တစ္ခါက စိတ္မႏွံ႔ရွာသူ တစ္ေယာက္ဟာ ခရီးသြားေတြနားတတ္တဲ့ ဇရပ္ခါးပန္းမွာ ၃/၁ ဆိုတဲ့ ဂဏန္းေလးႏွစ္လံုး ေျမျဖဴနဲ႔ ေရးထားသတဲ့။ အဲဒီဇရပ္ထဲကို ဗိေႏၶာေဆးဆရာရယ္၊ ဓာတုေဗဒဆရာရယ္၊ အဘိဓမၼာဆရာရယ္ သံုးေယာက္ေရာက္လာၿပီး နားခုိၾကသတဲ့။
အဲဒီ ၃/၁ ဆိုတဲ့ ဂဏန္းေလးကိုေတြ႔ၿပီး ပထမဆံုးဗိေႏၶာဆရာက “ ေတာ္ေတာ္ပညာရွိတဲ့လူပဲ၊ ဂဏန္းေလးႏွစ္လံုးနဲ႔ အားလံုးကို ၿခံဳငံုမိေ အာင္ ေျပာျပႏိုင္တယ္။ ဓာတ္ႀကီးေလးပါးထဲမွာ ပထဝီဓာတ္ဟာ အေရး အႀကီးဆံုးနံပါတ္တစ္ပဲ။ ၿပီးေတာ့ အာေပါရယ္၊ ေတေဇာရယ္၊ ဝါေယာ ရယ္ ဓာတ္သံုးပါးေပါ့ဗ်ာ။ ပထဝီ တစ္၊ အာေပါ ေတေဇာ ဝါေယာက သံုး” လို႔ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုတယ္။
ဒီေတာ့ ဓာတုေဗဒဆရာက “ မဆိုင္လိုက္တာဗ်ာ။ ၃/၁ ဆိုတာ ေရဓာတ္ ကို ေျပာတာဗ်။ အိတ္(ခ်) တူးဆိုတဲ့ ဟိုက္ဒရိုဂ်င္ ႏွစ္ဆရယ္၊ အို ဆိုတဲ့ ေ အာက္ဆီဂ်င္တစ္ဆရယ္၊ သံုးခုေပါင္းလိုက္ရင္ ေရဆိုတဲ့(၁) ကို ရတယ္ လို႔ ဆိုလိုတာဗ်”
လို႔ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုသတဲ့။
ေနာက္ဆံုး အဘိဓမၼာဆရာက-
“ မဆီမဆိုင္ေတြဗ်ာ။ ဒါက သစၥာေလးပါးကို ၿခံဳၿပီးေျပာတာဗ်။ (၃) ဆိုတာက ဒုကၡ၊ သမုဒယ၊ မဂၢသစၥာတို႔ကို ဆိုလိုတာျဖစ္ၿပီး တစ္က သီးသီးသန္႔သန္႔ျဖစ္ တဲ့ နိဗၺာန္ဆိုတဲ့ နိေရာဓသစၥာကို ညႊန္းဆိုတာပါ” လို႔ ရွင္းျပသတဲ့။
သူတို႔ ပညာရွင္ေတြ ျငင္းခံုေနၾကတုန္းမွာပဲ အဲဒီ ၃/၁ ရဲ႔ ပိုင္ရွင္ စိတ္မႏွံ႔ရွာ သူ ေရာက္ လာၿပီး ခင္ဗ်ားတို႔ ဘာေတြေျပာေနၾကတာလဲလို႔ ေမးသတဲ့။ ပညာရွင္ႀကီးေတြကလည္း သူတို႔ အယူအဆ ေတြကို ရွင္းျပၾကတာေပါ့။
ဒီေတာ့ သူက
“ ခင္ဗ်ားတို႔အားလံုး အရူးေတြပါဗ်ာ။ က်ဳပ္ဆိုလိုတဲ႔ သုံးတစ္ (၃/၁) ဆိုတာ သစ္တံုးကိုေျပာတာပါဗ်ာ။ လြယ္ေနတာကုိ ခက္ေအာင္လုပ္ ၾကတယ္"
ဆိုၿပီး စိတ္ပ်က္ပ်က္နဲ႔ ထြက္သြားသတဲ့။
ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္သားပဲ။ သံုးတစ္ဆိုတာ သစ္တံုးပဲေလ။
(ဆရာတစ္ေယာက္ရဲ့ အရႊန္းကို နည္းနည္းျပင္ၿပီး ျပန္ေဖာက္ထားတာပါ)
