၁။ ဂ်င္မီကာတာဟာ သာမန္အရည္အခ်င္းေလာက္နဲ႔ (သမၼတမျဖစ္ခင္အထိ သိပ္ ေတာ္၊ သိပ္ ေပၚျပဴလာျဖစ္သူမဟုတ္ဘူးလို႔ ဆိုလိုပါတယ္) တူတူတန္တန္သမၼတျဖစ္လာခဲ႔တယ္။
၂။ ဂ်င္မီကာတာဟာဟာ ပညာရွင္စကားကို နားေထာင္တယ္၊ အစိုးရ အဖြဲ႔အစည္းကို ေတာင္႔တင္းေအာင္ဖြဲ႔စည္းႏိုင္တယ္။ (ဂ်င္မီကာတာအစိုးရကို ကစ္ဆင္းဂ်ားလို၊ ဟန္တင္တန္လို ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ က်ားကန္ေပးထားတယ္။ ဒါဆို ရၿပီေပါ႔)
တစ္ကို မေဆြးေႏြးေတာ႔ပါဘူး။ မရွင္းရင္ ကြင္းစကြင္းပိတ္ကို တစ္ေခါက္ ထပ္ဖတ္ေပးဖို႔ အႀကျံပဳပါရေစ။ က်ေနာ္ဟာ သမၼတဦးသိန္းစိန္ (သို႔) ငါတို႔ရဲ႕ဂ်င္မီ ကာတာလိုေတာင္စိတ္ကူး႐ိုင္းရိုင္း ယဥ္ၾကည့္ခဲ႔မိဖူးသူ တစ္ေယာက္ပါ။
ဒီလို ယွဥ္ရာမွာလည္း အေၾကာင္းရွိပါတယ္။ သမၼတရာထူးကို အရယူၿပီး (ေရြးခ်ယ္ျခင္းခံခဲ႔ရၿပီးလို႔ သုံးစြဲရင္လည္း အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိမွန္ေကာင္း မွန္ႏိုင္ပါတယ္) ဦးသိန္းစိန္ဟာ ပညာရွင္ေတြကို အႀကံေပးအေနနဲ႔ ေခၚသြင္း ခဲ႔ပါတယ္။
အေရအတြက္အားျဖင္႔ၾကည့္ရင္ သူ႕ အႀကံေပးအဖြဲ႔ဟာ ဂ်င္မီ ကာတာနဲ႔ ယွဥ္ႏိုင္လိမ္႔မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ေနာက္မွာ သမၼတ အႀကံေပးဆိုတာေတြ ပါေနတတ္လို႔ပါ။ ဒါေပမဲ႔ ဒီအထဲမွာ ကစ္ဆင္းဂ်ားလို၊ ဟန္တင္တန္လိုပုဂၢိဳလ္ေတြ ပါ၊ မပါ။ ပါခဲ႔ရင္ သူတို႔ရဲ႕ ေျပာေရးဆိုခြင္႔ အတိုင္း အတာ ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ။ ေျပာေရးဆိုခြင္႔ရွိတယ္၊ သမၼတကလည္း သေဘာတူတယ္။ ဒါဆို အလုပ္စလို႔ရၿပီလား(ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ သမၼတမွာ အာဏာဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ စတာေတြကို က်ေနာ္တို႔ မသိႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ ဒါေတြဟာ သမၼတဦးသိန္းစိန္နဲ႔ ဂ်င္မီကာတာတို႔ရဲ႕ အထင္ကရ ျခားနားခ်က္ ႀကီး ျဖစ္ေနႏိုင္ပါတယ္။
အႀကံေပးအခ်ိဳ႕ကို မစခင္(ဥပမာ နာမည္ႀကီး မဟာသႏၱိသုခ (သမၼတ ႀကီး ေလသံနဲ႔ဆို) ယဥ္ေက်းမႈပြတ္တိုက္ျခင္း။) အစိုးရ အဖြဲ႔ကို အရင္ၾကည့္ မိပါတယ္။ အစိုးရ အဖြဲ႔ကိုၾကည့္တယ္ဆိုရာမွာလည္း လက္လွမ္းမမီ လွတဲ႔ ျပည္တြင္းအဖြဲ႔ကိုအသာထားၿပီး( အသာထားဆိုေပမဲ႔ လူထုဆက္ ဆံေရး(ပီအာ)မစြံလွဘူးဆိုတာက ဟိုးေလးတေၾကာ္ေၾကာ္ တက္တက္လာ တတ္ပါတယ္) နီးစပ္တဲ႔ ျပည္ပအဖြဲ႔ကို ၾကည့္မိတယ္။ ဒီအထဲမွာ ေရႊတိဂုံ ကိတ္မုန္႔ျဖစ္ရတဲ႔ ကိစၥလည္း ပါတာေပါ႔။
ထားပါ။ ျပည္တြင္းမွာ လူထုဆက္ဆံေရး အေရးႀကီးၿပီး ျပည္ပမွာက လူထုဆက္ဆံေရးေရာ ႏိုင္ငံတကာဆက္ဆံေရး(အိုင္အာ)ပါ အေရးႀကီးလာတယ္။
ႏိုင္ငံတကာဆက္ဆံေရးအတြက္ အနည္းဆုံး ဘာသာစကား ေကာင္းေနရမယ္။ ဒီေနာက္မွ အရည္အခ်င္း။
ဦးသိန္းစိန္အစိုးရထဲမွာ ဘယ္သူေတာ႔ ဘယ္ရာထူးရသြားတယ္ဆိုတဲ႔ အသံေတြၾကာရတိုင္း က်ေနာ္ေတာ႔ သက္ျပင္းခ်မိတယ္။ သူတို႔အတြက္ ဝမ္းသာေပမဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ ဝမ္းနည္းတယ္။
ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ သံအမတ္အမ်ားစုဟာ အဂၤလိပ္စကား ေလလုံးမကြဲၾကဘူး။ ဒါျဖင္႔ ျမန္မာလိုေရာ။ ေမးစရာ။ သိပ္မကြဲၾကျပန္ဘူး။ အဂၤလိပ္ တစ္လုုံးမွ မတတ္တဲ႔ဆရာေတာ္ႀကီးေတြနဲ႔ စကားေျပာရင္ အိုးနင္းခြက္နင္း အဂၤလိပ္ေဝါဟာရေတြ ပါပါလာၿပီး အဂၤလိပ္ေျပာရမယ္႔ ႏိုင္ငံျခားသားနဲ႔ က်ေတာ႔ ျမန္မာစကားတခ်ိဳ႕ (ဟို၊ အင္း စတာေလာက္ပါ၊ က်ေနာ္တို႔ သမၼတႀကီးကဆိုတဲ႔အထိ မေရာက္ပါဘူး)ပါလာျပန္ေရာ။
အဓိက ဘာသာစကားအားနည္းသူဟာ စကားေျပာဖို႔ တြန္႔ေနတတ္ပါတယ္(ငါလို သံအမတ္ႀကီးရဲ႕ စကားကို အျဖစ္မရွိ သတင္းေထာက္ေတြက နားမွလည္ပါ႔မလား မသိ၊ သူတို႔ရဲ႕ လ်ွာမထိအာမထိ လူပ်င္းအဂၤလိပ္နဲ႔ ျပန္ေမးလာရင္ ငါလို သံအမတ္ႀကီး နားလည္ပါ႔မလား မသိ)။ ဒီေတာ႔ စကားဝင္ေျပာဖို ယုံၾကည္မႈ မရွိတတ္ၾကဘူး။ ၾကာေတာ႔ မေျပာလည္းရတာပဲေလဆိုၿပီး ဘာမွကို မေျပာၾကတာ။ ေရငုံႏႈတ္ပိတ္ပဲ။ ေနရဲ၊ ေနရက္ေတြ။
ဒီလိုနဲ႔ မေန႔ကလိုကိစၥမ်ိဳးေတြမွာေတာင္ အစိုးရခ်င္း ေတာင္းဆိုမႈ၊ ကာယကံရွင္မိန္းကေလးကို အားေပးမႈ ကိစၥေတြမလုပ္ၾကဘူး။ ေပေတေတနဲ႔ကို မဆိုင္သလိုေနၾကတာ။ (အရင္ကလို ဆိုလိုတာပါ၊ မေန႔ကကိစၥ မသိရေသး)
အစိုးရအဖြဲ႔ (ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ)၊ အႀကံေပးအဖြဲ႔ေၾကာင္႔ ဂ်င္မီကာတာျဖစ္လာခဲ႔တယ္။
ဦးသိန္စိန္နဲ႔ပတ္သက္တဲ႔ ဂ်င္မီကာတာအိပ္မက္ဟာ တျဖည္းျဖည္း ပါးလာတယ္။ သူ႔မွာ အဖြဲ႔သာရွိၿပီး ပြဲဖ်က္သူ၊ ပတ္မေဖာက္သူေတြ မ်ားေနတယ္။ ဒါေတာင္ အထင္ကရ ယဥ္ေက်းမႈပြတ္တိုက္ေစျခင္းႀကီး ထည့္မေပါင္းရေသးဘူး။
ဆက္ရန္
Post a Comment