“လူေတြကို မုန္းတဲ့ေရာဂါ”

        ဂရိဖေလာ္ေဆာ္ဖာ ေဟရာလီတပ္စ္(Heraclitus) က ကြ်န္ေတာ့္ ေဖးဗရိတ္ေတြထဲကတစ္ေယာက္ေပါ့။ သူ႔အိုင္ဒီယာေတြေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သူက တကယ့္ကို လူထူးဆန္းႀကီးျဖစ္ေနလို႔ပါ။ သူ႔မွာ နက္နဲတဲ့ အေတြးအေခၚတစ္ခ်ိဳ႕ရွိတယ္ဆိုတာေတာ့ မျငင္းပါဘူး။ သူဟာ စံျပ စိတ္လက္တစ္သစ္ အဖိုးႀကီးတစ္ေယာက္ပါ။ သူေနခဲ့ရတာကလည္း အူေၾကာင္ေၾကာင္လူေတြ၊ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူသူေတြ၊ ကိုယ္က်င့္တရားပ်က္ေနသူေတြေၾကာင့္ အျမဲစိတ္ေနာက္စရာေကာင္းတဲ့ ေနရာမွာပါ။ ဒါေတြကို မခံႏိုင္ေတာ့တဲ့ေနာက္ဆံုး လူေတြနဲ႔ေဝးရာ ေတာင္တန္းေတြဆီ တစ္ေယာက္တည္း ထြက္သြားခဲ့တယ္။ စားစရာဆိုလို႔ ျမက္နဲ႔ သစ္ရြက္ပဲရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီသဘာဝနဲ႔အတူ ရွင္သန္ေနရတဲ့ လိုက္(ဖ္)စတိုင္က သူ႔ကို သေဘာမတူႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ေရာဂါေတြရၿပီး ၿမိဳ႕ကိုျပန္လာခဲ့ရတယ္။

    ၿမိဳ႕ေရာက္လို႔ ဆရာဝန္ေတြကိုျပၾကည့္ေတာ့လည္း သူ႔ေရာဂါကို ဘယ္သူမွ အမည္မေဖာ္ႏိုင္ဘူး။ ဒါကလည္း အံ့ၾသစရာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔ေရာဂါအေၾကာင္း သူေျပာျပေနတာကကို ပေဟဠိဆန္ဆန္ ရႈပ္ေထြးေနတာကိုး။ ေနာက္ဆံုးအေျဖရွာလို႔မရေတာ့ သူ႔ေရာဂါကို သူကိုယ္တိုင္ကုဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ ႀကိဳးစားပံုကလည္း စိတ္ဝင္စားစရာေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္။ ႏြားျခံထဲမွာအိပ္ၿပီး ႏြားေခ်းေတြနဲ႔ သူ႔ကိုယ္သူ ဖံုးထားလိုက္တယ္။ သူ႔ေရာဂါေတာ့ ေပ်ာက္မသြားဘူး၊ သူပဲ ေသဆံုးသြားခဲ့ရွာတယ္။ ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းစရာပါ။ လူေတြ အတူတကြ ပူးေပါင္းလက္တြဲေရး၊ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမွာ ဟာမိုနီရွိေရးဆိုတဲ့ ဒႆနေတြနဲ႔ေနခဲ့တဲ့ လူႀကီးတစ္ေယာက္။ အဲသလို ဘဝဆံုးသြားရတာဟာ ေၾကကြဲစရာပါ။

        တကယ္ေတာ့ ေဟရာလီတပ္(စ္) ဟာ misanthrope လုိ႔ေခၚတဲ့ လူတိုင္းကိုၾကည့္မရ၊ လူတိုင္းကို မယံုၾကည္တဲ့ေရာဂါရဲ့ ျပည့္စံုတဲ့ တက္(စ္) ဘုတ္ႀကီးတစ္ခုပါ။ သူလိုပဲ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကေနက်ဥ္ခြါ၊ ျမက္သစ္ရြက္ကိုပဲစား၊ ႏြားေခ်းနဲ႔ျခံဳထားၾကတဲ့လူေတြလည္း ရွိေနႏိုင္တာပါပဲ။

        တစ္ခါက တစ္ေက်ာင္းတည္းအတန္းအတူေနခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းေနဖက္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႔ရတယ္။ အတိတ္ကိုသတိရၿပီး အရင္က ေက်ာင္းေနဖက္သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ျပန္ေတြ႔ရရင္ေကာင္းမွာပဲလို႔ သူမကိုေျပာမိေတာ့-

        “ ကြ်န္မေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႔မွ မေတြ႕ခ်င္ဘူး။ ေက်ာင္းေနဖက္ေတြအားလံုးကို ၾကည့္လို႔ကို မရဘူး” လို႔ သူမက ဆိုပါတယ္။
        ေနာက္တစ္ေယာက္က အဂၤလန္ကပါ။ သူ႔မွာ ေသြးတိုးေရာဂါရွိတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ ေသြးတိုးရတယ္ ဆိုတာ ဘယ္ဆရာဝန္မွ အေျဖထုတ္လို႔မရဘူး။

        “ ဘာျဖစ္တယ္ဆိုတာ ငါေတာ့သိတယ္။ အိမ္မွာထိုင္ၿပီး လူေတြအေၾကာင္းကို ထိုင္စဥ္းစားေနတာ။ ဒါနဲ႔ ေဒါသေတြျဖစ္၊ ေသြးေပါင္ေတြတက္ျဖစ္လာတာ။ အေၾကာင္းက အဲဒါပဲလို႔ ” မိတ္ေဆြက ဆိုပါတယ္။
        လူတိုင္းကို ၾကည့္မရတဲ့ေရာဂါ ဘာလို႔ရတာလဲ။လူေတြက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္မတူေတာ့ ဘာ့ေၾကာင့္ လူေတြကို မုန္းတာလဲ၊ ဘာ့ေၾကာင့္ လူတိုင္းကို မယံုၾကည္ႏိုင္တာလဲဆိုတဲ့ အေၾကာင္းတရားေတြ အမ်ားႀကီးကြဲျပားေနႏိုင္တာေပါ့။ ဒီမစ္ဆင္(န္)သေရာပစ္ေရာဂါနဲ႔ပတ္သက္လို႔  အေတာ္ျပည့္စံုတဲ့အေျဖကိို ေပးခဲ့တာကေတာ့ ေဟရာလိတပ္(စ္)ရဲ့ေနာက္ ႏွစ္တစ္ရာေလာက္မွာေပၚလာတဲ့ ဂရိေတြးေခၚပညာရွင္ ပေလတိုပါပဲ။

        သူက ေျပာတယ္။
        “ ဒီေရာဂါဟာ လူတစ္ေယာက္ကို အၾကြင္းမဲ့ယံုၾကည္၊ အၾကြင္းမဲ့ အားထားရာကေန၊ ဒီလူဟာ ယံုၾကည္စရာမေကာင္းဘူး၊ အားထားစရာမေကာင္းဘူးလုိ႔ ေတြ႔ျမင္လိုက္ရတဲ့အခါေတြမွာ ျဖစ္တာပါ။ အဲဒီကစၿပီး လူေတြ႔တိုင္း မုန္း၊ လူေတြ႔တိုင္း မယံုၾကည္ျဖစ္ေတာ့တာပဲ” တဲ့။

        ဒီေရာဂါဟာ လူတဖက္သားကို သဘာဝမက် အလြန္အမင္းေမွ်ာ္လင့္ထားရာကေန ဒီလိုမျဖစ္လာတဲ့ အခါမ်ိဳးမွာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ တဖက္သားေၾကာင့္ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ကိုုယ္ ဒုကၡေရာက္ရတာပါ။ ဒီလိုေတြျဖစ္လာတဲ့အခါ ကြ်န္ေတာ္တို႔အမ်ားစုက လူတဖက္သားကုိ အတၱႀကီးသူ၊ ပ်င္းရိသူ၊ ညွာတာမႈ မရွိသူ၊ ေလးေလးနက္နက္မရိွသူ၊ ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္လူ၊ ေက်းဇူးတရားမသိတတ္သူလို႔ ထင္တတ္ၾကပါတယ္။

        တစ္ခါတစ္ခါ သူမ်ားေၾကာင့္ ကိုယ္စိတ္ပ်က္ရသလို၊ ကိုယ့္ေၾကာင့္သူမ်ား စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ရတာေတြလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ ဒါကိုသိထားၿပီး အရွိအတိုင္းပဲ ၾကည့္တတ္ျမင္တတ္တာ ေကာင္းပါတယ္။ စိတ္ထိခိုက္လြယ္တာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အေကာင္းျမင္ဝါဒ ေနရာအထားအသို လြဲတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဒါကိုသေဘာမေပါက္ရင္ စိတ္ပ်က္စရာေတြက တုိးတိုးလာၿပီး ေနာက္ဆံုးခါးခါးသီးသီး မုန္းတဲ့အဆင့္ကို ေရာက္သြားတတ္ပါတယ္။ ဒီေရာဂါကို ေရွာင္က်ဥ္ဖို႔ကေတာ့ သူမ်ားဆီက ဘာမွသိပ္မေမွ်ာ္လင့္တာပဲျဖစ္ပါတယ္။ လူေတြက ကိုယ့္အႀကိဳက္ကို လိုက္ေနၾကမွာမွ မဟုတ္တာ။ တကယ္ဆို ဆိုးဆိုးဝါးဝါးေတာင္ တုံ႔ျပန္တတ္ၾကတာပဲ။

        ဒါေပမယ့္ လူေတြကို ေလးစားထားဖို႔လည္း လုိအပ္ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲဆိုးဆိုး ေကာင္းကြက္ေလးေတြေတာ့ ကိုယ္စီရွိေနတတ္ၾကတာပဲ။

        ဒီအတြက္ ဒတ္(ခ်္) အေတြးအေခၚပညာရွင္ Baruch Spinoza ကေတာ့ “ ငိုလည္း မေနနဲ႔၊ အရမ္းႀကီးလည္း ေက်နပ္မေနနဲ႔၊ နားလည္ဖို႔သာ ႀကိဳးစား” လို႔ ေျပာထားခဲ့ပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ အဓိပၸါယ္ရွိတဲ့စကားပါ။
  *****
Gary Hayden ရဲ႕ Why some people hate everyone ကို အဆင္ေျပသလို ဘာသာျပန္ထားတာပါ။ တကယ္ေတာ့ ထူးထူးျခားျခားႀကီး မဟုတ္လွပါဘူး။ ဗုဒၶဘာသာအေနနဲ႔ကေတာ့ “ ယံ ပိစၥံ န လဘတိ၊ တမၸိ ဒုကၡံ” ပါပဲ။ ေမွ်ာ္လင့္တာေတြျဖစ္မလာတဲ့အခါနဲ႔၊ မေမွ်ာ္လင့္တာေတြ ျဖစ္လာတတ္တဲ့အခါေတြမွာ ျဖစ္တတ္တာပါပဲ။ တစ္ခုရွိတာက ဗုဒၶစာေပမွာ ေဒါသလို႔ရွိေပမယ့္၊ misanthrope နဲ႔ ထပ္တူက်မဲ့ စကားေတာ့ရွာရခက္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕အဓိပၸါယ္က dislike and mistrust everyone ပါ။ ေဒါသရဲ႕ အျခားနာမည္တစ္မ်ိဳးျဖစ္တဲ့ အာဃာတနဲ႔ေတာ့ ဆင္တူတယ္လို႔ထင္ပါတယ္။

        မေမွ်ာ္လင့္တာေတြျဖစ္တတ္တာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေၾကကြဲဖြယ္ အျဖစ္အပ်က္ေလးတစ္ခုေလာက္ မွ်ခ်င္ပါတယ္။ (၇၅) က်ပ္တန္ေတြ တရားမဝင္ေၾကျငာခဲ့တဲ့ ဦးစိန္လြင္လက္ထက္ကပါ။ ရွိစုမဲ့စုေငြေတြအားလံုးက (၇၅) က်ပ္တန္ေတြႀကီးပဲဆိုေတာ့ အဖိုးႀကီးတစ္ေယာက္ စိတ္ေဖာက္ျပန္သြားရရွာပါတယ္။ မၾကမ္းပါဘူး၊ ယဥ္ယဥ္ေလးပါ။ ယဥ္လြန္းလို႔ သူ႔ကို္ေတာင္ သနားမဆံုးျဖစ္ၾကရပါတယ္။ စိတ္ေဖာက္ျပန္သြားတဲ့ေနာက္ သူက ဘာစကားမွ မေျပာေတာ့ဘူး။ သူ႔ကိုဘာေမးေမး သူေျပာတာက တစ္ခြန္းထဲပဲ-

        “ စိန္လြင့္ႏွယ္ ေနာက္…တာ” တဲ့။

 ဇင္ေ၀ေသာ္

Read more

ဣဒိၶဝိဒအဘိဉာဥ္ ႏွင့္ မ်က္ခြက္ဘြတ္အုပ္

ကြန္ပ်ဴတာသည္ တန္ခိုးၾကီး၏။ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ ထိုကြန္ပ်ဴတာကို ဘာသာၿပန္ဆိုရန္ ဘာသာစကား မရွိေသးေသာေၾကာင့္ၿဖစ္၏။ ကြန္ပ်ဴတာသည္ တရုတ္လိုလည္း ကြန္ပ်ဴတာ၊ ကုလားလိုလည္း ကြန္ပ်ဴတာ၊ ဂ်ပန္လိုလည္း ကြန္ပ်ဴတာ၊ ဂ်ာမန္လိုလည္း ကြန္ပ်ဴတာပင္ၿဖစ္သည္။ သိရသေလာက္ မည္သည့္ဘာသာစကားကမွ် ကိုယ္ပိုင္အမည္ၿဖင့္ေခၚရန္ မရဲေသး။ ၿမန္မာလိုကား စာပင္မဖြဲ႕ေလာက္။

ေလာကၾကီးထဲ၌ မထင္မရွား၀င္လာၿပီး လူသားကိုထိန္းခ်ဳပ္သြားေသာအရာ သံုးခုရွိသည္။

• ၁။ ထာ၀ရ ဘုရားရွင္
• ၂။ ေငြေၾကးစီးဆင္းမႈ ႏွင့္
• ၃။ ကြန္ပ်ဴတာတို႔ ၿဖစ္၏။

ဘာသာေရးအၿငင္းပြါးဖြယ္ၿဖစ္သၿဖင္႔ ထာ၀ရဘုရားရွင္ကိုေတာ့ လက္ေရွာင္ခဲ့ခ်င္၏။

ေငြေၾကးကိစၥကို အနည္းငယ္ေၿပာခ်င္သည္။ ေငြေၾကးကို ဖန္ဆင္းသူမွာ လူသားၿဖစ္၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဖန္ဆင္းခဲ့ရသနည္းဟူမူ ပစၥည္းခ်င္းလဲလွယ္ရာတြင္ လြယ္ကူေခ်ာေမြ႕ေစလိုေသာ ေၾကာင့္ၿဖစ္၏။ ပဲႏွင့္ ဆန္လဲလွယ္လို သူတို႔အတြက္ ပဲအိတ္၊ ဆန္အိတ္ထမ္း၍ သြားေနစရာမလို၊ ေငြေၾကးဟူေသာ ၾကားခံပစၥည္းကို ယူသြားရန္သာလိုေတာ့သည္။ ဤကိစၥသည္ လူတိုင္းသိ၏။ လူတိုင္္းသိေသာကိစၥကို မေၿပာလို။

ေၿပာလိုသည္က လူသားတို႔ဘ၀ လြယ္ကူေခ်ာေမြ႕ေစရန္ လူသားကဖန္ဆင္းခဲ့ေသာ ထိုေငြေၾကးစနစ္ သည္ ေအာက္ေအာ႔(ဖ္) ကြန္ထရုိးၿဖစ္ကာ ထိုေငြေၾကးကပင္ လူသားကို က်က်နနၾကီး ေမာင္းႏွင္ေနေတာ့သည္။ ေငြေၾကးစနစ္၏ မူလတန္ဖိုးၿဖစ္သည့္ “ လူသားကိုလြယ္ကူခ်မ္းသာေစရန္” သည္ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ၿပီ ၿဖစ္၏။ ၀မ္းနည္းဖြယ္ေကာင္း၏။ လူသားသည္ ေငြေၾကးကို မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေတာ့၊ ထိုေငြေၾကးက လူသားကို ၿပန္ထိန္းခ်ဳပ္ေနေတာ့၏။

ကြန္ပ်ဴတာေခၚသည့္ အေပ်ာ့အမာႀကိိယာမ်ား (ရုပ္၊နာမ္ ဟု ေခၚလိုကေခၚႏိုင္၏၊ မေခၚလိုက မေခၚႏိုင္။) အစုအေ၀း(ခႏၶာ) သည္လည္း လူသားကုိကူညီရန္ လူသားက သူ႔ကိုဖန္ဆင္းလိုက္၏။ လြန္စြာအသံုးက်၏။ လူသား၏ လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ား၊ သခ်ၤာကိန္းဂဏာန္းမ်ားစသၿဖင့္တုို႔ကို လ်င္ၿမန္စြာ ေဆာင္ရြက္ေပး၏။ ထိုမွ်မက လူသားကို အင္တာတိန္းလည္းလုပ္၏။

ယေန႔ ၂၁ ရာစုဦး၌ ထိုအဓိပၸါယ္ အနည္းငယ္လြဲေခ်ာ္စ ျပဳလာၿပီၿဖစ္သည္။ ကြန္ပ်ဴတာက လူသားကို အင္တာတိန္း လုပ္တာထက္ လူသားက ကြန္ပ်ဴတာကိုၿပန္၍ အင္တာတိန္းလုပ္ေနရသည္က ပိုမ်ားသလိုလို ၿဖစ္လာ၏။ လက္ခံလိုက လက္ခံ၊ လက္မခံလိုက လက္မခံ၊ like လိုက like ၍ dislike လိုက dislike ႏိုင္၏။ ၿပႆနာ တစ္စံုတစ္ရာမရွိ။

ယေန႔ ခ်က္(စ္) ခ်န္ပီယံသည္ ဒီပါဗလူးေခၚသည့္ ကြန္ပ်ဴတာၿဖစ္၏။ ကာေပါ့ မဟုတ္။ ဂယ္ရီကက္စပါေရာ့ မဟုတ္။ ဒိ(ပ္)ဗလူးကို ကက္စပါေရာ့ကႏိုင္၏။ ထိုအခါ ဒိပါးဗလူးတက္လာ၏။ ဒိပါးဗလူးေနာက္၌ ဒိပက္(စ္တ္)ဗလူးရွိေသး၏။ မလိုေတာ့၊ ဒိပါးၿဖင့္ပင္ လူသား၏ဦးေႏွာက္သည္ သြက္သြက္ခါေအာင္ ရူးသြပ္သြားရၿပီၿဖစ္၏။ ၀မ္းနည္းတတ္လွ်င္ ၀မ္းနည္းဖို႔ေကာင္း၏။ ၀မ္းမနည္းတတ္လွ်င္ ၀မ္းနည္းဖို႔မလို။

ယေန႔ ကေလးမ်ားသည္ မိဘမ်ားခရီးတစ္ပါတ္ထြက္သည္ကို ဂရုမစိုက္ၾက၊ ကြန္ပ်ဴတာႏွင့္ တစ္နာရီ မွ်ေ၀းကြာ လွ်င္ ရူးမတတ္ခံစားၾကရ၏။ လူသား၀ါဒ က်ရွဴံးစၿပဳလာၿပီၿဖစ္၏။ like လိုက like၊ Talking about it လိုက Talking about it ႏိုင္၏။ ဤသည္မွာ မည္သူမွ်ဘာသာမၿပန္ရဲေသးေသာ ကြန္ပ်ဴတာၿဖစ္၏။

ယခုမွ ေၿပာလိုေသာ မ်က္ခြက္ဘြတ္အုပ္အေၾကာင္းေရာက္ေတာ့၏။

ဓမၼပဒစာအုပ္ထဲ၌ ေနာင္ေတာ္ပန္ႏွင္႔ ညီေတာ္ပန္ဟူေသာ ညီေနာင္ရဟန္းႏွစ္ပါး၀တၱဳကို ဖတ္ရ၏။ ေနာင္ေတာ္ပန္က ရဟႏၱာၿဖစ္ၿပီး ညီေတာ္ပန္ကမူ သူ႔ေနာင္ေတာ္အလိုအရ အလြန္ဥာဏ္ထိုင္းသူၿဖစ္၏။ ရဟႏၱာၿဖစ္ေရးကား ေ၀လာေ၀းသာတည္း။

သို႔ေသာ္ ဘုရားရွင္ႏွင့္ေတြ႕သည့္အခါ ညီေတာ္ပန္ ဥာဏ္ထိုင္းသည္ဆိုသည့္ အယူအဆ လြဲသြားေတာ့၏။ စရိုက္ႏွင့္ ကမၼဌာန္းကိုက္သြားၿပီး ညီေတာ္ပန္သည္ အဘိဉာဥ္ေၿခာက္ပါးႏွင့္ ကိုေအာ္ပရိတ္ၿဖစ္သည့္ အရဟတၱမဂ္ဥာဏ္ အရဟတၱဖိုလ္ဥာဏ္သို႔ေရာက္ကာ ရဟႏၱာ ၿဖစ္သြား ေတာ့သည္။

ထိုအခ်င္းအရာကို သိေတာ္မူေသာဘုရားရွင္က ဆြမ္းမစားရေသးေသာ ညီေတာ္ပန္ကို ပင့္ခိုင္းသည္။ ပင့္ေလသူ ေက်ာင္းေရာက္ေသာ အခါ ညီေတာ္ပန္တပါးမဟုတ္ဘဲ တစ္ေထာင္ ၿဖစ္ေနသည္ဟုဆို၏။ ထိုအခါ မည္သည့္ပန္ကို ပင့္ရမည္မသိ၊ ဘုရားရွင္ကိုၿပန္၍ ေလွ်ာက္ထားရ ၿပန္၏။ စူဠပန္မေထရ္ဘုရားဟုေခၚေလာ့၊ ပထမဆံုးထူးေသာ စူဠပန္မေထရ္၏ လက္ကိုကိုင္ေလာ့။ ထိုအခါ အၿခားအၿခားေသာ စူဠပန္တို႔ကြယ္လတၱံ႕ဟု ဘုရားရွင္မိန္႔ေတာ္မူ၏။

မွန္၏။ ဤပရိုစီဂ်ာအတိုင္း ေဆာင္ရြက္လိုက္ေသာအခါ ညီေတာ္ပန္တစ္ပန္သာ က်န္ရစ္ ေတာ့၏။

ဤကဲ့သို႔ တစ္ပါးက တစ္ေထာင္ၿဖစ္ေအာင္ ဖန္ဆင္းႏိုင္ၿခင္းသည္ ဣဒၶိဝိဓတန္ခိုးအဘိဉာဥ္ ထူးကို ရရွိေတာ္မူေသာေၾကာင့္ၿဖစ္၏။ ထိုတန္ခိုးရွိလွ်င္ ရဟန္းတစ္ပါးက ေထာင္ေသာင္းမကေသာ ရုပ္ပြါး၊ကိုယ္ပြါးမ်ားဖန္ဆင္းႏိုင္၏။ ဤသည္မွာ ဣဒၶိဝိဓပင္ၿဖစ္ေတာ့၏။ (နံပါတ္ ၁ ထိုးေပးထားေသာ ဣဒၶိဝိဓကို ဖု(တ္)ႏုတ္(တ္) မေပးေတာ့၊ ဤမွာရွင္းၿပီးၿဖစ္၏)

ဣဒၶိဝိဓအဘိဉာဥ္ကိုမရေသာ ၂၁ ရာစု ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ Replace လုပ္လိုက လုပ္လို႔ရသည့္ မ်က္ခြက္ဘြတ္အုပ္ကို (၁၉)ႏွစ္သား အေမရိကန္ေလးတစ္ေယာက္က ဖန္ဆင္း ေပးလိုက္၏။ သူ႔နာမည္ကို မသိ၊ ရွာၾကည့္လွ်င္ရေသာ္လည္း မရွာခ်င္။ အမွန္သိလိုသူတို႔အတြက္ အလြယ္တကူသိႏိုင္ေသာ ကိစၥၿဖစ္သၿဖင့္ အထူးမခ်ဲ႕လိုေတာ့။

ရဟန္းတစ္ပါးသည္ ထိုမ်က္ခြက္ဘြတ္အုပ္၌ ဆရာေတာ္ၿဖစ္ခြင့္ရွိ၏။ အရွင္ၿဖစ္ခြင့္ရွိ၏။ ေဒါက္တာၿဖစ္ခြင့္ရွိ၏။ မေဒါက္တာ ၿဖစ္ခြင့္ရွိ၏။ ကိုကိုၿဖစ္ခြင့္ရွိ၏။ ေမာင္ေမာင္ၿဖစ္ခြင့္ရွိ၏။ မီးမီးၿဖစ္ခြင့္ရွိ၏။ မမၿဖစ္ခြင့္ရွိ၏။ ေဝဟင္အာကာ ထက္မိုး လွ်ံဟိန္းေက်ာ္ၿဖစ္ခြင့္ရွိ၏။ ထူးအိၿႏၵာ သဥၨာႏြဲ႕ေႏွာင္း ဇာၿခည္ေက်ာ္ညြန္႔ ၿဖစ္ခြင့္ရွိ၏။ ဘာမဆိုၿဖစ္ခြင့္ရွိ၏။

ဣဒၶိဝိဓအဘိဉာဥ္ မရလည္း ပူစရာမလိုေတာ့။ မ်က္ခြက္ဘြတ္အုပ္ေပၚ၌ အလိုရွိသမွ် ကိုယ္ပြါးမ်ား သမာဓိမလိုပဲ ပြားလို႔ရၿပီးၿဖစ္၏။ ထို႔ထက္ပို၍ ပြားလိုကလည္း ပြားလို႔ရ၏။ ထို႔ထက္ပို၍ ပြားလိုသည္ထက္ပို၍ ပြားလိုကလည္း ပြားလို႔ရၿပီၿဖစ္၏။ ႀကိဳက္သေလာက္ ပြားႏိုင္၏။ မႀကိဳက္သေလာက္လည္း ပြားႏိုင္၏။

မလိုအပ္ေသာ္လည္း ဤ၌ေၿပာခဲ့ခ်င္၏။

သီဟနာဒသည္ ရဟန္းတစ္ပါးၿဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ “ ကိုကိုက ဘုန္းဘုန္းဆို” ဟူေသာေမးခြန္း ေမးစရာ မလိုေတာ့။ ေမးလိုကေတာ့ ေမးႏိုင္၏။ ေမးသူကို တားၿမစ္၍မရ။ သီဟနာဒသည္ ရဟန္း တစ္ပါးၿဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုကို၊ ေမာင္ေမာင္၊ မမ၊ မီးမီး ဘာမွမဟုတ္ေၾကာင္း ရွင္းၿပရန္မလိုအပ္ေတာ့။ သို႔ေသာ္ ရွင္းၿပဖို႔လိုအပ္သည္ဟုထင္ေသာ သူတခ်ိဳ႕လည္းရွိႏိုင္၏။ ထိုသူတို႔အတြက္ ရွင္းၿပရမည္။ သီဟနာဒသည္ ရဟန္းတစ္ပါးၿဖစ္၏။ ဒါၿဖင္႔ ရဟန္းၿဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသၿပ၊ လူၿဖစ္ေၾကာင္းသက္ေသၿပဟု ေၿပာသူတစ္ခ်ိဳ႕ရွိႏိုင္၏။ ၀မ္းနည္း၏။ သက္ေသၿပစရာမလို။ မ်က္ခြက္ဘြတ္အုပ္သည္ ရဲစခန္းမဟုတ္၊ တရားရုံးမဟုတ္။ ပြားလိုက ပြားလို႔ရ၏။ မပြားလိုကလည္း မပြားလို႔ရ၏။

ဤ၌ ေၿဖရွင္းမရေသာၿပႆနာ ေပၚလာေတာ့၏။

တစ္ေထာင္ေသာ ညီေတာ္ပန္မ်ားအနက္ ပထမဆံုးထူးေသာ ညီေတာ္ပန္၏လက္ကို ကိုင္လိုက္လွ်င္ အၿခားအၿခားေသာပန္မ်ား ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ဟု သိရ၏။ ထိုေခတ္က ဘုရားရွိ၏။ ဘုရားရွိသၿဖင္႔ ညီေတာ္ပန္အစစ္ကို သိခြင့္ရခဲ့၏။

ယေန႔ (၂၁) ရာစု၌ ဘုရားမရွိေတာ့။ မ်က္ခြက္ဘြတ္အုပ္ေပၚ၌ ပြားထားေသာ ရဟန္း၏ ကိုယ္ပြားမ်ားအနက္ ဘယ္အပြားသည္ အပြားစစ္ၿဖစ္သည္ဟု သိရွိရန္မလြယ္ကူေတာ့။ ဘယ္အပြား၏ လက္ကို ကိုင္လိုက္ရမည္မသိေတာ့။

မည္သို႔ၿဖစ္ေစ ေပ်ာ္စရာေတာ့ေကာင္း၏။
ေပ်ာ္စရာေကာင္း၏ မည္သို႔ၿဖစ္မွန္းမသိေတာ့။
သိသိ၊ မသိသိ ေပ်ာ္စရာေတာ့ေကာင္း၏။
ေပ်ာ္စရာေကာင္း၏။ မသိလည္း မသိ။ သိလည္း သိ။
ေနာင္ေတာ္၊ ညီေတာ္မ်ား သီဟနာဒကို ဆဲလိုက ဆဲႏိုင္ၿပီၿဖစ္၏။
သီဟနာဒ၏လက္ကိုသာ လာမကိုင္ပါႏွင့္…..။

သီဟနာဒ

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

ရြာသားေရးတဲ႔ကဗ်ာ

ရယ္သံ ငုိသံေတြ နားမေထာင္ျဖစ္တာၾကာၿပီ
ေလာကဓံတရားဆိုတာ အရင္လို
ရွစ္ပါး မတိုး မေလ်ာ႔ပဲ မဟုတ္လား။
ဟင္ ဒါဆို ဘာထူးလို႔လဲ???

ကြန္နက္ရွင္း မေကာင္းေသးေသာ နားလည္မႈမ်ား
ေဒါင္းလုပ္ဒ္ လုပ္တိုင္း ျပဳတ္က်တတ္ေသာ အနာဂတ္စာမ်က္ႏွာမ်ား
အစိမ္ေရာင္အဝိုင္းေလးလို ဝိုင္း၍မၿပီးေသာ မေန႔က မနက္ဖန္မ်ား
အသံၾကည္ၾကည္နားဆင္ဖို႔ ေျမညီညီမွာ မေနႏိုင္ေသာ လက္ကိုင္ဖုန္းမ်ား။

လြမ္းခ်င္တိုင္း လြမ္းရေအာင္
ဒါက ဘုရားလက္ထက္မွ မဟုတ္တာ။
( ဘုရားက အေခ်ာ႔ေကာင္း တရားျပေကာင္း )

ဖုန္လုံးမ်ားအတြက္ အာမခံကုမၸဏီဖြင္႔ေသာ လက္ကိုင္ပုဝါမ်ား
စားရေသာက္ရမဲ႔ လက္သည္းဆိုးေဆးမ်ား
ခါးေထာက္ၾကည္႔ေနေသာ ေအာင္ျမင္မႈမ်ား
အမိန္႔ေပးေနေသာ ကၽြန္းစာပြဲ အေကာင္းစားႀကီးမ်ား။

ဒီေကာင္က တကယ္ လြမ္းေကာလြမ္းတတ္လိ႔ုလား???
ဒီမွာ ကိုယ္႔လူ ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာ
စုစုေစာင္းေစာင္း ေဝနာတခ်ိဳ႕နဲ႔
ေခၽြေခၽြတာတာ မ်ွ လြမ္းေနရတာ မင္း သိပံုမရဘူး
လြမ္းတတ္ပါတယ္၊ ၾကည္႔..
လက္ပံကိုင္းေတြ မီးစြဲေနရင္
အဲ႔ဒါ ေႏြရာသီ။

ေျခေထာက္မိုးေထာင္အိပ္ေနေသာ စိုးရိမ္မႈမ်ား
ႏွမ္းမျဖဴးမိေသာ ရယ္သံလြင္လြင္မ်ား
ၾကယ္ေႂကြခ်ိန္ေစာင္႔ေသာ နကၡတ္မုဆိုးမ်ား
ခရားေရလႊတ္ တိတ္ဆိတ္သံမ်ား။

ႀကိဳးနဲ႔ ခါးသိမ္ေအာင္ ခ်ည္ထားမွ ညီၫြတ္ရမွာလား???
ဒီမွာ ကိုယ္႔လူ ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာ
ထင္း အစည္းလိုက္ေတြ႔လိ႔ု
ဘယ္သူက ဒူးနဲ႔တိုက္ ခ်ိဳးျပေနမွာလဲ
အစည္းလိုက္ အိမ္ကိုထမ္းယူသြားမွာေပါ႔
သပိတ္ဝင္ အိတ္ဝင္။

အဲသေလာက္ နားလည္တတ္ရင္လည္း
ငါ ေနာက္က်တဲ႔အခါတိုင္း
မင္း နာရီ ျမန္ေနလို႔ လို႔ မွတ္ယူေပးပါ

ဆံပင္သပ္မတင္ရေသးေသာ ရိုးသားမႈမ်ား
လက္လုပ္လက္စား ေရႊအိုေရာင္အိပ္မက္မ်ား
ခံစားမႈ ခရိုက္စစ္ျဖစ္ေနေသာ မိသားစု ဥေရာပမ်ား
ေဘာကန္ဖိနပ္ မရိွတဲ႔ နာရီေပၚက မ်က္ရည္တန္မ်ား။ ။

ဇင္ေဝေသာ္

Read more

ရွင္းသန္႔စိမ္းလဲ့ကြ်န္း (၉ း ၄)

ေမတၲာရပ္ခံခ်က္။ ။ ဒီရက္ေတြမွာ အလုပ္ပိေနတာရယ္၊ ယာယီခရီးစဥ္ေတြ ရွိေနတာရယ္ေၾကာင္႔ ပို႔စ္ေတြ အရင္လို ပုံမွန္တက္ႏိုင္မယ္ မဟုတ္ေၾကာင္း ႀကိဳတင္အသိေပးထားခ်င္ပါတယ္။ လီကြမ္းယု စာမူေတြေတာ႔ တစ္ပတ္ ႏွစ္ ပုဒ္ တက္ပါမယ္။ ေရးထားသမ်ွေတြထဲက အက္ဒမင္ သေဘာက်တာေလးေ တြ (ကိုယ္တိုင္ စိတ္တိုင္းမက်လို႔ ဆြဲထားတာေတြ) တက္လာႏိုင္ၿပီး အေဟာင္း တခ်ိဳ႕လည္း ေဖ႔ဘုတ္မွာ မဖတ္ရေသးသူေတြအတြက္ ျပန္ တင္ေပးဖို႔ အစီအစဥ္ရွိႏိုင္ပါတယ္ဆိုတဲ႔ အေၾကာင္း ေလးစားစြာ အသိေပး အပ္ပါတယ္။

ေမး ။ ။ စကၤာပူအတြက္ ႏ်ဴးကလီးယားစြမ္းအင္ကေရာ ဘယ္လုိ ေနမ လဲ။ ျဖစ္ႏုိင္ေျခေရာ ရွိရဲ႕လား။

ေျဖ ။ ။ ယူနစ္ေသးေသး ႏ်ဴးကလီးယားဖုိကေတာ့ အႏၲရာယ္လည္း ကင္းၿပီး ျဖစ္လည္း ျဖစ္ႏုိင္တယ္လုိ႔ သူတုိ႔ သတင္းပုိ႔ထားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္ ႏ်ဴးကလီးယားမွ အႏၲရာယ္ကင္းတယ္လုိ႔ေတာ့ မရွိပါဘူး။ ဓာတ္ေပါင္း ဖုိကုိ ေရေပၚ ေပၚေနႏုိင္တဲ့ ေရငုပ္သေဘၤာလုိဟာေပၚမွာ တင္ထားမယ္ေပါ့။ ပထမ အေသးဆုံး ယူနစ္ကေန စမယ္။ အဲ့ဒါ အလုပ္ျဖစ္မယ္ဆုိရင္ အလတ္ စား ယူနစ္ကုိ စမ္းသပ္ၾကမယ္။ ၿပီးေတာ့မွ အလက္စား ယူနစ္ေဘးမွာ အေ သးစားေလးေတြ ထပ္ျဖည့္ထားဖုိ႔ ႀကိဳးစားၾကမယ္ေပါ့ကြာ။

တုိ႔ ႀကံဳရမယ့္ ျပႆနာက စက္႐ုံအလုပ္႐ုံေတြက စြမ္းအင္မသုံးတဲ့ ည ပိုင္းေတြမွာ စြမ္းအင္ေတြက ပုိေနမယ္။ အဲ့ဒီစြမ္းအင္ေတြကုိ ဘယ္လုိ ထိန္း သိမ္းၾကမလဲဆုိတာပဲ။ ေရအားလ်က္စစ္ပါ ရွိမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေရပမ့္(ပ္ ) ေတြ နဲ႔ ေရျပန္ပုိ႔ေပးၿပီး စြမ္းအင္ပုိေကာင္းေအာင္ လုပ္ယူလုိ႔ ရတာေပါ့။

ယူဂုိစလားဘီးယားမွာ ဒါမ်ိဳး လုပ္ထားတာ ေတြ႔ခဲ့ရဖူးတယ္။ စြမ္းအင္ အသုံး နည္းတဲ့ ညပုိင္းေတြမွာ ဆုိရင္ သူတုိ႔ ႏ်ဴးကလီးယား ဓာတ္ေပါင္းဖုိေတြ ကုိ ေရေတြနဲ႔ ျဖန္းေပးၾကတယ္။ ျဖန္းလိုက္တဲ့ ေရေတြက ေရကန္ႀကီးထဲ ျပန္ေရာက္သြားတယ္။ ဒီေလာက္အထိ လုပ္ႏုိင္ဖုိ႔ကလည္း တုိ႔မွာ စြမ္းအင္က အ လုံအေလာက္ မရွိဘူး။

ေမး ။ ။ ဒီလုိ အေျခအေနေတြ ၾကားထဲကေနၿပီး စကၤာပူကုိ သဘာဝ ပတ္ ဝန္းက်င္အားျဖင့္လည္း ေနခ်င္စဖြယ္၊ စီးပြားေရးအားျဖင့္လည္း ကမၻာ့ၿမိဳ႕ေ တာ္ပုံစံျဖစ္ေအာင္ တည္ေဆာက္ထားႏုိင္ခဲ့တဲ့ အေပၚမွာ ေက်နပ္မႈေရာ ရွိပါ သလား။

ေျဖ ။ ။ ငါ့သေဘာအရကေတာ့ ျပြတ္သိပ္ေနမွာစုိးလုိ႔ လူဦးေရ သိပ္မ်ား မွာကို မလုိလားဘူး။ ငါတုိ႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ လုပ္ႏုိင္လုပ္ႏုိင္၊ ဆုိပါေတာ့ … သ ဘာဝဥယာဥ္ေတြ လုပ္တာ၊ စိမ္းလန္းတဲ့ ေျမကြပ္လပ္ေတြကုိ ထိန္းသိမ္းေပး တာ စတာေတြေပါ့။ လူဦးေရကသာ စီးပြားေရးအတြက္ ၾကည့္ၿပီး ေခၚထားရ တဲ့ အလုပ္သမားေတြ အပါအဝင္ ေျခာက္သန္းခြဲေလာက္သာ ရွိမယ္ဆုိရင္ မြန္းၾကပ္ၿပီး မသက္မသာ ျဖစ္လာမွာပဲ။

ငါ ေဟာင္ေကာင္ကုိ ေရာက္ေတာ့ ေလထုညစ္ညမ္းမႈ မရွိဘူးဆုိရင္ေတာင္ လူေတြ မ်ားလြန္းလုိ႔ ငါ သေဘာမေတြ႔ခဲ့ဘူး။ ရွန္းဟိုင္းၿမိဳ႕ေဟာင္းလည္း အတူတူပဲ။ ၁၉၇၆ - ခုတုန္းက အေကာင္းဆုံး ဧည့္ရိပ္သာမွာ တည္းတာေ တာင္ ေအာက္ဆင္းၿပီး လမ္းေလွ်ာက္လုိက္ရင္ လူေတြက ျပြတ္ခဲေနတာပဲ။ မင္းသြားရင္ သြားေန၊ မသြားရင္ သူတုိ႔က ေနာက္ကေန တြန္းသြားတာ။ ၿပီးေတာ့ ေမွာင္မည္းမည္းနဲ႔၊ ဆုိင္ေတြကလည္း အေမွာင္ထဲ၊ လမ္းမီးေတြ က လည္း မလင္းတလင္းနဲ႔။

ေဟာင္ေကာင္မွာ သူတုိ႔အိမ္ေလးေတြက က်ဥ္းလြန္းေတာ့ သူတုိ႔အပန္းေျဖဖုိ႔ ဆုိရင္ အျပင္မွာ အပန္းေျဖၾကရတယ္။ ေဖ်ာ္ေျဖေရးေတြကလည္း အျပင္မွာ ပဲ။ စကၤာပူမွာ ငါတုိ႔ လူမ်ိဳးေတြက တီဗြီ အႀကီးစားႀကီးေတြ၊ ေနာက္ဆုံးေပၚ စက္ပစၥည္းေတြနဲ႔ က်က်နန ေနၾကရတယ္။ အျပင္မွာ သိပ္ မေတြ႔ရဘူး။ ညဥ့္နက္တဲ့အထိ အျပင္မွာ ေတြ႔ရတာက ႏုိင္ငံျခားသား ဧည့္သည္ေတြပဲ မ်ားတယ္။

ငါ့သေဘာအရကေတာ့ လူဦးေရ ေလွ်ာ့ခ်မယ္။ ဒါေပမယ့္ ငါက ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်သူ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ စကၤာပူ လက္ရွိအစုိးရကပဲ စကၤာပူအတြက္ ဘာလုပ္ သင့္သလဲဆုိတာ သူတုိ႔ဘာသာ ဆုံးျဖတ္ၿပီး လုပ္ၾကလိမ့္မယ္။

ေမး ။ ။ ကမၻာေျမ ပူေႏြးလာမႈဖက္ကုိ လွည့္ၾကည့္ၾကပါဦးစုိ႔လား။ ကမၻာ့ရာသီဥတုကုိ ထိန္းသိမ္းဖုိ႔ ကမၻာမွာ ဝမ္းစာမရွိဘူးလုိ႔ (အူမေတာင့္မွ သီလေစာင့္လုိ႔) ေျပာခဲ့တယ္။ ကမၻာ့အနာဂတ္အတြက္ မေကာင္းႏုိင္တဲ့ အလားအလာမ်ိဳးေတြ ျမင္မိသလား။

ေျဖ ။ ။ ဟုတ္တယ္။ ငါ ေျပာခဲ့ၿပီးၿပီပဲ။ လုပ္ႏုိင္တဲ့အပုိင္းကုိပဲ လုပ္ၿပီး မလုပ္ႏုိင္တဲ့အပုိင္းကုိ လုပ္လုိ႔ မရဘူးေလ။ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ ရာသီဥတုနဲ႔ ညီမွ်ေအာင္ ဘယ္လုိေနသြားၾကမလဲဆုိတာ အပူရွိန္ ဘယ္ေလာက္ ပုိျပင္းျပလာတယ္ဆုိတာ အေပၚမွာ မူတည္တယ္။

ေမး ။ ။ တစ္ကမၻာလုံးရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ေတြကုိ ေျပာင္းလဲေပးဖုိ႔ ႀကိဳးစားၿပီး ဒီျပႆနာကုိ မျဖစ္မေန ေျဖရွင္းသင့္တယ္လုိ႔ မထင္ဘူးလား။
ေျဖ ။ ။ တ႐ုတ္နဲ႔ အိႏၵိယက ျမစ္ကမ္းေဘးမွာ ေနၾကတဲ့ သန္းေပါင္း မ်ား စြာေသာ လူေတြ၊ အဲ့ဒီၿမိဳ႕ေတြမွာ ရွိၾကတဲ့ ကုန္သည္ပြဲစား အေသးေလးေ တြ ေရျပတ္လတ္မႈဒုကၡ ႀကံဳလာရၿပီဆုိရင္ေတာ့ အႀကီးအက်ယ္ ျပႆနာ တက္လာမွာပဲ။ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ လူေတြအတြက္ ေရအလုံအေလာက္ ရဖုိ႔ ဘယ္ကုိ သြားၾက၊ ပုိ႔ထားၾကမလဲ။ သူတုိ႔ကုိယ္ သူတုိ႔ေရာ ဝမ္းဝေအာင္ ဘယ္လုိ ရွာစားၾကမလဲ။ သူတုိ႔ကေတာ့ အသက္ရွင္လုိ႔ ရတဲ့ေနရာေတြကုိ သြားၾကမွာပဲ။ အဲ့ဒါဆုိရင္ေတာ့ ျပႆနာက ကမၻာနဲ႔ ခ်ီသြားလိမ့္မယ္။ (အဲ့သလုိမ်ိဳး ျဖစ္လာရင္ေတာ့ တ႐ုတ္နဲ႔ အိႏၵိယ အစုိးရက ပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးကုိ ပုိၿပီး ဂ႐ုစုိက္လာစရာ ရွိတယ္။)

ေမး ။ ။ ဒါဆုိရင္ေတာ့ ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္ေတြအားလုံး လက္ေတြ႔က်တဲ့ သေဘာတူညီမႈတစ္ခုေတာ့ ရေအာင္ ရွင္သင့္ၾကၿပီေပါ့။ ျဖစ္ႏုိင္မယ္လုိ႔ မစၥတာလီ ထင္ပါသလား။
ေျဖ ။ ။ မထင္မိဘူး။ ကုိပင္ေဟဂင္ (Copenhagen) အစည္းအေဝးကုိ ၾကည့္ေလ။ (၂၀၀၉ - ခုႏွစ္က ကုလသမဂၢက ကမၻာ့ပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္း သိမ္းေရးနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ စည္းေဝးခဲ့တဲ့ အစည္းအေဝးကုိ ရည္ညႊန္းတာပါ။) တ႐ုတ္က ေျပာတယ္။ ခင္ဗ်ားတုိ႔က ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကို ကာဗြန္ဒုိင္ေအာက္ ဆုိက္ ေလ်ာ့ခ်ဖုိ႔ ေျပာတယ္။ စိမ္းလန္းစုိေျပေရး နည္းပညာကုိလည္း အလ ကားေပးမယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ ခင္ဗ်ားတုိ႔လည္း (အေမရိကန္ေတြ) ၁၉၉၀ က ကာဗြန္သုံးစြဲမႈထက္ (၄၀) ရာခုိင္ႏႈန္း ေလွ်ာ့ခ်ဖုိ႔ လုပ္ေလ တဲ့။

ဒီေတာ့ ကြန္ဂရက္က ဘီး(လ္)ကလင္တန္ကုိ (၄) ရာခုိင္ႏႈန္း ေလွ်ာ့ခ်ရင္ ရၿပီလုိ႔ ခြင့္ျပဳလုိက္ၾကတယ္ ေလ။

ေမး ။ ။ ဒီျပႆနာအတြက္ ကမၻာလုံးဆုိင္ရာ ေခါင္းေဆာင္မႈ မရွိလုိ႔မ်ား လား။

ေျဖ ။ ။ ေခါင္ေဆာင္မႈ မရွိလုိ႔ မဟုတ္ဘူး။ ႏုိင္ငံႀကီး၊ ႏုိင္ငံေသး ဘယ္လုိ ေခါင္းေဆာင္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္
“ေကာင္းၿပီ၊ ကမၻာႀကီး ပူေႏြးလာတာကို ကာကြယ္တဲ့ အေနန႔ဲ စီးပြားေရး တိုးတက္တာ၊ မတုိးတက္ေတြကုိ ဂ႐ုစုိက္ မေနေတာ့ဘူး။ ကမၻာႀကီးကို ကယ္တင္ေတာ႔မယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ႐ႈံးရင္လည္း ႐ႈံးပါေစ” လုိ႔ သူတို႔ က ေျပာပါ့မလား။ စကၤာပူအစုိးရကေတာ့ ဒါမ်ိဳး လုပ္ႏုိင္မယ္ မထင္ဘူး ။ ေခါင္းေဆာင္တုိင္းဟာ သူ႔ႏုိင္ငံရဲ႕ ျပႆနာကုိပဲ အဓိကထား ၾကည့္ေနရ တာပါကြာ။

ေမး ။ ။ ကုလသမဂၢရဲ႕ ရာသီဥတုေျပာင္းလဲေရး အေျခခံမူဝါဒအတုိင္း စကၤာပူဟာ Annex တစ္ႏုိင္ငံ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလား (စက္မႈႏုိင္ငံ ျဖစ္ေသာ္လည္း သူ႔နားလည္မႈနဲ႔အတူ အုိဇုန္းလႊာေပါက္ၿပဲမႈ အတြက္ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးတာဝန္ကုိ ယူထားတဲ့ႏုိင္ငံ)။ အဲ့သလုိဆုိ စကၤာပူအေပၚမွာ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈေတြက ဘယ္လုိ ရွိလာမလဲ။

ေျဖ ။ ။ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ဒါကုိ မလုိက္နာႏုိင္ဘူးလုိ႔ ငါတုိ႔က ျပန္ေျပာမွာပါ။ ဒီဓာတ္ေငြ႔ ယုိစိမ့္မႈေတြက ငါတုိ႔သုံးတဲ့ ပစၥည္းေတြ ထုတ္လုပ္လုိ႔မွ မဟုတ္ တာ။ ကမၻာက သုံးတဲ့ပစၥည္းေတြ၊ အျပည္အျပည္ဆုိင္ရာ ေလယာဥ္ေတြ သုံး စြဲတဲ ဓာတ္ေငြ႔ေတြေၾကာင့္ ယုိစိမ့္တာလုိ႔ ေျပာမွာေပါ့။

ငါတုိ႔က စီးပြားေရးဌာနခ်ဳပ္လုိ ျဖစ္ေနတာ။ တစ္ကမၻာလုံးက သေဘၤာေတြ ၊ ေလယာဥ္ေတြ ဆီျဖည့္တဲ့ ေနရာပဲ။ ဒါကို တုိ႔က ဘယ္လိုလုပ္ သူတုိ႔ေျပာ တာကုိ လိုက္နာေနလုိ႔ ရမွာလဲ။

ငါတုိ႔က ပစၥည္းေတြကုိ ပုိ႔တာ။ တုိ႔ထုတ္တဲ့ပစၥည္းေတြက တုိ႔ သုံးစြဲဖုိ႔ခ်ည္းပဲမွ မဟုတ္တာပဲ။ သေဘၤာေတြ၊ ေလယာဥ္ေတြ ဆီျဖည့္ရာ ဌာနခ်ဳပ္ဆုိတဲ့ ဂုဏ္ ကုိ ဘာအတြက္ ဖ်က္ဆီးပစ္ရမွာလဲ။ ဒါဆုိရင္ စကၤာပူရဲ႕ အဓိပၸါယ္က ဘာလဲ။

တုိ႔က ဆက္ေျပာမယ္။ “ၾကည့္။ ဒီ စြမ္းအင္ေတြရဲ႕ ေနာက္ဆုံး ထုတ္ကုန္ကုိ သုံးစြဲသူေတြက ဘယ္သူေတြလဲ။ ဒီအတုိင္းလည္း ရပ္တည္၊ ကာဘြန္ ဒုိင္ လည္း ေလွ်ာ့ဆုိရင္ ဘယ္လုိ ျဖစ္ႏုိင္မလဲ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔က ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ကုိ ေသဖုိ႔ အႀကံေတြ ေပးေနတယ္။ ဒါျဖင့္ လူဦးေရ ငါးသန္းရဲ႕ တာဝန္ကုိ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ယူထားႏုိင္မလား” လုိ႔။

ေမး ။ ။ ျပည္ပပုိ႔ကုန္အတြက္ သုံးစြဲတဲ့ စြမ္းအင္ပမာဏနဲ႔ ျပည္တြင္းသုံး ပစၥည္းေတြအတြက္ သုံးစြဲတဲ့ စြမ္းအင္ပမာဏ ခြဲျခားထားရင္ေတာ့ ရမယ္။

ေျဖ ။ ။ ဟုတ္တယ္။ ဒါမ်ိဳး လုပ္ရမယ္။

(ဆက္ရန္)
ဇင္ေဝေသာ္

 ကမ္းလက္ 

Read more

လင္ကြန္းရဲ႕ ဘရိတ္ဖတ္ မွတ္စု

“You can fool some of the people all of the time,
လူတခ်ိဳ႕ကို အခ်ိန္ျပည္႔ အရူးလုပ္လို႔ ရေကာင္း ရမယ္၊

and all of the people some of the time,
လူအားလုံးကိုလည္း အခ်ိန္ အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိ အ႐ူးလုပ္ထားလို႔ရႏိုင္မယ္၊

but you can not fool all of the people all of the time.”
ဒါေပမဲ႔ အားလုံးကို အခ်ိန္ျပည္႔ အ႐ူးလုပ္ထားဖို႔ဆိုတာကေတာ႔ လုံးဝ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။
( Abraham Lincoln၊ ေအဘရာဟင္ လင္ကြန္း)

ဇင္ေဝေသာ္

Read more

ဦးေအာင္မင္းတို႔လာမယ္႔ စကၤာပူက ေဆြးေႏြးပြဲ (သို႔) ေနေက်ာ္တဲ႔ ေလာကဓံအတြက္ ပဲႀကီးေလွာ္ တစ္ေစ႔

ေနေက်ာ္တဲ႔ ေလာကဓံပဲေလ
ဒီေလာက္ေတာ႔ ခါးမွာေပါ႔ 
(ဇင္ေဝေသာ္)

ေမလ တစ္ရက္ေန႔မွာ လုပ္ၾကမယ္႔ ဒီ အေတြ႔အႀကဳံဖလယ္ပြဲကေတာ႔ လခ စားေတြက စပြန္ဆာခံဖိတ္တဲ႔ ဝန္ႀကီးတို႔ ေျပာေဟာပြဲဆိုရင္ ၅၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေ က်ာ္ မွန္ပါလိမ္႔မယ္။ အဲသလိုပဲ သူတို႔ေျပာခ်င္ေနတဲ႔ ရင္တြင္းက ေစတနာကို တစ္ဦးခ်င္းစီ ခပ္ပါးပါးလည္း သြန္ခ်ထားခဲ႔ၾကလိမ္႔မယ္။ ပန္လိုက ပန္၊ ဒါ ဂႏၳ ဝင္ေျမာက္ ႏွင္းဆီတစ္ပြင္႔။

ဘာအတြက္လုပ္တယ္၊ ဘယ္သူေတြ လာမယ္၊ ဘာေတြကို ဘယ္သူေတြ ေ ဆြးေႏြးၾကမယ္စတဲ႔ ေဖာ္မယ္သတင္းေတြကေတာ႔ ဂ်ာနယ္နဲ႔ အြန္လိုင္း မီဒီ ယာမွာ အခန္႔သား ရွိေနပါၿပီ။ ပိုၿပီးအေသးစိပ္သိလိုသူေတြ အတြက္ ေအးၿငိမ္း ဘေလာ႔ဂ္ကို အလည္အပတ္သြားႏိုင္ေၾကာင္း ၾကမ္းခင္းေပးလိုက္ပါရေစ။

က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက ဒီပြဲကို မရ ရေအာင္ စီစဥ္သူေတြရဲ႕ အခက္အခဲတခ်ိဳ႕ နဲ႔ ခ်စ္စရာ စိတ္ဓာတ္ပါ။ သေဘာမတူရင္ ခြင္႔လႊတ္ပါ။ က်ေနာ္ကဒါကို ေနေက်ာ္တဲ႔ ေလာကဓံအတြက္ ပဲႀကီးေလွာ္ တစ္ေစ႔လို႔ ခံစား နာမည္ေပးလိုက္မိတယ္။

တကယ္က ဒီပြဲဟာ ဒီဇင္ဘာမွာ စခဲ႔ဖို႔ တဲ႔။ အဲဒီတုံးက စ ႏိုင္ရင္ ျပည္ တြင္း ျပည္ပလက္တံရွည္တဲ႔သူဆီက စပြန္စာေတြ ရႏိုင္တယ္။ ဒါေပမဲ႔ "တ႐ုတ္ကို ေၾကာက္ေနရတယ္" စကားနဲ႔ ဦးေအာင္မင္းက ျပည္သူ႕ အ သည္းကို ခြဲလိုက္ေတာ႔ ဘာနဲ႔ ကုစားရမွန္းမသိျဖစ္ၿပီး ဒီပြဲကို ရက္ေရႊ႕လိုက္ ရတယ္။ အဲသလိုပဲ စပြန္ဆာေတြနဲ႔ လာသူလည္း ျပန္ေပၚမလာေတာ႔ဘူး။ ရွိေစ။

ဒီပြဲအတြက္ ဖိတ္ၾကားရာမွာ (ယုံရခက္တဲ႔) အခက္အခဲက နာမည္ႀကီး ႏိုင္ ငံေရးပါတီႀကီးနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတယ္။ သူတို႔ဖိတ္ၾကားလိုတာက
၁။ လက္ရွိအစိုးရထဲက ဥပေဒျပဳ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ေတြ၊ လုပ္ပိုင္ခြင္႔ ရွိသူေတြ
၂။ အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရးပါတီက ဥပေဒျပဳ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ေတြ၊ လုပ္ပိုင္ခြင္႔ ရွိသူေတြ နဲ႔
၃။ ပြင္႔လင္းအဖြဲ႔အစည္းထဲက စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သူေတြ ( ဦးကိုကိုႀကီးက ဒီအဖြဲ႔ကို ကိုယ္စားျပဳပါတယ္)

၁ နဲ႔ ၃ က ေလ်ာလ်ဴခဲ႔ေပမဲ႔ ၂ က ထစ္ေနတယ္။ ဖိတ္ၾကားတဲ႔အဖြဲ႔ကလည္း (ဘာအဖြဲ႔မွ မဟုတ္တဲ႔အဖြဲ႔ လို႔နာမည္ေပးရင္ ရႏိုင္မယ္) ႀကီးႀကီးမားမား မဟုတ္ေလေတာ႔ အဆက္အသြယ္ရွိတဲ႔ အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရးပါတီက လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြဆီ ဖိတ္စာပို႔လိုက္ၾကတာေပါ႔။ ဒီဖိတ္စာက ပါတီကို ဖိတ္ေပမယ္႔ ဘိုင္နိမ္းျဖစ္ေနေလေတာ႔ ဒီလိုလာလုပ္လို႔ မရဘူး အေပါက္ ျဖစ္ သြားျပန္ေရာ။ ဒါနဲ႔ ျပန္ျပင္ၿပီးဖိတ္ၾကားလိုက္ေပမယ္႔ အရင္တစ္ခါ ေလသံက မာထားေတာ႔ ..ဒီအဖြဲ႕ရဲ႕ဖိတ္စာကို အဂ်င္ဒါထဲ ထည္႔မထားရဲတဲ႔ အျပင္ အဲနီး အားသား ဘစ္စနစ္ (Any other business) နဲ႔ေတာင္ ကႀကဳိးရွဳပ္သြားေတာ႔.... ေစာင္႔သူကေစာင္႔ သတင္းမျပန္သူက မျပန္။ အင္း... ျမန္မာေတြ ပုဂၢိဳလ္ေရး ကိုးကြယ္မႉက ဘာမွ ျပန္မေျပာရဲျခင္းနဲ႔ မွတ္ေက်ာက္တင္ဟန္တူရဲ႕။ ကန္ေတာ႔ပါရဲ႕။ ဒီစံနဲ႔ ဆက္သြားရင္ အဏာရွင္ မ်ား ဆန္သြားေလမလား။

ငါ႔ေကာင္းကင္မွာ နကၡတ္ေတြၾကမ္းၿပီး
ငါ႔လမ္းက ေတာင္ၿပိဳေနတယ္
ငါ႔ေနာက္ကို ဘယ္သူမွ မလိုက္ခဲ႔န႔ဲ
ငါ႔အရိပ္ေတာင္ ငါ႔ေနာက္ မလိုက္ခဲ႔န႔ဲ 
(တာရာမင္းေဝ)

မိတ္ေဆြတခ်ိဳ႕ကလည္း ဒီပြဲမ်ိဳးေတြလုပ္ဖို႔ အခ်ိန္မေရာက္ေသးဘူး။ ေစာ လြန္းေသးတယ္လို႔ ယုံၾကည္ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ႔ မေစာေတာ႔ဘူး။ လုပ္ကို လုပ္ရေတာ႔မယ္။ အင္တာေနရွင္နယ္ ကုမၸဏီႀကီးေတြဝင္လာလို႔ ဒါေလးေတြမွ မသိေသးရင္ ခံသြားရမယ္။ Agree to disagree ေပါ ႔။ ေနာက္ၿပီး စကၤာပူရဲဆီက အခ်ိန္မီ ခြင္႔ျပဳမိန္႔ရဖု႔ိ။ ဒါေတြကေတာ႔ လက္ပြတ္တတီး ေလာကဓံပါ။ မထူးေတာ႔ပါဘူး။ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး မွာကတည္းက ရဲ မ်က္ေစ႔က်ခဲ႔တဲ႔ အဖြဲ႔ပဲ။ ခ်ဳိျမျမ ေလာကဓံပါ။

မေန႔ညကမွ စပြန္ဆာအေၾကာင္း ဦးတင္ေမာင္ဝင္းနဲ႔ ထပ္ၿပီး ကြန္ဖန္း လုပ္ေတာ႔ ပုံမွန္ေဖာက္သည္ေတြျဖစ္တဲ႔ MAI နဲ႔ ရနံ႔သစ္တို႔ဆီကပဲ ရေၾကာင္း ထပ္သိရပါတယ္။
ဒါျဖင္႔ က်န္တဲ႔ ကုန္က်စရိတ္ေတြကေရာဆိုေတာ႔ "အရင္အတိုင္းေပါ႔၊ အိပ္ စိုက္။ တို႔ ေလးေယာက္ တစ္ယာက္ တစ္ေထာင္ဆီစုထားတယ္" တဲ႔။

ငါ႔ရွင္တို႔က ဘာလဲ
ငါက ဘာလဲ
နာမည္ေတြ ေျမႀကီးေပၚပစ္ခ်ၿပီး
လွလွပပ ၿပိဳင္ရဲပါတယ္
တစ္ေန႔ေန႔ေတာ႔ ေတြ႔ၾကမယ္။
( တာရာမင္းေဝ)

သူတို႔နဲ႔ က်ေနာ္ စ သိၾကတာက ၂၀၀၇ မွပါ။ ဒီမတိုင္ခင္ကတည္းက နာ မည္ေတြ ေျမႀကီးေပၚပစ္ခ်၊ ကိုယ္႔အိပ္ကပ္ထဲကစိုက္ၿပီး (အခုေတာ႔မသိဘူး၊ အရင္ကေတာ႔ ေစတနာရွင္ မ်က္ေစ႔က်တဲ႔ အလုပ္မ်ိဳးလည္း မဟုတ္ဘူးေလ၊ ၂၀၀၇ ခု ရဲအလိုက္ခံေနရတုံးကဆို သူတို႔ကို ေရွာင္ေျပးေနတဲ႔လူေတြ အမ်ား ႀကီး၊ စေတးထိမွ ေၾကာက္လို႔၊ အခုေတာ႔ ဒီမိုကေရစီက လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စီလို႔ရၿပီ) ယုံၾကည္ရာလုပ္ေနခဲ႔ၾကတဲ႔ ဒီ အဖြဲ႔ေလးရဲ႕ အလုပ္ သမားေန႔ ေ အာင္ျမင္မႈကို ခံစားရသမ်ွေလး အသိေပးရင္ဖြင္႔ခ်င္စိတ္ေတြ ေပါက္ေနတာနဲ႔......။

စာႂကြင္း။ ဘုေဘာက္ခ်င္း တည္႔တယ္ဆိုရမလား။ ရန္ျဖစ္ေနသလိုေျပာတတ္ တဲ႔ (ဦး)သီဟနာဒ နဲ႔ ဆရာဦးတင္ေမာင္ဝင္းေတြ႔ေတာ႔လည္း အေခ်ာပဲ။ ဦးတင္ေမာင္ဝင္းက "ေလးေယာက္ တစ္ယာက္ တစ္ေထာင္ဆီစုထားတယ္" ဆိုေတာ႔ "မလုပ္နဲ႔ေလ၊ က်ဳပ္လည္း တစ္ျခမ္းေတာ႔ ပါမွာေပါ႔၊ ၅၀၀ ထား။ ဘုန္းႀကီးေတာ႔ ေလ်ွာ႔ေဈးနဲ႔ ေပးေပါ႔" ဆိုၿပီး ၅၀၀ ထည္႔ေတာ႔ ေလးေယာက္ ခြဲ ျဖစ္သြားတယ္။ (ဦး)သီဟနာဒက "ေကာင္းတယ္၊ ဒီအလႉမ်ိဳးက ေရစက္ကို မခ်ရတာ" လို႔ က်ေနာ႔ကို ျပန္ေျပာျပတယ္။

ပြဲျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ တတ္ႏိုင္တဲ႔ဖက္က ဝိုင္းဝန္းကူညီၾကသူတိုင္း ကို ေလးစား။ ဂုဏ္ယူမိစြာျဖင္႔..........

ဇင္ေဝေသာ္
(ကမ္းလက္ကိုယ္စား)

Read more

က်န္ေက်ာင္း၊ ေက်ာက္စီဓားနဲ႔ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ (၃ )

"ဘုန္းႀကီးလူထြက္က ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို ျပန္ ကပ္စားေန ရင္ ရွက္စရာေကာင္းသလို စစ္တပ္လူထြက္က စစ္တပ္ကို ျပန္ကပ္စားေန လည္း အျဖစ္မရွိရာ ေရာက္တာပါပဲ"

၁ ။ စစ္တပ္က ဘယ္နည္းနဲ႔ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရကို အကူအညီ ေပးႏိုင္မလဲ။
၂ ။ အက်င္႔ထက္ စစ္တပ္အရာရွိငယ္ေတြ စိတ္ဓာတ္ပ်က္သြားတာက ပိုဆိုးတယ္။ (အႀကီးေတြက အမ်ားစု ပ်က္ၿပီးသား)

ဒုတိယဝါက်ကို အရင္ေဆြးေႏြးပါမယ္။ စစ္ဖက္ဆိုင္ရာ ရိုးသားတဲ႔ အရာရွိ ငယ္ေတြပါ စိတ္ဓာတ္ေတြပ်က္ေနတယ္။ ဘယ္သူ႔လက္ခ်က္လည္းဆိုေတာ႔ ဆရာ႔ ဆရာႀကီးေတြလက္ခ်က္။ ဘယ္လိုပ်က္တာလည္းဆိုေတာ႔ စစ္မႈထမ္းရင္းနဲ႔ အရပ္ဖက္ဆိုင္ရာ ဝင္ေငြေကာင္းတဲ႔ ဌာနေတြကို မ်က္ေစာင္းထိုးေနျခင္းပဲ။ စစ္တပ္က အနားယူရရင္ေတာင္ ဗိုလ္မႉးက ဘယ္ရာထူး၊ ဗိုလ္မႉး ႀကီးက ဘယ္ရာထူး၊ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္က ဘယ္ရာထူး၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးက ဘယ္ရာ ထူး စတာေတြ စီစဥ္ထားေလေတာ႔ စစ္ထဲဝင္တာကကို ႏိုင္ငံေတာ္ကာကြယ္ ဖို႔ထက္ စစ္လူထြက္ရင္ ရာထူးႀကီးႀကီးရဖို႔ေတြ ပါေနေတာ႔ လမ္းေၾကာင္း လြဲေနၿပီ။

ဒါေတြေၾကာင္႔ ဟိုတုန္းက တပ္မေတာ္လို႔ ေခၚရာကေန အခု စစ္တပ္ျဖစ္ သြားတယ္။ ဟိုတုန္းက စစ္မႈထမ္းေဟာင္းႀကီးေတြက မခ်မ္းသာၾကဘူး။ ဒါေပမဲ႔ လူထုက ေလးစားၾကတယ္။ ကမၻာမွာကလည္း ဒီအတိုင္းပါပဲ။
အခု စစ္တပ္ျပဳတ္ေတြက က်ိက်ိတက္ခ်မ္းသာၿပီး လူထုရဲ႕ ခ်ဥ္ဖတ္ျဖစ္ေန တယ္။
အဲဒီကစလို႔ ရာထူးျမန္ျမန္တက္ေရး၊ ဌာနေကာင္းရရွိေရး ႀကိဳးစားရင္းနဲ႔ လူႀကီးႀကိဳက္လိုက္ရင္း ျပည္သူကို ေျခကန္ေတာ႔တာပဲ။ စစ္သားနဲ႔ အရပ္ဖက္ရာထူးဟာ (ေအာက္စတန္းဒင္းတခ်ိဳ႕ကလြဲရင္) ဘာမွ မဆိုင္ဘူးဆိုတဲ႔ အသိ အရာရွိငယ္ေတြဆီ ျပန္ေရာက္သြားမွ ဒီစစ္တပ္ဟာ ေနရာ မွန္ျပန္ေရာက္တယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ေတာ႔မယ္။
ဦးသိန္းစိန္ကို ကူႏိုင္တာက ျပည္သူထက္ စစ္တပ္က ပို အခရာက်တယ္။

စစ္တပ္က ဘယ္နည္းနဲ႔ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရကို အကူအညီ ေပးႏိုင္မလဲ??

စစ္တပ္နဲ႔ ေဝးေဝးေနေလေလ ဦးသိန္းစိန္ သိကၡာတက္ေလေလပဲ။ ယဥ္ေက်း ၊ ရင္႔က်က္တဲ႔ လူအဖြဲ႔အစည္းေတြမွာ စစ္တပ္ဆိုတာ ဘယ္ႏိုင္ငံေရးပါတီကိုမွ အားမေပးရပါဘူး။ ဘယ္ပါတီရဲ႕ စစ္တပ္မွ ျဖစ္မေနရဘူး။ တစ္ဦးခ်င္း အေန နဲ႔ေတာ႔ ႀကိဳက္တဲ႔ပါတီကို ေထာက္ခံေပါ႔။ စစ္တပ္ အေနနဲ႔ကေတာ႔ ၾကားပဲေန ရမယ္။ အေမရိကန္ စစ္တပ္ဟာ ဒီမိုကရက္တစ္ရဲ႕ လက္ကိုင္ဒုတ္ မဟုတ္ သလို ရီပတ္ဘလင္ကန္ရဲ႕ ငယ္ကၽြန္လည္း မဟုတ္ပါဘူး။
အျပင္မွာ ဘာေတြေျပာေျပာ အေျပာပဲ အဖတ္တင္တယ္။ ရိုးသားတဲ႔၊ လြတ္ လပ္တဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ သူထည့္ခ်င္ရာ သူထည္႔တာပဲ။ သာဓက အေနနဲ႔ အသိအမွတ္ျပဳ မခံရတဲ႔ ၁၉၉၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို ၾကည့္ပါ။ စစ္တပ္ထဲမွာကိုပဲ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ေထာက္ခံေနတာေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ ဒါဆို ေရြးေကာက္ပြဲမွာ စစ္တပ္ကေနာက္ခံေပးထားတယ္ဆိုတာ ၾကားရဆိုးတာပဲရိွတယ္။

စိတ္ႀကိဳက္ လူစု၊ စိတ္ႀကိဳက္ ကြင္းေရြး၊ စိတ္ႀကိဳက္ ဒိုင္လူႀကီးတင္၊ စိတ္ႀကိဳက္ ေလ႔က်င္႔၊ စိတ္ႀကိဳက္ အခ်ိန္ေရြးထားတာေတာင္ အသင္းေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ပဲ မားမားမတ္မတ္ရွိတဲ႔ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို စစ္တပ္မပါဘဲ မယွဥ္ႏိုင္ရင္ေတာ႔ အဓိပၸါယ္လည္း သိပ္ မရွိေတာ႔ပါဘူး။ (အဓိပၸါယ္မရွိတာကေတာ႔ ၾကာပါၿပီ၊ အခု ရွိမလားလို႔ပါ)

စစ္တပ္က အရာရွိႀကီးေတြ အရပ္အစိုးရအဖြဲ႔ထဲ မပါတာနဲ႔ ႏို္ငံ ပ်က္မေလာက္ ေျပာေနၾကတာကလည္း မမိုက္ပါဘူး။ စစ္တပ္က ႏိုင္ငံေရးထဲ မပါတာပဲ ရွိမယ္၊ စစ္တပ္ႀကီး ဖ်က္သိမ္းတာမွ မဟုတ္ဘဲ။ ထစ္ကနဲဆို ကာကြယ္ေရး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က အာဏာသိမ္း၊ ရာစုဝက္ အုပ္ခ်ဳပ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ငယ္ေတြကို မဆိုင္တဲ႔ ရာထူးေတြေပး၊ ေငြမက္ေအာင္ က်ဳံးသြင္း၊ မလွမပ အတိတ္နဲ႔ စစ္တပ္။ သူတို႔ သူ႔ေနရာ သူေနမွ ႏိုင္ငံလည္း သိကၡာရွိမယ္။

အခ်ဳပ္ေျပာရရင္ ဘုန္းႀကီးလူထြက္က ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို ျပန္ ကပ္စားေန ရင္ ရွက္စရာေကာင္းသလို စစ္တပ္လူထြက္က စစ္တပ္ကို ျပန္ကပ္စားေန လည္း အျဖစ္မရွိရာ ေရာက္တာပါပဲ။
၂၀၁၅ မွာ စစ္တပ္က စစ္တပ္ေနရာမွာ ျပန္ေရာက္သြားရင္ ရွဳံးသည္ျဖစ္ေစ ႏိုင္သည္ျဖစ္ေစ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ ဒီထက္ သိကၡာရိွမယ္။

( ဆက္ရန္ ) 

 ဇင္ေ၀ေသာ္

Read more

ရွင္းသန္႔စိမ္းလဲ့ကြ်န္း (၉ း ၃)

ႏိုင္ငံတိုင္းက ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႔ပဲ ႀကိဳးစားေနၾကရတာ။ မႀကိဳးစားရင္ လည္း ျပည္တြင္းထဲမွာ ျပႆနာတက္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ငါ့သံုးသပ္ခ်က္ က ေျပာင္းလဲလာမယ့္ ရာသီဥတုနဲ႔မွ်တေအာင္ ေနဖို႔ပဲႀကိဳးစား။ ကမၻာေျမ ပူေႏြးလာမႈဒဏ္ကို တရုတ္တုိ႔၊ အိႏၵိယတို႔ ႀကံဳေတြ႔လာရၿပီဆိုေတာ့မွ သူတို႔ တစ္ခုခု လုပ္ကိုလုပ္မွရေတာ့မွာလို႔ သေဘာေပါက္လာၾကမွာ။ သူတို႔ ႀကိဳတင္ ခန္႔မွန္းခ်က္အရ ဝင္ရုိးစြန္းေရခဲေတြ ၿပိဳက်လာၿပီဆိုရင္ ပင္လယ္ေရ မ်က္ႏွာျပင္တစ္မီတာေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ျမင့္တက္လာမယ္တဲ့။ အဲဒါဆိုရင္ေတာ့ တို႔အတြက္ ျပႆနာပဲ။ စင္ကာပူက အေဆာက္အဦေတြကို ေရကာတာေတြနဲ႔ ေရကိုကာလို႔ ရႏိုင္တဲ့ နည္းကို ေလ့လာခဲ့ၾကဖူးတယ္။ သူတို႔ရဲ့ေနာက္ဆံုး ဆံုးျဖတ္ခ်က္က ပင္ လယ္ေရ ကို ဆီးတားတဲ့ တံတိုင္းႀကီးေတြ(Seawall) ေဆာက္သင့္တယ္တဲ့။ အဲသလိုဆိုရင္ ငါတို႔သေဘၤာဆိပ္ကမ္းက ေရကာတံတိုင္းေတြရဲ့အျပင္ဖက္မွာ ပဲ ရွိေနလိမ့္မယ္။
ဒါဆိုရင္ တို႔ပတ္ဝန္းက်င္က ကြ်န္းေလးေတြေရာ တစ္ကြ်န္းစီကြဲထြက္သြားႏိုင္ မလား။
ဒါဆိုရင္ စင္ကာပူက အဲဒီကြ်န္းစုေလးေတြရဲ့ အလယ္မွာ ရွိေနလိမ့္မယ္။ ဘာေတြျဖစ္လာႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အက်ိဳးဆက္က မရွင္းမလင္းပါပဲ။

ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ တစ္မီတာအထိ ျမင့္တက္လာမယ္ဆိုရင္ ငါတို႔ ကမ္းေျခတစ္ခ်ိဳ႕ ဆံုးရွံဳးလိမ့္မယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ရွင္သန္ေနလို႔ေတာ့ ရတယ္။ ဆိုပါေတာ့ ေျခာက္မီတာေလာက္အထိလည္း ျမင့္တက္လာမယ္၊ ေရကာတာ တံတိုင္းႀကီးေတြလည္း ေဆာက္မထားမိဘူးဆိုရင္ေတာ့ စင္ကာပူရဲ့ ငါးပံု တစ္ပံု က ပင္လယ္ေရေအာက္ ေရာက္သြားလိမ့္မယ္။

ေမး။ ။ ေနာက္ဆံုး ျဖစ္ႏိုင္ေျခက ဘာျဖစ္မလဲ။

ေျဖ။ ။ ငါက မိုးေလဝသကြ်မ္းက်င္သူမွ မဟုတ္တာ။ ဘာေတြျဖစ္ လာႏုိင္မလဲဆိုတာ ဘယ္တြက္ခ်က္တတ္မွာလဲ။ ကြ်မ္းက်င္သူေတြေျပာတာ ကို လက္ခံလိုက္ဖို႔ပဲရွိတာပဲဥစၥာ။

ေမး။ ။ အဲယားကြန္းေတြကို မွီေနမယ့္အစား အဆင့္ျမင့္ အပူပိုင္းၿမိဳ႕ေတာ္အျဖစ္ တည္ေဆာက္ယူရင္ေကာ မရႏိုင္ဘူးလား။

ေျဖ။ ။ ရာသီဥတုကို တို႔ကေျပာင္းမပစ္ႏိုင္ဘူး။ တကယ္ေတာ့ ၿမိဳ႕ တိုင္းဟာ ပိုပိုၿပီး ပူလာေနတာပဲ။ ကြန္ကရစ္ေတြ၊ ကားလမ္းေတြက အပူေငြ႔ေတြ ျပန္ဟပ္ေနလို႔။ တို႔အိမ္ေတြမွာ ေလဝင္ေလထြက္ရေအာင္ လုပ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ အဲယားကြန္းမသံုးပဲေနလို႔ ရႏိုင္မွာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အိမ္ေတြအားလံုး အျပင္ေလရေနဖို႔ဆိုတာက မျဖစ္ႏို္င္ျပန္ဘူး။ ျမင့္တဲ့ တိုက္ေတြက နိမ့္တဲ့တိုက္ေတြကို ကြယ္ေနမွာ။

ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ မေလ်ာ့က်ေစပဲ ရံုးေတြက အဲယားကြန္းေတြကို ျဖဳတ္ပစ္ဖို႔ ဘယ္လိုလုပ္ ျဖစ္ႏုိုင္မွာလဲ။ ၁၉၅၀- ခုႏွစ္ေတြတုန္းက Laycock and Ong ဥပေဒေရးရာကုမၸဏီမွာ ငါလုပ္ေနတုန္းက ေရွ႕ေနေတြရဲ့အခန္းေတြပဲ အဲယား ကြန္းတတ္ႏိုင္တယ္။ ေစ်းကႀကီးတာကိုး။ စာေရးေတြ၊ တျခားအလုပ္သမားေ တြက လဟာျပင္ရံုးမွာ လုပ္ၾကတာ။ ပန္ကာေတြ တအားဖြင့္ထားၿပီး စာရြက္ေ တြဆို လြင့္မသြားေအာင္ ဖိထားၾကရတာ။ ေန႔လည္စာ ထမင္းစားၿပီးလို႔ ေနပူ ရွိန္လည္း တက္လာေရာ စာရုိက္မွားတာေတြျဖစ္လာ၊ လုပ္အားက်ဆင္း မႈေတြ ျဖစ္လာတယ္။ ၁၉၅၅- ခုမွာ ငါကိုယ္တိုင္ရံုးဖြင့္ေတာ့ တစ္ရံုးလံုးကို အဲယားကြန္းတပ္လိုက္ တယ္။ ရံုးကေတာ့ ခပ္ေသးေသးေပါ့။ မလကၠာလမ္း၊ အမွတ္ ၁၀၊ ပထမ ထပ္မွာ။ ဒီေတာ့ ေန႔ခင္းမွာေတာင္ လုပ္အားက က်ဆင္းမသြားဘူး။

အပူနဲ႔နီးနီးကပ္ကပ္လုပ္ရတဲ့ အလုပ္ေတြ၊ လက္အိတ္ေတြ၊ ေခါင္းစြပ္ေတြ စြပ္ ထားမွ လုပ္လုိ႔ရတဲ့ အလုပ္ရံုေတြမွာ အဲယားကြန္းမရွိပဲ အလုပ္လုပ္လို႔ ဘယ္ ရႏိုင္ပါ့မလဲ။

ဒီေတာ့ တို႔မွာ ေရြးစရာမရွိေတာ့ဘူး။ တိုက္ျမင့္ျမင့္ေတြ ေဆာက္ဖို႔ပဲရွိတယ္။ ဟိုတုန္းကလို ႏွစ္ထပ္၊ သံုးထပ္အိမ္ေတြ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အစၥတာနာ မွာရွိတဲ့ အိမ္ဆိုရင္ ၁၈၆၀- ခုႏွစ္ေတြက ေဆာက္ထားတာ။ အေရွ႕ေျမာက္ ဘက္ကို မ်က္ႏွာမူၿပီး အေနာက္ေတာင္ဖက္ကလာတဲ့ မုတ္သုံေလ ကိုရ တယ္။ ေနပူကို ကာကြယ္ႏိုင္တဲ့ ေကာ္ရစ္ဒါကလည္း ေတာ္ေတာ္ရွည္တယ္။

၁၉၅၀- ခုႏွစ္ေတြတုန္းက သူတို႔ကဖိတ္လို႔ အိႏၵိယကိုေရာက္ဖူးတယ္။ တုတ္ တံရွည္ရွည္ရဲ့ထိပ္မွာ အဝတ္စခ်ည္ထားတယ္။ တုတ္တံကို တစ္ေယာက္ေ ယာက္က ေရႊ႕ေပးရင္ အဲဒီအဝတ္စက ယပ္ခပ္ေနသလို ေလရတယ္။ ဒါကို အိႏၵိယန္းေတြက punkah wallah လို႔ ေခၚတယ္။ မြတ္ဆလင္လူမ်ိဳးေတြအိမ္မွာ ေထာင့္ခြ်န္းေလးေတြပါတဲ့ တံခါးေပါက္၊ ဝရန္ တာေတြကို ေရျဖန္းေပးၾကတယ္။ ေရက အပူေငြ႔ကို စုပ္ယူတာေပါ့။ ေရ ကေနျဖတ္လာတဲ့ ေလေၾကာင့္ အိမ္ခန္းထဲမွာလည္း ေအးလာတာေပါ့။ တို႔ေနရာက ပင္လယ္ကမ္းေျခကလြဲရင္ ေလဝင္ေလထြက္ေကာင္းတဲ့ေနရာ မဟုတ္ဘူး။
ေရွးတုန္းကလူေတြ ဘယ္လိုေနခဲ့ၾကသလဲ။

မေလးေတြ အပူဒဏ္ကို ဘယ္ လိုကာကြယ္ၾကသလဲ။ သူတို႔အိမ္ေတြက ေျခတံရွည္၊ သက္ငယ္မိုး၊ သစ္သား ဝါးနဲ႔ ေဆာက္ထားတာ။ တံခါးမ၊ တံခါးေပါက္ေတြကလည္း ဖြင့္ထားၾကတာ။ မ်က္ႏွာက်က္ေတြဘာေတြလည္း မလိုဘူး။ ေလမတိုက္ဘူးဆိုရင္ေတာင္မွ သူတို႔အိမ္ေတြထဲမွာ ေနလို႔ရတယ္။ ေယာက်ၤားေရာ၊ မိန္းမေရာက လံုခ်ည္ေတြဝတ္ၾကတယ္။ ဒီေတာ့ သူတို႔ခႏၶာ ကုိယ္ေအာက္ပိုင္းကလည္း ေလရတယ္။ ေယာက်္ားေတြဆိုရင္ အေပၚပုိင္း ရင္ဘတ္ေဟာင္းေလာင္းေတာင္ ေနၾကတယ္။ အဲဒါ ငါတုိ႔ ရာသီ ဥတု အေျခ အေနပဲေလ။

ေမး။ ။ လွ်ပ္စစ္နဲ႔ေမာင္းတဲ့ကားတို႔၊ ခရီးသြားစစ္စတန္တစ္ခုလံုး ဘက္ ထရီ နဲ႔ေမာင္းတဲ့ပံုစံအထိ ေရာက္ႏိုင္ေအာင္ေကာ ဘယ္လိုရွိမလဲ။ စင္ကာပူရဲ့ ရာသီဥတုကို ပိုေကာင္းလာေစႏိုင္မလား။

ေျဖ။ ။ ဒါက လုပ္ကို လုပ္ၾကရမွာ။ အခု ဓာတ္ဆီနဲ႔ ဘက္ထရီေပါင္း စပ္ေမာင္းႏွင္တဲ့စနစ္ကို စတင္ေနၾကၿပီ။ အီလက္ထရစ္ကားျဖစ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ကုမၸဏီႀကီးေတြက R & D(Research and Development) ကို အေလး အနက္ထား လုပ္ေနၾကတယ္။ သူတို႔ကားေတြက ဓာတ္ဆီ၊ ဒီဇယ္နဲ႔ေမာင္းတဲ့ ကားေတြလုိပဲ ေကာင္းတယ္။ ျပႆနာက ဘက္ထရီက ဘယ္ေလာက္ၾကာ ၾကာခံၿပီး ဘယ္ေလာက္ျမန္ျမန္ အားျပန္သြင္းလို႔ရမလဲဆိုတာပဲ။ ဘတ္(စ္) ကားေတြေရာ ဂက္(စ္) ကိုသံုးၿပီး ေမာင္းလို႔ရတယ္။ ဒါကို တို႔ဆက္ေလ့လာ မွာ။

ေမး။ ။ ဆိုလာျပားေတြေရာ ဘယ္လိုေနမလဲ။ စင္ကာပူလို အပူ ပိုင္းၿမိဳ႕မွာ ဆိုလာျပားေတြ အလုပ္ျဖစ္မယ္လို႔ ထင္သလား။

ေျဖ။ ။ ၁၉၉၂- ခုကတည္းက ျပင္သစ္ေရနံကုမၸဏီႀကီးတစ္ခုျဖစ္တဲ့ တို တယ္(Total) မွာ အႀကံေပးအေနနဲ႔ ရွိခဲ့တယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၇- ႏွစ္သက္တမ္း တစ္ေလွ်ာက္လံုး ေရနံ၊ ေက်ာက္မီးေသြး၊ ႏူကလီးယား စြမ္းအင္ကိုသံုး လိုက္ ရင္ ဖရီကြန္စီကိုျပတဲ့ဇယားက ဒီလို(သူ႔လက္ကို အေပၚေျမွာက္ျပ တယ္) ျဖစ္ ၿပီေလ။ ဆိုလာ၊ ဒီေရစတာေတြကို အစားထိုးၿပီးသံုးလိုက္ရင္ သူတုိ႔ဖရီကြန္စီျပဇယားက ဒီလို(သူ႔လက္ကို ေအာက္ ခ်ျပတယ္) ျဖစ္သြား မယ္။

ဆိုလာျပားေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဂ်ာမန္ေတြေတာ့ သုေတသန လုပ္ေနၾက တယ္။ ဆာဟာရ သဲကႏၱာရက ေနကိုတႏွစ္ပတ္လံုးရရင္ ဥေရာပမွာ လိုအပ္ တဲ့စြမ္းအင္ အကုန္ထုတ္ေပးႏိုင္မယ္လို႔ ဆိုၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ (ရယ္လွ်က္) ဒီအတြက္ ကုန္က်ေငြက ဘယ္ေလာက္ရွိသြားမလဲ။ သဲမုန္တိုင္းေတြ က်လာ ပါၿပီတဲ့။ ဆိုလာျပားေတြ အာလံုး သဲေအာက္ေရာက္ကုန္မွာ။ အဲဒီ ဆိုလာျ ပားေတြကို ဘယ္သူက ျပန္ေဖာ္မွာတုန္း။

ငါတို႔ အေဆာက္အဦေတြအားလံုးရဲ့ အမိုးေပၚမွာ ဆိုလာျပားေတြ တပ္ဆင္ ထားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ လွ်ပ္စစ္သိုေလွာင္ရံုနဲ႔ သိုေလွာင္ထားၿပီးေတာ့ မီး အိမ္ေတြအတြက္၊ ေရေႏြးႀကိဳခ်က္ဖို႔အတြက္ တို႔သံုးလို႔ရမွာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ မိုးရြာတဲ့ေန႔၊ တိမ္အုပ္တဲ့ေန႔ေတြမွာ စြမ္းအင္အလံုအေလာက္ မရႏိုင္ျပန္ဘူး။

ဒါက ျဖစ္ေတာ့ ျဖစ္လာမွာပါ။ အခု တရုတ္ေတြလုပ္တဲ့ ဆိုလာျပားေတြက ပိုေကာင္းၿပီး ေစ်းလည္း ပိုသက္သာတယ္။ ေလနဲ႔လည္တဲ့ ပန္ကာေတြလည္း ရွိေနၿပီ။

ဆက္ရန္

 ဇင္ေ၀ေသာ္

Read more

ေမာနင္း ပို႔စ္

ဂ်ာမဏီ ၈ စပိန္ ၁။
လူးဝစ္ ဆြာရက္ ၁၀။
မန္ယူ၊ ဗန္ပါစီ ၂၀။
ျမန္မာ....ဘရိုက္ စေပါ႔တ္႔။
တရုတ္က အိႏၵိယကို လူဦးေရမ်ားလို႔ အျပစ္တင္။ ဟဲ ဟဲ။

ဂ်ာမဏီ ၈ စပိန္ ၁။

ေရာ္နာဒို တစ္ဂိုးျပန္ရတာကလြဲရင္ ဒီေန႔လည္း ဂ်ာမန္ ေဒါ႔မန္က စပိန္က ရီယယ္ကို ေလးဂိုး ေဆာ္လိုက္ျပန္ၿပီ။ ေလးဂိုးစလုံး လူဝစ္ေဒါ႔စကီး တစ္ေယာက္ထဲ ရွဴးတာ။
ဆီမီးႏွစ္ပြဲေပါင္းေတာ႔ ဂ်ာမန္ ႏွစ္သင္း ၈ ဂိုး၊ စပိန္ ႏွစ္သင္း ၁။ ကိုးနဝင္း အတိ။ ဂ်ာမန္ ရီေဗာ္လူးရွင္း တစ္ေခတ္ဆန္းၿပီ။

လူးဝစ္ ဆြာရက္ ၁၀။

လူးဝစ္ ဆြာရက္ ကေတာ႔ ငုံ႔ကိုက္မိတာေလးနဲ႔ ၁၀ ပြဲ ထိၿပီ။ သူ႕ထက္ ပြဲပယ္ ပိုမ်ားတာက ဒိုင္လူႀကီးကို တြန္းလွဲတဲ႔ ဒီကာနီယို (အခုဆန္းဒါးလင္း နည္းျပ) တဲ႔။ ၁၁ ပြဲ။
သူ႔ေျပးလမ္းကို အီဗန္ႏိုဗစ္က လက္ေမာင္းနဲ႔ ကာထားလို႔ ကာထားတဲ႔ လက္ေမာင္းကို စိတ္တိုတိုနဲ႔ ကိုက္မိတာျဖစ္မယ္။ အယူခံဝင္လည္း ၁၀ ပြဲ ပယ္က မေလ်ာ႔ေလာက္ပါဘူး။
ေနာက္ႏွစ္အထိ ၆ ပြဲ ပါသြားမယ္။ ေတာ္ေတာ္ထက္တဲ႔ သြား။

မန္ယူ၊ ဗန္ပါစီ ၂၀။

မန္ယူ ခ်န္ပီယံျဖစ္တဲ႔ အႀကိမ္နဲ႔ ဗန္ပါစီရဲ႕ ေက်ာနံပတ္ သြားၿပီးတိုက္ ဆိုင္ေနတယ္။
ဒါထက္ရယ္စရာေကာင္းတာက ပရိသတ္ထဲက စာတမ္း။ "Not nineteen forever." တဲ႔။ ၿပိဳင္ဖက္ လီဗာပူးလ္ကို လွမ္းေနာက္တာ။ ေျပာမယ္ဆို ေျပာ စရာပဲ။ လီဗာပူးလ္ကလည္း နီးယား ျဖဴခ်ားမွာေတာ႔ ၂၀ လမ္းမျမင္။
ဒီစာတမ္းကလည္း လူးဝစ္ ဆြာရက္ အနားရွိရင္ အကိုက္ခံရမယ္႔ကိန္းပဲ။

အေမရိကမွာ ဦးသိန္းစိန္တို႔က ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုေတြ ဘာေတြ ရလို႔ ဆိုပါ လား။ ျမင္းမီးဆြဲ ဦးေအာင္ေသာင္းတို႔ေတာင္ ေဝစုေတြ ရလို႔။
ဂၽြန္ကယ္ရီက ျမန္မာကို "ဘရိုက္ စေပါ႔တ္႔" တဲ႔။ မိုက္တယ္၊ ဟုတ္ဟုတ္ မဟုတ္ဟုတ္။
အေမရိကမွာဆိုေတာ႔ ဆႏၵျပတာေတာ႔ ခံရမွာေပါ႔။ ဥေရာပက ျပင္သစ္ လူ မ်ိဳးေတြနဲ႔ အာရွတိုက္သားေတြက ဆႏၵျပခြင္႔ ရလို႔ကေတာ႔ အေသ ျပတာပဲ။ မဆန္းပါဘူး။ မယုံရင္ အိႏၵိယသြားၾကည္႔။ အႀကီး အေသးပဲ ကြာမယ္။ ေန႔ တိုင္း ဆႏၵျပပြဲရွိတယ္။

တရုတ္က အိႏၵိယကို လူဦးေရမ်ားလို႔ အျပစ္တင္

သူတို႔လည္း (အိႏၵိယေတြ) တရုတ္နဲ႔ေတြ႔ေတာ႔ ခံရတာပဲ။ လူဦးေရမ်ားၿပီး လူဦးေရထိမ္းခ်ဳပ္မႈ မလုပ္လို႔ တရုတ္က ေဝဖန္ေနတယ္ တဲ႔။
ကဲ.... အဲဒါ တရုတ္။ လူးဝစ္ ဆြာရက္ကို အကိုက္ခိုင္းလိုက္ရ။

 ဇင္ေဝေသာ္

Read more

မႀကဳံဖူးသျဖင္႔ "ထူး"သည္

ေအာက္မွာ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ မိသားစုတစ္စု ေရာက္ေနလို႔ ေအာက္ကို ခဏ ဆင္းခဲ႔ဖို အတြင္းေရမႈးက ဖုန္းဆက္သည္။
ေက်းဇူးရွိသည္႔ မိသားစုဟုဆိုရမည္။ သတိပ႒ာန္သင္တန္းမ်ားကို တာဝန္ ယူ ေဆာင္႐ြက္ေပးေနသည္႔ ဒကာမ မိသားစုျဖစ္သည္။
အေဖ၊ အေမ၊ သားႏွစ္ေယာက္စလုံး မ်က္ရည္ေတြနဲ႔မုိ႔ ဘာမ်ားျဖစ္ပါလိမ္႔ဟု စိုးရိမ္ေနစဥ္မွာပင္ ဒကာက
" မက္သယူးရဲ႕ ေခြးေလး ေသသြားလို႔ တစ္အိမ္လုံး ေသာကေရာက္ေနၾက ရတယ္" တဲ႔။ (မက္သယူး သားအႀကီး၊ ၁၃ ႏွစ္သား)
မာတင္ကေရာ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ႔
"မာတင္က အဲဒီေခြးေလးကို ေလ႔က်င္႔ေပးေနတာ၊ ေတာ္ေတာ္တတ္ေနၿပီ" ဟု အေဖလုပ္သူက ေျဖသည္။
မည္သို႔ျဖစ္ေစ သူတို႔ကို ဘလက္ဇင္းလုပ္ေပးဖို႔ ေလ်ွာက္ထားသျဖင္႔ ဘလက္ ဇင္းလုပ္ေပးလိုက္သည္။

မေမးျဖစ္ေတာေပမဲ႔ မိဘေတြကေရာ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီေလာက္ႀကီး ငိုေနရတာ လဲဟု ေတြးမိသည္။ မ်က္ရည္စို႔႐ုံမ်ွ မဟုတ္ၾက။ ေခြးေလး အတြက္လား ၊ ေခြးေသလို႔ ဝမ္းနည္းေနသည္႔ သားႏွစ္ေယာက္အတြက္လား။
မိဘမ်ားအတြက္ ေခြးေသလို႔ထက္ ေခြးေသလို႔ဝမ္းနည္းေနသည္႔ သားႏွစ္ေယာက္အတြက္က ပိုေနႏိုင္သည္ဟု မဆီမဆိုင္ ေတြးေနမိသည္။
မွန္ခ်င္မွေတာ႔ မွန္ေပမည္။

ေခြးအတြက္ ေရစက္ခ် အမ်ွေဝေပးပါဦး ေလ်ွာက္ထားသျဖင္႔ ဆြမ္တစ္ရက္ အကပ္ခိုင္းၿပီး အမ်ွေဝေပးလိုက္ရေသးသည္။ မိမိအတြက္ မႀကဳံဖူးသျဖင္႔ ထူးသြား၏။

 သီဟနာဒ

Read more