သူက ရန္ကုန္သား၊ တကၠစီသမား၊ ဗုဒၶဘာသာတစ္ေယာက္ပါ။
ဒီကိစၥ ၂၀၀၂ ခု၊ ေအာက္တိုဘာ ၂၂ ရက္ေန႔က ျဖစ္ပြားခဲ႔တာ။ ေရႊေတာင္ကုန္း သာသနာ႔ ရိပ္သာမွာ တရားအားထုတ္၊ စာေပသင္ၾကားအၿပီး ကိုရီးယားျပန္ခါနီး ကိုရီးယား သီလရွင္ႏွစ္ပါး(မဝိမလနဲ႔မဓမၼဒသီ)နဲ႔အတူ က်ိဳက္ထီးရိုးကို ဘတ္စ္ ကားနဲ႔ ဘုရား ဖူးသြားခဲ႔ၾကပါတယ္။
တာဝန္ခံဆရာေတာ္ကို ေလ်ွာက္ထားခဲ႔တာက သူတို႔ႏွစ္ပါးထဲသြားမယ္ ဆိုတာ မ်ိဳးျဖစ္ဟန္တူပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႔ မေျပာတတ္ ေျပာတတ္ျမန္မာစကားနဲ႔ အျခား ႀကဳံေတြ႔ရဖြယ္ရွိတဲ႔ အခက္အခဲေတြေၾကာင္႔ အကူအညိီေတာင္းလို႔ သူတို႔နဲ႔ အတူတူ လိုက္သြားခဲ႔ပါတယ္။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ ဘတ္စ္ကားဂိတ္ကေန တကၠစီ စီးၿပီး ေရႊေတာင္ကုန္း ရိပ္သာအျပန္မွာ ရိပ္သာထဲအထိ မလိုက္ခဲ႔ဖို႔ သူတို႔ကေျပာ လို႔ မလိုက္ဘဲ ခပ္လွမ္းလွမ္းေလးမွာပဲ ဆင္းေနရစ္ခဲ႔ၿပီး သူတို႔ကို လိုက္ပို႔ၿပီးရင္ ကားကိုျပန္လွည့္ေမာင္းလာဖို႔ တကၠစီသမားကို မွာလိုက္ပါတယ္။ တကၠစီခကိုလည္း သႏၱိသုခေရာက္မွ ငါေပးမယ္လို႔ မွာလိုက္တယ္၊ ကားနံပါတ္ကို လည္း မွတ္ထားလိုက္တယ္။
ခပ္လွမ္းလွမ္းေလးမွာဆိုတာ မ်က္စိနဲ႔ျမင္ရ၊ ေခၚရင္ၾကားရတဲ႔ ေနရာမ်ိဳးပါ။ ဗုဒၶဘာသာ၊ တကၠစီသမားကေတာ႔ တင္ပါဘုရားေပါ႔။ (ဘုန္းဘုန္းေတြ၊ ဆရာေလးေတြမို႔ တကၠစီခေတာင္ ေဈးေလ်ွာ႔ယူတယ္ဆိုတဲ႔ ေလသံမ်ိဳးနဲ႔)
တကၠစီခ မေပးရေသးဘူး၊ ကားနံပါတ္ကိုလည္း မွတ္ထားလိုက္တယ္ဆိုတဲ႔ အခ်က္ႏွစ္ခ်က္ေၾကာင္႔ ခရီးေဆာင္အိပ္ကိုေတာင္ ယူမထားလိုက္မိဘူး၊ ကိုယ္႔လူ မ်ိဳး၊ ကိုယ္႔ဘာသာကို ယုံၾကည္တာကိုး။
ျဖစ္ရပုံက ဒီလို။ ဆရာေလးႏွစ္ပါးကို ခ်ေပးထားခဲ႔ၿပီး ဘသားေခ်ာက ျပန္မလာတဲ႔ အျပင္ မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ၿပီး ဆန္႔က်င္ဖက္ကို ေမာင္းေျပးသြားေတာ႔တယ္။ ေခၚ လို႔လည္း မရ၊ ေျပးလိုက္လို႔လည္း မမီ၊ ဆိတ္ၿငိမ္ရပ္ကြက္လည္း ျဖစ္ေန။ မ်က္ေစ႔ေအာက္မွာတင္ သိသိႀကီး ခံလိုက္ရပါတယ္။
ကားနံပါတ္ရွိေနတာမို႔ ယဥ္ထိမ္းရုံးနဲ႔ ရဲကို ကိုယ္တိုင္သြားၿပီးတိုင္ၾကားေပမဲ႔ အေရးတယူ အမႈဖြင္႔ေပးေဖာ္ေတာင္ မရပါဘူး။ တိုတိုေျပာေတာ႔ အားလုံး ဆုံး တယ္ေပါ႔။ ဝမ္နည္းစရာအေကာင္းဆုံးက သူတို႔ ကိုရီးယားမျပန္ခင္ အမွတ္တရ ဓာတ္ပုံေတြရိုက္ထားတဲ႔ ကင္မရာပါသြားျခင္းပါပဲ။ ႏွေျမာတာထက္ ရွက္တာက ပိုမ်ားမယ္ထင္ပါတယ္။
အဲဒါ "တင္ပါး" ခ်င္း မိုးမႊန္ေအာင္ေျပာ၊ ဘုန္းဘုန္းေတြ၊ ဆရာေလးေတြပဲ ေပး သေလာက္ပဲ ယူရမွာေပါ႔ဆိုတဲ႔ ဗုဒၶဘာသာ၊ ျမန္မာလူမ်ိဳးစစ္စစ္ တကၠစီ သမား ပါပဲ။ လူလိမ္ လူညာေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္၊ ေျပာလိုက္ရင္ ငါးပါးသီလကေန တစ္ျပားမွ မေလ်ွာ႔ဘူး။
ကဲ....ကိုရီးယားေလဆိပ္မွာ စကၤာပူက ဖုန္းတစ္လုံးေကာက္ရ၊ ပိုင္ရွင္ကို မရ အရလိုက္ရွာ၊ ပိုင္ရွင္လက္ထဲ ကိုယ္တိုင္လာထည့္သြားတဲ႔မြတ္စလင္တစ္ေယာက္ နဲ႔ သင္ကိုယ္တိုင္ႀကဳံေတြ႔ရတဲ႔အခါ သင္ဘယ္လိုခံစားရမယ္ ထင္ပါသလဲ။
အဲဒီ မြတ္စလင္က
"ဗုဒၶဘာသာလိုပါပဲ က်ေနာ္တို႔ ဘာသာကလည္း ပိုင္ရွင္မေပး တဲ႔ ပစၥည္းကို မယူဖို႔ဆုံးမပါတယ္၊ ေကာက္ရတယ္ဆိုရင္ေတာင္ တတ္ႏိုင္သေရြ႕ ပိုင္ရွင္ ဆီျပန္ေရာက္ေအာင္ ႀကိဳးစားရပါတယ္"
လို႔ေျပာရင္ သင္႔ အနာေပၚ ဆားေရနဲ႔ ေလာင္းထည့္လိုက္သလို ျဖစ္မေနႏိုင္ ဘူးလား။
အဲဒါ အက်င္႔ပ်က္ ဗုဒၶဘာသာအခ်ိဳ႕နဲ႔ တာဝန္မဲ႔အစိုးရရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ပုံယႏၱယား တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းပါ။ နီးစပ္ရာမိတ္ေဆြေတြကလြြဲရင္ ဘယ္မွာမွ မေရးျဖစ္ မေျပာျဖစ္ခဲ႔ပါဘူး။ အခုဟာက တိုက္ဆိုင္လြန္းေနေတာ႔......... ။
