စထရိတ္တိုင္းမ္က ျမန္မာလိုေတြ ေဖာ္ျပေနတယ္။

ဒါ အရင္ေန႔က (ဒီဇင္ဘာ ၃ ရက္) စထရိတ္တိုင္းမ္မွာ ေတြ႔လိုက္ရတဲ႔ပုံပါ။ ဘယ္မွာ ရိုက္ထားလဲေတာ႔ မသိ။ ေခ်ာင္းသာက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ေပ်ာက္သြားေၾကာင္း၊ စစ္တပ္ထဲ ဖ်ာေယာင္းၿပီး ေခၚသြားတာလို႔ ေနာက္ဆုံးသိရေၾကာင္း စစ္သားစုေစာင္းေရသမားက ကေလးတစ္ေယာက္ ရရင္ ေဒၚလာ ၃၀ နဲ႔ ညီမ်ွတဲ႔ေငြ၊ ဆန္၊ ဆီ စသည္လည္းရေၾကာင္း အခုေတာ႔ ဒါမ်ိဳးဆက္မလုပ္ဖို႔ အစိုးရက ကတိျပဳထားေၾကာင္း စသည္ စသည္ ပါ။ မွန္ရင္ေတာ႔ စစ္သားစုေစာင္းေရ ဘစ္စနစ္ ထိၿပီေပါ႔။ ကုသိုလ္ရခ်င္လို႔ လို႔ပဲ မွတ္လိုက္ၾကေပါ႔။

Read more

ဂ်ာမဏီအမွားကို တရုတ္ ေရွာင္ရမယ္

ဒီေန႔ ဖတ္စရာ ေဆာင္းပါးေကာင္းေတြမ်ားလွပါတယ္။ ဒီအထဲမွာ ဂ်ာမဏီ အမွားကို တရုတ္ ေရွာင္ရမယ္ (China must avoid imperial Germany's errors) ဆိုတဲ႔ The Financial Times ေဆာင္းပါးကို အခ်ိန္ေၾကာင္႔ ႏုတ္ပဲ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။

၁၉ ရာစုဂ်ာမဏီ

*ဒီမိုကေရစီကမၻာရဲ႕ စီးပြားေရး ေအးေနခ်ိန္ အာဏာရွင္ႏိုင္ငံစီးပြားေရး အားေကာင္းေန။
*တ႐ုတ္ဟာ ၁၉ ရာစု (အာဏာရွင္)ဂ်ာမဏီလိုျဖစ္ေန။ ဘယ္လို အဆုံးသတ္ ခဲ႔သလဲဆိုတာ အားလုံးအသိ။
*တ႐ုတ္က ေလေၾကာင္းကာကြယ္းေရးဇုန္ သတ္မွတ္။ *ဂ်ပန္၊ ေတာင္ကိုရီးယား၊ အေမရိကန္ေတြက အသိအမွတ္ မျပဳ။ *မလိုက္နာလို႔ ခရီးသည္တင္ေလယာဥ္ကို တရုတ္က ပစ္ခ်မွာလား။
*ဒါဆို ဒါကိုၾကည္႔။
*ဘာမွမျဖစ္ေလာက္တဲ႔ ကိစၥေလးကေန ပထမ ကမၻာစစ္ျဖစ္ခဲ႔။ *အဲဒီကတည္းက ဥေရာပ နာလန္မထူ။
*၂၅ ႏွစ္ၾကာေတာ႔ ဒုတိယစစ္ပြဲ ထပ္ျဖစ္။ ဖြတ္ဖြတ္ညက္ညက္ ေက်။
*တရုတ္သမၼတက တရုတ္အမ်ိဳးသားေရးဝါဒျပင္းျပင္း။ *ဂ်ပန္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ကလည္း သူ႔ေအာက္မေလ်ာ႔။
*အေမရိကန္က ဂ်ပန္ရဲ႕ ကာကြယ္ေရး တာဝန္ယူထားသူ။ *ဘာေတြျဖစ္လာႏိုင္သလဲ။

၂၀ ရာစု ဂ်ာမဏီ

*၂၀ ရာစု ဂ်ာမဏီက ၿဗိတိန္ကို စစ္ခ်ီတယ္။
*ဒီကိစၥထဲ ျပင္သစ္က ၾကားဝင္လို႔ ေမာ္ရိုကိုကို ဂ်ာမဏီက စစ္သေဘၤာ လႊတ္ျပန္တယ္။
* ၿဗိတိန္နဲ႔ ျပင္သစ္ဆက္ဆံေရးကို ေသြးတိုးစမ္းတာ။
*အခု တ႐ုတ္က ဂ်ပန္နဲ႔ ေတာင္ကိုရီးယားကို ေသြးတိုးစမ္းေန။
* ၿဗိတိန္က ယက္ကန္ယက္ကန္နဲ႔ ပါေနရ။ *တရုတ္ ေတာင္လုပ္ေျမာက္လုပ္ေၾကာင္႔ ေခါင္းကိုက္ေနတာက အေမရိက။

*ၾကားလူေတြရဲ႕ အျမင္အရ တရုတ္ဟာ ပင္လယ္ထဲက ေက်ာက္တုံးေတြ အတြက္ (လက္ရွိ ဂ်ပန္ရဲ႕ထိမ္းခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာရွိေနဆဲ) ႏိုင္ငံစီးပြားေရးကို ထိုးေကၽြးေန။
*သူႏိုင္ငံ စီးပြားတက္တယ္ဆိုတာ ႏိုင္ငံအလိုက္ အျခားႏိုင္ငံေတြကို မွီဖို႔ အမ်ားႀကီး လိုေနေသးဆဲ။
*ဒီပြဲ တ႐ုတ္ႏိုင္ေကာင္းႏိုင္မယ္။ သူတို႔ ဘယ္လို အရွဳံးေတြ ျပန္ရမလဲ။
*စစ္။
*တရုတ္စစ္အင္အားက အေမရိကန္ကို မွီဖို႔ အမ်ားႀကီးလိုေသး။
*အေမရိကန္၊ ဂ်ပန္၊ ေတာင္ကိုရီးယား (မဟာမိတ္ တပ္ေပါင္းစုဆို) ေဝးေရာ။
*ပစိဖိတ္ကို အေမရိကန္က ထိမ္းခ်ဳပ္ထားဆဲ။
*တရုတ္နဲ႔ ကမၻာ ဆက္သြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္းကို ပစိဖိတ္ကေန အေမရိကန္က ျဖတ္ေတာက္ႏိုင္။ ဒါဆို စီးပြားေရးပါ ထိခိုက္။
*တရုတ္နဲ႔ ကမၻာ ဆက္သြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္းျပတ္ရင္ အေမရိကန္နဲ႔ မဟာ မိတ္ေတြကို ထိမွာထက္ တရုတ္က ပိုအထိနာမယ္။
*တရုတ္ စီးပြားေရးဟာ ကုန္ၾကမ္းအတြက္ သြင္းကုန္ကို အားျပဳရဆဲ။ *နည္းပညာအတြက္ ျပည္ပ ပညာရွင္အကူအညီ လိုဆဲ။ *အေနာက္ႏိုင္ငံႀကီးေတြနဲ႔ ဂ်ပန္ ေတာင္ကိုရီးယား ကုမၸဏီေတြ ထြက္သြား ရင္ နည္းပညာတစ္ဝက္တစ္ပ်က္နဲ႔ က်န္ခဲ႔မယ္။

ကိုယ္႔လူမ်ိဳးကို ခ်စ္တာ၊ အတိတ္ကို မေမ႔ႏိုင္တာက သာမန္လူသား ဆန္ လြန္း၊ တက္သစ္စ စူပါပါဝါရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္က တစ္ႀကိမ္ေလာက္ (သို႔) တစ္ဝက္ေလာက္ ထပ္စဥ္းစားသင္႔။ ပင္လယ္ထဲက ေက်ာက္တုံးနဲ႔ ႏိုင္ငံစီးပြားေရး။

Read more

ရတနာေျမပံု (2) - ကမၻာ႔အေတာ္ဆုံး ကေလးမ်ား

By amanda ripley

ရတနာေျမပံု (2)

“ကမၻာ့ပညာေရးနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ဘယ္သူမွ ဒီလူေလာက္ မသိဘူး။ သူက ကၽြန္ေတာ့္ကို အမွန္ေတြပဲ ေျပာခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ သိသင့္တာကို ေျပာ ခဲ့တာ၊ ကၽြန္ေတာ္ၾကားခ်င္တာကို ေျပာခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး”
(အေမရိကန္ ပညာေရး၀န္ႀကီး အန္းဒြန္ကန္ (Arne Duncan) )

သကၠရာဇ္ ၂၀၀၃၊ ၂၀၀၆၊ ၂၀၀၉ ခုနဲ႔ ၂၀၁၂ ခုေတြမွာ တစ္ကမၻာလံုးနီးပါး က ေက်ာင္းသားေတြ ပီစာ စာေမးပြဲ ၀င္ေရာက္ ေျဖဆုိၾကပါတယ္။ ၂၀၁၂ ခုမွာ ဆုိရင္ ၀င္ေရာက္ေျဖဆုိတဲ့ ႏုိင္ငံေတြ တိုးပြားလာလ႔ုိ ေမးခြန္းကိုပဲ ဘာသာစကားေပါင္း (၄၀) ေက်ာ္နဲ႔ ႐ုိက္ႏွိပ္ရပါတယ္။ စာေမးပြဲ စစ္ၿပီးတုိင္း စိတ္ထဲထင္ထားတာနဲ႔ မဆုိင္တဲ့ အေျဖေတြ ထြက္လာတာခ်ည္းပါပဲ။ ပထမ ဆံုးအခ်က္ကေတာ့ အာ႐ွကေက်ာင္းသားတုိင္း ေတာ္တာ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ ပါ။ ေနာက္ၿပီး တီထြင္ႀကံဆမႈမွာ အေမရိကန္ ကေလးေတြကို ဘယ္သူမွ လုိက္ မမီဘူး ဆုိတာ မဟုတ္ဘူးလို႔လည္း ျပသႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ပီစာ စာေမးပြဲ မွာ အျခားအျခားေသာ ႏိုင္ငံေတြက ကေလးေတြရဲ႕ တည္ထြင္ႀကံဆ မႈ လည္း လိုအပ္ေနဆဲပါ။

ပညာေရးမွာ ေငြဟာ အေရးပါလွတယ္လို႔လည္း မဆုိႏုိင္ျပန္ဘူး။ ကမၻာ့ ပညာေရးမွာ ေ႐ွ႕တန္းက တက္လာတဲ့ ကေလးေတြရဲ႕ မိဘေတြ ပညာသင္ စရိတ္ သံုးစြဲတယ္ဆုိတာ အေမရိကနဲ႔ ယွဥ္လုိက္ရင္ ဘယ္ႏုိင္ငံမဆုိ နည္းေန တုန္းပါပဲ။ ပညာေရးမွာ မိဘေတြရဲ႕ ပါ၀င္ပတ္သက္မႈ အက်ိဳးသက္ေရာက္ပံု ကလည္း မသဲမကြဲပါ။ ပညာေရးစူပါ ပါ၀ါႏုိင္ငံေတြက မိဘေတြဟာ ကေလး ရဲ႕ပညာေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ပါ၀င္ပတ္သက္မႈ သိပ္မ႐ွိလွပါဘူး။ ပံုစံမတူတဲ့ ပါ၀င္ပတ္သက္မႈမ်ိဳးေတာ့ ႐ွိတာေပါ့။ အား႐ွိစရာ အေကာင္းဆံုးအခ်က္ ကေတာ့ ေတာ္လွပါတယ္ ဆုိတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ကိုယ္တုိင္ပင္ အၿမဲ တန္းႀကီး ေတာ္ေနတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး ဆုိတာ ပါ။

သမိုင္းဆုိင္ရာ စစ္တမ္းေတြအရ ဖင္လန္ႏုိင္ငံက ကေလးေတြဟာ လည္း ေမြးကတည္းက ေတာ္လာ ၾကတာ မဟုတ္ဘူး။ အခု လက္တေလာႏွ စ္ေတြမွာ ေမြးဖြားႀကီးျပင္းလာတဲ့ ကေလးေတြကသာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေတာ္ လာတာပါ။ အေျပာင္းအလဲေတြလုပ္ရင္း မ်ိဳးဆက္တစ္ဆက္အတြင္းမွာပဲ သိ သိသာသာ ႀကီး ေတာ္လာခဲ့တာပါ။ (စာေရးသူ ဆုိလိုတာက အရင္မ်ိဳးဆက္ မွာ ေမြးဖြားႀကီးျပင္းခဲ့တဲ့ ကေလးေတြဟာ မေတာ္လွဘူး၊ အခုမွ ေတာ္လာ တာ၊ အစဥ္အလာအရ ေတာ္ေနရမယ္ဆုိရင္ အရင္မ်ိဳးဆက္ ကေလးေတြ လည္း ဒီမ်ိဳးဆက္ ကေလးေတြလိုပဲ ေတာ္ေနရမယ္လို႔ ေကာက္ခ်က္ ဆြဲ ၾကည့္တာပါ)
ဒီ အခ်က္အလက္ေတြလည္း ျပန္႔သြားေရာ ႐ွေလခ်ာကိုယ္တုိင္လည္း ကမၻာေက်ာ္ ဆယ္လစ္ဘရစ္တီ ျဖစ္သြားေတာ့တာပါပဲ။ သူကပဲ ကြန္ဂရက္ ထဲမွာ အေမရိကန္ ပညာေရး၀န္ႀကီး သိလိုတာေတြကို ေျဖၿပီးပညာေရး ၀န္ႀကီးကိုလည္း အႀကံဉာဏ္ေတြ ျပန္ေပးထားခဲ့တယ္။

အေမရိကန္ ပညာေရး၀န္ႀကီး အန္းဒြန္ကန္ (Arne Duncan) က
“ကမၻာ့ပညာေရးနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ဘယ္သူမွ ဒီလူေလာက္ မသိဘူး။ သူက ကၽြန္ေတာ့္ကို အမွန္ေတြပဲ ေျပာခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ သိသင့္တာကို ေျပာ ခဲ့တာ၊ ကၽြန္ေတာ္ၾကားခ်င္တာကို ေျပာခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး” တဲ့။
ယူေက ပညာေရး၀န္ႀကီး မုိက္ကယ္ ေဂါ့ဖ္ (Michael Gove) ကေတာ့
“အဂၤလိပ္ ပညာေရးအတြက္ အေရးအပါဆံုးလူ” တဲ့။ ႐ွေလခ်ာက ဂ်ာမန္ လူမ်ိဳး၊ ၿပီးေတာ့ ျပင္သစ္မွာ ေနထုိင္ေနသူဆုိတာေတာင္ သူ ဂ႐ုစိုက္ မေန မိေတာ့ပါဘူး။
ကမၻာ့ေနရာတုိင္းမွာပဲ ပီစာ စာေမးပြဲနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ေ၀ဖန္သံေတြလည္း ႐ွိေနတာပါ။ တခ်ိဳ႕ကလည္း ဒီစာေမးပြဲဟာ ယဥ္ေက်းမႈကို အေျခခံၿပီး စစ္ေဆးတဲ့ စာေမးပြဲ၊ အလြဲလြဲ အေခ်ာ္ေခ်ာ္ေတြ ႐ွိတယ္လို႔ ဆုိၾကပါ တယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း အေမရိကရဲ႕ ေက်ာင္းေပါင္း (၁၆၅) ေက်ာင္းက ေက်ာင္း သားေပါင္း (၅၂၃၃) ေယာက္ ကိုပဲ ေခၚယူစစ္ေဆးတာဟာ တစ္ႏုိင္ငံလံုးရဲ႕ ပညာေရးကို မထင္ဟပ္ေစႏုိင္ပါဘူး လို႔ ဆိုၾကျပန္ပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ မ်ား မ်ား ေျပာၾကတာကေတာ့ ႐ွေလခ်ာနဲ႔ သူ႔အဖြဲ႕ဟာ စာေမးပြဲရမွတ္ေလာက္ ကိုပဲ မွတ္တန္း ယူထားသင့္တယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ အမွတ္နည္း၊ အမွတ္မ်ားရ တာလဲ စတဲ့ ေတာင္ေတြးေျမာက္ေတြးေတြ ဆက္ေတြး မေနသင့္ဘူးလို႔ ဆုိ ၾကပါတယ္။

႐ွေလခ်ာ ကိုယ္တုိင္ကလည္း ဒီလုိ ေ၀ဖန္မႈေတြအေပၚ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား တုန္႔ျပန္မႈေပးခဲ့ပါတယ္။ ပီစာ စာေမးပြဲဟာလည္း ပါဖက္ျဖစ္တဲ့ စာေမးပြဲ မ ဟုတ္ေသးဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေ႐ွးမွာ႐ွိခဲ့တဲ့ စာေမးပြဲစနစ္ေတြ အားလံုးထက္ေတာ့ ပီစာက ပုိၿပီးေကာင္းတယ္၊ တိတိက်က်ေျပာႏုိင္တယ္လို႔ ၀န္ခံစကား ဆုိခဲ့ပါ တယ္။
သမၼာ က်မ္းစာ အုပ္ေရာင္းတဲ့ လူတစ္ေယာက္လိုပါပဲ။ သူက ေရာက္တဲ့ႏုိင္ငံ တုိင္းမွာ ပီစာ စာေမးပြဲရဲ႕အေျဖေတြကို ပါ၀ါပြိဳင့္ စလိုက္႐ႈိးေတြ ျပ ျပၿပီး လူစုရင္းေရာင္းခ်ခဲ့တယ္။ အဲဒီမွာ သူျပတဲ့အဓိက စာေၾကာင္းေလးက
“အခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ မျပႏုိင္ရင္ ခင္ဗ်ားဟာ အျမင္႐ွိတဲ့ သာမန္ လူ တစ္ေယာက္ပါပဲ” တဲ့။

စာေမးပြဲရဲ႕ေလယာဥ္မွဴး

သကၠရာဇ္ ၂၀၁၀၊ ၀ါ႐ွင္တန္ဒီစီမွာ ႐ွေလခ်ာကိုပထမဆံုးကြ်န္မ သြားေ ရာက္ေတြ႕ဆံုခဲ႔ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕မ်ားျပားလြန္းလွတဲ႔ အစည္းအေ၀းေတြအၾကား ခဏေလးအနားယူခိုက္မွာ ေတြ႕ဆံုျဖစ္ခဲ႔တာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ႐ွေလခ်ာ ဟာ ေခါင္းေမႊးျဖဴျဖဴ မြဲညစ္ညစ္ မုတ္ဆိတ္ေမႊးေတြနဲ႔ပါ။ သူဟာ ၾကည္႔ေပ်ာ္ ႐ႈေပ်ာ္ ႐ွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔တစ္ခုခုကို စူးစိုက္ေနပုံေတာ႔ေပါက္ေနတယ္။
ပီစာ ကို အထင္တၾကီးျဖစ္မိပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ သံသယနဲ႔ပဲလို႔ကြ်န္မက သူ႔ကုိေျပာမိတယ္။ အေမရိကဟာ အခ်ိန္ေတြေငြေတြအကုန္ခံျပီး ပညာေရးနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ႔ သုေတသနေတြကမာၻ႔ႏုိင္ငံ အားလံုးထက္ပိုလုပ္ခဲ့တယ္။ အနာ ဂတ္ရဲ႕ရတနာ(ေက်ာင္းသား)ေလးေတြနဲ႔ပတ္သတ္လို႔ ဖတ္မကုန္ ႐ႈမကုန္ေ လာက္တဲ႔ အခ်က္အလက္ေတြ ႐ွိတယ္။ အခုပီစာစာေမးပြဲက ကြ်န္မတို႔ ကေလးေတြေျဖေနက်စာေမးပြဲထက္ဘာေတြမ်ားပိုျပီးထူးျခားေနလို႔လဲ။

သူကထိုင္ေတာင္မထိုင္ပဲ ကြ်န္မေမးသမ်ွေမးခြန္းတိုင္းကို ဂ်ာမန္ေလ၀ဲတဲ႔ အဂၤလိပ္နဲ႔ စဒီျပားကိုီ ဖြင္႔ခ် လိုက္သလိုအခ်က္က်က် ေျဖသြားခဲ႔ပါေတာ႔ တယ္။
“ပီစာဆိုတာ သမား႐ုိးက်စာေမးပြဲမဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္တမ္းေျပာရရင္ ပီစာဆိုတာ စိန္ေခၚမႈတစ္ရပ္ ပါ။ ဘာေၾကာင္႔လဲဆိုရင္ စဥ္းစားေတြးေခၚဖို႔ လိုကို လိုအပ္လို႔ပါ” သူကဆိုတယ္။
”ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အရည္အခ်င္းအစစ္အမွန္ကို ဘယ္စာေမးပြဲကမွ တိုင္းတာမျပႏုိင္ပါဘူး” ကြ်န္မကအတြန္႔တက္တယ္။
႐ွေလခ်ာက ေခါင္းညိတ္ရင္းနဲ႔
“ပီစာကိုယ္တိုင္ကလည္းဘ၀ရဲ႕ေအာင္ျမင္မႈေတြကို တိုင္းတာျပတဲ႔ စာေမးပြဲ မဟုတ္ပါဘူး။ ခင္ဗ်ား ေျပာတာ မွန္ပါတယ္”တဲ့။

ဆက္ရန္.....

Read more

မသိမသာနဲ႔ တက္လာပါၿပီ

(ထိပ္ဆုံးအထိ မေရာက္ခဲ႔ရေတာင္ အလယ္အလတ္ေတာ႔ မကပါတယ္)

အလႉေရစက္ လက္နဲ႔မကြာမွာေတာ႔ ျမန္မာေတြ ကမၻာမွာ တတိယလိုက္လာ ပါၿပီ။ ဒါကေတာ႔ ဒီေန႔ စထရိတ္တိုင္းမ္ပါ ယူေကအေျခစိုက္ CAF(Charity Aid Foundation) ရဲ႕ ထုတ္ျပန္ခ်က္သတင္းပါ။ သူတို႔က ကိုယ္မသိတဲ႔ လူ စိမ္းေတြအေပၚ Volunteering (လုပ္အားေပး), donating(လႉဒါန္း) and helping(အကူအညီေပး) အခ်က္သုံးခ်က္ကိုမူတည္ၿပီး စစ္တန္းယူထားတာ လို႔ သိရပါတယ္။ ကုသိုလ္ကံေတြပါ။
၁။ အေမရိက
၂။ ကေနဒါ
၃။ ျမန္မာ။ (ဆင္းရဲေနတဲ႔ၾကားက မဟုတ္တဲ႔ေနရာေတြေတာင္ လႉၾကလြန္း လို႔၊ ခ်မ္းသာလာလို႔ ဟုတ္တဲ႔ေနရာဆိုရင္ေတာ႔ ေျပာမေနနဲ႔)
(ကေနဒါ၊ ျမန္မာ၊ နယူးဇီလန္က နံပါတ္ ႏွစ္မွာ ပူးတြဲေတြပါ)

data on  Charity Aid Foundation

ဒီေနာက္မွာ နယူးဇီလန္၊ ယူေက၊ ေအာစေတးလ်၊ နယ္သာလန္ တို႔ပါလာပါ တယ္။ ထိုင္း ၃၈၊ လာအို ၄၂၊ စကၤာပူ ၆၄ တဲ႔။ (ကာတာက နံပါတ္ ၉ ခ်ိတ္ ပါတယ္)

အဆိုးဆုံးကေနလည္း တက္လာၿပီ

ဒါကေတာ႔ TI လို႔ေခၚတဲ႔ Transparency International (ႏိုင္ငံတကာ ပြင္႔ လင္းျမင္သာအဖြဲ႔လို႔ ဆိုရမလား မသိ၊ ကိုကိုႀကီးတို႔လိုေလ) ရဲ႕ အက်င္႔ပ်က္မႈ အနည္းဆုံး၊ အမ်ားဆုံး ႏိုင္ငံေတြ စစ္တန္းပါ။
ေရွ႕ဆုံးကေတာ႔ ထုံးစံအတိုင္း လူႀကီးလူေကာင္းေတြ ျဖစ္ၾကတဲ႔ စကင္ေနးဗီး ယန္းႏိုင္ငံေတြ အမ်ားစုပါ။
ဒိန္္းမတ္၊ နယူးဇီလန္၊ ဖင္လန္၊ ဆြီဒင္၊ ေနာ္ေဝ နဲ႔ စကၤာပူတဲ႔။

ဝမ္းသာစရာက (ႏိုင္ငံတြင္းမွာေတာ႔ သိပ္မသိသာေသးဘူး ထင္တယ္) အ က်င္႔ပ်က္မႈ အမ်ားဆုံး(၁၀) ႏိုင္ငံမွာ ျမန္မာ မပါေတာ႔တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ TI (Transparency International) အဖြဲ႔ မ်က္ေစ႔ေမွာက္သြားတာ (Overlook) မဟုတ္ရင္ ဝမ္းသာစရာပဲေပါ႔။
Have a nice day!

ဒါနဲ႔ ..မထင္ရဘူး။ ဆရာႀကီး ဆိုကေရးတီးနဲ႔ ပေလတိုတို႔ ဆရာတပည္႔ႏုိင္ငံက ကပ္ေစးအနည္းဆုံး တဲ႔။ လူခ်င္းမသိရင္ ဘာအကူအညီမွ မရေလာက္ဘူး။ မသြားၾကနဲ႔။
The index found that the United States was the most generous country on earth,
followed in joint second place by Canada, Burma and New Zealand, with Ireland in fifth place.
The next five most generous countries were the UK, Australia, Netherlands, Qatar and Sri Lanka respectively.

Greece was bottom of the World Giving Index with Croatia just above them.

Read more

အာရွသားခ်င္း ခြင္႔လႊတ္တတ္ၾကသလား

ဂ်ပန္နဲ႔ အေမရိကန္။ ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္း ဗုံးေတြ အျပန္အလွန္ႀကဲၾကၿပီး မၾကာခင္ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္၊ စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရး ပါတနာေတြ ျဖစ္သြားၾက တယ္။
အေမရိကန္နဲ႔ ဗီယက္နမ္။ ကာလ႐ွည္ၾကာစစ္ပြဲႀကီး ဆင္ႏႊဲၿပီးတဲ႔ေနာက္ မ ၾကာခင္မွာဘဲ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္၊ စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရး ပါတနာေတြ ျဖစ္သြား ၾကျပန္တယ္။
ၿဗိတိသ်ွနဲ႔ ဂ်ာမန္အင္ပါယာ အားလုပြဲ။ ဒီေန႔ ဒီအေၾကာင္းေတြကို ေရ မႏႉး ၾကေတာ႔ဘူး။
ဒီေန႔ တရုတ္နဲ႔ ဂ်ပန္။ ၁၉၃၁ က ကိစၥကို မေမ႔ၾကေသးဘူး။ ေရႏႉးေနၾကဆဲ ပဲ။ ဂ်ပန္က ႏႉးလိုက္၊ တရုတ္က ႏႉးလိုက္။
ေကာင္ေသးေသးေလးက ေကာင္ႀကီးႀကီးကို အႏိုင္က်င္႔ခဲ႔လို႔ တရုတ္က ခံရခက္ေနတာဆိုတဲ႔ အျမင္သာ ခံမထားရင္ စဥ္းစားစရာေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။

Read more