မေရရာဘူး

"အေမွာင္ညထဲ ေၾကြကာပ်က္
မလင္းလက္ေတာ့တဲ့ ၾကယ္မ်ား အေၾကာင္း"

နိမိတ္ပံုေတြ ေယာက္ယက္ခတ္ေနတဲ႔ ေမာင္ေမာင္ ေဇာ္လတ္ ရဲ႕ ဒီ စာသားေလး ႏွစ္ေၾကာင္း ကို ေလးျဖဴက ကြဲအက္အက္ ၿငီးတြားလိုက္ေတာ႔ ...
ၾကယ္စင္ဟာ အေမွာင္ကို ရွက္႐ြံ႕တတ္သလား။
ဟင္႔အင္း။ အေမွာင္ သက္သက္ေၾကာင့္ ေတာ့ သိကၡာနဲ႔ ၾကယ္စင္ဟာ
ေနာက္ဆုတ္ဖို႔ အေၾကာင္း မလုံေလာက္ပါဘူး။ မိုးတိမ္ေတြ ေၾကာင့္လား၊
အျခား အေၾကာင္းတရားေတြေၾကာင့္လား။ မလင္းလက္ေတာ႔ ဘူးတဲ့ ။

ေဝဝါးခြင္႔ မရေလာက္ေအာင္ ေလးျဖဴက ဆက္ၿပီ ၿငီးတြားတယ္

"ပင္လယ္အေရာက္ အကုန္ကြယ္ေပ်ာက္
စမ္းေခ်ာင္းနဲ႔ ေရပြက္ေလး အေၾကာင္း" တဲ့ ။

ကိုေနဝင္း တို႔၊ ကိုတိုႀကီး တို႔ မဇၩိမလႈိင္း ႀကီးစိုးခဲ႔တဲ႔ ၇၀ နဲ႔ ၈၀ ေတြမွာ ေနမင္း ရဲ႕ ပံုရိပ္ေတြ ထပ္တလဲလဲ ထင္ဟပ္ေစသလို (ဥပမာ ေနဝင္ညကို ကူးျဖတ္ၿပီးမွ.....ေနမင္း ၿပံဳးမယ္႕ ေန႔ စသည္ ...)

ေလးျဖဴကေတာ႔ လမင္းေတြ၊ ပင္လယ္ေတြနဲ႔ သူ႕ ဂီတခရီးကို ေမြးျမဴခဲ႔တယ္။ ကႏၲာရ လမင္း၊ ပင္လယ္ေအာ္သံ တဲ့။ သူ႕ရဲ႕ ပါဝါ ၅၄ ကေတာ့ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းဆီ လက္ၫွိဳး တည့္တည့္ ထိုးေနသလိုမို႔ ၅၄ ကေတာ႔က်န္းမေရး ေကာင္းခဲ႔ဟန္မတူ ဘူး။ ပါဝါ တဲ့။ လမ္းမွာ ေႂကြဆုံးသြားခဲ႔တယ္။

အခု သူ ထပ္ေျပာေနျပန္တယ္။ ပင္လယ္ေရာက္ အကုန္ကြယ္ေပ်ာက္ တဲ့။
ပင္လယ္ ဆိုတာ ဆားငန္ ေရေတြ ဝါးၿမဳိထားတဲ့ အဆံုးမရွိေရျပင္ ျဖစ္ႏိုင္သလို တစ္ထြာစာ လူ႕ဝမ္းဗိုက္ဟာလည္း သမုဒၵရာ ပါပဲ။
သူတို႕လို အႏုပညာရွင္ေတြဟာ ေရငန္အေၾကာင္းေတာ့ ေျပာေနၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

စ မိတဲ႔ အေတြးကို ေမာင္ေမာင္ေဇာ္လတ္ က အနားယူခြင္႔ ေပးမထားဘူး။

"စမ္းေခ်ာင္းနဲ႔ ေရပြက္ေလး အေၾကာင္း" တဲ႔။

ပင္လယ္ေရာက္ အကုန္ကြယ္ေပ်ာက္ တာ စမ္းေခ်ာင္း၊
ရက္ရက္စက္စက္ ဆက္ေျပာလိုက္တာက ေရပြက္ေလး တဲ႔။
ဘယ္သူ ေရပြက္လည္း၊ ဘယ္သူ ရဲ႕ ေရပြက္လည္း ......

"ေလထုထဲ ျပယ္ကာပ်က္ ပန္းပြင့္မ်ားရဲ႕ ရနံ႔ မ်ား အေၾကာင္း"

ပန္းရနံ႔ဟာ ေလထဲမွာ ပ်ံ႕တတ္သလား၊ ပ်က္တတ္သလား။ ရီယယ္လစ္စတစ္ သမားကို ခပ္တင္းတင္း ျငင္းဆိုထားတယ္။
ပန္းရနံ႔ ဟာ ေလညာ ကို မသြားဆိုတဲ႔ စကား လား။ ဒါဆို ေလညာ အရပ္က ဘယ္မွာ လဲ....
ဒီအေတြးကို ေလးျဖဴက ကြဲအက္အက္အသံနဲ႔ တရြတ္ဆြဲ ေခၚသြားျပန္ေရာ

"အခ်ိန္ေတြထဲ အကုန္ၿပိဳလဲ ထားခဲရမယ္႔ အတိတ္မ်ား အေၾကာင္း" တဲ႔။

ေလ အစုန္မွာ ပ်ံ႕ဦးေတာ႔ တစ္စစီ ကဲြလြင္႔ သြားရတဲ႔ ဒီ ရနံ႔ဟာ ေဝးကြာျခင္း နဲ႔အတူ ပ်က္လြင္႔ ျခင္းပါ ေခၚေဆာင္ သြားခဲ႔တယ္။ အခ်ိန္ေတြထဲ ၿပိဳလဲရင္း ေနရစ္ေတာ႔မယ္ အတိတ္မ်ား။

သူ ဟာ ၿငီးတြားရံုတင္ မကေတာ႔ဘဲ အလိုမက်၊ အျပစ္တင္သံ ပါ ခပ္ဝါးဝါး စြက္လာတယ္။

"တိုးတိုးေလး ၾကားတယ္ အသံမ်ားဟာ ေၾကကြဲ လို႔
တိတ္တိတ္ ဆိတ္ဆိတ္န႔ဲ သိနားလည္ ငိုေႂကြးဖို႔ " တဲ႔။

ေၾကကြဲေနတဲ႔ အသံေတြ။ တိုးတိုးေလး။ ဘာျဖစ္လိ႔ု က်ယ္ေလာင္စြာ မေၾကကြဲ ၾကတာလဲ။ သူတို႔ ဘာမွ မေျပာခဲ႔ၾကဘူး။
က်ယ္ေလာင္စြာ ေက်ကြဲခြင္႔ မရွိတာလား။ သူတို႔ ဘာမွ မေျပာခဲ႔ၾကဘူး။
ရေအာင္ ေၾကကြဲၾကမယ္ ဆိုရင္ေကာ၊ သူတို႔ ဘာမွ မေျပာခဲ႔ၾကဘူး။
တိတ္တိ္တ္ေလး ငိုေႂကြးဖိ႔ုပဲ သိေတာ႔သတ့ဲ။ Suffer in silence ကို သူ ေျပာခဲ႔တာ။
ႀကီးလြန္းတဲ႔ အားကိုလား၊ နည္းလြန္းတဲ႔ အားကိုလား။
ရက္စက္လြန္းတဲ႔ ေျမေခြးကုိလား၊ ႏူးညံ့လြန္းတဲ႔ သိုး ကိုလား။ သူတို႔ ဘာမွ မေျပာခဲ႔ၾကဘူး။

သူ႕ရဲ႕ ကႏၲာရလမင္း အိပ္မက္ရွည္ကိုေတာ့ ၿငီးတြားျခင္း အေငြ႕အသက္ တစ္ခ်ဳိ႕ နဲ႔ အသက္ ျပန္သြင္းသြားခဲ႔တယ္။

"မေရရာဘူး မေသခ်ာဘူး မၿပီးဆုံး ဘူး...
မေသခ်ာဘူး မေရရာဘူး မၿပီးဆုံး ဘူး...
မထင္ႏိုင္ဘူး မျမင္ႏိုင္ဘူး ဘာမွ မ႐ွိဘူး...
ဟူး... ရပ္တန္႔လို႔ မရ ဘူး..." တဲ႔။

ဟုတ္တယ္။ မေရရာေပမယ္႔ ရပ္တန္႔လို႔ မရဘူး။

ပန္းခရမ္းျပာတို႔၊ လြန္ခဲေသာ ေန႔ တို႔ ခပ္ဝါးဝါး ေဝးလြင္႔စဥ္မွာ ေလးျဖဴရဲ႕ ပင္လယ္ေအာ္သံ (မေ႐႐ာဘူး) ဟာ အက်ယ္ေလာင္ဆံုး ၾကားလိုက္ရတဲ႔ ရင္ခတ္သံ စစ္စစ္ပါပဲ။

က်ေနာ္တို႔ ၈ လ ျပည့္ အတြက္ ရင္ အထိဆုံး ကိုေလးျဖဴရဲ႕ မေရရာဘူး ကို ပုဂၢလိက ဆန္ဆန္ ခံစားမိပါတယ္။

ဇင္ေ၀ေသာ္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

သမၼတႀကီးရဲ႕ ဒုကၡအိုးေလး

အင္း။ ဟို ပါလီမန္အမတ္ ႏိုဘယ္လ္ဆု သြားယူမလို႔ ဆိုၿပီး ထြက္သြားလိုက္တာ ဥေရာပမက ကမာၻပါ ၿပဲၿပဲစင္ေနေရာ။ ငါ့ကိုေတာင္ အဂၤလန္က ဖိတ္အုံးမတဲ့။ အင္း ဖိတ္ေတာ့လည္း ႂကြရေသးသပ။ သူမ စကားေျပာ မမွားပါေစနဲ႔ လို႔သာ ဆုေတာင္းရေပေတာ့မယ္။ သူ႕ မိန္႔ခြန္းထဲ ထည့္ၿပီး ငါ႔ကို ေက်ဇူးတင္ေဖာ္ေတာ့ ရရွာသားပဲ။ အင္းေလ သူလည္း ငါ႔ အေျခအေနကို သေဘာေပါက္ မွာပါ။

ေနာက္ ျပႆနာက မနာလို တိုရွည္ ျပည္တြင္းက ပါလီမန္ အမတ္မေတြ။ သူတိ႔ုကလည္း ေတာင္ေျပာ ေျမာက္ေျပာ။ ခက္တာက သူတိ႔ု သြားဖိ႔ုဆို အဂၤလန္က ဗီဇာေတာင္ ေပးမလား မသိ။ ေပးလို႔ သြားတယ္ ဆိုုအုံး ဘယ္သူက ၾကက္ဥပံု ဝုိင္းရပ္ၿပီး ႀကိဳမွာတုန္း၊ သမိုင္းဝင္ မိန္႔ခြန္း ေျပာဖို႔ ေနေနသာသာ။ ဒီဟာမ ေတြကလည္း ေနရာမသိ၊ ခက္ပါဘိေတာ့။ ေလလံုးမကြဲတဲ႔ အဂၤလိပ္နဲ႔ ကုလသမဂၢ ဌာနခ်ဳပ္ကေန ကေန မိန္႔ခြန္းေျပာမယ္ တကဲကဲ။ မနည္း ဆြဲထားရတယ္။ အရွက္ ခြဲမယ့္ဟာေတြ။

ဒါမွ စဥ္းစားလို႔ မၿပီးေသးဘူး။ လွ်ပ္စစ္မီး ခ်က္ခ်င္း ေန႔တိုင္း ပံုမွန္ရဖိ႔ု ဆႏၵျပၾကသတဲ့။ ဘယ္လို လုပ္ရပါ့။ ခ်က္ခ်င္းႀကီးေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ေသးဘူးထင္တယ္ ကြယ္တို႔ရယ္။ ငါက လက္ႏွီးစုတ္ ေလွ်ာ္ရတဲ႔ ေကာင္ပါ အဲ သမၼတပါ။ ဖေရာင္းတုိင္က ဘုရား မီးပူေဇာ္ဖို႕ပဲ အသုံးဝင္တယ္ ထင္ခဲ႔တာ။ အခုမွ သိရေတာ့တယ္ ၊ ဆႏၵလည္း ျပလို႔ရသတဲ့။ ကဲ ဖမ္းမလား၊ လႊတ္ထားမလား။ ေခါင္းရွဳပ္တယ္။ ငါ့ သမီးဆို အခုထိ ကိုယ္ပိုင္ကား မဝယ္ႏိုင္ေသးဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သမီးတုိင္း BMW စီးေၾကးဆို အရင္ဆုံး ဆႏၵျပ သင့္တာက ငါ့ သမီးပဲ။ "ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သမီး BMW စီး၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သမီး လက္ဆပ္စ္ စီး" ဆုိင္းဘုတ္ ကိုင္ရင္း နဲ႔ ေလ။

ဟို ရခိုင္ ျပည္နယ္ကလည္း ျပႆနာ အေငြ႕ တေထာင္းေထာင္း။ လူ႕ အခြင္႔အေရး ဆိုတဲ့ ေကာင္ေတြကလည္း အျပစ္ေျပာဖို႔ ေခ်ာင္းေနတာ။ ဒီ ဟာေတြ ငါ့ တိုင္းရင္းသား မဟုတ္တာ ငါ သိသပ။ နယူးေယာက္က ငနဲ ဘေလာ့ဂ္ဂါက ငါ မဖတ္တတ္တဲ႔ စကားလုံးေတြနဲ႔ မိုးလား ကဲလား ေရွာက္ ေရးေနသတဲ့။ Who care? ေပါ့ေလ။ လူမ်ိဳးတုန္း သတ္ပြဲဆိုလား၊ ဘာဆိုလား။ Who care? အိုဗားမားလည္း ငါ့ေနရာမွာဆို အသားျဖဴမလာရင္သာရိွမယ္၊ ဟဲယားလုစ္ ေတာ့ျဖစ္မွာ။ Who care? အခု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဘဝ ကထက္ ဆံပင္ကၽြတ္ႏႈန္း ပိုျမန္လာတယ္။

ငါကမွ တကယ့္ ထိုင္ခုံပူ( Hot seat ) ေပၚ ေရာက္ေနတာ။ ဒီျပႆနာေတြ ရေအာင္ ရွင္းႏိုင္ရင္ ငါေတာင္ ႏိုဘယ္ဆု အိပ္မက္ မက္လို႔ ရသတဲ႔။ အရူး ေခ်းပမ္း မီဒီယာ ေျပာတာပါ။ ေအးေလ ရရင္ေတာ႔ ယူရေသးသပ။ ရလို႔ ယူလိုက္မိရရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြက ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ပို႔ လိုက္မွ ဒုကၡ။ ႏိုဘယ္ဆု နဲ႔ ငါတို႔႔႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တစ္ခ်ိဳ႕ နဲ႔ကလည္း တေစာင္းေစးနဲ႔ မ်က္ေခ်း။ ဟုိ ပါလီမန္ အမတ္ ျပန္မေရာက္ေသးဘူး။

နယူေယာက္က ဖူလာ ဆိုတဲ႔ေကာင္ကလည္း ဘယ္ကရတဲ့ အင္ဖိုေတြလည္း မသိဘူး၊ ငါ့ အေၾကာင္းကို ေရးထားလိုက္တာ ခေရေစ႔ တြင္းက်၊ သူ႕ သုံးသပ္ခ်က္ေတြက ပါးေသး။ တစ္ခ်ိဳ႕လည္းမွန္၊ တစ္ခ်ိဳ႕လည္း ကိုးယို႔ ကားယားေတြ။ စစ္သားနဲ႔ မတူတဲ႔ စစ္သား တဲ႔။ စစ္သား နဲ႔ မတူလို႕ ပေရာ္ဖက္ဆာနဲ႔ တူေနရမွာလား။ မျပတ္သား၊ စည္း႐ုံးေရး မ႐ႇိ။ စိတ္ဓာတ္ေလးကေတာ႔ အႏူေတာမွာ လူေခ်ာ တဲ႔။ သမၼတ အလုပ္ခိုင္း မလို႔ အဘ က လက္သပ္ေမြးခဲ႔ တာမို႔ ဆႏၵမပါဘဲ သမၼတ ျဖစ္လာရသူ တဲ့။ လူေနာက္ ဖူလာ။ အင္း ဒါနဲ႔ ဟုိ ပါလီမန္ အမတ္ ျပန္မေရာက္ေသးဘူး။

လူေတြကလည္း ဆႏၵၿပလု႔ိ ရၿပီလည္း ေျပာလိုက္ေရာ ျပလိုက္ၾကတဲ့ ဆႏၵ၊ ေနရာတိုင္းမွာ။ ဆႏၵၿပလု႔ိ ဖမ္းေတာ႔ မဖမ္ဘူး၊ အခြန္ေတာ့ ေပးရမယ္ ဆုိတဲ႔ ဥပေဒ ထုတ္ရင္ ေကာင္းမယ္။ အိႏၵိယ လိုျဖစ္မွာ စိုးရတယ္။ အိႏၵိယ မွာ ဆႏၵၿပ မခံရတာဆိုလို႔ လမ္းေပၚက ႏြားေတြပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ ႏြားကို ဆႏၵျပတဲ႔သူ ဆႏၵအျပခံရတဲ့ ႏိုင္ငံေပပဲ။

ဟို အေကာင္ လာဘ္စားတဲ႔ ကိစၥက အေရးထဲ မီဒီယာေပၚ ေရာက္လာျပန္ေရာ။ ေတာ္ေတာ္ ညံ့တ့ဲေကာင္။ အင္းေလ တစ္ခါ မဟုတ္ေတာ့လည္း... ။ လူေတြကလည္း လူေတြပဲ။ လာဘ္စားတာမ်ား သတင္းလုပ္လို႔။ လာဘ္မစားလို႔ ဒီေကာင္ေတြလစာနဲ႔ ဘယ္ကလာ စင္ကာပူ မွာ ဘန္ဂလို ဝယ္ႏိုင္မွာ တုန္း။ ဟုိ ပါလီမန္ အမတ္ ျပန္မေရာက္ေသးဘူး။

ပါလီမန္ အမတ္က ကမာၻမွာက် သမၼတ ထက္ႀကီးေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနျပည္ေတာ္မွာေတာ့ ငါ ဘုရင္ပါ။ သြားခ်င္တဲ့ ခရီးတစ္ခ်ိဳ႕ ႐ိွခဲ့ေပမယ္႔ သူက အရင္ထြက္သြားေတာ့ ငါမသြားလိုက္ရျပန္ဘူး။ သူ နဲ႔အတူ ကမာၻ႕အျပင္ ထြက္ဖို႔ကလည္း တကယ့္ကို ခ်ဲလင္႔ဂ်္။ ဒါနဲ႔ ႏိုင္ငံ ေပါက္စက ထုတ္တဲ႔ သတင္းစာ အယ္ဒီတာ့ အာေဘာ္ကေတာ့ မဆိုးလွဘူး။၂၆ ရက္ေန႔ ထုတ္ မွတ္တယ္။ ဘာတဲ့ ပါလီမန္ အမတ္ ဟာ "prisoner of conscience" ထက္ "flexibility of politician" ျဖစ္သင့္တယ္ တ့ဲ။ သူနဲ႔ ငါ အတူတကြ လက္တြဲ မွ အဆင္ေျပႏိုင္မတဲ့။ ဒီေကာင္ မဆိုဘူး။

အေနာက္က သူ႕ အသံကို ပို နားစိုက္ေပမယ္႔ အေရွ႕ကေတာ့ ငါေျပာတာကို ေစာင့္ေနၾကတာပါ။ ေလာရွည္ ဂုိေခ်ာက္ေထာင္ နဲ႔ အဖြဲ႕ ပါလီမန္ အမတ္ မရွိခင္ ငါ့ လာေတြတာသာ ၾကည့္။ ဒါနဲ႔ အဲဒီ ပါလီမန္ အမတ္ ျပန္မေရာက္ေသးဘူး။

ဟိုေကာင္ေတြရဲ႕ေျမွာက္ထိုး ပင့္ေကာ္က ရိွေသး။ ျမန္မာ ရဲ႕ ေဂၚဘာေခ်ာ့ တ့ဲ။ ငါမွာျဖင့္ ေဂၚဘာ ကို ေခ်ာ႔ဖို႔ ေနေန သာသာ နလဗိန္တုံး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြကို ေခ်ာ႔ ေနရတုန္း။ ေတာ္ေတာ္ လက္ေပါက္ ကပ္ တဲ႔ ေကာင္ေတြ။ ငါလို နယူးေယာက္ေလာက္ ေတာ့ ေရာက္ဖူးမွ သူတို႔ မ်က္စိပြင္႔မႇာ။ အင္းေလ စိတ္ေကာင္းေလး ေမြးၿပီး တတ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္တာပ။ ငါကမွ အဘ အဆက္ဆက္ သုံးလာတဲ့ သမိုင္းအိ္မ္သာခြက္ ေဆးရတဲ့ ေကာင္။

ဒါနဲ႔ သန္းထြဋ္ ဆိုတဲေကာင္ ပါလီမန္ အမတ္ရဲ႕ သတင္း သတင္းစာမွာ မေဖာ္ျပတဲ့ အေၾကာင္း ေျပာသြားတာ မဆိုးဘူး။ လႊတ္ေတာ္ကို ကိုယ္စားျပဳရင္ သတင္းစာထဲ ထည့္ေပးမွာပါ တဲ႔။ အဓိပၸါယ္ မရွိေပမယ့္ နားေထာင္လို႔ေတာ့ ျဖစ္ေသးသပ။ ဒါေပမယ့္ ပါလီမန္ အမတ္ကလည္း မမႈပါဘူး။ ျမန္မာ့ သတင္းဆို စိ္တ္မဝင္စားတဲ့ ႏိုင္ငံ ေပါက္စက ေတာင္ သူ႕ အေၾကာင္း ျမန္မာ့အေၾကာင္း ေတြ ေဖာ္ျပေနလိုက္တာ ေန႔တိုင္း လိုလိုပဲ။ ဒါနဲ႔ အဲဒီ ပါလီမန္ အမတ္ ျပန္မေရာက္ေသးဘူး။

ဦးကိုေမာင္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

ဘာသာေရးဝတ္႐ုံမ်ားႏွင့္ (၂၁) ရာစု ဖက္ရွင္ေလာက

ဘုရားရွင္သည္ ဒီဇုိင္နာျဖစ္သည္ဟု ေရးၿပီးသည္မွ မၾကာမီ အျခားေသာ ဘာသာေရးဝတ္စုံမ်ားလည္း ၂၁ - ရာစု ဖက္ရွင္၏ အသုံးအေဆာင္ျဖစ္သည္ကုိ ထပ္ေတြ႔ရျပန္သည္။ ဘုရားရွင္ကေတာ့ ဒီဇုိင္နာျဖစ္႐ုံသာမကေတာ့ဘဲ တစ္ခါတစ္ခါ ဘုရားဆင္းတုေတာ္မ်ားကုိယ္တုိင္ပင္ ဖက္ရွင္ထဲ ေရာက္ေနသည္ကုိ ဝမ္းနည္းစြာ ေတြ႔ျမင္ရသည္။ ငယ္စဥ္ဘဝက ႐ုပ္ရွင္ကားတစ္ကား ၾကည့္ဖူးသည္။ (အမွတ္မမွားလွ်င္ ဂ်ိန္း(စ္)ဘြန္းကားဟု ထင္သည္။) ဘုရားဆင္တုေတာ္ကုိ ေဟာ္တယ္၏ Decorate တစ္ခုအျဖစ္ ဆက္တင္လုပ္ ႐ုိက္တာကုိ ၾကည့္လုိက္ရဖူးသည္။ ဘုရားဆင္းတုေတာ္ကေတာ့ ထုိင္းႏုိင္ငံမွ ဆင္းတုမ်ားႏွင့္ ခပ္ဆင္ဆင္တူသည္။

ဤ႐ုပ္ရွင္ကားမ်ားက ကမာၻေက်ာ္၏။ ဗုဒၶဘာသာမ်ားကေတာ့ ဗုဒၶဘာသာမ်ားပီပီ ဘာမွ ေထြေထြထူးထူး ေျပာမေနၾကဘဲ ႀကိတ္ၿပီး စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနၾကရသည္သာ မ်ားေလသည္။ အာဖဂန္နစ္စတန္မွာ ဖ်က္ဆီးျခင္းခံရေသာ ဘုရားဆင္းတုေတာ္ႏွင့္ ႏႈိင္းစာလွ်င္ေတာ့ ဘုရားဆင္းတုကုိ ႐ုပ္ရွင္ထဲ ထည့္႐ုိက္တာကမွ ေတာ္ေသးသည္ဟု ယူဆရန္ေတာ့ ရွိေကာင္း ရွိႏုိင္ျပန္သည္။

ယေန႔ ဖက္ရွင္ေလာကက ခရစ္ယန္ဝတ္စုံကုိလည္း အလြတ္မေပးၾကေတာ့။

The Escape Chapel Party က ခရစ္ယန္သီလရွင္၏ ဝတ္စုံတစ္ပုိင္းကုိယူကာ ေမာ္ဒယ္မိန္းကေလးကုိယ္ေပၚ ဝတ္ဆင္ေပးလုိက္သည္။ ႐ုိမန္ကက္သုိလစ္ ခရစ္ယန္ေတြက ဤကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနၾကရ၏။ ရဲကုိပင္ အေၾကာင္းၾကားထားသည္ဟု ဆုိသည္။ တစ္ပုိင္းေၾကာင္ သီလရွင္ ဒင္းနားတက္ေနဟန္ပင္ ျဖစ္ေပေတာ့သည္။

ထုိကိစၥမွ ေျပာ၍ မဆုံးခင္ ပန္းအလွဆင္သူမ်ား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က (Floral Designers Society Singapore) တာအုိဘာသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီး၏ ဝတ္႐ုံေတာ္ကုိ အလွျပမယ္ ကုိယ္ေပၚ တင္ေပးလုိက္ျပန္သည္။ ဝတ္႐ုံအျပင္ ပန္းမ်ိဳးစုံတုိ႔ျဖင့္လည္း အလွဆင္ထားသည္။ ပုိ၍ ဂယက္႐ုိက္ေစသည္က ထုိဝတ္႐ုံသည္ သာမန္ဝတ္႐ုံ မဟုတ္၊ အေရးႀကီးေသာ အခမ္းအနားမ်ား ရွိမွသာ ဝတ္ဆင္ရေသာ ဝတ္႐ုံဟု တာအုိဘာသာဝင္တုိ႔က ဆုိၾကေလ၏။

ဘာသာေရးဝတ္႐ုံကုိ ဝတ္ဆင္ထားေသာ္လည္း သူမက အလွျပမယ္ ျဖစ္ေနသျဖင့္ ရင္ညႊန္႔အထက္ပုိင္းကုိ လုံလုံၿခံဳၿခံဳ ဖုံးဖိ၍ မထား၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ တာအုိဘာသာအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဥကၠ႒က ထုိကိစၥကို ေတာ္ေတာ္ မေၾကမနပ္ ျဖစ္ေနသည္။ သူတုိ႔ကလည္း ရဲကုိ အေၾကာင္းၾကားထားသည္ဟု ဆုိၾကသည္။

ထုိကိစၥမ်ိဳး ႀကံဳေတြ႔လာပါက အျခားေသာ ဘာသာဝင္မ်ားသည္ ဗုဒၶဘာသာတုိ႔ေလာက္ ေသြးမေအးၾက၊ ခ်က္ခ်င္း တုန္႔ျပန္ၾက၏။ အလြန္အမင္း မဟုတ္လွ်င္ ဗုဒၶဘာသာကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆး ရွိတတ္ၾကသည္။ ေကာင္းသလား၊ မေကာင္းဘူးလားဟု ေျပာရန္ အလြန္ခက္ေသာ ကိစၥတစ္ခု ျဖစ္သည္။

ဘုရားရွင္ကလည္း ငါ့ကုိလည္းေကာင္း၊ ငါ့ေဒသနာကုိလည္းေကာင္း၊ သံဃာကုိလည္းေကာင္း စြပ္စြဲပုတ္ခတ္လာေသာ္ အလြန္အမင္း ၀မ္းနည္းေနရန္မလုိဟု လမ္းညႊန္ေတာ္မူခဲ့၏။

ဤေက်ာင္း၌ပင္ ဓမၼာ႐ုံထဲရွိေသာ ဗုဒၶဝင္ေဆးပန္းခ်ီမ်ား ဖ်က္ဆီးခံခဲ့ရသည္။ လူ သိပ္မသိလုိက္။ ခ်က္ခ်္ေက်ာင္း၏ အုတ္နံရံ၌ Grow! (သုိ႔မဟုတ္) Growl ဟု ဖတ္၍ရေသာ စာတမ္းတစ္ခု လက္ေဆာ့သူက ေဆးျဖင့္ ပက္ျဖန္းထားခဲ့သည္။ ႐ုပ္ပုံမ်ား ဖ်က္ဆီးျခင္းခံရေသာ (ပုိ၍ ႀကီးက်ယ္ေသာ) ဗုဒၶဘာသာေက်ာင္းက သုိသုိသိပ္သိပ္ ကိစၥေအးလုိက္ေသာ္လည္း စာတမ္းေရးထုိးျခင္းခံရေသာ ခ်က္ခ်္ေက်ာင္းကိစၥကေတာ့ သတင္းစာအဆင့္အထိ ေရာက္ရွိခဲ့ေလသည္။

ဤသည္မွာ ဗုဒၶဘာသာ၏ ေကာင္းကြက္လား၊ အားနည္းခ်က္လား၊ ေျပာရန္ အလြန္ခက္ခဲလွသည္။ မည္သုိ႔ပင္ ျဖစ္ေစ၊ စိတ္ေတာ့ ေအးခ်မ္းပါ၏၊ ထူထူပူပူ မရွိၾက။

သူမ်ားႏွင့္မဆုိင္၊ ကုိယ္ႏွင့္သာဆုိင္ေသာ ကိစၥတစ္ခု ရွိသည္။

အျခားအျခားေသာ ဘာသာမ်ားက ယင္းတုိ႔၏ ဘာသာေရးဝတ္႐ုံကုိ အလြန္တန္ဖုိးထားၾကသည္။ ထုိဝတ္႐ုံမ်ားျဖင့္ မသင့္မတင့္ေသာ ေနရာမ်ားသုိ႔ မသြားရန္၊ မေရာက္ရန္ အထူးဆင္ျခင္ၾကသည္။ ဘာသာေရးဝတ္စုံသည္ မျဖစ္မေန ကိစၥမွလႊဲ၍ ဘာသာေရးအသုိင္းအဝန္း၌သာ ရွိေနသင့္သည္ဟု ယူဆၾကသည္။

ဤကိစၥ၌လည္း ဗုဒၶဘာသာက ေသြးေအးသည္။

ဘုရားရွင္၏ ဝိနည္းေတာ္၌ပင္ သကၤန္း (ဝတ္႐ုံ) ကုိ သာမန္ဝတ္႐ုံ၊ အခမ္းအနားရွိမွ ဝတ္ရမည့္ ဝတ္႐ုံဟူ၍ ခြဲျခားေတာ္ မမူခဲ့ေပ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သကၤန္းက သကၤန္းသာျဖစ္၍ စပယ္ရွယ္ေသာ၊ မရွယ္ေသာ ဝတ္႐ုံံဟု မရွိေတာ့ေပ။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ျဖစ္မည္ဟု ထင္ပါသည္။ စကၤာပူေရာက္ခုိက္ ဘာသာေရး အခမ္းအနားမ်ားလည္း ဤသကၤန္း၊ ဆင္တုိဆာ အလည္သြားလည္း ဤသကၤန္း၊ ကုလားေစ်းသြားလည္း ဤသကၤန္း၊ ျမန္မာေစ်းသြားလည္း ဤသကၤန္း ျဖစ္ေနရသည္။ ဝိနည္းေတာ္ႏွင့္ ညီညႊတ္ပါ၏။ စကၤာပူ၌ သီတင္းသုံးၾကေသာ သံဃာအမ်ားစုကေတာ့ ကိစၥမရွိဘဲ အျပင္သိပ္မထြက္ၾက။ ခဏတာမွ် ၾကြလာေသာ သံဃာမ်ားအတြက္ကား ဤသုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ေပ။ ေရာက္တုန္းေရာက္ခုိက္ ေရာက္ဖူးေအာင္ ၾကြၾကရေပလိမ့္မည္။ (ဟု ထင္သည္။)

ဘာသာေရးဝတ္စုံ (သကၤန္း) လူၾကားထဲ ေရာက္ေရး၊ မေရာက္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဗုဒၶဘာသာက အျမင္တစ္မ်ိဳး ရွိေနတာလည္း ေတြ႔ရသည္။ ရဟန္းသံဃာမ်ား ေပါမ်ားေသာ၊ သကၤန္းေရာင္ လႊမ္းေသာ ၿမိဳ႕႐ြာကုိသာ သာသနာထြန္းကားသည္ဟု ယုံၾကည္ၾကျပန္သည္။

ရဟန္းသည္ ေက်ာင္းတြင္း၌သာ ေနရမည္ဆုိေသာ အခ်က္က ဝိနည္းေတာ္ႏွင့္ ညီေသာ္လည္း ရဟန္းသံဃာရွားေသာ ေဒသတုိ႔၌ ေရာက္ရွိေနၾကေသာ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ားကမူ ရဟန္းသံဃာကုိ ဘယ္ေနရာမွာပင္ ဖူးေတြ႔ရေတြ႔ရ ဝမ္းသာၾကရသည္ဟု ၾကားရဖူးျပန္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ႏုိင္ငံရပ္ျခား၌ဆုိလွ်င္ ဤကိစၥက စဥ္းစားစရာ ရွိေနျပန္သည္။

သာသနာဝင္သမုိင္းမ်ားကုိ ၾကည့္ရာ၌လည္း ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အသုံးအေဆာင္၊ အေဆာက္အဦး စသည္တစ္ခုခု ရွိေနလွ်င္ပင္ သာသနာေရာက္သည္ဟု ယူဆၾကျပန္သည္။

ဤကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေဒသနာေတာ္မ်ားဆီ သြားၾကည့္ျပန္ေတာ့လည္း “စရထ ဘိကၡေဝ စာရိကံ” ဟူေသာ စကားေတာ္ကုိ ေတြ႔ရသည္။ ခရီးသြားလာရန္၊ ဗဟုသုတရွာမွီးရန္ ဝါသနာပါေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ား အႀကိဳက္ေတြ႔ေသာ ေဒသနာျဖစ္သည္။ (ရဟန္းတုိ႔ … သတၱဝါတုိ႔ အက်ိဳးစီးပြားအလုိ႔ငွါ ခရီးထြက္ၾက - ဟူလုိ။)

သုိ႔ေသာ္ စစ္စစ္ေပါက္ေပါက္ ၾကည့္ၾကေသာ ပညာရွင္ရဟန္းေတာ္မ်ားကမူ (အေနာက္တုိင္းသား ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္။ သူတုိ႔ ခ်ည္းကပ္ပုံက ပုိ၍ လူ႔ေခတ္မီသည္။) ရဟန္းေတာ္မ်ား သိပ္မမ်ားခင္ကသာ ဘုရားရွင္က “စရထ ဘိကၡေဝ စာရိကံ” ဟု မိန္႔သည္။ တစ္ခါသာ မိန္႔သည္။ ရဟန္းေတာ္မ်ား မ်ားျပားလာေသာအခါ ဤစကားမ်ိဳး မမိန္႔ေတာ့၊ မိန္႔စရာလည္း မလုိအပ္ေတာ့။ ထုိ႔အျပင္ ဝါတြင္း ခရီးမထြက္ၾကရန္ပင္ ထပ္မံ ပညတ္ခဲ့သည္ဟု ယူဆၾကျပန္သည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ား ၿမိဳ႕ထဲ႐ြာထဲ ေရာက္သင့္၊ မေရာက္သင့္ကပင္ သုံးသပ္ရန္ အမ်ားႀကီး ရွိျပန္သည္။ မည္သုိ႔ျဖစ္ေစ၊ ကုိယ့္ဝတ္႐ုံကုိ ကုိယ္ေလးစားေနလွ်င္ ၿပီးၿပီဟုသာ မွတ္ရေပေတာ့မည္။

၂၁ - ရာစုရဟန္းဟု မိမိတုိ႔က ဆုိရန္ရွိ၏။
သုိ႔ေသာ္၊ မီဒီယာကလည္း ၂၁ - ရာစုမီဒီယာပင္တည္း။

သီဟနာဒ

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

အိုလံပစ္ နဲ႔ အိုဗားမား

တရုတ္ေတြ အိုလံပစ္ပြဲေတာ္မွာ ေရႊတံဆိပ္ေတြ အမ်ားႀကီးရတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာေၾကာင္႔လဲ ဆိုတာ သိခ်င္လု႔ိ အိုဗားမား က တရုတ္ျပည္ကုိ ေလ႔လာေရး သြားလုပ္တယ္။ တရုတ္အားကစား နည္းျပက အေရွ႕ ဒႆနိက နဲ႔ အညီ ေလ႔က်င္႔ေပးထား လို႔ - လို႔ ေျဖတယ္။ ဒါကို အိုဗားမား က သေဘာမေပါက္ဘူး။

ဒါနဲ႔ လာ၊ လက္ေတြ႔ျပမယ္ ဆိုၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ထြက္လာၾကတဲ႔အခါ လမ္းမွာ ဘတ္စကက္ေဘာ အားကစားသမား Yao Ming နဲ႔ ေတြ႔တယ္။ နည္းျပက အေရွ႕ ဒႆနိက ျပမယ္ ဆိုၿပီး Yao Ming ကို ပေဟဠိ တစ္ခု ေမးတယ္။

"လူတစ္ေယာက္က မင္း နဲ႔ ညီ အစ္ကို မေတာ္ဘူး၊
ဒါေပမယ္႔ မင္း အေဖရဲ႕ သားအရင္းေတာ႔ ျဖစ္တယ္ ဆိုရင္ အဲဒါ ဘယ္သူလဲ"

Yao Ming က ခဏေလး စဥ္းစားၿပီး
"ဒါဆို က်ေနာ္ ေပါ႔ဗ် " လို႔ေျဖလိုက္တယ္။

အိုဗားမား က အေရွ႕ဒႆန ကို မွတ္ယူၿပီး အေမရိက ကို ျပန္သြားတယ္။
အေမရိက ကို ေရာက္ေတာ႔ ေဘာလုံးသမား ေဒးဗစ္ ဘက္ခမ္း ကို အဲဒီ ပေဟဠိ ကို ျပန္ေမးတယ္။

"ေဒးဗစ္၊ လူတစ္ေယာက္က မင္း နဲ႔ ညီ အစ္ကို မေတာ္ဘူး၊
ဒါေပမယ္႔ မင္း အေဖရဲ႕ သားအရင္းေတာ႔ ျဖစ္တယ္ ဆိုရင္ အဲဒါ ဘယ္သူလဲ "

ဘက္ခမ္းက
"Wat? Dunno" တဲ႔။

ဒါနဲ႔ ဘက္ခမ္းက အာရွအႏြယ္ဖြား ေဂါက္သမား တိုက္ဂါးဝုဒ္ ကို အဲဒီ ပေဟဠိ ရဲ႕ အေျဖကို သြားေမးတယ္။
"တိုက္ဂါး၊ လူတစ္ေယာက္က မင္း နဲ႔ ညီ အစ္ကို မေတာ္ဘူး၊ ဒါေပမယ္႔ မင္း အေဖရဲ႕ သားအရင္းေတာ႔ ျဖစ္တယ္ ဆိုရင္ အဲဒါ ဘယ္သူလဲ"

တိုက္ဂါးဝုဒ္ က ခဏ စဥ္းစားၿပီး
"That's me." လို႔ ေျဖ လိုက္ ျပန္တယ္။

အေျဖရ သြားတဲ႔ ေဒးဗစ္ဘက္ခမ္း ဟာ အိုဗားမား ဆီ ျပန္သြားၿပီး သူ အေျဖရလာတ႔ဲ အေၾကာင္း သြားေျပာတယ္။
ဒါနဲ႔ အိုဗားမား က ဒါဆို ဘယ္သူလဲ လု႔ိ ေမးေတာ႔ ဘက္ခမ္း က
"တိုက္ဂါး ဝုဒ္ " တဲ႔။

" အရူး၊ ဘယ္ကလာ တိုက္ဂါးဝုဒ္ ရမွာတုန္း၊ အဲဒါ Yao Ming" တဲ႔။ အိုဗားမား က။

ဇင္ေ၀ေသာ္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

☻ ေနာက္ ေတာက္ေတာက္ ေသျခင္းတရား အေၾကာင္း ☻

၁။ ဟဲမင္ေဝး

ပထမဆုံး ေနာက္လိုက္တာက ဟဲမင္ေဝး ပါ -
"မာ႔ခ္တြိန္းကို အေၾကာင္း သုံးခ်က္ေၾကာင့္သူ႕ကိုသိပ္ႀကိဳက္ပါတယ္။
၁) သူက စာေရးေကာင္းတယ္။
၂) က်ေနာ့္ကုိ ေဖ်ာ္ေျဖမႈ ေပးႏိုင္တယ္။
၃) ေနာက္ဆုံး အခု သူေသသြားၿပီ၊မ႐ွိေတာ႔ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ ပါ" တဲ႔။

၂။ ဒုတိယ လူေနာက္က ေဘာ္လ္တိုင္းယား -

"သူဟာ တကယ္႔မ်ိဳးခ်စ္ပုဂၢဳိလ္၊ လူသားခ်င္း စာနာတတ္သူ၊ မိတ္ေဆြစစ္ မိတ္ေဆြမွန္။
အဲ....ဒါနဲ႔..သူ တကယ္ေသၿပီဆိုတာ မွန္ရင္ ေပါ႔ဗ်ာ" တဲ႔။

၃။ အေမရိကန္ သုဘရာဇာလုပ္ငန္း ကုမၸဏီ -

သူတို႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေနာက္ေနာက္ ဒီ ကုမၸဏီ ႐ဲ႕ ေၾကာ္ျငာက အေနာက္ဆုံး။
"ေသသာ ေသေပးပါ၊ က်န္တာေတြ က်ေနာ္တို႔ တာဝန္ထားလိုက္ပါ" တဲ႔။

ဇင္ေ၀ေသာ္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more