ေရေၾကာင္း၊ ေလေၾကာင္းဥပေဒသမ်ား (သို႕) ၀ိေရာဓိ ၾကက္ေျခ

Iceberg, Iceberg!
Oh…no! The ship is sinking!
Life boat, Life boat!
Women and Children first!

ကမၻာေက်ာ္ တိုက္တန္းနစ္ရဲ့ ေသြးပ်က္ဖြယ္ျမင္ကြင္းထဲက ဒုိင္ယာေလာ့တစ္ခ်ိဳ႕ပါ။ သေဘၤာကပၸတိန္က ေအာ္တယ္။

“Women and Children first!”
ဒါဟာ ၁၉- ရာစု ေရေၾကာင္းဥပေဒသတစ္ခုပါ။

ကေလးေတြကို ဘာလို႔ အသက္ကယ္ေလွေပၚ အရင္အတက္ခိုင္းရတာလဲ။ ႏုနယ္ျခင္း၊ ရိုးသားအျပစ္ကင္းစင္ျခင္းစတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြရွိပါလိမ့္မယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ အသက္ရွင္သန္ဖို႔ ကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ သူႏိုင္ငါႏိုင္ႀကဲေနရတာေတာ့ အက္သစ္ကယ္မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။

ဟုတ္ၿပီ။ ကေလးေတြကို အသက္ကယ္ေလွေပၚ အရင္တက္ပါေစ။
ဒါျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးေတြက ဘာကိစၥ အသက္ကယ္ေလွေပၚ အရင္တက္ရမွာလဲ။

၁။ ေလွေပၚက ကေလးေတြကို ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔၊ သူတို႔မွာ မိခင္စိတ္ရွိတယ္၊ ႏို႔ခ်ိဳတိုက္ေကြ်းလို႔ရတယ္။ အင္း မဆိုးပါဘူး။
၂။ လူသားမ်ိဳးဆက္အတြက္ သူတို႔ဟာ ကေလးေမြးဖြားဖို႔ အေရးပါတဲ့ လူသားေတြျဖစ္တယ္။ မဆိုးပါဘူး။
၃။ သူတို႔ဟာ အားႏြဲ႔သူေတြလည္းျဖစ္တယ္။ ၂၁- ရာစုမွာ စဥ္းစားစရာေတာ့ ျဖစ္ေနပါၿပီ။

တိုင္းမဂၢဇင္းထဲက “Titanic Riddle” ကိုဖတ္ရင္း ျပန္ၿပီးေျပာျပမိတာပါ။ စာေရးသူက Children ကို လက္ေရွာင္ခဲ့ေပမယ့္ အမ်ိဳးသမီးကိစၥကိုေတာ့ ရယ္သံစြက္တဲ့ ပေဟဠိေလးေပးထားခဲ့ပါတယ္။ (၂၁) ရာစု အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ သူတို႔ကို အားႏြဲ႔သူဆိုၿပီး သိသိသာသာႀကီး အခြင့္အေရးေပးတာကို မယူခ်င္ေတာ့ဘူး။ ေယာက်္ားတစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း အမ်ိဳးသမီးေတြကို ဒီအခြင့္အေရးမ်ိဳး ေသေရးရွင္ေရးမွာေပးဖို႔ စိတ္မဝင္စားၾကေတာ့ပါဘူး။ ဟုတ္ၿပီ။ ကေလးအေမေတြနဲ႔ ကေလးေတြ အရင္အသက္ကယ္ေလွေပၚတက္ပါေစ။ သူတို႔ဟာ အေရးႀကီးပါတယ္။

ကဲ ဒါဆို လူပ်ိဳလူလြတ္အမ်ိဳးသားနဲ႔ အမ်ိဳးသမီး ဘယ္သူအသက္ကယ္ေလွေပၚ အရင္တက္မလဲ။

ကေလးအေမေတြနဲ႔ ကေလးေတြသာပါတဲ့ အသက္ကယ္ေလွေပၚမွာ တစ္ခုခုဆိုခြန္အားသံုး ကူညီႏိုင္တဲဲ့ အမ်ိဳးသားလူလြတ္တစ္ေယာက္ေကာ ပါမသြားသင့္ဘူးလား။ အင္း ပါသင့္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ “Women and Children first!” တဲ့။

ဒါပါပဲ၊ အက္သစ္ျဖစ္ျခင္း၊ မျဖစ္ျခင္း။ လက္ေတြ႔က်ျခင္း၊ မက်ျခင္းဆိုတာေတြဟာ ဝါက်တစ္ေၾကာင္းနဲ႔ေတာ့ မလံုေလာက္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေတြဟာ ျငင္းခံုစရာလည္း မဟုတ္ျပန္ပါဘူး။ ဒီမွာ စာေရးသူက ထပ္တို႔တယ္။

Hurry up! The ship is sinking! တဲ့။

ကဲ ခင္ဗ်ားတို႔သာ လူပ်ိဳ၊ အပ်ိဳ အမ်ိဳးသားနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ေယာက္ဆိုရင္ ကေလးအေမေတြနဲ႔ ကေလးေတြသာပါတဲ့ အသက္ကယ္ေလွေပၚ ဘယ္သူအရင္တက္မလဲ။ ႏွစ္ေယာက္စလံုးေတာ့ မရဘူး။ တစ္ေယာက္ပဲ။ အခ်ိန္မရွိဘူး၊ သေဘၤာက ျမဳပ္ေနၿပီ။

၂၀-ႏွင့္ ၂၁- ရာစု ေလေၾကာင္းဥပေဒသမွာေတာ့ ဒါေတြမရွိေတာ့ပါဘူး။ ေလယာဥ္တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ Women and Children first! ဆိုတာေတြ မရွိေတာ့ပါဘူး။

ေရထဲက်ရင္ ေရေဖာ့ဖို႔ေလအိတ္ေတြ၊ ေအာက္ဆီဂ်င္ေတြ ကိုယ္တိုင္အရင္ အဆင္သင့္ျဖစ္ဖို႕ လမ္းညႊန္ေနတာေတြ ေတြ႔လာရတယ္။ ကေလးကို ေအာက္ဆီဂ်င္ဘူးအရင္တပ္မေပးတဲ့ လူႀကီးတစ္ေယာက္ကို အက္သစ္မျဖစ္ဘူးလို႔ (၂၁) ရာစု ေလေၾကာင္းဥပေဒသက မေျပာေတာ့ပါဘူး။

ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ ေလေၾကာင္းဥပေဒက Women and Children first! ကို ကန္႔ကြက္ပါတယ္။ Me, first ျဖစ္သြားပါတယ္။ လက္ေတြ႔က်လာတယ္၊ လူသားဆန္လာတယ္။ မိုးထဲ၊ ေရထဲမွာ ပိုၿပီးအလုပ္လုပ္ေပးႏိုင္မဲ့သူရဲ့ အသက္ကို အရင္ကယ္ဖို႔ ၂၁- ရာစု ေလေၾကာင္းဥပေဒသက ေျပာလာတယ္။

ျငင္းခံုလို႔ မၿပီးတဲ့ကိစၥဟာ အဲဒီအက္သစ္ကိစၥပါ။ တစ္ဖက္ျမင္၊ ႏွစ္ဘက္ျမင္၊ သံုးဖက္ျမင္ ဒိုင္မင္းရွင္းေတြနဲ႔ ေကာက္ခ်က္ေတြ ေပပြေနေအာင္ ဆြဲလို႔ရပါတယ္။

စာထဲမွာပါတဲ့ အေလာင္းေတာ္ ဇနကမင္းသားက “Women and Children first! ဆိုတဲ့ ေရေၾကာင္းဥပေဒသကို သိခဲ့ပံုမရပါဘူး။ သေဘၤာကို အျပစ္မျမင္၊ မုန္တိုင္းကိုလဲ အျပစ္မတင္ ကိုယ္တိုင္ငါးစာမျဖစ္ဖို႔ပဲ အလုပ္လုပ္သြားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ အဲ သေဘၤာေပၚမွာ ယေသာ္ဓရာပါမလာတာကလည္း ပိုၿပီးဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ရွင္းလင္းေစခဲ့ဟန္တူပါတယ္။

ယေသာ္ဓရာမ်ား သေဘၤာေပၚလာလွ်င္ လီယိုနာဒိုနဲ႔ ကိတ္ဝင္းစလက္တို႔ဇာတ္လမ္းမ်ိဳး ျဖစ္မသြားဘူးလို႔ ဘယ္သူအာမခံႏိုင္မလဲ။

ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ႏွင့္ အက္သစ္ကိစၥေတြမေျပာေၾကး။

ေလယာဥ္ေပၚမွာ အသက္အရွင္သင့္ဆံုးပုဂၢိဳလ္က ေလယာဥ္ရဲ့ကပၸတိန္။ သူ႔မွာ တာဝန္ေတြ ရွိတယ္။ သူေသလို႔ မရဘူး။

ေလယာဥ္အဖြဲ႔နဲ႔ ခရီးသြားေတြ၊ ေလယာဥ္ဝန္ထမ္းေတြ အသက္ရွင္သင့္တယ္။ သူတို႔မွာလည္း တာဝန္ေတြရွိတယ္။

လူႀကီးနဲ႔ ကေလး။ လူႀကီးအသက္ရွင္သင့္တယ္။
၂၁- ရာစု ဥပေဒဟာ အက္သစ္ေတြနဲ႔ မေဝဝါးဘူး။ လက္ေတြ႔က်မႈနဲ႔ ျပတ္သားတယ္။

ယံုခ်င္ယံု၊ မယံုခ်င္ေန။ ၂၁- ရာစု တုိက္တန္းနစ္မွာ ေသသြားတာက ကိတ္ဝင္းစလက္ျဖစ္ၿပီး လီယိုနာဒိုက အသက္ရွင္က်န္ခဲ့ပါသတဲ့။

ဇင္ေဝေသာ္

Copyright © 2011 ကမ္းလက္. All rights reserved.