ေစာေနသလား? ေနာက္ေတာင္က်ေနၿပီ

စထရိတ္တိုင္းမွာပဲ ျမန္မာနဲ႔ပတ္သက္တဲ႔ သတင္း၊ေဆာင္းပါး ေလး ပုဒ္ေ တာင္ေဖာ္ျပထားတယ္။ ဒီအထဲမွာ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတာက တစ္ခုေပး၊ တစ္ခုယူေပၚလစီအေၾကာင္း ေရးထားတဲ႔ Nehginpao Kipgen ရဲ႕ "Quid pro quo diplomacy in US-Myanmar relations" ဆိုတဲ႔ေဆာင္းပါးပါ။ လြန္ခဲ႔တဲ႔ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္က ရန္သူေတာ္ႀကီးေတြ အခုေတာ႔ တစ္စားပြဲတည္း အတူထိုင္ၿပီး စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရးေတြ ေဆြးေႏြးေနၾကတာ ဟာ ႏိုင္ငံေရးေ လ႔လာသူေတြအဖို႔ ပေဟဠိ ဆန္ေနမယ္တဲ႔။ ဒါေပမဲ႔ ဒါေတြဟာ အေမရိ က ရဲ႕ ေပၚလစီ လို႔ ေဖာ္ျပထားတယ္။

၂၀၁၁ခု ေအာက္တိုဘာ ၁၁ ရက္မွာ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၂၂၀ လႊတ္ေပး ခဲ႔တယ္။ ဒီမွာ အေမရိကရဲ႕ တုန္႔ျပန္မႈက ႏိုင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီး ဟီလာရီ ကလင္တန္ သုံးရက္ၾကာခရီး ျမန္မာျပည္ကို သြားတယ္။

၂၀၁၂ခု လြတ္လပ္ေရးေန႔ နဲ အမ်ိဳးသားေန႔ေတြမွာ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္း သားေ ပါင္း ၆၀၀ ေက်ာ္ လႊတ္ေပးခဲ႔တယ္။ ဒီေနာက္ အေမရိကန္ သံတမန္ေရးရာ ကေန စၿပီး ဆက္ဆံေရး စလုပ္လာတယ္။ အဲဒါရဲ႕ အက်ိဳးဆက္က စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔ထားတာေတြ ေရႊ႕ဆိုင္းခဲ႔တယ္၊ အေမရိကန္ဘဏ္ေတြ ျမန္မာျပည္နဲ႔ ဆက္ဆံမႈ ခြင္႔ျပဳခဲ႔တယ္။

လက္ရွိ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ အိမ္ျဖဴေတာ္ခရီး မထြက္မီေလးမွာပဲ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္း သား ၂၀ ေက်ာ္ကို လႊတ္ေပးခဲ႔ျပန္တယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ျမန္မာအစိုးရက အက်ဥ္းသားေတြကို အသုံးခ်ေနတယ္ဆိုတဲ႔ ေဝဖန္သံေတြေတာ႔ ရွိတာေပါ႔။

ဒီအတိုင္း ဆက္သြားရင္ ႏွစ္ႏိုင္ငံ
၁။ စီးပြားေရး
၂။ ႏိုင္ငံေရး
၃။ မဟာဗ်ဴဟာေတြမွာ အက်ိဳးရွိေစႏိုင္မယ္။

အေမရိက ရတဲ႔ အျမတ္
၁။ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔ထားတာေတြ ဖြင္႔ေပးလိုက္ရင္ ျမန္မာအတြက္သာမက အေမရိကအတြက္လည္း အက်ိဳးအျမတ္ရွိမယ္။
၂။ ႏိုင္ငံေရးအရ အေမရိကန္ေတြက ကမၻာ႔ေခါင္းေဆာင္၊ ဒီမိုကေရစီ ခ်န္ပီယံ အေနနဲ႔ ကမၻာမွာ ရွိေနခ်င္တယ္။ ဦးသိန္းစိန္ကို အိမ္ျဖဴေတာ္မွာ ဖိတ္ၿပီး စကားေျပာလိုက္ေတာ႔ ျမန္မာရဲ႕ ေျပာင္းလဲလာမႈကို အသိအမွတ္ျပဳ ရာေရာ က္ သလို အကူအညီ ေပးဖို႔လည္း အဆင္သင္႔ဆိုတာ ျပသရာေရာက္တယ္။
၃။ မဟာဗ်ဴဟာအရ ျမန္မာနဲ႔ဆက္ဆံေနရရင္ အေရွ႕ေတာင္အာရွနဲ႔လည္း ပိုၿပီးရင္းႏွီး၊ နီးကပ္လာမယ္။ ေနာက္ၿပီး ဒါဟာ တ႐ုတ္ကို ယွဥ္ၿပိဳင္လိုက္တာ လည္း ျဖစ္တယ္။

ျမန္မာရမယ္႔ အျမတ္
၁။ ရင္းႏွီးျမႇတ္ႏွံမႈေတြကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္ရုံသာမက အျပန္အလွန္ သြင္းကုန္ ထုတ္ကုန္ စီးပြားေရး အခြင္႔အလမ္းေတြပါရမယ္။ အေမရိကနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ႔ အျခားႏိုင္ငံ၊ အဖြဲ႔အစည္းေတြဆီက ေခ်းေငြ စတာေတြရမယ္။
၂။ လက္ရွိ ျမန္မာ႔အစိုးရထဲမွာ ေခါင္းမာမာနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြရွိတယ္။ သူတို႔ကို ဦးသိန္းစိန္က" ၾကည္႔၊ တို႔ကေျပာင္းလဲရင္ ကမၻာက အားေပးတယ္" ဆိုတာမ်ိဳး ေျပာႏိုင္၊ စည္းရုံးႏိုင္မယ္။
၃။ မဟာဗ်ဴဟာ အရလည္းျမန္မာ ႏို္င္ငံရဲ႕ လုံၿခဳံေရး၊ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရး၊ က်န္းမာေရးနဲ႔ ပညာေရးက႑ေတြအတြက္ အေမရိကရဲ႕ အကူအညီေတြ အမ်ားႀကီး ရလာႏိုင္မယ္ လို႔ သုံးသပ္ထားတယ္။

အနည္းဆုံး ျမန္မာအစိုးရလိုက္တာကေတာ႔ အိုဗားမားပါးစပ္က " ျမန္မာ" ဆိုတဲ႔အသံပါပဲ။ အျခားႏိုင္ငံေတြလည္း လိုက္လာၾကလိမ္႔မယ္။
ႀကိဳက္သလိုေခၚၾက။ ဘယ္လိုပဲေခၚေခၚ ငတ္မေနဖို႔၊ တိုးတက္လာဖို႔ပဲ အေရးႀကီးတယ္။
ရီပတ္ဘလင္ကန္ တခ်ိဳ႕နဲ႔ တ႐ုတ္အဖို႔ကေတာ႔႔ အိုဗားမားရဲ႕ အေရြ႕ဟာ ျမန္ လြန္းေနမလားေပါ႔။
ဒါေပမဲ႔ ဦးသိန္းစိန္အတြက္၊ အိုဗားမားအတြက္၊ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြ အတြက္ကေတာ႔ ေႏွးေတာင္ ေႏွးေနေသးတယ္။ လိုက္ယူရမယ္႔ အကြာ အေဝးက မေသးလွဘူး။

Read more

ႏိုးထျခင္း ၊ ဥေဒါင္းမင္းဆက္၊ နီပြန္ ႏွင္႔ အာရွယဥ္ေက်းမႈ

စိတ္ထဲမွာ စြဲေနေသာ ေ၀ါဟာရေလးတစ္ခု ရွိသည္။ “ဗုဒၶဘာသာ” ကို ဗုဒၶဘာဟု မေျပာဘဲ “ႏိုးထျခင္း” ဘာသာဟူေသာ ေ၀ါဟာရျဖစ္သည္။ “ဗုဒၶ” ဟူသည္ကပင္ သိျမင္ျခင္း ၊ ႏိုးထျခင္း ဟူေသာ အဓိပၸါယ္ရွိသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အေနာက္တိုင္းသား ရဟန္းေတာ္ တစ္ပါးက Buddhism ကို Awakenism ဟုျပန္ဆိုလိုက္သည္။ အိပ္ေမာက်မေနသူ ၊ ႏိုးၾကားတက္ၾကြေနသူမ်ားကို ဗုဒၶဘာသာဟု ေခၚဆိုထိုက္ေလေတာ့သည္။ ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွစြာ မိမိတို႕လူမ်ိဳးမ်ား အိပ္ေမာက်ေနခဲ့သည္ (ေနခဲ့ရသည္)မွာ ကာလ အတန္ၾကာခဲ့ေလၿပီ။

ယေန႕ေရးလိုသည့္ ကိစၥသည္ အေရွ႕တိုင္းယဥ္ေက်းမွဳ အေၾကာင္းျဖစ္သည္။ အေရွ႕ယဥ္ေက်းမွဳ၌ ေနႏွင့္ လတို႕ကလည္း အလြန္ အေရးပါလွသည္။ အေရးပါတာျခင္းတူေသာ္လည္း ရဲရင့္ ျပတ္သားျခင္း ၊ လူမ်ိဳးေရးစိတ္ဓါတ္ စသည့္ကိစၥတို႕ကုိ ေဖာ္ၿပရာ၌ “ေန” ကိုေဖာ္ျပတတ္ၾကသည္။ ေနႏွင့္တြဲစပ္ၿပီး ဥေဒါင္း (ခြပ္ေဒါင္း) လည္းပါလာေလေတာ့သည္။

ေနထဲ၌ ဥေဒါင္းအရုပ္ရွိသည္ဆိုေသာ အယူအဆကေတာ့ ျဗဟၼဏဘာသာမွ ဆင္းသက္လာသည္ဟု ယူဆရန္ ပိုမ်ားၿပီး ဗုဒၶဘာသာ (ေႏွာင္းပိုင္း) စာေပမ်ားတြင္လည္း ေနႏွင့္ ဥေဒါင္းတူလ်က္ရွိေနၾကသည္ ဆိုေသာ အယူအဆမ်ား ထြန္းကားခဲ့ျပန္သည္။

          “ဥေဒတယံ ၊ စကၡဳမာ ဧကရာဇာ ဟရိႆ၀ေဏၰာ” စေသာ ေမာရသုတ္ကိုေတာ့ အထင္အရွားေတြ႔ရေလသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ျဗဟၼဏတို႕၌သာမက ဗုဒၶဘာသာ၌လည္း ေနႏွင့္ဥေဒါင္းမင္း တြဲစပ္ အသိအမွတ္ျပဳထားသည္ကို ေတြ႕ျမင္ၾကရသည္။

အိႏၵိယ၌ ေမာရိယအင္ပါယာကို တည္ေထာင္ၿပီး ကမာၻကိုသာသနာျပဳခဲ့ေသာ အေသာကမင္းႀကီးကိုယ္တိုင္လည္း ဥေဒါင္း (သို႕) ေနကို အလြန္အေလးအျမတ္ထားေၾကာင္းသိရသည္။ မင္းဆက္၏ အမည္ကပင္ ေမာရိယမင္းဆက္ မဟုတ္တံုေလာ။ ထိုေမာရိယမင္းဆက္ စတင္ခ်ိန္၌ ဗုဒၶဘာသာ၏လႊမ္းမိုးမွဳ သိပ္မရွိဘဲ ျဗဟၼဏအယူအဆ၏ လႊမ္းမိုးမွဳသာ ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း သံုးသပ္စရာရွိသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အေသာက အေပၚ၌ ကလိဂၤစစ္ပြဲ မတိုင္မီအထိ ဗုဒၶ၏ အဆံုးအမ လႊမ္းမိုးမွဳ မရွိေပ။ “သဗၺပါပႆ အကရဏံ” စေသာ “မေကာင္းမွဳေရွာင္၊ ေကာင္းမွဳေဆာင္ ၊ စိတ္ကိုျဖဴေအာင္ထား ” အဆံုးအမကိုပင္ အံ့ၾသတႀကီး နားလည္ခဲ့ရရွာသည္။ ထို႕ေနာက္ ေက်ာက္စာေရးထိုးပစ္လိုက္သည္။

          ေရွးဦးထဲက အာရွတုိက္သားတို႕ ေနကို ျမတ္ႏိုး၏။ ကိုးကြယ္၏။

         ထိုေနကို ညႊန္းဆိုသည့္ ဥေဒါင္းသည္လည္း မကင္းရာ မကင္းေၾကာင္း ေပၚျပဴလာ ျဖစ္လာေတာ့သည္။

အေသာက၏ ဥေဒါင္းစိတ္ဓါတ္က ျပင္းထန္၏ ၊ ရဲရင့္၏ ။ မွား၏ ၊ မွန္၏။ အသက္မ်ားစြာေခၽြခဲ့၏ ။ အသက္မ်ားစြာ ကယ္ခဲ့၏ ။ အမွားကုိ အမွားဟု သိသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ အမွန္ကို ေျပာင္းလဲ၏ ။ ဆိုလိုသည္မွာ လူ႕အသက္မ်ားကို ေခၽြစဥ္ကလည္း ဥေဒါင္းစိတ္ဓါတ္ျဖင့္ ေခၽြခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး အသက္မ်ားစြာကို ကယ္ေသာအခါ၌လည္း ထိုဥေဒါင္းစိတ္ဓါတ္ပင္ ျဖစ္ေလေတာ့သည္။ မွားတတ္ မွန္တတ္ေသာ လူစြမ္းေကာင္းတို႕၏ ဘ၀ေကာက္ေၾကာင္းမ်ားတြင္ အေသာကမင္းႀကီးထက္ ခိုင္လံုေသာ ဘ၀ေကာက္ေၾကာင္း အေတာ္ပင္ ရွားေပလိမ့္မည္။

ထို႕ေနာက္ ေနမင္းစိတ္ဓါတ္(သို႕) ဥေဒါင္းစိတ္ဓါတ္ျဖင့္ ကမာၻကို အဆိုးအေကာင္းတို႕ျဖင့္တုန္လွဳပ္ေစခဲ့သူမ်ားက ဂ်ပန္မ်ား (သို႕) နီပြန္္မ်ားပင္ ျဖစ္ေလသည္။ မတုန္မလွဳပ္ ၊ မပြင့္တပြင့္ျဖင့္ အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ စိတ္ဓါတ္ျဖစ္ေလသည္။ ဂ်ပန္တို႕က မဟာလူသား၀ါဒ ျဖစ္သည္။ ဂ်ာမန္တို႕ႏွင့္ဆင္သည္။ ေနကိုပထမဆံုး ျမင္ရေသာ မဟာလူသား၀ါဒျဖင့္ တည္ေထာင္ခဲ့ရာ လူတိုင္းလိုလိုကလည္း ရဲ၀ံ႕ၾက၊ ထက္ျမက္ၾကသည္။ အေနာက္ကို တုန္လွဳပ္ေစႏိုင္သူဆို၍ ဂ်ပန္သာရွိသည္။ အထည္ႀကီးႀကီး တရုပ္ပင္ သိပ္မလွဳပ္ႏိုင္ ။

တိုက္ေလယာဥ္ေမာင္းသူသည္ (၂၃) ႏွစ္ထက္မေက်ာ္ေစရ ဟု ဒုတိယကမာၻစစ္က ဥပေဒရွိခဲ့သည္ဟု ၾကားဖူးသည္။ (မွားရင္ ျပင္ၾကပါ ပညာရွင္တို႕)။ ႀကီးလာေသာအခါ တုန္းတိုက္တိုက္ က်ားကိုက္ကိုက္ စိတ္ဓါတ္ေလ်ာ့နည္းကာ က်ိဳးေၾကာင္းဆင္ျခင္မွဳမ်ားျဖင့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေႏွးဖင့္ေနတတ္ေသာေၾကာင့္ဟု ဆိုသည္။ မွားသည္ျဖစ္ေစ မွန္သည္ျဖစ္ေစ စစ္ပြဲကား လက္ေႏွး၍မရဟု ဆိုလိုဟန္တူပါသည္။ အမွားဖက္တြင္ အသံုးခ်လိုက္ေသာ္လည္း ဤသည္မွာ ဥေဒါင္းစိတ္ဓါတ္ပင္ ျဖစ္သည္။

အကယ္၍ အိုင္းစတိုင္းသာ ေနာက္ငါးႏွစ္ေလာက္ၾကာမွ အႏုျမဴကို ေတြ႕မည္ဆိုလွ်င္ ထိုငါးႏွစ္အတြင္း ဂ်ပန္သည္ အေသာက မျဖစ္ဟု မည္သူမွ် မဆိုႏိုင္ေပ။ ဂ်ပန္ႀကီးေသ ၊ ဂ်ပန္ေလးျဖစ္သျဖင့္ လူတုိင္း စစ္သားျဖစ္ေနၿပီး လူတိုင္းက ဂ်ပန္(သို႕) နီပြန္္ အတြက္ ေသဖို႕ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနသည္။

         ဤဥေဒါင္းစိတ္ဓါတ္ႏွစ္ခု (အေသာကဥေဒါင္းႏွင့္ ဂ်ပန္တုိ႕ဥေဒါင္း) ကိုျပန္ၾကည့္ေသာအခါ တူညီေန၏။

ဂ်ပန္တို႕လည္း စစ္၀ါဒမွားသည္ဟု သိသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ လက္ေလွ်ာ့ကာ ထိုဥေဒါင္းစိတ္ဓါတ္ကို စီးပြားေရးဖက္ ေခါင္းတည္ေပးလိုက္ၾကသည္။ ထိုအခါ အႏုျမဴျပာထဲမွ လူသားမ်ား ကုန္းထလာခဲ့ေတာ့သည္။ ႏွစ္ ၂၀ ႏွင့္ ၃၀ အတြင္း ကမာၻကုိ စီးပြားေရးျဖင့္ ၿခိမ္းေျခာက္လာၾကေတာ့သည္။

ထို႕အျပင္ စစ္ေလ်ာ္ေၾကးမ်ားေပးၾကသည္။ စစ္ေလ်ာ္ေၾကးသာမက လူထုကယ္ဆယ္ေရးကိစၥမ်ားကိုပါ အားတက္သေရာ ပါ၀င္လာၾကသည္။ လုမၺိနီ ေတာအုပ္ႀကီး လုမၺိနီျဖစ္လာေစရန္ အမ်ားဆံုး အလွဴေငြထည့္၀င္သူမွာ ဂ်ပန္ျဖစ္သည္။

          ၾကည့္ပါ။

• ၁။           အေသာကလည္း စစ္တိုက္၏။ ဂ်ပန္တို႕လည္း စစ္တိုက္၏ ။


• ၂။           အေသာကလည္း စစ္ကိုရပ္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖင့္ ႏိုင္ငံကို ထူေထာင္၏ ။ ထို႕အတူ ဂ်ပန္တို႕ကလည္း စစ္ပြဲအဆံုးသတ္ကာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ အားက်ိဳးမာန္တက္ အလုပ္လုပ္ခဲ့ၾကသည္။


• ၃။           အေသာကမင္းႀကီးက ဘုရားေမြးဖြားရာ လုမၺိနီကို ေတြ႕ေအာင္ရွာၿပီး ေက်ာက္စာထူခဲ့၏။ သို႕ေသာ္ အေသာက၏ လုမၺိနီကာ ျဗဟၼဏမ်ားလႊမ္းမိုးမွဳေၾကာင့္ ေတာအုပ္ျဖစ္ကာ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့၏။ ေပ်ာက္ရွသြားခဲ့ေသာ အေသာက၏ လုမၺိနီကို ဂ်ပန္တို႕ကဦးေဆာင္၍ ျပန္လည္ အသက္သြင္းခဲ့၏။

ဤသည္မွာ ေမာရိယစိတ္ဓါတ္၊ နီပြန္္စိတ္ဓါတ္ ျဖစ္သည္။ ေမာရိယျဖစ္ေစ ၊ နီပြန္္ျဖစ္ေစ ဥေဒါင္းသာျဖစ္၏။ အေသာကေလာက္မစြံ၊ ဂ်ပန္ေလာက္မစြံေသာ္လည္း ျမန္မာတို႕မွာ ဥေဒါင္းစိတ္ဓါတ္ရွိ၏ ။ ထိုဥေဒါင္းစိတ္ဓါတ္ အမွာဒဖက္ကို ဦးတည္ခဲ့၏ ။ ႏိုင္ငံအေပၚ အႏုျမဴမက်ဘဲ ျပာပံုဘ၀ ေရာက္ခဲ့ရ၏။

          ဥေဒါင္းသည္ မွား၏ ။ မွန္၏ ။ သတ္၏ ။ ကယ္၏။ ထိုဥေဒါင္းသည္ ေမာရသုတ္မွ လာ၏။ ေနထဲ၌ ကဗၺည္းတင္၏။ ရဲရင့္၏။ မွားမွန္းသိလွ်င္ အမွန္ကို ဦးတည္၏။ ျမန္မာတို႕ ဥေဒါင္းစိတ္ဓါတ္ ႏိုးထခ်ိန္ေရာက္ၿပီ။ အမွန္ကို ဦးတည္ဖို႕ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ။ အေသာက ၊ ဂ်ပန္တို႕ ေျခရာကို ေကာက္သင့္ၿပီဟု ထင္သည္။

          ဥေဒါင္းမင္းတျဖစ္လဲ ဗုဒၶသည္ႏိုးထသူျဖစ္သည္။

          ျမန္မာတို႕ ဥေဒါင္းစိတ္ဓါတ္ အမွားအယြင္းမ်ား ၊ တယူသန္မွဳမ်ားမွ ႏိုးထလာပါေစဟုသာ ဆုေတာင္းရင္း….

          ေမာရိယ ၊ နီပြန္္ ၊ …. ။ ။

သီဟနာဒ

First record

14/04/2012 07:30
Singapore Time

Read more

အနာဂတ္ကို ႀကိဳဖတ္ခဲ႔သူမ်ား

၁။ မာ႔က္ တြင္း၊ ၁၈၉၈၊ (အင္တာနက္)
၁၉၀၄ ခုမွာ ထုတ္ေဝခဲ႔တဲ႔ သူ႔ရဲ႕ "From the 'London times' " ဆိုတဲ႔ ဝတၳဳ တိုထဲမွာ အင္တာနက္ ေပၚေပါက္လာမယ္ဆိုတာ ႀကိဳတင္နိမိတ္ဖတ္ခဲ႔ပါ တယ္။
တကယ္ေတာ႔ ၁၉ ရာစုမွာ အင္တာနက္ဆုိတာ ၾကားေတာင္ မၾကားဖူး ၾကေသးပါဘူး။ သူ႕စကားနဲ႔ေျပာရရင္
"တယ္လီဖုန္းလိုင္းအေပၚ အေျခခံၿပီး တစ္ကမၻာလုံးကိုဆက္သြယ္လို႔ရတဲ႔ နက္(တ္)ဝါ႔က္ ေပၚေပါက္လာမယ္" ဆိုတာပါပဲ။

၂။ Jules Verne ၊ ၁၈၆၅ ( လကမၻာေပၚ ေျချချခင္း)
သူက ျပင္သစ္လူမ်ိဳး သိပၸံဝတၳဳ စာေရးဆရာပါ။ သူ႔ရဲ "From the Earth to the Moon နဲ႔ Around the moon" ဆိုတဲ႔ ဝတၳဳေတြထဲမွာ လူသားေတြ လကမၻာေပၚ ေျချခႏိုင္လိမ္႔မယ္ဆိုတဲ႔အေၾကာင္း ေရးသားေဖာ္ျပခဲ႔တယ္။ အေမရိက၊ ဖေလာ္ရီဒါကေန "Columbiad" လို႔ေခၚတဲ႔ အာကာယာဥ္ဟာ အက္စထေရာနတ္ သုံးေယာက္ကို တင္ေဆာင္ၿပီး လကမၻာကို ခရီးထြက္ ခဲ႔ တယ္။ ေအာင္ျမင္စြာ လွည္႔လည္ၿပီး အဲဒီ အာကာယာဥ္ဟာ ပစိဖိတ္ သမုဒၵ ရာမွာ ျပန္လည္ဆင္းသက္ႏိုင္ခဲ႔တယ္ လို႔ ေရးသားေဖာ္ျပခဲ႔ပါတယ္။ သူ နိ မိတ္ဖတ္ၿပီး ႏွစ္တစ္ရာေက်ာ္တဲ႔အခါမွာ အပိုလို ၈ ဟာ ၁၉၆၈ ခုမွာ လ ကမၻာေပၚ ခရီးထြက္ႏိုင္ခဲ႔ပါတယ္။
စိတ္ဝင္စားစရာ ပိုေကာင္းတာက နာဆာဟာ အပိုလို ၂ ကို တည္ထြင္ေတာ႔ သူ႔ရဲ႕ ေမာ္ဂ်ဴးကိုယူၿပီး "Columbia" လို႔ ဂုဏ္ျပေခၚဆိုခဲ႔ၾကရတယ္။

၃။ John Elfreth Watkins၊ ၁၉၀၀၊ (တီဗြီ၊ ဒစ္ဂ်စ္တယ္ ဓာတ္ပုံ၊ က်ည္ဆန္ ရထား၊ အဆင္သင္႔ပါဆယ္ထုပ္ အစားအစာ)
သူ႔ရဲ "What may happen in the Next Hundred years" ဆိုတဲ႔ ေဆာင္းပါးထဲမွာ အထက္ပါပစၥည္းေတြ ေပၚေပါက္လာစရာရွိတယ္ လို႔ ေရးသားခဲ႔ပါတယ္။တီဗြီနဲ႔ ပတ္သက္လို႔
"ကမၻာ႔တစ္ဖက္ျခမ္းမွာ ျဖစ္ေနတဲ႔ ကိစၥေတြကို ကင္မရာကေနတဆင္႔ လ်ပ္စစ္ဝါယာဆက္ထားတဲ႔ ဖန္သားျပင္ေပၚမွာ ၾကည္႔ရွဳလို႔ ရမယ္" လို႔ဆိုခဲ႔ပါတယ္။
ဒစ္ဂ်စ္တယ္ ဓာတ္ပုံနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ေတာ႔ "ဖိုတိုဂရပ္ဖ္ဟာ တယ္လီဂ ရပ္ ဖ္ျဖစ္လာမယ္။ စနပ္ေရွာ႔ေတြနဲ႔ ႏွစ္ရာေပါင္းမ်ားစြာက တရုတ္ျပည္မွာျဖစ္ ခဲ႔တဲ႔ စစ္ပြဲေတြအေျကာင္းဓာတ္ပုံေတြ၊ လတ္တေလာ အေရးအခင္း ဓာတ္ပုံေ တြအားလုံးကို ကမၻာအရပ္ရပ္က သတင္းစာစတာေတြေပၚမွာ ေဖာ္ျပႏိုင္လိမ္႔ မယ္" တဲ႔။
က်ည္ဆန္ရထားနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ေတာ႔ " ရထားေတြဟာ တင္မိနစ္ကို ႏွစ္မိုင္ ခရီးေပါက္မယ္၊ က်ည္ဆန္ရထားကေတာ႔ တစ္နာရီကို မိင္ ၁၅၀ အထိ ျမန္ ဆန္လိမ္႔မယ္" တဲ႔။
အဆင္သင္႔ပါဆယ္ထုပ္ အစားအစာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔လည္း
"အခု က်ေနာ္တိုု႔ ခ်က္ျပဳတ္စားေနၾကတဲ႔ အစားအစာေတြလိုပဲ အနာဂတ္မွ ခ်က္စရာမလိုဘဲ အသင္႔ ထုပ္ပိုးထားတဲ႔ အစားအစာေတြ ထုပ္လုပ္လာၾက လိမ္႔မယ္" တဲ႔။
အခု မထူးဆန္းေတာ႔ေပမဲ႔ သူတို႔ေျပာစဥ္တုံးကေတာ႔ ဒါေတြက "strange and almost impossible" ထူးဆန္းၿပီး မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ထင္စရာေတြခ်ည္း ပါပဲ။

(ဆက္ရန္)
Ref: R.D, May,2013.

Read more

ညီမေလးကို ေျပာမိတဲ႔ ပန္း နဲ႔ လူ ပုံျပင္

တစ္ခါက သူငယ္ခ်င္း စကားပုံေလး ႏွစ္ခု ရိွခဲ႔တယ္။
သူတို႔ကေတာ႔ "ပန္းသတင္း ေလၫႇင္းေဆာင္" နဲ႔ "လူ႕သတင္း လူခ်င္းေဆာင္" တို႔ပဲ တဲ႔ ညီမေလး ေရ။

တစ္ေန႔မွာေတာ႔ လူ႕သတင္း လူခ်င္းေဆာင္ ကေလးဟာ ေတာ္ေတာ္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနရွာ သတဲ႔။
ဒါနဲ႔ ပန္းသတင္း ေလၫႇင္းေဆာင္ က ဘာျဖစ္ေနလို႔လဲ လို႔ ေမးတာေပါ႔ ကြယ္။
ဒီေတာ႔ လူ႕သတင္း လူခ်င္းေဆာင္က

"မင္း သတင္းေတြကိုက်ေတာ႔ ေလၫႇင္းကေဆာင္ ၿပီး လူ႕သတင္းကိုက်ေတာ႔ လူေတြက ေဆာင္တာေလကြာ"
"ေအးေလ ဒီေတာ႔ ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး။ လူ႕သတင္းကိုလည္း ေလၫႇင္းကေဆာင္ရင္ ေကာင္းမွာပဲ လို႔ စဥ္းစားမိလို႔ပါ"
"မင္း ကလည္းကြာ ႀကံႀကံ ဖန္ဖန္"

"ႀကံႀကံ ဖန္ဖန္ မဟုတ္ပါဘူးကြာ။ ေလၫႇင္းဆိုတာက သက္မဲ႔ ဆိုေတာ႔ ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္း မရွိဘူး။ ဒီေတာ႔ ရနံ႔ အမွန္ကို ေဆာင္သြားတယ္ ကြ။ လူ ဆိုတဲ႔ သတၱဝါ ကေတာ႔ ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္း ခံစားခ်က္ေတြေၾကာင္႔ သူတို႔ ေဆာင္သြားတဲ႔ သတင္းေတြက မွန္လိုက္၊ မမွန္လိုက္၊ ပိုလိုက္၊ လိုလိုက္ ေတြပါကြာ။ ဒီေတာ႔ လူေဆာင္သြားတဲ႔ သတင္းက သတင္းထက္ ေဆာင္သြားတဲ႔ လူ႕ငနဲ နဲ႔ ပိုဆိုင္တယ္ဆိုတာ ေတြးမိလို႔ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနမိတာပါ"

"ေအး မင္းေျပာတာလည္း ဟုတ္တုတ္တုတ္ ပဲ" ပန္းသတင္း ေလၫႇင္းေဆာင္ကေလးက ေခါင္းညိတ္ သတဲ႔။

ဒါပါပဲ ညီမေလးရယ္။ ေမာ္ရယ္က ဘာညာ ဆိုၿပီး ဆရာႀကီးဂိုက္ ဖမ္းမေနေတာ႔ပါဘူး။
ဒီလုိနဲ႔ လူေဆာင္တဲ႔ သတင္းေတြကေတာ႔ မွန္လိုက္၊ မမွန္လိုက္၊ ပိုလိုက္၊ လိုလိုက္။

Posted on August 13, 2012

ဇင္ေ၀ေသာ္

Read more

ခင္ပြန္း၊ ဖခင္၊ အဘုိး၊ မိတ္ေဆြ ( ၁၁ း ၃)

ေမး ။ ။ မစၥတာလီကုိယ္တုိင္က ဗုဒၶဘာသာစိတ္ အေျခခံရွိေနေတာ့ တရားထုိင္တဲ့ေနရာမွာ ပုိၿပီး လြယ္ကူသြားတာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလား။ တစ္ခါက မစၥတာလီ ေျပာဖူးသလားလုိ႔။ မစၥတာလီက ဗုဒၶဘာသာဆုိတာေလ။

ေျဖ ။ ။ ဟုတ္တယ္။ ငါ ဗုဒၶဘာသာ အမည္ခံတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္း ႀကီးေက်ာင္းေတြထဲက ရဟန္း၊ သီလရွင္ေတြကုိ ေတြ႔ဖူးတယ္။ တင္ပလႅင္ေခြ ထုိင္ၿပီး တရား႐ႈ႕မွတ္ေနၾကတာမ်ိဳးေတြ၊ သူတုိ႔ မ်က္စိေတြ ဖြင့္ထားတာေတာင္ သူတုိ႔အျမင္အာ႐ုံမွာ ဘာမွ မေတြ႔ၾကရဘူး။ ေတာ္ေတာ္ ၿငိမ္းခ်မ္းတာ။ ငါက အဲ့ဒီအဆင့္ထိ ဘယ္ေရာက္မလဲ။ ငါက မ်က္စိမွိတ္ၿပီးမွ တရားမွတ္လုိ႔ ရတာ။ ရဟန္းေတြေလာက္ အက်ိဳးမ်ားမ်ား မရေပမဲ့ ငါ့အတြက္လည္း အက်ိဳး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရပါတယ္။

ဂ်ပန္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း Yasuhiro Nakasone နဲ႔အတူ သြားၿပီး တရား ထုိင္ေနတဲ့ ရဟန္းေတြကုိ တစ္နာရီေလာက္ ေလ့လာဖူးတယ္။ စကၤာပူ မွာ ေတြ႔တုန္းကလည္း သူက ပုံမွန္ တရားထုိင္တဲ့အေၾကာင္း ငါ့ကုိ ေျပာဖူး တယ္။ သူက “ေလာကႀကီးနဲ႔ အဆက္ျဖတ္ၿပီး တရားမွတ္ရင္း ေအးေအး ခ်မ္းခ်မ္း ေနလုိ႔ရတယ္” တဲ့။
ငါက သူတုိ႔လုိ တင္ပလႅင္ေခြၿပီး မထုိင္ႏုိင္ဘူးကြ။ အဲ့သလုိထုိင္ၿပီးရင္ တင္ပါး ဆုံေတြ နာက်င္ၿပီး ေနရစ္ေတာ့တာ။

ေမး ။ ။ တရားထုိင္တာအျပင္ စိတ္အပန္းေျဖဖုိ႔ ဘာေတြ လုပ္ေသးသလဲ။ အထူးသျဖင့္ ေစာေစာပုိင္း ႏွစ္ေတြမွာေပါ့။
ေျဖ ။ ။ ငါ့ကေလးေတြနဲ႔ ခ်က္(စ္) ကစားတယ္။

ေမး ။ ။ ေကာင္းတာေပါ့။ သူတုိ႔ကုိ အ႐ႈံးေပးသလား။
ေျဖ ။ ။ အ႐ႈံးမေပးဘူး။ အေကာင္ေတာ့ “ခ်” ေပးတယ္။ သူတုိ႔ အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ အေကာင္ “ခ်” ေပးစရာ မလုိေတာ့ဘူး။ ဒါနဲ႔ အုိေက၊ ခ်က္(စ္) ကစားတာ ရပ္ၾကစုိ႔လုိ႔ ငါေျပာလုိက္တယ္ (ရီလ်က္)။

ေမး ။ ။ ကေလးေတြ ႀကီးျပင္းလာခ်ိန္မွာ သူတုိ႔နဲ႔ အခ်ိန္ယူႏုိင္ခဲ့ရဲ႕လား။
ေျဖ ။ ။ တစ္ႏွစ္ကုိ တစ္ႀကိမ္ (သုိ႔မဟုတ္) ႏွစ္ႀကိမ္ေလာက္ သူတုိ႔နဲ႔ ရက္ ရွည္ အတူေနႏုိင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားပါတယ္။ Comeron Highlands ဒါမွမဟုတ္ Frasher’s Hill တုိ႔လို ေနရာေတြသြားၿပီး အတူ ေဂါက္ေတြဘာေတြ ႐ုိက္ ၾကေပါ့။ ေဂါက္ကြင္းထဲမွာ ငါတုိ႔ ဇနီးေမာင္ႏွံရယ္၊ ကေလးေတြရယ္ လမ္းေလွ်ာက္ၾကေပါ့။ အဲ့သလုိ အခါေတြမွာ
“မင္းတုိ႔ ငါ့လုိ ႏုိင္ငံေရး လုပ္ ၾကမလား” လုိ႔ေမးေတာ့ ငါ့သားႀကီးက လုပ္မယ္ လုိ႔ ေျဖတတ္တယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ မဲဆႏၵနယ္ေတြ ငါဆင္းတဲ့အခါ သူက ငါ့ေနာက္မွာ အၿမဲလုိလုိ လုိက္လုိက္လာတတ္တယ္။ ၁၉၆၄ - ခု ဂ်ဴလုိင္လမွာ ျဖစ္တဲ့ အေရးအခင္း ဆုိရင္္ သူေကာင္းေကာင္း မွတ္မိႏုိင္ေလာက္တဲ့ အရြယ္ကုိ ေရာက္ေနၿပီ။

ေမး ။ ။ လက္ရွိဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က ႏုိင္ငံေရးထဲ ဝင္မယ္။ သားအငယ္ ကေ တာ့ ႏုိင္ငံေရးေလာကထဲ ဝင္မယ္ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ ဘာ့ေၾကာင့္ ထင္ခဲ့ ရတာလဲ။
ေျဖ ။ ။ သားအငယ္က ၅၇ - ခုႏွစ္မွာ ေမြးတာ။ သားႀကီးထက္ ေျခာက္ႏွစ္ ငယ္တယ္။

ေမး ။ ။ သူ႔ကုိပါ ေခၚသြားရင္ သူလည္း အေတြ႔အႀကံဳတခ်ိဳ႕ေတာ့ ရႏုိင္ တာေပါ့။ အႀကီးေလာက္ မမွတ္မိဘူးဆုိရင္ေတာင္ …
ေျဖ ။ ။ သူက ငါနဲ႔ အတူမလုိက္ႏုိင္ဘူး။ သိပ္ငယ္လြန္းေသးတယ္။

ေမး ။ ။ ၁၉၇၀ - ခုေတြမွာဆို အရြယ္ေရာက္ေနပါၿပီ။
ေျဖ ။ ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ သူက ေအလယ္ဘယ္ စာေမးပြဲအတြက္ ျပင္ ဆင္ေနရၿပီ။

ေမး ။ ။ မစၥတာလီ ဆုိလုိတာက သားအငယ္ ႏုိင္ငံေရးထဲ ေရာက္မလာ တာက သူ႔ခံယူခ်က္ေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ အျမင္အေတြ႔ မရွိခဲ့လုိသာ စိတ္မဝင္စားတာလုိ႔ ဆုိလုိတာလား။
ေျဖ ။ ။ ၆၄ - ခု အေရးအခင္း ျဖစ္ေတာ့ သားႀကီးက လမ္းမွာ ပိတ္မိေနခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ သားငယ္နဲ႔ သမီးက နန္ယန္းမူလတန္းေက်ာင္းမွာပဲ ရွိေသးတယ္။ သူတုိ႔ကို သြားႀကိဳရတာ လြယ္တယ္။ ရွင္လြန္းက ကက္သုိလစ္ အထက္တန္းေက်ာင္းမွာ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ယာယီဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ တုိခ်င္ခ်ိဳင္က ခ်က္ခ်င္းႀကီး ကာဖ်ဴးအမိန္႔ ထုတ္လုိက္ေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြ အား လုံးေက်ာင္းထဲကေန ထြက္ေျပးလာၾကၿပီး ကားလမ္းေတြလည္း ပိတ္ကုန္ေရာ။ အဲ့ဒီအျဖစ္အပ်က္က သူ႔စိတ္ထဲ နက္နက္နဲနဲႀကီး ဝင္သြားတာ။ အားလုံး ကေမာက္ကမ ျဖစ္သြားႏုိင္တဲ့ အေနအထားမ်ိဳးကုိး။

ေမး ။ ။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ႏုိင္ငံေရးထဲ ဝင္လာလိမ့္လုိ႔ ဘယ္အခ်ိန္မွာ အကဲခက္ လုိ႔ ရခဲ့တာလဲ။
ေျဖ ။ ။ ပထမဆုံးအႀကိမ္ကေတာ့ ကိန္းဘေရ႕ဂ်္က Trinity ေကာလိပ္က သူ႔ကုိ သခၤ်ာပညာရွင္ အဖြဲ႔ထဲဝင္ၿပီး သူတုိ႔ဆီမွာပဲ သခၤ်ာဆက္သင္ေပးဖုိ႔ ကမ္းလွမ္းတုန္းက။ သူ႔ကုိ ကမ္းလွမ္းတဲ့ဆရာႀကီးဆီကုိ သူက စာျပန္ေရးတယ္။
“ကြ်န္ေတာ္ စကၤာပူျပန္ရမယ္။ စစ္မႈလည္း ထမ္းရမယ္။ က်ေနာ့္အေဖက ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္။ စကၤာပူမျပန္ဘဲ ဒီမွာပဲ ေနမယ္ဆုိရင္ စကၤာပူအတြက္ေရာ၊ ကြ်န္ေတာ့အတြက္ပါ မေကာင္းလွဘူး” တဲ့။

ဆက္ရန္ -

 ဇင္ေဝေသာ္

Read more

တနဂၤေႏြ အပ်င္းေျပ

ကြန္ဖ်ဴးရွပ္ ဖြင္႔မေျပာခဲ႔ေပမဲ႔ သူ႔မွတ္စုထဲမွာ
"တူ တစ္ေခ်ာင္းပဲရွိသူ ေခါက္ဆြဲဝေအာင္ မစားရ" လို႔ ေရးခဲ႔တယ္။
ဒါေၾကာင္႔ အမ်ိဳးသား အမ်ိဳးသမီးေတြ မတူညီၾကေပမဲ႔ အိမ္ေထာင္ျပဳၾကတယ္။

ေယာကၤ်ားက လိုအပ္တဲ႔ပစၥည္းဆိုရင္ တစ္က်ပ္တန္ကို ႏွစ္က်ပ္ေပးဝယ္တယ္။
မိန္းမက ႏွစ္က်ပ္တန္ပစၥည္း တစ္က်ပ္နဲ႔ရရင္ မလိုအပ္းလည္း ဝယ္တယ္။

လက္ထပ္ၿပီးရင္ ေျပာင္းလဲလာမယ္လို႔ ေမ်ွာ္လင္႔ၿပီး အမ်ိဳးသမီက အမ်ိဳးသားကို လက္ထပ္တယ္။
ဒါေပမဲ႔ သူက မေျပာင္းလဲဘူး။
လက္ထပ္ၿပီးရင္လည္း ေျပာင္းလဲမယ္ မဟုတ္ဘူးထင္ၿပီး အမ်ိဳးသားက အမ်ိဳးသမီကို လက္ထပ္တယ္။
ဒါေပမဲ႔ သူမက ေျပာင္းလဲသြားတယ္။

( ဒီေန႔အတြက္ မွတ္သားဖြယ္ရာ)
အိမ္ေထာင္ရွင္ အမ်ိဳးသားဟာ သူ႔အမွားကို သတိမရသင္႔။
တစ္အိမ္ထဲမွာ တစ္ခုခုကို ႏွစ္ေယာက္စလုံး မွတ္မိေနျခင္းက အပို အလုပ္သာျဖစ္တယ္။
(မွတ္စုထဲမွ)

ဇင္ေဝေသာ္

 

Read more

ဒီလို မြတ္စလင္ ရွိတယ္

(၁)
မြတ္စလင္ ေဒါက္တာ Izzeldin Abuelaish က "I Shall Not Hate" ငါ ဘယ္ေတာ႔မွ မမုန္းဆိုတဲ႔ စာအုပ္ကိုေရးတယ္။ သူဟာ ေအာက္စဖို႔နဲ႔ ဟား ဘတ္ ဘြဲ႔ရ ေဒါက္တာတစ္ေယာက္ပါ။
သူတို႔ မိသားစုေတြဟာ ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ကတည္းက ပါလက္စတိုင္းမွာ လယ္ယာလုပ္ကိုင္စားရတဲ႔ ဆင္းရဲသားမိသားစုေတြပါ။
သူတို႔မိသားစု ပိုင္ဆိုင္တဲ႔ ေျမယာေတြအားလုံးကို Ariel Sharon ဆိုသူက သိ္မ္းပိုက္ၿပီး သူတို႔ကို ဒုကၡသည္စခန္း ပို႔လိုက္တယ္။
မိဘေတြကလည္း အတိုင္အခံလုပ္မေနၾကပါဘူး။ အမုန္းသံသရာ ဆိုတာ တစ္ေယာက္ေယာက္က စျဖတ္ရတယ္ (someone had to break the cycle of hate) လို႔ ခံယူထားၾကတယ္။
အေကာင္းဖက္ကပဲ ၾကည္႔၊ အလုပ္ႀကိဳးစားၿပီး ကေလးေတြ ေက်ာင္း ထားေပးႏိုင္ဖို႔ပဲ မိဘေတြက ဆုံးျဖတ္ၾကတယ္။

(၂)

ကေလးေတြထဲမွာ Izzeldin ဟာ ဉာဏ္လည္းေကာင္း ႀကိဳးလည္းႀကိဳး စားေတာ႔ ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာခဲ႔တယ္။ သိပ္ေတာ္လြန္းေတာ႔ အစၥေရးက ေဆးရုံမွာေတာင္ အလုပ္ရခဲ႔တယ္။
ဒါေပမဲ႔ ဂါဇာကေန အစၥေရးနယ္စပ္ျဖတ္တိုင္း နယ္ျခားေစာင္႔ အစၥေရး စစ္ သားေတြရဲ႕ ေမးျမန္းစစ္ေဆးျခင္း၊ ပ်က္ရယ္ေျပာင္ေလွာင္ျခင္းေတြ အၿမဲ ခံရတယ္။
ဒါေတြကုိသူ စိတ္ဝင္မစားပါဘူး။ သူ စိတ္ဝင္စားတာက သူ႕ဝင္ေငြနဲ႔ သူ႕ကေလးေတြအတြက္ အစားေကာင္း၊ အဝတ္ေကာင္းေလးေတြ အစၥေရး ကေနဝယ္ၿပီး အိမ္ျပန္ဖို႔ပါပဲ။

အစၥေရးစစ္သားေတြကို မမုန္းဘူးလားလို႔ေမးေတာ႔
"မမုန္းပါဘူး။ အမုန္းသံသရာ ဆိုတာ တစ္ေယာက္ေယာက္က စျဖတ္ရတယ္ (someone had to break the cycle of hate)" လို႔ ေျဖတယ္။

(၃)
တစ္ေန႔မွာေတာ႔ သူတို႔အိမ္ေပၚ ဒုံးက်ည္တစ္စင္းက်လာတယ္။ အဲဒါ သူ႕ သမီးေလး အခန္းေပၚ တည္႔တည္႔ပဲ။ အိမ္ထဲေျပးဝင္ၾကည္႔ေတာ႔..ကေလး ေလးေယာက္ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ အပိုင္း ပိုင္းေတြပဲ ေတြ႔ရေတာ႔တယ္။
ကေလးတစ္ေယာက္ကေတာ႔ အသက္ရွင္ေနဆဲ ဒါေပမဲ႔ မ်က္လုံး ႏွစ္ဖက္ စလုံးက ကေလးရဲ႕ ပါးေပၚမွာ။
လူနာတင္ကားကိုေခၚေတာ႔ ဝင္ခြင္႔မရလို႔ မလာရဘူး တဲ႔။ ဒါနဲ႔ ကေလးကို ခ်ီၿပီး ေဆးရုံကို သြားခဲ႔ရတယ္။
ဒုံးက်ည္ပစ္လိုက္တဲ႔ အစၥေရးစစ္သားေတြကို မမုန္းဘူးလားလို႔ေမးေတာ႔ "မမုန္းပါဘူး။ အမုန္းသံသရာ ဆိုတာ တစ္ေယာက္ေယာက္က စျဖတ္ရ တယ္ (someone had to break the cycle of hate)" လို႔ပဲ ေျဖျပန္တယ္။

I Shall Not Hate: A Gaza Doctor's Journey on the Road to Peace and Human Dignity [Paperback]
Izzeldin Abuelaish (Author)
အေမဇုန္က ျဖန္႔ခ်ီပါတယ္။

 ဇင္ေဝေသာ္

Read more

ေျပးခုန္ပစ္ ႏိုင္ငံေတာ္

ႏိုင္ငံတစ္ခုရဲ႕ ျဖတသန္းမႈမွာ အဆင္႔ေလးဆင္႔ ရွိတယ္လို႔ မွတ္သားရဖူးပါ တယ္။ ဒါေတြကေတာ႔..

၁။ Athletic stage ( ေျပးခုန္ပစ္ အဆင္႔)
၂။ warrior stage (တိုက္ခိုက္ေရး အဆင္႔ )
၃။ big brother stage (အကိုႀကီး အဆင္႔) နဲ႔
၄။ intellectual stage (ပညာရွင္အဆင္႔) တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ကမၻာ႔စစ္ၿပီးစ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးတဲ႔ေနာက္ ကမၻာ႔ဇာတ္ခုံေပၚကို အၿပိဳင္း အရိုင္းတက္လာတဲ႔ ႏိုင္ငံေလးေတြကို ေျပးခုန္ပစ္ အဆင္႔လို႔ ဆိုလိုပါတယ္။ သူတို႔ထက္ ပုိ ေရွ႕ေရာက္ေနၿပီး စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရးပါဝါ အထိုက္ အေလ်ာက္ ရွိတဲ႔ ႏိုင္ငံေတြ၊ ဒါေတြကို သူမ်ားေတြနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည္႔ရင္း ဂုဏ္ ယူႏိုင္၊ ဝါႂကြားႏိုင္၊ ေမာက္မာႏိုင္တဲ႔ ႏိုင္ငံေတြကိုေတာ႔ တိုက္ခိုက္ေရး အ ဆင္႔ လို႔ဆိုပါတယ္။

အကိုႀကီး အဆင္႔ႏိုင္ငံေတြကေတာ႔ စူပါ ပါဝါကို ရရွိၿပီးျဖစ္ၿပီး သူတို႔ က်င္႔သုံး တဲ႔ ေပၚလစီဟာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတယ္ စတဲ႔ အိုင္ဒီေယာ္ေလာ္ဂ်ီေတြနဲ႔ သူမ်ားႏိုင္ငံအေပၚ ဩဇာသက္ေရာက္ဖို႔ ႀကိဳးစားတဲ႔ ႏိုင္ငံႀကီးေတြကို ဆိုလိုပါ တယ္။ ဒီအဆင္႔ကိုေက်ာ္ေတာ႔မွ ပညာရွင္အဆင္႔ကို ေရာက္သြားတယ္။ ဒါေပမဲ႔ပညာရွင္အဆင္႔ကိုေရာက္သြားတဲ႔ႏိုင္ငံေတြဟာ ဘယ္ႏိုင္ေတြလည္း ဆို ရင္ေတာ႔ တိတိက်က် လက္ၫွိုးထိုးျပဖို႔ ခက္ခဲဆဲလို႔ ဆိုပါတယ္။

ဒီ အဆင္႔ေလးဆင္႔နဲ႔ၾကည္႔ရင္ က်ေနာ္တို႔ဟာ လြတ္လပ္ေရး ရခဲ႔တာေစာေပ မဲ႔ ပထမဆုံးအဆင္႔ျဖစ္တဲ႔ ေျပးခုန္ပစ္ အဆင္႔မွာပဲရိွေသးတယ္ ဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္။
ေျပးခုန္ပစ္ အဆင္႔ဆိုတာ
၁။ အေတြ႔အႀကဳံႏုနယ္ၿပီး ၿပိဳင္ဆိုင္လိုစိတ္ျပင္းထန္ျခင္း။
၂။ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈနယ္ပယ္ က်ဥ္းေျမာင္းၿပီး ခက္ခဲတဲ႔ ၿပိဳင္ဆို္မႈကို ကိုယ္ေတြ႔ မႀကဳံေတြ႔ရေသးျခင္းလို႔ အဓိပၸါယ္ေကာက္ယူႏိုင္ပါတယ္။

ဒီအဆိုဟာ အစိုးရနဲ႔သာ သက္ဆိုင္တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ျပည္သူတရပ္လုံးနဲ႔ပါ သက္ဆိုင္ပါတယ္။ အစိုးရမွာ အေတြ႔အႀကဳံ မရွိလွေသးသလို ျပည္သူ က လည္း သိပ္ မရင္႔က်က္ေသးဘူးလို႔ ဆိုလိုပါတယ္။ မရင္႔က်က္ျခင္းကို ဘာနဲ႔ ၾကည္႔ရမလဲ ဆိုရင္ အလြယ္ဆုံး၊ အရွင္းဆုံးနည္းကေတာ႔ အေကာင္းေျပာမွ ႀကိဳက္ၿပီး အျပဳသေဘာေဝဖန္မႈ၊ သေဘာထား ကြဲလြဲမႈေတြကို လက္မခံႏိုင္ျခင္းပါပဲ ( ဦးသိန္းစိန္လက္ထက္မွာ လုံးဝတိုးတက္လာတယ္၊ ဦးေအာင္မင္းဆိုရင္ သူတို႔မစြံေသးေၾကာင္းဝန္ခံတာ နည္းနည္းေတာင္ မ်ားေနသလိုလို)။ ခပ္ရိုင္း႐ိုင္းေျပာရင္ အေျမွာက္ႀကိဳက္ဘဝက မလြတ္ေသး ဘူးဆိုတာမ်ိဳးပါ။ ဒါေပမဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္လိုစိတ္ေတာ႔ အားေကာင္းလွပါတယ္။

ဒီေန႔ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ျပန္ၾကည္႔ရင္ သမၼတကအစ ျပည္သူအဆုံး ယွဥ္ၿပိဳင္လို စိတ္ေတြ သိပ္အားေကာင္းတယ္ဆိုတာ ေတြ႔ရတယ္။ သမၼတႀကီးကဆိုရင္ ( အမွတ္မွားရင္ ခြင္႔လႊတ္ပါ) မၾကာမီ စကၤာပူပုံစံမ်ိဳး ေရာက္ေစရမယ္ ဆိုတာမ်ိဳး၊ ျပည္သူေတြဖက္ကလည္း မၾကာမီ ရင္ေဘာင္တန္းႏိုင္မယ္၊ ျမန္မာေတြ မေခဘူး၊ စလုံးေတြ တို႔ေလာက္ အဂၤလိပ္မတတ္ဘူး ဆိုတာမ်ိဳးေတြ ရွိေနတတ္ပါတယ္။

ဒီမွာ စကၤာပူကို မမီႏိုင္ဘူး၊ ျမန္မာေတြ ေခပါတယ္လို႔ ဆိုလိုတာ မဟုတ္ေၾကာင္း ေျပာခဲ႔ခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ျဖစ္တတ္တဲ႔ သဘာဝက ကိုယ္႔ရွိတာသိၿပီး သူ႔မွာရိွတာ မသိရင္ ဒီ အေျဖမွန္ဖို႔က ခက္ပါတယ္။ စကၤာပူမေရာက္ခင္က ျမန္မာျပည္ဟာ ဘယ္ေလာက္စိမ္းစို လွပေၾကာင္း၊ မဂၤလာဒုံ ေလယာဥ္ကြင္းကေန ျမိဳ႕တြင္းအဝင္မွာ လမ္းေဘး ဝဲယာက သစ္ ပင္ေတြ ဘယ္ေလာက္လွပေၾကာင္း စာသင္ခန္းထဲမွာ ဆရာက ခဏ ခဏေျပာေနေတာ႔ (အဲဒီဆရာက ၿဗိတိန္က ေဒါက္တာဘြဲ႔ႀကီးနဲ႔ပါ) ဘုမသိ ဘမသိ ဂုဏ္ယူခဲ႔ရဖူးတယ္။ ဒီခံစားမႈ ေပ်ာက္သြားတာက ခ်န္ဂီေလဆိပ္ ကေန စကၤာပူၿမိဳ႕ထဲအဝင္ လမ္းေဘး ဝဲယာကသစ္ပင္ေတြကို ျမင္လိုက္ မိေတာ႔မွပါ။ ကိုယ္႔ႏိုင္ငံရဲ႕ ပထဝီ အေနအထားေၾကာင္႔ ကိုယ္႔ႏိုင္ငံကို အထင္မေသးမိပါဘူး။ ေအာက္ေျခလြတ္ေနတာေတာ႔ ျပန္ထိသြားပါေတာ႔တယ္။

ေျပးခုန္ပစ္ ၿပိဳင္ပြဲက ေဘာင္က်ဥ္းတယ္၊ ေသေရး ရွင္ေရး မဟုတ္ေသးဘူး။
က်ေနာ္တို႔ ေဘာင္က်ဥ္းေနေသးတယ္။ ဘာကိုၾကည္႔ၿပီး ေျပာလို႔ရမလဲ။ အလြယ္ဆုံးကေတာ႔ လူးဦးေရ သန္းေျခာက္ဆယ္မွာ သတင္းစာ ဘယ္ေလာက္ျဖန္႔ခ်ီရသလဲဆိုတာသာၾကည္႔ပါ။ ဟ..သတင္းစာက ယုံၾကည္စရာမွ မရွိတာ။ ေျပာစရာ ရွိပါတယ္။ နာမည္ရ စာေရးဆရာႀကီးေတြရဲ႕ စာအုပ္ေတြ လည္း သိန္းခ်ီၿပီး မျဖန္႔ရေသးဘူး ( ရွိမ်ားရွိမလား၊ ရွိလည္း လက္ခ်ိဳးလို႔ရမယ္)။

အျခား မီဒီယာကေရာ???
မြဲျပာက်သြားတဲ႔ ပညာေရး စနစ္ေၾကာင္႔ အဂၤလိပ္လို ၾကည္႔ႏိုင္၊ နားေထာင္ႏိုင္သူ အေရအတြက္က သိပ္မရွိျပန္ဘူး။ ျပည္တြင္းေရးက က်ပ္တည္းလြန္းေတာ႔ ကမၻာ႔သတင္းကိုလည္း လူေတြ အာရုံသိပ္မစိုက္ႏိုင္သလို သတင္းစာနဲ႔ ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ကမာၻ႕သတင္းေဖာ္ျပထားပုံကလည္း အပ်င္းေျပ သေဘာေလာက္ပဲ ပါေတာ႔တယ္။ အမ်ားစုဟာ ဗဟုသုတ အရ က်ဥ္းေနတယ္။ ( ျမန္႔မာ႔ လူဦးေရ အားလုံးကိုၿခဳံေျပာတာပါ)

စီးပြားေရး အေနနဲ႔ၾကၫ္႔ေတာ႔လည္း ျမန္မာ႔သူေဌးဆိုသူေတြက အာရွေဈး ကြက္၊ ကမၻာ႔ေဈးကြက္ထဲဝင္လို႔ ခ်မ္းသာတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ အက်င္႔ပ်က္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြနဲ႔ ေပါင္ၿပီး အိမ္သားခ်င္း ညစ္ၿပီးဖဲ႐ိုက္လို႔ ႏိုင္တာ မ်ိဳးေလာက္ပဲရွိတယ္။ ဘယ္ေလာက္ႏိုင္ႏိုင္ ဒီ အိမ္ထဲကပိုက္ဆံပဲ၊ အျပင္က မပါဘူး။ အခု ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးတံခါးဖြင္႔လိုက္တာဟာ warrior stage (တိုက္ခိုက္ေရး အဆင္႔ ) ကို တက္ဖို႔ ေျခလွမ္းျပင္တာလို႔ ယူဆလို႔ရပါတယ္။ ပိုၿပီး ျပင္းထန္တဲ႔ သူေသကိုယ္ေသ အားၿပိဳင္မႈေတြ ရင္ဆိုင္ရေတာ႔မယ္။

စကၤာပူကိုမီဖို႔ ေတာ႔ က်ေနာ္တို႔ ေတာ္ေတာ္ႀကိဳးစားရးဦးမွာပါ။ သူတို႔က warrior stage မွာ အေျခခိုင္ၿပီး အေကာင္ ေသးေသးေလးက ဘစ္ ဘရားသားဆင္႔ (big brother) ကို မရဲတရဲ မ်က္ေစာင္းထိုးေနၾကတယ္။
(အေၾကာင္းသင္႔မွ ဆက္ပါဦးမယ္)

 ဇင္ေ၀ေသာ္

Read more

လူႀကိဳက္မ်ားတဲ႔ ေမာ္ဒယ္

ဂ်င္နရယ္ေဖာ႔ဒ္ ေမာ္ေတာ္ကားတည္ထြင္ရွင္ ဟင္နရီေဖာ႔ဒ္ ေသ ဆုံးေ တာ႔ ေကာင္းကင္ဘုံကို တန္းေရာက္သြားတယ္။ ေရာက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ဂိတ္ေစာင္႔က
" မစၥတာေဖာ႔ဒ္၊ ခင္းဗ်ားကေတာ႔ T ေမာ္ဒယ္ကားတည္ထြင္ၿပီး လူသားေ လာကႀကီးကို ေျပာင္းလဲေပးႏိုင္ခဲ႔သူ တစ္ေယာက္ပဲ။ ခင္းဗ်ားကို အထူးအခြင္႔ အေရး ေပးတဲ႔အေနနဲ႔ ခင္ဗ်ားေရြးခ်ယ္တဲ႔ စိတ္ႀကိဳက္ လူတစ္ေယာက္ နဲ႔ ေတြ႔ဆုံစကားေျပာခြင္႔ ျပဳပါမယ္။ ဘယ္သူနဲ႔ ေတြ႔ခ်င္ပါသလဲ" ဆိုေတာ႔ မစၥတာေဖာ႔ဒ္
" ေဂါ႔ဒ္ နဲ႔ပဲ ေတြ႔ခ်င္တယ္" လို႔ ေတာင္းဆိုတယ္။

တံခါးမႉးကလည္း သူ႕ကတိအတိုင္း မစၥတာေဖာ႔ဒ္ကို ထာဝရဘုရားရွင္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးလိုက္တယ္။
ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္းပဲ မစၥတာေဖာ႔ဒ္
" ဘယ္လိုစိတ္ကူးနဲမ်ား အမ်ိဳးသမီးေတြကို ဒီေမာ္ဒယ္အတိုင္း တည္ထြင္ ခဲ႔တာလဲ။ ဒီေမာ္ဒယ္မွာ အားနည္းခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီး ေတြ႔ရတယ္" ကြန္ပလိန္းတက္ေတာ႔
"ဘယ္လို အားနည္းခ်က္ေတြ ေတြ႔ရလို႔လဲ မစၥတာေဖာ႔ဒ္ ရဲ႕" လို႔ ထာဝရ ဘုရားရွင္က ျပန္ေမးတယ္။

ေျပာရမယ္ဆိုရင္....
၁။ ဒီေမာ္ဒယ္ရဲ႕ ေရွ႕ပိုင္းမွာ အကာအကြယ္၊ အခုအခံေတြ မ်ားလြန္းတယ္။
၂။ အျမန္ႏႈန္း နည္းနည္းတင္လိုက္တာနဲ႔ အသံဗလံေတြ ပူညံပူညံနဲ႔ ဆူလြန္းတယ္။
၃။ သူ႕အတြက္ မိန္းတိန္႔နင္႔ စရိတ္ကလည္း ႀကီးမွႀကီးပဲ။
၄။ အၿမဲတမ္း အေရာင္တင္ရ ေဆးျပန္သုတ္ရနဲ႔ ကယိကထကလည္း မ်ားမွမ်ား။
၅။ အရည္ စြန္႔ျပစ္ လဲလွယ္မႈကလည္း လစဥ္လိုလို ပုံမွန္ျဖစ္ေနမွရတယ္။ ဒါမရိွရင္ မျဖစ္ျပန္ဘူး။
၆။ ဒီေမာ္ဒယ္ရဲ႕ ေနာက္ပိုင္းကလည္း မၿငိမ္သက္ဘူး၊ လႈပ္တိလႈပ္ရြနဲ႔။
၇။ ေရေဟာင္းစြန္းတဲ ပိုက္ကလည္း အိတ္ေဇာနဲ႔ နီးကပ္လြန္းတယ္။
၈။ ေရွ႕မီးႀကီးႏွစ္လုံးက်ေတာ႔ ေသးလြန္းေနၿပီး ေရွ႕ကို ေဝးေဝးမျမင္ရျပန္ဘူး။
၉။ ဆီစားႏႈန္းကလည္း စိတ္ပ်က္ေလာက္ေအာင္ မ်ားလြန္းတယ္....
ေျပာရရင္ အမ်ားႀကီး က်န္ေသးတယ္ လို႔ မစၥတာေဖာ႔ဒ္က ေျပာေတာ႔

ထာဝရဘုရားရွင္..
"ခဏေလး" ဆိုၿပီး ေကာင္းကင္ဘုံက စူပါကြန္ျပဴတာကို ေကာက္ဖြင္႔ၿပီး ခ်က္ၾကည္႔တယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ရီေပါ႔တ္ကိုလည္း ပရင္႔ထုတ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ႔မွ
" မစၥတာေဖာ႔ဒ္၊ လူႀကီးမင္းေျပာသလို က်ြႏု္ပ္ရဲ႕ အမ်ိဳးသမီးေတြ အတြက္ ေမာ္ဒယ္ ဖန္ဆင္းမႈမွာ အားနည္းခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီး ရိွေကာင္း ရိွႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ေနာက္ဆုံးရတဲ႔ ေဒတာအရ အမ်ိဳးသားေတြၾကားမွာေတာ႔ ခင္ဗ်ားတည္ထြင္တဲ႔ ကားေတြထက္ အမ်ိဳးသမီးေတြက ပိုၿပီးလူႀကိဳက္မ်ားေနတယ္ဆိုတာ ေတြ႔ရတယ္ ဗ် " တဲ႔။
(the world Joke book ကဟာသကို နည္းနည္းပဲ ျပင္ထားတာပါ)

 ဇင္ေဝေသာ္

Read more

ဉာဏ္စမ္းေမးခြန္းမ်ား

( ေအာက္ေဖာ္ျပပါ ၁၊ ၂၊ ၃၊၄ အဆိုျပဳခ်က္ ေလးခုကို အေျဖေလးခု (က) (ခ) (ဂ) (ဃ) တို႔နဲ႔ တြဲစပ္ျပပါ။

၁။ လူတစ္ေယာက္ကို တစ္ႏိုင္လုံးက ဘယ္ေလာက္ ၾကည္႔မရျဖစ္ေနတယ္ ဆိုတာ ဒါကိုၾကည္႔ၿပီးသိႏိုင္ပါသည္။
၂။ သမၼတနဲ႔ဝန္ႀကီးမ်ား အေမရိကားက ျပန္ေရာက္ၿပီး မၾကာခဏသုံးသည္႔ အဂၤလိပ္စကား။(ရယ္ရတယ္)
၃။ ခဲလ္မီကယ္ အင္ဂ်င္နီယာနွင္႔ ၿမိဳ႕ျပအင္ဂ်င္နီယာတို႔ ထူးျခားခ်က္။
၄။ လမ္းမွားဟူသည္ ေလ်ာေလ်ာလ်ဴလ်ဴ ရိွတတ္သည္။

(က) မွားေခၚမိေသာ ဖုန္းနံပတ္တိုင္း ေလ်ာေလ်ာလ်ဴလ်ဴ ဝင္သြားသည္။ ( ဆယ္သြယ္ေရး ဧရိယာ ဘာညာ မ႐ိွ)
(ခ) တစ္ေယာက္က လက္နက္တည္ထြင္ၿပီး တစ္ေယာက္က ပစ္မွတ္ကို တည္ထြင္သည္။
(ဂ) ကက္ပက္စီတီ။
(ဃ) ေခြးက အျမင္ကပ္ကပ္နဲ႔ (မ်က္ေစ႔စုံမွိတ္ျပီး) အႏွီ ပုဂၢဳိလ္ႀကီး ကို ေဘာင္းဘီအစိမ္းေရာင္ႀကီး ေပါက္ေအာင္ ကိုက္ခဲသည္။

အေျဖအားလုံးမွန္ရင္ ထိုက္ထုိက္တန္တန္ ေက်းဇူးစကား ေျပာပါမည္။

 ဇင္ေဝေသာ္

Read more