Máxima Dilemma


ေရႊၿခံေရ....
ဒီည ဘယ္အသင္းကို အားေပးရမလဲနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေဝခြဲရအခက္ဆုံး ပုဂၢိဳလ္ ကေတာ႔ ေဟာ္လန္ရဲ႕ ေတာ္ဝင္မိဖုရား Máxima ပါပဲ။ ဒါေၾကာင္႔ ေဟာ္လန္နဲ႔ အာဂ်င္တီးနား ပရိသတ္ေတြၾကားမွာ ေရပန္းစားေနတာက Máxima Dilemma တဲ႔။ သူမက ေဟာ္လန္ဘုရင္ရဲ႕ ေတာ္ဝင္မိဖုရားျဖစ္ေနသလို သူမရဲ႕ ေမြးရပ္ေျမ က မက္စီတို႔ အာဂ်င္တီးနားျဖစ္ေနဆိုပဲ။
ဒီေတာ႔ သူမကေတာ႔ လင္႔ဖက္လိုက္ေတာ႔ ေမာင္ကနာ၊ ေမာင္႔ဖက္လိုက္ေတာ႔ လင္ကနာမို႔ ၾကားေနမယ္႔သေဘာပါပဲ။


ဒီ ႏွစ္သင္းရဲ႕ အေနအထားကလည္း ကလီးယား ေဖးဘရိတ္ မရွိလွပါဘူး။ ေဟာ္ လန္က ကမၻာ႔ဖလားဇာတ္ခုံေပၚကို "ခ်န္ပီယံဆိုတာ ဘယ္အေကာင္လဲကြ" ဆိုတဲ႔ အခ်ိဳးနဲ႔ မီးကုန္ယမ္းကုန္ၾကမ္း ဝင္လာခဲ႔ၿပီး စပိန္ရဲ႕ ရင္ဝကို ပစ္ထည့္လိုက္ေပမဲဲ႔ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မီးေတြယမ္းေတြကုန္ သြားသလိုလိုပဲ။ ဒါေပမဲ႔ သူ႔မွာ ေရာ္ဘင္နဲ႔ ရွႏိုင္ဒါရွိေနတယ္(ဗန္ပါစီကို သိပ္အမွတ္ မေပးမိဘူး)။ အထူးသျဖင္႔ အေကာင္ ႀကီးႀကိဳက္ ရွႏိုင္ဒါရဲ႕ေျခက အခုမွ တက္ရိပ္သမ္းလာသလားလို႔။

အာဂ်င္တီးနားက မက္စီ ရာႏႈန္းျပည့္ရွိေနေပမဲ႔ ဒီ မာရီးယား မရွိတဲ႔ မက္စီဟာ ဂ်ရတ္နဲ႔ေဝးသြားတဲ႔ ဖနန္ဒို ေတာရက္စ္မ်ား ျဖစ္ေနမလား။ ဘယ္သူမွမရွိလည္းရတယ္ဆိုတဲ႔ လဲဂ်င္႔ႀကီး မာရာဒိုနာပဲ ျဖစ္လာမလား။ အေဂြးရိုး ျပန္ဝင္လာလို႔ အခ်ိန္ျပည့္ မကစားႏိုင္ေသးဘူးဆိုရင္ေတာင္ တစ္တပ္ တစ္အားရွိမွာေတာ႔ အမွန္ပဲ။ တကယ္က ဘရာဇီးထက္ အာဂ်င္တီးနား ကစား ဟန္ကို ပိုၿပီး ခံတြင္းေတြမိတယ္။ ဒီအတိုင္းဆို အာဂ်င္တီးနားက ထိုင္မယ္ လို႔ ေတြးမိတုံးမွာ............

ၿပိဳက်လာမယ္႔ ဗုံသံစြဲပရိသတ္က ေဟာ္လန္ဖက္မွာ ရွိေနလိမ္႔မယ္။ သူတို႔ ထြက္ရ လို႔ နားၾကည္းခံခက္ျဖစ္ခ်ိန္ ခါးခါးတူးတူး အိမ္နီးခ်င္းႀကီး ဖလားမသြားရင္ ဆမ္ ဘာေတြ ပိုၿပီး ယူႀကဳံးမရ ျဖစ္ေနၾကမွာ။ ဒီေတာ႔ ဒီညေတာ႔ ေဟာ္လန္ကို ရင္ဖြင္႔ အားေပးၾကလိမ္႔မယ္။
"ဒီတစ္ညေတာ႔ မင္းညျဖစ္ပါေစ" ေပါ႔။
အဲသလိုေတြေလ။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ အေမရိကတိုက္မွာ သြားၿပီးေသာင္းၾကမ္းတဲ႔ ဥေရာပဘူလီ ဗိုလ္လုပြဲမ်ား ျဖစ္ေနမလား????။

ဘာပဲဆိုဆို ကိုယ္တိုင္လည္း Máxima Dilemma ခံစားရပါတယ္။ မေရြးရဲ ဘူးေလ။ ၾကားေနလိုက္မယ္။
ဒီလို မရဘူး။ မျဖစ္မေန ေရြးကိုေရြးရမယ္လို႔ ဓားမိုးၿပီး အေရြးခိုင္းတာမ်ိဳး ဆိုရင္ေတာ႔
ကေဝမႀကီး မက္ေဒါနားရဲ႕"Don't cry for me Argentina" သီခ်င္းကို ပဲ ေကာက္ဆိုျပလိုက္မယ္။ ဘာမွ ေျပာမေနေတာ႔ဘူး။

ယေန႔ ဂ်ီဟတ္မွတ္စု


ျပင္သစ္ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးက အၾကမ္းဖက္မႈနဲ႔ ဆက္စပ္ေနသူေတြကို ခရီး ထြက္ခြင္႔ ပိတ္ပင္ႏိုင္ဖို႔ ဥပေဒမူၾကမ္း တင္ျပ။

ဆီးရီးယား အၾကမ္းဖက္မႈမွာ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံသား၊ လူငယ္ ရွစ္ရာခန္႔ပါဝင္။
ဒီအထဲက ၆၀၀ ခန္႔ဟာ ဆီးရီးယားမွာရွိေန (သို႔) ဆီးရီးယားကို သြားေရာက္ ဖို႔ ျပင္ဆင္ေန၊
တစ္ရာခန္႔က ဆီးရီးယားမွ ျပင္သစ္သို႔ ျပန္လာေနၾက။

အၾကမ္းဖက္သမားဦးေရ ႏွစ္ေသာင္းသုံးေထာင္အနက္ ခြန္ႏွစ္ေထာင္ခန္႔ဟာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသားမ်ား အပါအဝင္ ႏိုင္ငံျခားသား အၾကမ္းဖက္စစ္သားေတြျဖစ္။

ဆီးရီးယားရွိ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားအတြက္ ေထာက္ပံ႔ရန္ အမ်ိဳးသမီး အတြင္း ခံေဘာင္းဘီ(ကြန္ဒုံးထဲတြင္) ခိုးဝွက္ယူလာသည့္ ယူ႐ိုေငြ ႏွစ္ေသာင္း ကို အသက္ ၂၇ ႏွစ္အရြယ္ရွိ Nawel Msaad ဆိုသည့္ အမ်ိဳးသမီးထံမွ အဂၤလန္၊ ဟီသရူးေလဆိပ္မွာ ဖမ္းဆီးမိ။
REUTERS, AGENCE FRANCE PRESS

ေရာင္စဥ္ ၇ သြယ္ ဂ်ာမဏီ


ေရႊၿခံေရ
ရက္ေကာ႔ေတြအားလုံး က်ိဳးကုန္ၿပီ။
အရက္စက္ဆုံး မိနစ္ ၃၀၊ မရွိဘူးေသးတဲ႔ ဆီမီး၊ အျမင္႔ဆုံးေတာင္ထိပ္ကို ေရာက္သြားတဲ႔ ကလိုေဆး။
ဂ်ာမဏီရဲ႕ အင္ဂ်င္ပါဝါက မာစီးဒီးနဲ႔ ဘီအမ္ဒဘယ္လ်ဴ တြဲလႊတ္လိုက္ဟန္ပါပဲ။ တားရဲရင္ တား။
ဘရာဇီးက ဆီးရီးယားဆန္ဆန္ ကစားၿပီး ဂ်ာမဏီက တခ်ိန္က ဘရာဇီးဆန္ဆန္ ကစားသြားတယ္။

မ်က္လုံးေတြ သိပ္မပြတ္ပါနဲ႔ မိတၳီလာက ေဇာ္ကိုကိုလတ္ရာ
အဲဒါ တကယ္႔အျဖစ္အမွန္ပါ၊ ဘရာဇီး ၁၊ ဂ်ာမဏီ ၇။ ႏိုး။ ေပါေခ်ာင္ေကာင္း ပင္နယ္တီေတြ မပါပါဘူး။
မင္းက လာစိန္ေခၚေပမဲ႔ ညက မေလာင္းမိၾကဘူးေနာ္၊ အနည္းဆုံး နားရြက္ကို တံေတြးဆြတ္ေၾကးေလာက္ေတာ႔ ေလာင္းလိုက္သင္႔တယ္။ ဒါဆို မင္း နားရြက္ေလးေတြကို အားနာစရာ။ ၇ ႀကိမ္။
အိမ္ရွင္ဆိုတာတစ္ခုထဲနဲ႔ ကေလးကလားဆန္ဆန္ ကစားကြက္ေတြ ခင္းက်င္းခဲ႔ တယ္။ အထူးသျဖင္႔ အသင္းေခါင္းေဆာင္ လူဝစ္နဲ႔ မာဆယ္လို။
ဂ်ာမဏီရဲ႕ သိပၸံဆန္ဆန္ တိက်မႈ၊ အႏုပညာေျမာက္ေျမာက္ အတို႔အထိ။ ေမွာ္ ဆန္ဆန္ ကန္သြင္းမႈ။
လူတိုင္းပါးစပ္မွာ အိုး မိုင္း ေဂါ႔ဒ္။




ေနမာက ကံဆိုးလုိ႔ ဒဏ္ရာရ၊ ကံေကာင္းလို႔ အရွက္မကြဲ။ ဝမ္းနည္းစရာ။ ဂ်ာမဏီအတြက္ ဝမ္းသာေပးလိုက္တယ္။
ေနမာစိတ္ဓာတ္နဲ႔ ဘရာဇီးကို အားသစ္ေလာင္းၾကမတဲ႔။ ရႏိုင္ပါ႔မလား။ ေနမာ၊ ဆစ္လ္ဗာပါလည္း မာစီးဒီးနဲ႔ ဘီအမ္ဒဘယ္လ်ဴ တြဲစပ္ပါဝါကို မထိမ္းႏိုင္ပါဘူး။
ဒါနဲ႔ စကားမစပ္ စိတ္ဓာတ္တစ္ခုထဲနဲ႔ ႏိုင္ႏိုင္ရင္ တို႔ ျမန္မာေတြလည္း အနည္းဆုံး ဆီမီးအဆင္႔ေတာ႔ ေရာက္မွာေပါ႔။
ခ်စ္သမွ ၃၂ ေကာ႒ာသစုံေအာင္ခ်စ္ၾကတယ္။

ေအာင္မင္းေဇာ္က ဂိုးရလာဒ္ကိုပဲၾကည့္ရင္ ဘရာဇီးပရိသတ္ရဲ႕ လက္ခုပ္သံကို ၾကားမွာမဟုတ္ဘူး။
ေဘာလုံးနဲ႔ ရူး၊ ေဘာလုံးနဲ႔ အသက္ရွဴ၊
ေဘာလုံးနဲ႔ ေကာ္ဖီႀကိတ္၊ ေဘာလုံးအတြက္ အသက္ေပးမယ္႔ ေနးရွင္းေလ။
သုံးဂိုးလည္းေက်ာ္ေရာ ဂ်ာမဏီကို ရိုက်ိဳး၊ ေလးစား၊ လက္ေျမွာက္စြာ လက္ခုပ္ လက္ဝါး ေပးၾကတယ္။ သူတို႔စိတ္ဓာတ္က ခ်စ္စရာ။
အိမ္ရွင္ ပီတယ္၊ ၿမိဳ႕ႀကီးသားဆန္တယ္ ဆိုရမလား။ ႏိုး၊ ဒိုင္ကို မဆဲ၊ ခဲနဲ႔မေပါက္သလို ခုံေတြလည္း ပိုေနၿမဲ က်ားေနမျမဲပါ။ ကြင္းတြင္း ကြင္းျပင္မွာ မီးလ်ံေတြ မေတြ႔ရဘူး။

တစ္ခု ဆုေတာင္းခ်င္တာက
သမိုင္းဝင္ အရွဳံး၊
သမိုင္းဝင္ ညံ့ဖ်င္းမႈ၊
သမိုင္းဝင္ ေခါင္းမာမႈ၊
သမိုင္းဝင္ အလြဲ၊
သမိုင္းဝင္ မပါးနပ္မႈေတြရဲ႕ေနာက္မွာ ဆူးဆိုက္ဒ္စတဲ႔ ဆိုးက်ိဳးေတြ ပါမလာပါေစနဲ႔ ဆိုတာပါပဲ။
ႏိုး သင္႔ခ္ပါ စေကာ္လာရီ။ လူႀကီးမင္း ခ်ဥ္းကပ္ပုံေတြ လြဲမွားေနခ်က္က လူငယ္ စကားနဲ႔ဆို ၉ ေက်ာ္တယ္။
အသင္းဟာ ဂ်ာမဏီကို မမီေပမဲ႔ ဒီ အေျဖအထိ ေရာက္မလာသင္႔ဘူး။
ဦးေႏွာက္နဲ႔လူ ဘယ္သူ ခန္႔မွန္းရဲမွာလဲ။ ခြန္ တစ္။

ေတာ္ၾကဦးစို႔ ေရႊၿခံေရ ကမၻာ႔ဖလားဖက္ လွည့္ဦးမယ္


မင္းတို႔ ဖတ္မိမလား မသိဘူး။ ေဟာ္လန္ဂိုးသမား ကရူးလ္(Krul )က ပင္နယ္တီ ကန္မယ္႔ ေကာ႔စတာရီကာ ေဘာလုံးသမားေတြကို မကန္ခင္ တိုးတိုးေလး သြားၿပီး ကပ္ကပ္ေျပာတာတဲ႔။
"လုပ္မေနနဲ႔ မင္းတို႔ ဘယ္ဖက္ကန္မယ္ဆိုတာ ငါသိတယ္" ဆိုတာမ်ိဳးေပါ႔။ ဖီဖာဥပေဒက တားျမစ္တာ မရွိလို႔ေနမွာ။
စိတ္လွည့္စားတာေလ။ ဟိုေကာင္ေတြ ေယာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္ၿပီး ရွဳံးေရာ။
အီးက်ဴ မႏိုင္တာေလ။ ပြဲႀကီးကစားရင္ အီးက်ဴ ႏိုင္မွရတယ္ဆိုတဲ႔ သခၤန္းစာပဲ။ ထားပါေတာ႔ မနက္ျဖန္မွ မက္စီရေအာင္......

ယာဟူးက ေဘာလုံးသံတမန္ မစၥတာ ေမာ္ရင္ညိဳက အိမ္ရွင္နဲ႔အတူ ဘရာဇီး ခ်န္ပီယံျဖစ္မယ္ ဆိုလိုက္လို႔ ခပ္ေငါက္ေငါက္ ကြန္မင္႔ေတြ ေတာ္ေတာ္တက္လာ တယ္။ အထူးသျဖင္႔ ဥေရာပနဲ႔ အာဂ်င္တီးနားကျဖစ္မယ္။ အျခားဆရာႀကီးေတြအမ်ားစုကေတာ႔ ေနမာနဲ႔ ဆစ္လ္ဗာမပါလို႔ ဂ်ာမဏီ ကို ေတာင္ အေပၚေၾကးကထားေနၾကတယ္။ တကယ္က ေနမာပါရင္ေတာင္ အိမ္ရွင္အားသာခ်က္ကလြဲရင္ ဂ်ာမန္ေတြထက္ သာတယ္မထင္မိဘူး။
ခါတိုင္း ဘရာဇီး မႏိုင္တာက ဂိုးေပါက္လြဲတာေတြေၾကာင္႔ေလ။ အခုဟာက ဂိုးရွဴး ခြင္႔ကို မဖန္တီးႏိုင္လို႔ အေဝးက ေဆာ္ေနရတာ။ ဒီနည္းနဲ႔ေတာ႔ အရပ္အရွည္ ဆုံးဂ်ာမန္ေတြကို ႏိုင္ဖို႔ခက္မယ္။
ၾကပ္မယ္၊ သေရထင္တယ္။ မျဖစ္မေန ေရြးရရင္ ဂ်ာမန္ကိုေရြးမယ္။
၁-၀ သို႔ ၂-၁။

@@@ အခ်စ္မ်ားစြာနဲ႔ လက္သီးသုံးခ်က္@@@


မႏၱေလး၊ သာသနာ႔တကၠသိုလ္ဘဝက ေနာင္ေတာ္ႀကီး ဦးေခမာဝံသကို မွတ္မိ ပါေသးသည္။ သူက ေဝါသား၊ မစိုးရိမ္ထြက္၊ အရပ္ပုပု၊ သီဟနာဒက ျမင္းမူသား၊ မိုးေကာင္းထြက္၊ အရပ္ပိန္ရွည္ရွည္။ ရုပ္ရည္၊ ေမြးရပ္ေျမ အခ်ိဳးအစားေဝးကြာစြာ စိတ္ခ်င္း နီးစပ္ခဲ႔ၾကရသည့္ ငါးႏွစ္တာကာလ။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး တစ္ႏွစ္စီ စာေမး ပြဲ က်သည္အထိ။

သူနဲ႔စတင္ေပါင္းမိသည့္ ဇာတ္ေၾကာင္းက မလွမပ။ အပုတ္ခ်တာမဟုတ္၊ လိုအပ္ လို႔ ေျပာရဦးမည္။ သူ႔ဒကာတစ္ေယာက္က ခ်ဲေပါက္ၿပီး အေလ်ာ္မရ၊ ခ်ဲထိုင္က မေလ်ာ္လို႔ဆိုၿပီး ေက်ာင္းေရာက္လာသည္။ မင္းလည္း ငါနဲ႔လိုက္ခဲ႔ကြာဆိုလို႔ လိုက္သြားသည္။ ခ်ဲဒိုင္က အျခားသူမဟုတ္၊ ကုသိုလ္ေတာ္ေဘး၊ အမွတ္ ၆(ထင္တာပဲ၊ ၄ လားမမွတ္မိ) ကားဂိတ္က ထမင္းဆိုင္လင္မယားျဖစ္ေနသည္။ အမ်ိဳသမီးက ကေလးႏို႔တိုက္ရင္း ငိုၿပီးေတာင္းပန္သည္၊ ေယာက်္ားက အေတြ႔ မခံ။ ျဖစ္ပုံက လူလည္က်ၿပီးမေလ်ာ္တာေတာ႔မဟုတ္၊ အစားမွားၿပီး ဒိုင္ပြင္႔တာျဖစ္ သည္။ ေနာက္ကလိုက္ရသူဆိုေတာ႔ ကိုယ္႔ဆရာမီးစဥ္ကိုၾကည့္ ၿပီး ကရမည္ဟု စဥ္းစားေနလိုက္သည္။
အမ်ားအားျဖင္႔ မဟုတ္မခံေဝါသားက တကယ္မေလ်ာ္ႏိုင္တာမွန္းလည္းသိေရာ ဒါဆိုလည္း တစ္ဝက္ေလ်ာ္၊ က်န္တာ ထားလိုက္ေတာ႔ဟုဆိုကာ သူ႔ဒကာကို တရားခ် ျပန္လႊတ္လိုက္သည္။
"အခု မရွိေသးပါ၊ ျဖည္းျဖည္းေတာ႔ ေပးပါမည္"ဟု သူမက ကတိျပဳသည္။

Artist Aung Kyaw Htet


တကယ္႔အေရးက်ေတာ႔ သူက ေသြးေအးသားပဲဆိုၿပီး သူနဲ႔ပဲအမ်ားဆုံး တြဲျဖစ္သည္။
ေနာက္ၿပီး သီဟနာဒက အညာသားမို႔ ဆင္းရဲသည္။ သူက ေအာက္သားမို႔ သုံးႏိုင္ စြဲႏိုင္သည္။ မနက္ပိုင္းလဘက္ရည္ဆိုင္သြားလ်င္ သူကပဲ ရွင္းေနရတတ္ သည္။ ေက်းူဇူူးႀကီးပါသည္။ ဒါတင္မက၊ သူ႔အခန္းက ဧည့္သည္လည္း အဝင္ အထြက္မ်ားသည္။
သူ႔မွာ တစ္ခု အားနည္းတာက(ကိုယ္႔ သတ္မွတ္ခ်က္ သက္သက္သာျဖစ္သည္) သူ႔အခန္းမွာ ၾကက္ေမႊးမရွိ၊ ေဈးမႀကီးဘဲ မဝယ္ျခင္းျဖစ္သည္။ ႏွေျမာတာမဟုတ္ ပါ၊ ဘာမွန္းလည္းမသိပါ။ ၾကက္ေမႊးဘိုးက လဘက္ရည္ တစ္မနက္ေသာက္ စာပင္ မရွိ။
သူ႔မွာ မရိွလို႔ ကိုယ္႔မွာရွိသလားဆိုေတာ႔ ရွိသည္။ ဒကာမတစ္ေယာက္က ညစ္ပတ္လြန္းေသာ အခန္းကိုၾကည့္ၿပီး ပညာေပးသည့္သေဘာျဖင္႔ လႉထားျခင္းေၾကာင္႔ ရွိေနျခင္းျဖစ္သည္။ မည္သို႔ျဖစ္ေစ၊ သီဟနာဒအခန္းမွာ ၾကက္ေမႊးရွိသည္။ သူ႔မွာ မရွိ။ နန္းေရွ႕ေဈးေရာက္ေတာ႔ သူ႔ကိုအဝယ္ခိုင္းသည္။ မသယ္ခ်င္ရင္ တပည့္ေတာ္သယ္ခဲ႔ပါမယ္လို႔ ဆိုေသာ္လည္း ဆရာက မဝယ္ပါ။

သူ႔ေနစဥ္အလုပ္က မနက္ ၉ နာရီခြဲမွာ ေရမခ်ိဳးခင္ အခန္း သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ျခင္းျဖစ္သည္။ သန္႔ရွင္းေရးမလုပ္မီ တံခါးလာေခါက္ၿပီး ၾကက္ေမႊး လာယူ သည္။ ဒါက ပုံေသ။ မေဖာက္လြဲတဲ႔ အမွန္တရား။
တစ္မနက္မွာေတာ႔ အျခားသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔စကားေျပာစဥ္ အျပင္မွ တံခါးေခါက္ သည္။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ သူဝင္မလာမီ သူငယ္ခ်င္းရဟန္းေတြကို
"ဒါ ဦးေခမာဝံသ၊ သူ ၾကက္ေမႊးလာယူတာ"လို႔ ေျပာေတာ႔
"မင္းဟာက ေသခ်ာလွခ်ည္လား"
"ေသခ်ာတယ္၊ မယုံရင္ၾကည့္၊ ပရမတၳသစၥာလိုပဲ"
ေျပာအၿပီး တံခါးဖြင္႔ေပးလိုက္ေတာ႔ ေျပာတဲ႔အတိုင္းျဖစ္ေနလို႔ အားလုံး ရယ္ၾကရ သည္။ ဆရာသမားကေတာ႔ ဘာကို ရယ္မွန္းမသိ၊ ေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖစ္ေနသည္။
ေနာက္ အေၾကာင္းစုံ ရွင္းျပေတာ႔မွ
"ေခြးမသား၊ ငါ႔ကိုအပုတ္ခ်တာေပါ႔ေလ" ဆိုၿပီး ၿပဳံးၿပဳံးႀကီး လက္သီးနဲ႔ သုံးခ်က္ တိတိ လက္ေမာင္းကို ထိုးပါသည္။ သီဟနာဒလည္း မေရွာင္ပါ။ ရယ္ၿပီး အထိုးခံလိုက္ပါသည္။ မုန္းလို႔မွ မဟုတ္ဘဲ။

သို႔ေသာ္
ဧည့္သည္အလာမ်ားတဲ႔ သူ႔အခန္းမွာ ဧည့္သည္ေတြလာၿပီး ျပန္ရင္ သူတို႔ အမႈိက္ ကို သူတို႔ဘာသာျပန္ရွင္းသြားႏိုင္ဖို႔ ၾကက္ေမႊးေလးတစ္ေခ်ာင္း အခန္းေထာင္႔မွာ ရွိေနရင္ေတာ႔ ေကာင္းမယ္ဆိုၿပီး ႀကဳံတိုင္းလည္း လက္သီးနဲ႔အထိုးခံၿပီး ရယ္စရာ လိုလို အတည္လိုလို ေျပာေနျဖစ္တာပါပဲ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ၾကက္ေမႊးတစ္ေခ်ာင္း ရွိျခင္း၊ မရွိျခင္းက ရဟန္းႏွစ္ပါးရဲ႕ ဆက္ဆံေရးကို ဘာမွထိခိုက္ေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ခဲ႔ပါဘူး။
ဦးေခမာဝံသသည္လည္းေကာင္း
သီဟနာဒသည္လည္းေကာင္း
ၾကက္ေမႊးတစ္ေခ်ာင္းသည္လည္းေကာင္း
၁၉၉၆ ခုႏွစ္ေတြက မႏၱေလး၊ သာသနာ႔တကၠသိုလ္ႀကီးထဲမွာ တကယ္ ရွိခဲ႔ၾကပါ၏။