ကမ္းလက္ shared General Knowledge's post.

ျမစ္တစ္စင္း


ျမစ္တစ္စင္း ေပ်ာက္
ျမစ္တစ္စင္း ေဖာက္
လူမေပ်ာက္ေသးသေရြ႕ ေလ်ွာက္ေဟ႔
ဓမၼဂဂၤါ.....


ဒီပလိုုေမစီေၾကာင္ဋီကာသစ္(အဆက္) - (ဓမၼဂဂၤါ)


ကမ္းလက္ shared New River's post.
ဒီပလိုုေမစီေၾကာင္ဋီကာသစ္(အဆက္)
------------------------------------
သာမန္လူတို႕အဘိဓာန္တြင္ လူေၾကာင္မ်ားဟု သတ္မွတ္ခံရသည့္
ထူးကဲခြ်န္မြန္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ ကမၻာ့ဥဒါန္းတြင္မူ မဟာလူေက်ာ္မ်ားအျဖစ္ ကမၺည္းထုိးရေလသည္တည့္..။
(မွတ္စု)

(၄)
ဧကရာဇ္ဘုရင္ဒိုင္အိုနီရွပ္(Dionysius I or Dionysius the Elder (ca. 432–367 BC,)က လက္ထဲမွ ပုရပိုဒ္လႊာကို ယုယစြာ ကိုင္ရင္း တစ္စံုတစ္ဦးကို ေမွ်ာ္ေနခဲ့သည္။ ထိုပုရပိုဒ္လႊာတြင္ ဘုရင္မင္းျမတ္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေရးစပ္ၿပီး ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္လ်က္ရွိေပေသာ ၊ ဇမၺဴတစ္လူမဟာ့ မဟာကဗ်ာမ်ားဟု စိတ္ေတာ္သိ ေဗာင္းေတာ္ညိတ္အမတ္မ်ားက ထပ္တလဲလဲ ခ်ီးမြမ္းျခင္းအမႈျပဳၾကေပေသာ ေခါမလကၤာ မဟာကဗ်ာ ဆိုသဟာမ်ားရွိေလသည္။ ဘုရင္မင္းျမတ္က ကိုယ္ေတာ္တိုင္ေရးထားသည့္ ကဗ်ာအလကၤာကို ဖတ္လို႕ မၿငီးႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနေလသည္။ သိပ္ေကာင္းတဲ့ မဟာကဗ်ာေပပဲ...ဟဲဟဲ..။ ေကာင္းဆို ငါေရးထားတာကိုး.. ဟီးဟီး..။ ေၾကာင္လင့္ေတး ေၾကာင္လင့္ေတး..။ သို႕ေသာ္ ဘုရင္မင္းျမတ္က ကိုယ္ေတာ္တိုင္ေရးထားသည့္ကဗ်ာမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ တစ္စံုတစ္ဦး၏ ေထာက္ခံအသိအမွတ္ျပဳမႈကိုေတာ့ အမွန္တကယ္ ေတာင့္တေနပါသည္။
ဒိုင္အိုနီရွပ္ဧကရာဇ္က သာမန္စာေရးေလးဘ၀မွ စစ္ေရးစစ္ရာကြ်မ္းက်င္မႈေၾကာင့္ ကာေသ့ခ်္ရန္သူေတာ္တို႕ကို အျပတ္အသတ္ေခ်မႈန္းႏိုင္ေသာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးျဖစ္လာျပီး သံခင္းတမန္ခင္းက်င္လည္မႈေၾကာင့္ စစၥလီကြ်န္း၊ စီရာက်ဴေရႊနန္းရွင္ ဘုရင္ဧကရာဇ္ဘ၀သို႕ တက္လွမ္းခဲ့သူျဖစ္ေလသည္။ အာဏာရွင္စစ္ဘုရင္ၾကီးဘ၀ ေရာက္လာသည့္ဒိုင္အိုနီရွပ္က တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ ျပည္သူတို႕က မိမိကို ေရႊနန္းမွ ဆြဲခ်လိမ့္မည္ ဟူေသာ သံသယျဖင့္ မသကၤာသူမွန္သမွ်၊ အတိုက္အခံမွန္သမွ်ကို သတ္ျဖတ္ညွင္းဆဲျခင္း၊ ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ်ျခင္းမ်ားကို မညွာမတာျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ သတ္ျဖတ္ျခင္းႏွင့္ ကြပ္ညွပ္ျခင္းတြင္ သရဖူေဆာင္းသည့္ အာဏာရွင္ၾကီးအျဖစ္ ရာဇ၀င္မဲညစ္ခဲ့ေလသည္။
သံသယရွိသူမ်ားအတြက္ အက်ဥ္းေထာင္ သီးျခားေဆာက္လုပ္ကာ အက်ဥ္းစံတို႕၏ စကားကို ခိုးနား ေထာင္ႏိုင္ရန္ ေထာင္နံရံမ်ားတြင္ ဂလိုဏ္ေပါက္မ်ားျပဳလုပ္ထားသည္။ စကားမွားရွာသည့္ အက်ဥ္းသမားအတြက္ ေနမထြက္ေတာ့.။ဘုရင္မင္းျမတ္၏ မုတ္ဆိတ္က်င္စြယ္ကို ရိတ္ျဖတ္ရသည့္ လက္သံုးေတာ္ဆတၱာသည္လည္း က်ဳပ္ကို ႏွယ္ႏွယ္ရရလူ မမွတ္ပါနဲ႕ဗ်၊ ဘုရင္မင္းျမတ္ရဲ႕ လည္ပင္း နားကို က်ဳပ္ဓါးက မနက္တိုင္း တစ္ေန႕တစ္ၾကိမ္ေရာက္ေနတဲ့လူပါဗ် ဟု စကားၾကြား၍ အသတ္ခံဖူးသည္။ ထို႕ေနာက္ သမီးေတာ္မ်ားကို ဓါးအပ္ကာ မုတ္ဆိတ္ေမႊးရိပ္ခိုင္းေစခဲ့ျပန္သည္။ သို႕ေသာ္ ဓါးကိုင္ထားသည့္ သမီးေတာ္မ်ားကိုလည္း စိတ္မခ်ျပန္ပါ၊ သို႕ႏွင့္ သစ္ေစ့မ်ားကို ပူေအာင္ ျပဳလုပ္ၿပီးမွ မုတ္ဆိတ္ေမႊးမ်ားကို ပြတ္ပစ္ခိုင္းေလသည္။
ဘုရင္ဧကရာဇ္က အိပ္စက္လွ်င္လည္း တစ္ကုိယ္တည္းအိပ္စက္သည္။ သူ႕အိပ္ေဆာင္ပတ္လည္တြင္ က်ဳံးတူးထားသည္။ က်ဳံးကို ကူးရန္ တံတားအရွင္ျပဳလုပ္ထားၿပး အိပ္စက္ရန္ အိပ္ေဆာင္ကူးျပီးသည့္အခါ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ တံတားကို ေခါက္သိမ္းေလ့ရွိသတတ္...။ေအာ္ စိတ္မေအးဖြယ္..။
ဒိုင္အိုနီရွပ္ဘုရင္က စစ္ဘုရင္အာဏာရွင္ၾကီးအျဖစ္ အသတ္အျဖတ္ရဲသည့္တိုင္ အႏု ပညာျမတ္ႏုိးသူၾကီး အျဖစ္လည္း ေတာ္၀င္မဟာကဗ်ာဟု ကိုယ္တိုင္အမည္ေပးထားသည့္ ေခါမလကၤာမ်ားစြာကို ေရးစပ္လိုက္ ေသးသည္။ ဘုရင္မင္းျမတ္အပါးက မွဴးၾကီးမတ္ၾကီးဆိုသူမ်ားကေတာ့ ဘုရင္မင္းျမတ္ေရးသမွ် ေကာင္းေလွာင့္ေတး ေကာင္းေလွာင့္ေတးၾကသည္သာ..၊ ကန္႕ကြက္ရန္ အဆိုမရွိ ဘုန္းေတာ္ေၾကာင့္ ဘယ္လိုေရးေရး ေကာင္းျမတ္ေၾကာင္းပါ လုပ္ၾကသည္ခ်ည္း..။ သို႕ေသာ္ ဘုရင္မင္းျမတ္က မေက်နပ္ေသး..။ ျပည္သူကို သတ္ျဖတ္ညွင္းဆဲေနသည့္တိုင္ ျပည္သူ႕ရင္ႏွစ္သည္းျခာ မဟာကဗ်ာဆရာၾကီးလည္း ျဖစ္ခ်င္ ေသးသည္။ ျပည္သူတို႕ ႏွလံုးသည္းပြတ္ကဗ်ာဆရာက ဖီလိုဇီနပ္စ္(Philoxenus_of_Cythera) ျဖစ္သည္။ ဖီလိုဇီနပ္စ္သည္သာ ျပည္သူခ်စ္ေသာ ျပိဳင္ဘက္ကင္းကဗ်ာဆရာျဖစ္သည္။ ဖီလိုဇီနပ္စ္သာ ကိုယ္ေတာ္ေရးထားသည့္ ကဗ်ာကို ခ်ီးမြမ္းေထာက္ခံလွ်င္ ဘုရင္မင္းျမတ္သည္လည္း ျပည္သူ႕ကဗ်ာစာဆို အလိုလိုျဖစ္ေခ်မည္..။
ဖီလိုဇီနပ္စ္ကို ဘုရင္မင္းျမတ္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ထားသည္။ ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ်ထားရသည့္အေၾကာင္းကလည္း ခိုင္လံုသည္။ ဧကရာဇ္ဘုရင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေရးထားသည့္ ကဗ်ာအလကၤာကို အႏွစ္သာရမရွိဟု ေ၀ဘန္ရက္ေပသည့္ ငမိုက္သား..အက်ဥ္းခ်ထားေစ..။ ယခုေတာ့ အက်ဥ္းစခန္းတြင္ ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္း ဆင္းရဲၿငိဳျငင္စြာ ေနရသမို႕ ငမိုက္သားစာဆို ေနာင္တရေလာက္ေပၿပီ..။
ေရွ႕ေတာ္သုိ႕ သြင္းေစ....။
ျပည္သူ႕စာဆိုကား အ၀တ္အစားအသြင္အျပင္ ႏြမ္းရိလ်က္..၊ သို႕ေသာ္ မ်က္လံုးမ်ားက ေတာက္ပစူးလက္ကာ ျပံဳးရိပ္ထင္ေနသည္။ ကဗ်ာစာဆိုမွလြဲ၍ နန္းရင္ျပင္တစ္ခုလံုး၏ ဗဟိဒၶအသြင္အျပင္က ရတနာမ်ိဳးစံု ပိုးဖဲကတၱီပါအေရာင္တို႕ျဖင့္ ဖိတ္ဖိတ္လက္ေနသည္..။ မင္းပရိသတ္စံုလင္ေခ်ၿပီ...။ ဘုရင္မင္းျမတ္က ပုရပိုဒ္လႊြာမွ ကိုယ္တိုင္ေရးမဟာကဗ်ာၾကီးကို ကိုယ္တိုင္ပင္ ရြတ္ဖတ္ေလေတာ့သည္...။ နန္ေတာ္ရင္ျပင္ၾကီးတစ္ခုလံုး ပိုးပု၀ါေလတိုးသံေလးပင္ ၾကားအံ့မထင္..။ ဘုရင္းမင္းျမတ္ ေရႊစိတ္ေတာ္ညိဳလ်င္ဆိုေသာ အရိုးစြဲ ေၾကာက္စိတ္က ေရႊနန္းခန္းမၾကီးတြင္ ေအးစက္ေနျမဲမဟုတ္လား..။
ဒိုင္အိုနီရွပ္ဘုရင္ၾကီး၏
ေအာ့ႏွလံုးနာဖြယ္ရာ ကဗ်ာရြတ္ဖတ္သံမ်ား...........
z,o.$#%@^&uryhbnl;nbfdw...bbbnmiill.,/,;!@#$%
ကဗ်ာအလကၤာ ဘယ္အခ်ိန္ဆံုးေလသည္ မသိ..။ ဘုရင္မင္းျမတ္ေရႊႏႈတ္ေတာ္မွ အသံတိတ္သြားလွ်င္ လက္ခုပ္တီးဖို႕အဆင္သင့္ျပင္ထားၾကသည့္အတိုင္း (လုပ္တတ္ပါ့..) ရႊီး ရႊီး ....ေျဖာင္း ေျဖာင္း ..... ေကာင္းခ်ီးေပးသံမ်ား...။ တစ္ခ်ိဳ႕ အကဲပိုသူမ်ားက ဘုရင္မင္းျမတ္ျမင္ေအာင္ ဦးထုပ္ေခါင္းစြပ္မ်ားပါ ေျမွာက္ျပၾကသည္။ ၾကိဳက္ပါတယ္ ေကာင္းပါတယ္ေပါ့...။ ဘုရင္ကလည္း လူအ,ေတာ့ မဟုတ္...။ သိေပမယ့္ ခံလိုက္ကြာ..။
ဒိုင္အိုနီရွပ္ၾကီးအလိုရွိသည္က ထိုလက္ခုပ္သံမ်ားမဟုတ္.. ဖီလိုဇီနပ္စ္၏ ထူးကဲပါေပသည္ ဟူေသာ ပညာရွင္မွတ္ခ်က္စကား..။ စိတ္ႏွလံုးအတြင္းသားက ပါေသာ အဇၥ်တၱအရိပ္ထဲက စကား...။ ဘုရင္ဧကရာဇ္က ကဗ်ာစာဆိုၾကီးကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္.။ ဖီလိုဇီနပ္စ္ကား ၿငိမ္ဆိတ္လ်က္..၊ ''ဒီငနဲ တစ္ခုခုေတာ့ ေျပာလိုက္ဖို႕ ေကာင္းတယ္..။ ဒါ သူ႕အတြက္ အခြင့္အေရးပဲ..၊'' ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဧကရာဇ္ၾကီးက မေနႏိုင္ ..
'' ဘယ္လိုလဲ စာဆိုၾကီးရဲ႕ ငါကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ေရးတဲ့ မဟာကဗ်ာ......'' စကားမဆံုးလိုက္ခင္..။ ကဗ်ာစာဆိုက ေနာက္မွာ ရွိသည့္ အရာရွိမ်ားကို လွည့္ကာ
''ကဲ အရာရွိမင္းတို႕ က်ဳပ္ကို အက်ဥ္းေထာင္သာ ျပန္ပို႕ၾကေပေတာ့ ''..။
သည္တစ္ခါေတာ့ အာဏာရွင္စစ္ဘုရင္ၾကီးလည္း မိမိထက္ ပိုေၾကာင္ေသာ ကဗ်ာစာဆိုၾကီးကို ၾကည့္ကာ တ၀ါး၀ါး တဟားဟားရယ္ရင္း အရွက္ေျဖရေတာ့သည္။
'' လႊတ္လိုက္ၾကပါကြယ္တို႕ရယ္ ဒီငနဲက လူေၾကာင္ပါ '' ဟူသတတ္..။
ထိုနည္းႏွင္ႏွင္ မႏၱေလးရတနာပံုေနျပည္ေတာ္ၾကီး၏ နန္းရင္ျပင္တြင္လည္း လူေၾကာင္ၾကီး တစ္ဦးရွိခဲ့ဖူးေလသည္တကား..။
ဆက္ရန္...
ဓမၼဂဂၤါ
၀၃-၁၀-၂၀၁၁
 

အာဏာယူထားစဥ္မွာလည္း အခ်င္းခ်င္း ေဒါက္ျဖဳတ္ဖို႔ကလြဲလို႔ ဘာမွမလုပ္


အာဏာယူထားစဥ္မွာလည္း အခ်င္းခ်င္း ေဒါက္ျဖဳတ္ဖို႔ကလြဲလို႔ ဘာမွမလုပ္၊ ျပည္သူကို ဘာမွလည္း မေျပာ
ေဗဒင္လိုလို၊ ဓာတ္ဆရာ နတ္ဆရာလိုလို၊ ေတာင္ယုံ ေျမာက္ယုံ
ဒီၾကားထဲ သူကပဲ မဟာဗ်ဴဟာ ေရးဆြဲသူလိုလို။
အဲသေလာက္ မဟာဗ်ဴဟာပိုင္ရင္ ရိုဟိန္ဂ်ာ အေပါက္၊ ကိုးကန္႔အေပါက္၊ ကိုဟီးမားအေပါက္ကို စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကာလအတြင္း အျပတ္ ရွင္းထားခဲ႔ ပါေတာ႔လား။
နာဂ လက္နက္ကိုင္အေရးထက္ ေလရွီးက စစ္တပ္ဝင္းထဲမွာ ငွက္ေျပာႏွစ္ခိုင္ ထြက္လို႔ ရာထူးတက္ေတာ႔မွာဆိုၿပီး ေပ်ာ္ေနတဲ႔ တပ္ရင္းမႈးက ရွိေသး။ ျဖစ္ရပုံေတာ႔။


လူတစ္ေယာက္အတြက္ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အမွာစာ


“လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမာၻ႕အျမင္” ကို ဘာသာျပန္ျပီးခ်ိန္နဲ႔ ထုတ္ေဝခ်ိန္ က ေတာ္ေတာ္ကြာေနခဲ့ပါတယ္။ “နားဝင္မခ်ိဳ” စာအုပ္မွာ အတူတူ အလုပ္လုပ္ ခဲ့တဲ့ အိတ္ဇက္ကူးတစ္ ဒါရိုက္တာ ရွယ္လီ ဟူး ကင္ဆာေရာဂါနဲ႔ ေသဆံုး သြားျခင္း၊ သူမရိွေတာ့တာနဲ႔ ကလဲရာ ဝမ္းပါ စထရိတ္တုိင္းမွာ မရိွေတာ့ျခင္း၊ ဒီၾကားထဲမွာ မစၥတာလီေသဆံုးသြားျခင္း၊ ရွယ္လီရဲ႕ေနရာကိုဝင္လာတဲ့ ဆူဇန္နဲ႔ ဆက္ဆံေရး ျပန္လည္စတင္ယူရျခင္း စတာေတြဟာ ဒီစာအုပ္ ထုတ္ေဝဖုိ႔ ေႏွာင့္ေႏွးရျခင္းရဲ႕အေၾကာင္းေတြျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အခု အားလံုး သေဘာတူညီမႈရျပီး စာဖတ္သူထံ အေရာက္ပို႔ေပးႏိုင္ခဲ့တာကို ေက်နပ္ ဝမ္း သာျဖစ္ရပါတယ္။

Hard Truth ထြက္စဥ္က မစၥတာလီရဲ႕ ေနာက္ဆံုးစာအုပ္ျဖစ္လိမ့္မယ္လုိ႔ ခန္႔မွန္းခဲ့ၾကေပမယ့္ အဲ့ဒီခန္႔မွန္းခ်က္လြဲသြားျပီး “One Man’s View of the World” ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒီစာအုပ္ကေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ သူ႔ရဲ႕ ေနာက္ ဆံုး စာအုပ္ျဖစ္သြားခဲ့ပါျပီ။

စာဖတ္သူေတြကို ၾကိဳတင္အသိေပးခ်င္တာကေတာ့ လီကြမ္းယု၊ ဇင္ေဝေသာ္ အတြဲလုိက္ ထြက္လာလုိ႔ “နားဝင္မခ်ိဳ” စာအုပ္လို ဒိုးဒိုးေဒါက္ေဒါက္ထင္ျပီး မဝယ္ယူမိေစဖုိ႔ပါ။ ကမာၻ႔အျမင္လုိ႔ ဆိုထားတဲ့အတိုင္း ဒီစာအုပ္ဟာ စကၤာပူ အေရးတင္မက ကမာၻ႔အေရးေတြပါ ေဆြးေႏြးထားတာျဖစ္လုိ႔ နယ္ပယ္ က်ယ္ ဝန္းပါတယ္။ ရွယ္လီ့စကားနဲ႔ေျပာရရင္ “One Man’s View” က အင္တယ္ လက္က်ဴယယ္ ဆန္တယ္၊ မင္းခ်က္ခ်င္း ဘာသာမျပန္နဲ႔ဦး ဆိုတာပါ။ ဒီစာအုပ္မွာ အဓိကေဆြးေႏြးသြားတာက တရုတ္၊ အေမရိကန္တို႔ရဲ႕ အားနည္း ခ်က္၊ အားသာခ်က္ေတြ ျဖစ္ၿပီး လာမယ့္ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္၊ သံုးဆယ္အတြင္း ကမာၻ႔ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ စီးပြားေရးကို အဓိက အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈရိွေနမွာကလည္း သူတုိ႔ပဲလုိ႔ သံုးသပ္သြားပါတယ္။

“One Man’s View” ကို တစ္အုပ္လံုး ဘာသာျပန္ထားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဥေရာပဆိုင္ရာ တစ္ခန္းလံုး အပ္ေၾကာင္းထပ္ေနျပီထင္လို႔ ခ်န္ထားခဲ့ပါတယ္။ စကၤာပူႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးနဲ႔ လူမႈေရးက႑ေတြကလည္း Hard Truth (နားဝင္မခ်ိဳ) ကို ဖတ္ျပီးသူတုိ႔အတြက္ သိပ္မလုိအပ္လွဘူးထင္လုိ႔ အင္တာဗ်ဴး အခန္းေတြကိုပဲ ေရြးထုတ္ဘာသာျပန္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး စထရိတ္တုိင္း မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ မစၥတာလီနဲ႔ အေနာက္ဂ်ာမဏီ အဓိပတိေဟာင္း Helmut Schmidt(1974-1982) တို႔ရဲ႕ စကားေျပာခန္းကိုလည္း မွတ္သားစရာပါတယ္ ဆုိေပမယ့္ ျမန္မာစာဖတ္ပရိသတ္နဲ႔ မဆုိင္လွတာရယ္၊ စာမ်က္ႏွာေခၽြတာ ခ်င္တာရယ္ေၾကာင့္ ခ်န္လွပ္ထားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဓိကက်တဲ့ တရုတ္၊ အေမရိက၊ အေရွ႕အလယ္ပိုင္း၊ အေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံမ်ားနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ေသတမ္း စာဆန္ဆန္ တစ္ကုိယ္ေရဘဝအေၾကာင္းေတြကို အျပည့္အဝ ဘာသာျပန္ခဲ့ ပါတယ္။

ေနာက္ၿပီး ဒီစာအုပ္မွာ နာမ္စားႏွစ္မ်ိဳးခြဲသံုးခဲ့ပါတယ္။ သာမန္ဝါက်ေတြ ထဲမွာ ပါတဲ့ “I” ကို ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ဘာသာျပန္ျပီး အင္တာဗ်ဴးထဲမွာပါတဲ့ “I” ကိုေတာ့ အရင္အတုိင္း “ငါ” လုိ႔ပဲ ဘာသာျပန္ခဲ့ပါတယ္။

ဒီစာအုပ္က နယ္ပယ္က်ယ္ျပန္႔ျပီး အင္တယ္လက္က်ဴယယ္ ဆန္တယ္ဆိုေပ မယ့္ ဒိုးဒိုးေဒါက္ေဒါက္ေျပာတတ္တဲ့ လီကြမ္းယုရဲ႕ဟန္ေၾကာင့္ ဟန္တင္တန္ေလာက္ မေလးလံတာကေတာ့ အမွန္ပါ။ ေနာက္ျပီး ဘာသာျပန္သူ တစ္ေယာက္ရဲ႕ တာဝန္တစ္ရပ္အေနနဲ႔ လီကြမ္းယုရဲ႕ ေလယူေလသိမ္းကို တတ္ႏိုင္သေရြ႕ နီးစပ္ေနေအာင္ေတာ့ ၾကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။

ဒီစာအုပ္ျမန္မာဘာသာျပန္ ထုတ္ေဝခြင့္ျပဳခဲ့တဲ့ SPH (Singapore Press Holdings)၊ မန္ေနဂ်င္းဒါရိုက္တာ ဆူဇန္ ေလာင္း (Ms Susan Long) နဲ႔ ဂ်ဴးလီယက္ လီ (Ms Juliet Lee)တုိ႔ကို ေက်းဇူးတင္ရိွပါတယ္။
ေနာက္ျပီး ေကာ္ပီရိုက္ရဖုိ႔ လူအား၊ ေငြအားနဲ႔ အခ်ိန္အားေတြပါ ေပးခဲ့တဲ့ မစၥတာ ေဒါက္တာဂၽြန္ လီ (Lee Chuan Guan) ကိုလည္း ေက်းဇူး အထူး တင္ရိွပါတယ္။
ေနာက္ဆံုး “နားဝင္မခ်ိဳ” ကို တခဲနက္ အားေပးခဲ့ၾကတဲ့ (ၾကားသိရသေလာက္ ဆိုရင္ ေကာ္ပီေတာင္ ကူးေရာင္း၊ ကူးဖတ္ၾကရပါသတဲ့) စာဖတ္ပရိသတ္ ကို ေက်းဇူးတင္ရိွေၾကာင္းကေတာ့ ေျပာဖြယ္ပင္ လိုေတာ့မည္မထင္ပါ။

ဇင္ေဝေသာ္
(10/6/2015)