တစ္ေရး စက္ခြင္႔


ကမၻာမွာ ကံဆိုးတဲ႔ မီလ်ံနာေတြ ေကာင္း ေကာင္းမအိပ္ႏိုင္ေပမယ္႔ ကံေကာင္းတဲ႔ လက္လုပ္လက္စား လခစားေတြကေတာ႔ အိပ္ျခင္းအတြက္ ျပႆနာ လုံးဝမရွိၾကပါဘူး။

သိပၸံပညာရွင္ေတြက ဖီးလစ္ ( ဒတ္ခ်္ အီလက္ထေရာနစ္ ) ကုမၸဏီ အလုပ္သမားေတြကို သုေတသန ျပဳၾကည္႔ရာ ၇ နာရီမွာ အမ်ားစု အိပ္ရာက ထ၊ လုပ္စရာေတြ လုပ္ေနၾကေပမယ္႔ တကယ္ ရာႏႈန္းျပည္႔ အိပ္ရာကထၾကတာကေတာ႔ ၁၀ နာရီမွ လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါက ရုံးသြားရာမွာ ဘတ္စ္၊ ေျမေအာက္ရထား စီးရင္း ကား၊ ရထားေပၚမွာ ဆက္အိပ္ၾကတာကို ဆိုတာ ျဖစ္ဟန္တူပါတယ္။ ကိုယ္ပိုင္ ကားေမာင္းျပီး ရုံးသြားသူေတြ ဒီ အခြင္႔အေရးမ်ိဳး မရႏိုင္ပါဘူး။

က်ေနာ္သိတဲ႔ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကေတာ႔ ဖိနပ္ အထူႀကီး စီးထားရင္ ၉ နာရီ ၁၅ ဆို ရာႏႈန္းျပည္႔ အိပ္ရာကထေနတတ္ျပီး ဖိနပ္ အပါးေလး စီးထားရင္ေတာ႔ ၁၀ နာရီမွ ရာႏႈန္းျပည္႔ အိပ္ရာက ထတယ္ လို႔ေျပာပါတယ္။ ဖိနပ္ အထူ အပါးနဲ႔ အိပ္ယာကထခ်ိန္ ဆက္စပ္လို႔မရပါဘူး လို႔ ထင္ေကာင္း ထင္ၾကပါလိမ္႔မယ္။ ဆိုင္ပါတယ္။ အဲဒီ ငတိမေလး အဆိုအရ  ဖိနပ္ အပါးေလးနဲ႔ဆို ေခ်ာ္လဲမွာ မစိုးရိမ္ရတဲ႔အတြက္ ( ဖုန္းေခၚသူ မရွိရင္ )လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ၂၅ ကေန ၃၅ ရခိုင္ႏႈန္းအထိ ငိုက္ျမည္းလို႔ ရတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

အဲဒီ ငတိမေလးထက္ ပိျုပီး အိပ္တတ္တာက အိုဗာဝိတ္ ငတိမႀကီးပါ။ အသက္က ၃၄ ပဲ ရိွပါေသးတယ္။
သူမက အအိပ္ႀကီး႐ုံတင္ မကဘဲ "sleep-eating disorder " ပါ ( သူက ရွက္လို႔ ဝန္မခံေပမဲ႔ ) ျဖစ္ေနတာပါ။  sleep-eating disorder ဆိုတာ အိပ္ေပ်ာ္ေနစဥ္ ရိွရိွသမွ် အစားအစာေတြ အားလုံးစားပစ္တတ္ျပီး အိပ္ယာက ႏိုးေတာ႔ စားခဲ႔သမွ်ေတြကို ဘာမွ သတိမရေတာ႔ပဲ ထပ္ျပီး စားတတ္ျခင္းပါ။
ဒီလိုဆိုေတာ႔လည္း သူ  အိုဗာဝိတ္  ျဖစ္ေနတာကို နားလည္လို႔ရပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အိပ္မရတဲ႔  မီလ်ံနာေတြထက္ သာပါတယ္။

ျမန္မာေတြက အစား ျပဳိင္ပြဲေလာက္သာ သိျပီး အအိပ္ ျပဳိင္ပြဲရိွတာကို သိပ္မသိၾကဘူး။  စပိန္ႏိုင္ငံမွာ " Siesta Championships " ေခၚတဲ႔ ေန႔ခင္း  အအိပ္ ျပဳိင္ပြဲႏွစ္စဥ္ က်င္းပပါတယ္။ မက္ဒရစ္ျမိဳ႕က ေရွာ႔ပင္းေမာလ္ တစ္ခုခုမွာ  က်င္းပတတ္ပါတယ္။ မိနစ္ ၂၀ အခ်ိန္ေပးတယ္။ အဲ႔ဒီ မိနစ္ ၂၀ အတြင္းမွာ အခ်ိန္ အၾကာဆုံး အိပ္ႏိုင္သူကို ဆုေပးတယ္။ လိမ္လို႔ေတာ႔ မရဘူး၊ ျပိဳင္ပြဲဝင္သူေတြ တကယ္ အိပ္ေပ်ာ္ မေပ်ာ္ ဆရာဝန္ေတြက စကၠန္႔နဲ႔အမွ် စစ္ေဆးတယ္။
ဒီႏွစ္ ပထမဆု ရသြားသူက အသက္ ၆၂ အရြယ္ရိွ  Pedro Soria Lopez တဲ႔။ မိနစ္ ၂၀ အခ်ိန္ေပးထားရာမွာ ၁၉ မိနစ္လုံးလုံး လုံးဝ အိပ္ေပ်ာ္ေနခဲ႔တယ္ တဲ႔။
ဥေရာပမွာ စပိန္ႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရး အေျခအေန ဆိုးရြားသေလာက္ ေၾကာင္႔ၾကမဲ႔ အိပ္ႏိုင္တာလည္း  စပိန္ေတြပဲရိွတယ္လို႔ ေျပာစမွတ္လည္း ရိွပါတယ္။

သတင္းသမားေတြက အံ႔ဩလြန္းလို႔ ဒီလို အိပ္စက္ႏိုင္ျခင္းရဲ႕ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္က ဘာလဲ လို႔ Pedro Soria Lopez ကိုေမးေတာ႔
" ေန႔လည္စာ နင္းကန္စားတာ " လို႔ ေျဖပါတယ္။

ဒါကို သေဘာမတူတဲ႔ ငတိမေလးက  မလိုပါဘူး၊ ေဒါက္ဖိနပ္စီးမထားရင္ အိပ္လို႔ ရတာပဲ လို႔ ေျပာျပီး
ငတိမႀကီးကေတာ႔ မစားဘဲ အိပ္ျပခ်င္တယ္လို႔ ႀကံဳးဝါးေနတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ၊ အိပ္ေပ်ာ္ေနရင္းလည္း တဝတျပဲ စားလို႔ရတာပဲ။ သူမွ  မမွတ္မိတာ။
အိပ္ေပ်ာ္စဥ္ လမ္းထေလွ်ာက္တတ္တာေတြက အႏၱရာယ္ရိွသလို စားလို႔ စားမွးန္းမသိတာလည္း ျပႆနာေတာ႔ မေသးလွဘူး။
မနက္ ေရခဲေသတၱာဖြင္႔တိုင္း အိမ္သားေတြ ရန္ျဖစ္ရတယ္တဲ႔။ စားစရာေတြ ေပ်ာက္ ေပ်ာက္ေနလို႔။



 ဇင္ေ၀ေသာ္

ေဟာင္းဝါ႔ဒ္ ဝက္ဘ္ နဲ႔ အိုးထရက္ဖို႔ သမိုင္း


" Shwe Min Won :လီပါပူး ကံဆိုးတာက ပြဲကို ေဟာင္းဝပ္ဝဟ္ ကိုင္မတဲ့ဗ်ာ"

ေဟာင္းဝါ႔ဒ္ ဝက္ဘ္ နဲ႔ အိုးထရက္ဖို႔ သမိုင္း

ဒိုင္လူႀကီး အျဖစ္ စတင္ခဲ႔သည္႔ႏွစ္ =၂၀၀၃။
၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ခ်န္ပီယံ လိဂ္ ဗိုလ္လုပြဲနဲ႔ ကမၻာ႔ဖလားဗိုလ္လုပြဲ ႏွစ္ပြဲလုံး ကိုင္တြယ္ခြင္႔ရခဲ႔တဲ႔ ပထမဆုံး ဒိုင္။
၂၀၁၂၊ ၂၀၁၃ ရာသီ ကိုင္တြယ္ခဲ႔သည္႔ပြဲစဥ္ေပါင္း= ၁၅။
ျပခဲ႕သည္႔ အဝါကတ္ေပါင္း= ၅၄။
ျပခဲ႕သည္႔ အနီကတ္ေပါင္း= ၁။

သူ ေနာက္ဆုံးကိုင္တြယ္ခဲ႔တဲ႔ မန္ယူ၊ လီဗားပူး ပြဲမွာ ပြဲစလို႔ တစ္မိနစ္အတြင္း မန္ယူကို ပင္နယ္တီတစ္လုံး လက္ေဆာင္ေပးခဲ႔။
ၿပီးေတာ႔ စတီဗင္ ဂ်ရတ္ကို အနီကတ္ ျပခဲ႔။
လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ႏွစ္က ပြဲမွာ ပြဲစလို႔ ၃၁ စကၠန္႔အရွိ မန္ယူ ပင္နယ္တီရခဲ႔ျပန္။ အဲဒီ ဂိုးက ပြဲတစ္ခုလုံးရဲ႕ အေျဖျဖစ္ခဲ႔။
လီဗားပူးနည္းျပက အဲဒီ ပင္နယ္တီကို " ဟာသ " လို႔ေျပာခဲ႔။
နာရီဝက္ေက်ာ္ ၾကာေတာ႔ စတီဗင္ ဂ်ရတ္ အနီကတ္ထိခဲ႔ျပန္။
ဒတ္ခ်ေဘာလုံးသမား ဘာဘယ္လ္က ေဟာင္းဝါ႔ဒ္ ဝက္ဘ္ကို မန္ယူ အားကစားတီရွပ္ဝတ္ေပးၿပီး တြစ္လိုက္လို႔ ေပါင္ တစ္ေသာင္း ဒဏ္႐ိုက္ခံရ။


 ကမ္းလက္ 

စူပါမ်ားၾကား ရပ္တည္ျခင္း ( ၈:၁ )

အခု ဆက္လက္ေဖာ္ျပမယ္႔ အပိုင္းက လီကြမ္းယု ရဲ႕ The Hard Truths ( to keep Singapore going ) စာအုပ္မွ အခန္း ( ၈ ) " Standing Among Giants " စူပါမ်ားၾကား ရပ္တည္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

" အာဖရိကလူမည္းတစ္ေယာက္က မင္းရဲ့သမီးကို လက္ထပ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ဘယ္လို တုန္႔ျပန္မလဲ။ ေတာ္လိုက္တဲ့ ငါ့သမီးလို႔ ေျပာမွာလား။ ဒါမွမဟုတ္ သမီး စဥ္းစားပါဦးလို႔ ေျပာမွာလား။ ငါသာဆိုရင္ေတာ့ ငါ့သမီးကို “နင္ အရူး ပဲ” လို႔ ေျပာလိုက္မွာပဲ "
( လီကြမ္းယု )

ေမး ။ ။ အခု ကြ်န္ေတာ္က မစၥတာလီကို ကမၻာ့အျဖစ္ အပ်က္ေတြနဲ႔ ေဒသ ဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းကို ေမးပါေတာ့မယ္။ ႏိုင္ငံေတြရဲ့ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ပံု၊ သူတို႔ႏိုင္ငံေတြ အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ ဆက္ဆံပံုေတြကို အေျခခံၿပီး ရွင္းျပေပးပါ။ ကမၻာေပၚမွာ ေဒသဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံေရး သေဘာ တရားေတြ ေျပာင္းလဲလာဖို႔ ရွိပါသလား။
ေျဖ ။ ။ ဒါမ်ဳိးေတြက ေရွးေရွးကတည္းက ျဖစ္လာခဲ့တာပဲ။ လူမ်ိဳးစုတစ္စုက အျခားလူမ်ိဳးစုတစ္စုရဲ့ နယ္ေျမကို လိုခ်င္တယ္။ ဒီေတာ့ တိုက္ခိုက္ၾက၊ နယ္ေျမေတြကို ခ်ဲ႕ၾကေပါ့။ ေနာက္ဆံုး လူမ်ိဳး တစ္မ်ိဳးစုတည္း ျဖစ္ေန ရင္ေတာင္ သူသာတယ္၊ ငါသာတယ္နဲ႔ တိုက္ခိုက္ေနခဲ့ၾကတာပဲ။

လူမႈေဗဒပညာရွင္ Edward Wilson က ေျပာတယ္။ လူမ်ိဳးစုႏွစ္ခုတိုက္ေနရင္ တတိယလူမ်ိဳးစုကပါ သူနဲ႔ DNA တူတဲ့ မ်ိဳးစုဖက္က ဝင္ၿပီးတိုက္တယ္တဲ့။ သူဆိုလိုတာက လူသားရဲ့ မူလဗီဇဓာတ္ခံကကို အကြဲကြဲအၿပဲၿပဲကို ရွာေန တတ္တယ္ဆိုတဲ့ သဘာဝပါ။ (အမွာ = ၂၀၀၈ ခု Pew Hispanish Centre ရဲ့ အစီရင္ခံစာအရ သကၠရာဇ္ ၂၀၅၀ မွာ လူျဖဴစပိန္လူဦးေရ အေမရိကမွာ (၄၇) ရာခုိင္ႏႈန္းရွိမယ္။ ဒါက (၆၇) ရာခိုင္ႏႈန္းကေန ေလ်ာ့သြားတာပါ။ ၂၀၀၅ - ခုမွာ လက္တင္လူဦးေရက (၁၄) ရာခိုင္ႏႈန္းကေန (၂၉) ရာခိုင္ႏႈန္း တက္လာတယ္။ အာရွသားေတြက (၅) ရာခိုင္ႏႈန္းကေန (၉) ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ တက္လာၿပီး လူမည္းေတြကေတာ့ (၁၃) ရာခိုင္ႏႈန္းအတိုင္းပဲ ရွိမယ္။ )



တ႐ုတ္ျပည္ဆိုရင္လည္း ရာစုေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက က်ဴးေက်ာ္ခံလာရ တာပဲ။ ေနာက္ဆံုး က်ဴးေက်ာ္လာတဲ့ လူမ်ိဳးစုေတြကို ဟန္လူမ်ိဳးေတြက ဝါးၿမိဳ သြားတယ္။ မန္ခ်ဴးတို႔၊ မြန္ဂိုတို႔ေလ။ အခု မန္ခ်ဴးေတြေရာ၊ မြန္ဂိုေတြေရာ ဟန္ တ႐ုတ္ေတြ ျဖစ္ကုန္ၿပီ။ သူတို႔ မသိမ္းသြင္းႏိုင္တာဆိုလို႔ Ninxia ျပည္ နယ္က Uighur လို႔ေခၚတဲ့ မြတ္ဆလင္ေတြရယ္၊ ၿပီးေတာ့ တိဗက္ေတြရယ္။ တိဗက္ေတြကေတာ့ ေတာင္အျမင့္ႀကီးေတြေပၚမွာေနေတာ့ ေအာက္ဆီဂ်င္ သိပ္မရဘူး။ အဲဒီကို လႊတ္လိုက္တဲ့ ဟန္တ႐ုတ္ေတြကလည္း သူတို႔လို အသက္မရွဴႏိုင္ဘဲ အဆုတ္ျပႆနာေတြေၾကာင့္ အသက္႐ႈမဝလို႔ ဆို ၿပီး ျပန္ေျပးလာၾကတယ္။

လူျဖဴေတြကိုလည္း ၾကည့္။ သူတို႔အခ်င္းခ်င္း အင္ပါယာေထာင္ဖို႔ တုိက္ခဲ့ ၾကတယ္။ ၿဗိတိသွ်ေတြဆိုရင္ အိႏၵိယျပည္ ျပည္နယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သိမ္းပိုက္ႏိုင္တယ္။ အေရွ႕ေတာင္အာရွ၊ အာဖရိကတို႔ကို သိမ္းပိုက္တယ္ ။ ေတာင္အေမရိကကို သိမ္းပိုက္ႏိုင္ခဲ့ေပမဲ့ အေမရိကန္ ကိုလိုနီ နယ္ေတြ အားလံုး လက္လႊတ္ခဲ့ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ၾသစေတးလ်၊ နယူးဇီလန္၊ ေတာင္ အာဖရိကတို႔ကို ဆက္ၿပီးလက္လႊတ္ခဲ့ရတယ္။

ေတာင္အာဖရိကမွာရွိတဲ့ Boer (လူမည္းမ်ိဳးစု) ေတြကို ၿဗိတိသွ်ေတြက တိုက္ ခဲ့ေပမဲ့ လူမည္းအခ်င္းခ်င္းျပန္ေတြ႔ေတာ့ Boer လူမည္းေတြက ၿဗိတိသွ်ေတြ ဖက္က ဝင္ကူၿပီး တိုက္ၾကတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ၿဗိတိသွ်ေတြနဲ႔ သူတို႔က DNA ခ်င္း နီးနီးစပ္စပ္တူတယ္လို႔ ယံုၾကည္ၾကလို႔တဲ့။ သူတို႔ယံုၾကည္တာက Boer လူမည္းေတြရဲ့ မူလေနရာက ေဟာ္လန္တဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ၿဗိတိသွ်ေတြနဲ႔ DNA ပိုနီးစပ္တယ္လို႔ ယံုၾကည္ၾကတာ။

လူသားရဲ့ ျဖစ္စဥ္ေျပာင္းလဲမွဳက ေရွာင္လြဲလို႔ မရတဲ့ကိစၥလို႔ ထင္တယ္။ အခု ဂလိုဘယ္ျဖစ္လာေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့ ဆက္စပ္လို႔ေတာင္ ေနေသးတယ္။ အေမရိကနဲ႔ ဥေရာပမွာ အႀကီးအမွဴးေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့လူျဖဴေတြ အခု တ႐ုတ္၊ အိႏၵိယေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္တိုးေနၾကရတယ္။ သူတို႔ဘယ္လို ညီမွ်မႈရေအာင္ ယူ ၾကသလဲဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတဲ့ ကိစၥပဲ။ ၿဗိတိသွ်ေတြ အေမရိကန္လက္ထဲ အာဏာလြဲေပးလိုက္တာကေတာ့ ေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔နဲ႔ အပ်က္အစီးလည္း သိပ္မရွိလိုက္ဘူး။ ၿဗိတိသွ်ေတြက တျဖည္းျဖည္း က် ဆင္း၊ အေမရိကန္ေတြက တရိပ္ရိပ္ တက္လာ၊ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ လြဲေျပာင္းေပးလိုက္တယ္။ ဘာသာစကားကလည္း အတူတူ၊ ယဥ္ေက်းမႈ ကလည္း သိပ္မကြဲ၊ အေမရိကန္ေတြက အဂၤလိပ္ဘာသာစကားပါ သိမ္းယူ လိုက္တယ္။

တ႐ုတ္ျပည္က ဘယ္ေတာ့မ်ား အေမရိကန္ပါဝါနဲ႔ မတိမ္းမယိမ္း ျဖစ္ႏိုင္မလဲ ဆိုတာ ငါေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိဘူး။ ဒီရာစုအကုန္ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေပါ့။ ေနာက္ရာစုအသစ္ေလာက္ဆုိရင္ေတာ့ သူတို႔ အတူတူပဲခြဲၿပီး ရပ္တည္ၾကမလား၊ တစ္ခုကို တစ္ခု ေခ်မွဳန္းၾကမလား ဆိုတာ ေလ့လာခြင့္ရလိမ့္မယ္။

ေမး ။ ။ ဒါက မစၥတာလီရဲ့ ကိုယ္ပိုင္အယူအဆလား။ ဒါဝင္ရဲ့ အယူ အဆနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ ဆင္ေနတယ္။
ေျဖ ။ ။ ဒါဝင္ဝါဒနဲ႔ ထပ္တူႀကီးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးကြာ။ ငါ့အေတြ႔အႀကံဳ၊ ငါ့ဦးေႏွာက္ကို အေျခခံၿပီး ေကာက္ခ်က္ခ်ထားတာပါ။ သီအိုရီအတိုင္းလည္း ငါမသြားဘူး။ Edward Wilson ေနာက္လည္း တစ္ေကာက္ေကာက္ မလိုက္ ဘူး။ Wilson က အေျခခံသေဘာတရားနဲ႔ ဥပမာတခ်ိဳ႕ ငါ့ကိုေပးခဲ့ပါတယ္။

ဒါက ေရွာင္လႊဲလို႔မရတဲ့ လူ႔သဘာဝျဖစ္စဥ္ပဲ။ တကယ္လို႔ ႏိုင္ငံေတြအမ်ား ႀကီးပါဝင္တဲ့ “ေနးရွင္း” တစ္ခုကို တည္ေထာင္ႏိုင္ ရင္ေတာ့ ကိုယ့္ႏိုင္ငံသား မဟုတ္သူေတြကိုလည္း “ေနးရွင္း” အတြက္ သံုးလို႔ရတာေပါ့။ ၿဗိတိသွ်အစုိးရဆိုရင္ အာဖရိကရုိင္ ဖယ္ေတြ၊ အိႏၵိယရဲ့ စစ္တပ္ေတြကိုသံုး ၿပီး စစ္ပြဲေတြအမ်ားႀကီး တိုက္ခဲ့တာပဲ။ (ေနာက္ဆံုး ၿဗိတိသွ်ေတြ အညံ့ ခံခဲ့ရတယ္။) အာဖဂန္စစ္ပြဲကလည္း သိပ္ေတာ့မထူးဘူး။ လူမ်ိဳးစုကြဲေတြ သူသာတယ္ ငါနာတယ္ ျငင္းခံုရင္း စစ္ပြဲျဖစ္တာ။ ရုရွားကဝင္ၿပီး ဟန္႔တား တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔လူမ်ိဳးစုေတြ အားလံုးေပါင္းၿပီး ရုရွားကို တိုက္ထုတ္ လိုက္ၾကျပန္ေရာ။ အခုေတာ့ ေနတိုးက ဝင္တားတယ္။ ေနာက္ သူတို႔ခ်င္း ေပါင္းမိၿပီး ေနတိုးအဖြဲ႔ကို တိုက္ထုတ္ၾကဦးမွာ။

ေမး ။ ။ ဟုိတုန္းက မစၥတာလီ အခုေျပာသလို မစဥ္းစားခဲ့ဘူး လို႔ ေျပာခဲ့ပါ တယ္။ ဒီလို ကမၻာ့အျမင္ကို ဘယ္လိုရခဲ့တာလဲ။ ဘယ္လို ကမၻာ့အေရး အခင္းေတြက ဒီလို ေကာက္ခ်က္ဆြဲမိေအာင္ မစၥတာလီကို တြန္းပို႔ေပးခဲ့ တာလဲ။
ေျဖ ။ ။ ဒီလိုပါပဲ။ ကေလးဘဝကေန လူပ်ိဳအရြယ္၊ လူငယ္ေက်ာင္းသား ဘဝကေန လူႀကီး၊ တျဖည္းျဖည္း စဥ္းစားတတ္လာတာပါ။ ဂ်ပန္ေတြ စင္ကာပူကုိ ေရာက္လာျပန္ေတာ့လည္း ၿဗိတိသွ်ေတြလိုပဲ။ လူမ်ိဳးေတြ ခြဲဲျခားၿပီး အုပ္ ခ်ဳပ္တယ္။ မေလးေတြကို အေရးေပး၊ အလိုလုိက္တယ္။ သူတို႔ကို အ႐ႈံးေပးခဲ့ တဲ့ အိႏၵိယန္းေတြကို သူတို႔လူေတြလို သေဘာထားဆက္ဆံတယ္။ တ႐ုတ္ေတြကို ဖိႏွိပ္တယ္။ ဇီဝေဗဒအားျဖင့္ဆိုရင္ တ႐ုတ္က သူတို႔နဲ႔ ပိုၿပီး နီးစပ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အရင္က တ႐ုတ္ေတြက သူတို႔ကို ဆန္႔က်င္ခဲ့ဖူးေတာ့ တ႐ုတ္နဲ႔ တ႐ုတ္လႊမ္းမိုးမွဳကို မလိုခ်င္ေတာ့ တ႐ုတ္ေတြကို ဖိၿပီး ႏွိပ္ကြပ္ တာ။ တကယ္တမ္း ေျပာရရင္ ဒီနယ္ေျမတစ္ခုလံုးကို ထိန္းထားဖို႔ တ႐ုတ္လူ မ်ိဳးေတြ အလံုအေလာက္ရွိတာပဲ။ ေနာက္ထပ္ တ႐ုတ္ေတြကို ႏွိပ္ကြပ္ရတဲ့ အေၾကာင္းက ဒီကတ႐ုတ္ေတြက သူတို႔နဲ႔ Chonging မွာ တိုက္ေနတဲ့ ျပည္မ တ႐ုတ္စစ္တပ္ကို ေထာက္ပံ့ေပးလို႔ပဲ။

ဒီေတာ့ မင္းကိုယ္တိုင္သာ ေကာက္ခ်က္ဆြဲေပေတာ့။
ငါ့ကို ဘာလို႔႐ုိက္ၾကတာလဲ။ တ႐ုတ္ျဖစ္ေနလို႔။
မေလးေတြအေပၚ ဘာလို႔ ညွာတာၾကတာလဲ။ အိႏၵိယန္းေတြအေပၚ ဘာလို႔ ရဲေဘာ္ရဲဘက္လို ဆက္ဆံတာလဲ။
အေရွ႕အာရွမွာ ေဘာ့(စ္) လုပ္ခ်င္တာဆိုေတာ့ မ်ိဳးရိုးဗီဇခ်င္း ပိုနီးစပ္တယ္ ဆိုတဲ့အသိကို အေရွ႕အာရွကို ဗိုလ္က်ခ်င္တဲ့စိတ္က အႏိုင္ရသြားလုိ႔ပဲ။

ေမး ။ ။ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း ဖြ႔ံၿဖိဳးတိုးတက္လာမႈ၊ ေခတ္မီလာမႈ၊ ဂလိုဘယ္ဆန္ လာမႈေတြကို အေျခခံၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕အျမင္ေတြမွာ ပိုၿပီးတရားမွ်တမႈ ျဖစ္လာႏိုင္ တယ္ဆိုတာကို မစၥတာလီ မယံုၾကည္ဘူးေနာ္။
ေျဖ ။ ။ မင္းမွာ သမီးရွိသလား။

ေမး ။ ။ ရွိတယ္။
ေျဖ ။ ။ အာဖရိကလူမည္းတစ္ေယာက္က မင္းရဲ့သမီးကို လက္ထပ္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ ဘယ္လို တုန္႔ျပန္မလဲ။ ေတာ္လိုက္တဲ့ ငါ့သမီးလို႔ ေျပာမွာလား။ ဒါမွမဟုတ္ သမီး စဥ္းစားပါဦးလို႔ ေျပာမွာလား။ ငါသာဆိုရင္ေတာ့ ငါ့သမီးကို “နင္ အရူးပဲ” လို႔ ေျပာလိုက္မွာပဲ။

 ဇင္ေ၀ေသာ္

Chicken dinner တဲ႔






စာေသာက္ဆိုင္ေရွ႕က ေၾကာ္ျငာဘုတ္ေပၚမွာ " Chicken dinner ၊ တစ္ေဒၚလာ " ေရးထားလို႔ ဆိုင္ထဲဝင္ၿပီး စားမလို႔ တစ္ပြဲမွာလိုက္တယ္။
ခဏေနေတာ႔ ပန္းကန္လုံးထဲ ထည္႔ထားတဲ႔ ေျပာင္းဖူးေစ႔ အစိမ္း တစ္ပြဲလာခ်ေပးတယ္။

R.D, Jan, 2013


 ကမ္းလက္ 

စေန ေဘာလုံး


ေရႊၿခံ ေရ

ေျပာစမွတ္ ျပဳေလာက္တဲ႔ အသင္းႀကီး ေလးသင္း ( အာဆင္နယ္၊ မန္ စီးတီး။ မန္ယူ၊ လီဗာပူးလ္ ) ထိပ္တိုက္ေတြ႔ၾကတဲ႔ အပတ္ျဖစ္ေနေပမယ္႔ စိတ္ဝင္စား စရာေတြက ခ်ယ္လ္ဆီးနဲ႔ စပိန္လူမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ေနခဲ႔တယ္။

ဥေရာပ ခ်န္ပီယံႀကီး ျပည္တြင္းဖလားၿပိဳင္ပြဲမွာ ဆြမ္ဆီးကို ၂ ဂိုး ဂိုးမရွိ ရွဳံး လိုက္သလို " ရာဖာ ( ဘင္နီတက္ဇ္ ) ထြက္၊ ရာဖာ ထြက္ " ဆိုတာေတြက လည္း ေနရာအႏွံ႔ပဲ။ ရာဖာမွာ ဂြာဒီယိုလာနဲ႔တူတာဆိုလို႔ မြတ္ဆိတ္ေမႊးရွည္ တာပဲ ရွိတယ္လို႔ ဝင္ေနာက္သူက ႐ွိေသးတယ္။
နယူးကာဆယ္ကေန ဒမ္ ဘာ ဘာ ေရာက္လာလို႔ သန္းငါးဆယ္တန္ ေတာရက္စ္ ခ်ယ္လ္ဆီးမွာ အ သက္ ျပင္းျပင္း မရွဴရဲသလို ဆြမ္ဆီးက မီခ်ဴး ေျခစြမ္းေတြနင္းကန္ ျပေနေတာ႔ စပိန္လက္ေရြးစဥ္ အသင္းမွာေတာင္ ေတာရက္စ္ ရဲ႕ ေနရာက ခပ္ လႈပ္လႈပ္ ပဲ။ ေဈးကေတာ႔ ကြာတယ္။ ေတာရက္စ္က သန္းငါးဆယ္၊ မီခ်ဴး က ႏွစ္သန္း။ လတ္တေလာကစားပုံကိုၾကည္႔ရင္ေတာ႔ ေျပာင္းျပန္ လွန္ထားမွ ယုတၱိရွိမယ္။

ရုပ္ အဆိုးဆုံးက အေဟာင္းကို တန္ဖိုးမထားတာ။ ၃၄ ႏွစ္သား၊ စတန္းဖို႔ဒ္ အခ်စ္ေတာ္ ဖရင္႔ လမ္းပတ္ကို အရြယ္ေတာ္ တဆိတ္ ဟိုင္းၿပီမို႔ ျမန္းလိုရာ သာ ျမန္းေပေတာ႔ ဆိုတဲ႔ ေပၚလစီ။ ဒါကို ဖာဂူဆန္က ဟားတိုက္လို႔ ရီေန မွာ ေသခ်ာတယ္။ ဒီ ေပၚလစီက လမ္းပတ္ကိုသာမက အက္ရွေလ ကိုးလ္ နဲ႔ ဂၽြန္ တယ္ရီတို႔အတြက္လည္း " ငါတို႔အလွည္႔ ဘယ္ေတာ႔လဲ " ဆိုတဲ႔ မက္ေဆ႔ဂ်္ အေသ အခ်ာခ်န္ထားခဲ႔မွာပဲ။
လမ္းပတ္ နဲ႔ အက္ရွေလ ကိုးလ္ ကို ေကာက္သင္းေကာက္မလို႔ ဖာဂူဆန္က အိပ္ေထာင္ တျပင္ျပင္၊ ဂၽြန္ တယ္ရီကေတာ႔ အသင္းေခါင္းေဆာင္ဆိုေတာ႔ ခ်ယ္လ္ဆီးကထြက္ရင္ေတာင္ အဂၤလန္က ၿပိဳင္ဖက္ေတြဆီသြားဖို႔ ပို ခက္ မေပါ႔။

ဒီတပတ္ ဆြဲေဆာင္မႉ အား အေကာင္းဆုံးကေတာ႔ မန္ယူ၊ လီဗာပူးလ္ ပြဲေပါ ႔။ ဒါေပမဲ႔ အာဆင္နယ္၊ မန္ စီးတီး လည္း အႀကိတ္ အနယ္ ရွိမွာပါ။ အာဆင္ နယ္ကြင္းမွာ ၃၇ ႏွစ္အတြင္း အႏိုင္မရဖူးေသးတဲ႔ မန္ စီးတီးကလည္း ရက္ေကာ႔ဒ္ က်ိဳးခ်ိန္ ေရာက္ၿပီလို႔ ႀကံဳး ႀကံဳးၿပီး ဝါးေနၾကေလရဲ႕။ ဒါေပမဲ႔ အသင္း မစြဲသူေတြ အျမင္မွာေတာ႔ ဆာဂ်ီယို အေဂြ႐ို က နာေန၊ ျပႆနာ အထုပ္အထည္နဲ႔ ဘာလိုတယ္လီကို ပြဲထုတ္ရမလို ျဖစ္ေန၊အာဆင္နယ္ ကြင္း မွာလည္း ျဖစ္ေန ဆိုေတာ႔ ၃၇ က ၃၈ ျဖစ္သြားလိမ္႔မယ္ ဆိုတာေလာက္ပါပဲ။ အျဖစ္ႏိုင္ဆုံးက သေရပါ။

သမိုင္းစာအုပ္ကို ျပန္ မလွန္ရင္ မန္ယူ၊ လီဗာပူးလ္ အဆင္႔က ခပ္ ဟဟပါ။ ဒါေပမဲ႔ အသင္းႀကီးနဲ႔ေတြ႔တိုင္း လီဗာပူးလ္ဟာ ၁၉၈၀ ခုေတြက ေျခကို ျပန္ ရွာေတြ႔တတ္တယ္။
လက္ရွိ တစ္ေယာက္ခ်င္းယွဥ္လို႔ရတာက ဗန္ပါစီနဲ႔ ဆြာရက္ဇ္ရယ္၊ ဂိုးသမား ႏွစ္ေယာက္ရယ္ပဲ ရွိမယ္။ ရြန္းနီ နာေနလို႔ ဘူလီမက်ႏိုင္ေပမဲ႔ ဟာနန္ဒက္ဇ္ ဆိုတဲ႔ ခ်ာခ်ီတိုကလည္း ဥေရာပသားေတြထက္ ေျခတိုေပမဲ႔ ဂိုးသြင္းေျခက မတိုလွဘူး၊ ေနာက္တန္းေတြပဲ ခ်ာခ်ာေနခဲ႔တတ္တယ္။ ဒီပြဲကေတာ႔ သေရဆို မန္ယူ အရွဳံးပါပဲ။



ဇင္ေဝေသာ္

၂၀၁၂ အေပ်ာ္ စစ္တမ္း


UN က ၂၀၁၂ အတြင္း ကမၻာ႔လူထုႀကီးရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စစ္တမ္းေကာက္႐ာမွာ အဓိက အေၾကာင္းငါးခ်က္ ရိွတယ္လို႔ ဆိုထားပါတယ္။

၁ ။ ခ်မ္းသာတဲ႔ ႏိုင္ငံေတြက လူေတြဟာ ပိုၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ၾကရတယ္။ သူတို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကတယ္ဆိုတာ ႂကြယ္ဝခ်မ္းသာမႈေၾကာင္႔ထက္
( က ) လူမႈဆက္ဆံေရး ကြန္ယက္ ပိုေကာင္း၊ ပို ေခ်ာေမြ႔တာ
( ခ ) ကိုယ္က်င္႔တရားပ်က္ကြက္မႈ နည္းပါးတာ
( ဂ ) တစ္ကိုယ္ေရ လြတ္လပ္ခြင္႔ ရရႇိတာ စတဲ႔ အေၾကာင္းေတြေၾကာင္ ႔လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

( ( က ) နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ေတာ႔ သိပ္ၿပီး သေဘာမတူခ်င္ဘူး၊ ႐ြာက လူေတြ ဆို ေဈး အေပါစား ဖုန္းေလးေတြနဲ႔ ဖုန္းလာတိုင္း ေခ်ာင္း ကမ္းပါးထိ္ပ္ ေျပး လိုက္၊ သစ္ပင္ေပၚတက္လိုက္နဲ႔ ေပ်ာ္ေနလိုက္ၾကတာ။ ဘယ္ အေမရိကန္မွ လိုက္လို႔ မမီဘူး )

၂ ။ အိမ္ေထာင္ရွင္ေတြက ဆင္းဂဲလ္ေတြထက္ ပိုေပ်ာ္ၾကရတယ္။
ဒီအတြက္ အေၾကာင္းျပခ်က္ ေပးမထားဘူး။ ဒီ အယူအဆကေတာ႔ ၾကာပါၿပီ။ " Married peoples live longer " လို႔ ဆိုေတာ႔ ေနာက္ ေတာက္ေတာက္ လူတစ္ေယာက္က
" Married peoples live longer or seem longer " လို႔ေတာင္ ဝင္ေႏွာက္ လိုက္ေသးတယ္။

၃ ။ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ၿပီးႏိုင္ငံေတြမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြက အမ်ိဳးသားေတြထက္ ပိုေပ်ာ္ၾကရၿပီး ဆင္းရဲတဲ႔ ႏိုင္ငံေတြမွာေတာ႔ အတူတူပါပဲ တဲ႔။

ဒီအခ်က္ကေတာ႔ ဆင္းရဲတဲ႔ ႏိုင္ငံေတြက အမ်ိဳးသားေတြ အတြက္ ေတာ္ေတာ္ အၾကပ္ရိုက္ေစပါလိမ္႔မယ္။ စဥ္းစားၾကည္႔ၾက ဗ်ာ။ ႀကိဳးစားလို႔ ခ်မ္းသာသြားၿပီဆိုရင္ေတာင္ ပို ေပ်ာ္ရႊင္ရမွာက အမ်ိဳးသမီးေတြ၊ အမ်ိဳးသားေတြ မဟုတ္ဘူး။ ဆင္းရဲေနတာကမွ အတူတူ ေပ်ာ္ရေသးတယ္။ ႀကိဳးစားခ်င္စိတ္မွ ရွိၾကပါဦးမလား မသိ။ ထားပါေတာ႔၊ ေနာက္ ႏွစ္ခ်က္က

( ၄ ) စိတ္ က်န္းမာေရး နဲ႔
( ၅ ) အမူအယာ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔တို႔ကလည္း ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ျဖစ္ေစပါတယ္ တဲ႔။

( Ref: R.D, Jan, 2013. )



ဇင္ေဝေသာ္ 

ဘာသာစကား နဲ႔ လူမ်ိဳး ( ၆:၈ )

"ဒါေပမဲ႔ Huajiao က Huajiao ပဲ (တစ္ျခားႏုိင္ငံမွာေနထုိင္တဲ့ တ႐ုတ္ စီတီဇင္မ်ား)။ ျပည္ႀကီးက တရုတ္ေတြေအာက္္ အဆင့္တစ္ဆင့္ နိမ့္တယ္။ Huayi (အျခားႏုိင္ငံေတြမွာေနတဲ့ တ႐ုတ္လူမ်ဳိး စီတီဇင္ မဟုတ္သူ) ေတြက ႏွစ္ ဆင့္နိမ့္တယ္ "
( လီကြမ္းယု )

 ေရႊ႕ေျပာင္း ဘာသာစကား ( ၆:၇ ) မွအဆက္

ေမး ။        ။ တ႐ုတ္ကလည္း အခုတက္လာၿပီ။ ဒါဆုိရင္ စကၤာပူမွာရွိတဲ့ တ႐ုတ္လူမ်ဳိးေတြက တ႐ုတ္ဘာသာစကားကုိ ဒီထက္ပုိၿပီး ေန ရာေပးေစခ်င္တဲ့ သေဘာေတြ ရွိလာႏုိင္လိမ့္မယ္လုိ႔ မျမင္မိဘူးလား။
ေျဖ ။        ။ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ငါတုိ႔က အေရွ႕ေတာင္အာရွထဲမွာပါတာ။ တ႐ုတ္ျပည္နဲ႔ ဘာမွမဆုိင္ဘူး။ ငါတုိ႔စီးပြားေရးကုိ ဘယ္သူက ေထာက္ခံ မွာလဲ။ တ႐ုတ္ျပည္တစ္ျပည္ထဲနဲ႔ စီးပြားေရးလုပ္ၿပီး ရပ္တည္မွာလား ။ ေဟာင္ေကာင္ဆုိရင္ေတာ့ ဟုတ္တယ္။ တ႐ုတ္ျပည္ က ေထာက္ခံေပး ထားလိမ့္မယ္။ တုိ႔က စကၤာပူ၊ လြတ္လပ္စြာရပ္တည္တဲ့ ႏုိင္ငံ၊ တ႐ုတ္က တုိ႔ကုိ မေထာက္ပံ႔ဘူး။

လြတ္လပ္စြာ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရး စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ေတာ့ သူတုိ႔က ငါတုိ႔ ဟာ ေဟာင္ေကာင္မဟုတ္ဘူးလုိ႔ ေျပာၾကတယ္။ ေဟာင္ေကာင္က တ ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ အစိတ္အပုိင္းပဲ။ သူတုိ႔နဲ႔ ေဟာင္ေကာင္က ဆက္ဆံေရး ေကာင္း တယ္။ ငါတုိ႔က သီးသန္႔။ စကၤာပူကုိ လုိက္ေလ်ာတာမွန္သမွ် တျခားႏုိင္ငံေ တြကုိလည္း သူတုိ႔ လုိက္ေလ်ာၾကရလိမ့္မယ္။ တ႐ုတ္ျပည္ထဲကုိ ၀င္ေပါင္းၿပီး အထူးသီးသန္႔ အုပ္ခ်ဳပ္မႈဇုန္တစ္ခုအေနနဲ႔ ပါရင္ေတာ့ တစ္မ်ဳိးေပါ႔။ မင္းဒီလုိ လုပ္ခ်င္သလား။ တု႔ိနဲ႔ သူတုိ႔နဲ႔လည္း အဲသေလာက္ မနီးဘူး။

ေဟာင္ေကာင္ကေတာ့ ျပည္မႀကီးနဲ႔ ပုိနီးေအာင္ ဆက္သြယ္ေနၾကတယ္။ တံတားႀကီးတစ္ခုက ေဟာင္ေကာင္၊ Zhu Hai ၊ မကာအုိနဲ႔ Real River Delta နားမွာရွိတဲ့ တျခားၿမိဳ႕ေတြကုိ ဆက္သြယ္ေပးလိမ့္မယ္။


ေမး ။        ။ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ အေပ်ာ့ဆြဲမႈေၾကာင့္ စိတ္ဆြဲေဆာင္မႈ ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ အားေကာင္းလိမ့္မယ္။
ေျဖ ။        ။ ဘာ စိတ္ခံစားမႈ ဆြဲေဆာင္ခ်က္ ေနရမွာလဲ။ Plen ကုိ မင္းသိသား ပဲ (The Plen ဆုိတာ Plenipotentiary ရဲ႕ အတုိေကာက္ပဲ)။ ကေလးဘဝ ကတည္းက သူ႔သားကုိ တ႐ုတ္ျပည္ပုိ႔ထားတာ။ ဒီေတာ့ Eu Chooi Yip နဲ႔ Goh Keng Swee တုိ႔ေတြ႔ၾကတယ္။ သူတုိ႔က မိတ္ေဆြေတြ။ သူ႕ သားကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ အုိင္ဒီေယာ္ေလာ္ဂ်ီကုိ စိတ္ေလွ်ာ့လုိက္ၿပီ လုိ႔ ေျပာတယ္။

သူ႔ကုိ ငါတုိ႔ ျပန္သြားခြင့္ျပဳဦးမလား။ Plen ရဲ႕သားက Tsing Hua မွာ။ ဉာဏ္ေကာင္းတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္မဟုတ္ဘူး။ မေလးရွန္းတ႐ုတ္မေလးကုိ လက္ထပ္ထားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကုိ ၀င္ခြင့္ေပးၿပီး သူနဲ႔အတူ ညစာေတာင္ ငါတို႔ စားခဲ့ၾကေသးတယ္။ ငါလည္း သိခ်င္တာနဲ႔ တ႐ုတ္ျပည္မွာ ဘယ္လိုေန ထုိင္ခဲ့ရသလဲလုိ႔ ေမးခဲ့တယ္။

စကၤာပူးရီးယန္းနဲ႔ မေလးရွန္းေတြကုိ Changsha မွာ ရွိတဲ့ ရြာတစ္ရြာမွာ စုၿပီး အတူတူထားတာ။ သူတုိ႔ ႀကီးျပင္းခဲ့ရတာကကုိ ျပည္မက တ႐ုတ္ေတြနဲ႔ တကြဲ တျပားစီ ႀကီးျပင္းခဲ့ရတာ။ ေက်ာင္္္းလည္း အတူတူ တက္ခြင့္မရ။ ဆက္ဆံတာကလည္း ခြဲခြဲျခားျခားပဲ။ Tsinghua ကုိ ျပည္မတ႐ုတ္ေတြနဲ႔ အတူသြားတယ္။ ဟုိမွာ ႀကီးခဲ့တာဆုိေတာ့ တ႐ုတ္စကားေျပာတာက လည္း ျပည္ႀကီးတ႐ုတ္ေတြအတုိင္းပဲ။ ဒါေပမဲ႔ သူ႔အေပၚ ဆက္ဆံတာ ၾကေတာ့ မတူဘူး။

ေမး ။        ။ အဲဒါက ဟုိတုန္းက ခ်ဳိင္းနားပဲ၊ ကြ်န္ေတာ္ဆုိလုိတာက အဲဒါ လြန္ ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၃၀၊ ၄၀၊ ၅၀ ေလာက္ကပဲ။

ေျဖ ။        ။ ၁၉၈၀ - ခုနစ္ေတြတုန္းက Xiamen ကုိ ငါေရာက္ခဲ့တယ္။ သူတုိ႔က မေလးရွား၊ စကၤာပူကေန ျပန္လာၿပီး ေနထုိင္ၾကတဲ့ တ႐ုတ္ လူ မ်ဳိးေတြရွိတဲ့ ေနရာကုိ လုိက္ျပၾကတယ္။ သူတုိ႔အားလုံးဟာ က်န္တဲ့ တ႐ုတ္ လူမ်ုိးေတြနဲ႔ အတူတူေနခြင့္မရဘူး။ မ်ဳိးဆက္ႏွစ္ဆက္သုံးဆက္ေလာက္ ၾကာ ရင္ေတာ့ အတူတူ ျဖစ္သြားၿပီး ေက်ာင္းအတူတူ တက္ခြင့္ရေကာင္းရ လိမ့္ မယ္။

ဒါေပမဲ႔ Huajiao က Huajiao ပဲ (တစ္ျခားႏုိင္ငံမွာေနထုိင္တဲ့ တ႐ုတ္ စီတီ ဇင္မ်ား)။ျပည္ႀကီးက တရုတ္ေတြေအာက္္ အဆင့္တစ္ဆင့္ နိမ့္တယ္။ Huayi (အျခားႏုိင္ငံေတြမွာေနတဲ့ တ႐ုတ္လူမ်ဳိး စီတီဇင္ မဟုတ္သူ) ေတြက ႏွစ္ ဆင့္နိမ့္တယ္။

စကၤာပူမွာ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ႀကီးစုိးေနတုန္းက ငါတုိ႔ စိုးရိမ္တာဟာ အဲဒါပဲ။ တစ္ခ်ိန္က ငါတို႔ ကြန္ျမဴနစ္ အဖြဲ႔၀င္ေတြ ဒီကုိ ျပန္လာခ်င္ၾကတယ္။ ငါတုိ႔က လက္မခံဘူးလုိ႔ ျငင္းခဲ့တယ္။ အဲဒါ ငါတုိ႔႐ူးတာ။ တ႐ုတ္ျပည္က သူတုိ႔ကုိ တ႐ုတ္လူမ်ဳိးအျဖစ္ အသိအမွတ္မျပဳဘူးဆုိတာကုိ ငါတုိ႔ မသိခဲ့ၾကဘူး။ မိခင္ႏုိင္ငံ (Motherland) ဆုိတဲ့ အမည္နဲ႔ ဂုဏ္ယူေနတဲ့ တ႐ုတ္ျပည္ႀကီးက သူ႔လူမ်ဳိးေတြကို ဒီလုိ ခြဲခြဲျခားျခား ဆက္ဆံလိမ့္မယ္လုိ႔ မထင္ခဲ့မိပါဘူး။

တရုတ္ေတြနဲ႔ ငါတုိ႔ မိတ္ရင္းေဆြရင္းလုိ စကားေတြ ေျပာၾကတယ္။ ယဥ္ေက်းမႈအေၾကာင္းေတြ ေျပာၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ တုိ႔ယဥ္ေက်း မႈေတြက မတူၾကပါဘူး။ တုိ႔က အေနာက္ပုိဆန္တယ္။

ဆက္ရန္ -

 ဇင္ေ၀ေသာ္

ေခါင္းစဥ္မလိုတဲ႔ လူတစ္ေယာက္အေၾကာင္း


" စာေရးဆရာ ကိုေအာင္ဆန္း " အပါအဝင္ စာအုပ္ေပါင္း မ်ားစြာ လက္ေဆာင္ေပး လိုက္သည္႔ ( ဆရာႀကီး ) ပိေတာက္ပြင္႔သစ္ မဂၢဇင္း အယ္ဒီ တာခ်ဳပ္ ကဗ်ာဆရာ ေမာင္စိမ္းနီအား ေက်းဇူးစကားဆိုရင္း မနက္က ပို႔စ္ေလးကို ျပန္ေခၚလိုက္မိပါတယ္။



( ၁ )
ေမြးဖြားစဥ္က ကၽြန္ေတာ္ မထူးဆန္းလွေသာ္လည္း ထိုင္ႏိုင္ထႏိုင္ေသာ ကေလးဘဝမွစ၍ ကၽြန္ေတာ္သည္ ထူးျခားခဲ႔သည္။ ဂြက်ခဲ႔သူ ျဖစ္ခဲ႔ရေလ သည္။ ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္တုန္းက ေတာ္ေတာ္နဲ႔ စကားမေျပာတတ္ရကား လူႀကီးမိဘမ်ားမွာ ဆြံ႕အ၍ပင္ေနသလားဟု စိုးရိမ္ေၾကာင္႔ၾကခဲ႔ရသည္ဟု သိ ရေလသည္။ အနာအဖ်ား ထူသည္။ အစားၾကဴးသည္။ အမဲ သား ငါးကို အလြန္ႀကိဳက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္၏ မိခင္ ေဈးဝယ္သြားရာ ရံဖန္ရံခါ ကၽြန္ေတာ္႔ ကို ခ်ီ၍သြားေလသည္။ တစ္ခါေသာ္ အသားစိမ္းကို အတင္းလု၍စားမည္ျပဳ သည္ဟု ကၽြန္ေတာ္႔မိခင္က ျပန္၍ ေျပာျပသျဖင္႔သိရသည္။

( ၂ )

ကၽြန္ေတာ္က................ အမူအယာလည္းၾကမ္း၏။ အလိုက္လည္းမသိ၊ ညစ္လည္း ညစ္ပတ္သည္။ ကိုယ္႔စည္းကမ္းဟူ၍လည္း တစ္ခုမွ မရွိ။ အသက္ ေလး ငါး ေျခာက္ႏွစ္တိုင္ေအာင္ ည အိပ္ရာတြင္ ေသးပါေသး၏။
မေကြးၿမိဳ႕တြင္ အပ်ိဳေပါက္စ ခပ္ေခ်ာေခ်ာမိန္းကေလးရိွေသာ အကိုျဖစ္ သူ အိမ္ တြင္ တည္းခိုၾကသည္။ လူပ်ိဳေပါက္စ ကၽြန္ေတာ္မွာ တစိမ္းတရံဆန္ အိမ္တြင္ မေနတတ္၊ အထူးရွက္တတ္သည္။ မိန္းကေလးမ်ားႏွင္႔ဆိုလွ်င္ သာ၍ပင္ ရွက္မိသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ည အိပ္ခါနီး ရွက္လြန္း၍ ေသးမေပါက္မိ ရာ ည အိပ္သည္႔အခါ မေအာင္႔ႏိုင္ေတာ႔ဘဲ ေသးပါက်ေလသည္။ ကၽြန္ေတာ္ လည္း ပါၿပီးမွ သိေလသည္။

( ၃ )

ကၽြန္ေတာ္ကား.........
သူမ်ားအေၾကာခံရ၏၊ ေျမွာက္လို႔ ေျမွာက္မွန္းမသိ၊ ေခ်ာက္လို႔ေခ်ာက္မွန္းမသိ ထုံေပေပ အလြန္ႏိုင္၏။ တစ္ခါေသာ္ ဆယ္မိုင္ခန္႔အကြာ ရြာတစ္ရြာသို႔ ကၽြန္ေတာ္႔ မိဘမ်ားႏွင္႔အတူ လိုက္သြား၍ သူႀကီးအိမ္တြင္ တည္းခိုစဥ္ ထိုရြာ မွ ရြယ္တူေလာက္ ကေလးတစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ္႔အားေျမွာက္၍ " ဗိုလ္ႀကီး ဗိုလ္ႀကီး " ဟုေခၚရာ ကၽြန္ေတာ္မွာ မ်ားစြာသေဘာက်ကာ ထန္း လ်က္အျဖဴဆုပ္ကို ေခၚတိုင္း ေခၚတိုင္း ေပးခဲ႕ေလသည္။

ကစားခုန္းစားဆိုလ်င္ မ်ားစြာ မေလ႔က်င္႔။ သို႔ေသာ္ ကစားသည္႔အခါ ၾကမ္း တမ္း၏။ ၾကမ္းတမ္းေသာ ကစားမ်ိဳးကိုမွ ႏွစ္သက္သည္။ တြတ္ထိုးျခင္း၊ ၾကည္းသား႐ိုက္ျခင္းစသည္တို႔ကို ဝါသနာပါသည္။ ျခင္းလုံးခတ္ျခင္းကုိကား မႀကိဳက္။
႐ြ႐ြေလး လုပ္ရေသာ အလုပ္ဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင္႔ မျဖစ္။ အခ်ဳပ္ဆိုရလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ ၏ ကေလးဘဝမွာ ခ်ီးမြမ္းစရာ အလြန္နည္း၏။ အသက္ ႏွစ္ဆယ္ခန္႔အထိ အနာေရာဂါ ကင္းသည္ဟူ၍ မ႐ွိ၊ ေသလုမတတ္ အႀကိမ္ႀကိမ္ျဖစ္ဖူး၏။ ဝဲ အနာအၾကီး အက်ယ္စိုခဲ႔ဖူး၏။ ထိုအခါ ကၽြန္ေတာ္ သည္ ဘယ္ေတာ႔မ်ားမွ ငါ က်န္းက်န္းမာမာ အၿမဲေနပါမည္နည္းဟု တမ္းတ မိသည္။
......ကၽြန္ေတာ္သည္ ထိုကေလးဘဝတြင္ပင္ သူပုန္စိတ္ထားရွိေလသည္။ အႀကံႀကီးသူ ျဖစ္ေလ၏။

( ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ကိုယ္တိုင္ေရး အတၳဳပၸတၱိ၊" စာေရးဆရာ ကိုေအာင္ဆန္း " မွ ၊ ေမာင္စိမ္းနီ စုစည္းသည္။ )
PDF download
Online reading
(စာအုပ္ဖတ္ႏိုင္မယ့္ေနရာေလးေတြကိုညႊန္းလိုက္ပါတယ္။)

 ဇင္ေ၀ေသာ္

ရပ္သတင္း ရြာသတင္း


အထူးဆန္းဆုံး ရြာေရာက္တုန္း ၾကားရ၊ သိရတဲ႔ သတင္းကေတာ႔ ဆရာ႔ ဆရာႀကီး ေတဇရဲ႕ အဲယား ပုဂံ ပ်က္က်တဲ႔ သတင္းေနာက္ဆက္တြဲပဲ။

ကံဆုိး႐ွာသူ ေျမျပင္ကလူဟာ ေလယာဥ္တိုက္မိလု႔ိ ေသဆုံးရရွာတယ္။ ဘယ္ ေဗဒင္ဆရာက ေဟာေဟာ ယုံခ်င္စရာကို မရိွဘူး။
ျပည္တြင္းဂ်ာနယ္ေတြ ဆြဲလိုက္တဲ႔ ကာတြန္းေတြလည္း ပလူပ်ံေနတယ္။ ခ်စ္ၾကတာကိုး။ ဒါေပမဲ႔ ေတဇကိုယ္တိုင္က အဲဒီရက္မတိုင္မီေလး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေမာင္ေအး က်န္းမာေရးေၾကာင္႔ စကၤာပူေရာက္ေနခိုက္ျဖစ္ေနခဲ႔တယ္။ မၾကာခဏ ထိခိုက္မႈေတြ ျဖစ္ေနရလို႔ ကံမေကာင္းလွဘူး လို႔ သူ႕ကုိယ္သူ ထင္ေနခ်ိန္လည္း ျဖစ္တယ္။ စကၤာပူရိွ သူ႕ ဘန္ဂလိုအိမ္က ကစ္ခ်င္းထဲဝင္ ၿပီး ပန္းသီးလွီးေတာ႔ လက္ကိုထပ္ၿပီး ဓားရွမိေသးတယ္။
လူက မူးမူး၊ စိတ္က ညစ္ညစ္။ စကၤာပူၿမိဳ႕ထဲ ၿပိဳင္ကား ပတ္ေမာင္းမယ္ လုပ္ေနလို႔ နီးစပ္ရာေတြက မနည္း ဆြဲထားရတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

လက္ရိွ သမၼတနဲ႔ ပတ္သက္လို႔႔ေတာ႔
" ဒီ သမၼတက အခ်က္ တစ္ခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ေတာ႔ ဘယ္ေတာ႔မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ နဲ႔ တူမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က အလုပ္ကိုပဲ အာ႐ုံစိုက္ ၿပီး ေခါင္းေပၚက ဆံပင္နဲ႔ အေရျပားေပၚက အဝတ္အစားကို လုံးဝ ဂ႐ုစိုက္ တာ မဟုတ္ဘူး။
ဒီ သမၼတက က်န္တာေတြေနာက္ထား စမတ္က်က် ဝတ္ရတာကို ေတာ္ေ တာ္ သေဘာက်တဲ႔ လူ "
တဲ႔။

ဦးေအာင္မင္းက " တရုတ္ေက်းဇူးရိွတယ္၊ တရုတ္ကို ေၾကာက္ရတယ္ " ေျပာေတာ႔ လူထုႀကီး ေတာ္ေတာ္ ေဒါသျဖစ္ၾကရတယ္။ ဒါေပမဲ႔ အတြင္း လူတစ္ေယာက္စီက ၾကားခဲ႔ရတာကေတာ႔
" ဦးေအာင္မင္းကိုမ်ား ေဗြယူေနၾကရတယ္လို႔ဗ်ာ၊ ေတာ္ေတာ္ အာေခ်ာင္ တဲ႔လူ၊ အခု မို႔၊ အရင္က က်ေနာ္တို႔ အိမ္ေတြ ေရာက္ေရာက္လာ တတ္ ၿပီး ေဗဒင္ေဟာေတာ႔တာပဲ " တဲ႔။
ဘယ္ေလာက္မွန္တယ္လို႔ အာမ မခံရဲေပမဲ႔ ဒီလူကလည္း ေခသူေတာ႔ မ ဟုတ္လို႔ အပ်င္းေျပတင္ေပးလိုက္တာပါ။


 ဇင္ေ၀ေသာ္

ပန္း အရင္ဝင္လ်က္ ရွဳံးရသူ


၁၉၆၈ ခု အုိလံပစ္ၿပိဳင္ပြဲႀကီး ၿပီးစ ေကာင္ေလး ငါးေယာက္က စားေသာက္ ဆိုင္ထဲမွာ တဝ တၿပဲ စားၿပီး က်သင္႔ေငြကို ဘယ္သူရွင္းရမယ္ ဆိုတာ ေဆြးေႏြးေနၾကတယ္။ သူတို႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္က ရပ္ကြက္ထဲ တစ္ပတ္ ပတ္ေျပးမယ္၊ ေနာက္ဆုံးမွေရာက္တဲ႔လူ ရွင္းရမယ္ေပါ႔။ သူတို႔ ေျပာဆိုေနၾကတာကို ၾကားၿပီး စိတ္ဝင္စားသြားတဲ႔ စားေသာက္ဆိုင္ ပိုင္ရွင္က သူလည္း ဝင္ၿပိဳင္မယ္လို႔ စိန္ေခၚတယ္။

စိတ္ေကာင္းရွိတဲ႔ ေကာင္ေလး ငါးေယာက္က ဒါေတာ႔ မတရားဘူးေပါ႔၊ ဆရာက ေငြရွင္းရမယ္႔ အထဲမွ မပါတာ၊ တကယ္ ဝင္ၿပိဳင္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာင္ " တာ " အရင္ ထြက္သင္႔တယ္လို႔ အႀကံျပဳၾကတယ္။ သူတို႔ ျပိဳင္ပြဲ နာမည္က " Like in Mexico " တဲ႔။

ဒါကို သဘာဝက်တယ္ဆိုၿပီး ဆိုင္ ပိုင္ရွင္က သေဘာတူကာ " တာ " အရင္ ထြက္ၿပီး ရပ္ကြက္ထဲပတ္ေျပးတယ္။ သူ အရင္ဆုံး ပန္းဝင္ တယ္။ ျပႆနာ က အဲဒီ ေကာင္ေလး ငါးေယာက္ ဘယ္ေရာက္သြားသလဲ ဆိုတာ သူ မသိလိုက္ျခင္းပါပဲ။ အစကို ရွာမရေတာ႔ဘူး။
R.D. July,1969.


 ဇင္ေဝေသာ္