မစၥတာခ်ိဳင္းနား - မိတ္ဆက္

ဦးရဲထြဋ္ ညႊန္းမယ္ဆို ညႊန္းေလာက္ပါတယ္။ ေတလာက ဦးေနဝင္းအေပၚ အေကာင္းျမင္တာေတြရွိတယ္။ စာအုပ္လက္ေဆာင္ေပးသြားတဲ႔ ပါေမာကၡ ကေတာ႔ "ေတလာက အေကာင္းျမင္တာမ်ားလြန္းတယ္၊ ဖတ္ၿပီးရင္ အျမင္ေျပာျပပါအုံး၊ ေဆြးေႏြးၾကည့္ရေအာင္" မွာထားခဲ႔တယ္။
မစၥတာခ်ိဳင္းနား မျပတ္ေသးလို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ မကိုင္ႏိုင္ေသးပါဘူး။ ထူထဲ လြန္းတာေၾကာင္႔ ဘာသာျပန္ဖို႔ထက္ ထုတ္ႏႈတ္ ေဝဖန္ဖို႔ေကာင္းမယ္႔ စာအုပ္မ်ိဳးျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ႔ ဦးေနဝင္း ငယ္ဘဝအေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေရရာတဲ႔ အေထာက္အထား ဘာမွ မရွိျခင္းပဲ။ တစ္မ်ိဳးစီ ေဆာ္ေနၾကတယ္။
(June 27, 2015)

 သူမက ကြၽန္ေတာ့္ ေျဖရွင္းခ်က္ကို လက္မခံ။ ယခု ျပႆနာ ေျပလည္သြားလုိလွ်င္ စက္႐ုံနံပါတ္သုံး ေျမေနရာအစား အလုပ္သမားေဆာင္ အေဟာင္းမ်ားကို ယူရမည္ဟု ဆုိလာသည္။ သူမ ကမ္းလွမ္းခ်က္က ဘယ္လုိမွ မျဖစ္ႏိုင္။
''အလုပ္သမားေဆာင္ အေဟာင္းအေဆြးႀကီးကို ယူၿပီး ကြၽန္ေတာ္တုိ႔က ဘာလုပ္ရမွာလဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီကိစၥေတြ အားလုံး ကြၽန္ေတာ္တု႔ိနဲ႔ မစၥတာဇူအၾကားမွာ ေျပာခဲ့၊ သေဘာတူခဲ့ၿပီးပါၿပီ''
''ေကာင္းၿပီ၊ ဒါဆုိ ကေလးမူႀကဳိေက်ာင္းကိုေရာ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ၊ စက္႐ုံနံပါတ္ႏွစ္ရဲ႕ ေနာက္ေက်ာဘက္မွာ မူႀကဳိေက်ာင္း ရွိတယ္''
''ကေလးမူႀကဳိေက်ာင္း ဟုတ္လား။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔က ဘီယာခ်က္ မွာေလ။ အဲဒီ ကေလး မူႀကဳိေက်ာင္းနဲ႔ ဘာသြားလုပ္ရမွာလဲ''
ကေလးမူႀကဳိေက်ာင္းကို လက္မခံျပန္ေတာ့ ေရသန္႔စင္ စက္႐ုံဆီ သူမက ဦးတည္ သြားျပန္သည္။
''ေရသန္႔စင္စက္ဆုိရင္ေကာ ဘယ္လုိလဲ၊ ဒါကေတာ့ ရွင္တုိ႔အတြက္ အသုံးက်ႏိုင္ပါတယ္''
ထုိ႔ေနာက္ စကားအေျခအတင္ ေျပာၾကရင္းအခ်ိန္ေတြသာကုန္သြားသည္ ေဆြးေႏြးပြဲက ဘယ္ဆီကုိမွ မေရာက္။ ထုိေနာက္ သူမက အဆီအေငၚမတည့္လွေသာ ယုတၱိတစ္ခု ခ်ျပ လာျပန္သည္။
''ေရေႏြးၾကမ္း ပန္းကန္လုံးေတြကို ဝယ္ၿပီးဆုိရင္ ပန္းကန္ေတြမွာ အကြဲအအက္ေတြ ပါ၊ မပါ စစ္ေဆးရမွာက ရွင္တုိ႔ ဝယ္သူရဲ႕ တာဝန္ပဲေလ''
''ဒါက မွန္ပါတယ္၊ အခုဟာက ဝယ္ထားတဲ့ ပန္းကန္ေတြ ေရာက္မလာတာေလ၊ ပန္းကန္လုံးေတြ ေရာက္မလာရင္ေတာ့ ေရာင္းသူက အေလ်ာ္ေပးရမွာေပါ့''
''ဒါက လုံးဝ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ကြၽန္မက ဆန္ဝယ္ဖုိ႔ထားတဲ့ ေငြနဲ႔ ဆီမဝယ္ႏုိင္ဘူး။ ဒီကိစၥအတြက္ ကြၽန္မဆီမွာ ေငြတစ္ျပားမွ မရွိဘူး''
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ အေျခအတင္ စကားေတြက မုန္႔လုံးစကၠဴကပ္၊ ဘာ အေျဖမွလည္း ထြက္မလာ၊ စားပြဲတစ္ဖက္ျခမ္းစီမွာ ထုိင္ရင္း တစ္ေယာက္ ကို တစ္ေယာက္ပဲ ႐ႈတည္တည္ပဲ ၾကည့္ေနၾကသည္။ (July 27, 2016)

ၿမဳိ႕ေတာ္ဝန္ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံ၊ ေနာက္ဆုံး ႐ုပ္ျမင္သံၾကားသတင္း အ႐ိုက္ခံရသည္အထိ ေစာင့္လုိက္ရသည့္အခ်ိန္က ဆယ္ရက္သာ ၾကာခဲ့သည္။ သာမန္ အားျဖင့္ဆုိလွ်င္ ၿမဳိ႕ေတာ္ဝန္အဆင့္ကို အသာထား လက္ေထာက္ဒါ႐ိုက္တာ တစ္ေယာက္ႏွင့္ ေတြ႕ခြင့္ရဖုိ႔ပင္ လေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာျမင့္ေနတတ္သည္။ ၿမဳိ႕ေတာ္ဝန္ကေတာ့ အျပင္လူတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ ေတြ႕ခြင့္ပင္ မရွိ။ ႏိုင္ငံေတာ္ေကာင္စီက အေမရိကန္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ သတင္းကိုသာ ၾကားေနရၿပီး တုိးတက္မႈ တစ္စုံတစ္ရာ မေတြ႕ျမင္ရဟု ဖိအားေပးလာသျဖင့္ ဒုတိယၿမဳိ႕ေတာ္ဝန္က ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ႏွင့္ အျမန္ေတြ႕ဆုံၿပီး ႐ုပ္ျမင္သံၾကားသတင္း ႐ိုက္ကူးလုိက္ျခင္းသာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေနာက္မွ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔သိလိုက္ရသည္။ အစိုးရအရာရွိမ်ား ႏုိင္ငံေရးသေဘာ အရ ႐ုတ္တရက္ လာေရာက္ေတြ႕ဆုံၿပီး မၾကာမီ ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ ေပ်ာက္သြားျခင္းမ်ိဳးက တ႐ုတ္ျပည္မွာ အထူးအဆန္းေတာ့ မဟုတ္။ သို႔ေသာ္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔အတြက္ အျမတ္ရလိုက္ပါသည္။ ထုိအရာက Five star ဘီယာခ်က္ စက္႐ုံကို သြားေရာက္ၾကည့္႐ႈခြင့္ ရလုိက္ျခင္းပင္။
(July 26, 2016)