စပါး မန္ယူတို႔ကေတာ႔ ဥေရာပ ပြဲစဥ္ေတြ ေဘးဖယ္လိုက္ရင္ ပရီးမီးယား လိဂ္မွာ ႏွစ္သင္းစလုံးက ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ပါ။
မန္ယူက ကာဒစ္မွာ လက္ထဲကႏွစ္မွတ္ ေရထဲျပဳတ္က်ခဲ႔သလို စပါးကလည္း အိမ္က်ယ္ မန္စီးတီးရဲ႕ ဓားေျမွာင္နဲ႔ ငါးခ်က္တိတိ အထိုးခံထားရတယ္။
စပါးနည္းျပရဲ႕ ခုံကလည္း ကိုယ္ပူေတြ တက္ၿပီးရင္းတက္။ သူရဲနီေတြကို ႐ုပ္ ပ်က္ ဆင္းပ်က္မ်ား ဧည္႔ခံလိုက္မိရင္ မိုးထားတဲ႔ ဓားသြားက နိမ္႔က်လာႏိုင္ တယ္။
သူမ်ားတိုက္စစ္မႉးေတြကမွ ေပါင္ ဘယ္ႏွသန္းမွာ ဘယ္ႏွဂိုးမို႔ တစ္ဂိုး ကို ေပါင္ ဘယ္ႏွသန္းတန္တယ္ တြက္ေနရေပမဲ႔ (ဥပမာ ေတာရက္စ္ လို) စပါးက ဆိုလ္ဒါဒိုတို႔က အရွင္းပဲ။ တစ္ဂိုးပဲ ရွဴးရေသးေတာ႔ သခ်ၤာမလိုဘဲ အေျဖကထြက္ေနတယ္။
ဂိုးအမ်ားဆုံးရွဴးထားတဲ႔ သြားက်ဲေလးနဲ႔ လူပုေလး ဒီဖိုးကိုေခါက္ထားတာက လည္း ေတြးစရာပဲ။ ကေနဒါ သြားေတာ႔မလိုလို။
အာရွက ဂ်ပန္ေလး ရွင္ဂ်ီကို ဆက္သုံးဖို႔ မန္ယူပေလးယား အေဟာင္းေတြ က မိုေယးကို မီဒီယာကေန တို႔ေနခ်ိန္ ဆရာႀကီး ဗန္ကလည္းကစားႏိုင္ၿပီလို႔ သိရတယ္။
လူငယ္ေျခတက္(အသက္ ၄၀??) ရိုင္ယံ ဂစ္ကလည္း စပါးအေပၚဆို အပီ တိုက္(ခံတြင္းေတြ႔) ျဖစ္လွဆိုပဲ။ စပါးကို အမ်ားဆုံးဂိုးရွဴးထားတဲ႔ မန္ယူ က စားသမားတဲ႔။
သူ ဆက္ျမဴးဖို႔က်ေတာ႔ ဇရာက မ်က္ေစာင္း တထိုးထိုးပါ။
ဘယ္သူ ဘာေျပာေျပာ ရင္႔က်က္လာတဲ႔ ဝိန္း က ကီးျဖစ္ေနဦးမွာပဲ။
က်ားနာခ်င္းမို႔ ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္း မာန္ေစာင္ၾကမွာေတာ႔ ေသခ်ာတယ္။ ၾကည္႔ေကာင္းမယ္။ သေရလို႔ေတာင္ ( စပါးက ေသေရးရွင္ေရးမို႔ပါ) ေျပာ ခ်င္တယ္။
ကြင္းက စပါးဖက္မွာ၊ သမိုင္္းက မန္ယူဖက္မွာ။
ဇြတ္အတင္း အေရြးခိုင္းရင္ေတာ႔ မန္ယူကို နံၾကားေထာက္မိမယ္ထင္တယ္။
