"အေမွာင္ညထဲ ေၾကြကာပ်က္
မလင္းလက္ေတာ့တဲ့ ၾကယ္မ်ား အေၾကာင္း"
မလင္းလက္ေတာ့တဲ့ ၾကယ္မ်ား အေၾကာင္း"
နိမိတ္ပံုေတြ ေယာက္ယက္ခတ္ေနတဲ႔ ေမာင္ေမာင္ ေဇာ္လတ္ ရဲ႕ ဒီ စာသားေလး ႏွစ္ေၾကာင္း ကို ေလးျဖဴက ကြဲအက္အက္ ၿငီးတြားလိုက္ေတာ႔ ...
ၾကယ္စင္ဟာ အေမွာင္ကို ရွက္႐ြံ႕တတ္သလား။
ဟင္႔အင္း။ အေမွာင္ သက္သက္ေၾကာင့္ ေတာ့ သိကၡာနဲ႔ ၾကယ္စင္ဟာ
ေနာက္ဆုတ္ဖို႔ အေၾကာင္း မလုံေလာက္ပါဘူး။ မိုးတိမ္ေတြ ေၾကာင့္လား၊
အျခား အေၾကာင္းတရားေတြေၾကာင့္လား။ မလင္းလက္ေတာ႔ ဘူးတဲ့ ။
ၾကယ္စင္ဟာ အေမွာင္ကို ရွက္႐ြံ႕တတ္သလား။
ဟင္႔အင္း။ အေမွာင္ သက္သက္ေၾကာင့္ ေတာ့ သိကၡာနဲ႔ ၾကယ္စင္ဟာ
ေနာက္ဆုတ္ဖို႔ အေၾကာင္း မလုံေလာက္ပါဘူး။ မိုးတိမ္ေတြ ေၾကာင့္လား၊
အျခား အေၾကာင္းတရားေတြေၾကာင့္လား။ မလင္းလက္ေတာ႔ ဘူးတဲ့ ။
ေဝဝါးခြင္႔ မရေလာက္ေအာင္ ေလးျဖဴက ဆက္ၿပီ ၿငီးတြားတယ္
"ပင္လယ္အေရာက္ အကုန္ကြယ္ေပ်ာက္
စမ္းေခ်ာင္းနဲ႔ ေရပြက္ေလး အေၾကာင္း" တဲ့ ။
စမ္းေခ်ာင္းနဲ႔ ေရပြက္ေလး အေၾကာင္း" တဲ့ ။
ကိုေနဝင္း တို႔၊ ကိုတိုႀကီး တို႔ မဇၩိမလႈိင္း ႀကီးစိုးခဲ႔တဲ႔ ၇၀ နဲ႔ ၈၀ ေတြမွာ ေနမင္း ရဲ႕ ပံုရိပ္ေတြ ထပ္တလဲလဲ ထင္ဟပ္ေစသလို (ဥပမာ ေနဝင္ညကို ကူးျဖတ္ၿပီးမွ.....ေနမင္း ၿပံဳးမယ္႕ ေန႔ စသည္ ...)
ေလးျဖဴကေတာ႔ လမင္းေတြ၊ ပင္လယ္ေတြနဲ႔ သူ႕ ဂီတခရီးကို ေမြးျမဴခဲ႔တယ္။ ကႏၲာရ လမင္း၊ ပင္လယ္ေအာ္သံ တဲ့။ သူ႕ရဲ႕ ပါဝါ ၅၄ ကေတာ့ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းဆီ လက္ၫွိဳး တည့္တည့္ ထိုးေနသလိုမို႔ ၅၄ ကေတာ႔က်န္းမေရး ေကာင္းခဲ႔ဟန္မတူ ဘူး။ ပါဝါ တဲ့။ လမ္းမွာ ေႂကြဆုံးသြားခဲ႔တယ္။
အခု သူ ထပ္ေျပာေနျပန္တယ္။ ပင္လယ္ေရာက္ အကုန္ကြယ္ေပ်ာက္ တဲ့။
ပင္လယ္ ဆိုတာ ဆားငန္ ေရေတြ ဝါးၿမဳိထားတဲ့ အဆံုးမရွိေရျပင္ ျဖစ္ႏိုင္သလို တစ္ထြာစာ လူ႕ဝမ္းဗိုက္ဟာလည္း သမုဒၵရာ ပါပဲ။
သူတို႕လို အႏုပညာရွင္ေတြဟာ ေရငန္အေၾကာင္းေတာ့ ေျပာေနၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ပင္လယ္ ဆိုတာ ဆားငန္ ေရေတြ ဝါးၿမဳိထားတဲ့ အဆံုးမရွိေရျပင္ ျဖစ္ႏိုင္သလို တစ္ထြာစာ လူ႕ဝမ္းဗိုက္ဟာလည္း သမုဒၵရာ ပါပဲ။
သူတို႕လို အႏုပညာရွင္ေတြဟာ ေရငန္အေၾကာင္းေတာ့ ေျပာေနၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
စ မိတဲ႔ အေတြးကို ေမာင္ေမာင္ေဇာ္လတ္ က အနားယူခြင္႔ ေပးမထားဘူး။
ရက္ရက္စက္စက္ ဆက္ေျပာလိုက္တာက ေရပြက္ေလး တဲ႔။
ဘယ္သူ ေရပြက္လည္း၊ ဘယ္သူ ရဲ႕ ေရပြက္လည္း ......
"စမ္းေခ်ာင္းနဲ႔ ေရပြက္ေလး အေၾကာင္း" တဲ႔။
ပင္လယ္ေရာက္ အကုန္ကြယ္ေပ်ာက္ တာ စမ္းေခ်ာင္း၊ ရက္ရက္စက္စက္ ဆက္ေျပာလိုက္တာက ေရပြက္ေလး တဲ႔။
ဘယ္သူ ေရပြက္လည္း၊ ဘယ္သူ ရဲ႕ ေရပြက္လည္း ......
"ေလထုထဲ ျပယ္ကာပ်က္ ပန္းပြင့္မ်ားရဲ႕ ရနံ႔ မ်ား အေၾကာင္း"
ပန္းရနံ႔ဟာ ေလထဲမွာ ပ်ံ႕တတ္သလား၊ ပ်က္တတ္သလား။ ရီယယ္လစ္စတစ္ သမားကို ခပ္တင္းတင္း ျငင္းဆိုထားတယ္။
ပန္းရနံ႔ ဟာ ေလညာ ကို မသြားဆိုတဲ႔ စကား လား။ ဒါဆို ေလညာ အရပ္က ဘယ္မွာ လဲ....
ဒီအေတြးကို ေလးျဖဴက ကြဲအက္အက္အသံနဲ႔ တရြတ္ဆြဲ ေခၚသြားျပန္ေရာ
ပန္းရနံ႔ ဟာ ေလညာ ကို မသြားဆိုတဲ႔ စကား လား။ ဒါဆို ေလညာ အရပ္က ဘယ္မွာ လဲ....
ဒီအေတြးကို ေလးျဖဴက ကြဲအက္အက္အသံနဲ႔ တရြတ္ဆြဲ ေခၚသြားျပန္ေရာ
"အခ်ိန္ေတြထဲ အကုန္ၿပိဳလဲ ထားခဲရမယ္႔ အတိတ္မ်ား အေၾကာင္း" တဲ႔။
ေလ အစုန္မွာ ပ်ံ႕ဦးေတာ႔ တစ္စစီ ကဲြလြင္႔ သြားရတဲ႔ ဒီ ရနံ႔ဟာ ေဝးကြာျခင္း နဲ႔အတူ ပ်က္လြင္႔ ျခင္းပါ ေခၚေဆာင္ သြားခဲ႔တယ္။ အခ်ိန္ေတြထဲ ၿပိဳလဲရင္း ေနရစ္ေတာ႔မယ္ အတိတ္မ်ား။
သူ ဟာ ၿငီးတြားရံုတင္ မကေတာ႔ဘဲ အလိုမက်၊ အျပစ္တင္သံ ပါ ခပ္ဝါးဝါး စြက္လာတယ္။
"တိုးတိုးေလး ၾကားတယ္ အသံမ်ားဟာ ေၾကကြဲ လို႔
တိတ္တိတ္ ဆိတ္ဆိတ္န႔ဲ သိနားလည္ ငိုေႂကြးဖို႔ " တဲ႔။
တိတ္တိတ္ ဆိတ္ဆိတ္န႔ဲ သိနားလည္ ငိုေႂကြးဖို႔ " တဲ႔။
ေၾကကြဲေနတဲ႔ အသံေတြ။ တိုးတိုးေလး။ ဘာျဖစ္လိ႔ု က်ယ္ေလာင္စြာ မေၾကကြဲ ၾကတာလဲ။ သူတို႔ ဘာမွ မေျပာခဲ႔ၾကဘူး။
က်ယ္ေလာင္စြာ ေက်ကြဲခြင္႔ မရွိတာလား။ သူတို႔ ဘာမွ မေျပာခဲ႔ၾကဘူး။
ရေအာင္ ေၾကကြဲၾကမယ္ ဆိုရင္ေကာ၊ သူတို႔ ဘာမွ မေျပာခဲ႔ၾကဘူး။
တိတ္တိ္တ္ေလး ငိုေႂကြးဖိ႔ုပဲ သိေတာ႔သတ့ဲ။ Suffer in silence ကို သူ ေျပာခဲ႔တာ။
ႀကီးလြန္းတဲ႔ အားကိုလား၊ နည္းလြန္းတဲ႔ အားကိုလား။
ရက္စက္လြန္းတဲ႔ ေျမေခြးကုိလား၊ ႏူးညံ့လြန္းတဲ႔ သိုး ကိုလား။ သူတို႔ ဘာမွ မေျပာခဲ႔ၾကဘူး။
က်ယ္ေလာင္စြာ ေက်ကြဲခြင္႔ မရွိတာလား။ သူတို႔ ဘာမွ မေျပာခဲ႔ၾကဘူး။
ရေအာင္ ေၾကကြဲၾကမယ္ ဆိုရင္ေကာ၊ သူတို႔ ဘာမွ မေျပာခဲ႔ၾကဘူး။
တိတ္တိ္တ္ေလး ငိုေႂကြးဖိ႔ုပဲ သိေတာ႔သတ့ဲ။ Suffer in silence ကို သူ ေျပာခဲ႔တာ။
ႀကီးလြန္းတဲ႔ အားကိုလား၊ နည္းလြန္းတဲ႔ အားကိုလား။
ရက္စက္လြန္းတဲ႔ ေျမေခြးကုိလား၊ ႏူးညံ့လြန္းတဲ႔ သိုး ကိုလား။ သူတို႔ ဘာမွ မေျပာခဲ႔ၾကဘူး။
သူ႕ရဲ႕ ကႏၲာရလမင္း အိပ္မက္ရွည္ကိုေတာ့ ၿငီးတြားျခင္း အေငြ႕အသက္ တစ္ခ်ဳိ႕ နဲ႔ အသက္ ျပန္သြင္းသြားခဲ႔တယ္။
ဟုတ္တယ္။ မေရရာေပမယ္႔ ရပ္တန္႔လို႔ မရဘူး။
"မေရရာဘူး မေသခ်ာဘူး မၿပီးဆုံး ဘူး...
မေသခ်ာဘူး မေရရာဘူး မၿပီးဆုံး ဘူး...
မထင္ႏိုင္ဘူး မျမင္ႏိုင္ဘူး ဘာမွ မ႐ွိဘူး...
ဟူး... ရပ္တန္႔လို႔ မရ ဘူး..." တဲ႔။
မေသခ်ာဘူး မေရရာဘူး မၿပီးဆုံး ဘူး...
မထင္ႏိုင္ဘူး မျမင္ႏိုင္ဘူး ဘာမွ မ႐ွိဘူး...
ဟူး... ရပ္တန္႔လို႔ မရ ဘူး..." တဲ႔။
ဟုတ္တယ္။ မေရရာေပမယ္႔ ရပ္တန္႔လို႔ မရဘူး။
ပန္းခရမ္းျပာတို႔၊ လြန္ခဲေသာ ေန႔ တို႔ ခပ္ဝါးဝါး ေဝးလြင္႔စဥ္မွာ ေလးျဖဴရဲ႕ ပင္လယ္ေအာ္သံ (မေ႐႐ာဘူး) ဟာ အက်ယ္ေလာင္ဆံုး ၾကားလိုက္ရတဲ႔ ရင္ခတ္သံ စစ္စစ္ပါပဲ။
က်ေနာ္တို႔ ၈ လ ျပည့္ အတြက္ ရင္ အထိဆုံး ကိုေလးျဖဴရဲ႕ မေရရာဘူး ကို ပုဂၢလိက ဆန္ဆန္ ခံစားမိပါတယ္။
ဇင္ေ၀ေသာ္
Post a Comment