ဖရီးသင္႔ကား ( Free Thinker ) မ်ားလာရျခင္း အေၾကာင္းရင္းတစ္ခု


" ယဥ္ေက်းတဲ႔ ကမၻာ႔ ႏိုင္ငံႀကီးေတြဟာ သူ႕လူမ်ိဳးမဟုတ္၊ သူ႕ျပည္တြင္း မွာ ေမြးတာလည္းမဟုတ္၊ ကိုးကြယ္မႈခ်င္း လုံးဝမတူမွန္းလည္းသိတဲ႔ သူမ်ားႏိုင္ငံေတြက ဒုကၡသည္ေတြကို ကိုယ္တာေတြထားၿပီး ဘာလို႔မ်ား ႏွစ္ စဥ္ လက္ခံေနၾကတာပါလိမ္႔"

လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္လေလာက္က ယူေကရဲ႕ ယုံၾကည္ကိုးကြယ္မႈနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ႔ သတင္းတစ္ပုဒ္ ပါလာတယ္။ စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းတာက ဒီႏွစ္ေတြမွာ ဖရီးသင္႔ကားေတြ ပိုလို႔တိုးပြားလာေနတယ္တဲ႔။ ယူေကမွာဆိုေတာ႔ ဒီ ဖရီး သင္႔ကားေတြ ဘယ္ကခြဲထြက္လာတာလဲဆိုတာ စဥ္းစားရတာ သိပ္ မခက္ လွပါဘူး။ မဆိုစေလာက္ ဗုဒၶဘာသာ၊ ကိုလိုနီပါ အိႏိၵယန္း ဟိႏၵဴတခ်ိဳ႕ကလြဲ ရင္ ခရစၥယန္နဲ႔ အစၥလမ္က ( ခရစၥယန္ထဲက ပိုမ်ားႏိုင္တယ္ ) ခြဲထြက္ လာ တာေတြပဲ ျဖစ္ဖို႔မ်ားပါတယ္။
ဘာျဖစ္လို႔ ဖရီးသင္႔ကားျဖစ္ၾကရတာလဲဆိုတဲ႔ အေျဖကေတာ႔ အမ်ားႀကီး ရိွေနႏိုင္ပါေတာ႔တယ္။
ေသခ်ာတာက ဘာသာေရး အဆုံးအမေတြအေပၚ သံသယရွိမႈ၊ ေကာင္းေ နၿပီးတာပဲ ဘာသာမရွိလည္း ျပႆနာမရွိဆိုတဲ႔ ယုံၾကည္မႈ၊ ေနာက္ၿပီး ဘာသာေရးေနာက္ခံ အၾကမ္းဖက္မႈေတြလည္း ေသခ်ာေပါက္ ပါႏိုင္ပါတယ္။ အစိုးရကို ေပးရမယ္႔အခြန္ကိုမေပးလို႔ အဖမ္းခံရႏိုင္ေပမဲ႔ ဘယ္ဘာသာကိုမွ မကိုးကြယ္လို႔ေတာ႔ လာဖမ္းလို႔ မရဘူးေလ။

အၾကမ္းဖက္မႈတိုင္းမွာ ဟိုဖက္ ဒီဖက္ ခိုင္လုံတဲ႔အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ ရိွေန ၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ သူမွန္ ငါမွန္က တုတ္ထမ္း ဓားထမ္းျငင္းမွရတာမ်ိဳးပါ။ ဘယ္ေတာ႔မွလည္း တုတ္၊ ဓားနဲ႔ အေျဖရွာလို႔ မရတတ္ဘူး။
မိတၳီလာကေန ရမည္းသင္းကို ကူးသြားတယ္။ ဘယ္သူက ဘယ္သူ႕ကို ဘာေတြ မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္လုပ္ထားလို႔ ဒီလိုေတြ ျဖစ္ရတာလဲဆိုတာ ရမည္းသင္းမွာ မေနဖူးသူေတြ က်က်နန မသိႏိုင္ဘူး။ ဒီ မခံမရပ္ႏိုင္မႈေတြ ကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ ဒီမိုကေရစီကို ေစာင္႔ေနၾကရတာလား၊ ဒါဆိုရင္ေတာ႔ ဒီမိုကေရစီလည္း ဓားစားခံ ( ဒုတ္စားခံလို႔ ေခၚရင္လည္း ရမယ္ထင္တယ္ ) ျဖစ္သြားရျပန္တယ္။ ၿပီးေတာ႔ ေရွ႕ ေျခတစ္လွမ္းတက္လာတဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္ဟာ ေနာက္တစ္လွမ္း ( တခ်ိဳ႕က ႏွစ္လွမ္းလို႔ေတာင္ ေျပာၾကတယ္ ) ျပန္ဆုတ္သြားတယ္။

ယဥ္ေက်းတဲ႔ ကမၻာ႔ ႏိုင္ငံႀကီးေတြဟာ သူ႕လူမ်ိဳးမဟုတ္၊ သူ႕ျပည္တြင္း မွာ ေမြးတာလည္းမဟုတ္၊ ကိုးကြယ္မႈခ်င္း လုံးဝမတူမွန္းလည္းသိတဲ႔ ဒုကၡသည္ေတြကို ကိုယ္တာေတြထားၿပီး ဘာလို႔မ်ား ႏွစ္စဥ္ လက္ခံေနၾက တာပါလိမ္႔။
ဆိုက္ပရပ္ကိစၥက ပိုႀကီးက်ယ္ေနေတာ႔ ျမန္မာ႔သတင္းက ( တစ္ပိုင္ တစ္ႏိုင္ ကိုယ္႔အသံနဲ႔ကိုယ္ ေအာ္ေနၾကရတဲ႔ ေဖ႔စ္ဘုတ္ကလြဲရင္ ) အဂၤလိပ္လို သတင္းစာေတြမွာ ဒုတိယေနရာ ေရာက္သြားတယ္။
ကံေကာင္းတယ္ လို႔ ေျပာ ရမလား၊ ကံမေကာင္းတာေတာ႔ ေသခ်ာတယ္။

ဒီလိုေတြ ႀကံဳေတြ႔ရတာမ်ားရင္ ကမၻာမွာ ဖရီးသင္႔ကားေတြ ပိုမ်ားလာမယ္ဆို တာ ေဗဒင္ေမးစရာ မလိုေလာက္ဘူး။ ဘာသာေရး ျပႆနာေတြ လတ္တေလာ ေျပလည္ဖို႔ အေျဖရွာေတြ႔ၾကေသးဟန္လည္းမတူေသးဘူး။ အရင္က ဘာသာေရးအေျခခံ ျပႆနာေတြဆိုတာ နယ္ခ်ဲ႕မႈေတြနဲ႔ ေရာေထြးေနတယ္။ အခုလည္း နယ္ေျမလုမႈက မၿပီးေသးဘူး၊ ဒါ႔အျပင္ အခု ဘာသာေရးျပႆနာေတြက ဒုတ္၊ ဓား၊ မီးတုတ္၊ မုဒိမ္းက်င္႔၊ အလံမီးရွိဳ႕၊ ႐ုပ္တုဖ်က္ဆီး၊ လက္ျဖစ္ဗုံး၊ စက္ျဖစ္ဗုံး၊ ကားဗုန္း၊ ေလယာဥ္ဗုံး ၊ ေရာ႔ကက္ေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတယ္။
ကံေကာင္းေထာက္မစြာပါပဲ ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္သူတုိ႔ထံမွာ အႏုျမဴဗုံး ရိွၾကေသးဟန္ မတူဘူး။
ဤသို႔ သတ္ၾကပုတ္ၾကျဖင္႔ အတန္ၾကာေသာအခါ..............


 ဇင္ေဝေသာ္

ျပန္ခ်င္သည္႔ ကြန္မင္႔မ်ား


"Kyaw Winmyint: ေသာ ၾကာ ေန့ ဆို ရင္ ေန့ လည္ 12:15 မွ 1:45pm ခန္႔ အ ထိ ေလာက္ ပါ ။ အ ခ်ိန္ လြဲ ေန ေတာ့ ဒါ မ ဟုတ္ ေလာက္ ေပ ဘူး
2 hours ago via mobile · Unlike · 2"


ကိုေက်ာ္ဝင္းျမင္႔၏ အထက္ပါ ကြန္မင္႔ႏွင္႔ပတ္သက္၍ ရွင္းလို႔ရသမ်ွ ရွင္းျပ ခ်င္သည္။ အေသးစိပ္မ်ားကား ေကာ္မတီထဲမွာပင္ ရိွရမည္ျဖစ္သည္။

၁ ။ ယင္း ဗလီ၏အမည္မွာ Masjid Darul Aman ျဖစ္ၿပီး လိပ္စာက1, Jalan Eunos ျဖစ္သည္။

၂ ။ အစၥလမ္တရားပြဲႏွင္႔ ပတ္သက္ၿပီး

Talk on "Islam" Our way of life
1 ) The meaning of Islam
2 ) The basic teaching of Islam
3 ) Who are Muslims?
4 ) Why Islam is still relevant today.
5 ) Islam the most misunderstood and underrated religion.
6 ) Qs and As

By Mr Haron Akhtar, a religious teacher.
Sun day, 31st of March,
Venue: Mangala Hall
Time 12:45 pm to 2 pm.

၃ ။ (ကားပါကင္ႏွင္႔ ပတ္သက္ၿပီး ) အထက္ပါ ကြန္မင္႔ရွင္က ျမန္မာျပည္ထဲမွ ဆုိလ်ွင္ စကၤာပူမွာရိွေနေသာ ဗလီ၊ ခ်ပ္ေက်ာင္းႏွင္႔ ဗုဒၶဘာသာေက်ာင္းတို႔ လည္ပတ္ေနပံုကို က်က်နန မသိႏိုင္ေလာက္ေပ။ မိမိတို႔ေက်ာင္းမွာပင္ တနဂၤေႏြေန႔ဆိုလ်င္ နံနက္ ၉ နာရီမွာစေသာ ဆန္းေဒး ဓမၼသင္တန္းမ်ား၊ ပါဠိေကာလိပ္တန္းမ်ား ၊ ဘုရား႐ိွခိုး၊ တရားထိုင္၊ ပ႒ာန္း႐ြတ္တို႔ျဖင္႔ ည ၉ နာရီေရာက္မွ ျပီးဆုံးသည္။ ထို Masjid Darul Aman ဗလီမွာလည္း ေသာ ၾကာေန႔မ်ားတြင္ တစ္ေန႔လုံးလိုလို လူစည္ကားေနသည္ကို ေတြ႔ရပါ၏။

ေမတၱာျဖင္႔

သီဟနာဒ

 

Unlikely ( ျဖစ္ႏိုင္ေျခ သိပ္မရွိ )


ယခုလ ( မတ္လ ) ၃၁ ရက္ေနသည္ ငါးရက္ေျမာက္ တနဂၤေႏြျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ပုံမွန္လည္ပတ္ေနသည္ထက္ တနဂၤေႏြ တစ္ရက္ ပိုေန သည္ ။ ထို႔ေၾကာင္႔ ဘာသာဝင္အခ်င္းခ်င္း တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္၊ တစ္ဘာ သာကို တစ္ဘာသာ ပိုမိုနားလည္ သည္းခံႏိုင္ၾကေစရန္ ရည္စူးၿပီး အစၥလာမ္ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ကို ဗုဒၶဘာသာေက်ာင္း၌ ဖိတ္ၾကားၿပီး အစၥလာမ္ကိုး ကြယ္ယံုၾကည္မႈႏွင္႔ ပတ္သက္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာမ်ားကို ေျပာေဟာေပးရန္ ဖိတ္ ၾကားဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ႔ၾကသည္။
ဤသည္ကပင္ စကၤာပူ၏ အေျခခံမူပင္ျဖစ္ၿပီး ေကာင္းမြန္ေသာ စနစ္ ဟု လည္း ထင္ျမင္မိသည္။
ယင္းကိစၥကို ေကာ္မတီဝင္းမ်ားႏွင္္႔ ေဆြးေႏြးၾကစဥ္
" ေကာင္းမြန္တဲ႔ အစီအစဥ္ျဖစ္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႔ တစ္ခုေလာက္ေမးခ်င္တယ္။ ဗုဒၶဘာသာေက်ာင္းမွာ အစၥလာမ္ပညာရွင္တစ္ေယာက္က အစၥလာမ္ကိုး ကြယ္ ယံုၾကည္မႈအေၾကာင္း ေျပာေဟာခြင္႔ရသလို ဗလီထဲမွာေရာ ဗုဒၶဘာ သာပညာရွင္တစ္ေယာက္က ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈ အေၾကာင္း ေျပာေဟာခြင္႔ရႏိုင္မလား " ဟု အစည္းအေဝး၌ေမးရာ
ေကာ္မတီဝင္းမ်ားအာလုံး တညီတၫြတ္တည္း "Unlikely. At least not now" ဟု ေျဖၾကသည္။

ေသာၾကာေန႔ ညေနပိုင္းမ်ားမွာ ဗုဒၶဘာသာေက်ာင္းမ်ားအတြက္ ေထြေထြ ထူးထူး ဘာသာေရး အက္တီဗီတီမရွိေသာ္လည္း မြတ္စလင္မ်ားအတြက္ ဝတ္ျပဳဆုေတာင္းျခင္းမ်ားျဖင္႔ ဗလီထဲမွာ စည္းကားေနတတ္သည္။ မလွမ္းမကမ္းမွာရိွေသာ ဗလီတစ္ခုက သူတို႔ဘာသာဝင္မ်ားအတြက္ ကားရပ္ ရန္ေနရာ အခက္အခဲရိွသျဖင္႔ ကားပါကင္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ရွိေသာ မိမိေန ထိုင္ရာေက်ာင္း၏ ကားပါကင္၌ ေသာၾကာေန႔ ညေနတိုင္း ကားထား ခြင္႔ ေတာင္းခံလာၾကသည္။ ေကာ္မတီႏွင္႔ေဆြးေႏြးၾက႐ာ အတူတကြ ညီၫြ တ္ စြာ ပူးေပါင္းေနထိုင္ေရး စကၤာပူ၏ဥပေဒႏွင္႔ေသာ္လည္ေကာင္း၊ လူသား ခ်င္း၊ ဘာသာခ်င္း ႐ိုင္းပင္းကူညီျခင္း အေျခခံ လူ႕ဥပေဒႏွင္ ႔ေသာ္ လည္ေကာင္း၊ ဗုဒၶအဆုံးအမႏွင္႔ေသာ္လည္ေကာင္း ညီၫြတ္ေပသည္။

ထို႔ေၾကာင္႔ သတ္မွတ္ေပးထားေသာေနရာတို႔၌ ကားရပ္ထားႏိုင္ေၾကာင္း၊ ထို သတ္မွတ္ေပးထားေသာေနရာတိုကို လမ္းၫႊန္ေပးႏိုင္ရန္ တာဝန္ရွိသူ တစ္ေယာက္ ေက်ာင္း ပရဝုဏ္ထဲမွာ ရွိေနရန္လိုေၾကာင္း၊ တစ္ခုခုဆို ထိုသူက ျဖစ္သမ်ွကို တာဝန္ယူ ေျဖရွင္းရန္လိုအပ္ေၾကာင္း၊ ကားရပ္ထားခြင္႔ သည္ ညေန ၃ နာရီခန္႔မွ ၇ နာရီခြဲခန္႔အထိသာျဖစ္ေၾကာင္း ဥပေဒထားကာ ခြင္႔ျပဳရန္ သေဘာတူခဲ႔ၾကသည္။
ေကာ္မတီ အစည္းအေဝးမွာပင္
" မိမိတို႔ ဗုဒၶဘာသာ အခါႀကီး ရက္ႀကီးမ်ားမွာ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားအတြက္ ကားပါကင္အခက္အခဲ ရွိလာရင္ေကာ သူတို႔ဗလီထဲမွာ ကားရပ္ထား ခြင္႔ ျပဳေလာက္သလား " ေမးရာ
ေရွးနည္းအတိုင္းပင္ ေကာ္မတီဝင္းမ်ားအာလုံး တညီတၫြတ္တည္း "Unlikely" ဟု ေျဖၾကသည္။

လီကြမ္းယုကေတာ႔ အတူတကြ ညီၫြတ္စြာ ပူးေပါင္းေနထိုင္ေရးႏွင္႔ ပတ္ သက္ၿပီး ၁၇ ရာစုဆန္ေသာ အစၥလမ္ယုံၾကည္မႈကို စိုးရိမ္မိေၾကာင္း အမုန္း ခံ ေျပာထားခဲ႔သည္။ ဤ၌ ဘာသာေရး အဆုံးအမႏွင္႔လည္း မေသြ ဖည္ ေခတ္ႏွင္႔ေလ်ွာ္ညီစြာလည္း ေနထိုင္ႏိုင္ေသာ အစၥလမ္ဘာသာ ဝင္မ်ား ကို မဆိုလိုပါေပ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို တည္ေဆာက္ရာမွာ ႏွစ္ဖက္စလုံး အလ်ွာ႔ေပးစရာမ်ားရိွေနသည္ကို လူတိုင္းသေဘာေပါက္ႏိုင္သည္။

အထက္ပါ မိမိ၏ ေမးခြန္း အေျဖသည္ "Unlikely" ျဖစ္ေနေသာ္လည္း သူတို႔ႏွင္႔ ပို၍ရင္းႏွီးလာသလိုခံစားရၿပီး တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အၿပဳံး ခ်င္းဖလယ္မႈမ်ားလည္း ပို၍မ်ားလာခဲ႔ၾကသည္ကိုမူ ဝန္ခံရပါလိမ္႔မည္။ ယုံၾကည္မႈ မတူကာမ်ွျဖင္႔ အမုန္းပြားေနရန္မလိုသလို ဘာကိုမွ မယုံၾကည္သူ ကလည္း အျခားသူတို႔ ယုံၾကည္မႈအတြက္ ဘာမွ ေဝဖန္ေနစရာ မလိုေတာ႔ပါ ။
တခ်ိဳ႕လူ႕အဖြဲ႔အစည္းက လစ္ဘရယ္ဆန္ဆန္ ဥပေဒကို ေတာင္းဆိုေသာ္ လည္း တခ်ိဳ႕လူ႕အဖြဲ႔အစည္းက ပို၍တင္းၾကပ္ေသာ ဥပေဒကိုေတာင္းဆိုေန ဟန္ရိွသည္။ စကၤာပူက ဤဟန္ခ်က္ကို ေကာင္းေကာင္း ထိန္းထားႏိုင္ဆဲျဖစ္ သည္ဟု ေတြ႔ျမင္ရပါသည္။

သီဟနာဒ

ေဆးေၾကာင္႔ ေလးေနၾကဆဲ


မေန႔က သတင္းစာမွာ ဗုဒၶဘာသာအမ်ားစု ႏိုင္ငံထဲက ဗလီကို မီးရိွ႕ေန တဲ႔ သတင္းနဲ႔ မြတ္စလင္ႏိုင္ငံထဲက ခရစ္ယန္ခ်ပ္ေက်ာင္းကို စက္ႀကီးနဲ႔ထိုၿပီး ၿဖိဳေနၾကတဲ႔ သတင္းႏွစ္ပုဒ္ တြဲလ်က္ပါလာတယ္။

ႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံကလည္း ကိုးကြယ္မႈဘာသာတရားအေနနဲ႔ အစၥလာမ္နဲ႔ ခရစၥယန္ကိုပဲ အသိအမွတ္ျပဳႏိုင္မယ္ တဲ႔။
 
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ မြတ္စလင္အမ်ားစုေနထိုင္တဲ႔ ႏိုင္ငံေတြမွာ ေနၾကရတဲ႔ ဗုဒၶဘာသာေတြ အထူးသျဖင္႔ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈမွာ အမ်ားနဲ႔ ေရာလို႔မရတဲ႔ ရဟန္းေတြရဲ႕ဘဝဟာ က်ီးလန္႔စာစားပဲ။
အဲ ျပည္ပမွာရိွတဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ ဘုရားေက်ာင္းကန္ေတြလည္း ပိုၿပီး မလုံၿခဳံေတာ႔ဘူး။

 
ဟို အရင္က ျပည္တြင္းမွာ ကုလား ဗမာ အေရးအခင္းျဖစ္ေတာ႔ ဘဂၤလားေ ဒ႔ရွ္ မွာရွိတဲ႔ ဗုဒၶဘာသာရဟန္းေတြ အသတ္ခံခဲ႔ရတယ္။ ေက်ာင္းေတြ မီးရွိဳ႕ ခံခဲ႔ရတယ္။

အႏၵိယထဲမွာက်ေတာ႔ ဟိႏၵဴေတြက ဇာတ္စနစ္နဲ႔ ေမာက္မာၿပီးမြတ္စလင္ေတြ က ေပါင္းလို႔သင္းလို႔ ပိုေကာင္းတယ္ဆိုလား။
ဘာေျပာရမွန္းမသိေအာင္ ရွဳပ္ေထြးလွတယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ႔တစ္ေနရာ မွာ တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ အျခားတစ္ေနရာမွာ တန္ျပန္အက်ိဳးရိွေနတတ္တယ္ ဆို တာပါပဲ။

ဒီေခတ္မွာ ကံအက်ိဳးေပး ဆိုတာထက္ မီဒီယာအက်ိဳးေပးက ပိုျမန္ေနတတ္ တယ္။
ဘာသာတရားတိုင္း ၿငိမ္ခ်မ္းေရးကို ေဆာင္ႏိုင္ပါေစ။

ဒါေပမဲ႔ လက္ရိွမွာေတာ႔ ေဆးေၾကာင္႔ ေလးေနၾကဆဲ။
ကမၻာေျမ ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ။


 ကမ္းလက္ 

လူစိမ္းမွ လူရင္းသို႔ ( ၇ း ၅ )



"ဒါေပမဲ့ မေလးရွားနိုင္ငံထဲမွာရွိတဲ့ မေလးလူမ်ိဳးေတြက တ႐ုတ္လူမ်ိဳးေတြ၊ အိႏိၵယန္းလူမ်ိဳးေတြကို သူတို႔နုိင္ငံသားလို႔ မထင္ၾကဘူး။ သူမ်ားေျမေပၚ ခဏလာေနတဲ့လူေတြဆိုၿပီး ေမာင္းထုတ္ၾကတယ္ေလ။ သူတို႔ ေမာင္းထုတ္ လို႔ စကၤာပူနုိင္ငံသား မွတ္ပံုတင္ကို ငါတို႔က စတင္ အသံုးျပဳခဲ့ရတာ" (လီကြမ္းယု)

ေမး ။ ။ စကၤာပူရဲ႕ အမွတ္အသားက ဘာလဲ။ လူေတြ အမ်ားႀကီးထဲမွာ ဒီ လူဟာ စကၤာပူးရီးယန္းလုိ႔ ဘယ္ဟာကုိ ၾကည့္ၿပီး ခြဲျခားမလဲ။

ေျဖ ။ ။ မင္းက ႏုိင္ငံအမွတ္အသားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေမးေတာ့ က်ယ္ က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ငါ ေျဖမွ ရမယ္။ ႏုိင္ငံရဲ႕ အမွတ္အသားဆုိတာ အေနအထား အေပၚမွာ မူတည္ၿပီး အမ်ိဳးအမ်ိဳး ကြဲလြဲႏုိင္တယ္။ ၿဗိတိသ် အင္ပါယာလက္ ထက္က ေဝလေတြ၊ အုိင္းရစ္ေတြ၊ စေကာ့တလန္လူမ်ိဳးေတြအားလုံး သူတုိ႔ ကုိယ္ သူတုိ႔ ၿဗိတိသ်လုိ႔ ခံယူၾကတယ္။ ၿဗိတိသ်အင္ပါယာလည္း ၿပိဳကြဲေရာ “ငါက ေဝလလူမ်ိဳး၊ ငါက အုိင္းရစ္လူမ်ိဳး၊ ငါက စေကာ့တလန္လူမ်ိဳး၊ ငါတုိ႔ ကုိယ္ပုိင္တရားစီရင္မႈေတြ လုိခ်င္တယ္။ အဘာဒီး(န္) မွာထြက္တဲ့ ေရနံေတြ ငါတုိ႔ ပုိင္တယ္” ဆုိၿပီး ေတာင္းဆုိၾကပါေလေရာ။

ဒါ့ေၾကာင့္ ေလဘာအစုိးရက သူတုိ႔ကုိ ကုိယ္ပုိင္တရားစီရင္ခြင့္ေတြ ေပး လုိက္ၾကတာ။ ဒီထက္ပုိၿပီး ကြဲလာၾကရဦးမယ္။ အခုဆုိ စေကာ့တလန္ေတြ လြတ္လပ္ေရးကုိ ေထာက္ခံတဲ့ ပါတီေတြေတာင္ ရွိေနၿပီ။ မင္းေျပာတဲ့ အမွတ္ အသား ဆုိတာက ေျပာင္းေနတယ္။ေျပာင္းလဲေနတဲ့ အေန အထားေတြ ၾကားမွာ စကၤာပူႏုိင္ငံရဲ႕ အမွတ္အသားကဘာျဖစ္ လာမလဲ။လူမ်ိဳးေပါင္း စုံကုိ လက္ခံႏုိင္မႈ၊ လူမ်ိဳးစုေတြရဲ႕ ျခားနားခ်က္ကုိ နားလည္သည္းခံေပးမႈ၊ ဘာသာ စကား၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ယုံၾကည္ကုိးကြယ္မႈတုိင္းကုိ နားလည္ေပးမႈ၊ အညီအမွ် ယွည္ၿပိဳင္ခြင့္ရွိမႈ၊ ဒါေတြေပါ့။ ဒါေတြေၾကာင့္ပဲ စကၤာပူဟာ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ ငံေတြထက္ ေခါင္းတစ္လုံး ပုိျမင့္ေနတာ။

အင္ဒုိနီးရွားမွာဆုိရင္ တ႐ုတ္လူမ်ိဳးေတြကုိ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ သူတုိ႔ လူမ်ိဳးအျဖစ္ အသိအမွတ္ မျပဳဘူး။ တ႐ုတ္ေတြဟာ သူတုိ႔နာမည္ေတြကုိ ပရိဘူမိေခၚတဲ့ အင္ဒုိနီးရွားနာမည္ေတြနဲ႔ ေျပာင္းယူရတယ္။ ဒါေတာင္မွ သူ႔ လူမ်ိဳးပါလုိ႔ အသိအမွတ္ မျပဳေသးဘူး။အခု တ႐ုတ္ျပည္က တက္လာေတာ့ မွ တ႐ုတ္ေက်ာင္းနဲ႔ တ႐ုတ္႐ုပ္သံဌာနကုိ ျပန္ခြင့္ျပဳေပးထားတာ။ Jusuf Kalla ဆုိရင္ သမၼတေရြးခ်ယ္ပြဲမွာ ဂ်ဗားလူမ်ိဳးမဟုတ္လုိ႔ မဲ (၁၂) ရာခုိင္ႏႈန္းပဲ ရတယ္။

ဒါဆုိ အင္ဒုိနီးရွားမွာေရာ ႏုိင္ငံေတာ္အမွတ္အသား ရွိသလား။ ရွိတယ္။ သူတုိ႔ က အင္ဒုိဘာသာစကားကုိ အားလုံး ေျပာၾကတယ္။ ဒီအျပင္ ဘာရွိဦးမလဲ။ အေရးပါတဲ့ ႀကီးၾကပ္ကြပ္ကဲရတဲ့ ဌာနေတြမွာ သူတုိ႔လူမ်ိဳးေတြ၊ ကာကြယ္ေရး ထဲမွာ သူတုိ႔လူမ်ိဳးေတြ၊ Guinea လုိ ေနရာမ်ိဳးမွာ လူနည္းစုေလးပင္ ျဖစ္ေစ၊ သူတုိ႔ဟာ အင္ဒုိနီးရွားေတြရဲ႕ အစိတ္အပုိင္းေတြပဲ ျဖစ္တယ္။ ဒါကုိ ခြဲျခား ထားလုိ႔ မရဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔လည္း ႏုိင္ငံငံရဲ႕ သေကၤတရေအာင္ လုပ္ ယူေနရဆဲလုိ႔ ငါထင္တယ္။

ေရွးေဟာင္းႏုိင္ငံႀကီးေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့ ဂ်ပန္တုိ႔၊ တ႐ုတ္တုိ႔က်ေတာ့ “ေနးရွင္း” ကုိ စနစ္တက် တည္ေဆာက္ၿပီးၾကၿပီ။ သူတုိ႔ “ေနးရွင္း” ဆုိတာရဲ႕ သတ္မွတ္ ခ်က္က လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး၊ ဘာသာစကားတစ္ခု၊ ယဥ္ေက်မႈတစ္ခု၊ ကုိးကြယ္မႈ တစ္ခုပဲ။
အဲသလုိ အခ်က္ေတြနဲ႔ ျပည့္စုံတာ ႏုိင္ငံဘယ္ေလာက္ ရွိႏုိင္မလဲ။ ဂ်ပန္ကြာ၊ တ႐ုတ္ျပည္မႀကီးကြာ၊ (ပင္လယ္ကမ္းေျခၿမိဳ႕ေတြကုိ ထည့္တြက္လုိ႔ မရဘူး)

ဘယ္လုိလူမ်ိဳးကုိမွ ဂ်ာမနီႏုိင္ငံသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ မျပဳခဲ့တဲ့ ကမၻာစစ္ မတုိင္မီက ဂ်ာမနီကြာ။ ဒီေန႔ေတာ့ ဂ်ာမနီလည္း ေျပာင္းသြားၿပီ။ သူတုိ႔နဲ႔ တစ္သားတည္း ျဖစ္မသြားေပမဲ့ ဖိအားေတြေၾကာင့္ တူရကီလူမ်ိဳးေတြကုိ ဂ်ာ မနီႏုိင္ငံသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ ျပဳေပးေနရၿပီ။
ဆြီဒင္ဆိုရင္လည္း ဆိုမာလီေတြ၊ သီရိလကၤာက တမီးလ္ေတြ စတာေတြကို ဒုကၡသည္ေတြအျဖစ္ လက္ခံထားရတယ္။ သူတို႔ေရာ ဆြီဒင္လူမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ လာနုိင္သလား။ မ်ိဳးဆက္ေပါင္းမ်ားစြာ လိုလိမ့္မယ္။ ဆြီဒင္လူမ်ိဳးအေနနဲ႔ သူတို႔ကို လက္ခံမလား။ တရားဥပေဒအားျဖင့္ေတာ့ အသိအမွတ္ျပဳခံရမယ္။ အလုပ္မရွိရင္ ေထာက္ပံ့ေၾကးရမယ္။ အစိုးရရဲ့ အကူအညီေတြရမယ္။ ဒါေပမဲ့ ဆြီဒင္လူမ်ိဳးေတြရဲ့ အတြင္းစည္းထဲေတာ့ မေရာက္နိုင္ဘူး။

စကၤာပူးရီးယန္းတစ္ေယာက္ရဲ့ ရွိရမယ့္ သေကၤတအေပၚမွာ ငါ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ ဆိုတာက သူမ်ားနိုင္ငံေတြနဲ႔ မတူဘူး။ ငါတို႔နဲ႔ ေပါင္းစည္းလာတဲ့ ဘယ္သူ႔ကုိ မဆို ငါတို႔နုိင္ငံရဲ့ အစိတ္အပိုင္းပဲ။ အဲဒါက အေမရိကန္ေတြရဲ့ မူဝါဒ။ မင္း နာမည္ ေျပာင္းစရာမလိုဘူး။ Brzezinski လား။ Berlusconi လား … လာခဲ့ ရတယ္။ လာသာ ေပါင္းလွည့္ မင္းဟာ အေမရိကန္ပဲ။ အဲသလိုပဲ။ တို႔မွာ အရည္အခ်င္းရွိသူေတြ လိုတယ္။ သူတို႔ကို ၾကိဳဆိုရမယ္။ အဲ့ဒါသည္ပင္ သူ မတူတဲ့ ငါတို႔ ဂုဏ္ရည္တစ္ခု ျဖစ္ေနရမယ္။

အဲဒီဂုဏ္ပုဒ္သာ မရွိရင္ တို႔လည္း သူမ်ားေတြလိုပဲ ျဖစ္ေနမွာေပါ့။ ကဲ … ဒါဆိုရင္ စကၤာပူးရီးယန္းတ႐ုတ္က တ႐ုတ္ျပည္ၾကီးက တ႐ုတ္နဲ႔ တူသလား။ စကၤာပူးရီးယန္း အိႏၵိယန္းက အိႏၵိယမွာေနတဲ့ အိႏၵိယန္းေတြနဲ႔ တူသလား။ မေလးရွားကမေလးေတြ အခုငါတို႔ ကေလးေတြနဲ႔ မတူေတာ့ဘူး။ မင္းတို႔ မိ ခင္ဘာသာစကားကို မေမ့ေစနဲ႔။ ဒါေပမဲ့ ႐ုံးသံုးစကားကေတာ့ အဂၤလိပ္ပဲ။ ဒီျပင္ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံသားေတြရဲ့ အဂၤလိပ္စာက တို႔ေလာက္ေတာ့ေကာင္းမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ တ႐ုတ္၊ အိႏိၵယ၊ မေလးရွား၊ အင္ဒိုနီးရွားတို႔နဲ ့ စီးပြားေရး စကား ေျပာရေတာ့မယ္ဆိုရင္ အဂၤလိပ္လို ေျပာလို႔ရတယ္။

ေမး ။ ။ အေမရိကန္အမ်ားစုက အေမရိကဆိုတာ ကမာၻ႔လူသားတိုင္းရဲ့ အခြင့္အေရးမ်ား ေပးရာေျမလို႔ သူတို႔ႏုိင္ငံကို သူတို႔ ယံုၾကည္ထားၾကေတာ့ အေမရိကအတြက္ဆို အသက္ေပးရဲၾကတယ္။ စကၤာပူးရီးယန္းေတြဆီမွာ အဲ့ သလို စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးေတြ ေတြ႔ရသလား။

ေျဖ ။ ။ ဒီထက္သာတယ္။ တကယ့္ကို အံ့ဩဘနန္းပဲ။ ဒီႏုိင္ငံထဲကို ဝင္ လာ ကတည္းက သူမတူတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဟာ သာမန္သူလိုငါလို အဖြဲ႔ အ စည္း မဟုတ္ဘူး။ ကံေကာင္းေထာက္မလို႔လည္း ဒီပံုစံ ျဖစ္လာတာ။ ၿပီးေတာ့ မွ ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈ၊ စူးစမ္းေမွ်ာ္ျမင္မႈနဲ႔ နိုင္ငံေတာ္ကို တည္ေထာင္ခဲ့ၾကတဲ့ ပထမဆံုးမ်ိဳးဆက္ေတြ။ ဒီအတိုင္းပဲ ဆက္ခရီးသြားႏုိင္မယ္လို႔ ထင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ သူမ်ားေတြနဲ႔ မတူတဲ့ အရည္အေသြး ရွိေနမွသာ စကၤာပူဟာ လံု ၿခံဳေအးခ်မ္းမယ္လို႔ ငါယံုၾကည္ထားတာ။

ေမး ။ ။ မစၥတာလီ ငယ္စဥ္က ပထမ အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ခံ၊ ေနာက္ၿပီး ဂ်ပန္လက္ေအာက္ခံ၊ ေနာက္ဆံုး မေလးရွားထဲ ေရာက္သြားျပန္ေရာ။ ကိုယ့္ ကိုယ္ကို စကၤာပူးရီးယန္းတစ္ေယာက္အျဖစ္ ဘာေၾကာင့္ ျမင္မိတာလဲ။ စကၤာပူးရီးယန္းျဖစ္ရတာကေရာ မစၥတာလီအတြက္ ဘာအဓိပၸါယ္ရွိသလဲ။

ေျဖ ။ ။ ငါက စကၤာပူးရီးယန္းစစ္စစ္လို႔ ေျပာလို႔ မရဘူး။ အမွတ္တမဲ့နဲ႔ စကၤာပူဆိုတဲ့ အျမဳေတေလးကို ငါ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ ၾကည့္မိတယ္။ အဲဒီ အျမဳေတေလးက စကၤာပူးရီးယန္းဆိုတာကို ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ မွန္တယ္။ ျဗိ တိသ်လက္ေအာက္ခံအေနနဲ႔ ၾကီးခဲ့ရတယ္။ ငါ့အေဖက စကၤာပူမွာ အလုပ္ လုပ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ငါ့အဖိုးက ဂ်ာဗားက သၾကားဘုရင္ Oei Tiong Han ပိုင္တဲ့ Heap Eng Mo သေဘာၤလိုင္းမွာ အရာရွိ၊ ေငြထိမ္းရတယ္။ သဘၤာခရီးစဥ္ေ တြ ဆြဲရတယ္ (Purserလို ့ေခၚပါတယ္)။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေအးဂ်င့္လုပ္ တယ္ ။ စကၤာပူေရွ႕ေနအဖြဲ႔မွာ အေရးပါသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။

အေရာင္းအဝယ္လုပ္ရင္း သူ ေငြေတာ္ေတာ္ စုမိသြားတယ္။ Semarang မွာ ငါ့အဖြားကို လက္ထပ္ျပီး ဒီကို ေခၚလာခဲ့တယ္။ ငါ့အေဖက Semarang မွာ ေမြးခဲ့တာ။ သူငယ္စဥ္မွာပဲ စကၤာပူကို ေရာက္လာခဲ့တယ္။ သူ႔အေဖက ျဗိ တိသွ် လက္ေအာက္ခံဆိုေတာ့ ငါ့အေဖကလည္း အလိုအေလွ်ာက္ ျဗိတိသွ် လက္ေအာက္ခံေလး ျဖစ္ျပီး အဂၤလိပ္ေက်ာင္းမွာပဲ ေက်ာင္းတက္ခဲ့တယ္။ Neil Road မွာ ကေလးဘဝက ငါေနစဥ္က တို႔အိမ္မွာ ဂ်ာဗားက အိမ္ေဖာ္ေ တြ ရွိတယ္။ သူတို႔က မေလးေတြထက္ ပို အလုပ္လုပ္တယ္။ ငါ့အဖြားဆိုရင္ ဂ်ာဗားဘာသာစကား ေျပာတတ္တယ္။ ငါကိုယ္တိုင္ စကၤာပူးရီးယန္း တစ္ယာက္လို႔ ခံယူမိသလား … “နိုး” ပဲ။

ငါ့အေဖက Shell (ေရနံကုမၸဏီ) မွာ အလုပ္လုပ္ေတာ့ ဂ်ိဳဟိုး၊ ပါတုပါဟတ္ ၊ ေကာင္တန္တို႔ကို သြားရတာေပါ့။ ငါေက်ာင္းေနတဲ့ အရြယ္တုန္းက အေဖနဲ႔ အတူ လုိက္လိုက္သြားတယ္။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ အဲဒီေနရာေတြအားလံုးဟာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈတစ္ခုတည္းေအာက္မွာပဲ ရွိတယ္။ တစ္ေလွ်ာက္လံုး ကားေမာင္း သြား၊ အခြန္ေကာက္တာမရွိ၊ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးလည္း မရွိဘူး။ ငါ့ကိုယ္ငါ မေလးရွားလူမ်ိဳးလို႔ ထင္ခဲ့တယ္။
ဒါေပမဲ့ မေလးရွားနိုင္ငံထဲမွာရွိတဲ့ မေလးလူမ်ိဳးေတြက တ႐ုတ္လူမ်ိဳးေတြ၊ အိႏိၵယန္းလူမ်ိဳးေတြကို သူတို႔နုိင္ငံသားလို႔ မထင္ၾကဘူး။ သူမ်ားေျမေပၚ ခဏ လာေနတဲ့လူေတြဆိုၿပီး ေမာင္းထုတ္ၾကတယ္ေလ။ သူတို႔ ေမာင္းထုတ္လို႔ စကၤာပူနုိင္ငံသား မွတ္ပံုတင္ကို ငါတို႔က စတင္ အသံုးျပဳခဲ့ရတာ။ မင္းက စကၤာပူနိုင္ငံသား မွတ္ပံုတင္ျဖစ္ဖို႔ ဘာေတြလိုအပ္သလဲလို႔ ေမးခဲ့တယ္။ အခု ငါေျပာခဲ့တာေတြဟာ အေျခခံ အေၾကာင္းတရားေတြပဲကြ။ အဲဒီအခ်က္ေတြမရွိဘဲ စကၤာပူလည္း မရွိႏုိင္ဘူး။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ လက္ၿမဲၿမဲ တြဲမသြားရင္ စကၤာပူလည္း မရွင္သန္ႏုိင္ဘူး။

ေမး ။ ။ အစပိုင္းကာလတုန္းကေတာ့ စကၤာပူးရီးယန္းတစ္ေယက္ အျဖစ္ ေရြးစရာ မရွိလို႔ ေရြးခဲ့ရတဲ့သေဘာေပါ့။ ဒါနဲ႔ စကၤာပူးရီးယန္းဆိုတဲ့ အ သိ ဦးေႏွာက္ကေန ႏွလံုးသားထဲေရာက္လာေအာင္ ဘယ္အခ်က္ေတြ က ေျပာင္းလဲေပးခဲ့တာလဲ။
ေျဖ ။ ။ ငါ့စိတ္ကိုငါ အဲသေလာက္ စူးစမ္းမေနနိုင္ပါဘူးကြာ။ ငါသိတာက ငါတို႔ကို ငါတို႔ စကၤာပူးရီးယန္းျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အမွတ္အသားထားမွ ရကို ရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ အေျခအေနေၾကာင့္ စကၤာပူနိုင္ငံသားကဒ္ ထုတ္ရတာပဲ။ မေလးရွားက စကၤာပူမေလးရွားနယ္ျခားမွာ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးနဲ႔အေကာက္ အခြန္ဌာနလည္း ဖြင့္ေရာ ငါတို႔လည္းသူတို႔လုပ္သလို တုန္႔ျပန္ေပးလိုက္ တယ္။ အခုဆိုရင္ မင္းနိုင္ငံသားမွတ္ပံုတင္ကဒ္ျပမွ သြားလို႔ရတယ္။ ဟိုတုန္း က ဘာမွ မလိုဘူး။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီမူကို ငါက ႀကိဳဆိုတယ္။ အဲသလို မဟုတ္ခဲ့ရင္ စကၤာပူ မေလး ရထားလမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးက ရထားလမ္းေပၚမွာ မေလးေတြနဲ႔ ျပည့္ေန မယ္။ ဒီမွာ အလုပ္လုပ္ရင္ ပိုက္ဆံပိုရတယ္ေလ။ အဲဒါ သမိုင္းပါပဲ။ ဒါနဲ႔ ႏုိင္ငံ သားကဒ္ေတြ ထုတ္ေပးလိုက္တယ္။ အဲဒီကဒ္ေလးကို ေကာင္းေကာင္း အ သံုးခ်ၾကေပါ့။

ငါတို႔ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာ သိပ္မဆိုးလွပါဘူး။
(အခန္း ၇ ၿပီး။ )



ဇင္ေဝေသာ္

Mindfulness, Meditation, Wellness and Their Connection to Corporate America's Bottom Line


..................................................................................................
..................................................................................................
And so they did -- in the form of incentives for employees to lose weight, control their blood pressure and cholesterol levels. It was a huge success. "You allow and encourage your employees to become healthier, they become more productive, your company becomes more competitive," Burd says. "I can't think of a single negative in doing this." He concludes: "Making money and doing good in the world are not mutually exclusive."

One of the best -- and cheapest -- ways to become healthier and happier is through mindfulness exercises like meditation. Mark Williams is a professor of clinical psychology at Oxford, an expert in mindfulness-based cognitive therapy, and the co-author ofMindfulness: A Practical Guide to Finding Peace in a Frantic World. According to Williams, after nine weeks of training, participants in a mindfulness program had "an increased sense of purpose and had fewer feelings of isolation and alienation, along with decreased symptoms of illness as diverse as headaches, chest pain, congestion and weakness."
.....................................................................................................................................................................................................
In fact, the health effects of meditation can be even more dramatic -- a matter of life and death. Williams points to a National Institutes of Health study that showed a 23 percent decrease in mortality, a 30 percent decrease in death due to cardiovascular problems and a big decrease in cancer mortality as well. "This effect is equivalent to discovering an entirely new class of drugs (but without the inevitable side effects)," they write.

......................................................................................................................................................................................................
That last one is another way of saying that mindfulness is an antidote to burnout, which often leads to companies losing their most talented employees. Marie Asberg, professor at the Karolinska Institute in Stockholm describes burnout as an "exhaustion funnel," which we slip down as we give up things not conventionally deemed "important." As Mark Williams and Danny Penman note in Mindfulness: An Eight-Week Plan for Finding Peace in a Frantic World:

Notice that very often, the very first things we give up are those that nourish us the most but seem 'optional.' The result is that we are increasingly left with only work or other stressors that often deplete our resources, and nothing to replenish or nourish us -- and exhaustion is the result.

One occupation known for burnout is physicians. Studies show that anywhere from a third to half of them suffer from it. But a 2009 study in the Journal of the American Medical Association showed that doctors taking part in mindfulness exercises were less burned out. Even more dramatic was the fact that many of the improvements continued even after theyear-long study concluded.

This can make an equally profound difference in our work lives. As Tony Schwartz, author and CEO of the Energy Project writes, it's not about the quantity of time we put into a task, but the quality:

It's not just the number of hours we sit at a desk in that determines the value we generate. It's the energy we bring to the hours we work. Human beings are designed to pulse rhythmically between spending and renewing energy. That's how we operate at our best. Maintaining a steady reservoir of energy -- physically, mentally, emotionally and even spiritually -- requires refueling it intermittently.

........................................................................................................................................................................................................
In short, happiness and productivity are not only related, they're practically indistinguishable. According to the iOpener Institute, in a company with 1,000 employees, increasing happiness in the workplace:
Reduces the cost of employee turnover by 46 percent.
Reduces the cost of sick leave by 19 percent.
Increases performance and productivity by 12 percent.

Posted by:Arianna Huffington


 ကမ္းလက္ 

အျမစ္က တစ္ျမစ္ထဲ


လမ္းေပၚမွာ ကုန္တင္ကားႀကီးေတြ၊ ဘတ္စ္ကားေတြနဲ႔ ကားတိုက္မႈျဖစ္ရင္ ကုန္တင္ကားႀကီးေတြ၊ ဘတ္စ္ကားေတြက သူတို႔ေရွ႕မွာရိုတဲ႔ကားေတြကို ဝင္ တိုက္တာမ်ားတယ္။ ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္က အဲသလို ဝင္တိုက္မႈေတြ တဲ႔။ ကဲ ဒါေတာ႔ သူတို႔ ေျပာမွလား။

ဒီထက္အဓိပၸါယ္ပိုရွိတာေလးဆို ပိုမေကာင္းဘူးလား။ ဥပမာ ကမၻာတစ္ဝွမ္း လုံးမွာ ဘယ္လိုပုဂၢိဳလ္ေတြရွိရင္ ဘာသာေရး၊ လူမႈေရးျပႆနာေတြျဖစ္တတ္ တယ္ဆိုတာမ်ိဳးေလ။

"ဆိုင္တစ္ဆိုင္ကို ငွက္ေျပာသီးစားခ်င္လို႔ သြားဝယ္တယ္၊ ငါေရာက္မွ ငွက္ေျပာသီးကုန္သြားတယ္ တဲ႔။ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ သည္းခံလို႔ မရတဲ႔ကိစၥ။ ဒီဆိုင္ကို မီး႐ိွဳ႕ရမွ ေက်နပ္မယ္"

"မုန္႔ဟင္းခါးသည္ေကာင္မေလးက ငါေရာက္မွ ဆိုင္သိမ္းတယ္။ ခြင္႔လႊတ္မရ တဲ႔ ျပစ္မႈပဲ၊ လူစုၿပီး ဒင္းကို အဓမၼက်င္႔ရမွ ေက်နပ္မယ္"

"ဒီ သံမႉးက ငါတို႔ တမန္ေတာ္ရဲ႕နာမည္ကို အသံမွန္ေအာင္ မထြက္ႏိုင္ဘူး။ ဒါဟာ ခြင္႔လႊတ္လို႔ မရတဲ႔ ဘာသာေရး ေစာ္ကားမႈႀကီးပဲ၊ အဲဒီ သံရုံးကို မီး႐ိွဳ႕ ၾက"

"ဘယ္သူက ဖန္တီးတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘာသာေရးေစာ္ကားတဲ႔ ေျခာက္ စကၠန္ ႔ၾကာ ဗြီဒီယိုအတြက္ လူေျခာက္သန္း ဒုကၡေရာက္ရမွ ေက်နပ္ႏိုင္မယ္။ အဲဒီႏိုင္ငံရဲ႕ သံရုံးတိုင္း၊ အလံတိုင္းကိုမီးရွိဳ႕။ သံအမတ္နဲ႔ မိသားစုကိုပါ သတ္"

"သူမ်ားဘာသာရဲ႕ အထြတ္အျမတ္ ႐ုပ္ထုေတြ ငါတို႔ ႀကိဳက္သလို လုပ္ခြင္႔ရွိ တယ္၊ ငါတို႔ဘာသာကိုေတာ႔ လာမထိနဲ႔"

ဒီလိုလူေတြနဲ႔ကမၻာဟာ ဘယ္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းႏိုင္ပါ႔မလဲ။

အဆုံးအမေတြကို ေလးစားပါတယ္။ ရန္မူလိုစိတ္ေတြနဲ႔ လူရမ္းကားေတြ ထြက္ထြက္လာတာကလည္း ဒီအေပါက္ကပဲ။ ဒီအတြက္ ကမၻာသက္ေသ။

သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္ဖို႔ထက္ ဘာသာဝင္တိုးပြားဖို႔ အားေပးတဲ႔ ဘာသာတိုင္း ဟာ ဘာသာအမည္ခံတဲ႔ စစ္ပြဲဖန္တီးသူေတြပါပဲ။
ဝမ္းနည္းပါတယ္။


 ကမ္းလက္ 

ကိုယ္႔ ႏိုင္ငံသား ပဓာနဝါဒ (သုိ႔) ႏုိင္ငံတခ်ိဳ႕ရဲ႕ ေဖာရိန္းအလုပ္သမား ကန္႔သက္ခ်က္မ်ား(၁)


ဒီေန႔ ႏုိင္ငံရပ္ျခားမွာ အလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာအေရအတြက္ ဘယ္ေ လာက္ မ်ားေနၿပီလဲ။ ဒီအေျဖက ဘယ္သူ႔ဆီမွာမွ တိတိက်က် မရွိတာ ေသ ခ်ာတယ္။ စကၤာပူ တစ္ၿမိဳ႕တည္းမွာကုိပဲ ျမန္မာ သံ႐ုံးက ထုတ္ျပန္တဲ့ စာရင္း နဲ႔ အမွန္တကယ္ရွိေနတဲ႔ လူဦးေရက ဘယ္ေတာ့မွ ထပ္တူက်ႏုိင္တာ မဟုတ္ ပါဘူး။

အေမရိကေရာက္သူ၊ ဥေရာပေရာက္သူ၊ ဩစေတးလ်ေရာက္သူ၊ ဂ်ပန္၊ကုိရီး ယား၊ စကၤာပူစသည္ ေရာက္ေနသူေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိႏုိင္ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲ လားရာ ႏုိင္ငံေတြကြဲကြဲ သူတုိ႔ ထြက္ခြါရာကေတာ့ ျမန္မာ ဆုိတဲ့ တတိယႏုိင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံကပါ။ ဒီေတာ႔ ပထမကမၻာက တတိယႏိုင္ငံ သားေတြေပါ႔။
စကၤာပူမွာ ဒီႏွစ္ ပိုၿပီး လစာေတြျမင္႔လာ႐မယ္၊ ခ႐ိုက္တီးရီးယာေတြ ျမင္႔လာ ရမယ္၊ လက္ရွိအလုပ္သမားေတြထဲက ဒီစံေတြကို မမီတဲ႔ ႏိုင္ငံျခား အလုပ္ သမားေတြ တစ္ဝက္ေလာက္ ေလ်ွာ႔ခ်ဖို႔ စတင္ေနၾကပါၿပီ။ ဒီမူနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ စကၤာပူဟာ ႏိုင္ငံျခား အုပ္သမားေတြအေပၚ လိုတစ္မ်ိဳး မလိုတစ္မ်ိဳး ဆို တဲ႔ ေဝဖန္သံတခ်ိဳ႕လည္း ခံေနရတယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ဒီလိုေျပာလာႏိုင္တယ္ ဆို တဲ႔ လိပ္ျပာ မလုံ႔တလုံ ခံစားခ်က္ရွိလာႏိုင္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ စထရိတ္တုိင္းက သူတို႔မူကို ကာကြယ္ဖို႔ ေဆာင္းပါးရွည္တစ္ပုဒ္ေဖာ္ျပလာတယ္။ သူတို႔ ေဆာင္းပါးကုိ ကုိးကားရင္း ႏုိင္ငံျခားမွာ အလုပ္လုပ္ေနသူေတြရဲ႕ ဘဝအစိတ္အပုိင္း တခ်ိဳ႕ကုိ ထင္ဟပ္ေစမယ့္ ဒီေဆာင္းပါးကုိ ေရးမိပါ တယ္ ။ ျပည္ပကိုထြက္ၿပီး အလုပ္လုပ္လိုသူေတြအတြက္လည္း အင္ဖို ခပ္ပါးပါး ရႏိုင္တာေပါ႔။

ႏုိင္ငံျခားသားေတြ အမ်ားႀကီး ေရာက္လာမွာကုိ စုိးရိမ္တဲ့ ႏုိင္ငံေတြထဲမွာ စကၤာပူသာ ထီးထီးႀကီး ရွိေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ႏုိင္ငံတုိင္းလုိလုိမွာ ရွိေနပါ တယ္။ ဒီေဆာင္းပါးထဲမွာ ၿဗိတိန္၊ ဩစေတးလ်၊ ေဟာင္ေကာင္၊ ထုိင္ဝမ္၊ ထုိင္း နဲ႔ အင္ဒုိနီးရွားတုိ႔ ပါဝင္ပါတယ္။

ဒီအေနအထားကုိ ေရာက္ေအာင္ ဖန္တီးေပးတာကေတာ့ ကုမၸဏီေတြက အလုပ္သမားခ ေစ်းခ်ိဳႏုိင္သမွ် ခ်ိဳေအာင္ ရႏုိင္ေရး ႀကိဳးစားခ်က္နဲ႔ ကုိယ့္ျပည္ သူျပည္သားေတြကုိ ဘယ္လုိ ကာကြယ္မလဲဆုိတဲ့ အစုိးရေတြရဲ႕ တုန္႔ျပန္ ခ်က္ေတြပါပဲ။ စိတ္ဝင္စားစရာ ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းပါတယ္။ ကုမၸဏီက အျမတ္မ်ားမ်ား က်န္ခ်င္တယ္။ လုပ္အားခ ေလ်ာ့ခ်ခ်င္တယ္။ ဒီေတာ့ ဒီလုပ္ အားဟာ ေဖာရိန္းက လုပ္အားလား၊ ျပည္တြင္းကလုပ္အားလား ဆုိတာ စဥ္း စား မေနအားေတာ့ပါဘူး။ ဒါကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ေပးႏုိင္တာကေတာ့ အစုိးရပါပဲ။ အထူးသျဖင့္ အလုပ္သမားေရးဝန္ႀကီးဌာနရဲ႕ တင္းၾကပ္တဲ့ မူဝါဒပါပဲ။

၁။ ၿဗိတိန္

ဖြံ႔ၿဖိဳးၿပီးႏုိင္ငံေတြထဲမွာ ႏုိင္ငံျခားသား အလုပ္သမား ဥပေဒနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ၿဗိတိန္ဟာ တင္းၾကပ္မႈ အျပင္းထန္ဆုံး ႏုိင္ငံေတြထဲမွာ ပါပါတယ္။ သူတုိ႔ရဲ႕ ဒီဥပေဒဟာ (၁၉၇၃) ခုႏွစ္ကတည္းက ရွိေနခဲ့ၿပီးသားပါ။ ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံထဲကုိ အလုပ္ယာယီနဲ႔ ဝင္လာရင္း အၿပီးေနထုိင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားလာၾကလိမ့္မယ္ ဆုိတာ ကလည္း သိပ္မမွားႏုိင္တဲ့ တြက္ကိန္းတစ္ခုလည္း ျဖစ္ေနတယ္ မဟုတ္လား။ ဒါ့ေၾကာင့္ပါ။

ဒီေတာ့ ျပည္ထဲေရး (Home Office) ဝန္ႀကီးဌာနေအာက္မွာ UK Border Agency ဆုိတာ ေပၚေပါက္ လာခဲ့ရတာပါ။ ဒီေအဂ်င္စီကပဲ အလုပ္သမား ခန္႔အပ္ဖုိ႔ ေလွ်ာက္လႊာတုိင္းကုိ စစ္ေဆး ကုိင္တြယ္ပါေတာ့တယ္။ သူတို႔မူ အရ ၂၀၀၈ - ခုႏွစ္ကစလုိ႔ ဗီဇာအဆင့္ (၅) မ်ိဳး (Five tiers) ခြဲျခား သတ္ မွတ္ထားခဲ့ပါတယ္။

နံပါတ္ (၁) ဗီဇာအဆင့္ကေတာ့ အထူးခြ်န္းဆုံး၊ အေတာ္ဆုံးလုိ႔ ၿဗိတိသ် အစုိးရ ကလည္း ယုံၾကည္၊ ကမၻာကလည္း အသိအမွတ္ျပဳခံထားရတဲ့ ပညာ ရွင္၊ သိပၸံပညာရွင္နဲ႔ မီလ်ံနာသူေ႒းေတြပါ။ ဒီအုပ္စုကေတာ့ ဘာ စာရြက္စာ တန္း၊ ဘာအေထာက္အထားမွ မလုိဘဲ အခ်ိန္မေရြး ဗီဇာနံပါတ္ (၁) ကို ေလွ်ာက္ထားႏုိင္ပါတယ္။ ပ်ိဳတိုင္းႀကိဳက္ ႏွင္းဆီအုပ္စုေပါ႔။

ဗီဇာအဆင့္ (၂) နဲ႔ (၃) ကေတာ့ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ အလုပ္သမားေတြနဲ႔ အ ထုိက္ အေလွ်ာက္ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ အလုပ္သမားေတြအတြက္ ရည္စူးပါ တယ္။ သူတုိ႔ကေတာ့ အလုပ္လုပ္ခြင့္ ပါမစ္ မေလွ်ာက္ခင္မွာ အလုပ္ရွင္ ကုမၸဏီရဲ႕ အလုပ္ကမ္းလွမ္းထားတဲ့ စာကုိ ျပသဖုိ႔ လုိပါတယ္။

ဗီဇာ (၄) နဲ႔ (၅) ကေတာ့ ၿဗိတိသ်မွာ ေက်ာင္းလာတက္တဲ့ ေက်ာင္း သားေ တြရယ္၊ အျခားကိစၥမွာ အႀကံဳးဝင္သူေတြရယ္ကုိ ရည္ညႊန္းပါတယ္။ ဒီ ဗီဇာ ေလးနဲ႔ငါးဟာ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ ၿဗိတိသ်မွာ အလုပ္လုပ္ခြင့္ (တရား ဝင္) မရၾကပါဘူး။

ဗီဇာအဆင့္ ႏွစ္နဲ႔သုံးကေတာ့ အလုပ္လုပ္ဖုိ႔ ေရာက္လာၾကတယ္ ဆုိတာ ေဗ ဒင္ေမးစရာ မလုိေတာ့ပါဘူး။ သူတုိ႔နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း အစုိးရက ကန္႔သက္ခ်က္ လူဦးေရ ထုတ္ျပန္ေပးတယ္။ လူဦးေရ မျပည့္ခင္ ကုိယ္ က ေလွ်ာက္တယ္ဆုိရင္ေတာင္ ဗီဇာ ရ၊ မရေတာ့ တစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ ကံနဲ႔ပဲ ဆုိင္ေနပါေတာ့တယ္။

သူတုိ႔ကုိ အလုပ္ခန္႔မယ့္ အလုပ္ရွင္ေတြကလည္း ႏုိင္ငံျခားသားကုိ အလုပ္ မခန္႔မီမွာပဲ ေဘာ္ဒါေအဂ်င္စီမွာ မွတ္ပုံအရင္တင္ၿပီး ခြင့္ျပဳခ်က္လည္း ရထား ၿပီး ျဖစ္ေနရပါမယ္။ ဒါက ႏွစ္စဥ္ လုပ္ကုိ လုပ္ရမယ့္ တာဝန္တစ္ခုပါ။ အဲ သလုိပဲ ဒီကုမၸဏီက ႏုိင္ငံျခားသား ဘယ္ေလာက္ အလုပ္ခန္႔ခြင့္ ရွိတယ္ ဆုိ တာကုိလည္း ေဘာ္ဒါေအဂ်င္စီက ႏွစ္တုိင္း ကန္႔သက္ ထုတ္ျပန္ေပးပါတယ္။ ကန္႔သက္ေပးထားတဲ့ ကုိယ္တာထဲမွာ ရွိေနတယ္ဆုိရင္ေတာင္မွ ဗီဇာ ရ၊ မရ ကုိ ဘယ္သူမွ အာမ မခံႏုိင္ပါဘူး။

ဒါတင္ မကေသးပါဘူး။ ႏုိင္ငံျခားသားကုိ ငွါးရမ္းမယ့္ ကုမၸဏီတစ္ခုဟာ လုိ အပ္ေနတဲ့ လက္ရွိ အလုပ္ရာထူးအတြက္ ၿဗိတိန္လူမ်ိဳး (သုိ႔) ဥေရာပသမဂၢ အဖြဲ႔ဝင္ ႏုိင္ငံေတြရဲ႕ လူမ်ိဳးေတြထဲမွာ ရွာလုိ႔၊ ခန္႔လုိ႔ မရႏုိင္ေၾကာင္း သက္ေ သ အေထာက္အထားေတြနဲ႔ ရွင္းျပၾကရပါတယ္။

ဒီလုိ ႀကိဳးစားၿပီး ၿဗိတိန္လူမ်ိဳး (သုိ႔) ဥေရာပသမဂၢ အဖြဲ႔ဝင္ ႏုိင္ငံေတြရဲ႕ လူမ်ိဳးေတြထဲမွာ ရေအာင္ရွာ ပါတယ္ဆုိတာ သက္ေသျပဖုိ႔ ျပည္တြင္း သတင္းစာ၊ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ သတင္းစာ၊ ဝက္(ဘ္)ဆုိက္ေတြမွာ အ လုပ္ေၾကညာ ေခၚရပါတယ္။ အလုပ္ေၾကညာေခၚၿပီး အနည္းဆုံး တစ္ ပတ္ ေစာင့္ရတယ္။ အလုပ္လာေလ်ာက္သူေတြနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးေတြကုိလည္း ရက္ေကာ့ဒ္ လုပ္ထားရတယ္။ ဒါေတြရွိေတာ့မွ ႏုိင္ငံျခားသားကုိ မခန္႔ မျဖစ္ေတာ႔တာေၾကာင္႔ ခန္႔လိုက္ရပါတယ္လုိ႔ ရွင္းျပလုိ႔ ရတယ္။

သူတုိ႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ ႀကိဳးစားႀကိဳးစား သူတုိ႔ ၿဗိတိန္လူမ်ိဳးေတြကုိ အမွန္ တ ကယ္ပဲ ခန္႔အပ္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္ဆုိတာကုိ အတည္ျပဳ၊ ဆုံးျဖတ္ဖုိ႔ကေတာ့ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရး အရာရွိနဲ႔ပဲ သက္ဆုိင္ပါတယ္။

တ႐ုတ္ဒုိင္ယာလက္စကား ေျပာတတ္သူကုိ လုိအပ္ေနလုိ႔ ခန္႔ရတာစတဲ့ ဆင္ေျခမ်ိဳးေတြနဲ႔ အလုပ္ မျဖစ္ႏုိင္သလုိ ေစ်းခ်ိဳလုိ႔ ငွါးရမ္းတာမ်ိဳး မျဖစ္ ရေ အာင္လည္း တားျမစ္ထားပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဝင္ေငြဟာ တစ္နာရီ မွာ အနည္းဆုံး (၆း၁၉) ေပါင္ ရွိေနရပါမယ္။

ဘယ္လုိပဲ ဥပေဒနဲ႔ တားတား၊ တခ်ိဳ႕ လစ္ဟာတာမ်ိဳးလည္း ရွိေနတတ္ပါ တယ္။ အထူးသျဖင့္ ၿဗိတိသ်တကၠသုိလ္ေတြက ဘြဲ႔ရတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ ဆုိရင္ ဗီဇာသက္ညွာခြင့္ ျပဳထားေလေတာ့ တခ်ိဳ႕ အလုပ္လုပ္ရင္း အၿမဲေန သြားတတ္တာေတြလည္း ရွိေနတတ္ပါတယ္။

အလားတူပါပဲ။ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ကုမၸဏီႀကီးေတြရဲ႕ ဌာနခ်ဳပ္ေတြက ၿဗိ တိန္မွာ ရွိေနရင္ သူတုိ႔ အလုပ္သမားေတြကုိ အျခားႏုိင္ငံမွာ ရွိတဲ့ ဌာနခြဲေတြ ကေန ေျပာင္းလႊဲေပးႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ယာယီသာ ခြင့္ျပဳတာမ်ိဳး ျဖစ္သလုိ သက္မွတ္ထားတဲ့ ကုိယ္တာလည္း ရွိေနမွပါ။

ဒီစစ္စတန္ကုိ ကုမၸဏီေတြကေတာ့ သေဘာမေတြ႔ၾကလုိ႔ ေတာ္ေတာ္ က်ယ္ က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ေဝဖန္ေနၾကပါတယ္။ အျခားဌာနက အရာရွိေတြကုိ ၿဗိတိန္မွာ တာဝန္ေျပာင္းေပးဖုိ႔ ဗီဇာေလွ်ာက္ထားရတဲ့ အခ်ိန္က လေပါင္း မ်ားစြာ ခ်ီၿပီး ၾကာေနတာပဲ။ ဒါသာ ျဖစ္တယ္၊ ဒီနည္းလမ္းက အကုန္အက် နည္းလွတယ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ဗီဇာအဆင့္ႏွစ္ အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ ကုိ ငွါးရမ္းဖုိ႔ လယ္ဗီးကတင္ ေပါင္ တစ္ေထာင္ပါ။

ဒါသာ ျဖစ္တယ္၊ အစုိးရမွာလည္း လူထုရဲ႕ ေဝဖန္မႈေတြကေန လြတ္ေန တာေတာ့ မဟုတ္ျပန္ပါဘူး။ အစုိးရရဲ႕ မူဝါဒဟာ ႏုိင္ငံျခား အလုပ္သမားေတြ ဝင္မလာႏုိင္ေအာင္ မတားျမစ္ႏုိင္ဘူးလုိ႔ လူထုက ယုံၾကည္ၾကလုိ႔႔ပါ။

သူတုိ႔ေျပာတဲ့ ႏုိင္ငံျခား အလုပ္သမားဆုိတဲ့ အထဲမွာ ၿဗိတိသ်လူမ်ိဳးေတြနဲ႔ ဥေရာပသမဂၢ (၂၆) ႏုိင္ငံက လူမ်ိဳးေတြ မပါဝင္ပါဘူး။ သူတုိ႔ကေတာ့ လာခ်င္ ရင္လာ၊ အလုပ္လုပ္ခ်င္ရင္လုပ္၊ ျပႆနာ မရွိပါဘူး။
(ဆက္ရန္)


ဇင္ေဝေသာ္ 

လက္ေတြ႔ သုေတသန


အမ ။ ။ ဟဲ႔ ေမာင္ေလး၊ နင္က ဘာျဖစ္လို႔ မ်က္ႏွာ ပုဝါႀကီးစည္းထားရ တာလဲ။

ေမာင္။ ။ မ်က္ေစ႔ႏွစ္လုံး အျမင္ မရရင္ အနံ႔ခံတဲ႔ အာ႐ုံမွာ ပိုၿပီးစူးရွတယ္ဆို လို႔ စမ္းသပ္ၾကည္႔တာေလ။ တကယ္မွန္တယ္၊ အေဝးက အနံ႔ေတြကို ငါ ေကာင္းေကာင္း ရေနတယ္။ မ်က္လုံး မစည္းခင္က ဒီ အနံ႔ေတြကို မရခဲ႔ဘူး။

အမ ။ ။ အခု နင္က ဘာအနံ႔ေတြ ရေနလို႔လဲ။

ေမာင္ ။ ။ မီးဖိုထဲမွာ ေမေမခ်က္ေနတဲ႔ ဟင္းနံ႔ေတြ၊ ၾကက္သြန္နံ႔၊ သစ္သီးနံ႔၊ ဘာအနံ႔လို႔ ခြဲျခားေျပာလို႔ မရတဲ႔ အနံ႔မ်ိဳးစုံကို ငါ ရေနတယ္။

အမ ။ ။ မွန္း စမ္း...၊ ရမွာေပါ႔၊ နင္႔မ်က္လုံးကို စည္းထားတဲ႔အဝတ္က ငါ ေလ်ွာ္မလို႔ထားတာ မေလ်ွာ္ျဖစ္ေသးတဲ႔ လက္သုပ္ပုဝါႀကီး ဟဲ႔။


ဇင္ေ၀ေသာ္

တန္ရာ တန္ေၾကး (အထူးကုဆရာဝန္ႀကီး တစ္ေယာက္ရဲ႕ မိဘေမတၱာဖြဲ႔ အက္ေဆး)


Grief hurts but heals too
By Dr. James Low


" ခ်စ္ျခင္းတရားရဲ႕ေလ်ာ္ေၾကးက လမ္းခြဲ ၀မ္းနည္း ပူေဆြးရျခင္းဆိုရင္ေတာင္ အရဲစြန္႕ျပီးခ်စ္သင့္ပါတယ္။ ဒါဟာ ခ်စ္ရမယ့္သူလည္းမရွိ ၀မ္းနည္းစရာ လည္း မလိုတဲ့ အေနအထားထက္အမ်ားၾကီးသာပါတယ္"

ဒီႏွစ္ထဲမွာ သက္ၾကီးရြယ္အိုေတြ ၊ ေန႕လား ညလား မသိရတဲ့ လူနာေတြကို အျမဲတမ္းကုသမွဳေပးေနရေတာ့ ဘ၀နဲ႔ဆိုင္တဲ့ အျမင္ေတြလည္းေတာ္ေတာ္ ရမိတယ္။ ေန႕လား ညလား မသိရ ၊ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ေသျခင္းတရားဆီ ခ်ဥ္း ကပ္ေနတဲ့ မိမိတို႕ ေက်းဇူးရွင္မိခင္ (သို႕) ဖခင္ တို႕ကို ထိုင္ရင္း ၾကည့္ေနၾက ရတဲ့ မိသားစု၀င္ေတြရဲ႕စိတ္ခံစားခ်က္ေတြကိုလည္း နားလည္စ ျပဳလာတယ္။
ဒီလိုအျဖစ္ေတြ ဒီေလာက္ၾကံဳေတြ႕ေနရတာေတာင္ က်ေနာ့္ကိုယ္ပိုင္ဖခင္ၾကီး ဆံုးပါးခဲ့ရင္ ဘယ္လိုလဲ ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္ျပင္ဆင္မွဳ လုပ္မထားႏိုင္ခဲ့ဘူး။

၀မ္းနည္းေၾကကြဲမွဳေတြဟာ တစ္ခုခုဆံုးရွံဳးရာကေန အစျပဳတယ္ဆိုတာသာ မွန္ခဲ့ရင္ က်ေနာ့္၀မ္းနည္းမွဳဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္ကတည္းက စတင္ခဲ့စရာပါ။ အဲဒီကတည္းက ေဟာလီေဒးရက္တိုခရီးထြက္ရင္း က်ေနာ့္ဖခင္ၾကီး ဟာ ေလျဖတ္တဲ့ ေရာဂါခံစားလိုက္ရျပီး စကားမေျပာႏိုင္ ၊ လမ္းမေလွ်ာက္ႏို င္ ၊ စားလည္းမစားႏိုင္ရွာေတာ့ဘူး ။ အတိုဆံုးစကားနဲ႕ေျပာရရင္ က်ေနာ့္ဖ ခင္ၾကီးဟာ လူရာမ၀င္ေတာ့ပါဘူး ။
အစာကိုပိုက္ကေနတစ္ဆင့္ သြင္းယူရတယ္၊ ဆီးကိုလည္း ပိုက္ကေနတဆင့္ သြားရတယ္။ သူ႕ရဲ႕ေန႕စဥ္သာမန္လုပ္ငန္းေလးေတြဟာ သူတစ္ပါးအကူ အညီမပါဘဲ ဘာဆိုဘာမွ လုပ္လို႔မရေတာ့ပါဘူး။ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္ေကာင္း လာေတာ့ မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာသိလိုက္ရျပီး ဖခင္ၾကီးရဲ႕ ဘ၀အစိတ္အပိုင္း ၾကီးတခ်ိဳ႕ကို ဆံုးရွံဳးလိုက္ရျပီဆိုတာလည္း ခံစားလိုက္ရျပန္ပါတယ္။ သူ႕စ ကားေျပာသံကို ဘယ္ေတာ့မွ ၾကားရမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ၊ သူနဲ႕ထမင္းလက္ ဆံုစားခြင့္ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္ရမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုတာ အတိအက် သိ ထားေပမယ့္ ျပန္ရေလႏုိးဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က ကုန္မသြားခဲ့ပါဘူး ။

အၾကီးအက်ယ္ဆံုးရွံဳးမွဳတစ္ခုဟာ တစ္ေန႕ေန႕မွာ မလြဲမေသြ ၾကံဳေတြ႕လာ ရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ အသိနဲ႕အတူ ျဖစ္လာခဲ့ရင္ဆိုျပီး စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ၾကိဳ တင္ျပင္ဆင္မွဳလည္း ၾကိဳးစားေတာ့ ထားခဲ့မိပါတယ္။ ဒီအခါမွာ ေၾကကြဲ၀မ္း နည္းမွဳရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကိုလည္း သိလာသလိုလို ရွိလာခဲ့ပါတယ္။ ဒါဆို ဒီလိုေၾက ကြဲ၀မ္းနည္းမွဳဟာ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို အခ်စ္ၾကီးခ်စ္မိလို႕ ျဖစ္လာရတာ လား ။
ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္အေနနဲ႕ မေၾကာင့္မက် ေနႏိုင္တဲ့ ဒီဘ၀ကိုေရာက္ေ အာင္ ျပဳစု ပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့သူေတြဟာ က်ေနာ့္မိဘႏွစ္ပါး မဟုတ္လား ။ သူတို႕ကိုေတာ့ က်ေနာ္ခ်စ္သင့္တာေပါ့။ သူတို႕ကို ခ်စ္မိလို႕ ဒီလိုေၾကကြဲ ပူေဆြး ရတယ္ဆိုရင္လည္း ထိုက္တန္တယ္လို႕ပဲ ေျပာရမွာပါ။ သူတို႕က်ေနာ့္ ကိုေပးခဲ့တဲ့ မိဘတို႕ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ ၊ ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း ကေလးဘ၀ တည္းက ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ရတာေတြဟာ မနည္းလွပါဘူး ။
ဒါနဲ႕တိုတိုပဲ ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္မိတယ္။ ခ်စ္ျခင္းတရားရဲ႕ေလ်ာ္ေၾကးက လမ္းခြဲ ၀မ္းနည္း ပူေဆြးရျခင္းဆိုရင္ေတာင္ အရဲစြန္႕ျပီးခ်စ္သင့္ပါတယ္။ ဒါဟာ ခ်စ္ရမယ့္သူလည္းမရွိ ၀မ္းနည္းစရာလည္း မလိုတဲ့ အေနအထား ထက္ အမ်ားၾကီးသာပါတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ လအနည္းငယ္ေလးကတင္ပဲ ေလျဖတ္တာ အျပင္ ေတာ္ေတာ္ဆိုး ရြားတဲ့ ကင္ဆာပါထပ္ျဖစ္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္ ။ ေရာဂါသိခဲ့ရျပီးတဲ့ေနာက္ သံုး ပတ္အတြင္းမွာပဲ ေသျခင္းတရားဟာ က်ေနာ့္ဖခင္ၾကီးဆီ ျမန္ျမန္ ဆန္ဆန္ ပဲ ေရာက္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္ ။ ဒီအတြက္ က်ေနာ့္ကို္ယ္က်ေနာ္ ျပင္ဆင္ ခဲ့ျပီးျပီလို႕ ထင္ထားခဲ့ေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ အဆင္သင့္ျဖစ္မေနခဲ့ပါဘူး ။
အသက္မရွိ ၊ ေအးစက္ေနျပီျဖစ္တဲ့ ဖခင္ၾကီးရဲ႕ရုပ္အေလာင္းကို လြန္ခဲ့တဲ့ ဩဂုတ္လက ေနာက္ဆံုးက်ေနာ္ ကိုင္တြယ္ခြင့္ရခဲ့တာပါ။ အေခါင္းထဲမွာ ရွိေနတဲ့ ရုပ္အေလာင္းဟာ ငါ့ဖခင္မဟုတ္ေတာ့ဘူး ၊ အႏွစ္မရွိတဲ့ အနတၱ ရုပ္ ၾကြင္းတစ္ခုသာပဲလို႕ က်ေနာ့္ကိုယ္က်ေနာ္ ထပ္တလဲလဲသတိေပးေနခဲ့တယ္ ။ မရပါဘူး ။

၀မ္းနည္းမွဳ ၊ ေဒါသျဖစ္မွဳ ၊ မယံုၾကည္ႏိုင္မွဳ ၊ ေၾကာက္ရြံ႕မွဳ ၊ ေနာင္တ စတာေတြဟာ စိတ္ထဲမွာ အထိန္းအကြပ္မဲ႕လ်က္ပါ။
ဒီခံစားမွဳေတြအားလံုးထဲမွာ တစ္ခုက “ ငါ အေဖ့အတြက္ အေကာင္းဆံုး လုပ္ေကာ ေပးႏိုင္ခဲ့ရဲ႕လား ၊ ဒီေလာက္ၾကီးျမန္မယ္မွန္း သိရင္ သူ႕အတြက္ ဒီထက္ အခ်ိန္ပိုမေပးသင့္ခဲ့ဘူးလား ” ဆုိတဲ့ ေနာင္တ အေတြးပါပဲ။

စ်ာပနအခမ္းအနားနဲ႕ ဘာသာေရးက်င့္၀တ္ထံုးစံေတြက က်ေနာ့္ကို သက္ သာမွဳရေစခဲ့ပါတယ္။ တကယ္တမ္း ၀မ္းနည္းပူေဆြးေနရခ်ိန္မွာ ဒါေတြဟာ အေရးပါလွသလို အရွိတရားကို လက္ခံတတ္ဖို႕အတြက္လည္း ဒါေတြ လို အပ္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ေသျခင္းတရားဟာ ျမဲတဲ့တရား ဆိုတာ အစျပဳလက္ခံလာႏိုင္ခဲ့ပါေတာ့တယ္ ။ ဒီသေဘာတရားကို လက္ခံ လိုက္ျခင္းဟာ က်ေနာ့္စိတ္ကို ကုစားဖို႕ လမ္းစလည္း ျဖစ္ေနပါတယ္ ။
စ်ာပနအခမ္းအနားအနားမွာ အေဖ့မိတ္ေဆြ အသစ္အေဟာင္းေတြေရာ ၊ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြ အသစ္အေဟာင္းေတြပါတက္ေရာက္လာၾကေတာ့ စည္ စည္ ကားကားပါပဲ ၊ ဒါကသည္ပင္ ေဖေဖဟာ လူခ်စ္လူခင္ဘယ္ေလာက္မ်ား တယ္ဆိုတာ ျပသရာေရာက္သလို ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕အားေပးမွဳေၾကာင့္ မိသား စုဟာ အထီးက်န္ မဆန္လွဘူးဆိုတာ သိခဲ့ရျပန္ပါတယ္။

အံ့ဩစရာပါပဲ ၊ ဒီရက္ေတြအတြင္း က်ေနာ့္စိတ္ထဲခံစားေနရတာေတြ မေမွ်ာ္ လင့္ဘဲ ေလ်ာ့ပါးသြားတာေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေဖ ေနခဲ့တဲ့ အခန္း ၊ အေဖထိုင္တတ္တဲ့ ထုိင္ခံု ၊ အေဖေျပာခဲ့တဲ့ စကားေတြကို ျပန္ၾကားမိ တိုင္းေတာ့ မ်က္ရည္စို႕လ်က္ပါပဲ ။ ေသဆံုးသူေတြကို သတိရေနျခင္းဟာ အဓိပၸါယ္မဲ့ အခ်ိန္ကို ေနာက္ျပန္ဆြဲေနျခင္းပဲလို႔လို႔လည္း တခ်ိဳ႕ကေျပာၾကပါ တယ္။ အေဖ အသံုးျပဳခဲ့တဲ့ ပစၥည္း ပစၥယေတြကို ရွင္းလင္းေပးရတာက လည္း ေတာ္ေတာ္နာက်င္စရာေကာင္းပါတယ္။ ဒါက မလုပ္လို႕လည္း မရပါ ဘူး ။ တကယ္လက္ေတြ႕ဘ၀မွာက အေဖမပါေတာ့တဲ့ က်ေနာ္တို႕မိသားစု ခရီးကို က်ေနာ္တို႕ကိုယ္တိုင္ ခရီးဆက္ၾကရေတာ့မွာမဟုတ္လား ။
အေဖနဲ႔ပတ္သက္တာေတြအားလံုးဟာ ပန္းအိုးကြဲ တစ္ခုလိုပါဘဲ ။ ကြဲေနတဲ့ ပန္းအိုးကို ျပန္ဆက္ၾကရာမွာ ပံုမွန္အရင္လိုေတာ့ ဘယ္ျဖစ္ႏိုင္ပါေတာ့မလဲ ။ ဒါေပမယ့္ အရင္လိုမဟုတ္တဲ့ ပန္းအိုးကြဲ အစအနေတြကိုပဲ အျမတ္ တႏိုး နဲ႔ ႏွလံုးသားထဲမွာ သိမ္းဆည္းထားလို႕ ရႏိုင္ပါတယ္။

တကယ္တမ္းျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့လည္း အေဖဟာ ၈၈-ႏွစ္ အရြယ္ အ ထိ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ အသက္ရွင္သန္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီမွာရွိၾကတဲ့ သက္ ၾကီးရြယ္အိုေတြအားလံုးလိုပါပဲ က်ေနာ့္အေဖဟာ မိဘမဲ့ ကေလး တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ခက္ခက္ခဲခဲ ေနထိုင္ခဲ့ရတယ္။ သူ႕မွာတီဘီေရာဂါ ရခဲ့ တယ္ ။
ဘ၀နဲ႕ပတ္သက္လို႕က်ေနာ္တို႕ေတြးယူသင့္တာက ဘာေတြဆံုးရွံဳးခဲ့ရျပီလဲ ဆိုတာထက္ ဘာေတြရလိုက္သလဲ ဆိုတာမ်ိဳးပါ။ က်ေနာ္ျပန္ရလိုက္တာ ကေတာ့ အေဖဆံုးပါးသြားတဲ့ေနာက္ ငါတို႕လည္း ဒီလမ္းကိုလိုက္ရမွာပဲ ဆို တဲ့ အသိနဲ႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထပ္တလဲလဲ သတိေပးေနမိျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္ ။ ျပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႕ရဲ႕လက္ရွိဘ၀နဲ႔ စိတ္ဓါတ္ရင့္က်က္မွဳက်င့္စဥ္ေတြကို အမွတ္ရေစတယ္။

ဖခင္ၾကီးရဲ႕ ရုပ္အေလာင္းကို မီးသျဂႋဳလ္ေတာ့ အရိုးေတြ ၊ ျပာစေတြ ၊ အမွဳန္ အမႊားေတြပဲ က်န္ခဲ့ေတာ့တယ္ ။
ဒါေတြသည္ပင္ ဘ၀တစ္ခုလံုးရဲ႕ ရုပ္ၾကြင္း လား ၊
ေသဆံုးသူရဲ႕ ရပိုင္ခြင့္က ဒါပဲလား ?
မဟုတ္ပါဘူး ။ က်ေနာ္တို႕ရႏိုင္တာက လူ႕ဘ၀နဲ႕ဆိုင္တဲ့ေလးနက္တဲ့ အသိ ပါ။ ဒီအသိေၾကာင့္ ပတ္၀န္းက်င္ကို က်ေနာ္တို႕ပိုျပီးခ်စ္ျမတ္ႏိုးလာႏိုင္တယ္ ။ ဒိထက္ပိုျပီး ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ေျပာရရင္ ဘ၀ရဲ႕စစ္မွန္တဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳဆိုတာ ဘာလဲဆိုတာကိုေတာင္ ေလ့လာသံုးသပ္ခြင့္ရလိုက္ပါတယ္။
ဒီေၾကကြဲ ၀မ္းနည္းရမွဳကို အေျခခံျပီး က်ေနာ္တို႕ကိုယ္တိုင္နဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္ အတြက္ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ ကုသိုလ္စိတ္ေတြေတာင္ရလာႏိုင္ပါတယ္ ။

တခ်ိဳ႕ၾကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္မွဳလုပ္ငန္းၾကီးေတြဟာ နက္နက္နဲနဲၾကီး ခံစား လိုက္ ရျပီးတဲ့ေနာက္မွ ျဖစ္လာတတ္တဲ့ သေဘာလည္းရွိပါတယ္။
ဒီအေတြးေတြေၾကာင့္ ပူျပင္းလွတဲ့စိတ္ဟာ ျငိမ္းခ်မ္းစျပဳလာတယ္။ အခ်ိန္က ကုစားေပးတာပါ။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ရွည္မွဳ ၊ ယံုၾကည္မွဳ ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရားေတြရဲ႕ အကူအညီေတာ့ လိုတာေပါ့ ။
ဒီလိုနဲ႕ က်ေနာ့္ဖခင္ၾကီးရဲ႕ ၾကီးမားတဲ့ေက်းဇူးတရားေတြကို ေအာက္ေမ့လိုက္ မိတိုင္း ၀မ္းနည္းမိရတာေတြ ၊ မ်က္ရည္က်ရတာေတြဟာ က်ေနာ္နဲ႕ ေ၀း လာခဲ့တယ္။

ရုပ္၀တၳဳအားျဖင့္ အေဖဟာမရွိေတာ့ဘူး ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ ႏွလံုးသား တစ္ေနရာမွာေတာ့ အေဖဟာကြယ္ေပ်ာက္သြားမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ။ ဒါဟာ စိတ္ခံစားမွဳပါ ။ ဒီခံစားမွဳမွာ အခ်ိန္နဲ႕ေနရာဆိုတာ မရွိပါဘူး။ မွန္ခ်င္မွေတာ့ မွန္မွာေပါ့ဗ်ာ၊ က်ေနာ့္ရဲ႕ ၀မ္းနည္းမ်က္ရည္ေတြဟာ က်ေနာ္နဲ႕ က်ေနာ့္အေဖ တို႕ဆက္ဆံေရးအတြက္ အဆံုးသတ္မရွိတဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရားကို ဖြဲ႕ခ်ည္ေပးခဲ့ တယ္ လို႕ ခံစားေနရပါတယ္။


 ဇင္ေ၀ေသာ္