဲ႔ ေျမေခြးႏိုင္မယ္" တဲ႔။
ဘယ္ေျမေခြးကို အစာေကၽြးမလဲက အြန္လိုင္း၊ အီးေမးနဲ႔ မဆိုင္လွဟု ထင္ သည္။
(ဘာသာျပန္ ေပးမထားပါ)

TWO WOLVES

One evening an old Cherokee told his grandson about a battle
that goes on inside people.
He said, "My son, the battle is between two wolves inside us all.

"One is Evil - It is anger, envy, jealousy, sorrow, regret, greed, arrogance, self-pity, guilt,
resentment, inferiority, lies, false pride, superiority, & ego.

"The other is Good - It is joy, peace, love, hope, serenity, humility, kindness, benevolence,
empathy, generosity, truth, compassion & faith."

The grandson thought about it for a minute & then asked his grandfather:
"Which wolf wins?"

The old Cherokee simply replied,
"The one you feed."

**တစ္မူး၊ တစ္မတ္၊ မူး၊ မတ္**

(ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ဘ႑ာေရးအေၾကာင္း ႏႈိက္ႏႈိက္ ခၽြတ္ခၽြတ္)

ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး၊ ပိုက္ဆံအေႂကြေစ႔ ေရတြက္တာနဲ႔ အစိုးရ ရာထူးေတြ သတ္မွတ္တာ တူေနပုံေလး စဥ္းစားမိလို႔ပါ။ ဆက္စပ္မႈ ရွိသလား၊ မရွိဘူး လားလည္း မသိဘူး။
အခုေတာ႔ အေႂကြေစ႔ေတြ ေပ်ာက္ကုန္လို႔ ေတာ္ေတာ္ငယ္တဲ႔ လူငယ္ေတြဆို သိခ်င္မွေတာင္ သိေတာ႔မယ္။
ငါးျပား ေစ႔၊ ဆယ္ျပား ေစ႔၊ တစ္မတ္ ေစ႔၊ ငါးမူး ေစ႔၊ ၿပီးေတာ႔ က်ပ္ေစ႔ တဲ႔။
မတ္ေစ႔ၿပီးေတာ႔မွ မူးေစ႔ လာေပမဲ႔ သူက ၁ မူး မဟုတ္ဘဲ ၅ မူးျဖစ္ေနတယ္။
၅ မူးက ျပား ၅၀ ဆိုေတာ႔ တစ္မူးက ဆယ္ျပား ေပါ႔။

အစိုးရ ရာထူးေတြသတ္မွတ္ရာမွာ ေရွးတုံးကတည္းက မူးႀကီး၊ မတ္ရာ ေသ နာပတိ ဆိုတာရွိခဲ႔တယ္။ ( ေသနာပတိ က ပါဠိျဖစ္ေနလို႔ (ဦး) သီဟနာဒကို အဓိပၸါယ္ေမးေတာ႔ ေသနာ က ပါဠိမဟုတ္ေတာ႔၊ ျမန္မာစကားျဖစ္ သြားၿပီ ၊ ေသနာ က ေသနာ ပဲတဲ႔၊ ရွင္းေရာ။ ပတိ ကေတာ႔ ပါဠိ၊ အဓိပၸါယ္က ဘုရင္၊ အစိုးရ၊ အႀကီးအမႈး၊ လင္သား တဲ႔။ စိတ္မၾကည္လို႔ ေကာင္းေကာင္းေျဖေပး တာ မဟုတ္ရင္ေတာ႔ က်ေနာ္လည္း မတတ္ႏိုင္ေတာ႔ဘူး)

ထားပါေတာ႔။ မူး၊ မတ္။ မူးၿပီးမွ မတ္လာတယ္။ ဒါေပမဲ႔ မတ္ ကို အခုေခတ္မွာ အမတ္လို႔ (ဘာ လီမန္အမတ္၊ ညာ လီမန္အမတ္ စသည္) ေခၚၿပီး မူးကိုေ တာ႔ အမူး လို႔ မေခၚၾကဘူး။ တကယ္က ဘာ လီမန္အမူး၊ ညာ လီမန္ အမူး စတာေတြလည္း ရွိေနရမယ္။

ပိုက္ဆံအေႂကြေစ႔ ေရတြက္ရာမွာ မူး၊ မတ္၊ က်ပ္။
ဒါဆို ႏွစ္ခါ ခြဲ မူးမွ တစ္မတ္၊ ဆယ္ခါျပန္မူးမွ က်ပ္ျပည္႔မယ္။ မတ္ကလည္း ေလးမတ္ေပါင္းမွ က်ပ္ျပည္႔မယ္။ ဒီလိုလား။ ဘယ္လိုႀကီးလဲ မသိဘူး။ သိပ္ေတာ႔ မမိုက္ဘူး။ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ဘ႑ာေရးကိစၥေတြက ရွဳပ္ေထြး လြန္းတယ္။ ဉာဏ္မမီဘူး။