ပညတ္ေတာ္ ၁၀ ပါးနဲ႔ ငါးပါးသီလ

ထာဝရဘုရားရွင္ဟာ ခရစၥယန္ဘာသာတည္ေထာင္ဖို႔ ပညတ္ေတာ္ ၁၀ ပါးနဲ႔ အတူ အီဂ်စ္ကိုေရာက္သြားတယ္။
"ငါက ေဂါ႔ဒ္ျဖစ္တယ္၊ ပညတ္ေတာ္ ၁၀ ပါး ယူၾကမလား"
"ေနပါဦး၊ ပညတ္ေတာ္ ၁၀ ပါး က ဘာေတြလဲ"
"သူ႔သားမယားကို မက်ဴးလြန္ရဘူး စတာေတြေပါ႔"
"No, thank"
လို႔ အီဂ်စ္လႊတ္ေတာ္က ျပန္ေျပာတယ္။



ဒါနဲ႔ ထာဝရဘုရားရွင္က ဆီးရီးယားကို ဆက္ႂကြတယ္။ အရင္အတိုင္းပဲ
"ငါက ေဂါ႔ဒ္ျဖစ္တယ္၊ ပညတ္ေတာ္ ၁၀ ပါး ယူၾကမလား"
"ေနပါဦး၊ ပညတ္ေတာ္ ၁၀ ပါး က ဘာေတြလဲ"
"သူမ်ားပစၥည္း မခိုးယူရ စတာေတြေပါ႔"
"မျဖစ္ပါဘူး၊ စီးပြားေရးေတြ ပ်က္ကုန္မွာေပါ႔"
လို႔ ဆီးရီးယား လႊတ္ေတာ္ ကလည္း ျပန္ေျပာတယ္။

ေနာက္ဆုံး ထာဝရဘုရားရွင္က အစၥေရးကိုဆက္သြားၿပီး ဂ်ဴးေတြကို
"ငါက ေဂါ႔ဒ္ျဖစ္တယ္၊ ပညတ္ေတာ္ ၁၀ ပါး ယူၾကမလား"
"ယူတာကဟုတ္တယ္၊ ဆယ္ပါးလုံးယူရင္ဘယ္ေပါက္ေဈးနဲ႔ ေပးမွာလဲ"
" F.O.C( free of charge) ပါ"
"ဒါဆို ဆယ္ပါးလုံးယူမယ္"
လို႔ အစၥေရးလႊတ္ေတာ္က တညီတၫြတ္တည္း ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္။

ေဂါတမဗုဒၶလည္း ငါးပါးသီလကိုယူၿပီး ျမန္မာျပည္ကို ႂကြသြားခဲ႔တယ္။
"ငါက ဗုဒၶျဖစ္တယ္၊ ငါး ပါးသီလ ယူၾကမလား"
"ဘယ္ႏွႏွစ္ စာခ်ဳပ္နဲ႔လည္း"
"ႏွစ္ ငါးေထာင္စာခ်ဳပ္နဲ႔"
"ဒါဆို အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေသးတာပဲ။ ေလ်ွာက္လႊာတင္ထားခဲ႔ပါ၊
လႊတ္ေတာ္က မဲခြဲဆုံးျဖတ္ၿပီးရင္ အေၾကာင္းျပန္ပါမယ္"

(လႊတ္ေတာ္က ဖတ္ရွဳၿပီးေပမဲ႔ လက္ရွိမွာေတာ႔ လႊတ္ေတာ္ရဲ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြနဲ႔ (ဟဲဟဲ နည္းနည္းကြာဟေနလို႔)ကိုက္ညီေအာင္( ျပင္ဆင္ခ်က္ အခ်ိဳ႕နဲ႔အတူ) ငါးပါးသီလမူၾကမ္းကို ထပ္ၿပီး ေလ်ွာက္လႊာတင္ဖို႔ လမ္းၫႊန္ထားေၾကာင္း သိရပါတယ္)

ေနာက္ဆုံးအပိုဒ္ကလြဲရင္ အားလုံး "Wisdom from laughter" ထဲက ယူထားတာပါ။

07/07/2013

◕ ‿ ◕ အခိ်န္နဲ႔ အမွ် ◕ ‿ ◕

ေမြးေန႔ တူေနတဲ႔ သူငယ္ခ်င္း သုံးေယာက္ဟာ သူတို႔ အသက္ ၄၀ ျပည္႔ ေမြးေန႔ အတြက္ ဘယ္မွာ ညစာ စားၾကမလဲ ဆိုတာ ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ ေနာက္ဆုးံေတာ႔ Ocean View မွာ စားၾကဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ႔ အဲဒီဆုိင္က ေကာင္မေလးေတြက ေခ်ာလို႔ တဲ႔။

ေနာက္ ၁၀ ႏွစ္ၾကာေတာ႔ သူတို႔ အသက္ ၅၀ ျပည့္ ေမြးေန႔ အတြက္ ဘယ္မွာ ညစာ စားၾကမလဲ ဆိုတာ ေဆြးေႏြးၾကျပန္တယ္။ ေနာက္ဆုးံေတာ႔  Ocean Viewမွာ စားၾကဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ႔ အဲဒီဆုိင္က အစားအေသာက္ ေကာင္းသလုိ ဝုိင္ ကလည္း အပ်ံစား မို႔ တဲ႔။



ေနာက္ ၁၀ ႏွစ္ၾကာေတာ႔ သူတို႔ အသက္ ၆၀ ျပည္႔ ေမြးေန႔ အတြက္ ဘယ္မွာ ညစာ စားၾကမလဲ ဆိုတာ ေဆြးေႏြးၾကျပန္တယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ  ေနာက္ဆုးံေတာ႔  Ocean View ပဲ မွာ စားၾကဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ႔ အဲဒီဆုိင္က ေအးေအး ေဆးေဆး႐ိွၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္ ႐ွဳခင္းလည္း လွပ လုိ႔ တဲ႔။

ေနာက္ ၁၀ ႏွစ္ၾကာေတာ႔ သူတို႔ အသက္ ၇၀ ျပည္႔ ေမြးေန႔ အတြက္ ဘယ္မွာ ညစာ စားၾကမလဲ ဆိုတာ ေဆြးေႏြးၾကျပန္တယ္။  ေနာက္ဆုးံေတာ႔ ဒီဆိုင္မွာပဲ  စားၾကဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ႔ အဲဒီဆုိင္က ဝွီး ခ်ဲယား နဲ႔ တက္သြားရင္ ရလု႔ိ တဲ႔။

ေနာက္ ၁၀ ႏွစ္ၾကာေတာ႔ သူတို႔ အသက္ ၈၀ ျပည့္ ေမြးေန႔ အတြက္ ဘယ္မွာ ညစာ စားၾကမလဲ ဆိုတာ ေဆြးေႏြးၾကျပန္တယ္။ အေတာ္ၾကာေအာင္ ေဆြးေႏြးၿပီးတဲ႔ေနာက္ Ocean View မွာ  စားၾကဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္။
အေၾကာင္းကေတာ႔ အဲဒီဆုိင္မွာ သူတို႔ တစ္ခါမွ ညစာ မစားဖူးေသးလို႔ တဲ႔။

Ref: R.D. Aug.
(Wisdom from laughter ထဲက သစ္တယ္ထင္တာေလးေတြ ေ႐ြးထားတာပါ။ ၾကားဖူးရင္ ေဆာရီးပဲ။)


11/09/2012 


ဇင္ေဝေသာ္

သပိတ္ဝင္ အိပ္ဝင္ မဟုတ္ဘူး ဗ်


အခ်င္းခ်င္းျပန္ေရးရဦးမွာပဲ။ မတတ္ႏိုင္ဘူး။ ေစာေစာက ဆရာသမားေတြ လာေတာ႔ သူတို႔ခ်င္း ေျပာေနၾကတာ ၾကားလိုက္မိတယ္။
"ဒီေကာင္ႀကီး စာအုပ္ကကို ေတာ္ေတာ္ရမွာ ေနာ္"
ၾကားမိတာနဲ႔ သူတို႔စကားဝိုင္းထဲ ဝင္သြားလိုက္တယ္။
"ဘယ္လိုရတာလဲ ဦးဇင္း"
"တစ္အုပ္ ေလးေထာင္ေလကြာ၊ အုပ္ေရ ငါးေထာင္ဆိုရင္"
"ေဟာဗ်၊ စာအုပ္ဆိုင္ေတြ မေပးေတာ႔ဘူးလား၊ ေနာက္ၿပီး ျဖန္႔ခ်ီေပးသူ"
ဒီတစ္ခါ ေဟာဗ်ာက သူတို႔အလွည့္
"ေဟာဗ်၊ သူတို႔ကိုေပးရေသးတာလား၊ ဘယ္ေလာက္ ေပးရလို႔လဲ"
ဒီတစ္ခါ ေဟာဗ်ာက ကိုယ္႔အလွည့္
"ေဟာဗ်၊ ေပးရတာေပါ႔။ ျဖန္႔ခ်ီေပးသူကို ၁၅ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ စာအုပ္ဆိုင္ေတြကို ၁၅ ရာခိုင္ႏႈန္း"
"သိေပါင္ကြာ ေလးေထာင္ဆို ေလးေထာင္ မင္းပဲရတာမွတ္ေနတာ"
ဆရာေတြ ရိုးသားခ်က္က အဲသလိုေလ။

"သတင္းစာေၾကာ္ျငာ၊ စာအုပ္မိတ္ဆက္ပြဲ အတြက္ကုန္တာေတြ ရွိေသးတယ္၊ ဒါေတာင္ ေလယာဥ္စရိတ္ေတြ၊ စထရိတ္တိုင္းမ္ ေပးရတာေတြ မပါေသးဘူး၊ ရတယ္ဆိုတာက စာခ်ဳပ္အရ ႏွစ္လမွ တစ္ခါ၊ နားလည္မႈအရ ႏွစ္ပတ္ တစ္ ခါေပးေနလို႔ အသစ္ထပ္လုပ္တာေလးေတြအတြက္ေတာ႔ ေငြထပ္ မလႊဲရေသး ဘူး"
ဒါကို ရန္ကုန္ဆရာက ေထာက္ခံတယ္။
"ဟုတ္တယ္၊ သူ႔စာအုပ္ေတြက ထြက္သြားတာပဲ ရွိေသးတာ၊ ဝင္မလာေသး ဘူး"တဲ႔။
ေျပာမနာဆိုမနာ ဆရာေတြမို႔
"ဦးဇင္းတို႔ကလည္း ဆြမ္းစားႂကြလို႔လွဴလိုက္တာကမွ သပိတ္ဝင္အိပ္ဝင္၊ တစ္ခါတည္း ရ၊ လုံးကနဲ ရ၊ ဘယ္သူ႔မွလည္း ခြဲေပးစရာ မလုိ" လို႔ေလ။



ဒီေခတ္မွာ (ေစာေစာကေတာ႔ ဘာသာေရးေလာက္ပဲ ေရးၾကတာေလ၊ ဥပမာ ငါ႔ကို မခ်စ္နဲ႔၊ အခ်စ္နဲ႔ ဝိပသနာတို႔လို) ပုံစံမ်ိဳးစုံ၊ လိုင္းမ်ိဳးစုံနဲ႔ ရဟန္းလတ္ေတြ စာေရးလာေနလို႔ အားလုံးကိုယ္စား ပုံရိပ္ေလးတစ္ခု စာဖတ္သူေတြအတြက္
ေပးလိုက္ရတာပါ သစၥာမိုးေဝ ေရ။
စာေရးေနသူေတြက သူသူကိုယ္ကိုယ္ မေနႏိုင္လု႔ိ(သို႔)ဝဋ္ေႂကြးမို႔ ေရးေနၾကတယ္ ထင္ပါတယ္။ (အျခားလုပ္စရာေတြလည္း ရွိသားနဲ႔)

စီ..မံ..ခန္႔...ခြဲ....မႈ



ပန္းခ်ီ - ဦးလွေပၚ(မႏၱေလး) Source
စစ္ကိုင္းတိုင္း၊ ျမင္းမူၿမို႕နယ္၊ လက္ပန္ဆိုတဲ႔ ရြာေလးမွာ "ပန္ေမတၱာ"လို႔ေခၚတဲ႔ နာေရးအသင္းရွိတယ္။ ပရဟိတသမားေလးေတြ ဖြဲ႔ထားတာ။
တေလာက (အနည္းဆုံး) တိုင္းအဆင္႔ပါဝါရွိတဲ႔ ဆရာေတာ္တစ္ပါးက ရွိၿပီးသား ကို အားေပးေထာက္ပံ႔ဖို႔ထက္ သူ႔လက္ေအာက္မွာ အဖြဲ႔သစ္ ထပ္ဖြဲ႔ဖို႔ စိတ္ ညြတ္ေတာ္မူတယ္။
ဒါနဲ႔ "ကိုးဆယ္ဆ" ဆိုတဲ႔ နာေရးအသင္း ထြက္ေပၚလာျပန္္ေရာ(နာမည္ေလးက သင္းသကို)။ အတိုက္အခံ ပရဟိတနာေရးအသင္းေပါ႔။ ဟဲ ဟဲ။
သိပ္ မတည့္ၾကေတာ႔ဘူး။
မၾကာပါဘူး၊ ရြာမွာ လူတစ္ေယာက္ ဆုံးေရာ။
လက္ရွိအဏာရ နာေရးအသင္းကလည္း အသုဘခ်ေပးဖို႔ ေရာက္လာ၊ အတိုက္အခံ နာေရးအသင္းကလည္း ေရာက္လာ။
အသုဘကို သူ ခ်မယ္၊ ငါခ်မယ္ေတြ ျဖစ္ကုန္ေရာ။
လက္ရွိအဏာရ နာေရးအသင္းကလည္း ဒါက ငါတိ႔ု လုပ္လာတဲ႔ အလုပ္ေတြပဲ။ မင္းတို႔က အခုမွ.............။
အတိုက္အခံ နာေရးအသင္းကလည္း ဒါေတြ ငါတို႔ မသိဘူး။ ငါတို႔ခ်မယ္။ ငါတို႔ကို႔ ဖြဲ႔ေပးသြားတဲ႔ ဆရာေတာ္က တိုင္းဥကၠဌဆရာေတာ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ၊ ဝန္ႀကီးေတြ ကိုးကြယ္တဲ႔ဆရာေတာ္။ ရြာကိုႂကြလာတာေတာင္ တိုင္းအရာရွိေတြပါလာတယ္။

မာန္ေလးေတြလည္း ပါတယ္။ အရင္က တည့္ေနတဲ့ရြာေလး အခု ကြဲကုန္ေရာ။
ကဲ ဘာကို အျပစ္တင္မလဲ
အရင္က ရွိေနၿပီးသား "ပန္ေမတၱာ"ကိုလား။
အတိုက္အခံ နာေရးအသင္း"ကိုးဆယ္ဆ"ကိုလား။
ႏွစ္ေယာက္ၿပိဳင္တူ မေခၚဘဲ တစ္ေယာက္တည္းဆြဲေခၚတဲ႔ ေသမင္းကိုလား။

အဲဒါ ရြာအဆင္႔ပဲ ရွိေသးတာေနာ္။
စီ မံ ခန္႔ ခြဲ မႈ။
အဲဒါ အူၿပီဆိုရင္ လူေကာင္း၊ လူရိုးေတြ ရန္သူျဖစ္ကုန္ၾကေရာ။

ႏႈိးေဆာ္အပ္ပါသည္ ~~~


ယေန႔ ဝါတြင္းဥပုတ္ေန႔မဟုတ္ပါ။ ဘာေန႔ထူးေန႔ျမတ္မွလည္း မဟုတ္ပါ။
ထို႔ေၾကာင္႔ ကိုယ္ ႏႈတ္ ႏွလုံး သုံးပါးလုံးကို တတ္ႏိုင္သေရြ႕ ေစာင္႔ထိန္းႏိုင္ၾကရန္
ဗုဒၶဘာသာေရာ မဟုတ္သူမ်ားကိုပါ သတိေပးႏႈိးေဆာ္အပ္ပါသည္။