"ပီအာ" ဆို ဒီဟာၾကည့္ၾက


နီေပါ။ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ေမြးရပ္ေျမလု႔ိ အမ်ားစုသိတဲ႔ေနရာ။ ဒါတင္ မကေသးဘူး။
ျမန္မာ အာဏာအေခ်ာင္လိုက္အုပ္စုေတြ သြားရည္ယိုေနတဲ႔ ပီအာဆိုတဲ႔စနစ္ က်င္႔သုံးတဲ႔ေနရာ။
ဘယ္တုံးကမွ ဘာသာေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ လူမႈေရး အိႏၵိယလႊမ္းမိုးမႈေအာက္ကေန မလြတ္၊ အၿမဲတမ္း ေနာက္ျမည္းဆြဲ။
အစိုးရက ဖြဲ႔စည္းပုံျပင္ဆင္ဖို႔ ေပါင္မုန္႔စကၠဴကပ္(ကပ္ၿပီးရင္း ထပ္ထပ္ ကပ္)၊ လူထုက မေက်နပ္။
သစၥာနီကေတာ႔ နီေပါဆိုတာ အနီေတြေပါတဲ႔ႏိုင္ငံတဲ႔။
နီေပါစစ္ရင္ စရိုက္ေလးေတြကလည္း ျမန္မာဆန္ဆန္ေလးေတြ။ ရိုသား(တခ်ိဳ႕က အ,တယ္လို႔ သုံးၾကတယ္)၊ ေဖာ္ေရြ၊ ေရာင္႔ရဲ၊ ခ်စ္စရာေလးေတြ။
ႏိုင္ငံေရးဝံပုေလြေတြ အႀကိဳက္ပဲ။
တစ္ခုက်န္ေသးတယ္၊ စကၤာပူငွားထားတဲ႔ အေသခံရဲတပ္ဖြဲ႔က နီေပါကဆိုပဲ။
ဒီပုံကေတာ႔ ပါလီမံမွာ ခုန္ကန္တမ္း ကစားေနပုံပါ။
ျမန္မာက ဒီကစားနည္းမႀကိဳက္ဘူး၊ ေဘာလီေဘာပုတ္တယ္။

ဇင္ေဝေသာ္

ရြာစကား


လက္ရွိအစိုးရ စိုးရိမ္တာက စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းအတိုင္း ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး အစိတ္စိတ္ အမႊာမႊာ ကြဲသြားမွာကိုပါ တဲ႔၊ ဒါက အတြင္းစကားပါ တဲ႔ (ေျပာသူနာမည္ ထည့္ခြင္႔ မရွိ)။
စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းအတိုင္း ကြဲမယ္ဆိုရင္ ရွမ္း၊ မြန္၊ ရခိုင္တို႔က ပိုၿပီးစိုးရိမ္ရ သတဲ႔။ သူတို႔ စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းက သက္တန္းရွည္တာကိုး၊ ကခ်င္မဟုတ္ဘူး တဲ႔။
စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းအေၾကာင္း ဘာသာျပန္ထားသူမို႔ ဒီလို ေျပာတာနဲ႔တူပါတယ္။

စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းအေၾကာင္း ေျပာရင္လည္း စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းရဲ႕ အဓိကမ႑ိဳင္ကို ၾကည့္မွေပါ႔။ စီဗီလိုက္ေဇးရွင္းရဲ႕ အဓိကမ႑ိဳင္က ကိုးကြယ္မႈေလ။
ဒါနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ျမန္မာျပည္ အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာကြဲရင္ စီဗီလိုက္ေဇးရွင္း အတိုင္း ကြဲစရာ မရွိဘူး။ စီမံခန္႔ခြဲမႈ မညီမ်ွျခင္းေၾကာင္႔သာ ကြဲႏိုင္တယ္ လို႔။

ဇင္ေဝေသာ္

ျပန္ခ်င္တဲ႔ ကြန္မင္႔



Tun Aung Kyaw "ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြက စည္းလံုးညီညြတ္မႈ႔ေတာ့ အေတာ့္ကို နည္းပါတယ္ ဖ်ား"
အခု ႏွစ္ဖြဲ႔ သုံးဖြဲ႔ပဲ ရွိတာ၊ အင္အားေကာင္းတာပါ။ ဘယ္လူမ်ိဳးမဆို အစပိုင္းမွာ အမ်ိဳးမ်ိဳးကြဲတယ္(ဗဟုဝါဒ)၊ တျဖည္းျဖည္းရင္႔က်က္၊ အေပးအယူညွိၿပီး အုပ္စုႏွစ္စု သုံးစုပဲက်န္တယ္(တူရာ အုပ္စုဖြဲ႔၊ သမဂၢဝါဒ)။
ႏိုင္ငံဟာ ဒီအေနအထားဆီ ေျခဦးတည္ေနၿပီလို႔ အေကာင္းဖက္က ယုံၾကည္မိ ပါတယ္။ ရင္႔က်က္ခ်ိန္ လိုမယ္။ ေစာင္႔ရမယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းက အလိုအပ္ ဆုံးပဲ။ ႏိုင္ငံေရးမွာ အဓိက ႏွစ္ဖြဲ႔နဲ႔ လူမႈေရးမွာ ေက်ာ္သူရဲ႕ ပရဟိတ လုပ္ငန္းေတြ ေအာင္ျမင္ေနတာၾကည့္ရင္ ဒီအျမင္က အားရစရာလည္း ေကာင္းပါတယ္။ ထင္သေလာက္ မကြဲလွပါဘူး။

နားလည္ရခက္တဲ႔ ေအ ဘီ စီ ေလာ႔ဂ်စ္မ်ား


၁။ ေဒၚစုနဲ႔ ဦးဝိရသူပုံရိပ္ႏွစ္ခု

ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ႕သင္ရိုးညႊန္းတန္းမွာ ေဒၚစုအေၾကာင္းသင္မယ္ဆိုတဲ႔သတင္းနဲ႔အတူ ဦဝိရသူရဲ႕ ဝစ္လစ္စလစ္ေဒါသ သတင္းက တၿပိဳင္နက္လိုလို ဟိုးေလးတေၾကာ္ တက္လာတယ္။ ဒါက သတင္းမို႔ထားပါေတာ႔။ နားလည္ရခက္တာက ဦဝိရသူ ကို ေဝဖန္သူေတြကိုပဲ ႏိုင္ငံေရး (အဖြဲ႔ခ်ဳပ္) ပါတီကလူေတြ ႏိုင္ငံေရးအခြင္႔ေကာင္း ဝင္ယူတယ္ဆိုတဲ႔ ေဆာင္းပါးမ်ိဳး ေရးရဲျခင္းပါ။ ဘာမွမဆိုင္ဘူး။ ဘယ္ပါတီမွ မဝင္ သူေတြအေနနဲ႔ ကမၻာ႔မီဒီယာမွာ ကိုယ္႔ႏိုင္ငံနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘယ္လို သတင္း မ်ိဳးျမင္ေတြ႔ခ်င္မလဲ။ ကမၻာ႔သမိုင္း စာမ်က္ႏွာေတြထဲကိုဝင္ၾကည့္ရင္ အဲသလိုမ်ိဳး ခ်စ္ေတြ အမ်ားအျပားေတြ႔ရမွာ ျဖစ္သလို သူဟာ ထူးထူးျခားျခးႀကီး ရပ္တည္ေန တာ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါမ်ိဳးလႈပ္ရွားမႈကို အစပိုင္းမွာ အုံနဲ႔က်ဥ္းနဲ႔ ေထာက္ခံတတ္ၾကတယ္၊ ခဏေနေတာ႔ ၿမိဳ႕ျပလူထုက ေနာက္ဆုတ္သြားၿပီး ေက်းလက္ကပဲ ေထာက္ခံတတ္တယ္။ အခု ဦဝိရသူရဲ႕အေနအထားကလည္း ဒီျဖစ္စဥ္အတိုင္းပဲ ရွိေနတာေတြ႔ရပါတယ္။
ဒီေတာ႔ ဦဝိရသူကို ေဝဖန္သူေတြဟာ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အမာခံေတြသာမက ၾကားေနသူေတြလည္း ပါဝင္ေနမယ္ဆိုတာ သိသာပါတယ္။ အလားတူပဲ၊ ကိုယ္႔ လူမ်ိဳး သူမ်ားသမိုင္းစာအုပ္ထဲ ေနရာဝင္ယူသြားလို႔ ဂုဏ္ယူသူေတြထဲမွာလည္း အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အမာခံေတြခ်ည္း မဟုတ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာေလာက္ေတာ႔ ႏိုင္ငံေရး ေရး မယ္ဆိုရင္ သိထားသင္႔ပါတယ္။ ဒါဟာ ႏိုင္ငံေရးမဟုတ္ဘူး၊ အမ်ိဳးသားေရးပါ။

၂။ သူတို႔က ငါးႏွစ္ထပ္ေတာင္းၿပီး တစ္ဖက္ကို တစ္စကၠန္႔ေတာင္ မေပးခ်င္

ဒါက ေနာက္ထပ္ အူေၾကာင္ေၾကာင္ စကားတစ္ခြန္း။ ေနာက္ထပ္ငါးႏွစ္ အခ်ိန္ေပးရင္ စကၤာပူလို လုပ္ျပမတဲ႔။ အရွက္မရွိ၊ သိကၡာမရွိ၊ အေျခအေနမသိ။ ကဲ ဘယ္မလဲ လီကြမ္းယု
အေနာက္တကၠသိုလ္ေတြမွာ တက္၊ ဘြဲ႔ယူ၊ အေနာက္ဥပေဒ၊ ကမ႓ာ႔သမိုင္းကို ထုံးလိုေမႊထားတဲ႔ အုပ္စုက ဘယ္မွာလဲ။
ေမၿမိဳ႕ စစ္တကၠသိုလ္မွတ္စုနဲ႔ေတာ႔ လုံးဝ မရဘူး။ ဘယ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးက အဂၤလိပ္ လို သူတင္ကိုယ္တင္ ေျပာႏိုင္လို႔လဲ။
ထားေတာ႔ အလုပ္မျဖစ္တဲ႔ မီးက်ိဳးေမာင္းပ်က္ ယႏၱယားအတြက္ ငါးႏွစ္ထပ္ေတာင္းေနမဲ႔အစား
"ကဲ ဒီအရုဳပ္ေတာ္ပုံကို ရေအာင္ရွင္းေပးစမ္း" ဆိုၿပီး အျခားတစ္ဖက္ကို အာဏာေပးလိုက္ဖို႔ စိတ္ကူးမၾကည့္သင္႔ဘူးလား။ ဒါေတြေရးလို႔ ႏြားကို ပလာတာေကၽြးေနတယ္လို႔ေတာင္ အေျပာခံရအုံးမယ္။ မေရးခ်င္ပါဘူး။

ထြက္လာတဲ႔စကားေတြက ကို႔ယို႔ကားယားခ်ည္းပဲ။
ေဒၚစုက ႏိုင္ငံေရးအေတြ႔အႀကဳံမရွိလို႔ မယုံၾကည္ဘူးဆိုတာက ပါေသးတယ္။ ဖမ္းၿပီး ေထာင္ခ်၊ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ခြင္႔ မရ ရေအာင္တား၊ ဘယ္လိုလုပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အေတြ႔အႀကဳံရွိမွာလဲ။
အဲ အထင္ေတာ႔ မေသးနဲ႔။ စြမ္းတဲ႔လူက မုဆိုးစိုင္သင္ သင္ယူသြားတယ္။ လီကြမ္းယုနဲ႔ က်န္ဇီမင္း တက္လာပုံ လုံးဝ မတူဘူး။ ေဒၚစု တစ္ေခါက္ပဲ စကၤာပူလာတယ္၊ သူတို႔ မီဒီယာကို ျပန္ေဆာ္ထားခဲ႔တယ္။ စကၤာပူလည္း ျမန္မာ႔ဆီက ေလ႔လာစရာေတြ ရွိတယ္ တဲ႔။ ကဲ ဘယ္သူ အဲသလို ေျပာရဲသလဲ။

ဇင္ေဝေသာ္





က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ


မေကာင္းတာေတြကိုေရးၿပီး ေကာင္းတာေတြ မေရးရင္ မဟုတ္ေသးဘူး။
နယ္ကလူေတြ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အခု စိတ္ခ်မ္းသာေနၾကတယ္။ ရြာမွာေရာ ျမင္းမူေဆးရံုမွာပါ ေစာင့္ေရွာက္မႈေတြ အမ်ားႀကီး ပိုေကာင္းလာတယ္။ ျမင္းမူေဆးရံုမွာဆိုရင္ အစိုးရက အခမဲ့ေပးတဲ့ေဆး၊ မေပးတဲ့ေဆးေတြကို တိတိက်က် ေရးထားသတဲ့။ အစိုးရေပးတဲ့ေဆးဆိုရင္ အလကား၊ မေပးတဲ့ေဆးဆိုရင္ အျပင္က ၀ယ္ယူေပါ့။

အရင္ႏွစ္ေတြက ေဆးဝါးလွဴခဲ့တဲ့ ရြာက က်န္းမာေရး ဆရာမနဲ႔ေတြ႕လို႔ ေမးၾကည့္ေတာ့ အရင္ကထက္ ေဆးဝါးေတြ အမ်ားႀကီးျပည့္စုံလာတယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ဘာေဆးေတြလွဴရမလဲ ေမးေတာ့ ထူးထူးျခားျခား မလိုအပ္လွပါဘူးလို႔ သူကေျဖပါတယ္။ သူျပန္သြားၿပီး ရြာသားေတြကို ေမးၾကည့္ေတာ့လည္း က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အရင္လို မဟုတ္ေၾကာင္း တညီတၫြတ္တည္း ေျဖဆိုၾကပါတယ္။ ၀မ္းသာစရာ မဟုတ္လား။

ဒါေပမဲ့ အခမဲ့ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈက ေရရွည္မွာေတာ့ မလြယ္ကူႏိုင္ဘူး။ ပညာေရး က်န္းမာေရးက အစိုးရက တာ၀န္တခ်ိဳ႕ယူ၊ သက္ဆိုင္သူ မိသားစုက တာ၀န္တခ်ိဳ႕ယူမွ ပိုၿပီးအရွည္ခံမယ္ ထင္တယ္။ ႏိုင္ငံ အမ်ားစုကလည္း ဒီစနစ္ပါပဲ။
ထားပါေတာ့။ ဒီတစ္ေခါက္ရြာအျပန္ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ တိုးတက္လာတာ ေတြ႕ရလိို႔ ၀မ္းသာမိပါတယ္။