အီးေမးထဲက ေမးခြန္းတစ္ပုဒ္


ကာခ်ဳပ္မွဴးၾကီးမင္းေအာင္လွဳိင္နဲ ့ဇနီးေဒၚၾကဴၾကဴလွတို ့ရဲ့့ ေခြ်းမျဖစ္သူဟာ မၾကာေသးမီရက္ပိုင္းမ်ားေလာက္က ခေလးေမြးဖြားဖို ့အတြက္ ၾကပ္ေျပးေ နျပည္ေတာ္ရွိ တပ္မေတာ္စစ္ေဆးရုံကို တက္ေရာက္ဖို ့လာခဲ့ပါတယ္တဲ့။
ကာခ်ဳပ္ၾကီးရဲ့ ေခြ်းမ ေဆးရံုေရာက္လာမယ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္မတိုင္ခင္ နာရီ အေတာ္ ၾကာၾကာေစာ၍ ေဆးရံုအုပ္ၾကီးမွအစေဆးရံုတခုလံုးရွိ ဆရာ၀န္ မ်ား၊ သူနာျပဳမ်ားႏွင့္အျခားရွိရွိသမွ် ေဆးရံုအမွဳထမ္းမ်ားအားလံုးသည္ ကာခ်ဳပ္ၾကီးရဲ့ေခြ်းမကို ၾကိဳဆိုဖို ့အတြက္ ေဆးရံု၀င္ေပါက္အ၀ကေန စတင္န္းဘိုင္ ေစာင့္ေနၾကရပါတယ္တဲ့။ ေဆးရံုတခုလံုး အပ္က်သံၾကားရ
ေလာက္ေအာင္ တိတ္ဆိပ္ျငိမ္သက္ေနတယ္လို ့ဆိုပါတယ္။

မိတ္ေဆြျဖစ္သူရဲ့ သားခ်င္းလည္း အဲဒီအခ်ိန္မွာေဆးရံုတက္ေနတယ္လို ့ဆို ပါတယ္။ သူကစိုးရိမ္မိတဲ့အခ်က္က အဲဒီ အခ်ိန္မွာေဆးရံုတက္ေနတဲ့အတြင္း လူနာတဦးတေယာက္အေရးေပၚအေျခအေနေပၚေပါက္ခဲ့ရင္ ေခၚရမယ့္ဆရာ ၀န္ သို ့မဟုတ္ သူနာျပဳဆရာမ တဦးတေလမွ ေခၚလို ့ရႏိုင္မယ့္အေနအထား မ်ိဳး မရွိတဲ့အတြက္အေရးေပၚကုသရမယ့္ လူနာရဲ့အသက္ကိုေတြးပူစိုးရိမ္မိ တယ္လို ့ဆိုပါတယ္။ အဲဒါကိုဘဲေတြးပူျပီး စိတ္ပင္ပန္းမွဳ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္တဲ့။
...........................................................................................
..........................................................................................
...........................................................................................
...........................................................................................
ေနာက္တခုအေတြးေပၚလာတာက . . . . . .
ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြထဲက ( အမ်ားစုကိုေတာ့မဆိုလုိပါ ) တခ်ိဳ ့ေသာ လူနည္းစုမွာ ရွိေနတဲ့စိတ္ဓါတ္ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အထက္ဖါးေအာက္ဖိ ကြ်န္ စိတ္ဓါတ္ရွိတဲ့လူေတြရွိပါတယ္။ မိမိေနရာရဖို ့၊ မိသားစုေကာင္းစားဖို ့အတြက္ မ်က္ႏွာလိုမ်က္ႏွာရ၊ သခင္အားရကြ်န္ပါး၀ စိတ္ဓါတ္ရွိတဲ့လူေတြ မဆလ အာဏာရွင္စံနစ္နဲ ့ န၀တ/နအဖစစ္အာဏာရွင္လက္ထက္မွာ အေရအတြက္
တိုးပြားမ်ားျပားလာပါတယ္။ အဲဒီလူေတြအထဲက ပိုမိုပါးနပ္ ကြက္ေက်ာ္ျမင္ တဲ့လူေတြ၊ လက္ရဲဇက္ရဲလုပ္ကိုင္ရဲတဲ့ လူေတြဟာျမန္မာျပည္မွာမေပၚေပါက္ ဘူးေသးတဲ့ ခရိုနီဆိုတဲ့လူတန္းစားတရပ္အျဖစ္ေပၚထြက္လာပါတယ္။

အစိုးရ၀န္ထမ္းေလာကမွာလည္း သခင္အားရကြ်န္ပါး၀စိတ္ဓါတ္ရွိတဲ့ လူေတြ အေရအတြက္ပိုမ်ားလာျပီး အဲဒီ၀န္ထမ္းေတြက မ်က္ႏွာလိုမ်က္ႏွာရနဲ ့စစ္ ဗိုလ္ေတြရဲ့ ဘိနပ္ကိုင္ေပးသူေတြ၊ အထုပ္ဆဲြေပး သူေတြ၊ ဇနီးမယားနဲ ့ မိန္း မေတြက အိမ္ေနာက္ေဖးေပါက္က၀င္ျပီး ထမီေလွ်ာ္ေပး၊ အိမ္သာေဆးေပး စ တာေတြလုပ္ကိုင္ေပးလာၾကေတာ့ စစ္ဗိုလ္ေတြလည္း အရပ္သားေလာကမွာ ပိုမိုေက်နပ္သာယာမွဳေတြရွိလာျပီး၊ ရာထူးအရွိန္နဲ ့ေတြ ့သမွွ် ၀န္ထမ္း ကို လက္ရဲဇက္ရဲခိုင္းေစလာပါတယ္။ လက္တဆုပ္စာအက်င့္ပ်က္ ၀န္ထမ္းေ တြေၾကာင့္ မလုပ္ခ်င္ မကိုင္ခ်င္တဲ့၀န္ထမ္းမ်ားမွာလည္း မိသားစု၀မ္းေရး အတြက္ ရွိတဲ့အလုပ္ေလးမျပဳတ္ေအာင္ မခ်စ္ေသာ္လည္း ေအာင့္ကာ နမ္း ရတဲ့ ဘ၀ေပးအေျခအေနေရာက္ရပါတယ္။ အဲဒီအက်င့္ပ်က္ ၀န္ထမ္းေ တြေၾကာင့္ ၀န္ထမ္းေလာကပ်က္စီးျပီး စစ္ဗိုလ္ေတြမွာလည္းအာဏာရွင္ ဆန္ တဲ့စိတ္ဓါတ္ေတြ ပိုမိုတိုးပြားလာေလသလားလို ့အေတြး၀င္လာပါတယ္။

အသင္စာဖတ္သူမ်ားေကာ ဘယ္လိုအေတြး ဘယ္လိုခံစားမွဳမ်ားရွိၾကပါသလဲ . . . . . . . . . ?
(ႏွင္းလူ)

တ႐ုတ္ (သို႔) ရြက္ပုန္းသီး (၂)


လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမၻာ့အျမင္
အခန္း (၂)


"တစ္က တ႐ုတ္ျပည္ဟာ ဘယ္သူ႔ကုိမွ အႏုိင္က်င့္တာမ်ိဳး မလုပ္ဘဲ တိတ္ တိတ္ကေလး တုိးတက္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း မသိမသာနဲ႔ လႊမ္းမုိးမႈ ျဖစ္ လာေအာင္ ႀကိဳးစားလိမ့္မယ္။
ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ သူတုိ႔မွာရွိတဲ့ အင္အားကို ထုတ္ျပရင္း သူတစ္ပါး ကုိ ၿခိမ္းေျခာက္လိမ့္မယ္။" (လီကြမ္းယု)


၁၉၉၂ - ခုႏွစ္မွာေတာ့ နာမည္ႀကီး ေတာင္ပုိင္းျပည္နယ္ တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ဂြမ္ေ ဒါင္းျပည္နယ္ကုိ တံခါးဖြင့္ စီးပြားေရး ေပၚလစီ စတင္က်င္႔သုံးဖို႔ တိုက္တြန္း ရင္း နဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းကုိလည္း အားေပးစကား ေျပာဖုိ႔ စည္း႐ုံးေရးခရီး တိန္႔ေရွာင္ဖိန္ ထြက္ခဲ့တယ္။ အဲဒီမွာ
“ကမၻာကေန ေလ့လာသင္ယူၾက၊ အထူးသျဖင့္ စကၤာပူဆီကေန သင္ခန္း စာေတြ ယူၾက၊ သူတုိ႔ထက္သာေအာင္ လုပ္ရမယ္” လုိ႔ ေျပာထားခဲ့တယ္။
ေအာ္ … သူ ငါေျပာလုိက္တာကို မေမ့ေသးပါလားလုိ႔ ကြ်န္ေတာ္ ျပန္ေျပာ မိတယ္။ တကယ္ေတာ့လည္း သူတုိ႔ဟာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ထက္ သာတာ အမွန္ပါ။



စကၤာပူေရာက္စဥ္ တိန္႔ေရွာင္ဖိန္ ေတြ႔ျမင္သြားရတာက ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံ မႈေတြလုပ္၊ စနစ္တက် စီမံခန္႔ခြဲမႈ နည္းပညာေတြ တုိးတက္လာေအာင္ လုပ္ ယူၿပီး ဘာမွ သယံဇာတ မရွိတဲ့ ႏုိင္ငံေပါက္စေလးက သူ႔ႏုိင္ငံသားေတြကုိ ဒီလုိ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာနဲ႔ ထားေပးႏုိင္တယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ပါ။ သူတုိ႔လည္း စီး ပြားေရး တံခါးဖြင့္ရေတာ့မယ္ဆုိတဲ့ အျမင္ကုိ ယူသြားၿပီး သူ႔လူေတြကုိ စည္း ႐ုံးဖုိ႔ တ႐ုတ္ျပည္ကုိ သူ ျပန္သြားခဲ့တာပါ။ ဒီအခ်ိန္ဟာ တ႐ုတ္ျပည္သမုိင္း အ တြက္ အထင္ကရ အလွည့္အေျပာင္းတစ္ခုကုိ ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ တ႐ုတ္ျပည္ဟာ ေနာက္ေၾကာင္း ျပန္မလွည့္ေတာ့ပါဘူး။

တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ ေျပာင္းလဲမႈကို ကြ်န္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ မ်က္ျမင္ကုိယ္ေတြ႔ ေတြ႔ ခဲ့ရတယ္။ ႐ုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ေျပာင္းလဲမႈေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အေျခမခုိင္တဲ့ ခပ္ညံ့ ညံ့ ၿမိဳ႕ျပေတြကေန အျမန္ရထားေတြနဲ႔ ေျပးဆြဲေနတဲ့ ေခတ္မွီၿမိဳ႕ေတာ္ ႀကီးေတြ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ဒါလီယံ (Dalian)၊ ရွန္ဟုိင္း၊ ေဘဂ်င္း၊ ဂြမ္ေဒါင္း၊ ရွင္က်န္႔ ၿမိဳ႕ေတာ္ေတြကုိ သြားၾကည့္ပါ။ ဒီၿမိဳ႕ေတြဟာ တစ္ကမၻာလုံးမွာ ရွိ တဲ့ ေဟာင္ေကာင္စတဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ေတြနဲ႔ ရင္ေဘာင္တန္း ေနႏုိင္ပါၿပီ။ တ႐ုတ္ လူမ်ိဳးေတြဟာ ေဆာက္လုပ္ေရးမွာ ေတာ္ပါတယ္။ လက္သမားေကာင္းေတြ ရွိတယ္။ ဒီလုိ ျဖစ္လ်က္နဲ႔ ဒီအေျခအေန ေရာက္လာေအာင္ ဘာ့ေၾကာင့္မ်ား ဒီေလာက္ ၾကာခဲ့ရတယ္ဆုိတာ ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ စဥ္းစားလုိ႔ မရႏုိင္ေအာင္ ပါပဲ။

တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈလမ္းေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ခ်ီးက်ဴးစရာ အေ ကာင္းဆုံး ပုဂၢဳိလ္ဟာ တိန္႔ေရွာင္ဖိန္ပါပဲ။ သူ စီးပြားေရး တံခါးဖြင့္ေတာ့ မယ္ဆုိေတာ့ ေရွး႐ုိးစြဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြက သေဘာမတူၾကပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူက စိတ္ဓာတ္ ေတာ္ေတာ္ခုိင္မာတဲ့လူပါ။ သေဘာမတူသူေတြကုိ ေဘး ဖယ္ထားခဲ့ၿပီး သူ႔လမ္းေၾကာင္းကုိ သူ ဆက္ခဲ့တာပါ။ သူသာ မရွိဘူးဆုိရင္ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ အေျပာင္းအလဲလည္း ျဖစ္လာႏုိင္စရာ သိပ္မရွိဘူး။ အေၾကာင္းကေတာ့ သံသယ ရွိေနသူေတြရဲ႕ သံသယကုိ ေက်ာ္ျဖတ္ႏုိင္တဲ့ သမုိင္းေနာက္ခံဟာ သူတစ္ေယာက္ထဲမွာပဲ ရွိေနလုိ႔ပါ။ သူ႔ရဲ႕ ကုိယ္လုံးကုိယ္ ထည္က ေသးငယ္သေလာက္ ကြ်န္ေတာ္ ေတြ႔ႀကံဳခဲ့ရတဲ့ ကမၻာ့ေခါင္းေဆာ င္ေတြထဲမွာေတာ့ အထင္ႀကီး ေလးစားစရာ အေကာင္းဆုံး ပုဂၢိဳလ္ဟာ တိန္႔ေရွာင္ဖိန္ပါပဲ။

က်န္ဇီမင္းကေတာ့ ဆက္ခံသူအျဖစ္တိန္႔ေရွာင္ဖိန္ကုိယ္တုိင္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့တာ ပါ။ ၁၉၈၉ - ခု တီယန္မင္ရင္ျပင္ အေရးအခင္းျဖစ္ေတာ့ သူက ရွန္ဟုိင္းမွာ အႀကီးအကဲပါ။ ရွိန္ဟုိင္းမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အေရးအခင္းကုိ က်န္က ေကာင္းေ ကာင္း ကုိင္တြယ္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ တိန္႔ေရွာင္ဖိန္ ခ်မွတ္ထားခဲ့တဲ့ ေခတ္သစ္ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ လမ္းစဥ္ကုိ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏုိင္ဖုိ႔ ပန္းတုိင္တစ္ခု သူ႔ မွာ ရွိေနႏွင့္ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ သူနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ မွတ္မိေနတာ ကေတာ့ က်န္ဟာ ေႏြးေထြးၿပီး ေဖာ္ေရြတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဆုိတာပါ။ နာမည္ေက်ာ္ ‘O Sole Mio’ ဆုိတဲ့ အီတလီသီခ်င္းသံၾကားေတာ့ သူပါ ဝင္ကေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ကြ်န္ေတာ့္လက္ကုိ ဆြဲကိုင္ၿပီး “အေမရိကန္ေတြက ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကုိ ဘယ္လုိ အသုံးခ်မယ္ ထင္သလဲ” လုိ႔ ေမးပါတယ္။ အဲသလုိ ေမးတာက သူတုိ႔နဲ႔ အေမရိကန္ေတြရဲ႕ ဆက္ ဆံေရး မရင္းႏွီးခင္ကေပါ့။ အခုဆုိရင္ ဒီစကားမ်ိဳး ကြ်န္ေတာ့္ကုိ လာေမးေန စရာ မလုိေတာ့ပါဘူး။

ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ဟူက်င္ေတာင္ကုိ အားသစ္ေလာင္းသူ တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ျမင္မိပါတယ္။ သူ႔အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ တစ္ခုစ ႏွစ္ခုစ အေရးႀကီးတဲ့ အေျပာင္းအလဲေလာက္ပဲ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလုိ လုပ္သြားႏုိင္တာဟာလည္း သူ႔အတြက္ မေသးမႊားလွပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ တ႐ုတ္ျပည္ဟာ ေက်းလက္နဲ႔ ၿမိဳ႕ျပ လူတန္းစား ကြာဟမႈ ျပႆနာက အႀကီးအက်ယ္ စိန္ေခၚေနတဲ့ကာလပါ။ သူဟာ စကားနည္းၿပီး သုံးသပ္ႏုိင္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ပါ။ သူက ထင္ထင္ေပၚေပၚ မေန တတ္ဘူး။ မွတ္ဥာဏ္ သိပ္ေကာင္းၿပီး အရာအားလုံးကုိ ေစ့ေစ့စပ္ စပ္ ေတြးေခၚတတ္သူလည္း ျဖစ္တယ္။ သူ အာဏာရၿပီးၿပီးခ်င္း ဆားေရာဂါ ျဖစ္ ပြားေတာ့ အမွားတစ္ခု သူ လုပ္ခဲ့တယ္။ ဒီျပႆနာက စီးပြားေရးအထိ လာ ထိခုိက္မွန္း သိေတာ့မွ ဒီကိစၥကုိ ၾကပ္ၾကပ္မက္မက္ ကုိင္တြယ္ေတာ့တာ။ အဲဒီအထဲမွာ မႀကံဳစဖူး က်န္းမာေရးဝန္ႀကီးနဲ႔ ပီကင္းၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ကုိ အလုပ္ျဖဳတ္ပစ္လုိက္တာ ပါဝင္တယ္။ ဒီအခ်က္ဟာ ဟူက်င္ေတာင္နဲ႔ သူ႔ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဝမ္က်ားေပါင္တုိ႔ရဲ႕ ျပတ္သားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈကုိ ညႊန္ျပလုိက္ တာပါပဲ။ ဒါေတြ အားလုံးထဲမွာ ဟူနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ေျပာစမွတ္ တြင္ခဲ့တာ ကေတာ့ တိဗက္အေရးအခင္းမွာပါပဲ။ ဒီလူဟာ သံမဏိလုိ မာတဲ့လူသားပါ။

သူ အာဏာတည္ၿမဲေနစဥ္ ဆယ္စုႏွစ္ကာလထဲမွာ ဘယ္မူကုိ ရွီက်င့္ဖ်င္ (ရွီက်င့္ပင္း) လက္ကုိင္က်င့္သုံးၿပီး သူ႔သိကၡာအတြက္ ဘာေတြ လုပ္သြား မယ္ဆုိတာကေတာ့ ခန္႔မွန္းဖုိ႔ ခက္ပါတယ္။ တ႐ုတ္ေခါင္းေဆာင္တုိင္းဟာ သူတုိ႔ အနာဂတ္စီမံကိန္းကုိ ဘယ္ေတာ့မွ ႀကိဳတင္ မေျပာတတ္ၾကပါဘူး။ သူတုိ႔က ရြက္ပုန္းသီးဘဝကုိ သေဘာက်ၾကတယ္။ လက္ရွိအခ်ိန္မွာ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ ျပည္တြင္းေရး ေျပာင္းလဲမႈနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ အေရးႀကီးလွပါ တယ္။ ဒီျပႆနာကုိ ႏုိင္ႏုိင္နင္းနင္း ကုိင္တြယ္သြားႏုိင္ဖုိ႔ပဲ သူ အာ႐ုံစုိက္ ထားမယ့္သေဘာ ရွိပါတယ္။ သူ႔အေပၚ က်ေရာက္လာမယ့္ ႏုိင္ငံတကာ မွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြကုိလည္း အမ်ားႀကီး သူ အာ႐ုံစုိက္ထားရပါလိမ့္မယ္။ တုိးတက္လာတယ္ဆုိေပမဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ထားသလုိ တုိးတက္လာတာမ်ိဳး မဟုတ္ ဘူးဆုိရင္ အရင္ခ်မွတ္ခဲ့တဲ့ မူဝါဒတခ်ိဳ႕ကလည္း ကေမာက္ကမ ျဖစ္သြားႏုိင္ ပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ပဲ သူ ကုိင္တြယ္ေျဖရွင္း သြားႏုိင္ မယ္လုိ႔ ကြ်န္ေတာ္ ယုံၾကည္မိပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ စစ္တပ္တြင္း ေထာက္ခံမႈက လည္း အားသစ္တစ္ရပ္ ျဖစ္ေနႏုိင္ပါတယ္။

သူ႔ရဲ႕ ႏုိင္ငံျခားေရးမူဝါဒကုိလည္း ကမၻာက အနီးကပ္ ေစာင့္ၾကည့္ေနလိမ့္ မယ္။ အေနာက္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အာရွတုိက္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ႐ုတ္တရက္ႀကီး တုိး တက္လာတဲ့ တ႐ုတ္စီးပြားေရးဟာ ႏုိင္ငံ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အေပၚမွာ ထိ ႐ိုက္မႈ ရွိေနပါတယ္။ အားေကာင္းတဲ့ တ႐ုတ္စီးပြားေရးဟာ ကမၻာမွာလည္း အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ရွိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိရင္ တ႐ုတ္ကုမၸဏီ ႀကီးေတြဟာ ကမၻာအႏွံအျပားမွာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈေတြ လုပ္လာမွာမုိ႔ပါ။ တ႐ုတ္ရဲ႕ အိမ္နီးခ်င္း ႏုိင္ငံေတြကေတာ့ ႏုိင္ငံျခားေရးမူဝါဒနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ အိပ္ေပ်ာ္ရာက ႏုိးလာတဲ့ က်ားႀကီးဆီက ပါဝါသုံးတဲ့ ေပၚလစီေတြမ်ား က်င့္ သုံးလာေလမလားလုိ႔ စတင္ ခံစားေနၾကရပါၿပီ။ အေမရိကန္ေတြကုိယ္တုိင္ေတာင္ တစ္ခါမွ မႀကံဖူးေသးတဲ့ ရင္ဆုိင္မႈနဲ႔ ႀကံဳေတြ႔ေနရပါၿပီ။ တစ္ကမၻာလုံး မဟုတ္ေစဦးေတာ့ အာရွနဲ႔ ပစိဖိတ္ေဒသ မွာေတာ့ တ႐ုတ္ရဲ႕ စိန္ေခၚမႈဒဏ္ကုိ ေကာင္းေကာင္း ခံေနၾကရၿပီ။

ဒီမွာ အေရးအႀကီးဆုံး အခ်က္က ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ စီးပြားေရး တုိးတက္မႈကုိပဲ လုိ လားပါတယ္လုိ႔ ထပ္တလဲလဲ ေပးေနတဲ့ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ ကတိစကားကုိ ယုံ သည္ျဖစ္ေစ၊ မယုံသည္ျဖစ္ေစ ေသခ်ာတာကေတာ့ တ႐ုတ္ဟာ သူ တစ္ပါးႏုိင္ငံထဲကုိ က်ဴးေက်ာ္လာမယ္ မဟုတ္ဘူးဆုိတာပါပဲ။

ဒီမွာ အျမင္ႏွစ္မ်ိဳး ရွိတယ္။

တစ္က တ႐ုတ္ျပည္ဟာ ဘယ္သူ႔ကုိမွ အႏုိင္က်င့္တာမ်ိဳး မလုပ္ဘဲ တိတ္ တိတ္ကေလး တုိးတက္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း မသိမသာနဲ႔ လႊမ္းမုိးမႈ ျဖစ္လာေအာင္ ႀကိဳးစားလိမ့္မယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ သူ တုိ႔မွာရွိတဲ့ အင္အားကို ထုတ္ျပရင္း သူတစ္ပါးကုိ ၿခိမ္းေျခာက္လိမ့္မယ္။

ဆက္ရန္
ဇင္ေဝေသာ္

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမၻာ့အျမင္(၁)
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမၻာ့အျမင္ (၂)

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမၻာ့အျမင္ (၃)

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမၻာ့အျမင္ (၄) 

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမၻာ့အျမင္ (၅)

ရာသီဥတု ခုိလႉံခြင္႔ နဲ႔ ဘာညာ ဘာညာ


(1) ေခြး အီးအီးကို DNA နဲ႔စစ္မယ္

ေပါက္ေပါက္ရွာရွာလုပ္တဲ႔အထဲမွာေတာ႔ အေမရိကန္ေတြက နံပါတ္တစ္ပဲ။
မန္ဆာခ်ဴးဆက္ျပည္နယ္မွာပါ။ သိပၸံပညာရွင္ေပါတယ္ဆိုၿပီး လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ေနၾကတာ။
ကြန္ဒိုထဲမွာ ေခြးေတြက အီးအီးပါ၊ ရွင္းရမယ္႔အလွည္႕ေရာက္ေတာ႔မွ ေခြး ရွင္ေတြက သူ႔ေခြး၊ ငါ႔ေခြး ျငင္းခုံေနရလို႔တဲ႔။
အခု မရေတာ႔ဘူး။ Bio-Pet (DNA) နဲ႔ စစ္ေဆးမွာ။ မိရင္ ရွင္း၊ ၅၉ ေဒၚလာ ဒဏ္။
ဒီလူေတြ အိႏၵိယပို႔ထားခ်င္တယ္။ ကဲ စစ္ၾကဆိုၿပီး။

(2) ရာသီဥတု ခုိလႉံခြင္႔

ႏိုင္ငံေရး ခုိလႉံခြင္႔ရဖို႔ ကုလသမဂၢေရွ႕သြား၊ ဆႏၵျပ၊ ဓာတ္ပုံအရိုက္ခံ၊ ခုိလႉံ ခြင္႔လည္း ရေရာ မေတြ႔ရေတာ႔ (ဟုတ္၊ မဟုတ္ မေသခ်ာ) ဆိုတဲ႔သတင္းေတြ ၾကာရအၿပီး အခု ထူးထူးဆန္းဆန္း ဖတ္လိုက္ရျခင္းပါ။
ရာသီဥတု ခုိလႉံခြင္႔ တဲ႔။ အိုက္စ္လန္႔ဒ္က လူက ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ တက္ လာလို႔ နယူးဇီလန္မွာ ရာသီဥတု ခုိလႉံခြင္႔ေတာင္းတာပါ။ သူက ပထဆုံးဆိုပဲ။ မရဘူး၊ ပယ္ခ်ခံရတယ္။ သူတစ္ေယာက္တည္း ရင္ဆိုင္ေနရတဲ႔ ျပႆနာ မဟုတ္လို႔ တဲ႔။
သူသာရရင္ ေခ်ာက္၊ ေရနံေခ်ာင္းဖက္က သက္ႀကီးရြယ္အိုေတြလည္း ရာသီ ဥတု ခုိလႉံခြင္႔ တင္သင္႔တယ္။ ေတာ္ေတာ္ပူတဲ႔ ေဒသပဲ။

ေကာက္စိုက္ေနေသာ ရဟန္းမ်ား (၂၅ လျပည္႔ အမွတ္တရ)


(၁)
မွားတယ္ပဲ ဆိုဆို
မိုးၿပိဳမွာ စိုးရိမ္ရရင္ေတာ့
စာမ်က္ႏွာ တစ္ခ်ိဳ႕ ေက်ာ္ဖတ္ရလိမ့္မယ္။

(၂)
တကယ္ဆို
ေကာက္မစိုက္သင့္တာက
ရဟန္းတစ္ပါးထက္
ကိုယ္ဝန္ အရင့္အမာနဲ႕ မိခင္ေလာင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
သူမကို ေကာက္မစိုက္ပါေစနဲ႔။

(၃)
အနံက
အလ်ားထက္ရွည္ရွည္လာ (ခ်င္) တိုင္း
ေကာက္စိုက္မယ္႔ ရဟန္းမ်ားလည္း
အရင္
အခု
ေနာင္။ ။

ဦးဆဒၵန္(ဆင္မင္း) တို႔ စကားေျပာႏိုင္တယ္ဆိုတာကို ယုံပါၿပီဗ်


ဇာတ္ေတာ္ေတြထဲက တရစၧာန္နဲ႔ စကားေျပာခန္းေတြကိုယုတၱိမရွိဘူး ေျပာ မယ္႔လူေတြ ရွိေနမလား။
တ႐ုတ္စာ၊ အဂၤလိပ္စာေတြ သင္ယူရတာ ခက္လို႔ စိတ္ပ်က္ေနသူေတြေရာ မရွိႏိုင္ဘူးလား။
ဒါဆို အဲလီဖင္႔ (ဆင္) ဘာသာကို စမ္းသပ္ေလ႔လာၾကည္႔ႏိုင္ၾကပါၿပီ။
နိမလ ေတာ႔ပ္ႏို (Nirmala Topno ) ဟာ ၉ ႏွစ္သမီးကတည္းက ဆင္ေတြေျပာတဲ႔စကားဟာ ဩရိႆျပည္နယ္ (Orissa) မွာေျပာေနၾကတဲ႔ ဘာသာစကားေတြထဲက မြန္ဒရီ (Mundaari) စကားနဲ႔ တူတယ္ေျပာလို႔ နာမည္ႀကီးသြားခဲ႔တယ္။
အခု ၁၇ ႏွစ္ရွိေနၿပီျဖစ္တဲ႔ နိမလ ေတာ႔ပ္ႏိုဟာ အဲလီဖင္႔ (ဆင္) ဘာသာမွာ အိတ္စ္ပတ္ျဖစ္ေနပါၿပီ။


အိႏၵိယ စက္မႈၿမိဳ႕ေတာ္တစ္ခုျဖစ္တဲ႔ Rourkela ၿမိဳ႕ထဲကို ဆင္ရိုင္းအုပ္ႀကီး ဝင္လာၿပီး ဘယ္လိုမွ ျပန္ေမာင္းထုတ္မရ ျဖစ္ေနခဲ႔တယ္။
ဒီေတာ႔ လူထုႀကီးက
"ဒါဆို မနိမလကို ေခၚ"
ဆင္ရိုင္းအုပ္ႀကီးကို လုံးဝမေၾကာက္တဲ႔ မနိမလက ဆင္ေတြကို ေျပာတယ္
“This is not your home.You need to go back where you belong.
(အဂၤလိပ္လိုေတာ႔ ဘယ္ဟုတ္ပါ႔မလဲ၊ အဲလီးဖင္႔လိုေပါ႔)
ဒီေတာ႔ ဆင္ေတြက
“Okay, right-o, terribly sorry” တဲ႔။
အုပ္စုႀကီးလိုက္ ထြက္သြာရုံတင္ မကပါဘူး ေတာင္းပန္စကားေတာင္ ေျပာ သြားၾကေသး သတဲ႔။
(အဂၤလိပ္လိုေတာ႔ ဘယ္ဟုတ္ပါ႔မလဲ၊ အဲလီးဖင္႔လိုေပါ႔)

ကဲ ခ်ီးမြမ္းစရာ မေကာင္းဘူးလား။
အထူးသျဖင္႔ ကေလးေတြကို တီဗြီ၊ ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕ကေနခြာေအာင္မလုပ္ႏိုင္ တဲ႔ မိဘေတြကို ၾကည္႔ရင္ ဆင္ရိုင္းအုပ္ႀကီး ၿမိဳ႕ထဲက အသာတၾကည္ ထြက္ သြားေအာင္ လုပ္ႏိုင္တဲ႔ မနိမလရဲ႕ အစြမ္းက မေသးလွတာေတာ႔ အမွန္ပဲ။

story on www.thehindu.com , www.thesundaytimes.co.uk