ႂကြားသတင္း
စာအုပ္ကို အကဲစမ္းတဲ႔ အေနနဲ႔ ပထမအႀကိမ္ တစ္ေထာင္ပဲရိုက္တာ၊ လီနဲ႔ဇင္ တြဲထြက္လာေတာ႔ တစ္ပတ္မျပည့္ခင္ ျပတ္ထြက္သြားေရာ တဲ႔။ ထပ္ရိုက္ေနရၿပီ။ အားေပးၾကခ်က္ေတာ႔။ ေက်းဇူးတင္ရပါတယ္။
Time to change
"ဘယ္ေန႔ တို႔ေက်ာင္းမွာ ဘာ ပြဲရွိတယ္ေဟ႔" ဆိုရုံနဲ႔ သံဃာငယ္ေတြက ဘာမွ မေမးရဲဘဲတကၠစီငွားၿပီး ႂကြၾကရတယ္။ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ႔ ေက်ာင္း က ဒကာတစ္ေယာက္က တကၠစီခေပးေပါ႔၊ အျပန္လည္း အဲသလိုပဲ။
ဒါေတာ႔ မဟုတ္ေသးဘူးဆိုၿပီး ေရွ႕က ေက်ာင္းထိုင္သြားတဲ႔ ဆရာေတာ္ေတြ ကို ျပင္ဖို႔ေလ်ွာက္ၾကည့္တယ္။ လုပ္မသြားၾကဘူး။
ကိုယ္ေက်ာင္းထိုင္ျဖစ္ေတာ႔မွ အစည္းအေဝးမွာ
"တနဂၤေႏြေန႔၊ ပြဲရွိတဲ႔ေန႔ေတြမွာ ကားရပ္စရာ ေနရာမေလာက္လို႔ လမ္းေဘး မွာ ရပ္ခြင္႔ျပဳဖို႔ အစိုးရဆီက ခြင္႔ေတာင္းထားရတယ္။ ဒါေတာင္ ကိုယ္ပင္႔တဲ႔ ဆရာေတာ္ေတြကို ကားနဲ႔ အႀကိဳအပို႔မလုပ္ႏုိင္ဘူးဆိုေတာ႔ အဓိပၸါယ္ လုံးဝ မရွိေတာ႔ဘူး။ ေနာက္ၿပီး အရင္ဆရာေတာ္ႀကီးက ဝါအႀကီးဆုံး၊ ငါက ေက်ာင္းထိုင္ေတြထဲမွာ အငယ္ဆုံး၊ ကားအႀကိဳအပို႔ လုပ္ကိုလုပ္မွ ရမယ္၊ Time to change" လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။
အခုဆို ဆရာေတာ္အႀကိဳအပို႔ကားေတြက သီးသန္႔၊ ကားဆရာေတြ လည္း သီးသန္႔ အဖြဲ႔လိုက္ပဲ။ ဘယ္သူက ဘယ္ေက်ာင္း၊ ကားနံပတ္က ဘာ။ ကားအေရာင္က ဘာအေရာင္၊ ဘယ္အခ်ိန္ေရာက္မယ္ဆိုတာ ႀကိဳ ဖုန္းဆက္။ အားလုံး ကြက္တိ။
ဆြမ္းခံေကၽြးမယ္႔ ရဟန္းမ်ား
အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင္႔ မျဖည့္ဆည္းႏိုင္ခဲ႔ရင္ေတာင္
အနည္းဆုံး သူမ ဝန္ခံ ကတိျပဳလိမ္႔မယ္။
ဒီပြဲမွာ
သူမဟာ Nothing to lose
သူမဆီမွာလည္း Nothing left.....။
ႏိုင္ငံေရး ကစားပြဲဆိုေတာ႔
အေရာင္အေသြးကလည္း ကြဲေပမေပါ႔
သာသနာဖ်က္မႀကီး ဆိုသူကဆို
ဒါေပမဲ႔ ဓမၼပဒ စတိုရီထဲကလို
ဆြမ္ခံေကၽြးပါ႔မယ္ မယ္ေတာ္ႀကီး ဆိုတဲ႔ရဟန္းေတြလည္း
မနည္းပါဘူး။
ေခတ္စကားနဲ႔ ေျပာၾကည့္ေတာ႔
ေဒၚစုကို ခိုင္းၾကည့္ပါ
အန္တီစုကို ခိုင္းၾကည့္ပါ
အေမစုကို ခိုင္းၾကည့္ပါ
မယ္ေတာ္ႀကီးစုကို ခိုင္းၾကည့္ပါ။ ။
ဇင္ေဝေသာ္
ေတာ္ပါေသးရဲ႕
ေလာ႔စ္ အိန္ဂ်လိကေန ဟာဝိုင္ယီကို မလႊတ္လိုက္မိပါေစနဲ႔
(ေတာ္ပါေသးရဲ႕၊ ဓမၼေဘရီဆရာေတ္ႀကီးနဲ႔ ဓမၼဂဂၤါတို႔ ပါမသြားလို႔)
