နားမလည္လို႔ စိတ္ညစ္စရာ မလို

အဂၤလိပ္စကားကို ေျပာတာပါ။ တီဗြီမွာလာတဲ႔ တခ်ိဳ႕အင္တာဗ်ဴးေတြဆို တခါ တခါ ဘာေတြေျပာေနွမွန္းကို မသိဘူး။
ကိုယ္ကပဲ ၫံ႔ေသးတာလားဆိုၿပီး စိတ္ညစ္ရတတ္တယ္။ တကယ္က သူတို ႔ေျပာတာေတြကလည္း ဆက္စပ္လို႔ မရတတ္ဘူး။
မယုံရင္ အေမရိကန္မေလး (Ms Caite Upton at the 2007 Miss Teen USA pageant.) ရဲ႕ အင္တာဗ်ဴး အေျဖကို ၾကည္႔ပါ။
လတ္တေလာ သုေသသနအရ အေမရိကန္ငါးေယာက္မွာ တစ္ေယာက္က အေမရိက တည္ေနရာကို ကမၻာ႔ ေျမပုံမွာ မရွာႏိုင္ဘူး။ ဘာေၾကာင္႔လို႔ ထင္ ပါသလဲ တဲ႔၊



Question: “Recent polls have shown a fifth of Americans can't locate the U.S. on a world map. Why do you think this is?”

သူမ အေျဖက
Answer: “I personally believe that U.S. Americans are unable to do so because, uh, some, uh, people out there in our nation don't have maps and, uh, I believe that our education like such as in South Africa and, uh, the Iraq, everywhere like such as, and, I believe that they should, our education over here in the U.S. should help the U.S., uh, or, uh, should help South Africa and should help the Iraq and the Asian countries, so we will be able to build up our future.”

ကိုယ္က နားမလည္လိုက္တာ မဟုတ္ဘဲ နားလည္စရာလည္း မပါလာဘူး။

21/06/2013

ဟဲမင္ေဝးေပးတဲ႔ တစ္သက္စာ သခၤန္းစာ


(စကၤာပူထုတ္၊ ေရႊျမန္မာမဂၢဇင္းမွာ အခန္းဆက္ေရးၿပီး စကၤာပူမွာပဲ စာအုပ္ျဖစ္ သြားတဲ႔(အဲဒီအခ်ိန္တုံးက ဆင္ဆာေၾကာင္႔) "လူလားမေျမာက္ေသးတဲ႔ အေတြး မ်ား" ထဲက တစ္ပုဒ္ပါ။ ကိုယ္တိုင္ အႀကိဳက္ဆုံးထဲမွာ ပါဝင္ပါတယ္။ အခု တိုက္ဆိုင္လို႔ ေဖ႔စ္ဘုတ္ဟန္နဲ႔ အက်ဥ္းေလးေပါ႔)

ေဆာင္းပါးရဲ႕ အသက္က "My son, I want to give you some personal advice. Never delay kissing a pretty girl or opening a bottle of whiskey. Both should be investigated as quickly as possible." ပါ။ မိန္းမေခ်ာတစ္ေယာက္ကိုေတြ႔ရင္ အနမ္းေပးဖို႔နဲ႔ ဝီစကီတစ္လုံးေတြ႔ ရင္ ေဖာက္ျမည္းဖို႔ ဘယ္ေတာ႔မွ လက္မေႏွးနဲ႔႔ ဆိုတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ေနာက္ခံဇာတ္လမ္းမပါရင္ ဒီစကားကလည္း ေပါ႔ရႊတ္ရႊတ္ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီလိုပါ။
***************************************************************************

စစ္ႀကီးအၿပီး ဝီစကီေတြရွားပါးခ်ိန္ တရုတ္တစ္ေယာက္မွာဝီစကီေတြ ဖာေတြ လိုက္ရွိေနတယ္၊ သူက သူ႔ဝီစကီေတြ ေရာင္းဖို႔တင္ဒါေခၚတယ္၊ ေနာက္ဆုံး ဆရာႀကီး ဟဲမင္ေဝးနဲ႔ ေဈးတည့္သြားတယ္၊ သူတို့ေဈးက ဝီစကီေတြအတြက္ ဆရာႀကီး ဟဲမင္ေဝးက တရုတ္ကို သခၤန္းစာသုံးခုေပးဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။

ဝီစကီေတြ႔ရင္လက္မေႏွးတဲ႔ ဟဲမင္ေဝးက အိမ္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းေဖာက္ ၾကည့္ေတာ႔ ဝီစကီမဟုတ္ဘဲ ေရေႏြးၾကမ္းေတြသာျဖစ္ေနတယ္ ဆိုတာ ေတြ႔ ရပါသတဲ႔။ တရုတ္ရဲ႕ မရိုးသားမႈမဟုတ္ဘဲ တရုတ္ကိုယ္တိုင္ အညာခံထားရ တယ္လို႔ ဆရာႀကီးက ယုံၾကည္တယ္။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ သူ႔ကတိအတိုင္း သူ႔ သခၤန္းစာေတြ ဆက္ေပးေနတယ္၊ "တရုတ္၊ မင္းေတာ႔ အညာခံလိုက္ရၿပီ" လို႔လည္း မေျပာဘူး။
ဒါနဲ႔ ေနာက္ဆုံးသခၤန္းစာအျဖစ္ "My son, I want to give you some personal advice. Never delay kissing a pretty girl or opening a bottle of whiskey. Both should be investigated as quickly as possible." ကိုေပးခဲ႔တာပါ။

သူေျပာလို႔ က်န္ေနတဲ႔ဝီစကီပုလင္းေတြကိုေဖာက္ျမည္းေတာ႔မွ အားလုံး ေရေႏြး ၾကမ္းေတြျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ သူေတြ႔လိုက္ရတယ္။ ဒီေတာ႔မွ ဆရာႀကီး ဟဲမင္ေဝးဟာ တန္ဖိုးျဖတ္မရတဲ႔ သူ႔ဘဝအေတြ႕အႀကဳံေတြကို (သိသိႀကီး) ကတိ အတိုင္း ေရေႏြးၾကမ္းနဲ႔လဲသြားရတယ္ဆိုတာ သူသိလိုက္ရတယ္။ ဒါပါပဲ။ ဆရာႀကီးရဲ႕ လူႀကီးလူေကာင္းဆန္ပုံကို တရုတ္တစ္ေယာက္ ျပန္ေရးထားတဲ႔ ဝတၳဳတိုပါ။

မွတ္ခ်က္။ တစ္ခ်ိန္တုံးက ဒီအေၾကာင္းသူငယ္ခ်င္းေတြကို ေျပာျပမိေတာ႔ သူတို႔က လူႀကီးလူေကာင္းဆန္မႈသခၤန္းစာထက္ လက္မေႏွးဖို႔သခၤန္းစာပဲ ယူသြားၾက တယ္။ ဟဲမင္ေဝး အကိုးအကားနဲ႔ဆိုေတာ႔ အေထာက္အထားလည္း ပိုခုိင္သြား တာေပါ႔။

အေမရိကန္ရဲ႕ ပုခံုးေပၚမွာ


"အေနာက္တိုင္းေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ အဓိကတာ၀န္ဟာ အျခားစီဗီလိုက္ေဇး ရွင္းေတြ အေနာက္ပံုစံျဖစ္လာေအာင္ ပံုသြင္းေပးဖို႕ႀကိဳးစားျခင္းမဟုတ္ဘူး၊ က်ဆင္းလာေနတဲ့ ပါ၀ါေၾကာင့္ ဒါကျဖစ္လည္း မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။
သူတို႔တာ၀န္က အေနာက္တိုင္း စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းရဲ႕ သူမတူတဲ့ ဂုဏ္ရည္ေတြကို ထိန္းသိမ္းဖို႔၊ ကာကြယ္ဖို႔နဲ႔ျပန္လည္းဆန္းသစ္ဖို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္ဟာ အင္အားအေကာင္းဆံုး အေနာက္ ႏိုင္ငံျဖစ္ေနေတာ့ ဒီတာ၀န္ဟာ အေမရိကန္ရဲ႕ ပုခံုးေပၚမွာ လံုးလံုးလ်ားလ်ား က်ေရာက္ေနပါတယ္။"
(ဟန္တင္တန္)

ဒရက္စ္ကုတ္ဒ္


ဒရက္စ္ကုတ္ဒ္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးကိုေခၚတာ။
ကိုရီးယားဝတ္စုံေလာက္ေတာ႔ ဘုန္းဘုန္းတို႔ဝတ္စုံက ညီမေလး ေခၚလိုက္မယ္။
သီဟနာဒတို႔ ဒရက္စ္ကုတ္ဒ္က ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ေက်ာ္လာခဲ႔ေပါ႔။

လားရွိဳးသိန္းေအာင္တို႔ သြက္ခ်က္ေတာ႔


ဒီေန႔ ကမ္းလက္ရဲ႕ ကေလာင္သုံးေခ်ာင္းလုံးစုံသြားေအာင္ ပို႔စ္အေဟာင္းေလး အမွတ္တရ ျပန္တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။

လားရွိဳးသိန္းေအာင္တို႔ သြက္ခ်က္ေတာ႔ အေမရိကန္ လူမည္းေတြေရာ ျမန္ မာျပည္တြင္းက အႏုပညာရွင္ေတြပါ ေနာက္ေကာက္က် ကုန္ေရာ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထဲက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တဲ႔။ သီခ်င္းလုပ္ ဆိုပစ္လိုက္တယ္။
အေမရိကန္ လူမည္းေတြလည္း အိုဘားမားကို ဂုဏ္ျပဳသီခ်င္း စပ္ဆိုသင္႔တာ
"လူမည္းထဲက တို႔ လူမည္း ..ည္း .....ည္း"

"ေပ်ာ္စရာႀကီးကြယ္႔ ဒို႔ ကိုကြယ္
သမၼတႀကီးက ဖိတ္ေခၚတယ္"
သူမွေပ်ာ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႕ သီခ်င္းနားေထာင္ရတာကလည္း ေပ်ာ္စရာ ႀကီးပါ။
"ေပ်ာ္စရာႀကီးကြယ္႔ ဒို႔ ကိုကြယ္
သမၼတႀကီးက ဖိတ္ေခၚတယ္" တဲ႔။ ဟဲ ဟဲ။

ဘာသာေရး အေငြ႔အသက္လည္း မကင္းဘူး။

"ေရွးဘဝ ဘဝရဲ႕ ေရစက္၊ အခုတစ္ေခါက္ ထပ္ေတြ႔ရမွာပဲ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထဲက တို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္...ပ္...ပ္" တဲ႔။
(ဟိုက္၊ ဒီကိစၥ ဟိုေကာင္ေလး ဇင္ေဝေသာ္ ဆက္ေရးပါေစ။)

အမွာစကားလည္းပါးေသးတယ္ (လူငယ္ေတြအတြက္ပဲ ေနာ္၊ ေဆာရီးပဲ။ လူႀကီးေတြအတြက္ မပါဘူး)

"တိုင္းျပည္ကိုခ်စ္ရင္ ေခတ္လူငယ္မ်ား
မူးယစ္ေဆးဝါး မသုံးၾကပါ နဲဲ႔ (ဟဲ႔)"။
ခ်စ္လို႔ေျပာတယ္မွတ္ၾကပါ။ မူးယစ္ေဆးဝါး မသုံးၾကပါ နဲဲ႔ (ဟဲ႔)။

လူႀကီးေတြအတြက္ သူ မေျပာေတာ႔႔ ကိုယ္ေျပာရတာေပါ႔
"ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုခ်စ္ရင္ ခစ္ လူႀကီးမ်ား
ဘိန္းဘုရင္နဲ႔ ေပါင္းစားၾကကြဲ႔"

ဦးကိုေမာင္ (ၿပဳံးစိစိ)
**********************************************

အင္း ဦးသိန္းစိန္ကို လူထု တကယ္လက္ခံထားတာက သမၼတတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါေတြက ျပင္လို႔မရတဲ႔ လူထုရဲ႕ လက္ခံထားမႈပဲ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္လို႔ ဆိုလိုက္ရင္ (နံမည္ မပါရင္ေတာင္) ႏိုင္ငံသား လူအမ်ားစုက တျခားဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကို ေက်ာ္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ေျပးျမင္ၾကတယ္။

ဘာသာေရးမွာလည္း တိပိဋကဓရ ဆရာေတာ္ႀကီးလို႔ ဆိုလိုက္ရင္ (ဘြဲ႔ေတာ္မပါရင္ေတာင္) တျခား ဆရာေတာ္ႀကီးေတြကို ေက်ာ္ၿပီး လူအမ်ား စုကေတာ႔ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီးကို ေျပးျမင္ၾကတယ္။

စာေပအသိုင္းအဝိုင္းမွာလည္း အဲသလိုပဲ။ အေမလို႔ ေျပာရင္လူထု ေဒၚအမာ ပဲေလ။
ေဒၚစုကေတာင္မွ အခု ေရာေနၿပီ၊ ေဒၚစု၊ အန္တီစု၊ အေမစု၊ ဟို အဖြားႀကီး၊ စုံလို႔ပဲ။

ဦးသိန္းစိန္ ျဖစ္ႏိုင္တာက (သူ စြမ္းရင္) "သမၼတထဲက တို႔သမၼတ" ပဲ ျဖစ္ ဖို႔မ်ားတယ္။
"ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထဲက တို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္" ကေတာ႔
အင္း...
အမ်ားစုအတြက္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းပဲ
ျဖစ္ေနမယ္ထင္တယ္ လာရွိဳးက
(အေမရိက က) ဦးသိန္းေအာင္ ရယ္။

ဇင္ေဝေသာ္
(8/12/2013)