ဘုရားရွင္အတြက္ ေအာ္နာရယ္ရီ စီတီဇင္ရွိပ္

အခုတေလာ ဘုရားရွင္ကို ကပိလဝတၳဳျပန္ပို႔ ဆိုေသာစကား လူေျပာ မ်ားေနသည္။ ဗီဇာသက္တန္း တိုးမရေလေသာေၾကာင္႔လား မေျပာတတ္။
ဘုရားရွင္ကို ေတာ႔ ကပိလဝတၳဳကို ပို႔လို႔ ရအံ႔မထင္၊ ႂကြလိမ္႔မည္လည္း မဟုတ္။ ပို႔မယ္ပို႔ သိဒၶတၳမင္းသားကိုေတာ႔ ပို႔လို႔ ရတန္ေကာင္း၏ဟု ဆိုႏိုင္ သည္။

ဘုရားရွင္က ကပိလဝတၳဳသား မွန္ေသာ္လည္း ကပိလဝတၳဳအေပၚ သံေယာ ဇဥ္ နည္းေတာ္မူ၏။ ၾကည္႔ပါ၊ ဘုရားျဖစ္အၿပီး ၄၅ ဝါ သက္တန္းမွာ ဘယ္နွဝါ ကပိလဝတၳဳမွာ ဝါကပ္ေတာ္မူခဲ႔သနည္း။

သား ဘုရားကို ေတြ႔လိုသျဖင္႔ အေထာက္ေတာ္မ်ား အလီလီျဖင္႔ အပင္႔ခိုင္း ခဲ႔ေသာ္လည္း ေရႊကိုယ္ေတာ္က စိတ္ပင္ လည္ေတာ္မမူခဲ႔။ လူ႕ဒုကၡအပူမ်ားကို ေအးေစရင္း ေမြးေျမကို ေမ႔ေနသည္႔သားပါေလ။

အသားညိဳညိဳ ေရႊကိုယ္ေတာ္ ဥဒါယီ ဂါထာ ၆၀ သီၿပီး ေလ်ွာက္ေတာ႔ မွ ကပိလသို႔ ေအ္ဖစ္ရွယ္ ဗစ္ဇစ္ခရီးကို လက္ခံခဲ႔သည္ မဟုတ္ပါေလာ႔။

ဘုရားရွင္ကို ကပိလဝတၳဳျပန္ပို႔ ဆိုေသာ ရဟန္းသည္လည္း အနည္းဆုံး ဥဒါယီကိုယ္ေတာ္ေလာက္ေတာ႔ စာ အေရးေကာင္းမွ ရေပမည္။ အပ်ံစား ဂါထာေတြ သီပါေလ ငါ႔ရွင္။ သင္႔အႀကံ အထေျမာက္ေကာင္း ေျမာက္ေပမည္။
At least, you try your best ေပေပါ႔။

မလုပ္ၾကပါႏွင္႔၊ ျမန္မာျပည္အေနနဲ႔ ေဂါတမဗုဒၶကို ေအာ္နာရယ္ရီ စီတီဇင္ရွိပ္ ဆက္ကပ္ၾကသင္႔သည္။ ေက်းဇူးတရား မ်ားလွ၏။
ေအာ္နာရယ္ရီ စီတီဇင္ရွိပ္ မဆက္ကပ္ႏိုင္ဘူးဆိုလ်င္ပင္ အႏွစ္ ငါးေထာင္ ၾကာ ပီအာ(PR) စေတးေတာ႔ ဆက္ကပ္ၾကသင္႔သည္။

ရန္လည္း သိပ္မျဖစ္ၾကပါႏွင္႔။ စေတးပင္ ရွိျငားေသာ္လည္း လူေတြ၊ ရဟန္းေ တြ ရန္ျဖစ္လ်င္ ပါလိေလယ်ကေတာကိုတစ္ပါးတည္း ႂကြ သြားေတာ္ မူေ ၾကာင္း သာဓက ရွိ၏။

ေက်ာင္းျပင္မွတ္စု

ကဗ်ာဆရာ ခရမ္းျပာထက္လူက စကၤာပူနဲ႔ပတ္သက္သည္႔ သူ႕အေတြ႔အႀကံဳ ကို
"ေလယာဥ္ပ်ံႀကီး စီးကာသြား ေရကူးၿပီးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္လာခဲ႔"
ဟု ကဗ်ာ ရွည္ႀကီး ေရးသည္။

ယေန႔မနက္မွာလည္း
"လမ္းေလ်ွာက္ရယ္လို႔ ထြက္ကာသြား တကၠစီငွားၿပီး ျပန္လာခဲ႔" ျဖစ္ရသည္။
ရဟန္းသြာလ်င္ ေပါ႔ပါးရမည္ဟု ဘုရားမိန္႔ဆိုသျဖင္႔ ထီးလည္း မယူမိ။
သီဟိုဠ္ႏွင္႔ တရုတ္ကိုယ္ေတာ္တို႔က ၿပဳံးစိစိၾကည္႔၏။
ေရႊသီဟိုဠ္က အသံထြက္ေအာင္ပင္ ရယ္လိုက္ေသး၏။ မတတ္ႏိုင္။

အာရွ ခ်ဥ္ဖတ္ႀကီး

ရိုဟိန္ဂ်ာ အရွဳပ္ေတာ္ပုံနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဖတ္ရတဲ႔ စာေတြထဲမွာ ဒီလူေျပာတာ သဘာဝ အက်ဆုံးပဲ။
"Nobody wants to acknowledge the large numbers of people and nobody knows what to do with them." တဲ႔။
Chris Lewa,
Arakan Project Coordinator, S.T

ပထမအပိုဒ္ "Nobody wants to acknowledge the large numbers of people " က ျမန္မာျပည္ (သမၼတ) ရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္ကို သေဘာေပါက္ ဟန္ ၫႊန္းဆိုၿပီး ဒုတိယ အပိုဒ္ကေတာ႔ သူတို႔နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘာလုပ္ရမွန္း ဘယ္သူမွ မသိဘူး ဆိုေတာ႔ ....... ၿပီးေရာ။
ျမန္မာေတြ ေစတနာပ်က္တာလည္း (ေၾကာက္တယ္ဆို ပိုမွန္မယ္) မြတ္စလင္ျဖစ္လို႔ ဆိုတာထက္ ကာမဂုဏ္ေတြ နင္းကန္လိုက္စား ကေလးေတြ အထိမ္းအကြတ္မဲ႔ ေမြးေနၾကတာေၾကာင္႔ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။
ၿပီးေတာ႔ လက္ရွိျပႆနာနဲ႔ နာက်င္ခံစားရတာေတြပါ ထည္႔စဥ္းစားရင္ ဒီကေလးေတြကလည္း ႏိုင္ငံ႔အက်ိဳးကို တစ္တပ္တစ္အား သယ္ပိုးမယ္႔ လူငယ္ေတြျဖစ္ဖို႔ထက္ မုန္းတီးမႈေတြနဲ႔ ႀကီးျပင္းလာမယ္႔ အဖ်က္သမားေ တြ ျဖစ္ဖို႔ပဲမ်ားတယ္။

Chris Lewa, ေျပာသလိုပဲ "nobody knows what to do with them"
ဒီကိစၥကို ဘယ္သူမွ လူတတ္ႀကီး ဝင္မလုပ္ရဲဘူး (အေမရိကန္ အပါအဝင္) ထိုင္းစတဲ႔ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံေတြ လုပ္ေနၾကတာကလည္း အနာဂတ္ ဗုံးေတြ ကိုယ္႔ဆီ ေရာက္မလာဖို႔ပဲ။

လူ႕ အခြင္႔အေရးသမာေတြကို ေလးစားပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ေဘာ္စတြန္ ဗုံးေပါက္ေတာ႔ အေသခံ လိုက္ဖမ္းရတာက အစိုးရဝန္ထမ္းေတြ။ ေသတာ က ျပည္သူေတြ။ လူ႕ အခြင္႔အေရးသမားေတြ လုပ္ႏိုင္တာက
"ဒီလို အၾကမ္းဖက္မႈကို ရွဳတ္ခ်တယ္"
"ဒီလို အၾကမ္းဖက္မႈကို ရွဳတ္ခ်တယ္"
"ဒီလို အၾကမ္းဖက္မႈကို ရွဳတ္ခ်တယ္"
ဆိုတဲ႔ စကားပဲ။
ဒီေတာ႔ သူတို႔ရဲ႕
"ဒီလို လူသားခ်င္း မစာနာတဲ႔ ဆက္ဆံမႈကို ရွဳတ္ခ်တယ္"
ဆိုတဲ႔ စကားကိုလည္း အစိုးရေတြက သိပ္ၿပီး နားေထာင္ေနၾကမယ္ေတာ႔ မထင္ဘူး။

မုဒိတာ အလြမ္း အားက်မႈ

ဖူကူရွီးမား
ဝါး ဟားဟား
ဂ်ပန္က ႏိုင္ၿမဲ ႏိုင္ဆဲ
အိုလံပစ္ပြဲေတာ္ လာခဲ႔ အာရွကို။



ဂ်ပန္ေတြက လူပီသတယ္
ရက္ရက္စက္စက္ ၾကမ္းၾကဳတ္ဖူးတယ္
ၿပီး.... ပက္ပက္စက္စက္ ႏူးညံ႔ျပန္တယ္။
ႏိုင္ျပတယ္ ရွဳံးျပတယ္
ရွဳံးျပတယ္ ႏိုင္ျပတယ္။

လူျဖဴေတြေၾကာင္႔ ျပာပုံဘဝေရာက္ဖူးတယ္
ၿပီးေတာ႔ လူျဖဴေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ျပတယ္
သဘာဝေဘးရန္ကို အၿပံးမပ်က္ လက္တြဲျပတယ္
ဘယ္ေနးရွင္းမွ သူတို႔ေလာက္ အသံထြက္မညီဘူး
ၿပိဳလဲျပတယ္
ကုန္းထျပတယ္။

၂၀၂၀ အိုလံပစ္အတြက္ ဖူးကူရႇီးမားကို လက္ၫွိဳးထိုးၾကတယ္
ေသခ်ာတယ္
ဂ်ပန္ေတြ အိပ္မက္အသစ္နဲ႔ ယိုစိမ္႔မႈကို ဖာေထးၾကလိမ္႔မယ္။

ဂ်ပန္ကိုသာ အတုယူႏိုင္ၾကရင္ ကမၻာကို ပစိဖိတ္ စိုးမိုးလာႏိုင္တယ္
ဒီညမွာေတာ႔ ဂ်ပန္ေတြ ငိုေနၾကတယ္
ဝမ္းသာလို႔။
မနက္ျဖန္ ပုံမွန္ ရုံးတက္ၾကလိမ္႔မယ္။
မက္ဒရစ္ကိုေတာင္ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ႔ၾကၿပီပဲ။





မုဒိတာ အလြမ္း အားက်မႈေတြနဲ႔

DISORDER IN COURT

From a little book called "Disorder in the Court." They're things
people actually said in court, word for word.

Q: What is your date of birth?
A: July fifteenth.
Q: What year?
A: Every year.