အေရွ႕နဲ႔ အေနာက္ ေဘာ႔စ္ မ်ား

ဝန္ထမ္း ေလွ်ာ႔ခ်တဲ႔ အထဲမွာ ကိုယ္ ပါသြားၿပီဆိုရင္...
အေနာက္ ေဘာ႔စ္။ ။ ဒီကိစၥအတြက္ လုံးဝ စိတ္မေကာင္းပါဘူး၊ က်ေနာ္တို႔မွာလည္း ေ႐ြးစရာ မ႐ိွေတာ့......... ။
အေရွ႕ ေဘာ႔စ္။ ။ ယူ အာ ေအာက္တ္။ (You are out.)

အလုပ္ခန႔္လိုက္ပါၿပီလို႔ အသိေပးတဲ႔ အခါ.....
အေနာက္ ေဘာ႔စ္။ ။ လူေတြ႔ ႏွစ္ႀကိမ္ အင္တာဗ်ဴးၿပီးတဲ႔ေနာက္ ဘုတ္အဖြဲ႔႐ဲ႕ ဆုးံၿဖတ္ခ်က္အရ ခင္ဗ်ားကို ခန္႔လိုက္ပါၿပီ။
အေရွ႕ ေဘာ႔စ္။ ။ ယူ အာ အင္။(You are in.)

လုပ္ငန္းခြင္ထဲ ပိုေကာင္းတဲ႔ အေထာက္အကူ ပစၥည္း စတာေတြ ေတာင္းဆိုရင္.....
အေနာက္ ေဘာ႔စ္။ ။ နားလည္တဲ႔ပညာရွင္ေတြနဲ႔ တိုင္ပင္ၿပီး ေတာင္းဆိုထားတာေတြ ျဖည့္ဆည္းႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားပါမယ္။
အေရွ႕ ေဘာ႔စ္ ။ ။ ဟား ဟား ဟား။ (Ha ha ha)

လစာတိုးေပးဖို႔ ေတာင္းတဲ႔ အခါ......
အေနာက္ ေဘာ႔စ္ ။ ။ ခင္းဗ်ား တိုးေတာင္းတာက နည္းနည္းမ်ားေနတယ္ဗ်ာ၊ စာရင္းကိုင္ မန္ေနဂ်ာနဲ႔ ေဆြးေႏြးၾကည္႔ပါရေစဦး။
အေရွ႕ ေဘာ႔စ္ ။ ။ ဟား ဟား ဟား။

အထက္လူႀကီးကို ေဝဖန္မိတဲ႔ အခါ.........
အေနာက္ ေဘာ႔စ္ ။ ။ ဝန္ထမ္းေတြက တစ္ခုခု ဖီးဘက္ ေပးစရာရိွရင္ က်ေနာ္တို႔ နားေထာင္ဖို႔ အသင္႔ပါ။
အေရွ႕ ေဘာ႔စ္ ။ ။ ယူ အာ ေအာက္တ္။

အလုပ္ေတြ ပိေနၾကလို႔ အားေပးစကား ေျပာဖို႔ လိုတဲ႔ အခါ........
အေနာက္ ေဘာ႔စ္ ။ ။ အလုပ္အရမ္းပိေနတာ သိပါတယ္ဗ်ာ၊ အတတ္ႏိုင္ဆုံး ႀကိဳးစားၾကတာေပါ႔။
အေရွ႕ ေဘာ႔စ္ ။ ။ ယူ လိတ္၊ ယူ ေအာက္တ္။ ( You late, you out )

က်န္းမာေရး တစ္ခုခုေၾကာင႔္ နစ္နာေၾကး ေတာင္းတဲ႔ အခါ.......
အေနာက္ ေဘာ႔စ္ ။ ။ အားလုးကို မကာမိရင္ေတာင္ ေဆးကုသစားရိတ္ကိုေတာ႔ ကုမၸဏီ က က်ခံမွာပါ။
အေရွ႕ ေဘာ႔စ္ ။ ။ ယူ ေအာက္တ္။

က်န္းမာေရး ခြင္႔ တစ္ရက္ေလာက္ ေတာင္းတဲ႔ အခါ.......
အေနာက္ ေဘာ႔စ္ ။ ။ ေကာင္းပါၿပီ၊ ေနေကာင္းသြားရင္ မနက္ျဖန္ ေတြ႔ၾကတာေပါ႔။
အေရွ႕ ေဘာ႔စ္ ။ ။ ဟား ဟား ဟား။

အိုဗာတိုင္ ဆင္းေပးဖို႔ လိုတဲ႔အခါ
အေနာက္ ေဘာ႔စ္။ ။ တစ္နာရီ၊ ႏွစ္နာရီေလာက္ အခ်ိန္ပို ဆင္းေပး ႏိုင္ၾကမလား၊ လုပ္အားခ ႏွစ္ဆ ေပးပါမယ္။
အေရွ႕ ေဘာ႔စ္။ ။ကုမၸဏီ တံခါးေပါက္ကို ေသာ႔ခတ္ပစ္လိုက္၊ တစ္ေယာက္မွ မျပန္ေစနဲ႔။

ဇင္ေ၀ေသာ္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

ဗီဇ

တစ္ခ်ိန္ကေတာ႔ မီးသတ္သမားျဖစ္ခ်င္ခဲ႕တာလို႔ထင္မိတယ္။

အခုမွ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိရတာက
က်ေနာ္က မီးၿငိမ္းသတ္ခ်င္တာမဟုတ္ဘူး၊

မွန္ျပဴတင္းေပါက္ေတြကို
ပုဆိန္နဲ႔႐ိုက္ခြဲခ်င္တဲ႔ ဝါသနာ ပါတာ။

ကမ္းလက္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

“လူေတာ္လူေကာင္းမ်ားေရာက္သြားလွ်င္ ငရဲျပည္လည္း တိုးတက္လာႏိုင္သည္”

အိမ္ၿခံေျမေရာင္းဝယ္ေရးလုပ္လိုသူမ်ား ငရဲဘံု၌ ဝင္းၿခံမ်ားဝယ္ယူထားရန္ အေကာင္းဆံုးဟု ဆိုရေပမည္။

ျဖစ္ပံုက ဤသို႔တည္း။

ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ ဘဏ္သူေ႒းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ Ryuho Okawa ဆိုသူက သူသည္ ဗုဒၶကို ဝင္စားသူျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကျငာခဲ့သည္။ သူသာမက သူ႔ဇနီးကလည္း အက္ဖရိုဒီေတး (Aphrodite) ကို ဝင္စားသူဟု ဆိုခဲ့ျပန္သည္။

အာရွတိုက္ကား အယံုလြယ္၏။ အထူးသျဖင့္ ဂ်ပန္ႏွင့္ ျမန္မာ (သို႔) ဘားမားတို႔က လူမ်ား ပို၍အယံုလြယ္၏။ ရွိေစ။ ဤကိစၥက ေရးလုိေသာကိစၥမဟုတ္။

ဗုဒၶကို လူဝင္စားခဲ့သည္ဟု ေၾကာ္ျငာခဲ့ေသာ ထိုဘဏ္သူေ႒း အိုကာဝါႏွင့္ သူ႔ဇနီးတို႔ အရင္လက ကြာရွင္းခဲ့ၾကသည္ဟု သိရျပန္သည္။ သုိ႔ဆိုေသာ္ ထိုအိုကာဝါသည္ လူပ်ိဳလူလြတ္ျဖစ္ေနျပန္သည္။ ဤကိစၥကလည္း ေရးလုိေသာအေၾကာင္းမဟုတ္။

အဓိကေရးလိုေသာအေၾကာင္းကား အိုကာဝါ၏ ျပန္လည္ေျပာျပျခင္း ဇာတ္လမ္းမ်ားသာျဖစ္၏။ သူ႔အဆိုအရ-

၁။ ဆရာႀကီး ဗီသိုဗင္ (Beethoven) သည္ ဘုရားအေလာင္းတို႔ စံေပ်ာ္ရာ ေကာင္းကင္ဘံု၏ ခုႏွစ္ခုေျမာက္ေသာ ဘံု၌စံျမန္းေန၏။
၂။ ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွဟု ဆိုရေပမည္။ ရီေဗာ္လူးရွင္း သီအိုရီ၏ဖခင္ႀကီး ခ်ား(စ္) ဒါဝင္ခမ်ာမွာေတာ့ အလြန္နက္ေသာ ငရဲ (Abysmal Hell) မွာ က်ေရာက္ခံစားေနရသည္။
၃။ ဒါဝင္ကမွ ေတာ္ေသးသည္ဟု ဆုိရေပမည္။ သူ႔ထက္ အေျခအေနပို၍ဆိုးဝါးေသာ ပုဂၢိဳလ္္ကား ဂရိတ္ဖေလာ္ေဆာ္ဖာ ဖရက္ဒရစ္(ခ္) နစ္ေရွး (Frederic Neitzche) ျဖစ္ေပ၏။ သူ႔ခမ်ာကား ေအာက္ဆံုးငရဲ၌ (Deepest Hell) ခ်ိဳးကပ္ေနရသည္ဟု ဆိုေလ၏။

မစၥတာ ဒါဝင္ႏွင့္ မစၥတာ နစ္ေရွးတုိ႔ ဘာ့ေၾကာင့္ငရဲဘံု၌ ခံစားေနၾကရသည္ဟူ၍ကား ရွင္းျပထားမႈမရွိေပ။ ေနာက္ေတာက္ေတာက္ မစၥတာ ဂ်င္း(မ္) ကေတာ့ နစ္ေရွးက “ေဂါ့ဒ္ အစ္ဇ္ ဒက္(ဒ္)” ဟုဆိုခဲ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ဟန္တူေၾကာင္း မွတ္ခ်က္ေပးထားသည္။

ဂ်ပန္၌ပင္ျဖစ္၏။ လြန္ခဲ့ေသာ အႏွစ္ (၂၀) ခန္႔က ပန္းကန္ျပားပ်ံဘာသာ ေတာ္ေတာ္ေရပန္းစားခဲ့ေသး၏။ UFO- ဟုေခၚသည္။ ထိုဘာသာေခါင္းေဆာင္က ဆြစ္ဇာလန္ႏိုင္ငံသား(ထင္သည္) ျဖစ္ၿပီး သူ႔နာမည္ကို မမွတ္မိေတာ့။ သူ၏အဆိုအရ သူသည္ ပန္းကန္ျပားပ်ံမွ ဆင္းလာေသာ ၿဂိဳလ္သားႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ ေတြ႔ခဲ့ရေၾကာင္း၊ သူ႔ကို ဤကမာၻ၏ တမန္ေတာ္အျဖစ္ အျခားၿဂိဳလ္ကမၻာေခါင္းေဆာင္မ်ားက ေရြးခ်ယ္ထားၾကေၾကာင္းဆို၏။ ဤကမၻာမွ လူသားမ်ား၏ အသိဥာဏ္သည္ အျခားၿဂိဳလ္မ်ားက ပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ႏႈိင္းယွဥ္က မ်ားစြာနိမ့္ပါးေနၾကေၾကာင္း၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ လူသားမ်ား၏ အသိဥာဏ္မွ်ေလာက္ျဖင့္ အျခားၿဂိဳလ္ကမာၻမွာ ရပ္တည္ႏိုင္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း ဆိုျပန္၏။

သူ႔အဆိုအရ ဗုဒၶ၊ ဂ်ီးဇက္ခရိုက္စ္၊ မိုဟာမက္တို႔သည္လည္း ထိုၿဂိဳလ္က ေစလႊတ္ျခင္းခံရေသာ တမန္ေတာ္မ်ားသာျဖစ္ၿပီး တာဝန္ၿပီးဆံုးေသာအခါ ထိုၿဂိဳလ္က ျပန္လည္ေခၚယူထားသည္။ ယခုအခါ သူတို႔သံုးဦးသည္ ထိုၿဂိဳလ္ကမာၻ၌ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ရွိေနၾကသည္္ဟု ဆိုေလ၏။

ယေန႔ေတာ့ ယင္းပန္းကန္ျပားပ်ံဘာသာအေၾကာင္း မၾကားရေတာ့။

ဆိုးေတာ့ မဆိုးေပ။ သူ႔အဆိုအရ ငရဲက်ေနေသာ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မရွိ။

ေနာက္ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္ အယူအဆေပၚလာျပန္သည္။ ထိုယံုၾကည္မႈအရ ထာဝရဘုရားကို မယံုၾကည္သူတိုင္း ငရဲကိုက်ေရာက္ၾကရ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရွးဦးစြာ ေဂါတမဗုဒၶကိုယ္တိုင္ ငရဲေရာက္ေနသည္ဟု ဆိုၾကျပန္၏။ ဗုဒၶသာမကပါ၊ ထိုဝါဒကို လံုးဝအယံုအၾကည္မရွိေသာ သိပၸံဖခင္ႀကီး အိုင္းစတိုင္းခမ်ာမွာလည္း ငရဲေရာက္ခဲ့ရျပန္၏။

အေတြးအေခၚပညာရွင္ နစ္ေရွး၊ ဗာထရန္ ရပ္ဆဲလ္။
စာေရးဆရာ ေဂ်ာ့(ခ်္) ဘားနတ္ေရွာ။
အီေဗာ္လူရွင္းဆရာႀကီး ဒါဝင္ႏွင့္တကြ သိပၸံပညာရွင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ငရဲေရာက္ေနၾကသည္ဟု ေျပာဆိုလာႀကကုန္၏။

ထိုအခါ စကားခပ္ဆတ္ဆတ္ေျပာတတ္ေသာ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္က ဤသို႔ မွတ္ခ်က္ခ် ေရးသားဖူး၏။

“ေကာင္းကင္ဘံုပင္ ျဖစ္လင့္ကစား ေဂါတမဗုဒၶလို၊ အိုင္းစတိုင္းလို၊ ဘာထရန္ရပ္ဆဲလ္လုိ၊ ေဂ်ာ့ခ်္ ဘားနတ္ေရွာလို၊ ခ်ား(စ္) ဒါဝင္လို လူေတာ္လူေကာင္းမ်ား မရွိဘူးဆိုလွ်င္ အသိပညာမ်ား နိမ့္ပါးကာ အလြန္မႏွစ္ၿမိဳ႕ဖြယ္ေကာင္းေသာ ေနရာတစ္ခု ျဖစ္သြားႏိုင္သည္။ ထို႔အတူ ငရဲပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း အထက္ပါပုဂၢိဳလ္မ်ား ရွိေနမည္ဆိုလွ်င္ အသိဉာဏ္မ်ား လင္းလက္ကာ ေနခ်င့္စဖြယ္ ဘံုဌာနတစ္ခု ျဖစ္သြားႏိုင္သည္။ ကြ်ႏု္ပ္ ဘယ္ဘံုကုိ သြားခ်င္ပါသလဲဟုေမးပါက ေဂါတမဗုဒၶတို႔၊ အိုင္းစတိုင္းတို႔ရွိေနေသာ ငရဲကို သြားလိုပါသည္” ဟု သေရာ္သံစြက္စြက္ျဖင့္ ခပ္နာနာႏွက္ခဲ့ေလသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ယေန႔ေခတ္၏ လူသားအရင္းအျမစ္ မူဝါဒကိုၾကည့္ကာ အထက္ပါအဆိုတို႔ကို ေထာက္ဆရင္း ကြန္ကလူးရွင္း ဆြဲလိုက္မိျခင္းျဖစ္ပါ၏။ ဘာသာေရးပုတ္ခတ္လိုေသာ စကားတို႔ျဖင့္ မည္သူငရဲေရာက္ေနသည္ဟုဆိုေစ၊ ဤမွ်ေတာ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ေရာက္ရွိသြားမည္ဆိုလွ်င္ ငရဲျပည္လည္း တိုးတက္လာမွာမလြဲေပ။ လူေတာ္လူေကာင္းမ်ား ေနထုိင္ေသာေနရာသည္ တိုးတက္လာမည္မုခ် မဟုတ္ပါေလာ။

ထိုထိုပုဂၢိဳလ္တို႔၏ စကားမ်ားမွန္လွ်င္ စၾကာဝဠာတစ္ခုလံုး ပါဝါရွစ္ဖ္ (Shift) ျဖစ္ေတာ့မည့္သေဘာ ရွိေနသည္။ ငရဲျပည္သည္ အမွန္တကယ္ တိုးတက္လာမည့္ေနရာျဖစ္ၿပီး အိမ္ယာေျမေစ်းမ်ား တဟုန္ထိုး ထိုးတက္လာစရာသာရွိေတာ့သည္။ ေကာင္းကင္ဘံုက ေျမကိုေရာင္း၍ ငရဲဘံု၌ ဝယ္ထားသင့္၏။

စိတ္ကူးမလြဲၾကပါေလႏွင့္။

ဘာသာေရးစြပ္စြဲမႈမ်ား ကင္းရွင္းၾကပါေစ။

သီဟနာဒ

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

☺ ရီေလးတစ္ဗတီ သီအိုရီ ☺

အိုင္းစတိုင္း သူ႕မိတ္ေဆြကိုေျပာေနတယ္
"ရီေလးတစ္ဗတီ သီအိုရီ မွန္ကန္ေၾကာင္းထင္႐ွားရင္
ဂ်ာမန္ေတြက က်ေနာ္ဟာ ဂ်ာမန္လူမ်ိဳးျဖစ္တယ္လို႔ေျပာၾကၿပီး
ျပင္သစ္ေတြကေတာ႔ ကမာၻ႕ႏိုင္ငံသား လို႔ေျပာၾကလိမ္႔မယ္။

ရီေလးတစ္ဗတီ သီအိုရီ မမွန္ဘူးဆိုရင္ေတာ႔
က်ေနာ္ဟာ ဂ်ာမန္လူမ်ိဳးလို႔ ျပင္သစ္ေတြကေျပာၿပီး
ဂ်ာမန္ေတြကေတာ႔ က်ေနာ္ဟာ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးလို႔ေျပာၾကလိမ္႔မယ္။"

အဲဒီအခ်ိန္မွာ မီးဖိုထဲက အသံ တစ္သံထြက္လာတယ္။
"ဘယ္သူေတြ ဘာပဲေျပာေျပာ ရွင္ဟာ က်မေယာက်္ားပါ လို႔ေျပာဖို႔ေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ခက္ေနၿပီ"

အိုင္းစတိုင္းႀကီး ဒီေတာ႔မွ ၿငိမ္သြားတယ္ တဲ႔။
အဲဒီ ရီေလးတစ္ဗတီ သီအိုရီ က ညစာနဲ႔ပိုနီးေနတာကိုး။

ဦးကိုေမာင္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

ပရိုက္ဘိတ္ ေဒသနာ၊ ပတ္ဘလစ္ ေဒသနာ

တစ္ခါက ဒကာတစ္ေယာက္၏အီးေမးလ္၌ စေတးတပ္တင္ထားတာကို ဖတ္လိုက္ရ၏။ ဆရာေတာ္တစ္ပါး၏ စကားျဖစ္သည္။

“ ဘာပဲလုပ္လုပ္ ကိုယ့္အတြက္က်န္ေအာင္လုပ္” ျဖစ္သည္။

စဥ္းစားမိ၏။ လူသည္ ကိုယ့္အတြက္မက်န္ဘဲ လုပ္တတ္ေသာအမ်ိဳးဟုတ္သလားဟု ျဖစ္သည္။

ဆိုလိုသည္က သံသရာပါမည့္ ဒါန၊ သီလ၊ အထူးသျဖင့္ ဘာဝနာကိစၥကိုလုပ္ရန္၊ အျခားေသာ ဗာဟီရကိစၥမ်ားျဖင့္ အခ်ိန္မကုန္ေစရန္ သတိေပးစကားျဖစ္ေၾကာင္း လူတိုင္းသေဘာေပါက္ႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ယေန႔ေခတ္ မစ္ရွင္နရီမ်ားကေတာ့ ဒီလိုစကားမ်ိဳး လူထုထဲေျပာဖို႔ ေရွာင္ၾကဥ္ၾကရၿပီျဖစ္သည္။ ဘာသာေရး အဆံုးအမအရ မွန္ေသာ္လည္း လူၾကားထဲေျပာသင့္၊ မေျပာသင့္ကိုကား စဥ္းစားစရာ ရွိလာၿပီျဖစ္ေပသည္။ ျမန္မာလူထုကို ျမန္မာလိုေျပာလွ်င္ေတာ့ ျပႆနာႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ မရွိႏိုင္။ သို႔ေသာ္ အျခားယဥ္ေက်းမႈ ရွိေသာ သူမ်ားကိုေျပာလွ်င္ေတာ့ “အတၱႀကီးလွပါလား” ဟူေသာ မွတ္ခ်က္ရႏိုင္ေပသည္။

ဘာသာေရးအရ မွန္ေသာ္လည္း အဂၤလိပ္ႏွင့္ အျခားဘာသာစကားမ်ားျဖင့္ မေျပာသင့္ေသာ အခ်က္ မ်ားစြာရွိသည္။

ဥပမာ။ ။ ကာေမသု မိစာၦစာရေၾကာင့္ မိန္းမျဖစ္ရသည္။

ႏုိ္င္ငံျခားသားမ်ားထဲ၌လံုးဝမေျပာသင့္ေသာစကားျဖစ္သည္။အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို ေစာ္ကားသလို ျဖစ္ေနသည္။အမ်ိဳးသမီးမ်ားအားလံုးအိမ္ေထာင္ေရးေဖာက္ျပန္ခဲ့ၾကသူမ်ားဟုအဓိပၸါယ္ ေရာက္သြား ေတာ့သည္။ ျမန္မာဆရာေတာ္ႏွင့္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးထုကေတာ့ ဘာမွမထူးဆန္းသလို နားေထာင္ လိုက္ၾကေပလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ အင္တာေနရွင္နယ္ထဲဝင္လွ်င္ေတာ့ ဒုကၡေကာင္းေကာင္း ေရာက္ႏိုင္ေသာ အယူအဆျဖစ္သည္။

ေနာက္ ဥပမာတစ္ခုကို ထပ္ၾကည့္ပါ။

ႏွေျမာျခင္း၊ မေပးလွဴျခင္း၊ သူတပါးပစၥည္းကို ခိုးယူျခင္းေၾကာင့္ ယခုဘဝမွာ ဆင္းရဲမြဲေတရသည္။

ဤစကားက်ေတာ့ အဆင္ေျပသည္။ ႏွေျမာျခင္း၊ ခိုးယူျခင္းစသည္တို႔ေၾကာင့္ မြဲေတရျခင္း၌ လူတန္းစားခြဲမထားေပ။ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ေစ၊ အမ်ိဳးသားျဖစ္ေစ ဆင္းရဲသူက ဆင္းရဲ၍ ခ်မ္းသာသူက ခ်မ္းသာၾကသည္။

မုသာဝါဒ၏ အက်ိဳးဆက္ကိုျပရာ၌လည္း သမီးမိန္းကေလးမ်ားႀကီး ေမြးဖြားျခင္းပါလာျပန္သည္။ အလြန္အဆင္မေျပေသာ ကိစၥမ်ားျဖစ္သည္။

ေန႔စဥ္သံုးစကားမ်ား၌ပင္ မွန္ေသာ္လည္း လူၾကားထဲေျပာ၍မသင့္ေသာ စကားမ်ားရွိသည္။ ထိုစကားမ်ိဳးကို ႏွစ္ဦးခ်င္း (သို႔ ) လူနည္းစုမ်က္ႏွာျခင္း ဆိုင္၍သာ ေျပာၾက ရသည္။ ႏွစ္ဦးသားေျပာရမည့္ စကား အျပင္ေရာက္ေသာအခါ မလိုအပ္ေသာ အဓိပၸါယ္ထြက္သြားေတာ့သည္။

မူရင္းကို ျပန္သြားပါမည္။ “ဘာပဲလုပ္လုပ္၊ ကိုယ့္အတြက္က်န္ေအာင္လုပ္” ဟူေသာ စကားမ်ိဳးက ႏွစ္ဦးခ်င္း လက္သိပ္ထိုး ေျပာရမည့္စကားမ်ိဳးသာျဖစ္သည္။ ဘုရားစကားျပန္ေျပာတာပဲ၊ ဘာဂရုစုိက္ ေနရဦးမွာလည္း ဟု ဆိုရန္ေတာ့ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားရွင္၏ ေဒသနာမ်ား ကပင္ ႏွစ္ဦးခ်င္းေျပာေသာ ၊ ေဟာေသာေဒ သနာႏွင့္ လူထုကို ေျပာေသာ၊ ေဟာေသာေဒသနာဟု ႏွစ္္မ်ိဳးကြဲေနသည္။

လူထုကိုေဟာရာ၌ “သတၱာနံ ဟိတာယ၊ သုခါယ” စေသာ ေယဘုယ်ဆန္ဆန္ စကားမ်ိဳးကုိ ေရွ႕တန္းတင္ ၍ ေဟာေတာ္မူသည္။ သတၱဝါတို႔အက်ိဳးစီးပြါးအတြက္ဟု အဓိပၸါယ္ရသည္။ လူထုကို ေဟာေသာ ၊ ေျပာေသာ ပတ္ဗလစ္ေဒသနာ( Public Talk) ၌ “လုပ္ၾက၊ ကိုယ့္အတြက္က်န္ေအာင္ လုပ္ၾက” ဟု ဆိုလွ်င္ အဓိပၸါယ္မရွိေတာ့။ မစ္ရွင္နရီစကား မဟုတ္ေတာ့ေပ။ စဥ္းစားၾကည့္ၾကေစခ်င္ပါသည္။ စကားမမွား၊ ေနရာမွားျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

သုတၱာန္ေဒသနာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ပရိုက္ဗိတ္ေဒသနာမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ တနည္းဆိုရေသာ္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ အေမးကို မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္ေျဖေသာ ဒိုင္ယာေလာ့မ်ားျဖစ္သည္။ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္လွ်င္ အေျဖမ်ား အနည္းငယ္ကြဲလြဲေနသည္။ အေၾကာင္းက နာခံယူသူ၏ အေနအထားႏွင့္ စိတ္ေနစရိုက္၊ ပါရမီအႏုအရင့္တို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

အထင္ရွားဆံုးေသာ ပရိုက္ဗိတ္ေဒသနာကား အရွင္အာနႏၵာႏွင့္ ဘုရားရွင္တို႔ၾကားက အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ စကားမ်ားျဖစ္သည္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ မည္သို႔သေဘာထား ရမည္နည္းဟု အရွင္အာနႏၵာကေမးရာ- “ အ ဒႆေန ” ဟု ေျဖသည္။ မၾကည့္နဲ႔ဟု ျဖစ္သည္။ ႏွစ္ပါး တည္း ေမး၊ ေျဖ ေန၍သာ အဆင္ေျပသည္။ လူၾကားထဲမွာ “ရဟန္းတုိ႔၊ အမ်ိဳးသမီးေတြကို မၾကည့္ၾကနဲ႔” ဟုဆိုလွ်င္ အလြန္အဆင္မေျပေသာ ေဒသနာျဖစ္သြားေပလိမ့္မည္။

ဒုတိယအမွာက “ အ နာလာေပါ” စကားမေျပာနဲ႔ဟု ျဖစ္သည္။

ဤပထမ၊ ဒုတိယအမွာတို႔က အမွန္ပင္ ပရိုက္ဘိတ္ေဒသနာမ်ားျဖစ္သည္။ လူၾကားထဲေျပာ၍ပင္ မသင့္ပါ။ မမွန္၍ကား မဟုတ္၊ မေျပာသင့္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။

တတိယအမွာကေတာ့ ပတ္ဘလစ္ျဖစ္သြားသည္။

“သတိတရားနဲ႔ ဆက္ဆံ” ဟု ျဖစ္ေလသည္။ ဤစကားကေတာ့ ဘယ္မွာပဲေျပာေျပာ အဆင္ေျပသည္။ ဘုရားရွင္၏ ေဒသနာအားလံုးကို စုေပါင္း၍ ပိဋကတ္တြင္သြင္း၊ သဂၤါယနာတင္ခဲ့ရာ လူထုကိုေဟာေသာ တရား၊ တစ္ဦးတစ္ေယာက္စီကို ေျဖေတာ္မူေသာစကားမ်ားလည္း ေရာေႏွာသြားေလေတာ့သည္။ ယခုေဆြးေႏြးခဲ့ေသာ စကားမ်ားသည္ အဂၤလိပ္စေသာ ဘာသာစကားႏွင့္ေျပာေတာ့မည္ဆိုလွ်င္ လံုးဝလူထုကို မေျပာသင့္ေသာ စကားမ်ား ျဖစ္သည္။

သံုးသပ္ၾကည့္ၾကပါ။

“Just mind only your business and your profits”
( ကိုယ့္အတြက္ က်န္ေအာင္လုပ္၊ ကိုယ့္ကိစၥကိုယ္ ေရွ႕ထား)

“You committed sexual misconducts in your previous lives. So you are woman now.”
( ကာေမသု မိစၦာစာရကံေၾကာင့္ သင္အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ေနရသည္)

“You have daughters but no son. The cause was you were telling lies in your previous lives.”
(သင္တို႔ သားေယာက်ၤားေလးမရျခင္းက အတိတ္က လိမ္ညာခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။)

“Don’t look at women, Arnanda. Don’t talk or communicate with them.”
( အာနႏၵာ၊ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ၾကည့္လည္းမၾကည့္နဲ႔၊ စကားလည္း မေျပာနဲ႔)

တရားေဟာဆရာတစ္ပါးက မွတ္ခ်က္ျပဳဖူးသည္။ ဤအတိုင္းသာဆိုလွ်င္ ဘုရားမွာပင္ ဖိုးဘီယား ျဖစ္ေနသည္ဟု စြပ္စြဲခံရကိန္းရွိ၏ဟု ျဖစ္သည္။

ေဒသနာေတာ္မ်ားကို ပတ္ဘလစ္ေဒသနာလား၊ ပရိုက္ဘိတ္ေဒသနာလားဟုေတာ့ ခြဲျခားထားရန္ လိုပါလိမ့္မည္။

“ဘာလုပ္လုပ္၊ ကိုယ့္အတြက္ က်န္ေအာင္လုပ္” ဟူသည္ တစ္ဦးခ်င္းစီေျပာရာတြင္ ဘာသာေရး အဆံုးအမျဖစ္ၿပီး ပတ္ဘလစ္တြင္ ေျပာလွ်င္ စီးပြါးေရးစကား၊ မားကက္တင္းစကား ျဖစ္သြား ေတာ့သည္။ စီးပြါးေရးသမားမ်ားကပင္ “စားသံုးသူအတြက္” စသည္ သံုးစြဲေနၾကသည္ကို ဆင္ျခင္ေတာ္ မူၾကပါကုန္။

သီဟနာဒ

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

ေအးဂ်င္႔မ်ား က အသက္မျပည့္မီေသာ ျမန္မာ အိမ္ေဖာ္ မိန္းကေလးမ်ား ကို စင္ကာပူထဲ လိမ္လည္ ပို႔ေန

အသက္မျပည့္မီေသာ ျမန္မာ မိန္းကေလးမ်ား စင္ကာပူတြင္ အိမ္ေဖာ္ အျဖစ္ အလုပ္လုပ္ႏိုင္ရန္ အသက္ လိမ္လည္ေနၾကေၾကာင္း သိရသည္။ ပတ္စပို႔ အတုမ်ားျဖင္႔ လာေရာက္ၾကၿပီး အခ်ိဳ႕ဆိုလ်ွင္ ၁၆ ႏွစ္သာ ရွိၾကေသးသည္။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွ စ၍ စင္ကာပူ ဥပေဒ အရ အိမ္ေဖာ္ မိန္းကေလးသည္ အနည္းဆုံး အသက္ ၂၃ ႏွစ္ ရိွရမည္ျဖစ္သည္။ အသက္မျပည့္မီေသာ ျမန္မာ မိန္းကေလးအိမ္ေဖာ္မ်ား စင္ကာပူ၌ မည္မ်ွရွိသည္ကို အတိအက် မသိရ။

စင္ကာပူရိွ ျမန္မာသံ႐ုံးကို ဆက္သြယ္ရာ သတင္းစာထြက္ခ်ိန္အထိ ျပန္ၾကားျခင္း မရွိခဲ႔ေပ။ ျပႆနာႀကဳံလာလွ်င္ ထိုမိန္းကေလမ်ားကို လူမႈေရး အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက ကူညီေစာင္႔ေရွာက္ထားေၾကာင္လည္း သိရသည္။ အမည္မေဖာ္လိုေသာ စင္ကာပူေအဂ်င္စီ ေလးခု အဆိုအရ အသက္ ၂၀ ေအာက္ ျမန္မာ မိန္းကေလး အမ်ားအျပားကို ျမန္မာႏိုင္ငံရိွ အလုပ္အကိုင္ ရွာေဖြေရး ေအ႔ဂ်င္႔က အသက္အတု၊ ပတ္စ္ပို႔ အတုမ်ားျဖင္႔ စင္ကာသို႔ လာလို႔ရေအာင္ စီမံေပးလ်က္ရွိသည္။

ျမန္မာေအးဂ်င္႔တစ္ေယာက္ျဖစ္သူ မခ်ယ္ရီေအာင္က "ျမန္မာ မိန္းကေလး ေတြဟာ ဝင္ေငြပိုေကာင္းတယ္ဆိုတာကိုပဲ သိၿပီး စင္ကာပူရဲ႕ ဥပေဒကို မသိၾက။ ေအးဂ်င္႔မ်ား ေျပာတာကိုပဲ ယုံၾကည္ေနၾကသည္" ဟုဆိုသည္။ ျမန္မာ အိမ္ေဖာ္ မိန္းကေလး တစ္ယာက္အေနႏွင္႔ ေဒၚလာ ၄၀၀ မွ ၄၂၀ အထိ ရႏိုင္ၿပီး မိမိတို႔ အိမ္ကို တစ္ခ်ိဳ႕ ျပန္ပို႔ႏိုင္သည္။ ခန္႔မွန္းေျခ ျမန္မာ အိမ္ေဖာ္ မိန္းကေလး တစ္ေသာင္းခန္႔ စင္ကာပူ၌ ရွိသည္။

ဝရဓာတု ရတနာရာမ အဖြဲ႔၏ အတြင္းေရမႉး ဦးတင္ေမာင္ဝင္း က ျမန္မာျပည္၏ တည္ဆဲ ဥပေဒအရ မိန္းကေလးမ်ား အိမ္ေဖာ္အလုပ္ ႏိုင္ငံျခား၌ လုပ္ခြင္႔မရွိ၊ တိုးရစ္ ဗီဇာျဖင္႔ ေရာက္လာၿပီး မျပန္ဘဲ အလုပ္ လုပ္ ေနၾကျခင္းသာ ျဖစ္သည္ဟု ေျဖၾကားခဲ႔သည္။

ျမန္မာျပည္ရိွ အရာရွိမ်ားကို လာဘ္ထိုးလိုက္လွ်င္ ရသည္ ဟု အလုပ္သမားမ်ားက ဆိုသည္။ မ်ိဳးမ်ိဳး ဆိုသည့္မိန္းကေလးကို ေမးျမန္းၾကည့္ရာ သူမအသက္ ၁၆ ႏွစ္သာ ရွိေသးေၾကာင္း၊ ပတ္စ္ပို႔ အတု တစ္ခုရဖို႔ ေဒၚလာ ေလးရာ ေပးရေၾကာင္း၊ သူမ မိခင္ႏွင္႔ ေအးဂ်င္႔က မိတ္ေဆြရင္းမ်ားျဖစ္ ၿပီး မည္သူက အသက္ကို ေမးေမး ၂၃ ႏွစ္ ဟု ေျဖရန္ မွာၾကားလိုက္ေၾကာင္း ေျဖဆိုခဲ႔သည္။

Ref: The Straits Time. Home. B 1. Monday, July 23, 2012.

ကမ္းလက္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

ဒြိဟကာရန္

က်ေနာ္႔ကိုထားခဲ႔ပါေတာ႔ ေဝႏွင္း ေရ။
က်ေနာ္သြားပါရေစေတာ႔။

မ်က္ႏွာအဆီျပန္ေနတဲ႔ ေကာင္းကင္တစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္႐ုံနဲ႔
က်ေနာ့္ဘဝထဲက ေမာ႔ေသာက္ခြင္႔မရခဲ႔တဲ႔ စိတ္ကူးယဥ္မႈတစ္ခ်ိဳ႕ဟာ
အပ်ိဳရည္ပ်က္မသြားခဲ႔ပါဘူး။ တကယ္ေတာ႔ ဒါေတြဟာ အခြင္႔သင္႔တဲ႔
ညတစ္ညမွာ မက္ဖို႔ဆိုၿပီး ထုပ္ပိုးသိမ္းဆည္းထားတဲ႔ အိပ္မက္တစ္္ခ်ိဳ႕ပါ။

က်ေနာ္ အိပ္မက္ မမက္တာၾကေပါ့ ေဝႏွင္းေရ။
ခုတေလာ ေဝႏွင္းေရာ အိပ္မက္ေတြ ပုံမွန္မက္ျဖစ္ေသးလား။
ေျခလက္ဆင္းထိုင္ေနတဲ႔ ကံၾကမၼာကို ဆြဲမထူျဖစ္ခဲ႔တာကလြဲရင္
က်ေနာ္႔ ပခုံးေပၚက ဝတ္ႀကီးဝတ္ငယ္ေတြကလည္း က်ားကိုးစီးစားလို႔ မကုန္ပါဘူး။
 

ဒါနဲ႔ ေဝႏွင္း၊ ျမစ္ကမ္းနေဘးမွ ေျခတြဲေလာင္းခ် ထိုင္ရင္းနဲ႔
ျဖတ္စီးသြားတဲ႔ေရေတြကို ေျခေထာက္နဲ႔ကန္ၿပီးေဆာ႔ကစားဖူးသလား။
ေပ်ာ္စရာေကာင္းသေလာက္ အခန္႔မသင္႔ရင္ ေတာ႔ ဖ်ားတတ္တာေပါ႔။

လူေတြက ေျမညႇိဖို႔ပဲ ႀကိဳစားေနၾကတယ္၊
ညီေနတဲ႔ေျမေပၚမွာ ဘယ္သူေျခ တြဲေလာင္းခ်
ထိုင္လို႔ရမွာလဲ လို႔ ဆရာေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ေျပာဖူးတယ္။
ဟင့္အင္း၊ က်ေနာ္ဟာ ေျမညွိတဲ႔စက္ တစ္လုံးျဖစ္ဖို႔ အိပ္မက္ မမက္ခဲ႔ဖူးပါဘူး။

အဲဒါ မဟုတ္ပါဘူး။
က်ေနာ္႔ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္အတြက္ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္
က်ေနာ္ မငိုခဲ႔ပါဘူး။ တစ္ေယာက္မဟုတ္ တစ္ေယာက္ေတာ႔ ငိုေနခဲ႔တယ္ဆိုရင္
အဲဒါ က်ေနာ္႔အဖိုးပါ။ သူေပ်ာ္လြန္းလို႔ငိုမိတာပါလို႔ သူ ေျပာဖူးတာမွတ္မိပါတယ္။
ငိုတာကိုေတာ႔ က်ေနာ္မမွတ္မိဘူး။

မငိုပါနဲ႔ ေဝႏွင္းရယ္။
ငိုရင္ မ်က္ရည္အျပင္ ႏွာရည္ေတြပါက်တတ္လို႔ပါ။
ဒါေၾကာင္႔ ငိုတယ္ဆိုတာ မေကာင္းပါဘူး။ ဝမ္းသာလို႔ငိုရင္
ႏွာရည္ေတြ ညာဖက္က က်တာ မ်ား သတဲ႔။ ဟုတ္ခ်င္မွေတာ႔ ဟုတ္မွာေပါ႔ေလ၊
ဒါေပမယ္႔ မၾကာမၾကာ ငိုတတ္တဲ႔အဖိုးစကားမို႔ မယုံၾကည္ဘဲ ေနဖို႔ကလည္း အခက္သားလား။

ဒါနဲ႔ က်ေနာ္ေမးထားတာကို ေဝႏွင္းမေျဖရေသးဘူးေနာ္။

ထားလိုက္ပါအုံး ေဝႏွင္းရယ္။
ဘုရားကိုယ္တိုင္မေျဖခဲ႔တဲ႔ ေမးခြန္းေတာင္ ဆယ္ခုေလာက္ရွိသတဲ႔။
ေမးခြန္းတိုင္းအေျဖရွိရမယ္လို႔ ဘယ္ပညာရွင္မွ ဆိုမထားပါဘူး။
က်ေနာ္ တကယ္ေရာ ေမးျဖစ္ခဲ႔သလားမသိဘူးေနာ္။ က်ေနာ္ ေမးဖို႔ ေမ႔ေန ခဲ႔တာလည္း
ျဖစ္ႏိုင္တာပဲ။ ေမးဖို႔ သတိရခဲ႔ရင္ေတာင္ ဘာေမးရမယ္ဆိုတာမသိရင္ ေမးလို႔ဘယ္ရမလဲ ေနာ္။

ဟဲမင္ေဝးက မာက္တြိဳင္းကို အေၾကာင္းသုံးခ်က္ေၾကာင္႔ ႀကိဳက္တယ္တဲ႔။
တစ္က စာေရးေကာင္းလု႔ိ။ ႏွစ္က သူ႕ကို ေဖ်ာ္ေျဖမႈ ေပးႏိုင္လို႔။ သုံးကေတာ႔
မာက္တိြဳင္းက ေသသြားၿပီ မို႔ တဲ႔။ သူေျပာသလုိဆိုရင္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ခ်စ္ဖိ႔ု
ေသေပးဖို႔ မ်ား လိုသလားလို႔ စဥ္းစားစရာပဲေပါ့။ က်ေနာ္႔ကို ထားခဲ႔ပါ ေဝႏွင္းေရ။
ဟဲမင္ေဝး ႀကိဳက္ေအာင္ က်ေနာ္ ေဖ်ာ္ေျဖမႈ မေပးႏိုင္ခဲ႔ဘူး။

ဒါနဲ႔ က်ေနာ္ေမးတာကို ေဝႏွင္း မေျဖရေသးဘူးေနာ္။
က်ေနာ္ဟာ ေနာက္ဆုံးက လူပါ။ အဲ ေနာက္ဆုံးက လူလည္း
က်ေနာ္ျဖစ္ခ်င္ေနခဲ႔တယ္။ က်ေနာ္ၾကားဖူးတာက ေနာက္ဆုံးက လူဟာ
ေနာက္က ေခ်ာင္းရုိက္တာ မခံရဘူး တဲ႔။ ေဝႏွင္းလည္း ေဝစရာ ရိွရင္ေတာင္ ေနာက္ဆုံးမွ
ေဝၾကည့္ပါလား။ ႏွင္းေတြက လူေတြလို ေနာက္က ေခ်ာင္းရုိက္တာ ရိွသလားေတာ႔ မသိဘူးေပါ့ေလ။

သူတိ႔ုကို လူေတြက ၾကၫ႔္လို႔မရဘူးဆိုတာကို
ေနာက္ဆံုးမွ ယံုၾကည္သူေတြက ႏိုင္ငံေရး သမားေတြတဲ႔ ေဝႏွင္းေရ၊
သားမက္ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မူကို ေနာက္ဆံုးမွ ယံုၾကည္သူေတြက သူ႕ေယာကၡမေတြ တ႔ဲ။
သူတို႔ဟာ အုန္းလီး ဖူး ရပ္႐ွင္းကို ကိုးကြယ္ၾကသူေတြ ျဖစ္လို႔ေနမွာေပါ့။
ယံုၾကည္မႈဆိုတာ ေရွ႕က ပန္းဝင္ရင္ေတာင္ ဆုမရ တတ္ဘူးမဟုတ္လား။
ဒါနဲ႔ က်ေနာ္ေမးတာကို ေဝႏွင္းမေျဖေသးဘူးေနာ္။

အဲ....က်ေနာ္ ေမးဖို႔ေမ႔ေနတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ျပန္ေရာ။
ေမးဖို႔ေမ႔မေနဘူး ဆိုရင္ေတာင္ ဘာေမးရမယ္ဆိုတာ ေမ႔ေနရင္ ေမးလို႔ ဘယ္ရမလဲေနာ္။
က်ေနာ္ ေဝႏွင္းကို တစ္ခုခု ေမးမိသလား။ မေမးဘဲ ေျဖလို႔ရတာေတြရွိေနတတ္ေတာ႔
ေမးခြန္းဆိုတာ အမွန္တကယ္လိုအပ္တဲ႔ အရာ ဟုတ္မဟုတ္ မေသခ်ာျပန္ေတာ႔ဘူး။

ႏိုင္ငံေရးသမား မဟုတ္ သားမက္လည္းမ႐ွိဘဲ
က်ေနာ္႔ယံုၾကည္မူေတြ ေနာက္က်ေနတတ္လို႔ က်ေနာ္႔ကို ခ်န္ထားခဲ႔ပါ။
က်ေနာ္တိ႔ု ႏိုင္ငံက ပူေတာ႔ က်ေနာ္႔ အိပ္မက္ေတြကလည္း ေခၽြးေတြနဲ႔။
ဒါနဲ႔ ေရဆင္းေသာက္မိတာပါ။ ဆားငန္ေရ ျဖစ္ေနေတာ႔ ေဟာ္တယ္ခ က တစ္ည ကို ေျခာက္ေသာင္း တဲ႔။
က်ေနာ္႔မိတ္ေဆြ ခ်ိန္းထားတဲ႔ သမင္ကို ပီဠိယကၡက အရင္ ပစ္ယူသြားလို႔ အဲဒီေန႔က သုဝဏၰသာမ ျမားဒဏ္ မထိခဲ႔ဘူး။
ဒီတစ္ခါ ပီဠိယကၡက သုဝဏၰသာမ လူဆိုတာ ခြဲျခားတတ္တယ္။ အရင္ ပီဠိယကၡထက္ လူကဲခတ္ သာတာေပါ႔ေနာ္။

ဟုတ္တယ္ ေဝႏွင္း ေရ၊
ဒီေခတ္ လူေတြက လူကဲခတ္ ပုိေကာင္းတယ္။
ယံုေအာင္ မလိမ္တတ္ရင္ အမွန္အတိုင္းေျပာတာက ကုသိုလ္ ရတာေပ့ါ။
ျမားဒဏ္ မထိလည္း သူတို႔မိသားစုကေတာ႔ ခ်စ္ခ်စ္ ခင္ခင္ပါပဲ တဲ့။ ဒါနဲ႔ပဲ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆိုတာ
ျမားဒဏ္နဲ႔ မဆိုင္သလို ဟဲမင္ေဝး ေျပာသလို ေသျခင္းတရားနဲ႔လည္း မဆိုင္ျပန္ဘူး။

ဒါနဲ႔ က်ေနာ္ေမးတာကို ေဝႏွင္းမေျဖေသးဘူးေနာ္။
အဲ....က်ေနာ္ ေမးဖို႔ေမ႔ေနတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ျပန္ေရာ။
ေမးဖို႔ေမ႔မေနဘူး ဆိုရင္ေတာင္ ဘာေမးရမယ္ဆိုတာ ေမ႔ေနရင္ ေမးလို႔ ဘယ္ရမလဲေနာ္။

က်ေနာ္ ေဝႏွင္းကို တစ္ခုခု ေမးမိသလား!

ဇင္ေ၀ေသာ္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

အိႏၵိယမွာဆို အသံက်ယ္မွ

အိႏၵိယမွာေရာင္းမယ့္ကားေတြအတြက္ ကားဟြန္းအမာစား၊ အေကာင္းေတြအထူးျပင္ဆင္ထားရေၾကာင္း၊ အိႏၵိယကားေမာင္းသမားေတြဟာ ႐ွဳပ္ေထြးေနတဲ႔ကားလမ္းေၾကာင့္ လမ္းေၾကာင္းရဖို႔ ကားဟြန္းကို အသည္းအသန္ တီးေနရေၾကာင္း ဂ်ာမန္ကားကုမၸဏီတစ္ခုျဖစ္တဲ့ ေအာ္ဒီ ကားကုမၸဏီဒါ႐ိုက္တာက ေျပာၾကားသြားပါတယ္။

"အထူးသျဖင္႔ အိႏၵိယအတြက္ ကားဟြန္းတစ္မ်ိဳးတီထြင္ထားရပါတယ္" လို႔ကားကုမၸဏီဒါ႐ိုက္တာ Michael Perchke ကသတင္းစာမွာ မေန႔ကေျပာ ၾကားသြားခဲ႔ပါတယ္။

"ဥေရာပမွာသုံးတဲ႔ကားဟြန္းကိုသာတပ္လို႔ကေတာ႔ တစ္ပတ္၊ ႏွစ္ပတ္ဆုိပ်က္ၿပီ။ အိႏၵိယမွာ တစ္ရက္ကားဟြန္းတီးတဲ႔ အႀကိမ္ေရဟာ ဂ်ာမနီက တစ္ႏွစ္နဲ႔ ညီပါတယ္"

အိႏၵိယလူခ်မ္းသာေတြအတြက္ ႏိုင္ငံျခားလုပ္ကားေတြ ေဈးကြက္ၿပဳိင္ရာမွာ အဆင္ေျပဖို႔ ကားဟြန္းအထူးတီထြင္ထားရေၾကာင္း သူကေျပာပါတယ္။

"ႏွစ္ပတ္ေလာက္ဆက္တိုက္တီးလို႔ရတဲ႔ ကားဟြန္းမ်ိဳးျဖစ္ဖို႔ အထူးစမ္းသပ္တီထြင္ခဲ႔ပါတယ္။ ကားဟြန္းတည္ေဆာက္ပုံ မတူသလို ဆပ္ပလိုင္ယားေတြ လည္းမတူပါဘူး"

အိႏၵိယ ေအာ္ဒီကားပိုင္႐ွင္ေတြဟာ အမ်ားအားျဖင႔္ ဒ႐ိုက္ဗာမ်ားရွိၾကေၾကာင္း၊ ဒါေၾကာင္႔ ကားေနာက္ခုံကေနအမိ္န္႔ေပးလို႔ရေအာင္ ဒီဇိုင္းအသစ္ထြင္ထားေၾကာင္းလည္း သူကေျပာၾကားခဲ႔ပါတယ္။

အိႏၵိယကားလမ္းေတြဟာ သိပ္မေခ်ာေမြ႔၊ အေပါက္အၿပဲအေဝးေျပးလမ္းမ၊ ရႊံ႔ႏြံေတြနဲ႕ၿမိဳ႕တြင္းလမ္း ၊ဒီၾကားထဲ ႏြားလွည္းေတြ၊ ႏြားေတြ၊ဆိုက္ကားေတြ၊ စက္ဘီးေတြကလည္း လမ္းေၾကာင္းရဖို႔အတင္းတိုးဝင္ သြားလာေနၾကေၾကာင္းသိရပါတယ္။

သကၠရာဇ္ 2010 မွာ ကားတိုက္မႈေၾကာင္႔လူ 133,938 ဦးေသဆုံးခဲ႔ရပါတယ္၊ National Crime Records Bureau အရ တစ္ရက္မွာ လူေပါင္း 366 ေယာက္ေသဆုံးရပါသတဲ႔။

Slice of life.S,T
AGENCE FRANCE-PRESSE
(အရင္ႏွစ္ပိုင္းေလးကပဲ ဗုဒၶဂယာကို ဘုရားဖူးႂကြေတာ္မူတဲ႔ဆရာေတာ္တစ္ပါး ကားတိုက္မႈေၾကာင႔္ ပ်ံေတာ္မူခဲ႔ရတာရယ္၊ ၿမိဳ႕တစ္ခ်ိဳ႕ဆို မီးပြိဳင့္ေတာင္ တစ္ၿမိဳ႕လုံးရွာမေတြခဲ႔တာရယ္ေၾကာင္႔ ဒါေလးကို တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဗုဒၶဂယာကို ဘုရားဖူးသြားၾကမယ့္ ရဟန္း႐ွင္လူေတြအတြက္ ဂ႐ုစိုက္မိၾကေစဖို႔ပါ။)

ဆုထားမ်က္ခ်ယ္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

ت ေဈးကြက္႐ွာသူ ت

ဟယ္လုိ... မဃေဒဝမင္းႀကီး
ဆံပင္ေလးတစ္ေခ်ာင္းျဖဴ႐ံုနဲ႔
ေတာထြက္ေတာ္မူမလို႔ ဆို

ဒါနဲ႔..
ေတာထြက္ပါၿပီတဲ႔
ျဖဴတ႔ဲဆံပင္က ျပန္မည္းလာမလား
ဒီ ဆိုးေဆးေလး သုံးၾကည့္ပါလား။

ဆံပင္ နီတာတြတ္ ဆိုးတဲ႔
မင္းသားမင္းသမီးေလးေတြကိုသာမဆူနဲ႔
က်ဳပ္ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မေျပာဘူး။

ဇင္ေ၀ေသာ္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more

ကြန္ကရစ္လမ္းမႀကီးေပၚ ျဖန္႔ခင္းေနမိသည့္ လူေျပာသူေျပာ ဒီမုိကေရစီ

က်ေနာ္တို႔ ဘေလာ႔ဂ္မွာ တင္ဖ႔ုိ ေ႐ြးထားတဲ႔ ကမ္းလက္ရဲ႕ ပင္တိုင္စာေရးဆရာမ်ားထဲက တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဆရာဇင္ေ၀ေသာ္ရဲ႕ ေဆာင္းပါးပါ။ ဒါေပမယ္႔ ဒီစာမူက The Voice Weekly မွာ ပါလာေတာ႔ ဂ်ာနယ္လစ္ဇ္ သိကၡာကို ေစာင္႔စည္းတဲ႔ အေနနဲ႔ Perspective လင္႔ ကိုပဲ ေပးလိုက္ပါတယ္။ အားလုံးကို ေက်းဇူးတင္ ပါတယ္။ (The Voice ရဲ႕ Link ကအလုပ္မလုပ္ေတာ့တဲ့အတြက္ ဒီမွာပဲတင္ေပးလိုက္ပါတယ္။)

ေနျပည္ေတာ္ဘဝက စ်ာန္ေလ်ာခဲ့ရတဲ့ ရန္ကုန္ကေန သရဖူေဆာင္းထားတဲ့ ေနျပည္ေတာ္အသစ္နဲ႔ ကုန္းေဘာင္ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးဆီ ျမင္းျဖဴႀကီးတစ္ေကာင္လို ထြက္ေျပးသြားတဲ့ အေဝးေျပးလမ္းမႀကီးနဲ႔ ေရစက္ဆံုရဖို႔ အေၾကာင္းႏွစ္ခ်က္က ဖန္တီးေပးလုိက္တယ္။ ေလယာဥ္လက္မွတ္ဝယ္ဖို႔ မွတ္ပံုတင္႐ုတ္တရက္ ရွာလို႔မေတြ႔တာရယ္၊ ျမန္မာျပည္ေရာက္တုန္း သူ႔ကားကုိ ႀကိဳက္သလို၊ ႀကိဳက္သေလာက္သံုးဆိုတဲ့ အကိုႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရက္ေရာမႈရယ္ေၾကာင့္ပါ။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံနဲ႔ (၇) ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ေဝးကြာေနရသူအဖို႔ ရန္ကုန္=မႏၱေလးလမ္းမႀကီးရဲ့ ဝဲယာ႐ွဳခင္းေတြကို တစ္ဝႀကီးၾကည့္႐ွဳခြင့္ရဖို႔ အခြင့္ထူးႀကီးတစ္ခုပါပဲ။

အဲဒီအေဝးေျပးလမ္းမႀကီးကုိ တစ္ခ်ိဳ႕က အေဝးေျပးအျမန္လမ္းမႀကီးလို႔လည္း ေခၚၾကတယ္။ တကယ္ဆို ကားကျမန္လို႔ရေပမယ့္ လမ္းမႀကီးကေတာ့ ျမန္လို႔မရပါဘူးလို႔ ကပ္သီးကပ္သပ္စဥ္းစားမိရင္း Express Way ဆိုတဲ့ အဂၤလိပ္စကားကုိ သတိရမိလို႔ ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း ဟုတ္တုတ္တုတ္လို႔ ေတြးမိတယ္။ ဒီလမ္းမႀကီးက တကယ့္ကို အျမန္္လမ္းမႀကီးပါ။

ဒီလမ္းမႀကီးကို ကန္႔သတ္ထားတဲ့ အခ်ိန္အတိုင္း အျမန္ၿပီးေအာင္ ခင္းထားရပံုလည္းရတယ္။ ကားလမ္းမတစ္ခုမွာ ရွိသင့္ရွိထိုက္တဲ့ ေျမတစ္ထပ္၊ ေက်ာက္ၾကမ္းတစ္ထပ္၊ သဲတစ္ထပ္၊ ေက်ာက္ေခ်ာ ကတၱရာတစ္ထပ္ ဆိုတာေတြ မေတြ႔မိဘူး။ ကားလမ္းမႀကီးရဲ့ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခ်ိဳ႕ဟာ အရြယ္မတိုင္မီ ဇရာဝင္လာလို႔ ေပါက္ျပဲစျပဳေနၾကၿပီ။ အခ်ိန္နဲ႔အမွီ ၿပီးစီးေအာင္ အျမန္ခင္းထားရလို႔ ဒီလမ္းကို အျမန္လမ္းလို႔ ေခၚရင္လည္း ရႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ထင္တယ္။

ဒါတင္ဘယ္ကမလဲ၊ အျမန္ခင္းထားတဲ့အတိုင္း အျမန္လည္း ေပါက္ျပဲေနတာမို႔ အျမန္လမ္းလို႔ ေခၚမယ္ဆိုရင္ ေခၚလို႔ရႏိုင္တာပဲ မဟုတ္လား။ ဘယ္လိုပဲ အဓိပၸါယ္ေကာက္ေကာက္ ဒီလမ္းမႀကီးဟာ အေဝးေျပး အျမန္လမ္းမႀကီးပါ။

လမ္းမႀကီးက ေျဖာင့္ျဖဴးေနရံုတင္မကဘူး၊ သစ္ပင္ဝါးပင္ႀကီးေတြပါ ရွင္းေနေတာ့ (နဂိုက မရွိတာလား၊ ခုတ္လွဲပစ္ထားတာလားေတာ့ မသိဘူး) ဝဲယာကိုသာမက ေရွ႕ေနာက္ကိုလည္း မ်က္ေစ့တစ္ဆံုး လွည့္ၾကည့္ရတယ္။ ကားတစ္စီးနဲ႔တစ္စီး ေတာ္ေတာ္အဆက္က်ဲေနတာ သတိထားမိလုိ႔ ကားဆရာကို ေမးၾကည့္ေတာ့ အျမန္လမ္းမႀကီးေပၚမွာ ကုန္တင္ကားႀကီးေတြ ေမာင္းခြင့္မၿပဳဘူးတဲ့။ အေၾကာင္းကေတာ့ အျမန္လမ္းမႀကီးပ်က္စီးမွာ စိုးရိမ္ရလို႔တဲ့။ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ ေတာ္ေတာ္ထူးဆန္းတဲ့သတင္း ျဖစ္သြားတယ္။ ဒီလမ္းမႀကီးရဲ့ ဥပေဒအရ ကုန္တင္ကားႀကီးေတြဟာ ႏြားလွည္း၊ ျမင္းလွည္းစာရင္းထဲ ပါသြားေတာ့တယ္။ ကုန္တင္ကားႀကီးေတြက ငါတို႔မသြားလည္း မင္းတို႔လမ္းက ပ်က္ေနပါၿပီကြာလို႔ စကားမ်ားေျပာတတ္ရင္ ေျပာေလမလားလို႔ စဥ္းစားမိရင္း ၿပံဳးမိေသးတယ္။

ဒါတင္မကပါဘူး၊ ကုန္တင္ကားႀကီးေတြ တစ္ဝီဝီေျပးေနတဲ့ စကၤာပူ-မေလးရွား အေဝးေျပးလမ္းမေတြ၊ မေလးရွား၊ ထိုင္းတို႔မွာရွိတဲ့ အေဝးေျပးလမ္းမႀကီးေတြကုို မဆီမဆိုင္ေျပးလို႔ ျမင္မိေသးတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔လမ္းမႀကီးရဲ့ ထူးျခားခ်က္က ကြန္ကရစ္ေတြ အျပည့္ခင္းထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ ကားတာယာေတာ္ေတာ္ခ်မ္းသာတဲ့ ႏိုင္ငံေပပဲလို႔ ေတြးမိျပန္ေသးတယ္။ ဒီအေတြးဟာ သိပ္ၿပီး ယုတၱိမရွိလွေၾကာင္း စကၤာပူျပန္ေရာက္မွ သိခြင့္ရခဲ့တယ္။ ျမန္မာျပည္ကထုတ္တဲ့ ဘိလပ္ေျမေတြ သံုးစြဲခြင့္ရေအာင္ ဘိလပ္ေျမပဲ ခင္းထားရသတဲ့။ ျပည္တြင္းျဖစ္ကို အားေပးရမွာေပါ့ေလလို႔ပဲ ေအာင့္သက္သက္နဲ႔ ေယာနိေသာမနသိကာရ ပြားလိုက္မိပါတယ္။ ျပည္တြင္းျဖစ္ ဘိလပ္ေျမကို အားေပးသလို ကားတာယာေတြပါ ျပည္တြင္းမွာထုတ္ေပးႏိုင္ရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို႔ မဆီမဆိုင္ေတြးမိျပန္ေသးတယ္။ အဲဒီ ကားတာယာေတြက ဘိလပ္ေျမေတြထက္ အရည္အေသြး ပိုေကာင္းမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အတိုင္းထက္ အလြန္ပဲေပါ့။

ႏွစ္လမ္းၿပိဳင္ကားလမ္းေတြသာ ခင္းထားေပမယ့္ လမ္းမႀကီးကို ၾကည့္ရတာကေတာ့ ေလးလမ္းၿပိဳင္ လမ္းမႀကီးအသြင္ကို ေဆာင္ေနပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ ကားအသြားအလာ၊ ကုန္တင္ကားႀကီးေတြ မေမာင္းရဆိုတဲ့ ဥပေဒနဲ႔သာဆိုရင္ေတာ့ ေလးလမ္းၿပိဳင္စရာ မလိုေသးပါဘူး။ ႏွစ္လမ္းဆိုရင္ပဲ ေတာ္ေတာ္ေလး လံုေလာက္ေနပါၿပီ။

ေလးလမ္းခင္းမယ္ဆိုရင္လည္း သိပ္မဆိုးလွတဲ့စိတ္ကူးလို႔ ေျပာရမယ္ထင္တယ္။ အခုေမာင္းေနတဲ့ လမ္းေတြပ်က္ေနတုန္း အသစ္္ခင္းမယ့္လမ္းေတြေပၚ ေျပာင္းၿပီးေမာင္းလို႔ရတာေပါ့။ ဒီအႀကံက အင္တာေနရွင္နယ္ေတာ့ ျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူးေပါ့ေလ။ အင္တာေနရွင္နယ္မျဖစ္လည္း ကိစၥေတာ့မရွိပါဘူး။ ဒီလမ္းမရဲ့ ေဖာင္ေဒးရွင္းနဲ႔ ဘိလပ္ေျမေတြကလည္း အင္တာေနရွင္နယ္မွ မဟုတ္တာပဲ။ ကြန္ကရစ္လမ္းမႀကီးရဲ့ဝဲယာမွာ ေပါက္တူးေလးေတြနဲ႔ ဘာလုပ္ေနမွန္းမသိတဲ့ လက္ေမာင္းပိန္ပိန္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ခ်ဳိ႕ကိုလည္း မၾကာမၾကာ ေတြရတတ္တယ္။ သူမတို႔က ျမက္ပင္ကို ေပါက္ေနၾကတာလား၊ ေျမညွိေနၾကတာလားဆုိတာ မရွင္းလွေပမယ့္ မိုင္ငါးရာေက်ာ္ရွည္တဲ့ လမ္းမႀကီးကို ထိန္းသိမ္းဖို႔ေတာ့ အဲဒီလက္ေမာင္းေလးေတြရဲ့ ခြန္အားနဲ႔ မလံုေလာက္ႏိုင္ဘူး။

စိတ္မေကာင္းစရာေကာင္းတာက လမ္းမႀကီးေပၚမွာ ျဖစ္ပြါးခဲ့ဲ့တဲ့ ကားအက္ဆီးဒင့္ကိစၥေတြပါပဲ။ ကားသမားေတြကို ေစတနာေကာင္းေကာင္းနဲ႔ သတိေပးဖို႔ အာဏာပိုင္ေတြက ကားအက္ဆီးဒင့္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေနရာတိုင္းမွာ ပံုတူကားခ်ပ္ႀကီးေတြနဲ႔ ထင္သာျမင္သာေအာင္ ျပထားတတ္တယ္။ ေက်းဇူးတင္စရာ ေကာင္းတယ္။ ဒါေပမယ့္ စိတ္မေကာင္းဘူး။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ လူမ်ိဳးတစ္ခ်ိဳ႕ဟာ လမ္းမေကာင္းေကာင္းေတြနဲ႔ မထိုက္တန္ေသးဘူး။ တဒုန္းဒုန္း ခုန္ေနတဲ့ လမ္းေပၚကေန ညက္ေညာတဲ့လမ္းေပၚ တင္ေပးလိုက္ေတာ့ ေပါ့ေလ်ာ့မႈ၊ ငိုက္ျမည္းမႈေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ရင္ဆိုင္တိုက္စရာ ကားမရွိတာေတာင္ သစ္ပင္ကို ဝင္တိုက္သူက တိုက္၊ အုတ္ခံုကို ဝင္ေဆာင့္သူက ေဆာင့္၊ ေခ်ာက္ထဲကို ေမာင္းခ်သူက ေမာင္းခ်။

ကားသမားတစ္ခ်ိဳ႕ဟာ လမ္းေျဖာင့္လမ္းေကာင္းန႔ဲ မထိုက္တန္ေသးဘူး။ သေဘာမတူရင္ ေတာင္းပန္ပါရေစ။

ကြ်န္ေတာ္တို႔နဲ႔ ဒီမိုကေရစီဆိုတာကေရာ။

ကြ်န္ေတာ္ေရးခ်င္တဲ့အေၾကာင္း အခုမွပဲ ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။

လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္၊ ေရးသားခြင့္၊ ေတာင္းဆိုခြင့္စတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတာေတြကို ျပည္သူကေတာင္းလို႔ အစိုးရကေပးရင္ ရႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီမိုကေရစီရဲ့ အႏွစ္သာရကေတာ့ ဘယ္အစိုးရဆီမွာမွ မရွိလို႔ ဘယ္အစိုးရကမွလည္း ေပးႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ေဖာ္ေရြပ်ဴငွာတဲ့ အစိုးရရဲ႕ ပံုေဆာင္မႈဆိုတဲ့ ဆရာႀကီးဆိုကေရးတီးကို ႀကိမ္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ထိန္းေၾကာင္းေပးေနတဲ့ စကၤာပူရဲ့ ဒီမိုကေရစီပံုသ႑ာန္က ခပ္ဟဟ ပ်က္ရယ္ျပဳေနပါတယ္။

တစ္ခါက သမုိင္းနဲ႔ အေနာက္တကၠသုိလ္ႀကီးတစ္ခုက ဘြဲ႔ရထားတဲ့ ေဒါက္တာတစ္ေယာက္ရဲ႕ လက္ခ်ာကုိ မွတ္သားခဲ့ရဖူးတယ္။ သူဆြဲလုိက္တဲ့ ေကာက္ခ်က္က ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ ကူးေျပာင္းတဲ့အခါမွာ အာရွႏုိင္ငံေတြဟာ အေနာက္ႏုိင္ငံေတြေလာက္ အခ်ိန္မၾကာဘူးလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဂ်ပန္၊ ကုိရီးယား၊ စကၤာပူတုိ႔ကုိ ေထာက္ျပပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ စကၤာပူနဲ႔ အေမရိကတုိ႔ရဲ႕ ဒီမုိကေရစီ အကူးအေျပာင္းကာလကုိ ေထာက္ျပတယ္။ အေမရိကရဲ႕ ဒီမုိကေရစီက ႏွစ္ရာခ်ီၿပီး ၾကာခဲ့ေပမယ့္ စကၤာပူရဲ႕ ဒီမုိကေရစီ ကူးေျပာင္းေရးကေတာ့ ဆယ္စုႏွစ္ေတြ အတြင္းမွာပဲ အလုပ္ျဖစ္သြားခဲ့တဲ့အေၾကာင္းနဲ႔ အဓိကအခ်က္ကေတာ့ အာရွတုိက္ရဲ႕ မိသားစုဗဟုိျပဳယဥ္ေက်းမႈ (Family oriented culture) ေၾကာင့္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။

ဒီမုိကေရစီအေၾကာင္းေျပာရင္ အိမ္နီးခ်င္း အိႏၵိယကလည္း စြာက်ယ္စြာက်ယ္ ထလုပ္တတ္တယ္။ ပထမဆုံး ဒီမုိကေရစီက်င့္သုံးတဲ့ ႏုိင္ငံတစ္ခုအေနနဲ႔ေပါ့။

ဒါေပမယ့္ နာမည္တူ “ဒီမုိကေရစီ” ေအာက္မွာ ကြဲျပားေနတဲ့ အေသြးအေရာင္ေတြ ရွိေနပါတယ္။

စကၤာပူရဲ႕ ဒီမုိကေရစီက ေျပာလုိ႔မရရင္ ႀကိမ္နဲ႔႐ုိက္တယ္။ ဘာသာတရားေတြကုိ ႏႈိင္းယွဥ္ျပတဲ့ Religious Comparison သင္ခြင့္မရွိဘူး။ လမ္းေပၚမွာ ဆႏၵျပခြင့္ မရွိဘူး။ ဆႏၵျပခ်င္ရင္ ခြင့္ျပဳမိန္႔ ယူရတယ္။ သက္မွတ္ေပးထားတဲ့ ေနရာမွာပဲ ဆႏၵျပၾကရတယ္။

အိႏၵိယရဲ႕ ဒီမုိကေရစီက လူကုိ မေျပာနဲ႔ ႏြားကုိေတာင္ ႀကိမ္နဲ႔႐ုိက္ခြင့္ မရွိဘူး။ ကမာၻေပၚ ရွိရွိသမွ် ဘာသာတရားေတြအားလုံး အိႏၵိယမွာ အစပ်ိဳးတယ္လုိ႔ ယုံၾကည္ထားၾကေတာ့ ဘာမွ ျပႆနာမရွိဘူး။ အခ်ိန္မေ႐ြး ေၾကျငာၿပီး ဆႏၵျပခြင့္ ရွိၾကတယ္။ အႀကီးအေသးပဲ ကြာမယ္၊ ေန႔တုိင္း ေနရာတုိင္းမွာလုိလုိ ဆႏၵျပမႈေတြ ရွိေနတတ္တယ္။

အိႏၵိယရဲ႕ ဒီမုိကေရစီက ပုိၿပီး လြတ္လပ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ လမ္းေပၚမွာ သြားလာေနတဲ့ ႏြားေတြက ယဥ္ေၾကာကုိ ပိတ္စုိ႔ေစတယ္။ ႏြားေခ်းေတြနဲ႔ လမ္းကုိ ညစ္ေပေစတယ္။ ထစ္ကနဲဆုိ လမ္းေပၚထြက္ထြက္ၿပီး ဆႏၵျပေနၾကေတာ့ (တစ္ခ်ိဳ႕ကိစၥေတြက ဘာမွ မေျပာပေလာက္ဘူး) ျပည္သူတစ္ရပ္လုံးရဲ႕ ေန႔စဥ္လုပ္ငန္းေတြကုိ ထိခုိက္ေစ၊ ေႏြးေကြးေစတယ္။

အထက္ေဖာ္ျပပါ ဆရာႀကီးရဲ႕ အယူအဆကုိ သေဘာမေတြ႔မိေတာ့ဘူး။ ႏုိင္ငံေရးပညာရွင္ေတြရဲ႕ အယူအဆအရ ဘယ္ႏုိင္ငံက က်င့္သုံးတဲ့ ဒီမုိကေရစီမွ မျပည့္စုံဘူး။ လုိအပ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ခ်ည္းပဲ။ ဒါေပမယ့္ က်င့္သုံးရင္း၊ ျပင္ဆင္ျဖည့္စြတ္ရင္းနဲ႔ ပုိၿပီး ရင့္က်က္တဲ့ ဒီမုိကေရစီျဖစ္ေအာင္ တစ္ျဖည္းျဖည္းပဲ သြားလုိ႔ ရမယ္။ လူေထာက္ျပတဲ့ စကၤာပူရဲ႕ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ အေမရိကရဲ႕ ဒီမုိကေရစီရဲ႕ တန္ဖုိးျခားနားခ်က္ေတြဟာ အမ်ားႀကီးပါ။ ဒီမုိကေရစီဆုိတဲ့ နာမည္တူ႐ုံနဲ႔ တန္ဖုိးတူမသြားပါဘူး။

အေသာကမင္းႀကီးရဲ႕ ေမြးရပ္ေျမမွာ ဆင္းရဲသားဦးေရေတြ၊ အလုပ္လက္မဲ့ေတြ၊ အေျခခံပညာ သင္ခြင့္မရတဲ့ ကေလးေတြ တုိးပြားလာတာနဲ႔ ဆုိကေရးတီးတုိ႔ ပေလတုိတုိ႔ရဲ႕ ေမြးရပ္ေျမႏုိင္ငံႀကီး ပုံပ်က္ပန္းပ်က္ ၿပိဳလဲေနပုံကုိ ၾကည့္ရင္း ဒီမုိကေရစီစနစ္ဆုိတာလည္း လြတ္လပ္တာကလြဲလုိ႔ လုိတရ မႏၲာန္တစ္ခု မဟုတ္ဘူးဆုိတာေတာ့ သေဘာေပါက္ထားႏုိင္ပါတယ္။ အိႏၵိယရဲ႕ ဒီမုိကေရစီပုံစံက မ်က္စိေနာက္စရာ ေကာင္းသလုိ စကၤာပူရဲ႕ ဒီမုိကေရစီပုံစံကလည္း မလြတ္မလပ္နဲ႔ ခပ္က်ပ္က်ပ္ပါပဲ။ အေမရိကရဲ႕ ဒမုိကေရစီမ်ိဳးဆုိရင္လည္း အေဝးေျပးလမ္းမႀကီးေပၚက ကားအက္ဆီးဒင့္ေတြက ခပ္တုိးတုိး သတိေပးေနျပန္ပါေရာ။

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔နဲ႔ အံဝင္ခြင္က်ျဖစ္မယ့္ ဒီမုိကေရစီရဲ႕ ပုံသ႑ာန္က ဘယ္လုိမ်ား ျဖစ္လာမွာပါလိမ့္။ က်င့္သုံးရင္း၊ ျပင္ဆင္ျဖည့္စြတ္ရင္းနဲ႔ပဲ ပုံေပၚလာမယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။

အာဏာရွင္ေတြ အ႐ႈံးေပးရတာက ဒီမုိကေရစီ။
ဒီမုိကေရစီ အ႐ႈံးေပးရတာက ႏုိင္ငံရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ။
ႏုိင္ငံရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ အ႐ႈံးေပးရတာက ဂလုိဘယ္ ဆန္လာမႈ။

ႏုႏုနယ္နယ္ ဒီမုိကေရစီလမ္းမနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ စုိးရိမ္မိတာကေတာ့ …
၁။ ေဖာင္ေဒးရွင္းမေကာင္းတဲ့ အေဝးေျပးလမ္းမႀကီးလုိျဖစ္မွာ
၂။ အဆင့္မွီသည္ျဖစ္ေစ၊ မမွီသည္ျဖစ္ေစ ျပည္တြင္းျဖစ္ ဘိလပ္ေျမကုိပဲ သုံးရမယ္ဆုိတဲ့ သဘာဝမက်တဲ့ အမိန္႔ေတြ
၃။ ကားလမ္းမေပၚမွာ ကုန္တင္ကားေတြ မေမာင္းရဆုိတဲ့ အဆင့္ခြဲျခားတဲ့ ထူးထူးဆန္းဆန္း ဥပေဒေတြ
၄။ လြတ္လပ္မႈရေလေလ ထိမ္းခ်ဳပ္စရာေတြ ပုိမ်ားေလေလဆုိတဲ့ ဒီမုိကေရစီရဲ႕ တန္ဖုိးကုိ မ်က္ကြယ္ျပဳၿပီး ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့နဲ႔ လြတ္လပ္မႈကုိ အလြဲသုံးစားလုပ္ရင္း ႀကံဳေတြ႔ရလာႏုိင္တဲ့ ကားအက္ဆီးဒင့္လုိ ဟာေတြ …
ဒါေတြ ျဖစ္လာမွာကုိေတာ့ စုိးရိမ္မိတယ္။

ကားလမ္းမႀကီးက ျပင္လုိ႔ လြယ္ေပမယ့္ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ မူဝါဒနဲ႔ လူထုရဲ႕ စိတ္ေနစ႐ုိတ္နဲ႔ အျပဳအမူက ျပင္ဖုိ႔ ခက္တယ္ မဟုတ္လား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာေတြ ေျပာေျပာေနတတ္တဲ့ “ငါတုိ႔ ျမန္မာေတြ မညံ့ဘူး” ဆုိတာကုိ ယုံၾကည္ထားမိတယ္။

အဲ … ဒီမုိကေရစီ၊ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ ေကာက္႐ုိးပုံေဘး ေဆးလိပ္ထုိင္ေသာက္တာေတာ့ မမုိက္လွဘူးေပါ့ဗ်ာ။

ဇင္ေ၀ေသာ္

Copyright © 2012 ကမ္းလက္. All rights reserved.

Read more