"ဝမ္" မွာစိုးရသည္

တရားနာျခင္းကို "ဓမၼႆ၀န" ဟုေခၚသည္။ တရားနာရာ၌

၁။ မၾကားဖူးေသးေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ၾကားရျခင္း၊
၂။ ၾကားဖူးေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ထပ္၍ ရွင္းလင္းစြာနားလည္ရျခင္း၊
၃။ ယံုမွားသံသယ ျဖစ္ေနေသာ အခ်က္မ်ား၌ ယံုမွားကင္းရျခင္း၊
၄။ အယူမွန္ သမၼာဒိ႒ိကို ရျခင္း၊
၅။ သဒၶါ ပညာတိုးပြား၍ စိတ္ၾကည္လင္ျခင္းဟူေသာ အက်ိဳး ငါးပါးကို ရႏိုင္သည္။


[ေဆာင္] သူေတာ္တရား ၊ နာယူျငားက ၊ မၾကားစဖူး ၊ ၾကားရဖူး၏။
ၾကားဖူးၿပီးျပန္ ၊ ထပ္မံရွင္း၍ ၊ လြတ္ကင္းယံုမွား ၊ ေျဖာင့္သားအယူ ၊
စိတ္ၾကည္ျဖဴသည္ ၊ငါးဆူရၿမဲ အက်ိဳးတည္း။


တရားနာ အတု


ဤအက်ိဳးတရားမ်ားကို ရဖို႕ရန္ ရည္သန္၍ တရားနာရာ၌သာ ဓမၼႆ၀န ကုသိုလ္အစစ္ျဖစ္ႏိုင္၏။ ဓမၼကထိကကို ခင္မင္၍ျဖစ္ေစ၊ ရယ္စရာ ေမာစရာ အေသာပါ၍ ေပ်ာ္ရႊင္၍ျဖစ္ေစ ၊ "တရားမွ နာေဖာ္မရဘူး ။ အပ်င္းထူလိုက္တာ" ဟုကဲ့ရဲ႕မည္ စိုး၍ျဖစ္ေစ၊ သူမ်ားအထင္ႀကီးေအာင္ျဖစ္ေစ၊ ဓမၼကထိက၏ အရည္အခ်င္းကို အကဲခတ္ကာ ကဲ့ရဲ႕တန္လွ်င္ ကဲ့ရဲ႕လို၍ျဖစ္ေစ နာၾကရာ၌ကား ေပါက္ေဖာ္ႀကီးစကားလို "၀မ္မွာ" စိုးရသည္။


ေရွးတုန္းက ေပါက္ေဖာ္တစ္ေယာက္ ေလွစီးသြားရာ ေလွသမားက "ေပါက္ေဖာ္ - ေလွကယိုလို႕ သတိထားပါ" ဟု သတိေပး၏။ ေပါက္ေဖာ္က "ေလွထဲ၌ ရွိေသာေရယိုတာ ဘာအေရးစိုက္စရာရွိလဲ" ဟု ယူဆ၍ အားပါးတရထိုင္၏။ အေတာ္ၾကာလွ်င္ တင္ပါးက ေအးစက္စက္ရွိ၍ ငံု႕ၾကည့္ေသာအခါ ေရေတြကို ျမင္သျဖင့္ "ဟင္....မယိုတဲ့အျပင္ ၀မ္ေတာင္ ၀မ္ေသးသကိုး" ဟုေျပာသတဲ့။


ထို႕အတူ မေကာင္းစိတ္ယိုထြက္ဖို႕ တရားနာရာ၌ အယိုဘဲ ၀မ္မွာ စိုးရသည္။


စာဖတ္ျခင္း အက်ိဳး


ယခုေခတ္၌ကား အလိမၼာကို ေကာင္းစြာေပးႏိုင္ေသာ က်မ္းစာေတြေပါမ်ားလွ၏။ ထိုကဲ့သို႕ေသာ က်မ္းစာမ်ားကို ၾကည့္ရွဳက်က္မွတ္ ရြတ္ဖတ္၍ ေနလွ်င္လည္း တရားနာျခင္း၏ အက်ိဳးကို ရႏိုင္၏။ ထို႕ေၾကာင့္ အခ်ိဳ႕ေသာ ေခတ္ဆန္ဆန္ တရားကိုနာမည့္အစား က်မ္းစာကို ၾကည့္ရွဳေနျခင္း ၊ ႏွဳတ္ရွင္းသူကို ဖတ္ဖို႕ရန္ေတာင္းပန္၍ ၾကားနာျခင္းတို႕က အက်ိဳးမ်ားဖြယ္ ရွိပါေသးသည္။
{မည္သည့္က်မ္းစာသည္ မိမိတို႕ႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္သည္ဟု မေရြးခ်ယ္တတ္လွ်င္ ဇိနတၳပကာသနီ ၊ ဗုဒၶ၀င္ ၊ သံေ၀ဂ၀တၳဳဒီပနီ၊ ငါးရာ့ငါးဆယ္ ဇာတ္ေတာ္ၾကီးမ်ားႏွင့္ ေရွးဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား စီစဥ္ေတာ္မူအပ္ေသာ က်မ္းစာတို႕သည္ အမွန္အက်ိဳးမ်ားေသာ က်မ္းစာမ်ား ျဖစ္ပါသည္။}


(မဟာဂႏၶာရုံ ဆရာေတာ္ အရွင္ ဇနကာဘိ၀ံသ ေရးသားေတာ္မူေသာ "ကိုယ္က်င့္ အဘိဓမၼာ" စာ-၁၉၉~၂၀၀)



အဘိဓမၼာ အသင္း၀င္ တစ္ဦးမွ ျပန္လည္ပူေဇာ္သည္။








Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

"ဓာတ္ေတာ္"

ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာ ဓာတ္ေတာ္ ႏွစ္မ်ိဳးပဲ ရွိေတာ႔တယ္။
တစ္မ်ိဳးက ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားတ႔ဲ ဆရာေတာ္ရဲ႕ အဓိ႒ာန္နဲ႔ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ ေၾကာင္႔
ေနာက္ တစ္မ်ိဳးက လူေတြ ပ်ံလြန္ေတာ္မူတဲ႔ ဆရာေတာ္ အခ်င္းခ်င္း ၿပိဳင္ၾကလို႔ က်လာတဲ႔ ဓာတ္ေတာ္။


ကမ္းလက္







Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

ေရေရလည္လည္ လန္းတယ္

(၇ - လျပည့္) အမွတ္တရ

သမုိင္းသစ္တစ္ခုကုိ ေရးဖုိ႔ အေရခြံေတြ တစ္လွပ္ခ်င္း ခြာခ်လာေနတဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ဆီကုိ (၇) ႏွစ္အတြင္း တစ္ေခါက္ ျပန္ေရာက္ခဲ့တယ္။ ရက္စက္တဲ့ ေမ ေႏြရဲ႕အပူက (၃၈) နဲ႔ (၄၂) ၾကားမွာ လူးလားေခါက္ျပန္။ ေလသံမေျပာင္းေသးတဲ့ အညာရဲ႕ ေျခာက္ေသြ႔မႈက ေန႔တာေတြကုိ ဆြဲဆန္႔ေနေတာ့တယ္။ ပူလွခ်ည့္။


ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္တုန္း (၁၀) ႏွစ္ေက်ာ္ကာလက အတူ ေရးခဲ့၊ ျငင္းခုံခဲ့ဖူးတဲ့ ကဗ်ာဆရာဆီကုိ အလည္ ေရာက္သြားမိတယ္။ သူယူထားတဲ့ မိန္းမနဲ႔ သူ႔သားေလးကုိ ျမင္ဖူးခ်င္တာလည္း ပါပါတယ္။ ကဗ်ာဆရာက သူ႔အိမ္ေရွ႕မွာ ကေလးေတြအတြက္ ဂိမ္းဆုိင္ေလး ဖြင့္ထားတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ စကားေျပာေနစဥ္မွာပဲ ဂိမ္းေဆာ့ေနတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ဆီက အလုိမက်တဲ့ အသံတစ္ခု လြင့္ထြက္လာတယ္။


“ေ- ာက္ကားက ေမွာက္ပဲ ေမွာက္ေနတယ္”
အံ့ဩသြားတဲ့ က်ေနာ့္ကုိ ကဗ်ာဆရာက


“မင္း အံ့ဩေနသလား၊ မအံ့ဩနဲ႔ဦး၊ ငါ့သား ျပန္လာေအာင္ ေစာင့္ဦး” ဆုိၿပီး သူ႔အေမနဲ႔အတူ ရွမ္းေခါက္ဆြဲ သြားဝယ္တဲ့ (သုံးႏွစ္သား) သူ႔သားကုိ ေစာင့္ဖုိ႔ေျပာလုိ႔ အံ့ဩတာေတာင္ ႏွာဖာႀကိဳး အဆြဲခံလုိက္သလုိ တုန္႔ခနဲ ျဖစ္သြားရတယ္။ မၾကာပါဘူး၊ သူ႔သားေလး ေရာက္လာတယ္။ သူ႔ပါးစပ္ကလည္း စကားလုံးေတြ တစ္သီတစ္တန္းႀကီး ႐ြတ္လုိ႔ …


“ဦး ….. (သူ႔အေဖနာမည္) မေန႔က တစ္ေန႔လုံး အိမ္မျပန္ဘူး။ သူ႔ေစာ္ဆီကုိ သြားတယ္။ ဦး (…..) က ေသာက္ရမ္း လန္းတယ္” တဲ့။


သုံးႏွစ္သားေလးက ဒါမ်ိဳးေတြ ေျပာတတ္ေနလုိ႔ အူတက္မတတ္ ရယ္ခဲ့ရတယ္။ ကဗ်ာဆရာ ရွင္းျပတာက သူ႔သားေလးဟာ ဂိမ္းကစားတဲ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္ ကေလးေတြဆီကေန အဲ့သလုိ စကားလုံးေတြ ၾကားရင္း တတ္လာတာတဲ့။ ဟုတ္မယ္။ သူေျပာေနတဲ့ ေဝါဟာရေတြက သုံးႏွစ္သားေလးနဲ႔ လုံးဝ မဆုိင္ဘူး။


ကေလးကုိ မုန္႔ဖုိးေပးၿပီး အမွတ္တရ ဓာတ္ပုံ႐ုိက္လုိက္တယ္။


ကင္မရာထဲမွာ ပါတဲ့ ေရသူမပုံကုိ ဒီေကာင္ေလးက ဘယ္လုိ ေတြ႔မွန္းမသိ ေတြ႔သြားတယ္။ ဒါနဲ႔ အဲ့ဒီပုံကုိ ျပရင္း ဒါ ဘယ္သူ႔ပုံလည္းလုိ႔ သူ႔ကုိ ေမးၾကည့္ေတာ့ သူက “အဲ့ဒါ… ဦးေစာ္ေလ” တဲ့။


“လန္းတယ္၊ လန္းတယ္၊ ဦးေစာ္က ေသာက္ရမ္း လန္းတယ္” တဲ့။


ရီလုိက္ရမလား၊ ငုိလုိက္ရမလားကုိ မသိေတာ့ပါဘူး။




ကဲ … ထားပါေတာ့ မင္းျမတ္ကုိကုိရယ္။ “ေစာ္” ေတြ “လန္း” ေတြကုိ မင္းေျပာတတ္ေပမယ့္ “ေရသူမ” ဆုိတဲ့ ေဝါဟာရကုိေတာ့ မင္း နားမလည္ႏုိင္ေသးပါဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ မင္းပုံေလးကုိ အမွတ္တရ ဦးဘေလာ့ဂ္ေပၚ တင္ေပးလုိက္ပါတယ္။


ေရေရလည္လည္ လန္းတယ္။



ဇင္ေဝေသာ္











Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Diploma in Buddhism 2012/2013 (20th Intake)
Awarded by The Buddhist & Pali University of Sri Lanka


“He who sees the Dhamma, sees me.  He who sees me, sees the Dhamma” ... Buddha

To understand Buddhism is to learn the Dhamma. For almost two decades, the Buddhist & Pali College of Singapore (which is affiliated to the Buddhist and Pali University of Sri Lanka) annually runs the Diploma in Buddhism to provide a platform for anyone interested to pursue Buddhist studies in the academic pathway. Be part of this learning journey with the leading Buddhist Institute in the world – The Buddhist and Pali University of Sri Lanka.



For more information, please see details here and also visit to Mangala Vihara






စပ္စပ္
(ဘာသာေရးသတင္းတာဝန္ခံ၊ ကမ္းလက္)






Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

ေဒသနာေတာ္မ်ားထဲမွ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္

       ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သဘာဝကို နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္ျပထားသည္ကို ပိဋကတ္သံုးပံုထဲ၌ မ်ားစြာေတြ႔ျမင္ႏိုင္သည္။လူတိုင္း (ျမန္မာလူမ်ိဳးတိုင္း) သိေသာ ေၾကာင္းက်ိဳးဆက္ေဒသနာမွာ ဝိနယပိဋကတ္ႏွင့္ ဒီဃနိကယ္တြင္လာေသာ အဂၤ ါ(၁၂) ပါးျဖင့္ ဆက္စပ္ျပေသာ အႏုလံု၊ ပဋိလံု ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သေဘာတရားပင္ျဖစ္သည္။ ဤေဒသနာကိုပင္ သၿဂိဳဟ္ဟုေခၚေသာ အဘိဓမၼတၳသဂၤဟ၌ ထပ္မံမိတ္ဆက္ေပးခဲ့ျပန္ရာ အဂၤါ(၁၂) ပါး ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရားက နာမည္ႀကီးလူသိအမ်ားဆံုး ျဖစ္ေနရေတာ့သည္။

       အထူးအားျဖင့္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ေဒသနာကို ဝိပႆနာအျမင္ျဖင့္ စီစစ္ခြဲျခမ္းျပေတာ္မူခဲ့ေသာ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးေၾကာင့္ အဂၤါ(၁၂) ပါး ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရားက ျမန္မာဗုဒၶဘာသာမ်ားၾကား၌ ေနလို၊ လလိုပင္ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ဤေဒသနာကား သံသရာလည္ပံုႏွင့္ သံသရာရပ္ပံုကိုျပေသာ ေဒသနာသက္သက္သာျဖစ္သည္။ လူမႈေရး၊ ႏိုင္ငံေရးစသည္တို႔ႏွင့္ မပတ္သက္ေပ။

       အျခား ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သေဘာကို သံယုတၱနိကာယ္၌ ေတြ႔ရျပန္သည္။ ဤေဒသနာက သုတၱန္ေဒသနာေတာ္ပီပီ လူ႔ျပႆနာ၊ ဘဝျပႆနာကို က်ိဳးေၾကာင္းဆက္ျပထားေပသည္။

       ဘဝျပႆနာသည္ တဏွာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
       တဏွာသည္ ဆႏၵ( Desire) ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
       ဆႏၵသည္ ႏွစ္သက္မႈ၊ မႏွစ္သက္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
       ႏွစ္သက္မႈ၊ မႏွစ္သက္မႈသည္ ဖႆေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
       ဖႆသည္ ရုပ္ႏွင့္ နာမ္တို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ (D : 11, 55)

       လူတစ္ေယာက္၊ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခု၊ ႏိုင္ငံတစ္ခု၌ျဖစ္တတ္ေသာ လူမႈေရး၊ ႏုိင္ငံေရးတို႔ကို ဤသုတ္ေတာ္က အေၾကာင္းရွာျပထားခဲ့သည္။ အဂၤါ(၁၂) ပါး၊ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရားႏွင့္ သေဘာတရားတူေသာ္လည္း ခ်ဥ္းကပ္ပံုအနည္းငယ္ ကြဲလြဲေပသည္။ ဤသည္မွာ ေဒသနာဥာဏ္ေတာ္၏ အစြမ္းပင္ျဖစ္သည္။

       ေနာက္ပဋိစၥသမုပၸါဒ္က လူ၏ေန႔စဥ္ဘဝ၊ ေန႔စဥ္ေဝါဟာရႏွင့္ ပို၍နီးကပ္ေနသည္ကို ေတြ႔ရျပန္သည္။
       ဒုကၡကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ သဒၶါတရားျဖစ္၏။
       သဒၶါကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ ပီတိျဖစ္၏။
       ပီတိကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ ပႆဒၶိ( ကိုယ္၊ စိတ္ေအၿငိမ္းမႈ) ျဖစ္၏။
       ပႆဒၶိကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ သုုချဖစ္၏။
       သုခကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ သမာဓိျဖစ္၏။

       သမာဓိကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ နိဗၺိဒါၶဥာဏ္ျဖစ္၏။
       နိဗၺိဒါဥာဏ္ကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ အႆာဒ( မသာယာႏိုင္မႈ) ျဖစ္၏။
       အႆာဒကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ ဝိမုတၱိ(လြတ္ေျမာက္မႈ) ျဖစ္၏။
       ဝိမုတၱိကိုအေျခခံ၍ ဝိမုတၱဥာဏဒႆနဥာဏ္ျဖစ္၏။
       ဒုကၡကိုအေၾကာင္းခံ၍ သဒၶါျဖစ္သည္ ဆိုေသာစကားသည္ အလြန္အဓိပၸါယ္ရွိသည္။

       လူသည္ ဒုကၡေတြ႔မွ သဒၶါတရားေပါက္ကာ ဘာသာတရားဖက္သို႔ ဦးလွည့္လာတတ္သည္။ ယေန႔ လတ္တေလာျဖစ္ေနၾကေသာပံုစံႏွင့္ အေတာ္နီးစပ္ေနေပသည္။ ယေန႔ဟုဆိုေသာ္ ယခုေခတ္လူသားမ်ားကို ေစာ္ကားသလို ျဖစ္ေနေပလိမ့္မည္။ အ႒ာကထာဆရာကလည္း ဤသို႔ပင္ မွတ္ခ်က္ခ်သျဖင့္ ထိုေခတ္ကလည္း ဤသို႔ပင္ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

       အဓိကအားျဖင့္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ေဖာ္ျမဴလာသံုးမ်ိဳးႏွင့္အထက္ရွိႏိုင္ေၾကာင္း ပညာရွင္တို႔ ယူဆၾကေလသည္။

       ၁။ သံသရာလည္ေၾကာင္း၊ ျပတ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျမဴလာ
       ၂။ လူမႈေရး၊ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာ ေဖာ္ျမဴလာ
       ၃။ ဘဝဒုကၡမွ ဘဝထြက္ေျမာက္ေရး ေဖာ္ျမဴလာ ဟူ၍ပင္ျဖစ္သည္။

       ဤသို႔ဆိုေသာ္ ေဗာဇၥ်င္(၇) ပါးကိုလည္း ေမ့ထား၍ ရမည္မထင္။ ေဗာဇၥ်င္္(၇) ပါးကသည္ပင္ တစ္ခုကိုတစ္ခုအေၾကာင္းခံၿပီးမွ ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္သည္။
       သတိမရွိပဲ ဓမၼဝိစယမျဖစ္
       ဓမၼဝိစယမရွိပဲ ဝီရိယမရွိ
       ဝီရိယမရွိပဲ ပီတိမျဖစ္
       ပီတိမျဖစ္ပဲ ပႆဒၶိမျဖစ္
       ပႆတိမျဖစ္ပဲ သမာဓိမျဖစ္
       သမာဓိမျဖစ္ပဲ ဥေပကၡာမျဖစ္- ဟု ဆိုႏိုင္သည္။

       သတိမရွိက ဓမၼကို စူးစမ္းသိျမင္မႈ မရွိႏိုင္၊ စူးစမ္းသိေလးမွ မသိက ဝီရိယထားၿပီးအားထုတ္မႈ မရွိႏိုင္ဟု စသျဖင့္ ဆိုလိုထားေပသည္။

       ေခတ္ပညာရွင္တို႔အလိုအရ “ အရွင္သာရိပုတၱေလာင္းလ်ာကို အရွင္အႆဇိမေထရ္ ေဟာခဲ့ေသာ “ ေယ ဓမၼာ ေဟတုုပၸဘာဝါ” စေသာ ဂါထာသည္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္၏အခ်ဳပ္ဟု ဆိုၾကေလသည္။        ဝိနည္းခႏၶကဝဂ္၌ ကိုယ္က်င့္တရားေရးရာႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ ေဖာ္ျမဴလာကို ေတြ႔ရျပန္သည္။

       ၁။ ဝတ္ႀကီးဝတ္ငယ္ကို မျဖည့္က်င့္သူသည္ သီလကို ျဖည့့္က်င့္သည္မမည္၊
       ၂။ သီလမျပည့္သူသည္ စိတ္၏ေအးၿငိမ္းမႈကို မရ၊
       ၃။ စိတ္ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ မရသူသည္ တရားဓမၼကို ေကာင္းစြာနားမလည္ႏိုင္၊
       ၄။ တရားဓမၼကို မသိျမင္သူသည္ ဒုကၡလြတ္ေျမာက္ရာကို မေရာက္ႏိုင္ ဟု လွလွပပ က်ိဳးေၾကာင္းဆက္စပ္ျပေတာ္မူခဲ့သည္။

       ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ သေဘာတရားမ်ားပါဝင္ေနသည့္ ေဒသနာတို႔ကိုၾကည့္ရာ အဂၤါ(၁၂) ပါးျဖင့္ျပေသာ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္က အဘိဓမၼာသေဘာတရားမ်ား မပါဝင္ပဲ နားလည္ရန္မလြယ္ကူရကား အခက္ခဲဆံုးဟု ဆိုရေပေတာ့မည္။

       မည္သို႔ျဖစ္ေစကာမူ ဗုဒၶေဒသနာကို ပညာရွင္မ်ား ေလးစားေနရျခင္းကား ဤ Relativity Theory ကို ရုပ္တရားဖြံ႔ၿဖိဳးမႈကိုသာမက နာမ္တရားအဆင့္ဆင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ၌ပါ ဆက္စပ္ျပထားႏိုင္ေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ေလသည္။ အထူးသျဖင့္ အိုင္းစတိုင္းကဲ့သို႔ေသာပုဂၢိဳလ္ကို အသည္းခိုက္ေစႏိုင္ေသာ ေဒသနာကား Dependent Oringination ဟုလည္းေကာင္း၊ Relativity Theories ဟုလည္းေကာင္း၊ Casual Relationship ဟုလည္းေကာင္း အဆင္ေျပသလုိ ျပန္ဆိုၾကသည့္ ေၾကာင္းက်ိဳးဆက္စပ္မႈ ေဒသနာပင္ျဖစ္ေပသည္။

       အံ့ၾသဖြယ္မရွိေပ၊ ထို႔ေၾကာင့္-
       ဗုဒၶသည္ ဓမၼႏွင့္ ထပ္တူၾက၍
       ဓမၼသည္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ႏွင့္ ထပ္တူၾက၏။

       ဤသို႔ဆိုေသာ္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သည္ပင္ ဗုဒၶႏွင့္ထပ္တူပင္ က်ေနျပန္ေသး၏။

       ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားရွင္က ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သည္ အမွန္တကယ္ ခက္ခဲနက္နဲရံုသာမက အျမင္အားျဖင့္လည္း ခက္ခဲနက္နဲသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ျခင္းျဖစ္မည္ဟု မွတ္ယူရေပေတာ့သည္။



သီဟနာဒ









Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.