How the truth-seeker should be

Nan-in, a Japanese master during the Meiji era (1868-1912) received a university professor who came to inquire about Zen. Nan-in served tea. He poured his visitor's cup full, and kept on pouring. The professor watched the the tea overflow until he no longer could restrain himself.

"It is over full. No more will go in!"

"Like this cup," Nan-in said, " you are full of your opinions and speculation, how can I show you Zen unless you first empty your cup?"

Surekha V Limaye
Zen (Buddhism) and Mysticism, p, 51

Read more

ဝါဆုိ၊ ပထဝီအေနအထား၊ ရာသီဥတု၊ ျပကၡဒိန္ႏွင့္ အဓိပၸါယ္ျပန္ဆုိမႈမ်ား

အရွင္ဘုရား
အရွင္ဘုရား၏ သစၥာေလးပါး ရွာေဖြေတြ႔ရွိမႈသည္ လူ႔သမိုင္းမွာ ရွိရွိ သမ်ွေ သာ ရွာေဖြေတြ႔ရွိမႈတိုင္းကို စိန္ေခၚႏိုင္ပါ၏။
ေဒသနာ မ်ားစြာထဲမွ ဤ ေဒသနာကို ကနဦး ေရြးခ်ယ္မႈေၾကာင္႔ ဤ ေဒ သ နာသည္ အရွင္ျမတ္ တန္ဖိုးအထားဆုံးေဒသနာျဖစ္မည္ဟု မဝန္႔မရဲ ေကာက္ ခ်က္ဆြဲလိုပါ၏။
ယေန႔ ေခတ္သစ္ပညာ၏ "Wh" ေမးခြန္းမ်ားျဖင္႔ ျပႆနာခ်ဥ္းကပ္ပုံကို အရွင္၏ ဤ ပထမေဒသနာ၌ ရွင္းလင္းစြာ ေတြ႔ျမင္ၾကရပါ၏။
"What" သည္ ပထမသစၥာ (ဒုကၡသစၥာ)၊ တတိယသစၥာ (နိေရာဓသစၥာ) တို႔ ျဖစ္ၿပီး "Why" ကား ဒုတိယသစၥာ (သမုဒယသစၥာ) ျဖစ္ေပမည္။
အဓိက အက်ဆုံးကား "How" ဆိုသည္ စတုတၱသစၥာ၊ မဂၢသစၥာသာ ျဖစ္ေ ပေတာ႔သည္။

ဒုကၡ႔ အစပ်ိဳးသည္႔ ေဒသနာမ်ိဳးကို ခ်ျပျခင္းအားျဖင္႔ နာၾကားမည္႔ နားတို႔ကို အရွင္ျမတ္ အထင္မေသးေၾကာင္း ပ်က္ပ်က္ထင္ထင္ ရွိပါ၏။
ဘယ္ေဒသနာေတြ ဘယ္လို ကာ ကာ ဇာတိ၊ ဇရာ၊ မရဏတို႔ကေတာ႔ "႐ုပ္" ဒုကၡမွ တစ္စက္မ်ွ ေရြ႕ေလ်ာသြားမည္မဟုတ္။ သုခဟု ညာဝါးလို႔ မရႏိုင္။ ဖစ္ဆီေယာ္ေလာ္ဂ်စ္ကယ္ ဆားဖားရင္းဟု ေႏွာင္းလူတို႔ ဆိုၾက၏

ဘယ္ေဒသနာေတြ ဘယ္လို ကာ ကာ အပၸိေယဟိ သမၸေယာဂ၊ ပိေယဟိ ဝိပၸေယာဂ၊ ယံပိစၦံ နလဘတိ တမၸိ ဒုကၡံ တို႔ကလည္း "စိတ္" ဒုကၡအျဖစ္မွ စိုးစဥ္း မေရြ႕ေလ်ာပါ။ ယင္းကိုေတာ႔ ဆိုက္ေကာ္ေလာ္ဂ်စ္ကယ္ ဆားဖား ရင္းဟု အမည္တပ္ၾက၏။

ေဒသနာကို ခ်ိတ္ပိတ္လိုက္ပုံက သံခိေတၱန ပဥၥဳပါဒါနကၡႏၶာ။ "႐ုပ္" ဒုကၡ၊ "စိတ္" ဒုကၡ၊ ဥပါဒါန္။
ဥပါဒါန္ အႀကီးအေသးသည္ ဒုကၡ အႀကီးအေသးနွင္႔ ထပ္တူက် အီေကြး ရွင္းျဖစ္ေပ၏။ ဥပါဒါန္ ႀကီးသည္ႏွင္႔အမ်ွ အပိုေဆာင္း ဒုကၡတို႔ကိုလည္း ရယူၾကရဦးေပမည္။

(ယေန႔ ေဆာင္းပါးေဟာင္းကို ျပန္တင္လိုက္ပါသည္။ သုေတသန ဆန္ဆန္ ေစာေၾကာေဝဖန္သည္႔ေဆာင္းပါးျဖစ္သျဖင္႔ ေယာနိေသာအသိျဖင္႔ ဖတ္ရွဳၾကရန္ ေမတၱာရပ္လိုပါသည္။
မိမိတို႔ ေလွနံဓားထစ္ အယူအဆ မ်ားကို အားေကာင္းေကာင္းျဖင္႔ ႐ိုက္ဖြင္႔ေပးလိုက္ေသာ ဆရာႀကီး ဦးေဌးေအာင္၏ ေက်းဇူးတရားတို႔ကို ဤေဆာင္းပါးျဖင္႔ မွတ္တမ္း ျပဳပါ၏။)

ဤေဆာင္းပါးေအာက္၌ ပထမဆုံး ရွင္းရမည့္ကိစၥသည္ ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ေထရဝါဒ ျမန္မာ (စသည္) ယဥ္ေက်းမႈတုိ႔ပင္ ျဖစ္သည္။ အမ်ားအားျဖင့္ ေရာေထြးေနတတ္ၾက၏။ အထူးသျဖင့္ ျပည္ပအေတြ႔အႀကံဳ မရွိေသာ၊ သူတစ္ပါး ယဥ္ေက်းမႈကုိ မေလ့လာမိေသာ သူတုိ႔၌ပုိ၍ ေရာေထြး ယွက္တင္ ျဖစ္ေစ၏။ ျမန္မာတုိ႔ ဘာသာေရးဆုိင္ရာ ဓေလ့ ထုံးတမ္းအားလုံး ကုိ “ေထရဝါဒ” ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ေအာက္ စုၿပံဳထည့္တတ္ၾက၏။ မမွန္ပါ။ တခ်ိဳ႕မွန္၍ တခ်ိဳ႕ မမွန္ပါ။

Artist: Paw Oo Thet
Source: Dhammaweb

ဤ၌ ဥပမာ ထုတ္ျပပါမည္။
၁။ ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာ ရဟန္းေတာ္တုိင္း ဝါဆုိဝါကပ္ၾကသည္။ (ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ေထရဝါဒႏုိင္ငံတုိင္း လက္ခံက်င့္ သုံးၾက ၏ ဟူလုိ)
၂။ ႏွစ္ဝါထပ္ေသာ ႏွစ္မ်ား၌ ျမန္မာရဟန္းေတာ္တုိ႔က ဒုတိယဝါ၌ ဝါဆုိ ဝါ ကပ္ေတာ္မူၾက၏။ (ေထရဝါဒ၊ ျမန္မာယဥ္ေက်းမႈ)
၃။ ႏွစ္ဝါထပ္ေသာ ႏွစ္မ်ား၌ သီရိလကၤာရဟန္းေတာ္မ်ားက မိမိတုိ႔ ေက်ာင္း တုိက္ ႏွစ္ၿခိဳက္ရာ ပထမဝါ (သုိ႔) ဒုတိယဝါ၌ ဝါကပ္ၾက၏။ (ေထရဝါဒ၊ သီရိ လကၤာယဥ္ေက်းမႈ)

အတန္ငယ္ ရွင္းၿပီဟု ထင္၏။ ဝါဆုိဝါကပ္ျခင္းကုိ တညီတညႊတ္တည္း လက္ခံက်င့္သုံးၾကသျဖင့္ “ေထရဝါဒ” ဟု သုံးက ၿပီးျပည့္စုံၿပီး ျမန္မာ၊ သီရိ လကၤာ၊ ထုိင္းစေသာ ဝိေသသနတုိ႔ မလုိေတာ့ေပ။ သုိ႔ေသာ္ ႏွစ္ဝါထပ္ေသာ ႏွစ္မ်ား၌ မည္သည့္လ ဝါကပ္မည္ ဆုိသည္က မူ ေထရဝါဒႏုိင္ငံမ်ားမွာပင္ မတူညီေသာ အဓိပၸါယ္ျပန္ဆုိခ်က္မ်ား ကြဲေနေတာ့သည္။ ထုိအခါ ျမန္မာ၊ သီရိလကၤာစေသာ ဝိေသသန ပါမွ သာ ျပည့္ စုံေလေတာ့သည္။ ဤအခ်က္ကုိ မသိက ေထရဝါဒ ရဟန္းေတာ္ တုိင္း ဒုတိယဝါ၌ ဝါကပ္သည္ဟု ထင္မွတ္မွားႏုိင္သည္။
ႏုိင္ငံ၊ ေဒသ၊ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကုိ အေျခခံၿပီး ကြဲလြဲေနေသာ (မတူညီေသာ ဟု ဆုိလုိသည္၊ မွားယြင္းသည္ဟု မဆုိလုိ) ယဥ္ေက်းမႈတုိ႔ကုိ ထပ္ျပပါဦးမည္။

၁။ ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာတုိင္း ညခ်မ္း၌ ဘုရားကုိ ပန္း၊ ေရခ်မ္း၊ ဆီမီး ကပ္ လွဴၾကသည္။ (ေထရဝါဒ ယဥ္ေက်းမႈ)
၂။ သီရိလကၤာေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာတုိ႔က ညခ်မ္း၌ ပန္း၊ ေရခ်မ္း၊ ဆီးမီး သာမက ကြမ္းရြက္ႏွင့္ ကြမ္းသီးတုိ႔ကုိပါ ကပ္လွဴၾကသည္။ (ေထရဝါဒ၊ သီရိလကၤာယဥ္ေက်းမႈ)
၃။ ႐ုရွားဗုဒၶဘာသာမ်ားဆုိလွ်င္ ညခ်မ္းအခါ၌ ေဗာ္(ဒ္)ကာ အရက္မ်ားကုိပင္ ကပ္လွဴၾကသည္ဟု ဆုိ၏။ (႐ုရွားဗုဒၶဘာသာ ယဥ္ေက်းမႈ)
ဤ၌ ေမးရန္ရွိလာ၏။ အဆုံးအမတစ္ခုတည္း ျဖစ္ပါလွ်က္ ဓေလ့ထုံးတမ္းတုိ႔ ဘာ့ေၾကာင့္ ကြဲေနရသနည္း။

ဤကိစၥမ်ိဳး၌ သူမွား၊ ငါမွန္ ျငင္းခုံေနလွ်င္ ၿပီးမည္ မဟုတ္ေတာ့။ ကုိယ့္ႏုိင္ငံ မွာ ဝိနည္းပိဋကတ္ရွိသလုိ ေထရဝါဒ (၅) ႏုိင္ငံလုံးမွာလည္း (အျခားေထရ ဝါဒ ႏုိင္ငံမ်ားမွာလည္း) ဝိနည္းပိဋကတ္ ရွိသည္။ ကုိယ့္ႏုိင္ငံမွာ ပညာတတ္ ရဟန္းေတာ္မ်ား ရွိသလုိ သူတုိ႔ႏုိင္ငံမ်ားမွာလည္း ပညာတတ္ ရဟန္းေတာ္ မ်ား ရွိသည္။ ကုိယ္က အေထာက္အထားမ်ားျဖင့္ ျငင္းဆုိလွ်င္ သူတုိ႔က လည္း အေထာက္အထားမ်ားျဖင့္ ျပန္လည္ ျငင္းဆုိမည္ ျဖစ္သည္။

သုိ႔ျဖစ္လွ်င္ ကမၻာ၌ လူအနည္းစုသာ ယုံၾကည္ကုိးကြယ္ေနသည့္ ေထရဝါဒ ယဥ္ေက်းမႈကုိ ငါးစိတ္ ထပ္စိတ္ရဦးေတာ့မလုိ ျဖစ္သြားေတာ့မည္။ မစြံေတာ့။
ဓေလ့ထုံးစံတုိ႔ ကြဲျပားေနရျခင္းသည္ ႏုိင္ငံ၏ သမုိင္း၊ တည္ရာရပ္ဝန္း၊ လူ႔ အဖြဲ႔အစည္းႏွင့္ အဓိကအားျဖင့္ ဝိနည္းေတာ္ကုိ အဓိပၸါယ္ျပန္ဆုိပုံ မတူညီ ၾကျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ မည္သုိ႔ျဖစ္ေစ သူ႔ယဥ္ေက်းမႈကုိ သေဘာမတူညီႏုိင္ သည္ ဆုိေစဦး၊ အျပန္အလွန္ နားလည္ျခင္း၊ ေလးစားျခင္းသည္ ျငင္း ခုံေ နျခင္းထက္ ဘုရားစကားႏွင့္ ပုိ၍ နီးကပ္ပါသည္။

ဤ၌ အဓိက ေဆြးေႏြးလုိေသာ အခ်က္သည္ ဝါကပ္ျခင္း၊ ဝါတြင္းကာလ၊ ႏုိင္ ငံ၏ ရာသီဥတုစသည္တုိ႔ ျဖစ္သည္။ ဤေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားသည္ ကုိယ္ပုိင္အယူအဆ မဟုတ္၊ မႏၲေလး သာသနာ့တကၠသုိလ္တက္စဥ္က ဆရာႀကီးဦးေ႒းေအာင္ (မုိးဇလ) ၏ လက္ခ်ာမ်ားကုိ ျပန္လည္ႏွလုံးသြင္း ရင္း ေဆြးေႏြးေသာ ေဆာင္းပါးသာ ျဖစ္သည္။

ဝါတြင္းဟူသည္ ပါဠိလုိ ဝႆ၊ ျမန္မာလုိ မုိးမ်ားေသာကာလ ျဖစ္သည္။ ဝါတြင္းကာလ သုံးလၾကာ၏။ ဤ၌ ဆရာႀကီးက ပထမဆုံး ေမးခြန္းေမး သည္။ ျမန္မာျပည္၌ မုိးရာသီ ဘယ္ႏွစ္လ ရွိသနည္း။ သုံးလလား၊ သုံးလ ထက္ ပုိသလား။ သုံးလထက္ ပုိပါသည္။ အၾကမ္းဖ်င္းအားျဖင့္ ငါးလခန္႔ ရွိေပလိမ့္မည္။
သုိ႔ျဖစ္လွ်င္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဝါတြင္းသုံးလသာ ျဖစ္ေနရသနည္း။
မုိးေလဝသႏွင့္ ဇလေဗဒပညာရွင္ ဆရာႀကီး အကြ်မ္းက်င္ဆုံး ဘာသာရပ္ဟု ဆုိက ရေကာင္း ရႏုိင္ပါလိမ့္မည္။ ဆရာႀကီးက သိပၸံနည္းက် ရွင္းသည္။
ဘုရားပြင့္ရာ မဇၥ်ိမေဒသ၌ မုိးတြင္းက သုံးလသာ ရွိသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဝါတြင္းပညတ္ရာ၌လည္း သုံးလဟုသာ သက္မွတ္သည္။
ဆရာႀကီး၏ မုိးဇလပညာရပ္အရ မုတ္သုန္ေလသည္ ျမန္မာျပည္ကုိ အရင္ေ ရာက္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ တစ္လခန္႔ ႀကိဳ၍ မုိးဦးက်၏။ ထုိမုတ္သုန္ က ျမန္ မာျပည္ကို ျဖတ္ၿပီး အိႏၵိယထဲသုိ႔ ဝင္သြားသည္။ တစ္လခန္႔ ၾကာေသာ္ ထုိ မုတ္သုန္ေလ မဇၥ်ိမေဒသကုိ ေရာက္ၿပီး မုိးရာသီလည္း စေတာ့သည္။
မုတ္သုန္ေလ ျပန္လည္ဆုတ္ရာ၌လည္း ဤနည္းအတုိင္းပင္။ သီတင္းကြ်တ္ လခန္႔တြင္ မုတ္သုန္ေလသည္ မဇၥ်ိမေဒသမွ စတင္ ထြက္ခြာသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သီတင္းကြ်တ္သည္ႏွင့္ မုိးလည္း ကြ်တ္ေလေတာ့၏။ ျမန္မာျပည္ ၌ သီတင္းပင္ ကြ်တ္ေသာ္လည္း မုိးက မကြ်တ္ေသး။ အေၾကာင္းက အိႏၵိယ မွ ဆုတ္ခြာလာခဲ့ေသာ မုတ္သုန္ေလက ျမန္မာျပည္ထဲ၌ ရွိေနဆဲ ျဖစ္ေသာေ ၾကာင့္ပင္။
သုိ႔ျဖင့္ပင္ ျမန္မာျပည္၏ မုိးရာသီသည္ ေယဘုယ်အားျဖင့္ နယုန္လမွစ၍ တန္ေဆာင္မုန္းလအထိ ငါးလမွ ေျခာက္လ၊ ခုႏွစ္လအထိ ရွိႏုိင္သည္။ သုိ႔ေသာ္ မဇၥ်ိမေဒသ၌ကား သုံးလသာ ၾကာ၏။ အကယ္၍ ဘုရားရွင္ ဝိနည္းေတာ္ ပညတ္ရာေဒသသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ျဖစ္အံ့၊ ဝါတြင္းကာလ သည္ သုံးလ မျဖစ္ႏုိင္၊ ငါးလ ျဖစ္ႏုိင္ရာသည္ဟု ဆရာႀကီးက မွတ္ခ်က္ျပဳ သည္။ ပညာရွင္စကားျဖစ္သျဖင့္ ဤစကားမွ်ျဖင့္ပင္ ၿပီးျပည့္စုံေလၿပီ။

ဤသည္တုိ႔ကား ဝိနည္းပါဠိေတာ္ႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ ကြဲျပားလာရပုံ၏ လက္ေတြ႔ ဆန္ေသာ၊ သိပၸံဆန္ေသာ၊ ပညာရွင္ဆန္ေသာ ေကာက္ခ်က္ ပင္ ျဖစ္ေပေ တာ့သည္။
မႏၲေလးစေသာ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္း ၿမိဳ႕မ်ားမွာဆုိလွ်င္ ဝါတြင္း၌ ဝါဆုိ ရမည္ ဆုိ၍သာ ဝါဆုိလုိက္ရသည္။ မုိးေခါင္ေသာ ႏွစ္မ်ား၌ မုိးဟူ၍ ျဖစ္ျဖစ္ေျ မာက္ေျမာက္ မရြာ။ သုိ႔ေသာ္ ဝိနည္းရွိ၍ ဝါဆုိ လုိက္ရ၏။
သီရိလကၤာ၊ စကၤာပူစေသာ ကြ်န္းႏုိင္ငံမ်ား၌ ရာသီဥတု သက္သက္မွတ္မွတ္ မရွိ၊ (၁၂) လလုံးလုံးလုိ မုိးရြာသည္။ ဤသုိ႔ဆုိလွ်င္ (၁၂) လလုံးလုံးပဲ ဝါကပ္ ရေတာ့မလုိ ရွိသည္။ မလုိအပ္။ ဝိနည္း၌ သုံးလဟုသာ ပါ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သုံး လသာ ဝါကပ္ၾက၏။
သုိ႔ေသာ္ …
ထုိသုံးလကုိ အဘယ္သုိ႔ သက္မွတ္မည္နည္း။
ဤအခ်က္ကား ႏုိင္ငံတုိ႔ အသုံးျပဳေနေသာ ျပကၡဒိန္ႏွင့္ လုံးဝ သက္ဆုိင္ သြားေတာ့သည္။
ဥပမာအားျဖင့္ ႏွစ္သစ္ကူးေသာရက္ ျဖစ္သည္။
အိႏၵိယန္းတမီးလ္မ်ားႏွင့္ ေထရဝါဒငါးႏုိင္ငံ၏ ျပကၡဒိန္တုိ႔သည္ ေတာ္ေတာ္ ဆင္တူသည္။ ဧၿပီလမွာ ႏွစ္သစ္ကူးၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ ႏွစ္ဆန္းသည့္ရက္ကုိ ေရတြက္ၾကရာ၌ ထပ္တူ မရွိတတ္။ ထုိင္းႏွင့္ သီဟိုဠ္က တူေနတာ မ်ားသည္။ ျမန္မာက ကြဲေနတတ္သည္။ ျပကၡဒိန္မ်ား အားလုံးသည္ “လ” ကုိ အေျခခံ တြက္ခ်က္ေသာ လူနာ (Lunar) ျပကၡဒိန္ မ်ား ျဖစ္သျဖင့္ လျပည့္လကြယ္စသည္ကုိ သတ္မွတ္ရာမွာေတာ့ တစ္ရက္ စ၊ ႏွစ္ရက္စ ကြာဟတတ္သည္မွ လြဲၿပီး အမ်ားႀကီး ကြာဟမေန၊ ကြာဟ၍ လည္း မရ။

ဤ၌ ေနာက္ဆုံးဝါကပ္၊ ဝါဆုိသည့္လကုိ ျပန္ၾကည့္ၾကပါစုိ႔။ မုိးမ်ားေသာ ကာလ၌ ဝါကပ္ၾကသည္။ ဝါထပ္ေသာႏွစ္မ်ားမွာ ဝါတြင္းသုံးလက တိတိ က်က် သက္မွတ္ထားသျဖင့္ သေဘာထား ကြဲလြဲျခင္း မရွိ။ သုိ႔ေသာ္ ႏွစ္ဝါထပ္၍ ဝါတြင္းေလးလ ျဖစ္ေနေသာ ႏွစ္မ်ား၌ ဘယ္သုံးလကုိ ဝါဆုိၾကမည္နည္း။ တစ္ေနရာႏွင့္ တစ္ေနရာ၊ တစ္ၿမိဳ႕ႏွင့္ တစ္ၿမိဳ႕ မုိးအနည္းအမ်ား မတူႏုိင္ေတာ့။ ထုိအခါ မုိးပုိမ်ားေသာ သုံးလကုိ ေရြးခ်ယ္၍ ဝါကပ္ၾကသည္ ဆုိပါစုိ႔။

ဝိနည္းေတာ္က ဘာေျပာဦးမည္နည္း။ ဝိနည္းေတာ္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ေနသည္ဟု ဆုိရန္ ရွိပါဦးမည္ေလာ။ ဤကိစၥမ်ိဳးသည္ အျငင္းပြားေနသင့္ေသာ ကိစၥ မဟုတ္သလုိ “သာသနာကြယ္လိမ့္မည္” ဟူေသာ ခပ္ဝါးဝါးစကားကုိလည္း မသုံးစြဲအပ္ေတာ့။
ဤေဆာင္းပါး၏ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္သည္ မတူညီမႈမ်ားကုိ နားလည္ၿပီး ေလးစားတတ္ရန္သာ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာတုိ႔ က်င့္ သုံးေနေသာ ဓေလ့ထုံးစံမ်ားတြင္ အခ်ိဳ႕ကား အျခားေထရဝါဒႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ညီ၏။ အခ်ိဳ႕ကား မညီ။ ထုိမညီေသာ ဓေလ့ထုံးစံတုိ႔ကုိ ေထရဝါဒျမန္မာ ယဥ္ေက်းမႈဟု ဆုိမွသာ ျပည့္စုံမည္။
ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ ဗုဒၶဘာသာအမည္က ေထရဝါဒျဖစ္သည္။ က်န္ေသာ ငါးႏုိင္ငံႏွင့္ ညီညြတ္လွ်င္ ပုိေကာင္းသည္။ တိဗက္တန္ဗုဒၶဘာသာဆုိလွ်င္ တိဗက္ႏွင့္ ညီညႊတ္လွ်င္ ၿပီးၿပီ။ သူ႔ဗုဒၶဘာသာ အမည္ကပင္ တိဗက္တန္ ဗုဒၶဘာသာ ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

Read more

က်ေနာ္႔ အီးေမးထဲက ဓားပ်ိဳတစ္လက္ (သို႔) ဗိုလ္ခ်ဳပ္

**သခင္ဘတင္ ( ရဲေဘာ္ဂိုလ္ရွယ္) ၏ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သို႔လြမ္းခ်င္း**

* က်ေနာ္ မမွီဘူး သူက သိပ္ျမင္႔လြန္းတယ္
* က်ေနာ္ မရွာဘူး သူက က်ေနာ႔ အေရွ႔မွာ အျမဲတမ္းရိွတယ္
* က်ေနာ္ မေတြးဘူး သူက အားလံုးေတြးသြားေပးတယ္
* က်ေနာ္ ေၾကာက္စရာလို႔ထင္ေတာ႔ သူက က်ေနာ႔ကိုယ္စား ရင္ဆိုင္ရွင္းသြားတယ္
* က်ေနာ္ မေျပာဘူး သူက က်ေနာ႔အေရွ႔က အားလံုးေျပာသြားတယ္
* က်ေနာ္ လုပ္မလို႔ သူက အားလံုးလုပ္သြားေပးတယ္
* က်ေနာ္ မၾကိဳက္ဘူး သူက က်ေနာ႔ထက္ပိုဆိုးတယ္
* က်ေနာ္ မရဲဘူး သူက က်ေနာ႔ထက္ အသေခၤ်အႏၱရဲစြမ္းတယ္
* က်ေနာ္ မခ်စ္ဘူး သူက က်ေနာ႔ကို ခ်စ္တယ္
* က်ေနာ္ ေရွ႔မတိုးဘူး သူက က်ေနာ႔ေရွ႔မွာ တိုးတိုးတက္သြားတယ္
* က်ေနာ္ေနာက္ဆုတ္မလို႔ သူက က်ေနာ႔ကို ေထာက္ကူထားတယ္
* က်ေနာ္ ငိုမလို႔ သူက က်ေနာ႔မ်က္ရည္ေတြကို ယူသိမ္းလိုက္တယ္
* က်ေနာ္ တိုက္မလို႔ သူက အားလံုးကို တိုက္ခ်ပစ္လိုက္တယ္
* က်ေနာ္လိုက္မလို႔ သူက တိုက္ဖို႔ထြက္သြားတယ္
* က်ေနာ္ လမ္းခြဲရွာေတာ႔ သူက လမ္းဆံုမွာ ထိုင္ျပီးျပံဳးေနတယ္
* က်ေနာ္ ကြန္ျမဴနစ္အေၾကာင္းေျပာေတာ႔ သူက ကြန္ညိဳညစ္ကို ေက်ာခိုင္း လိုက္တယ္
* က်ေနာ္ ဆိုရွယ္လစ္ကို လွမ္းၾကည္႔ေတာ႔ သူက ဒီမိုကရက္တစ္ျဖစ္ေနတယ္
*က်ေနာ္ လစ္ဘရယ္အေၾကာင္းေျပာရင္ သူက(Liberty- ေလပါတီ အေၾကာင္း ခ်ျပတယ္
*က်ေနာ္က ေလပါတီအေၾကာင္းလိုက္ေဆြးေႏြးေတာ႔ သူက(Responsibility ရီစပြန္စီဘယ္လတီအေၾကာင္း ေျပာတယ္

သူနဲ႔က်ေနာ္ ေနာက္ဆံုးေတြ႔ၾကေတာ႔ သူေျပာတာက......
“သူႏွင္႔ သူ၏ ယံုၾကည္ခ်က္ျဖစ္ေသာ လြတ္လပ္ျခင္း၊ တရားမ်ွတျခင္း ႏွင္႔ တန္းတူညီမ်ွျခင္းတို႔၏ အက်ဥ္းေထာင္ထဲတြင္ သူထာ၀ရ တသက္တက်ြန္း က်ခံေနရေသာ အက်ဥ္းသားျဖစ္၏” တဲ႔….
ယခု က်ေနာ္ ေျပာေသာ သူက ရဲရင္႔စြာေျပာဆိုကာ ဇူလိုင္၁၉ တြင္ ႏုတ္ မဆက္ပဲ က်ေနာ္ခ်စ္ေသာ သူက သူခ်စ္ေသာ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ ပူရိသ မ်ားအား တမ္းတျခင္းမ်ားစြာျဖင္႔ ထားခ်န္ရစ္ကာ သူရဲေကာင္းတို႔ ထာ၀ရေမွးစက္တည္မွီေသာ ဘံုဗိမာန္တြင္ လဲေလ်ာင္းေနခဲ႔ေလသည္။

၁၉၅၀ (ပ်ဥ္းမနား က်ြဲအင္းၾကီးစခန္း)
ရဲေဘာ္ဂိုလ္ရွယ္ (သခင္ဘတင္) ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (ျမန္မာျပည္)

Read more

အစၥလမ္မစ္ ဥပေဒ (မနက္က မအားလို႔ အီးဗီးနင္း ပို႔စ္)

ေနာ္ေဝႏိုင္ငံသူ Ms Marte Deborah Dalelv ဟာ သူမကို အဓမၼ အက်င္႔ ခံရတာကို ရဲသြားတိုင္လိုက္မိလု႔ိ ေထာင္ဒဏ္ ၁၆ လ အက်ခံလိုက္ရတယ္။ အဓမၼက်င္႔သူကိုေတာ႔ ၁၃ လ ဒူဘိုင္းတရားရုံးက ေထာင္ဒဏ္ ခ်မွတ္လိုက္ ပါတယ္ ။
Ms Marte Deborah Dalelv ဟာယူေအးအီးႏို္င္ငံမွာ ဒီဇိုင္းနားအလုပ္ေနသူ၊ ၂၄ ႏွစ္အရြယ္ရွိ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ၿပီး ေဟာ္တယ္တစ္ခုမွာ ျပဳလုပ္ တဲ႔ အစည္းအေဝးကိုတက္ရင္း သူမရဲ႕ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္က အခုလို အဓမၼ က်င္႔တာျဖစ္ပါတယ္။ လက္ထပ္ထားတဲ႔ ခင္ပြန္းမဟုတ္သူနဲ႔ ကာမ စပ္ယွက္မႈ အျပစ္နဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ ၁၆ လ ခ်မွတ္တာပါ တဲ႔။ အဓမၼအက်င္႔ခံရပါတယ္ဆို ခင္ပြန္းမဟုတ္သူနဲ႔ ကာမစပ္ယွက္မႈ တဲ႔။
အခု သူမက အယူခံဝင္ေနၿပီး ဒီ မတရားမႈကို ကမၻာသိေအာင္ ေျပာရမယ္ ဆိုၿပီး မီဒီယာကတဆင္႔ ေျပာေနေလရဲ႕။ လူ႕အခြင္႔အေရးအုပ္စုေတြနဲ႔ အေနာက္က လစ္ဘရစ္ေတြအတြက္ေတာ႔ မ်က္လုံးျပဴး မ်က္ဆံျပာ ျဖစ္စ ရာေပါ႔။
တရားတာ မတရားတာ အပထား အစၥလမ္မစ္ ဥပေဒအရ ေယာက်္ားျဖစ္ရ တာ ေတာ္ေတာ္မိုက္တာပဲ။ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ရၿပီဆိုရင္လည္း မေခ်ာင္လွ။

(စထရိတ္တိုင္း)

Read more

မကၠာသီႏွင့္ မာ႐ိုး အတၱမ်က္ႏွာဖံုးကိုဆြဲခြာျခင္း (ေရးသားသူ- ရဲမုိး)

အီးေမးထဲ ေရာက္လာတဲ႔ေဆာင္းပါးပါ၊ အခ်က္အလက္ အားေကာင္း တာ ရယ္၊ စဥ္းစားစရာ ေပးထားခဲ႔ႏိုင္တာရယ္ေၾကာင္႔ တင္လိုက္ပါတယ္။

(ကမ္းလက္)

လူထုၾကားမွာ အေၾကာက္တရားကို ပါးနပ္စြာႏႈိးဆြကိုင္တြယ္ႏုိင္လွ်င္ ပုဂၢိဳလ္ေ ရးၾသဇာအာဏာကို အလြယ္တကူတည္ေထာင္ႏုိင္သည္ဆုိ သည့္ သီအိုရီကို ယခုမွေတြ႕ရွိသည္မဟုတ္ပါ။ သမုိင္းအဆက္ဆက္မွာနာမည္ဆုိးျဖင့္ ေက်ာ္ ၾကား သည့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက လက္ေတြ႕ျပၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ စစ္ေအးတုိက္
ပြဲ ကာလအစ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ “ကြန္ျမဴနစ္ေခ်မႈန္းေရး” ကို ေႂကြးေၾကာ္ခဲ့ၿပီး ပုဂိၢဳလ္ေရးၾသဇာအာဏာ ထူေထာင္ခဲ့သည္။ ဆီနိတ္တာ ဂ်ဳိးဇက္မကၠာသီနဲ႔ သူ႔မ်က္ႏွာဖံုးကို ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ဆြဲခြာခဲ့သည့္ သတင္းစာဆရာ အက္ဒ၀ပ္အာရ္မာ႐ိုးတို႔အေၾကာင္းကို ဒီကေန႔ေဆြးေႏြးၾကပါစို႔။

ဒုတိယကမၻာစစ္ၿပီးခါစ ကမၻာ့ႏုိင္ငံေရးမွာ အေမရိကန္ဦးေဆာင္သည့္ အေနာက္အုပ္စုႏွင့္ ဆုိဗီယက္ရုရွားဦးေဆာင္သည့္ ကြန္ျမဴနစ္ ဘေလာ့ခ္တုိ႔ အၾကား စစ္ေအးတုိက္ပြဲစတင္လာခဲ့သည္။ အေမရိကန္ ျပည္သူမ်ားၾကားမွာ “ကြန္ျမဴနစ္ အေၾကာက္တရား”ကို ႏႈိးဆြခဲ့ၿပီး ပုဂၢိဳလ္ေရးၾသဇာကို တည္ေ ထာင္ခဲ့သူကေတာ့ ၀စၥကြန္ဆင္ျပည္နယ္ ရီပတ္ ဘလစ္ကန္ ဆီနိတ္တာ ဂ်ဳိးဇက္ မကၠာသီပါ။

၁၉၅၀ ျပည့္ႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၉ ရက္မွာမကၠာသီက “အေမရိကန္ ျပည္ေ ထာင္စုကို ကြန္ျမဴနစ္ေတြခ်ဳပ္ကိုင္ထားၿပီ၊ ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနမွာလည္း ကြန္ျမဴနစ္ေတြ၀င္စီးထားၿပီ၊ ႏုိင္ငံျခားေရးဌာနမွာ ၀င္ေရာက္လုပ္ကုိင္ေန သည့္ ကြန္ျမဴနစ္ ၂၀၅ ေယာက္စာရင္းကိုရထားၿပီ” ဆုိသည့္ ျပဴးတူးၿပဲတဲ မိန္႔ခြန္းတစ္ခုကို သူစတင္ေျပာခဲ့သည္။ သည့္ေနာက္ ပိုင္းမွာေတာ့ “လူ႔အ ဖြဲဲ႕အစည္းအ တြင္းက ကြန္ျမဴနစ္ေတြကို ဆြဲထုတ္ၾက” ဆုိသည့္ ေႂကြးေၾကာ္ သံကို ဦးေဆာင္ၿပီး အာဏာတစ္ခုကိုသူ ထူေထာင္ခဲ့ေတာ့သည္။

သာမန္ဘုမသိဘမသိျပည္သူမ်ားၾကားမွာ အေမရိကန္ႏုိင္ငံကို ေနခ်င္း ည ခ်င္း ကြန္ျမဴနစ္မ်ားက ထိန္းသိမ္းေတာ့မေယာင္ ထင္ျမင္ေစသည့္ နည္း လမ္းျဖင့္ မကၠာသီတစ္ေယာက္ မ်ဳိးခ်စ္တုိက္ပြဲႀကီး၏ တပ္ဦးက သူရဲေကာင္း အျဖစ္ သူ႔ကိုယ္သူ ျခယ္မႈန္းခဲ့သည္။

အလယ္ေခတ္က ဥေရာပမွာ “စုန္း”ဟုစြပ္စြဲၿပီး လူအမ်ားအျပားကို သတ္ျဖတ္ ခဲ့သည့္ “စုန္းစစ္ဆင္ေရး” Witch Hunt အတုိင္းကြန္ျမဴ နစ္စစ္ဆင္ေရး ကိုႏုိင္ငံအ၀န္း ရြက္လႊင့္ခဲ့သည္။ မကၠာသီေခတ္မွာ တကၠသိုလ္ပါေမာကၡမ်ား၊ စာေရး ဆရာမ်ား၊ အႏုပညာရွင္မ်ား၊ ႏုိင္ငံ ၀န္ထမ္းအမ်ားအျပားရာထူးမွ ထုတ္ပယ္ခံရ၊ အေရးယူခံခဲ့ၾကရသည္။ စာရင္းဇယားမ်ားအရ ေထာင္ႏွင့္ ခ်ီသည့္ အေမရိကန္မ်ား အေၾကာင္းမဲ့အေရးယူခံၾကရသည္ဟု ဆိုသည္။

မကၠာသီကို ေက်ာေထာက္ ေနာက္ခံေပးထားသူကေတာ့ အက္ဖ္ဘီအုိင္ေ ထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႕ႀကီး၏ ၫႊန္ၾကားေရးမွဴး ေဂ်အက္ ဒဂါဟူးဗား။ မကၠာသီ ၏ ဆႏၵကိုပံု ေဖာ္ဖို႔ ေထာက္လွမ္းေရးတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားက အက်ဳိးေဆာင္ေပး ခဲ့ၾကသည္။ အိမ္ျဖဴေတာ္ကပင္၀င္မစြက္ရဲ။ အျခားႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားႏွင့္ အစုိုးရအရာရွိမ်ားကလည္း လူၿပိန္းႀကိဳက္ေႂကြးေၾကာ္သံေအာက္မွာ ေနရာ တစ္ေနရာရဖို႔ မကၠာသီကို ပူး ေပါင္းၾကရသည္။

မကၠာသီကို မည္သူမွ်မေ၀ဖန္ရဲ။ မကၠာသီကိုမည္သူမွ်စိန္မေခၚရဲ။ မကၠာသီကို မည္သူမွ်မဆန္႔က်င္ရဲခဲ့ပါ။ မကၠာသီကိုေ၀ဖန္သူသည္မ်ဳိး ခ်စ္စိတ္ဓာတ္ မရွိ သူ၊ မကၠာသီကို စိန္ေခၚသူသည္ ကြန္ျမဴနစ္၊ မကၠာသီကို ဆန္႔က်င္သူသည္ တုိင္းျပည္သစၥာေဖာက္ဟု မကၠာသီႏွင့္ အဖြဲ႕သားမ်ားက စည္း႐ံုးလႈံ႕ေဆာ္ခဲ့ ၾကသည္။

မကၠာသီႏွင့္အဖြဲ႕က “အနီေရာင္ခ်န္နယ္မ်ား”Red Channels ဆုိသည့္ လႈပ္ ရွားမႈႏွင့္ သူတုိ႔ အယူအဆႏွင့္ မကိုက္ညီသည့္ ေရဒီယို အသံလႊင့္ဌာနမ်ားကို ကြန္ျမဴနစ္ဟု စြပ္စြဲခဲ့သည္။ သတင္းႏွင့္ ေဖ်ာ္ေျဖေရးသမား ၁၅၁ ဦးကို အ နက္ေရာင္စာရင္း Black List သြင္းခဲ့သည္။ ေဟာလိ၀ုဒ္အနက္ေရာင္ စာရင္း Hollywood Black List ဆုိသည့္ လႈပ္ရွားမႈႏွင့္ ေဟာလိ၀ုဒ္ အႏုပညာေလာ က က သ႐ုပ္ေဆာင္၊ ဒါ႐ိုက္တာ၊ ဇာတ္ၫႊန္းေရးဆရာႏွင့္ အႏုပညာရွင္ အမ်ားအျပားကိုလည္း စြပ္စြဲတုိက္ခိုက္ခဲ့ၾကသည္။

လြတ္လပ္သည့္ အေတြးအေခၚကို ကိုင္စြဲခဲ့သည့္အတြက္ မကၠာသီေခတ္က အနက္ေရာင္စာရင္းအသြင္းခံၾကရသူမ်ားမွာ ကမၻာေက်ာ္ ႐ုပ္ရွင္ပညာရွင္ ခ်ာ လီခ်က္ပလင္၊ သိပၸံပညာရွင္ အဲလ္ဘတ္အိုင္းစတုိင္း၊ ႏိုဗယ္ဆုရ စာေရးဆရာ ေသာမတ္စ္မန္း၊ အဏုျမဴဗံုးတီထြင္သူ သိပၸံပညာရွင္ ေရာဘတ္ အိုဗင္ဟိုင္းမား၊ စာေရးဆရာႀကီး အာသာမစ္လာ၊ စာေရးဆရာမ ေဒၚ႐ိုသီ ပါကား တုိ႔အပါ အ၀င္ ႏုိင္ငံအဖိုးတန္ပညာရွင္မ်ားစြာပါ၀င္ခဲ့သည္။

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုသည္ မကၠာသီလႈပ္ရွားမႈေအာက္တြင္ စကားဟဟ မေျပာရဲေတာ့ပါ။ မည္သူမွ် ဂ်ဳိးဇက္မကၠာသီကို စိန္မ ေခၚရဲေတာ့ၿပီလား။

Columbia Broadcasting System ေရဒီယိုႏွင့္ ႐ုပ္သံသတင္း ဌာနႀကီးမွာ သမိုင္းတြင္မည့္ သတင္းစာဆရာတစ္ေယာက္ရွိခဲ့သည္။ သူ႔ နာမည္က အက္ ဒ၀ပ္အာရ္မာ႐ိုး။ ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္းက နာဇီဂ်ာမန္မ်ား ဗံုးေတြ တ၀ုန္း ၀ုန္းႀကဲေနသည့္ၾကားက လန္ဒန္ၿမိဳ႕ကေန ေရဒီယိုျဖင့္ Live သတင္းေၾကညာ ခဲ့သည့္မာ႐ိုးကို အေမရိကန္ျပည္သူမ်ားက ေလးစားယံုၾကည္ၾကသည္။

မာ႐ိုးႏွင့္ သူ႔မိတ္ေဆြ ပ႐ိုဂ်ဴဆာ ဖရက္ဖရင္ဒေလတို႔က မကၠာသီ ေအာက္ မွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ေနခဲ့သည့္အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကို ျပန္လည္ဆယ္ယူဖို႔ႀကိဳးပမ္းၾကသည္။ မည္သူမွ်မထိတို႔ရဲသည့္ မကၠာသီကို စံုစမ္းေဖာ္ထုတ္ဖို႔ သူတုိ႔ျပင္ဆင္သည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ မာ႐ိုး၏ ႐ုပ္သံအစီအစဥ္ “See It Now” ကတစ္ဆင့္ မကၠာသီကို စံုစမ္းေဖာ္ထုတ္သြားဖုိ႔သူတုိ႔ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။ ထိုဆံုးျဖတ္ခ်က္က CBS ၏ သတင္းခန္းအတြင္းမွာ ဗံုးတစ္လံုးလို ေပါက္ကြဲ သြားေတာ့သည္။ အိမ္ျဖဴေတာ္ကပင္ဆင္ျခင္ေနရသည့္ မကၠာသီကို စိန္ေခၚျခင္းသည္ CBS အတြက္ ကိုယ့္ေသတြင္းကိုယ္တူး ျခင္းဟု ဦးေဆာင္ သူအခ်ဳိ႕ကယူဆသည္။ တစ္ဖက္က တန္ျပန္ျပဳလုပ္ လာမည့္ တိုက္စစ္ကို သူတုိ႔ ရင္မဆုိင္ ရဲပါ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ CBS ကိုယ္ တုိင္က မာ႐ိုးကို တားျမစ္ လာေတာ့ သည္။ မာ႐ိုးေနာက္မွာေတာ့ သူနဲ႔ တစ္သားတည္းခံယူထားသည့္ ပ႐ုိဂ်ဴဆာဖရင္ဒေလ၊ မာ႐ိုးႏွင့္ အမွန္တရားကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုး၍ တစ္ဘ၀လံုး ပံုခ်ထုိးၾကမည့္ ကင္မရာႏွင့္ အသံဖမ္းသမားမ်ားသာ။ အျပန္ျပန္အလွန္ လွန္ ျငင္းခုံၾကၿပီး CBS က မာ႐ိုးကို ထုတ္လုပ္မႈႈစရိတ္မေပးႏုိင္၊ CBS လို ဂိုကိုပင္ အသံုးျပဳခြင့္မေပးႏုိင္ဟုေျပာသည္။ မာ႐ိုးႏွင့္ ဖရင္ဒေလကလည္း သူတုိ႔အစီအစဥ္ကို ကိုယ့္စရိတ္ကုိယ္စိုက္ ေၾကာ္ျငာခေပးၿပီး လႊင့္ထုတ္ဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကသည္။ သည္လိုႏွင့္ သတင္းစာပညာ၏ သမိုင္း၀င္တုိက္ပြဲႀကီး စတင္ခဲ့ပါသည္။

၁၉၅၄ ခုႏွစ္ မတ္လ ၉ ရက္မွာ “ဆီးနိတ္တာ မကၠာသီႏွင့္ပတ္သက္၍ အစီရင္ခံစာ” A Report on Senator Joseph McCarthy ကို “ See It Now ” အစီအစဥ္မွာ ထုတ္လႊင့္ခဲ့သည္။သန္းႏွင့္ခ်ီသည့္ အေမရိကန္ ျပည္သူ မ်ား ကို သူတုိ႔ေၾကာက္ရြံ႕သည့္ မကၠာသီကို စံုစမ္းေဖာ္ထုတ္ျပသည့္ မာ႐ိုး၏ မ်က္ႏွာကို ႐ုပ္သံမွတစ္ဆင့္ ၾကည့္႐ႈခဲ့ၾကသည္။ စီးကရက္ကိုလက္ ၾကားညႇပ္ ထားၿပီး တည္ၿငိမ္စြာေျပာဆို သြားသည့္ မာ႐ိုးက မကၠာသီ၏ ေရွ႕ေနာက္မညီ သည့္ စကားမ်ားႏွင့္ အမွားမ်ားကို ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ဖြင့္ခ်ခဲ့သည္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတစ္ခုလံုး တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္စြာျဖင့္ ႐ုပ္ျမင္ သံၾကားအစီအစဥ္ကို ေစာင့္စား ၾကည့္႐ႈခဲ့ၾကသည္။ အစီအစဥ္အၿပီး မွာေတာ့ မာ႐ိုးက ပရိသတ္ကို သူႏႈတ္ဆက္ေနၾကအတုိင္း “Good Night and Good Luck ” ဟု ႏႈတ္ဆက္စကားဆုိခဲ့သည္။ တင္ဆက္မႈၿပီးသည္ႏွင့္ သတင္းခန္း ထဲကို ဖုန္း မ်ားဆက္တုိက္၀င္လာသည္။ မာ႐ိုး ကို ေထာက္ခံသည့္ ျပည္သူ မ်ား၏ တယ္လီဖုန္းမ်ားေခၚသံမ်ား။

မာ႐ိုး၏ ထက္ျမက္ရဲရင့္သည့္ စံုစမ္းေဖာ္ထုတ္မႈက ျပည္သူမ်ားကို သတၱိ ရွိရွိ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုရဲဖို႔ အားေပးခဲ့သည္။ ေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့သည့္ အတုိင္း မကၠာ သီ ကလည္း မာ႐ိုးႏွင့္ အဖြဲ႕ကို “ကြန္ျမဴနစ္မ်ား”ျပန္လည္ စြပ္စြဲတုိက္ခိုက္ခဲ့ သည္။ သို႔ေသာ္ ဒီ တစ္ခါေတာ့ မကၠာသီ၏လူၿပိန္းႀကိဳက္စြပ္စြဲမႈမ်ား အလုပ္ မျဖစ္ေတာ့ပါ။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဆီးနိတ္လႊတ္ေတာ္ကပါ မကၠာသီကို စံုစမ္း စစ္ေဆးဖို႔ စတင္အေရးယူ ေဆာင္ရြက္လာခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္ကစၿပီး မကၠာသီ ၏ က်ဆံုးမႈစတင္ခဲ့ပါသည္။ ေနာက္ဆံုး အသည္းေရာဂါျဖင့္ သူ ကြယ္လြန္သည့္အခါ သူ႔ေဘးမွာ ေထာက္ခံသူမ်ားမ်ားစားစား မရွိေတာ့ပါ။

အက္ဒ၀ပ္အာရ္မာ႐ိုး၏ မကၠာ သီသတင္းေပးပို႔ခ်က္သည္ ႐ုပ္သံ သတင္း ဌာနေခတ္ဦးအတြက္ ေရွ႕ ေဆာင္လမ္းျပျဖစ္ခဲ့သလို သတင္း စာဆရာ အား လံုးကို အမွန္တရား ကို ေဖာ္ထုတ္ရဲဖို႔ျပသခဲ့သည့္ သင္ ခန္းစာလည္းျဖစ္ သည္။ ေနာင္အခါ ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံသား ကမၻာေက်ာ္ သတင္းစာဆရာမ ဂၽြန္ေပလ္ဂ်ာေရးသည့္ “ကမၻာကိုေျပာင္းလဲေစသည့္ သတင္းစံုစမ္းေထာက္ လွမ္းမႈပညာ”” စာအုပ္မွာ မာ႐ိုး၏ မကၠာသီစံုစမ္းမႈ ကို အခန္း တစ္ခန္းျ ဖင့္ ျပန္လည္ေရးသားခဲ့သည္။

ေနာင္အခါ အေမရိကန္ျပည္ ေထာင္စုသမုိင္းမွာ “မကၠာသီ၀ါဒ” ဆိုသည့္ စကားလံုးကို “အေၾကာက္ တရားကို ေမြးဖြားျခင္း”ႏွင့္ “က်ဳိးေၾကာင္းမဲ့စြပ္စြဲျခင္း”တုိ႔ကို ၫႊန္းဆိုဖို႔ အသံုးျပဳလာခဲ့ပါသည္။

အက္ဒ၀ပ္အာရ္မာ႐ိုးဆုိသည့္ အမည္ကေတာ့ “အမွန္တရားကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း”ႏွင့္ “အမွားကို စိန္ေခၚရဲသည့္ သတိၱ”အျဖစ္ သမုိင္းမွာ တြင္က်န္ခဲ့ပါသည္။

လူ႕အဖြဲ႕အစည္းအတြင္း မကၠာသီမ်ားရွိေနသေရြ႕ မာ႐ိုးမ်ားရွိေန ဖို႔လိုပါလိမ့္ မည္။ သင့္ကို မာ႐ိုး အျဖစ္ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္က အလိုရွိ ေနပါသည္။

Read more