တိုက္ျမင္႔ျမင္႔ေတြဆီကထြက္လာမယ္႔ ...

လယ္ တစ္ဧကခြဲကို တရုတ္က သိန္းႏွစ္ေထာင္က်ာ္ေပးဝယ္ေတာ႔ လယ္ သမားကေရာင္းလိုက္တယ္။
ေရာင္းရမွာေပါ႔၊ သူလည္း လယ္စိုက္၊ ပ်ိဳးႏႈတ္ဖို႔လူကေခၚလို႔မရေတာ႔ဘူး။ အလုပ္သမားေတြက လစာပိုေကာင္းတဲ႔ ရသန္႔ဗူးစက္ရုံနဲ႔ အျခားေနရာေတြ မွာ သြား အလုပ္လုပ္ၾကတယ္။
ဒီအထိက အိုေကတယ္။ စက္မႈစီးပြားစတင္ခ်ိန္ မလႊဲမေသြႀကဳံရမယ္႔ ျပသနာ။

ဒီထက္ ႀကီးတဲ႔ ျပသနာက သိန္းေထာင္ခ်ီရသြားတဲ႔ လယ္သမားက ပါဂ်ဲရိုး၊ ပါရာဒို ဝယ္ စီးတယ္။ ဆင္၊ ျမင္းေတြငွား၊ ဝက္စတူးေက်ြးၿပီး အလႉေပးတယ္၊ ညေနပိုင္း ေခါင္းငိုက္ငိုက္နဲ႔ အိမ္ျပန္တယ္။
လာမယ္႔ ဆယ္ႏွစ္မွာေတာ႔ ပါဂ်ဲရိုးေတြ ပါရာဒိုေတြက ဖြတ္ဖြတ္ ညက္ ညက္ေက်ၿပီး လယ္ကြက္ထဲရွိ တိုက္ျမင္႔ျမင္႔ေတြဆီကထြက္လာမယ္႔ ကိုယ္ နားမလည္တဲ႔ ဘာသာစကားေတြ။
မႏၲေလးက ဆရာသမားယူလာတဲ႔ မႏၲေလး(ပုသိမ္ႀကီးဝန္းက်င္)က သတင္းပါ။

တရုတ္လူဦးေရက ရွရွားေတာင္ အေသအလဲ ေၾကာက္ေနရတာ။ မတည္ မၿငိမ္ ဥပေဒ၊ ခရုိနီ လက္ခေမာင္း ထတဲ႔ေခတ္၊ အက်င္႔ပ်က္ အရာရွိေတြ နဲ႔ ျမန္မာကေတာ႔ ေျပာမေနနဲ႔ေတာ႔။
ၾကားေကာင္းတဲ႔
အိုပင္းမားကက္
ဒီမိုကရက္တိုက္ေဇးရွင္း
ေမာ္ဒန္ႏိုက္ေဇးရွင္းေတြရဲ႕ဒဏ္ကို အစိုးေရာ လူထုပါ ပညာပါမွ သက္သာမယ္။
ဒါက အထူးအဆန္းႀကီးလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ လူ႕အဖြဲ႔အစည္းတိုင္း ဒီျဖစ္စဥ္ ကို ျဖတ္သန္းရတယ္။ ေရွာလို႔ မရဘူး။
ဘယ္လိုျဖတ္သလဲဆိုတာကသာ အေရးႀကီးတာပါ။

photo source

Read more

(ဟဲ ဟဲ)

ဆရာမကိုလည္း မခ်စ္နဲ႔၊ အနာဝကိုလည္း မညွစ္နဲ႔။
ဆရာမကိုခ်စ္က ဩဇာျပတတ္သည္၊ အနာဝကိုညွစ္က ေရာဂါထတတ္သည္။(ေရွးစာဆို)

ဆုံးရွဳံးလို႔လည္း မလန္႔နဲ႔၊ ဘုန္းဘုန္းပို႔စ္လည္း မမန္႔နဲ႔။
ဆုံးရွဳံးလို႔လန္႔က ေအာင္ျမင္မႈနဲ႔ေဝးတတ္သည္၊
ဘုန္းဘုန္းပို႔စ္မန္႔က ဘာေကာင္ထင္လဲ ေမးတတ္သည္။ (ဟဲ ဟဲ)

အာက်ယ္သူနဲ႔ အျငင္းမမ်ားနဲ႔၊ လာလယ္သူနဲ႔ အတင္းမပြားနဲ႔။
အာက်ယ္သူနဲ႔ အျငင္းမ်ားက မွန္ေသာ္လည္း အရွဳံးေပးရတတ္သည္။
လာလယ္သူနဲ႔ အတင္းပြားက မျပန္သမို႔ ထမင္းေကၽြးရတတ္သည္။ (နယူးေမာ္ဒီဖိုင္း)

Read more

ဧည့္သည္

ေန႔ခင္းပိုင္း မိုးသည္းထန္စြာရြာၿပီးေနာက္ ေက်ာင္းဝင္းအတြင္း လမ္းေလ်ွာက္ ၾကည္႔မိစဥ္မပ်ံသန္းႏိုင္သည့္ ဤ ငွက္ငယ္ကို ေတြ႔လိုက္ ရပါသည္။
သူလား၊ သူမလား ခြဲျခားမသိပါ။ သူ႔မိဘေတြကေရာဘယ္သူေတြလဲ။ မသိပါ။
သိတာ တစ္ခုေတာ႔ရွိသည္။ ဤေနရာမွာ ေၾကာင္မ်ားအလြန္ေပါသည္။
ေၾကာင္စာကို လုယူျခင္းလား၊ ဖတဆိုး မိတဆိုးေလးကို ကယ္တင္ျခင္းလား မေရရာပါ။ ေရရာစရာလည္း မလိုပါ။
သူ(သို႔)သူမသည္ ကၽြႏ္ုပ္အခန္းထဲက သတင္းစာေပၚမွာ ဒီ တစ္ည တည္းခိုပါ လိမ္႔မည္။ (အျပင္မွာ ေၾကာင္ စိတ္မခ်ရ)
သူ(သို႔)သူမက ဘာကို စားသလဲေမးၾကည့္ရာ ျမန္မာေတြက ထမင္းေစ႔ လို႔ေျပာၿပီး တရုတ္ေတြက ေပါင္မုန္႔လို႔ ေျပာၾကသည္။
ဘာကိုယုံရမွန္း မသိသျဖင္႔ ႏွစ္မ်ိဳးစလုံးေကၽြးၾကည့္ရာ ျမန္မာေရာ တရုတ္ပါ လြဲသြားပါသည္။ သူ(သို႔)သူမက ဘာကိုမွ မစားပါ။
ေရအနည္းအငယ္သာ ေသာက္ပါသည္။ ဝမ္းနည္းေနေသာေၾကာင္႔ ထင္ပါသည္။
သူ(သို႔)သူမရိုေနသျဖင္႔ အိပ္စက္ခ်ိန္ အနည္းငယ္ ေနာက္က်သြားႏိုင္ပါသည္။
မည္သို႔ဆိုေစ ခိုကိုးရာမဲ႔ အသက္တစ္ေခ်ာင္း ကၽြႏ္ုပ္ ကုဋင္ေအာက္မွာ လဲေလ်ာင္းေနသျဖင္႔ ပီတိျဖစ္ရပါသည္။

Read more

အိုင္ဒင္တတီ

ေရကုန္ေရခန္းအထိေတာ႔ လိုက္ရေပမည္။ ႏိုင္ငံေပါင္းမ်ားစြာေတြ႔ ရေသာ္ လည္း ေရႊႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးရဲ႕ အိုင္ဒင္တတီကား ကမၻာ႔ေရစီးမွာ ေပ်ာက္ေနဆဲ။

Dear U Cittara:

Thank you for your inquiry into the rights for CLASH OF CIVILIZATIONS. Unfortunately, we do not control translation rights for this book, they are with Georges Borchardt:

http://gbagency.com/

yours

Read more

ဂဟကာရံ ဂေဝသေႏၲာ၊ ဒုကၡဇာတိ ပုနပၸဳနံ

img source

ဒီထက္ ဂလိုဘယ္ဆန္တဲ႔ရြာ
ဘယ္မွာရွိႏိုင္ဦးမလဲ
ကဲ ေျပာၾက။

ပထမ ေလးအိမ္စုရြာ(၁)
ရႊံ႕ဗြက္ကထူထူ
အနံ႔အသက္ကအူအူ
အိမ္နာမည္ေတြက ေခြးသားေရပုရဗိုက္ေပၚမွာ
မွင္နက္နက္နဲ႔ ေရးထားေလရဲ႕။

သူ႔ေနာက္က ခြန္ႏွစ္အိမ္စုရြာ(၂)
မာယာကတခ်ိဳ႕တဝက္
ကဗ်ာကယာကတခ်ိဳ႕တဝက္
အိုင္ဒီေယာ္ေလာ္ဂ်ီေတြက လက္ခေမာင္း ခတ္
အိမ္နံပါတ္ေတြက
(တတ္ႏိုင္ရင္ တတ္ႏိုင္သလို)
ေရႊအိုေရာင္ ေဖာင္းႂကြစာလုံးေတြနဲ႔။   

ေနာက္ဆုံးက အိမ္ႏွစ္ဆယ္စု ရြာႀကီး(၃)
ကိန္းဂဏန္းႀကီးတယ္
အနံႀကီးကြင္းက်ယ္
ေတာ္ေတာ္႔ေကာင္ကို ဟုတ္တယ္မထင္
(မသိရင္)
ေျခမခ်ရဲေလာက္စရာ
တကယ္ကို ထည္ထည္ဝါဝါပဲ
အိမ္နာမည္ေတြကေတာ႔
ေငြမွင္ေရာင္ ေဖာင္းႂကြေပါ႔

ဒါေပမဲ႔
သူသိတယ္ ဒါေတြက
ခန္းနားတဲ႔ နာေရးေၾကာ္ျငာမ်ွသာ။

မထမယာမ္မွာ ပထမဉာဏ္ပြင္႔ေတာ႔
မခ်င္႔မရဲနဲ႔ အရွင္က
ဒီရြာေတြရဲ႕ အာခီတက္က ဘာလဲ
ဒီအိမ္ေတြရဲ႕ အာခီတက္ခ်ာက ဘယ္သူလဲ
ေစ႔ေစ႔ငုငုၾကည့္မိေတာ႔
ရြာတိိုင္းမွာ
သူ႔ေျခရာေတြ ျပန္ေတြ႔ရေလရဲ႕။

ဒီိေတာ႔မွ
တို႔ အရွင္ရဲ႕ ဥဒါန္းသံ ညႇင္းညွင္းက
"ဂဟကာရံ ဂေဝသေႏၲာ၊ ဒုကၡဇာတိ ပုနပၸဳနံ" တဲ႔။

၁။ အပါယ္ေလးဘုံ
၂။ ကာမသုဂတိ ၇ ဘုံ
၃။ ျဗာဟၼဘုံ ၂၀။

Read more