ႏႈိးေဆာ္လႊာ

(ဟိုတုန္းက လူတန္းစား ဒီထက္ပိုကြဲတယ္၊ကုသိုလ္ေတာင္ စုေပါင္းျပဳတဲ႔ ကုသိုလ္ထက္(Collected Kamma) တစ္ဦးတည္းေတြ ပိုမ်ားတယ္ ဆိုတာေလး ခံစားမိလို႔ပါ။ၿပံဳးစိစိ ဖတ္ေပးၾကရန္ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါတယ္။)

၁။ ဘုရား႐ွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးသည္ တပၫ္႔သားရဟန္းေတာ္ မ်ားႏွင္႔အတူ ႂကြေရာက္ေတာ္မူလာၿပီး ဘုရင္႔သမားေတာ္ႀကီး ေဒါက္တာ ဇီဝက ၏ သရက္ေတာ ထဲ၌ သီးတင္းသုံးေတာ္မူပါမည္။ သီတင္းသုံးခိုက္ သာသနာေတာ္ အတြက္  အလြန္ေက်းဇူးမ်ားေသာ(ပရိတ္သတ္အႀကိဳက္လည္း ေတြ႔ႏိုင္သည္႕ ) သာမညဖလ သုတ္  တရားေတာ္ကိုလည္း ဘုရင္မိုက္ အဇာတသတ္ ကို ဦးတည္၍ ေဟာၾကားေတာ္မူပါမည္။

ဘုရား႐ွင္ မႂကြလာမီ ထို သရက္ေတာႀကီး  သရက္ဥယ်ာဥ္ေတာ္ႀကီး အျဖစ္ ျပဳျပင္ မြမ္းမံရန္ အလႉေငြမ်ား လိုအပ္လ်ွက္ ရိွပါသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ သဒၶါတတ္အား နည္းမ်ားမဆို ကုသိုလ္ ပါဝင္ႏိုင္ၾကရန္ သရက္ဥယ်ာဥ္ ေကာ္မတီက ေမတၱာ အက်ိဳးေမ်ွာ္၍ ႏိႈးေဆာ္လိုက္ရပါသည္။

ပံု/
သရက္ဥယ်ာဥ္ ေကာ္မတီ၊
မဇၩိမေဒသ။

၂။ ဝိသာခါ ဆိုေသာ ဗုဒၶဘာသာ အမ်ိဳးတစ္ေယာက္သည္ သူမ၏ အပ္ဒိတ္ အျဖစ္ဆုံး မဟာလတာ မဟလႅက ဝတ္စုံကို ေရာင္းခ်ၿပီး ျမန္မာလို ပန္းၿမိဳင္လယ္၊ ပါဠိလို ပုပၹာရာမ ေက်ာင္းေဆာင္ႀကီး ေဆာက္လုပ္လႉဒါန္းမည္ျဖစ္ပါသည္။ ထို ေက်ာင္းေဆာင္ႀကီး ၿပီးစီးသြားေသာ အခါ ရဟန္းေတာ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီၿပီး သတင္းသုံးႏိုင္မည္ ျဖစ္သျဖင္႔ အလြန္ထူးျခားေသာ ကုသိုလ္ျဖစ္ေၾကာင္း ဆိုဖြယ္မရွိေပ။ ေက်ာင္းအမႀကီးက အလႉခံရန္ ဆႏၵမ႐ိွေသာ္လည္း သူတစ္ထူး၏ ကုသို္လ္ကုိ မတားျမစ္ေကာင္းသျဖင္႔     ဝက္ဆိုက္မွ ေၾကျငာရန္(အင္တင္တင္ျဖင္႔) သေဘာတူခဲ႔ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ေစတနာ႐ွင္ ျပည္သူမ်ား အေနျဖင္႔ သဒၶါတတ္အား နည္းမ်ားမဆို ပါဝင္လႉဒါန္းၾကပါရန္ နိဗၺာန္ အက်ိဳးေမွ်ာ္၍ ႏိႈးေဆာ္လိုက္ရပါသည္။

ပံု/
ပုပၹာရာမေက်ာင္း ေကာ္မတီ
မဇၩိမေဒသ။

၃။ အနာထပိဏ္ သူေ႒းႀကီးသည္ ေဇတမင္းသား၏ သရက္ၿခံ ကို ဝယ္ယူၿပီး ဘုရား႐ွင္အား ဂရမ္ေျမႏွင္႔တကြ ေက်ာင္းေဆာက္လႉရန္ ပလန္ ခ်လ်က္ ရိွပါသည္။ ယင္း ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး ၿပီးေသာအခါ နာမည္ေက်ာ္ မဂၤလသုတ္ စေသာ တရားေတာ္မ်ား ထိုေက်ာင္း၌ ေဟာၾကားမည္-ဟု သတင္းရရိွသည္။ အလႉအတန္း ရက္ေရာေသာ သူေ႒းႀကီးသည္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္၌ ဆင္းရဲသြားႏိုင္သည္ ဟု စီးပြားေရး ပညာရွင္တစ္ခ်ိဳ႕က ခန္႔မွန္းၾကသည္။ ယင္း ခန္႔မွန္းခ်က္ကုိ ဘာသာေရးသမား တို႔က လက္မခံ၊ မိစၦာ ဒိ႒ိ ဆန္သည္ဟု ဆိုၾက၏။ ေရွးနည္း အတိုင္းပင္သူေ႒းႀကီးက အလႉခံရန္ ဆႏၵမ႐ိွေသာ္လည္း သူတစ္ထူး၏ ကုသို္လ္ကုိ မတားျမစ္ေကာင္းသျဖင္႔     ဝက္ဆိုက္မွ ေၾကျငာရန္(အင္တင္တင္ျဖင္႔) သေဘာတူခဲ႔ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ေစတနာ႐ွင္ ျပည္သူမ်ား အေနျဖင္႔ သရက္ၿခံဝယ္ယူရန္ ႏွင္႔ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး ေဆာက္လုပ္ရန္ သဒၶါတတ္အား နည္းမ်ားမဆို ပါဝင္လႉဒါန္းၾကပါရန္ နိဗၺာန္ အက်ိဳးေမွ်ာ္၍ ႏိႈးေဆာ္လိုက္ရပါသည္။

ပံု/
ေဇတဝန္ေက်ာင္းေကာ္မတီ၊
မဇၩိမေဒသ။


"ဒီေခတ္မွာ ကုသိုလ္စုေပါင္းျပဳျဖစ္ဖို႔ အခြင္႔အေရး ပုိရလာတာ စဥ္းစားရင္း ေရးလိုက္တာပါ။ ဒါေတြဟာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္  အက်ိဳးပဲျဖစ္ေစတယ္ဆိုတာ ယံုၾကည္ပါတယ္။"


 ဦးကိုေမာင္
(ၿပံဳးစိစိဖတ္စာ တာ၀န္ခံ။ စိတ္ကူးေပါက္မွ ၿပံဳးတတ္သူ။ )

ခင္ပြန္း၊ ဖခင္၊ အဘုိး၊ မိတ္ေဆြ ( ၁၁ း ၁ )

အရြယ္ရလာတဲ့ေနာက္ “အင္း … အရင္လုိ မဟုတ္ေတာ့ဘူး” ဆုိၿပီး ထုိင္ၿငီးေနမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒုကၡေရာက္ၿပီသာ မွတ္ေပေတာ့။

ေမး ။   ။ ဒီအခန္းကို Mrs Lee အေၾကာင္းနဲ႔ စလုိက္ၾကရေအာင္လား။ သူ႔က်န္းမာေရးနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ဘယ္လို အခက္အခဲေတြ ရင္ဆုိင္ေနရသလဲ။

ေျဖ ။    ။ ေအးေလ။ အစ ပထမေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကုိ အခက္အခဲ ေတြ႔ေစခဲ့တာပဲ။ သူ ႏွစ္ႀကိမ္ ေလျဖတ္တယ္။ ၂၀၀၃ - မွာ တစ္ႀကိမ္၊ ၂၀၀၈ - ခုႏွစ္မွာ တစ္ႀကိမ္။ ဦးေႏွာက္မွာ ေသြးယုိေနတာ ဆရာဝန္ေတြ ေတြ႔ရတယ္။ စြမ္းသေလာက္ေတာ့ တုိ႔လည္း ႀကိဳးစားၾကပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွ ဆရာဝန္ေတြ လက္ေလွ်ာ့လုိ႔ အိမ္ကုိ ျပန္ေခၚခဲ့ရတယ္။ နာ့(စ္)က (၂၄) နာရီ ေစာင့္ေရွာက္ေပါ့။ ငါလည္း အိပ္လုိ႔ ေကာင္းေကာင္း မရပါဘူး။ ဒီေရာဂါေတြ ျဖစ္မယ္ဆုိတာ တြက္ခ်က္ထားၾကေပမဲ့ ျဖစ္လာတာက နည္းနည္း ေစာသြားတယ္။

ေနာက္ေတာ့လည္း ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပန္ထိန္းယူရတာေပါ့ကြာ။ နာ့(စ္) ထားေပးတာက လြဲလုိ႔ ကုိယ္လုပ္ေပးႏုိင္တာလည္း ဘာမွ မရွိေတာ့ဘူး မဟုတ္လား။ ငါတုိ႔ ကေလးေတြလည္း ဒီအတုိင္းပါပဲ။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အာ႐ုံေၾကာေတြ ဆုံးၿပီးရင္းဆုံး ျဖစ္လာတယ္။ အခုဆုိ သူ မွတ္မိေပမဲ့ စကား မေျပာႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ဘဝဆုိတာ ဒါပဲေလ။

ငါကုိယ္တုိင္ စက္ဘီးနဲ႔ ေခ်ာ္လဲေတာ့ ဒီအေတြးမ်ိဳးေတြ ေပါက္ခဲ့ဖူးတယ္။ ေခါင္းနဲ႔ နံရံနဲ႔ကုိ ႐ုိက္မိတာ။ ငါလည္း သူလုိ ျဖစ္မယ္ဆုိရင္ ျဖစ္သြားႏုိင္တာပဲ။ တခ်ိဳ႕ဘဝ အစိတ္အပုိင္းေတြက ေရွာင္လြဲလုိ႔ မရဘူး။ အရွိအတုိင္း လက္ခံႏုိင္ေအာင္ပဲ ႀကိဳးစားရေတာ့တာေပါ့။ ဒီလုိဒီလုိေတြ ျဖစ္လာႏုိင္တယ္ဆုိတဲ့ ဆရာဝန္ေတြရဲ႕ စကားနဲ႔တင္ပဲ မသက္မသာေလ။ ဘယ္အခ်ိန္ ျဖစ္လာမလဲပဲ ေစာင့္ေနရတာမ်ိဳးကုိး။ စိတ္ဓာတ္ပုိင္း အေနနဲ႔ေတာ့ ငါက ျပင္ဆင္ထားပါတယ္။

ငါကုိယ္တုိင္ရဲ႕ ေသျခင္းတရားအေၾကာင္းကိုလည္း စဥ္းစားမိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘာတတ္ႏုိင္မွာတုန္း။ အဆုိးေတြကုိသာ ထုိင္စဥ္းစားေနလုိ႔ကေတာ့ ဘယ္လုိ ေရွ႕ခရီးဆက္လုိ႔ ရပါေတာ့မလဲ။

ေမး ။   ။ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္မွာ ဘာေတြ ျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာ သိေသးသလား။

ေျမ ။    ။ ငါ့ကုိ သူ အမွတ္မိဆုံးပဲ။ ငါ့အသံကုိ ၾကားရင္ သူမွတ္မိတယ္။ ေျခာက္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ အတူတူ ေနလာခဲ့ၾကတာကြာ။ သူ႔အတြက္ေရာ ငါ့အတြက္ပါ မသက္မသာႀကီးေပါ့။ ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ အိပ္ခ်ိန္ေတြ ပုိမ်ားလာၿပီး အားလည္း နည္းၿပီးရင္းနည္း ျဖစ္လာေနတယ္။

ေမး ။   ။ ဒီလုိ ခက္ခဲတဲ့ ေန႔ရက္ေတြမွာ မစၥတာလီရဲ႕ ေန႔စဥ္လုပ္ငန္းေတြကုိ ဘယ္လုိ လုပ္ေဆာင္ ေနရသလဲ။

ေျဖ ။    ။ အင္း …။ တစ္ခ်ိန္တုန္းကေတာ့ သူနဲ႔ အတူတူ ေန႔လည္စာ၊ ညေနစာေတြ စားၾက၊ ၿပီးေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္ၾကေပါ့ကြာ။ အခုေတာ့ မင္းဒရင္စာ ပုိေကာင္းလာေအာင္ အာ႐ုံစုိက္ေပးေနရတယ္။ လမ္းေလွ်ာက္ ထြက္တယ္ဆုိရင္လည္း ငါ့ေဘးက လုံၿခံဳေရးအရာရွိကုိ တ႐ုတ္လုိ ေျပာတယ္။ မသိေသးတဲ့ တ႐ုတ္စကားလုံး အသစ္ေတြကုိ ေလ့လာတယ္။ ေန႔စဥ္သုံး ေဝါဟာရေတြေပါ့။ စားပြဲတုိ႔၊ ကုလားထုိင္တုိ႔၊ အံဆြဲတုိ႔ စတာေတြေပါ့။ တ႐ုတ္စာနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ငါသိတဲ့ ေဝါဟာရေတြက ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးနဲ႔ဆုိင္တဲ့ ေဝါဟာရေတြ ခ်ည္းပဲ။

နာ့(စ္)နဲ႔လည္း တ႐ုတ္လုိပဲ ေျပာတယ္။ ငါ ေန႔လည္စာ၊ ညစာ စားေနခ်ိန္ ငါ့ဇနီးလည္း အိပ္ေပ်ာ္ေနမယ္ဆုိရင္ သူနဲ႔ တ႐ုတ္လုိ ေျပာတာေပါ့။ ဒီေတာ့ ငါ့တ႐ုတ္စကားက ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းလာတယ္။ အခုဆုိရင္ တ႐ုတ္ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆုံစကားေျပာဖုိ႔ စကားျပန္ မလုိေတာ့ဘူး။ အခုတေလာ တ႐ုတ္ျပည္က ေကာင္ဆယ္လာ Liu Yangdong နဲ႔ ေတြ႔တယ္။ သူက ႏုိင္ငံေတာ္ ေကာင္စီထဲမွာ တစ္ဦးတည္းေသာ အမ်ိဳးသမီးအဖြဲ႔ဝင္ပဲ။ ၿပီးေတာ့ ပညာေရး ဒုဝန္ႀကီး Hao Ping နဲ႔ ေတြ႔ျဖစ္တယ္။ တ႐ုတ္စာ သင္ေနေတာ့ အာ႐ုံ မျပန္႔ေတာ့ဘူးေပါ့။ ႏုိ႔မုိ႔ေတာ့ ေယာင္ေတာင္ေတာင္ ျဖစ္ေနမွာပဲ။

ဒါေတြအတြက္ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနေအာင္ စိတ္ဓာတ္ျပင္ဆင္ထားရတယ္။ ျပင္လည္း ျပင္ဆင္ႏုိင္ခဲ့ပါၿပီ။ သူ မရွိေတာ့ဘူး ဆုိတဲ့ေနာက္ ျပင္ဆင္စရာ ထပ္လုိလာဦးမွာေပါ့ကြာ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ေရာက္မွ အိမ္ႀကီးကႀကီး၊ ေနသူက မရွိ ျဖစ္ဦးမွာ။ ကံေကာင္းတယ္ ေျပာရမလားပဲ။ ငါ့အလုပ္ေတြအေပၚ အာ႐ုံစုိက္ထားႏုိင္ပါတယ္။ ခရီးထြက္စရာရွိ ထြက္၊ လုပ္စရာ ရွိတာ လုပ္ပဲ။ ငါသာ ဒီလုိ မေနႏုိင္ရင္္ ငါလည္း ပုံက်သြားမွာပဲ။ တစ္ေန႔လုံးထုိင္၊ ဝတၳဳစာအုပ္ဖတ္၊ ေဂါက္႐ုိက္ဆုိရင္ေတာ့ အ႐ူးမုိ႔လုိ႔ေပါ့ကြာ။ ငါ့အတြက္ေတာ့ ေန႔သစ္တုိင္းဟာ စိတ္ေခၚမႈ တစ္ခုပဲ။ ေန႔တုိင္း ႀကံဳရတဲ့ ျပႆနာေတြအတြက္ ေန႔တုိင္း ေျဖရွင္းႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနဖုိ႔ပဲ။

ေမး ။   ။ မစၥတာလီရဲ႕ က်န္းမာေရးကေရာ ဘယ္လိုလဲ။

ေျဖ ။    ။ ႏွလုံးမွာ အစားထုိး ကိရိယာ တပ္ဆင္ထားရတဲ့ေနာက္ အႏၲရာယ္ေတာ့ ရွိတယ္ ဆုိရမွာေပါ့။ Plavix ထည့္ထားရတယ္။ သူက ေသြးေၾကာကုိ က်ဥ္းေစတယ္။ ထိခုိက္မႈ တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ အထဲမွာ ေသြးယုိတာေတြ ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ ျပႆနာက တစ္ခါတစ္ခါ ဘယ္ေနရာက ေသြးယုိေနတယ္ဆုိတာ ရွာလုိ႔ မေတြ႔တတ္ဘူး။ ဦးေႏွာက္ထဲမွာ ေသြးယုိတာ ဆုိရင္ေတာ့ ျပႆနာ အႀကီးအက်ယ္ပဲ။ ဒီေတာ့ အေရးအႀကီးဆုံးက ခႏၶာကုိယ္အတြင္းပုိင္း ေသြးယုိစီးတာ မျဖစ္ေအာင္ မလဲဖုိ႔၊ မထိခုိက္ဖုိ႔ပဲ ႀကိဳးစားေနရတာေပါ့။ ဒါ့ေၾကာင့္ အခု ငါ စက္ဘီးအမ်ိဳးအစား ေျပာင္းၿပီး စီးေနတယ္။ မလဲေအာင္လုိ႔။

အရြယ္ ရလာတဲ့ေနာက္ ဒီခႏၶာကုိယ္ႀကီးက အၿမဲတမ္း ျပဳျပင္ေပးေနရတယ္။ အသက္ (၃၀) အထိ တကယ့္ အားေကာင္းတဲ့ အရြယ္ပဲ။ (၄၀) ဆုိရင္ နည္းနည္း က်လာၿပီ။ (၅၀) ဆုိ ပုိက်လာတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေအ႐ုိးဗစ္ စၿပီး ငါ ကစားခဲ့တာ။ အစပုိင္း ဆယ္ငါးမိနစ္၊ မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ေျပးတယ္။ တင္ပါးဆုံေတြ နာလာတဲ့အထိ ေျပးတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္မွ ေျပးတဲ့အစား စက္ဘီးစီးခဲ့တာ။ စက္ဘီးေတာ့ အခုထိ စီးေနတုန္းပဲ။

ေမး ။   ။ ေရေကာ ကူးေသးသလား။
ေျဖ ။    ။ ကူးတယ္။ ေန႔တုိင္းပဲ။ ေရးကူးတာက အေၾကာအျခင္ကုိ ေျပေစတယ္။ လူလည္း လန္းဆန္းတယ္။ ၿပီး ခဏနား၊ ညစာစား။ ညစာ စားၿပီး လမ္းေလွ်ာက္။ ေကာင္းေကာင္း အနားယူဖုိ႔လည္း လုိတယ္။ အရြယ္ရလာတဲ့ေနာက္ “အင္း … အရင္လုိ မဟုတ္ေတာ့ဘူး” ဆုိၿပီး ထုိင္ၿငီးေနမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒုကၡေရာက္ၿပီသာ မွတ္ေပေတာ့။

ဆက္ရန္ -


 ဇင္ေ၀ေသာ္

ေရွ႕ကေရာက္ခ်င္ရင္ ေနာက္ျပန္ေလွ်ာက္

    ဒီေလ့က်င့္ခန္းက ေရွးေဟာင္းတရုတ္ယဥ္ေက်းမႈပါ။ အခုေတာ့ ေနာက္ျပန္လမ္းေလွ်ာက္တဲ့ ေလ့က်င့္ခန္းက ခႏၶာကုိယ္ေရာ၊ စိတ္ကိုပါ အက်ိဳးသက္ေရာက္ေစႏိုင္တဲ့အတြက္ ေဟာင္ေကာင္၊ မေလးရွား၊ အိႏၵိယ၊ အာဂ်င္တီးနား၊ ျပင္သစ္၊ နယ္သာလန္စတဲ့ ႏုိင္ငံေပါင္း(၂၀) ေက်ာ္အထိ ျပန္႔ႏွံ႔သြားခဲ့ပါၿပီ။
    ေတာင္အာဖရိကမွာရွိတဲ့ စာဖတ္ပရိသတ္တစ္ေယာက္က သူ႔အေတြ႔အႀကံဳကို ေျပာျပပါတယ္။ သူေနာက္ေၾကာင္းျပန္လမ္းေလွ်ာက္ေနရင္း မကၠဆီကန္ကေလးနဲ႔ ဝင္တိုက္မိၿပီး ေခါင္းကြဲသြားတယ္တဲ့။ ေခါင္းကြဲသြားေတာ့ ဦးေႏွာက္ေတာင္ အနည္းငယ္ထြက္သြားတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူကေတာ့ “  A bit of brain fell out but not much. I still have plenty.” ဦးေႏွာက္ေတြ ေခါင္းထဲမွာ အမ်ားႀကီးက်န္ေနေသးလို႔ ကိစၥမရွိပါဘူးလို႔ ေျပာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ “Backing up affects your brain” ဆိုတာ မွန္ပါတယ္။

    ေနာက္ျပန္လမ္းေလွ်ာက္ျခင္း ေလ့က်င့္ခန္းနဲ႔ပတ္သက္လို႔ လူေတြေမးတတ္တဲ့ ေမးခြန္းေတြကို စာရင္းျပဳထားပါတယ္။

ေမး။        ။ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ဘယ္ကိုဦးတည္သြားေနတယ္ဆိုတာ သိပါသလား။
ေျဖ။        ။ မသိပါ။ ဒါကသည္ပင္ ေပ်ာ္စရာပါ။

ေမး။        ။ အဲသလိုေလွ်ာက္ရင္ ဓာတ္တိုင္စတာေတြနဲ႔ မတိုက္မိဘူးလား။
ေျဖ။        ။ မတိုက္မိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ဟန္းဖုန္းေတြကိုပဲၾကည့္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္တတ္သူေတြနဲ႔ေတာ့ ဝင္တိုက္တတ္ပါတယ္။

ေမး။        ။ သူတို႔က ခင္ဗ်ားတို႔ကို မျမင္ဘူးလား။
ေျဖ။        ။ မျမင္ပါဘူး။ သူတို႔ဟာ အသိဥာဏ္သိပ္မျမင့္မားေသးတဲ့ ေက်ာက္ေခတ္သတၱဝါေတြနဲ႔ တူပါတယ္။ သူတို႔ရဲ့ ဝိဥာဥ္ဟာ ဟန္းဖုန္းမ်က္ႏွာျပင္ေပၚမွာပဲ ပူးကပ္ေနတတ္ပါတယ္။

ေမး။        ။ သူတို႔နဲ႔ ဝင္တိုက္မိရင္ နာက်င္(အနာတရျဖစ္) ပါသလား။
ေျဖ။        ။ မနာက်င္ပါ။ ေခါင္းနဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ေနာက္ပိုင္းက မာေက်ာၿပီး ေခါင္းနဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ေရွ႕ပိုင္းက ပိုႏူးညံ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ နာျခင္းနာ သူတို႔ပဲ နာပါတယ္။

ေမး။        ။ အဲသလိုဝင္တိုက္မိရင္ သူတို႔ကို ေတာင္းပန္ပါသလား။
ေျဖ။        ။ Yes, but I don’t mean it. သူတို႔ဟန္းဖုန္းကို ျပန္ေကာက္ယူစဥ္ မရယ္မိေအာင္ပင္ ထိန္းထားႏိုင္ပါတယ္။

ေမး။        ။ ကိုယ္တိုင္ေရာ အနာတရျဖစ္ဖူးပါသလား။
ေျဖ။        ။ ျဖစ္ဖူးပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆို ေခ်ာက္ကမ္းပါးေပၚကေနက်ၿပီး ေသဆံုးပါတယ္။ အဲသလိုျဖစ္ၿပီဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီေန႔ဟာ ျပႆဒါးေန႔လို႔ ဆိုရမွာပါ။ တရုတ္ျပည္မွာလည္း လူတစ္ေယာက္ ေနာက္ျပန္လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ေရကန္ထဲက်ၿပီး နစ္ျမွပ္ေသဆံုးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ သူလည္း ေနာက္ျပန္လမ္းေလွ်ာက္တဲ့အက်င့္ကို စြန္႔လႊတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။

ေမး။        ။ ေနာက္ျပန္လမ္းေလွ်ာက္တာက ေႏွးေႏွးပဲေလွ်ာက္လို႔ ရပါသလား။
ေျဖ။        ။ မေႏွးပါ။ ယူေကက Garret Doherty ဆိုတဲ့လူဟာ (၇) မိနစ္အတြင္း တစ္မုိင္ေရာက္ေအာင္ ေနာက္ျပန္ေျပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆို အတည့္ေျပးတာေတာင္ (၇) မိနစ္အတြင္း တစ္မိုင္ေရာက္ေအာင္ မေျပးႏိုင္ပါ။

ေမး။        ။ ေနာက္ျပန္လမ္းေလွ်ာက္ျခင္းရဲ့ အေကာင္းဆံုးအခ်က္ေတြကို ေျပာျပပါ။
ေျဖ။        ။ ေတာ္ေတာ္ေလးေလွ်ာက္ၿပီးရင္ ကိုယ္ကလြဲလို႔ က်န္တဲ့လူေတြအားလံုးဟာ ေျပာင္းျပန္လမ္းေလွ်ာက္ေနၾကတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။

ေမး။        ။ မေကာင္းတဲ့အခ်က္ေရာ မရွိဘူးလား။
ေျဖ။        ။ ရွိပါတယ္။ သံုးခ်က္ပါ။ တစ္- အူေၾကာင္ေၾကာင္ႏိုင္ပါတယ္။ ႏွစ္- “You are going the wrong way” လို႔ လူေတြက ထပ္တလဲလဲ ေျပာၾကပါတယ္။ သံုး- ေကာင္ေလး (သို႔) ေကာင္မေလးေခ်ာေခ်ာေတြ႔ရင္ ေနာက္ေယာင္ခံလိုက္လို႔ မရေတာ့ပါ။

ေမး။        ။ အဲသလို ေနာက္ေယာင္ခံမလိုက္ရဘူးဆိုရင္ သူတို႔ကို သတိရေနပါသလား။
ေျဖ။        ။ သတိရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်န္းမာေရးအတြက္ ဒီေလာက္ေတာ့ အနစ္နာခံရပါတယ္။

ေမး။        ။ အခုမွစၿပီး ေနာက္ျပန္လမ္းေလွ်ာက္တဲ့သူေတြကို ေျပာခ်င္တဲ့စကားေလးမ်ားရွိရင္ ေျပာေပးပါ။
ေျဖ။        ။ လမ္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေရြးခ်ယ္ပါ။ တိုင္ေတြ၊ မီးတိုင္ေတြ၊ စက္ရံု၊ ေဆးရံုေတြမရွိတဲ့ ေနရာမ်ိဳးေတြကို ေရြးၿပီးေလွ်ာက္ပါ။ အထူးသျဖင့္ မကၠဆီကန္ေပါက္စေလးေတြကို ဂရုစုိက္ပါ။

    ေအာက္မွာေဖာ္ျပထားတဲ့ ဗီြဒီယိုကလစ္ေလးကို ၾကည့္ေပးပါ။ အဲသလို မၾကာမၾကာလုပ္ေပးဖို႔လည္း အႀကံျပဳလိုက္ပါတယ္။



By Mr Jam



 ဇင္ေဝေသာ္

ပရိတ္ကူ ေရပင္ မဆူျငားေသာ္လည္း


ဆရာေတာ္ တစ္ပါးကို တရုတ္ ဗုဒၶဘာသာ တစ္ေယာက္က လူနာအတြက္ ပရိတ္ရြတ္ဖတ္ေပးရန္း လာပင္႔သျဖင္႔ ႂကြေရာက္ခ်ီးျမွင္႔ခဲ႔သည္ဆို၏။

ယင္း ဆရာေတာ္ ေက်ာင္းသု႔ိ ေျခေတာ္ မခ်မီ ထိုလူနာ၏ ဇိဝိတ နဝက ကလာပ္လည္း လူနာကုဋင္ထက္၌ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ေလေတာ႔၏။ သတၱဝါတစ္ခု၊ကံတစ္ခု ျဖစ္၏၊

သို႔ေသာ္ ယင္း ဆရာေတာ္ကား တရုတ္ ဗုဒၶဘာသာမ်ားအလယ္ ေရပန္းစားသြားေလေတာ႔သည္။ ပရိတ္ အားႀကီးစြမ္း၏ ဟူသတတ္။ သူတို႔ အဆိုအရ "ဆရာေတာ္ေပါင္း မ်ားစြာ ပင္႔၍ ပရိတ္ခ်ီးျမွင္႔ေစခဲ႔ဖူးၿပီ၊ မည္သည္႔ဆရာေတာ္၏ ပရိတ္ကမွ ဤမွ် ျမန္ျမန္ ဆန္ဆန္ အက်ဳိးမေပး "ဟု သိခဲ႔ရ၏။

ပရိတ္ရြတ္ဖတ္ရာမွ လူနာျပန္လည္ က်န္းမာလာျခင္း အျပင္ အျခား အျခာေသာ ေတာင္႔တ အသီသမ်ားလည္း ရိွတတ္ၾကျပန္၏။

ဤေခတ္၌ (အထူးသျဖင္႔ စင္ကာပူ၌) ေရဆူရန္ မလိုေတာ႔။


 သီဟနာဒ

ကမာၻ႕ဒုကၡျဖင္႔ ခရီးမ်ား ထြက္ခဲ႔ရသူ ( သို႔ ) က႐ုဏာ ေျခဖဝါး အနားမရ ရွာခဲ႔ေလသူ

အယႏၱိမာ ဇာတိ၊ နတၳိ ဒါနိ ပုနဗ ၻေဝါတိ။

ဇာတိကုန္၊ ဘဝကုန္၊ ခႏၶာအစု ျပာပုံသာ ရိွရစ္ေစ။
အရွင္႔ ဒုကၡ အေပါင္း ၿမံဳေနတာပင္ မက်န္ေတာ႔။
သို႔ ဆိုေသာ္ ကမာၻ႕ဒုကၡကား အဘယ္သို႔နည္း။

အခ်ိန္တရားက အရွင္႔ ဘက္ေတာ္သား မဟုတ္ခဲ႔ေလဘူး။
ေလးသေခ်ၤေက်ာ္ ရွာထားရသမွ် ၄၅ ႏွစ္ အတြင္း အၿပီး ျဖန္႔ေဝရမယ္ တဲ႔။
မတရားတဲ႔ သဘာဝ။ တိ႔ု ဗုဒၶ လည္စင္းလို႔ေတာ႔ မခံခဲ႔ဘူး။

ဘယ္ ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္မွ ဒီ အရွင္ျမတ္ေလာက္ ခရီး မထြက္ခဲ႔ရဘူး။
လယ္ဂ်င္ဒရီဆန္တဲ႔ ဈာန္ပ်ံ ခရီးေတြ ကၽြႏု္ပ္ မကိုးကား လိုဘူး။
ရာစုသစ္ ရင္ခုန္သံနဲ႔ သမိုင္းလက္တံ မီသမွ် တေလးတစား ကိုးကားမယ္။
မယံုလိ႔ု မဟုတ္သလို ယုံသူကိုလည္း အျငင္းမထားခဲ႔လိုဘူး။


"က႑ကရဲ႕ အသက္
ဆႏၷရဲ႕မ်က္ရည္
ပဥၥဝဂၢီ ရဲ႕ ပီတိ
မိဘရဲ႕ ငိုေၾကြးၿငီးတြားသံ
ျပန္လာႏိုး သားနဲ႕ ၾကင္ယာ
ဒါေတြကုိ မဖယ္ခြာရင္
ဘယ္မွာ ငါ သစၥာသိေတာ့မလဲ လို႔
အေနာ္မာရဲ႕ ရင္ခြင္ဦးမွာ
တို႔အရႇင္ ဥဒါန္းက်ဴးေတာ႔
အိပ္ေနတဲ႔ အေနာ္မာေတာင္ ကုန္းထလာတယ္။"


ကပိလ နဲ႔ အေနာ္မာ နည္းတဲ႔ ခရီး အကြားလား။
နတ္ေတြက ခြာေတြကို မ ထားသလား။ မသိဘူး။
ဒီ ခရီးရွည္အတြက္ ေလ်ာ္ေၾကးက ေမာပမ္း႐ွာတဲ႔ က႑ကရဲ႕ အသက္။

ဘုရားျဖစ္လု႔ိ ၁၂ လမျပည္႔ေသးဘူး။
ထြက္လိုက္ရတဲ႔ ခရီးက ဥ႐ုေဝဠ ကေန ဆာနာ႔သ္။
ဆာနာ႔သ္ ကေန ဥ႐ုေဝဠ။ အဲဒီေနာက္ ဂယာကို ျဖတ္
ရာဇဂဟ ကို ဆက္လိုက္တာ ကီလိုမီတာနဲ႔ဆို သုံးတစ္ငါး။( ၃၁၅ )

သမိုင္းဝင္ အရွင္ရဲ႕ အရွည္ဆုံး ခရီးက ရာဇဂဟ ကေန သာဝတၳိ။
ေဝသာလီမွာ တစ္ေထာက္နား လို႔။ ဒီကမွ ရာဇဂဟ ကို ျပနႂ္ကြဖို အျပန္ခရီးက
ကီဋာဂိရိ မွတဆင္႔ အာဠဝီ။ ရာဇဂဟ ျပည္ေတာ္ျပန္ ခရီးကို တြက္ေတာ႔ ကီလိုမီတာ ကိုး ႏွစ္ သုည။ ( ၉၂၀ )

အသက္ေတာ္ ၈၀။ အရွင္႔ စကားေတာ္ ကိုးရရင္ လွည္းအိုႀကီး တစ္စီးရဲ႕
ေနာက္ဆုံး ခရီးက မေဝးလွ ဘူး ဆိုေပမယ္႔ ေရဆာေတာ္မူလု႔ိ နားခဲ႔ရ။
ေနပူေတာ္ မူလို႔ အရိပ္ခိုခဲ႔ရ။

လူပ်ိဳဗုဒၶကို လူအိုဗုဒၶ က သမာပတ္ေတြနဲ႔ မလွည္႔စားခဲ႔ဘူး။
အိုတတ္တယ္။ အိုလိမ္႔မယ္။ ငါ အိုေနၿပီ။ ဒါပဲ။

ရာဇဂဟ ကေန ပါဋလိဂါမ၊ ေဝသာလီ၊ ရြာ ၿမိဳ႕ အလီလီျဖတ္ရင္း
ေနာက္ဆုံးမွာ ကုသိနာရ။ ႏွစ္ ခြန္ ငါး ကီလိုမီတာေဝးကြာတယ္။

တစ္ခါတစ္ခါ ရဟန္း ငါးရာ နဲ႔။
တစ္ခါတစ္ခါ ရဟန္း ၁၂၅၀ နဲ႔။
တစ္ခါတစ္ခါ အေရအတြက္ မပါ သမၻဟုလာ ရဟန္းမ်ားစြာနဲ႔။
တစ္ခါတစ္ခါ အေဖာ္မမွီး တစ္ပါးတည္း။

ၫႇပ္ဖိနပ္ေတာ္ စီးတာ တစ္ခါပဲ ရွာေတြ႔ေတာ႔
အခါတိုင္းမွာ ေျခ ဗလာ ေလ်ွာက္ေတာ္မူခဲ႔ဟန္ တူပါရဲ႕။
ေဒသနာကို ေဖာင္ေတာ္ မဂၢင္နဲ႔ အမြမ္းတင္ခဲ႔ေပမယ္႔
တကယ္ ေဖာင္န႔ဲ ျမစ္ျပင္ကို ကူးေတာ္မူခဲ႔တာကေတာ႔
ပါယာဂ (ဒီေန႔ အလာဟာဘတ္) နဲ႔ ပါဋလိဂါမ (ဒီေန႔ ပတၲနား) ျမစ္အကူးမွာ။

စာေပမွာ ဒီတစ္ေနရာပဲ အခိုင္အမာ ေတြ႔ရတယ္။
ဒါဆို ခရီးစဥ္ အားလုံး ေျခေတာ္လ်င္ ေတြခ်ည္းလို႔ မွတ္သားရေတာ႔မယ္။

ပေလတို လို အကယ္ဒမီ ေထာင္ၿပီး သင္ၾကားခဲ႔တာ မဟုတ္သလို
အကြီနပ္စ္ လို တကၠသိုလ္မႇာ လက္ခ်ာေပးခဲ႔တာ မဟုတ္ေလေတာ႔
အ႐ွင္မက္ေဆ႔ ေဝခဲ႔တဲ႔ ေနရာေတြက လမ္းေဘးမွာ၊ ႏြားၿခံေဘးမွာ၊
သရက္ေတာမွာ၊ ရြာစြန္မွာ၊ ဓမၼာရုံမွာ၊ ေနရာေတြ စုံလွတယ္။

ေနရာက အဓိက မဟုတ္၊ မက္ေဆ႔ ေရာက္ၿပီး အလုပ္ျဖစ္ သြားဖို႔ပဲျပီး
အရွင္ရဲ႕ တစ္သက္လုံးေလ်ွာက္ခဲ႔တဲ႔ ခရီးစဥ္ေတြကို သခ်ၤာပညာရွင္ေတြ တြက္ၾကည္႕ေတာ႔
၂၃၅ , ၀၀၀ စကြဲယား ကီလိုမီတာေတာင္ ရိွသတဲ႔။

ဒါကိုၾကည္႔ေတာ႔ ဂ်ီးဆက္အရွင္ရဲ႕ ၉၀၀ စကြဲယား ကီလိုမီတာသာ ရိွတဲ႔ခရီးက
အေတာ္ႀကီး တိုေနတာေပါ႔။

ဒီခရီးရွည္ ဘာေၾကာင္႔မ်ား ထြက္ေတာ္မူခဲရတာပါလိမ္႔။
ရွာေနရင္ ေမာတယ္။ မဟာကရုဏာ တဲ႔။
ဒါေတြၾကား လယ္ဂ်င္ဒရီကိစၥေတြ ဝင္လာရင္
အရွင္ရဲ႕ ပင္ကိုယ္ဂုဏ္ရည္ေတြ ေလ်ာ႔ေလ်ာ႔ သြားတတ္တယ္။
မညီဘူး၊ မၫွိဘူး။ ဒါ ပိဋကတ္ အစစ္က ေျပာတာေတြ။


သီဟနာဒ







Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.