ကုိယ္သြားတဲ့လမ္းကတကယ္မွားေနတယ္ဆုိတာ ေသခ်ာေနၿပီဆုိရင္အဲ့ဒီလမ္းေၾကာင္းကေန ေသြဖီရဲေအာင္လည္း ျပင္ဆင္ထားရတယ္။ "ေဟ့ ... တုိ႔ေတာ့ မွားေနၿပီ။ လမ္းေၾကာင္း ေျပာင္းမွရမယ္" ဆုိတာမ်ိဳးေပါ့။
ေမး ။ ။ ကက္ဘိနိတ္မတုိင္မီ မစၥတာလီမပါဘဲ သူတုိ႔အခ်င္းခ်င္း အရင္ေဆြးေႏြးရတယ္ ဆုိတာကကုိ မစၥတာလီရဲ႕ ေလာင္းရိပ္ ဘယ္ေလာက္ႀကီးတယ္၊ ဒီေလာင္းရိပ္က လြတ္ေအာင္ ဒီလုိ လုပ္ရတယ္ဆုိတဲ့ သေဘာမ်ိဳးေရာ ေရာက္မေနဘူးလား။
ေျဖ ။ ။ ငါ့ကုိယ္ငါ ေျပာင္းလုိ႔ မရေသးဘူးေလကြာ။ အဲ့ဒါ လီကြမ္းယုပဲ။ ငါ တစ္ခုခုေျပာတုိင္း ငါ့ပါးစပ္ဖ်ားကတင္ ထြက္လာတာ မဟုတ္ဘူး။ အႀကိမ္ႀကိမ္ စဥ္းစားၿပီးမွ ေျပာတယ္။ စဥ္းစားရာမွာလည္း ငါ့အေတြ႔အႀကံဳေတြရဲ႕ေလာင္းရိပ္ ငါ့မွာကုိ ရွိေနတာ။
ငါ့အတြက္ အခ်ိန္တန္ေနပါၿပီလုိ႔ ဘယ္သူ ေျပာရဲသလဲ။ ငါက JP - Morgan ဘုတ္အဖြဲ႔ဝင္၊ ျပင္သစ္က တုိတယ္ေရနံကုမၸဏီ ဘုတ္အဖြဲ႔ဝင္၊ တစ္ျခားဟာေတြ ရွိေသးတယ္။ သူတုိ႔က ငါ့ကုိ ထပ္ၿပီး ေရြးခ်ယ္ေတာ့ ငါ ေျပာခဲ့ေသးတယ္ "ၾကည့္လုပ္ၾကပါဦးကြာ။ ငါ ဘယ္ေတာ့ လြတ္မလဲ။ ငါ့အသက္ ရွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေနၿပီ" လုိ႔။
ကလင္တန္ ေဟာင္ေကာင္လာတုန္းက ဘာျဖစ္လုိ႔ ငါနဲ႔ စကားေျပာခ်င္တာလဲ သိလား။ သူ႔ရန္ပုံေငြအတြက္ အာရွက ေစတနာရွင္ေတြကုိ မ်က္ႏွာျပလုိ႔ ေကာင္းေအာင္လုိ႔။ သူက ေခၚတယ္။ ငါက သူနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္။ သူက လူလည္၊ ငါလည္း အ႐ူးမဟုတ္ဘူး။ အေတြ႔အႀကံဳေတြ ရွိၿပီးသား။ ငါက ဒီလုိ ေျပာဖုိ႔ ျပင္ၿပီးသား "ကြ်န္ေတာ္ သေဘာမတူပါဘူး။ ဒါဟာ မေဆြးေႏြးလုိျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းပါပဲ" လုိ႔။
ႏွလုံးခြဲစိတ္ၿပီး တစ္ရက္ပဲ ရွိေသးေပမယ့္ ငါ သြားခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ဇနီး ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးမျဖစ္ခင္ ငါ လာေတြ႔မယ္လုိ႔ ကတိေပးခဲ့ဖူးလုိ႔။ ေနာက္ဆုံး သူက ေျပာတယ္ "မစၥတာလီကုိ ေပးဖုိ႔ က်ေနာ့္မွာ အေၾကြးတစ္ခု တင္ေနၿပီ" တဲ့။
"ဥပေဒနဲ႔ညီတာပဲ ေတာင္းမွာပါ" လုိ႔ ငါ ျပန္ေျပာခဲ့တယ္။
ဒါေလး အလုပ္လုပ္ေနေသးသေရြ႕ (သူ႔ေခါင္းကုိ လက္ညွိဳးထုိးျပတယ္) ငါလည္း အုိေကပဲ။ အဲ ... ဒါေလးက အရင္ရပ္လိမ့္မယ္ (သူ႔ႏွလုံးသားကုိ လက္ေထာက္ျပတယ္)။ ဘာ တတ္ႏုိင္မွာလဲကြာ။ ဒါ ဘဝပဲ။ ဘယ္ေတာ့ ေသရမယ္ မသိဘူး။ ငါ့မွာ တန္ဖုိးတခ်ိဳ႕ရွိတယ္ဆုိရင္ အဲ့ဒါေလးေတြနဲ႔ စကၤာပူကုိ ဒီထက္ အားေကာင္းေအာင္၊ ဒီထက္ တုိးတက္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနဖုိ႔ပါပဲ။
ဘယ္ေခါင္းေဆာင္၊ ဘာမူဝါဒကုိမွ အားသစ္ေလာင္းေနတာ မဟုတ္ဘူး။ စကၤာပူအတြက္ သက္သက္ပဲ။ ဒီေနရာေလး တုိးတက္လာတာကုိ ျမင္ရၿပီး ဒီေနရာေလး က်႐ႈံးသြားမွာကုိ မျမင္ခ်င္ဘူး။ ဒါပါပဲ။ ရွင္းရွင္းေလးပါ။
ေမး ။ ။ စကၤာပူရဲ႕ သမုိင္းတတစ္ေလွ်ာက္မွာ မစၥတာလီဟာ အႀကီးက်ယ္ဆုံး ျပဳျပင္ တည္ေထာင္ႏုိင္သူပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ မစၥတာလီ က်င္လည္ခဲ့ရတာက အျပင္းအထန္ ႏုိင္ငံေရးအားၿပိဳင္မႈေတြ ၾကားထဲမွာ။ အခု လက္ရွိအေျခအေနအရ အဲ့သလုိပုဂၢိဳလ္ ေပၚေပါက္လာဖုိ႔ဆုိတာ မလြယ္ကူလွဘူးလုိ႔ ထင္စရာပဲ။
ေျဖ ။ ။ ဝန္ထုပ္ဝန္ပုိးျခင္းေတာ့ မတူႏုိင္ဘူးေပါ့။ သူတုိ႔ အေျခအေနက ေသေရးရွင္ေရးထဲမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီေခတ္ရဲ႕ အေျပာင္းအလဲေတြကလည္း စိတ္ဖိအား မနည္းလွဘူးေနာ္။ လတ္တေလာ ေငြေၾကးအက်ပ္႐ုိက္ေနမႈ႔ကုိပဲၾကည့္။ ငါသာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္ဆဲဆုိရင္ "ငါတုိ႔ ရင္ဆုိင္ႏုိင္ၾကပါ့မလား" ဒါမွမဟုတ္ "ဒီျပႆနာက သုံးေလးႏွစ္အထိမ်ား ၾကာေနရင္ ဘာေတြ ျဖစ္လာႏုိင္သလဲ" "ငါတုိ႔ေတာ့ အေသးစိတ္ ျပန္ေလ့လာမွ ရေတာ့မယ္" ဆုိတာမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ေနမွာပဲ။ လတ္တေလာျပႆနာက အရင္နဲ႔ေတာ့ မတူဘူးေပါ့။
NEwater မေတြ႔ခင္အထိ ငါျဖင့္ ေရျပႆနာနဲ႔ ေခါင္းေျခာက္ေနရတာ။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ဆုိတာေတာင္ ေရျပႆနာနဲ႔ငါက ေရစက္မကုန္ေသးဘူး။ လတုိင္းလတုိင္း ေရနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အစီအရင္ခံစာေတြ ထုိင္ၾကည့္ေနရတာ။ ေရနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ ဘယ္သူမွ ငါ့ေလာက္မသိဘူး။
ပညာရပ္ပုိင္းအေနနဲ႔ၾကည့္ရင္ လက္ရွိအစုိးရအဖြဲ႔က ငါတုန္းက အစုိးရအဖြဲ႔ေအာက္ ညံ့တယ္လုိ႔ မထင္ဘူး။ တစ္ခုရွိတာက သူတုိ႔မွာ အဲ့သေလာက္ ျပႆနာႀကီးေတြ မရွိေတာ့ အေတြ႔အႀကံဳနဲ႔ အားစုိက္မႈေတာ့ ေလ်ာ့ေကာင္းေလ်ာ့ႏုိင္တာေပါ့။
ေမး ။ ။ အဲ့ဒါက ျပႆနာ မဟုတ္ဘူးလား။
ေျဖ ။ ။ ဒါေတာ့ ငါ မေျပာတတ္ဘူး။ သူတုိ႔အားလုံး စီးပြားေရးတကၠသုိလ္ေတြတက္၊ လူထုဆက္ဆံေရးကုိ သင္ၾကားလာခဲ့ၾကတဲ့သူေတြပဲ။ သူတုိ႔ မေလ့လာဘူးတဲ့စနစ္ဆုိလုိ႔ မရွိသေလာက္ပဲ။ ဒါေပမယ့္ ငါ့မွာတုန္းကေတာ့ လမ္းေပၚမွာပဲ ဒါေတြ သင္ခဲ့ရတာေလ။ ဒါဟာ မတူညီတဲ့ မ်ိဳးဆက္ပဲ။ ေဂၚဒင္ဘေရာင္းဟာ ဘယ္ေတာ့မွ Clement Attlee မျဖစ္ႏုိင္သလုိ Hugh Gaitskell မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ သူက ျခားနားတဲ့အေျခအေန၊ ေနာက္ခံဘက္ဂေရာင္းေကာင္းနဲ႔လူပဲ။ Winston Churchill ရဲ႕သား၊ ေျမးဟာ ဝင္စတန္ခ်ာခ်ီနဲ႔ တုိင္းထြာလုိ႔ မရႏုိင္ဘူး။
ေမး ။ ။ ႏုိင္ငံေရးသမုိင္းမွာ သမား႐ုိးက်ကေန ေဖာက္ထြက္တတ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္တခ်ိဳ႕ ရွိတတ္တယ္။ ဥပမာ ... မာဂရက္သက္ခ်ာလုိေပါ့။ မစၥတာလီ ေရြးထားတဲ့ အစိုးရထဲမွာ အဲ့သလုိ ေဖာက္ထြက္ေရးသမား ေပၚလာႏုိင္လာစရာ ရွိလား။
ေျဖ ။ ။ ကုိယ္သြားတဲ့လမ္းက တကယ္မွားေနတယ္ဆုိတာ ေသခ်ာေနၿပီဆုိရင္ အဲ့ဒီလမ္းေၾကာင္းကေန ေသြဖီရဲေအာင္လည္း ျပင္ဆင္ထားရတယ္။ "ေဟ့ ... တုိ႔ေတာ့ မွားေနၿပီ။ လမ္းေၾကာင္း ေျပာင္းမွရမယ္" ဆုိတာမ်ိဳးေပါ့။ အခုအထိ အေျခခံမူ မွားေနတာကုိ ငါေတာ့ မျမင္မိေသးဘူး။ ငါတုိ႔ ေရြးခဲ့သမွ် လမ္းေတြဟာ အတြင္းအားျဖင့္ ျဖစ္ေစ၊ ေဒသဆုိင္ရာအားျဖင့္ ျဖစ္ေစ၊ အျပည္အျပည္ဆုိင္ရာအျမင္အားျဖင့္ ျဖစ္ေစ စနစ္တက် စမ္းသပ္ခဲ့တဲ့ မူဝါဒေတြခ်ည္းပါပဲ။ ဒီအထဲမွာ ျဖစ္ႏုိင္တာကေတာ့ ေဒသတြင္းဆုိင္ရာ၊ အျပည္အျပည္ဆုိင္ရာ ေျပာင္းလဲမႈေလာက္ပဲ ျဖစ္ႏုိင္စရာ ရွိပါတယ္။
ေမး ။ ။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဝန္ႀကီးေတြရဲ႕လစာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အျငင္းပြားစရာေတြ ျဖစ္ေနရတာလဲ။
ေျဖ ။ ။ ဒီလစာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ေမးခြန္းေၾကာင့္ စိတ္ကသိကေအာက္ ျဖစ္စရာ ငါ့မွာ မရွိပါဘူး။ သူတုိ႔ ဘာဆက္လုပ္ၾကမလဲဆုိတာနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ လက္ရွိေခါင္းေဆာင္ေတြပဲ ဆုံးျဖတ္ၾကရမွာပါ။ ငါသာ သူတုိ႔ေနရာမွာဆုိရင္ ဒီမူအတုိင္းပဲ ဆက္သြားမယ္။ ဒီမူကုိ နည္းနည္း ထပ္ေကာင္းေအာင္ ျပင္ေပးရမယ္။ လူထုက ငါတုိ႔မူကုိ သိတယ္။ မင္းက ေတာ္တယ္ဆုိရင္ မင္းကုိ ဆက္လုပ္ဖုိ႔ ေတာင္းဆုိမွာပဲ။ အလုပ္ ဆက္လုပ္ရာမွာလည္း သက္တမ္းအရ သုံးသက္တမ္း၊ ေလးသက္တမ္း၊ ငါးသက္တမ္းအထိ ျဖစ္သြားႏုိင္တာပဲ။ ဒါဆုိ အဲ့ဒီလူက တကယ္ေတာ္တဲ့ ဝန္ႀကီးတစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားတယ္၊ အေတြ႔အႀကံဳေတြကလည္း တေထာႀကီး။ တန္ဖုိးသက္မွတ္ရာမွာလည္း တကယ္ သမာသမတ္က်တဲ့ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားေရာ။
သူ႔ရဲ႕ ပထမသက္တမ္းမွာ သူဟာ ဝန္ႀကီးေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားမယ္လုိ႔ မင္း ထင္သလား။ ဒီလုိ မဟုတ္ဘူး။ သက္တမ္းႏွစ္ခုေက်ာ္သြားမွ တကယ္ေတာ္တဲ့ဝန္ႀကီး ျဖစ္သြားတာ။ အဲ့ဒီေတာ့မွ စကၤာပူအေၾကာင္း သိသြားတယ္။ စကၤာပူလူထုအေၾကာင္း၊ အစိုးရရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ပုံ၊ စကၤာပူအတြက္ ျဖစ္ႏုိင္တဲ့ နည္းလမ္းေတြကုိ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ သူတုိ႔ကုိ လစာေတြ အမ်ားႀကီး ေပးထားရတာလဲ။ မေပးရင္ "ကြ်န္းေတာ္ေတာ့ ထြက္ၿပီ" ဆုိတာမ်ိဳးေတြ ျဖစ္လာမွာစုိးလုိ႔။
ဒီလုိမဟုတ္ရင္ ဒီအစုိးရထဲကုိ ဗီဗီယံ ဗလကရစ္ရွနန္တုိ႔၊ Ng Eng Hen တုိ႔ ဝင္လာမယ္လုိ႔ ထင္သလား။ Ng Eng Hen ဆုိရင္ တစ္ႏွစ္ကို သုံးမီလီယံ ဝင္ေငြရွိတဲ့ ကင္ဆာခြဲစိတ္အထူးကု၊ Shamugam ဆုိရင္ အဆင္ေျပတဲ့ႏွစ္ေတြမွာ ငါးမီလီယံအထိ ဝင္တယ္။ သူ႔ကုိ မင္း လစာ သုံးေသာင္းေပးမွာလား၊ မင္း သူ႔ကုိ တစ္ႏွစ္ တစ္မီလီယံေက်ာ္ ေပးတယ္။ သူက ေငြ သိပ္မမက္တဲ့လူမုိ႔ ေက်နပ္တယ္။ သူက အလုပ္ ေကာင္းေကာင္း လုပ္ခြင့္ရရင္ ၿပီးေရာဆုိတဲ့လူမ်ိဳး။ သူက သူလုပ္ခဲ့တာ လုံေလာက္ေနၿပီလုိ႔ ထင္တယ္။ တုိ႔က သူ႔ကုိ ဆက္ရွိေစခ်င္တယ္။ ဝန္ႀကီးသက္တမ္းႏွစ္ခု၊ သုံးခု၊ ေလးခုအထိ။ ဒါမွ တကယ္ အေတြ႔အႀကံဳရွိတဲ့ ဝန္ႀကီးတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာမွာ။
မင္းတုိ႔ သတိထားမိမယ္လုိ႔ ထင္တယ္။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က ဝန္ႀကီးတစ္ေယာက္ကုိ သူ႔ကုိယ္ပုိင္ဝင္ေငြရဲ႕ (၉၀) ရာခုိင္ႏႈန္း ေပးလုိ႔ရေအာင္ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ထားတာေလ။ ဒါက အခု က်င့္သုံးလုိ႔ မရေသးဘူး။ ဒါက ဝန္ႀကီးေတြ အခ်င္ခ်င္း လစာ မတူမညီ ျဖစ္သြားႏုိင္လုိ႔။ ဝန္ႀကီးမျဖစ္ခင္ သူတုိ႔ ဘာလုပ္ခဲ့သလဲ။ သူတုိ႔ရဲ႕ တစ္ႏွစ္ဝင္ေငြက ဘယ္ေလာက္ ရွိခဲ့သလဲစတာေတြ မတူၾကဘူးေလ။ သူတုိ႔ လုပ္ေဆာင္မႈစြမ္းရည္က မတူေတာ့ လစာလည္း တူလုိ႔မရဘူး။ ငါျမင္တာကေတာ့ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဟာ စီအီးအုိနဲ႔တူတယ္။ ဒီအဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔လုံး အလုပ္လုပ္ေနဖုိ႔ သူ႔မွာ တာဝန္ရွိတယ္။ အစုိးရတစ္ဖြဲ႔လုံးရဲ႕ လစာက ဂ်ီဒီပီရဲ႕ 0.02 ရာခုိင္ႏႈန္းထက္ ေလ်ာ့ရဦးမွာလား။ ဒါမွမဟုတ္ F - 15 တုိက္ေလယာဥ္တစ္စီးထက္ ေလွ်ာ့ေပးရဦးမွာလား။
ေမး ။ ။ ဝန္ႀကီးေတြရဲ႕လစာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လူထုထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ႀကီး မေက်မနပ္ ျဖစ္ေနၾကတယ္ဆုိတာေရာ ရိပ္စားမိရဲ႕လား။
ဆက္ရန္ -
ကမ္းလက္
