အိုင္က်ဴ ၂ အီးက်ဴ ၄(ပင္နယ္တီအဆုံးအျဖတ္)


က။ ။ မင္းတို႔အထဲမွာ ဘယ္အေကာင္က ငါနဲ႔ အိုင္က်ဴျပိဳင္ရဲလို႔လဲ၊ ၿပိဳင္ရဲတဲ႔ေကာင္ ထြက္ခဲ႔ေလ"

ခ။ ။ လုပ္မေနပါနဲ႔ကြာ၊ မင္းနဲ႔ အိုင္က်ဴယွဥ္ႏိုင္တဲ႔ေကာင္ တို႔အထဲမွာ မရွိပါဘူး။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ အားလုံးၿငိမ္ေနၾကတာေပါ႔။

က။ ။ ေအးေလကြာ၊ မယွဥ္ရဲရင္လည္း ၿငိမ္ၿငိမ္ေနေပ႔ါ။ မင္း မသိလို႔။ ဟိုေကာင္က တေမွာင္႔ရယ္၊ ေတာင္ေျပာေျမာက္ေျပာနဲ႔။

ခ။ ။ ထားလိုက္စမ္းပါကြာ။ ဒါနဲ႔ ညက နယ္သာလန္နဲ႔အာဂ်င္တီးနား ေဘာလုံးပြဲ ၾကည့္ေနလို႔ ဆရာမ အိမ္စာေပးလိုက္တဲ႔သခ်ၤာေတြ မတြက္ရေသးဘူးကြာ။ မင္း တြက္ၿပီးရင္ ငါ႔ျပစမ္းပါ။

က။ ။ ငါလည္း မတြက္ရေသးဘူး။

ခ။ ။ မတြက္ရေသးလဲ မင္းအိုင္က်ဴနဲ႔က မခက္ပါဘူးကြာ၊ လုပ္ပါဟ၊ ႏို႔မို႔ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံး ႀကိမ္ဒဏ္ထိေနဦးမယ္။ မင္းသာ နာရီဝက္အတြင္း ၿပီးေအာင္တြက္ထား။ ဟိုေကာင္ေတြ တစ္နာရီေက်ာ္ေအာင္တြက္ယူရမယ္႔ ပုစၧာေတြကို မင္း နာရီဝက္အတြင္း ၿပီးေအာင္ တြက္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ ငါ သြားေျပာမယ္။

က။ ။ လုပ္မေနနဲ႔ ေဟ႔ေကာင္၊ မိနစ္ ၂၀၊ မိနစ္ ၂၀ လို႔ေျပာလိုက္။

ေနာက္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေလာက္ၾကာၿပီး သူတို႔ေလးေတြ အရြယ္ေရာက္ေတာ႔
အီးက်ဴသိပ္ေကာင္းၿပီး အိုင္က်ဴလည္း (က)ေလာက္မျမင္႔ေပမဲ႔ အထိုက္ အေလ်ာက္ျမင္႔တဲ႔ (ခ) ေလးက ကုမၸဏီႀကီးတစ္ခုမွာ ေဘာ႔စ္ျဖစ္သြားတယ္။
အိုင္က်ဴ သိပ္ေကာင္းၿပီး အီးက်ဴ နည္းရွာတဲ႔ မစၥတာ (က) ခမ်ာကေတာ႔ မစၥတာ (ခ) ရဲ႕ ကုမၸဏီ၊ အေရာင္းျမွင္႔တင္ေရး ေလ႔လာမႈ မဟာဗ်ဴဟာဌာနမွာ အရာရွိ ႀကီး ျဖစ္သြားသတဲ႔။ သူက သခ်ာၤေတာ္တယ္မဟုတ္လား။ တြက္ႏိုင္တယ္ေလ။

Sneijder has been very, very quiet thus far. We were at 5-0 this time last night.(Yahoo)

"Siete, siete!" chant the Argentina fans. That means "seven", in case you didn't know. (Euro Sport)

 Don't cry for me Argentina - Madonna



Máxima Dilemma


ေရႊၿခံေရ....
ဒီည ဘယ္အသင္းကို အားေပးရမလဲနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေဝခြဲရအခက္ဆုံး ပုဂၢိဳလ္ ကေတာ႔ ေဟာ္လန္ရဲ႕ ေတာ္ဝင္မိဖုရား Máxima ပါပဲ။ ဒါေၾကာင္႔ ေဟာ္လန္နဲ႔ အာဂ်င္တီးနား ပရိသတ္ေတြၾကားမွာ ေရပန္းစားေနတာက Máxima Dilemma တဲ႔။ သူမက ေဟာ္လန္ဘုရင္ရဲ႕ ေတာ္ဝင္မိဖုရားျဖစ္ေနသလို သူမရဲ႕ ေမြးရပ္ေျမ က မက္စီတို႔ အာဂ်င္တီးနားျဖစ္ေနဆိုပဲ။
ဒီေတာ႔ သူမကေတာ႔ လင္႔ဖက္လိုက္ေတာ႔ ေမာင္ကနာ၊ ေမာင္႔ဖက္လိုက္ေတာ႔ လင္ကနာမို႔ ၾကားေနမယ္႔သေဘာပါပဲ။


ဒီ ႏွစ္သင္းရဲ႕ အေနအထားကလည္း ကလီးယား ေဖးဘရိတ္ မရွိလွပါဘူး။ ေဟာ္ လန္က ကမၻာ႔ဖလားဇာတ္ခုံေပၚကို "ခ်န္ပီယံဆိုတာ ဘယ္အေကာင္လဲကြ" ဆိုတဲ႔ အခ်ိဳးနဲ႔ မီးကုန္ယမ္းကုန္ၾကမ္း ဝင္လာခဲ႔ၿပီး စပိန္ရဲ႕ ရင္ဝကို ပစ္ထည့္လိုက္ေပမဲဲ႔ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မီးေတြယမ္းေတြကုန္ သြားသလိုလိုပဲ။ ဒါေပမဲ႔ သူ႔မွာ ေရာ္ဘင္နဲ႔ ရွႏိုင္ဒါရွိေနတယ္(ဗန္ပါစီကို သိပ္အမွတ္ မေပးမိဘူး)။ အထူးသျဖင္႔ အေကာင္ ႀကီးႀကိဳက္ ရွႏိုင္ဒါရဲ႕ေျခက အခုမွ တက္ရိပ္သမ္းလာသလားလို႔။

အာဂ်င္တီးနားက မက္စီ ရာႏႈန္းျပည့္ရွိေနေပမဲ႔ ဒီ မာရီးယား မရွိတဲ႔ မက္စီဟာ ဂ်ရတ္နဲ႔ေဝးသြားတဲ႔ ဖနန္ဒို ေတာရက္စ္မ်ား ျဖစ္ေနမလား။ ဘယ္သူမွမရွိလည္းရတယ္ဆိုတဲ႔ လဲဂ်င္႔ႀကီး မာရာဒိုနာပဲ ျဖစ္လာမလား။ အေဂြးရိုး ျပန္ဝင္လာလို႔ အခ်ိန္ျပည့္ မကစားႏိုင္ေသးဘူးဆိုရင္ေတာင္ တစ္တပ္ တစ္အားရွိမွာေတာ႔ အမွန္ပဲ။ တကယ္က ဘရာဇီးထက္ အာဂ်င္တီးနား ကစား ဟန္ကို ပိုၿပီး ခံတြင္းေတြမိတယ္။ ဒီအတိုင္းဆို အာဂ်င္တီးနားက ထိုင္မယ္ လို႔ ေတြးမိတုံးမွာ............

ၿပိဳက်လာမယ္႔ ဗုံသံစြဲပရိသတ္က ေဟာ္လန္ဖက္မွာ ရွိေနလိမ္႔မယ္။ သူတို႔ ထြက္ရ လို႔ နားၾကည္းခံခက္ျဖစ္ခ်ိန္ ခါးခါးတူးတူး အိမ္နီးခ်င္းႀကီး ဖလားမသြားရင္ ဆမ္ ဘာေတြ ပိုၿပီး ယူႀကဳံးမရ ျဖစ္ေနၾကမွာ။ ဒီေတာ႔ ဒီညေတာ႔ ေဟာ္လန္ကို ရင္ဖြင္႔ အားေပးၾကလိမ္႔မယ္။
"ဒီတစ္ညေတာ႔ မင္းညျဖစ္ပါေစ" ေပါ႔။
အဲသလိုေတြေလ။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ အေမရိကတိုက္မွာ သြားၿပီးေသာင္းၾကမ္းတဲ႔ ဥေရာပဘူလီ ဗိုလ္လုပြဲမ်ား ျဖစ္ေနမလား????။

ဘာပဲဆိုဆို ကိုယ္တိုင္လည္း Máxima Dilemma ခံစားရပါတယ္။ မေရြးရဲ ဘူးေလ။ ၾကားေနလိုက္မယ္။
ဒီလို မရဘူး။ မျဖစ္မေန ေရြးကိုေရြးရမယ္လို႔ ဓားမိုးၿပီး အေရြးခိုင္းတာမ်ိဳး ဆိုရင္ေတာ႔
ကေဝမႀကီး မက္ေဒါနားရဲ႕"Don't cry for me Argentina" သီခ်င္းကို ပဲ ေကာက္ဆိုျပလိုက္မယ္။ ဘာမွ ေျပာမေနေတာ႔ဘူး။

ယေန႔ ဂ်ီဟတ္မွတ္စု


ျပင္သစ္ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးက အၾကမ္းဖက္မႈနဲ႔ ဆက္စပ္ေနသူေတြကို ခရီး ထြက္ခြင္႔ ပိတ္ပင္ႏိုင္ဖို႔ ဥပေဒမူၾကမ္း တင္ျပ။

ဆီးရီးယား အၾကမ္းဖက္မႈမွာ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံသား၊ လူငယ္ ရွစ္ရာခန္႔ပါဝင္။
ဒီအထဲက ၆၀၀ ခန္႔ဟာ ဆီးရီးယားမွာရွိေန (သို႔) ဆီးရီးယားကို သြားေရာက္ ဖို႔ ျပင္ဆင္ေန၊
တစ္ရာခန္႔က ဆီးရီးယားမွ ျပင္သစ္သို႔ ျပန္လာေနၾက။

အၾကမ္းဖက္သမားဦးေရ ႏွစ္ေသာင္းသုံးေထာင္အနက္ ခြန္ႏွစ္ေထာင္ခန္႔ဟာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသားမ်ား အပါအဝင္ ႏိုင္ငံျခားသား အၾကမ္းဖက္စစ္သားေတြျဖစ္။

ဆီးရီးယားရွိ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားအတြက္ ေထာက္ပံ႔ရန္ အမ်ိဳးသမီး အတြင္း ခံေဘာင္းဘီ(ကြန္ဒုံးထဲတြင္) ခိုးဝွက္ယူလာသည့္ ယူ႐ိုေငြ ႏွစ္ေသာင္း ကို အသက္ ၂၇ ႏွစ္အရြယ္ရွိ Nawel Msaad ဆိုသည့္ အမ်ိဳးသမီးထံမွ အဂၤလန္၊ ဟီသရူးေလဆိပ္မွာ ဖမ္းဆီးမိ။
REUTERS, AGENCE FRANCE PRESS

ေရာင္စဥ္ ၇ သြယ္ ဂ်ာမဏီ


ေရႊၿခံေရ
ရက္ေကာ႔ေတြအားလုံး က်ိဳးကုန္ၿပီ။
အရက္စက္ဆုံး မိနစ္ ၃၀၊ မရွိဘူးေသးတဲ႔ ဆီမီး၊ အျမင္႔ဆုံးေတာင္ထိပ္ကို ေရာက္သြားတဲ႔ ကလိုေဆး။
ဂ်ာမဏီရဲ႕ အင္ဂ်င္ပါဝါက မာစီးဒီးနဲ႔ ဘီအမ္ဒဘယ္လ်ဴ တြဲလႊတ္လိုက္ဟန္ပါပဲ။ တားရဲရင္ တား။
ဘရာဇီးက ဆီးရီးယားဆန္ဆန္ ကစားၿပီး ဂ်ာမဏီက တခ်ိန္က ဘရာဇီးဆန္ဆန္ ကစားသြားတယ္။

မ်က္လုံးေတြ သိပ္မပြတ္ပါနဲ႔ မိတၳီလာက ေဇာ္ကိုကိုလတ္ရာ
အဲဒါ တကယ္႔အျဖစ္အမွန္ပါ၊ ဘရာဇီး ၁၊ ဂ်ာမဏီ ၇။ ႏိုး။ ေပါေခ်ာင္ေကာင္း ပင္နယ္တီေတြ မပါပါဘူး။
မင္းက လာစိန္ေခၚေပမဲ႔ ညက မေလာင္းမိၾကဘူးေနာ္၊ အနည္းဆုံး နားရြက္ကို တံေတြးဆြတ္ေၾကးေလာက္ေတာ႔ ေလာင္းလိုက္သင္႔တယ္။ ဒါဆို မင္း နားရြက္ေလးေတြကို အားနာစရာ။ ၇ ႀကိမ္။
အိမ္ရွင္ဆိုတာတစ္ခုထဲနဲ႔ ကေလးကလားဆန္ဆန္ ကစားကြက္ေတြ ခင္းက်င္းခဲ႔ တယ္။ အထူးသျဖင္႔ အသင္းေခါင္းေဆာင္ လူဝစ္နဲ႔ မာဆယ္လို။
ဂ်ာမဏီရဲ႕ သိပၸံဆန္ဆန္ တိက်မႈ၊ အႏုပညာေျမာက္ေျမာက္ အတို႔အထိ။ ေမွာ္ ဆန္ဆန္ ကန္သြင္းမႈ။
လူတိုင္းပါးစပ္မွာ အိုး မိုင္း ေဂါ႔ဒ္။




ေနမာက ကံဆိုးလုိ႔ ဒဏ္ရာရ၊ ကံေကာင္းလို႔ အရွက္မကြဲ။ ဝမ္းနည္းစရာ။ ဂ်ာမဏီအတြက္ ဝမ္းသာေပးလိုက္တယ္။
ေနမာစိတ္ဓာတ္နဲ႔ ဘရာဇီးကို အားသစ္ေလာင္းၾကမတဲ႔။ ရႏိုင္ပါ႔မလား။ ေနမာ၊ ဆစ္လ္ဗာပါလည္း မာစီးဒီးနဲ႔ ဘီအမ္ဒဘယ္လ်ဴ တြဲစပ္ပါဝါကို မထိမ္းႏိုင္ပါဘူး။
ဒါနဲ႔ စကားမစပ္ စိတ္ဓာတ္တစ္ခုထဲနဲ႔ ႏိုင္ႏိုင္ရင္ တို႔ ျမန္မာေတြလည္း အနည္းဆုံး ဆီမီးအဆင္႔ေတာ႔ ေရာက္မွာေပါ႔။
ခ်စ္သမွ ၃၂ ေကာ႒ာသစုံေအာင္ခ်စ္ၾကတယ္။

ေအာင္မင္းေဇာ္က ဂိုးရလာဒ္ကိုပဲၾကည့္ရင္ ဘရာဇီးပရိသတ္ရဲ႕ လက္ခုပ္သံကို ၾကားမွာမဟုတ္ဘူး။
ေဘာလုံးနဲ႔ ရူး၊ ေဘာလုံးနဲ႔ အသက္ရွဴ၊
ေဘာလုံးနဲ႔ ေကာ္ဖီႀကိတ္၊ ေဘာလုံးအတြက္ အသက္ေပးမယ္႔ ေနးရွင္းေလ။
သုံးဂိုးလည္းေက်ာ္ေရာ ဂ်ာမဏီကို ရိုက်ိဳး၊ ေလးစား၊ လက္ေျမွာက္စြာ လက္ခုပ္ လက္ဝါး ေပးၾကတယ္။ သူတို႔စိတ္ဓာတ္က ခ်စ္စရာ။
အိမ္ရွင္ ပီတယ္၊ ၿမိဳ႕ႀကီးသားဆန္တယ္ ဆိုရမလား။ ႏိုး၊ ဒိုင္ကို မဆဲ၊ ခဲနဲ႔မေပါက္သလို ခုံေတြလည္း ပိုေနၿမဲ က်ားေနမျမဲပါ။ ကြင္းတြင္း ကြင္းျပင္မွာ မီးလ်ံေတြ မေတြ႔ရဘူး။

တစ္ခု ဆုေတာင္းခ်င္တာက
သမိုင္းဝင္ အရွဳံး၊
သမိုင္းဝင္ ညံ့ဖ်င္းမႈ၊
သမိုင္းဝင္ ေခါင္းမာမႈ၊
သမိုင္းဝင္ အလြဲ၊
သမိုင္းဝင္ မပါးနပ္မႈေတြရဲ႕ေနာက္မွာ ဆူးဆိုက္ဒ္စတဲ႔ ဆိုးက်ိဳးေတြ ပါမလာပါေစနဲ႔ ဆိုတာပါပဲ။
ႏိုး သင္႔ခ္ပါ စေကာ္လာရီ။ လူႀကီးမင္း ခ်ဥ္းကပ္ပုံေတြ လြဲမွားေနခ်က္က လူငယ္ စကားနဲ႔ဆို ၉ ေက်ာ္တယ္။
အသင္းဟာ ဂ်ာမဏီကို မမီေပမဲ႔ ဒီ အေျဖအထိ ေရာက္မလာသင္႔ဘူး။
ဦးေႏွာက္နဲ႔လူ ဘယ္သူ ခန္႔မွန္းရဲမွာလဲ။ ခြန္ တစ္။

ေတာ္ၾကဦးစို႔ ေရႊၿခံေရ ကမၻာ႔ဖလားဖက္ လွည့္ဦးမယ္


မင္းတို႔ ဖတ္မိမလား မသိဘူး။ ေဟာ္လန္ဂိုးသမား ကရူးလ္(Krul )က ပင္နယ္တီ ကန္မယ္႔ ေကာ႔စတာရီကာ ေဘာလုံးသမားေတြကို မကန္ခင္ တိုးတိုးေလး သြားၿပီး ကပ္ကပ္ေျပာတာတဲ႔။
"လုပ္မေနနဲ႔ မင္းတို႔ ဘယ္ဖက္ကန္မယ္ဆိုတာ ငါသိတယ္" ဆိုတာမ်ိဳးေပါ႔။ ဖီဖာဥပေဒက တားျမစ္တာ မရွိလို႔ေနမွာ။
စိတ္လွည့္စားတာေလ။ ဟိုေကာင္ေတြ ေယာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္ၿပီး ရွဳံးေရာ။
အီးက်ဴ မႏိုင္တာေလ။ ပြဲႀကီးကစားရင္ အီးက်ဴ ႏိုင္မွရတယ္ဆိုတဲ႔ သခၤန္းစာပဲ။ ထားပါေတာ႔ မနက္ျဖန္မွ မက္စီရေအာင္......

ယာဟူးက ေဘာလုံးသံတမန္ မစၥတာ ေမာ္ရင္ညိဳက အိမ္ရွင္နဲ႔အတူ ဘရာဇီး ခ်န္ပီယံျဖစ္မယ္ ဆိုလိုက္လို႔ ခပ္ေငါက္ေငါက္ ကြန္မင္႔ေတြ ေတာ္ေတာ္တက္လာ တယ္။ အထူးသျဖင္႔ ဥေရာပနဲ႔ အာဂ်င္တီးနားကျဖစ္မယ္။ အျခားဆရာႀကီးေတြအမ်ားစုကေတာ႔ ေနမာနဲ႔ ဆစ္လ္ဗာမပါလို႔ ဂ်ာမဏီ ကို ေတာင္ အေပၚေၾကးကထားေနၾကတယ္။ တကယ္က ေနမာပါရင္ေတာင္ အိမ္ရွင္အားသာခ်က္ကလြဲရင္ ဂ်ာမန္ေတြထက္ သာတယ္မထင္မိဘူး။
ခါတိုင္း ဘရာဇီး မႏိုင္တာက ဂိုးေပါက္လြဲတာေတြေၾကာင္႔ေလ။ အခုဟာက ဂိုးရွဴး ခြင္႔ကို မဖန္တီးႏိုင္လို႔ အေဝးက ေဆာ္ေနရတာ။ ဒီနည္းနဲ႔ေတာ႔ အရပ္အရွည္ ဆုံးဂ်ာမန္ေတြကို ႏိုင္ဖို႔ခက္မယ္။
ၾကပ္မယ္၊ သေရထင္တယ္။ မျဖစ္မေန ေရြးရရင္ ဂ်ာမန္ကိုေရြးမယ္။
၁-၀ သို႔ ၂-၁။

@@@ အခ်စ္မ်ားစြာနဲ႔ လက္သီးသုံးခ်က္@@@


မႏၱေလး၊ သာသနာ႔တကၠသိုလ္ဘဝက ေနာင္ေတာ္ႀကီး ဦးေခမာဝံသကို မွတ္မိ ပါေသးသည္။ သူက ေဝါသား၊ မစိုးရိမ္ထြက္၊ အရပ္ပုပု၊ သီဟနာဒက ျမင္းမူသား၊ မိုးေကာင္းထြက္၊ အရပ္ပိန္ရွည္ရွည္။ ရုပ္ရည္၊ ေမြးရပ္ေျမ အခ်ိဳးအစားေဝးကြာစြာ စိတ္ခ်င္း နီးစပ္ခဲ႔ၾကရသည့္ ငါးႏွစ္တာကာလ။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး တစ္ႏွစ္စီ စာေမး ပြဲ က်သည္အထိ။

သူနဲ႔စတင္ေပါင္းမိသည့္ ဇာတ္ေၾကာင္းက မလွမပ။ အပုတ္ခ်တာမဟုတ္၊ လိုအပ္ လို႔ ေျပာရဦးမည္။ သူ႔ဒကာတစ္ေယာက္က ခ်ဲေပါက္ၿပီး အေလ်ာ္မရ၊ ခ်ဲထိုင္က မေလ်ာ္လို႔ဆိုၿပီး ေက်ာင္းေရာက္လာသည္။ မင္းလည္း ငါနဲ႔လိုက္ခဲ႔ကြာဆိုလို႔ လိုက္သြားသည္။ ခ်ဲဒိုင္က အျခားသူမဟုတ္၊ ကုသိုလ္ေတာ္ေဘး၊ အမွတ္ ၆(ထင္တာပဲ၊ ၄ လားမမွတ္မိ) ကားဂိတ္က ထမင္းဆိုင္လင္မယားျဖစ္ေနသည္။ အမ်ိဳသမီးက ကေလးႏို႔တိုက္ရင္း ငိုၿပီးေတာင္းပန္သည္၊ ေယာက်္ားက အေတြ႔ မခံ။ ျဖစ္ပုံက လူလည္က်ၿပီးမေလ်ာ္တာေတာ႔မဟုတ္၊ အစားမွားၿပီး ဒိုင္ပြင္႔တာျဖစ္ သည္။ ေနာက္ကလိုက္ရသူဆိုေတာ႔ ကိုယ္႔ဆရာမီးစဥ္ကိုၾကည့္ ၿပီး ကရမည္ဟု စဥ္းစားေနလိုက္သည္။
အမ်ားအားျဖင္႔ မဟုတ္မခံေဝါသားက တကယ္မေလ်ာ္ႏိုင္တာမွန္းလည္းသိေရာ ဒါဆိုလည္း တစ္ဝက္ေလ်ာ္၊ က်န္တာ ထားလိုက္ေတာ႔ဟုဆိုကာ သူ႔ဒကာကို တရားခ် ျပန္လႊတ္လိုက္သည္။
"အခု မရွိေသးပါ၊ ျဖည္းျဖည္းေတာ႔ ေပးပါမည္"ဟု သူမက ကတိျပဳသည္။

Artist Aung Kyaw Htet


တကယ္႔အေရးက်ေတာ႔ သူက ေသြးေအးသားပဲဆိုၿပီး သူနဲ႔ပဲအမ်ားဆုံး တြဲျဖစ္သည္။
ေနာက္ၿပီး သီဟနာဒက အညာသားမို႔ ဆင္းရဲသည္။ သူက ေအာက္သားမို႔ သုံးႏိုင္ စြဲႏိုင္သည္။ မနက္ပိုင္းလဘက္ရည္ဆိုင္သြားလ်င္ သူကပဲ ရွင္းေနရတတ္ သည္။ ေက်းူဇူူးႀကီးပါသည္။ ဒါတင္မက၊ သူ႔အခန္းက ဧည့္သည္လည္း အဝင္ အထြက္မ်ားသည္။
သူ႔မွာ တစ္ခု အားနည္းတာက(ကိုယ္႔ သတ္မွတ္ခ်က္ သက္သက္သာျဖစ္သည္) သူ႔အခန္းမွာ ၾကက္ေမႊးမရွိ၊ ေဈးမႀကီးဘဲ မဝယ္ျခင္းျဖစ္သည္။ ႏွေျမာတာမဟုတ္ ပါ၊ ဘာမွန္းလည္းမသိပါ။ ၾကက္ေမႊးဘိုးက လဘက္ရည္ တစ္မနက္ေသာက္ စာပင္ မရွိ။
သူ႔မွာ မရိွလို႔ ကိုယ္႔မွာရွိသလားဆိုေတာ႔ ရွိသည္။ ဒကာမတစ္ေယာက္က ညစ္ပတ္လြန္းေသာ အခန္းကိုၾကည့္ၿပီး ပညာေပးသည့္သေဘာျဖင္႔ လႉထားျခင္းေၾကာင္႔ ရွိေနျခင္းျဖစ္သည္။ မည္သို႔ျဖစ္ေစ၊ သီဟနာဒအခန္းမွာ ၾကက္ေမႊးရွိသည္။ သူ႔မွာ မရွိ။ နန္းေရွ႕ေဈးေရာက္ေတာ႔ သူ႔ကိုအဝယ္ခိုင္းသည္။ မသယ္ခ်င္ရင္ တပည့္ေတာ္သယ္ခဲ႔ပါမယ္လို႔ ဆိုေသာ္လည္း ဆရာက မဝယ္ပါ။

သူ႔ေနစဥ္အလုပ္က မနက္ ၉ နာရီခြဲမွာ ေရမခ်ိဳးခင္ အခန္း သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ျခင္းျဖစ္သည္။ သန္႔ရွင္းေရးမလုပ္မီ တံခါးလာေခါက္ၿပီး ၾကက္ေမႊး လာယူ သည္။ ဒါက ပုံေသ။ မေဖာက္လြဲတဲ႔ အမွန္တရား။
တစ္မနက္မွာေတာ႔ အျခားသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔စကားေျပာစဥ္ အျပင္မွ တံခါးေခါက္ သည္။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ သူဝင္မလာမီ သူငယ္ခ်င္းရဟန္းေတြကို
"ဒါ ဦးေခမာဝံသ၊ သူ ၾကက္ေမႊးလာယူတာ"လို႔ ေျပာေတာ႔
"မင္းဟာက ေသခ်ာလွခ်ည္လား"
"ေသခ်ာတယ္၊ မယုံရင္ၾကည့္၊ ပရမတၳသစၥာလိုပဲ"
ေျပာအၿပီး တံခါးဖြင္႔ေပးလိုက္ေတာ႔ ေျပာတဲ႔အတိုင္းျဖစ္ေနလို႔ အားလုံး ရယ္ၾကရ သည္။ ဆရာသမားကေတာ႔ ဘာကို ရယ္မွန္းမသိ၊ ေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖစ္ေနသည္။
ေနာက္ အေၾကာင္းစုံ ရွင္းျပေတာ႔မွ
"ေခြးမသား၊ ငါ႔ကိုအပုတ္ခ်တာေပါ႔ေလ" ဆိုၿပီး ၿပဳံးၿပဳံးႀကီး လက္သီးနဲ႔ သုံးခ်က္ တိတိ လက္ေမာင္းကို ထိုးပါသည္။ သီဟနာဒလည္း မေရွာင္ပါ။ ရယ္ၿပီး အထိုးခံလိုက္ပါသည္။ မုန္းလို႔မွ မဟုတ္ဘဲ။

သို႔ေသာ္
ဧည့္သည္အလာမ်ားတဲ႔ သူ႔အခန္းမွာ ဧည့္သည္ေတြလာၿပီး ျပန္ရင္ သူတို႔ အမႈိက္ ကို သူတို႔ဘာသာျပန္ရွင္းသြားႏိုင္ဖို႔ ၾကက္ေမႊးေလးတစ္ေခ်ာင္း အခန္းေထာင္႔မွာ ရွိေနရင္ေတာ႔ ေကာင္းမယ္ဆိုၿပီး ႀကဳံတိုင္းလည္း လက္သီးနဲ႔အထိုးခံၿပီး ရယ္စရာ လိုလို အတည္လိုလို ေျပာေနျဖစ္တာပါပဲ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ၾကက္ေမႊးတစ္ေခ်ာင္း ရွိျခင္း၊ မရွိျခင္းက ရဟန္းႏွစ္ပါးရဲ႕ ဆက္ဆံေရးကို ဘာမွထိခိုက္ေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ခဲ႔ပါဘူး။
ဦးေခမာဝံသသည္လည္းေကာင္း
သီဟနာဒသည္လည္းေကာင္း
ၾကက္ေမႊးတစ္ေခ်ာင္းသည္လည္းေကာင္း
၁၉၉၆ ခုႏွစ္ေတြက မႏၱေလး၊ သာသနာ႔တကၠသိုလ္ႀကီးထဲမွာ တကယ္ ရွိခဲ႔ၾကပါ၏။

ဘာမွမရွိေသာ ပန္းတိုင္မ်ား


ပန္းတိုင္တိုင္း ဘာမွမရွိျခင္းလား၊ ကိုယ္က မေတြ႔ျခင္းလား၊ ေတြ႔တာကိုပဲ မတြယ္ငင္မိျခင္း၊ တန္ဖိုးသတ္မွတ္ခ်က္ မွားယြင္းျခင္းလား ေမးခြန္းမ်ား စြာ ေယာက္ယက္ခတ္ေနႏိုင္ပါသည္။

စိတ္ဝင္စားမည္ဆိုလ်င္ ဟ်ြန္ဂ်ဴ း (သို႔) မဓမၼဒႆီအေၾကာင္း ေျပာျပခ်င္ပါသည္။ သူမသည္ ပန္းတိုင္အမ်ားႀကီးဆီကို ေရာက္ခဲ႔ၿပီး သူမ ေရာက္ခဲ႔ဖူးသည့္ ပန္းတိုင္မ်ားမွာလည္း ဘာမွရွိမေနေၾကာင္း ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ႔သူျဖစ္ပါသည္။
သူမနဲ႔ရင္းႏွီးသိႂကြမ္းစဥ္ သူမက ဟြန္ဂ်ဴ းဘဝမွ မဓမၼဒႆီအျဖစ္ ကူးေျပာင္းခ်ိန္ျဖစ္ ပါသည္။
သူမက ပူဆန္ၿမဳိဳ႕သူ၊ အိပ္မက္ႀကီးသူ၊ အရဲစြန္႔ရဲသူမိန္းကေလးျဖစ္ပါသည္။ သူမရဲ႕ ဆယ္ေက်ာ္သက္အိပ္မက္က ဆိုးလ္တကၠသိုလ္ေရာက္ရွိေရးျဖစ္ခဲ႔သည္။ ထက္ျမက္သည့္မိန္းကေလးျဖစ္သည္အားေလ်ာ္စြာ သူမအိပ္မက္ကလည္း တကယ္ျဖစ္လာခဲ႔ပါသည္။ သို႔သာ္ သူမ တကယ္တန္း ဆိုးလ္တကၠသိုလ္ကို ေရာက္ရွိသည့္အခါ ထို ဆိုးလ္တကၠသိုလ္ထဲမွာ သူမ အိပ္မက္ထဲကအရာေတြကို ရွာမေတြ႔ခဲ႔ဟု ဆိုပါသည္။ သူမ အိပ္မက္ထဲကအရာေတြသည္ ဘာေတြလဲဆိုတာေတာ႔ မသိပါ။ သိစရာလည္း မလုိပါ။
သူမ ဆိုးလ္တကၠသိုလ္က ေပးအပ္သည့္ဘြဲ႔ မရမီအခ်ိန္ေလးမွာပင္ သူမရဲ႕အိပ္မက္ကလည္း တဆင္႔ နယ္ခဲ်႕လာခဲ႔ျပန္ပါသည္။ ထိုအိပ္မက္က ပညာသင္ဆုျဖင္႔ အေမရိက တကၠသိုလ္ကို သြားေရာက္ေရး ျဖစ္လာခဲ႔သည္။ သူမ အိပ္မက္ထဲကအရာေတြ အေမရိကမွာ ရွိေနမလားလို႔ ယူဆေနျခင္းေၾကာင္႔ ျဖစ္သည္ဟု သူမကဆိုပါသည္။
အမွန္လည္း အေမရိကကို ပညာေတာ္သင္ သြားေရာက္ခြင္႔ သူမ ရရွိခဲ႔ျပန္ပါသည္။ ေအာင္ျမင္မႈအသီးအပြင္႔ကို အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေအာင္ သူမ သာယာေနမိခဲ႔သည္။ သို႔ေသာ္ ထို သာယာမႈကလည္း တာရွည္ခံခဲ႔ဟန္မတူပါ။

အတန္ငယ္ အရြယ္ရလာတဲ႔ ဟြန္ဂ်ဴ းဟာ ဘဝအဓိပၸါယ္နဲ႔ဆက္စပ္
တဲ႔ ေမးခြန္းေတြ ေမးလာေနၿပီျဖစ္ပါသည္။
ဘဝကဘာလဲ။ ေပ်ာ္ရႊင္မႈက ဘာလဲ။
ထိုအခါ အေမရိကမွာလည္း သူမ အိပ္မက္ထဲကအရာေတြ မရွိျပန္ေတာ႔ပါ။ မရွိေတာ႔သည့္အခါ သူမရဲ႕ အိပ္မက္အသစ္ေနာက္ဆီ လိုက္လာျပန္ေတာ႔သည္၊ လိုက္ရင္းျဖင္႔ သူမေတြ႔သိလိုက္ရသည္က တိဘက္တန္ဘာသာေရး အဆုံးအမ မ်ား ျဖစ္ေေတာ႔သည္။ တိဗက္တန္ အဆုံးအမမ်ားေအာက္မွာ ၾကည္ႏူး ေက်နပ္မႈ ရရွိခဲ႔သည္ဟုဆိုပါသည္။ သို႔ေသာ္ အခ်ိန္အတန္ၾကာလာေသာအခါ သူမသည္ ေက်နပ္မႈထက္ ဘဝျပတ္မႈကို ေတာင္႔တရင္း ဝိပသနာအေျခခံ တရားကို စတင္က်င္႔သုံးလာခဲ႔သည္။ အတန္ငယ္ သမာဓိရလာေသာအခါ ဆရာပီသေသာ တိဗက္ဘုန္းေတာ္ႀကီးက ဝိပသနာဆက္လက္အားထုတ္ ဖို႔ ျမန္မာျပည္ကို သြားေရာက္ရန္ လမ္းညႊန္လာခဲ႔သည္။

Artist Aung Kyaw Htet


ထို႔ေၾကာင္႔ သူမရဲ႕ ဘြဲလြန္သင္တန္အၿပီးမွာ အေမရိကမွတဆင္႔ ကိုရီယားနဲ႔ မေဝးလွသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာပါေတာ႔သည္။
ေရာက္ရွိလာၿပီး နာမည္ႀကီး ရိပ္သာတစ္ခုမွာ သုံးလခန္႔တရားအားထုတ္အၿပီးမွာ သီလရွင္ဝတ္ရန္၊ ျမန္မာစာသင္ရန္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္။ သီလရွင္ဝတ္ျခင္းက မဆိုင္လွေသာ္လည္း ျမန္မာစာသင္ရန္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ကေတာ႔ သူမႏွင္႔ သိႂကြမ္းရင္းႏွီးဖို႔ အေၾကာင္းရင္းျဖစ္လာခဲ႔ပါသည္။ သူမက အသက္ႏွစ္ႏွစ္ခန္႔ငယ္ေသာ္လည္း အေတြ႔အႀကဳံက အမ်ားႀကီးသာေနသျဖင္႔ သူမဆီက ေလ႔လာစရာမ်ားလည္း အမ်ားအျပားရွိေနခဲ႔ပါသည္။ မိမိသည္ သီအိုရီမ်ားျဖင္႔ ေႏွာင္ရစ္ေနသည့္ ရဟန္းငယ္တစ္ပါးမ်ွသာျဖစ္ပါသည္။

ထို႔အျပင္ ကိုယ္တိုင္လည္း ဘာမွမရွိသည့္ပန္းတိုင္မ်ားအေၾကာင္းကို လမ္းခုလပ္ မွာရပ္ရင္း ေတြးေတာမိစအခ်ိန္ျဖစ္ေနသျဖင္႔ ဘဝအေပၚ လက္ခံမႈ အျမင္မ်ား
လည္း တူညီေနသည္။ ဤအခ်က္ေၾကာင္႔ပင္ အျပန္အလွန္ နားလည္မႈလည္း ပိုရွိလာခဲ႔ၾကသည္။
(ဆြမ္းစားခ်ိန္ေရာက္လာသျဖင္႔ ေနာက္မွဆက္ရန္)

ဆရာႀကီး ဟဲမင္ေဝးရဲ႕ "The Sun also rises"


စိတ္ဝင္စားစရာ ဆရာႀကီး ဟဲမင္ေဝးရဲ႕ "The Sun also rises" စာအုပ္ေၾကာ္ျငာပါ။ အရင္႔အရင္ ပုံႏွိပ္စဥ္က အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင္႔ မပါဝင္ခဲ႔ အခန္း တစ္နဲ႔ အျခား အပိုင္းေတြပါ ျဖည့္စြက္ထားတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ အႏုပညာေျမာက္ေျမာက္ျပန္ႏိုင္တဲ႔ ဆရာတစ္ေယာက္ေယာက္က ဘာသာျပန္ရင္ သိပ္ေကာင္းမယ္။


မဟာျမတ္မုနိသို႔ အိပ္ဖြင္႔ေပးစာ


မဟာျမတ္မုနိ ရုပ္ရွင္ေတာ္ျမတ္ႀကီး ဘုရား.....
တပည့္ေတာ္တို႔ ေခတ္လူေတြကို ခြင္႔လႊတ္ေပးသနားေတာ္မူပါဘုရား။ တပည့္ေတာ္တို႔ေခတ္ေရာက္မွ အရွင္ဘုရားလည္း ေလာကဓမ္ရွစ္ပါးမွာ ဘယ္အထဲ ထည့္ရမွန္းမသိတဲ႔ ေလာကဓမ္နဲ႔ႀကဳံေတြ႔ေနေတာ္မူရလို႔ စိတ္ မေကာင္းပါဘုရား။ ဒါေတြေတြ႔ေနရတာက အရွင္ဘုရား သားေတာ္ႀကီး တစ္ပါးရဲ႕ ေဖ႔စ္ဘုတ္ေဝါလ္ေပၚမွာပါဘုရား။ ဒီ ေဖ႔စ္ဘုတ္ဟာ အရွင္ဘုရား သားေတာ္ႀကီးအစစ္လား၊ အတုလားဆိုတာ တပည့္ေတာ္ မသိပါဘုရား။ အစစ္ဆိုရင္ ဒါေတြကို ဘာလို႔ဖ်က္မပစ္တာလဲ၊ အတုဆိုရင္ ဘာျဖစ္လို႔ ၿငိမ္ေနတာလဲ နားမလည္ပါဘုရား။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အရွင္ဘုရားအတြက္ စိတ္မေကာင္းပါဘုရား။

ဒါေပမဲ႔ အရွင္ဘုရားက ကံနည္းနည္းေကာင္းတယ္လို႔လည္း ဆိုရင္ ရပါတယ္ဘုရား။ ျမန္မာဘုရင္ေတြပင္႔လို႔ မႏၱေလးကိုမႂကြခဲ႔ဘဲ အရင္ေနရာမွာဆိုရင္ ကံ ပိုဆိုးသြားႏိုင္ပါတယ္ဘုရား။ အာဖဂန္မွာရွိတဲ႔ အရွင္ဘုရားရဲ႕ ေနာင္ေတာ္၊ ညီေတာ္ေတြဆိုရင္ အရိုးတစ္ျခား အသား တစ္ျခားျဖစ္ေတာ္မူၾကရပါတယ္ဘုရား။
အရွင္ဘုရားမွရယ္လည္း မဟုတ္ပါဘုရား။ အရွင္ဘုရားရဲ႕ ေကာင္တာပါ႔တ္ မိုဟာမက္ခမ်ာလည္း အရွင္ဘုရားနဲ႔ အလားတူ ေလာကဓမ္နဲ႔ႀကဳံေတြ႔ေနရပါ တယ္ဘုရား။
အရွင္ဘုရားက သည္းခံမယ္ဆိုတာေတာ႔ သိတာေပါ႔ဘုရား။ ဒါေပမဲ႔ ဒါမ်ိဳးႀကီးကေတာ႔ ဘယ္ေကာင္းမလဲဘုရား။


ေမးေလ်ာက္ပါရေစ ဘုရား.....
ဝဋ္မွာအၿမဲ ငရဲမွာအပဆိုတာ အမွန္ပဲလား ဘုရား။ ဒါမွမဟုတ္ ျပဳသူအသစ္ ျဖစ္သူအေဟာင္းလား ဘုရား။
အရွင္ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးဝဋ္ေႂကြးက ဝမ္းေတာ္လားျခင္းဆိုရင္ အခု ဝဋ္ေႂကြးက ဘယ္က ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲဘုရား။
ေနာင္လာေနာက္သားေတြအတြက္ မ်က္ႏွာညိုတာမ်ိဳး၊ မ်က္ရည္ လည္တာမ်ိဳးေရာ ျဖစ္မိပါသလား ဘုရား။
ေလ်ွာက္လို႔သာေလ်ွာက္ရတာပါ ေဒါသပယ္ၿပီးတဲ႔အရွင္ျမတ္မွာ ဒါေတြ ဘယ္ရွိႏိုင္ပါေတာ႔မလဲဘုရား။

ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူးဘုရား။
ဘယ္သူ႔ကိုမွ ဘာမွ မေျပာလိုပါဘုရား။
ဝမ္းနည္းလြန္းလို႔ အရွင္ဘုရားကို တိုင္တည္ရင္ဖြင္႔မိတာပါဘုရား။
ပထဝီသမစိတ္ေတာ္နဲ႔ သည္းခံေတာ္မူတတ္တဲ႔ အရွင္ဘုရားကိုၾကည့္ၿပီး အၿငိမ္မေနႏိုင္တဲ႔ ေမာဃပုရိသ သီဟနာဒအား ခြင္႔လႊတ္ေပးေတာ္မူပါ မဟာျမတ္မုနိ ရုပ္ရွင္ေတာ္ျမတ္ႀကီး ဘုရား

အက္ဒမင္


ေဖ႔စ္ဘုတ္၊ ဘေလာ႔ဂ္၊ ဝက္ဘ္ဆိုက္ တစ္ခုရဲ႕ အက္ဒမင္တာဝန္ကဘာလဲ။
တခ်ိဳ႕ကလည္း(ေတာ္ေတာ္နည္းပါတယ္၊ ႏိုင္ငံတကာ စံ မဟုတ္) ကိုယ္႔စာမ်က္ႏွာေပၚ ကိုယ္လည္း ေရးခ်င္ရာ ေရး၊ သူမ်ားလည္း ေရးခ်င္ရာ ေရး၊ တင္ခ်င္ရာတင္ ပစ္ထားလိုက္တာပဲ၊ မဖ်က္ဘူး။ သူ႔ကြန္မင္႔ကို သူကိုယ္တိုင္ျပန္ဖတ္ရင္း ရွက္သြားလိမ္႔မယ္ဆိုတဲ႔ အယူရွိၾကတယ္။ သူတို႔အယူအဆအရဆိုရင္ေတာ႔ ဘာမွ ေဆြးေႏြးစရာ မလိုေတာ႔ပါဘူး။ ကိုယ္လည္း တင္ခ်င္ရာတင္၊ သူလည္း ေရးခ်င္ရာ ဝင္ေရး။ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ အြန္လိုင္း ေပ႔ဂ်္ေပါ႔။

ဒါေပမဲ႔ ဒါဟာ တာဝန္မဲ႔ရာ ေရာက္မေနဘူလား။
လြတ္လပ္စြာသေဘာထားကြဲလြဲခြင္႔ ျပဳထားတဲ႔ ဂူးဂဲလ္၊ ယာဟူးလို ဝက္ဗ္ဆိုက္ေတြေတာင္ အက္ဒမင္ေတြက ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ လႊတ္မထားဘူး။ မယုံရင္ နာမည္တုနဲ႔ သူမ်ားကို ေစာ္ကားတဲ႔ကြန္မင္႔ ေရးၾကည့္ပါ။ မိေမြးတိုင္း ဖေမြးတိုင္းပုံ တင္ၾကည့္ပါ။ သတိေပးၿပီး ဘန္းလိုက္တယ္။ သူတို႔ဆိုရင္ ကမၻာနဲ႔ခ်ီၿပီး ကိုင္တြယ္ေနရေတာ႔ ေစာင္႔ၾကည့္ေနရတဲ႔ ကြန္မင္႔ေတြကလည္း သန္းေပါင္းမ်ားစြာ ရွိတယ္။ ရွိလည္း လုပ္ကိုလုပ္ရတယ္။
အက္ဒမင္ဆိုတာကပင္ စီမံခန္႔ခြဲသူလို႔ ဆိုတယ္မဟုတ္လား။ သူ႔မွာ တာဝန္ကိုရွိေနတယ္။ သူဘယ္လို စီမံခန္႔ခြဲတယ္ဆိုတာကေတာ႔ မတူညီတဲ႔ မူေတြအတိုင္း ကြဲလြေနႏိုင္ပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ လက္လြတ္စပယ္ေတာ႔ ျဖစ္မေနသင္႔ဘူး။

ရိုင္းပ်မႈကို လက္ခံျခင္းဟာ ရိုင္းပ်မႈကို အားေပးမႈတစ္ခုပါပဲ။ ဒါကိုပဲ နားလည္မႈ၊ သည္းခံမႈ၊ ေမတၱာ ဘာညာေတြနဲ႔ ေရာေႏွာထားမယ္ဆိုရင္ စဥ္းစားၾကည့္သင္႔ တယ္။
ရိုင္းပ်မႈေတြက ေထာင္ေသာင္းရွိေနေပမဲ႔ တရားဝင္ ရိုင္းပ်သူေတြက ဆယ္ဂဏန္း၊ ရာဂဏန္းပဲရွိတယ္။(ဆဲသံအထူဆုံး သတင္းဆယ္ပုဒ္ထဲက ဆဲသူေတြကို ေရ တြက္လိုက္ပါ၊ တစ္ရာ မျပည့္တတ္ဘူး)
လူမ်ိဳဳးရဲ႕ သိကၡာ၊ ပါဝါဟာ ယဥ္ေက်းမႈအေပၚမွာလည္းတည္တယ္။ သူမ်ားလည္း ဆဲတာပဲ၊ ငါတို႔လည္းဆဲမွာပဲဆိုတဲ႔ စိတ္ဓာတ္ လူငယ္ေတြဆီ အေမြေပးသင္႔ မေပးသင္႔ (မိမိက လူမ်ိဳးနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈကို ထိန္းသိမ္းရမယ္လို႔ ယုၾကည္ရင္ (သို႔) ေႂကြးေၾကာ္ေနရင္) စဥ္းစားသင္႔တယ္။





ဒါက က်ယ္လြန္းသြားတယ္။
အနည္းဆုံး အက္ဒမင္က အက္ဒမင္အလုပ္ကိုေတာ႔ လုပ္ကိုလုပ္ရပါတယ္။ ကိုယ္႔ ပို႔စ္ကိုလည္း စစ္၊ သူမ်ား ကြန္မင႔္ကိုလည္း စစ္။ ကိုယ္က မွားရင္ေတာင္းပန္၊ သူမွားတယ္ထင္ရင္လည္း လွမ္းၿပီး လူမသိေစဘဲ ေမတၱရပ္။ မရရင္ တား၊ လူထု သိသင္႔ရင္(အက်ိဳးရွိမယ္ထင္ရင္) ျပန္စာေရး။
ကြန္မင္႔တိုင္း မိေမြးတိုင္း ဖေမြးတိုင္း ရွိေနစရာ မလိုပါဘူး။
စာဖတ္သူေတြကို တေလးတစား ဆက္ဆံေပးပါ။ မခက္ပါဘူး ဗ်ာ၊ ဆဲသံေတြ ရပ္ပါတယ္။ ဆဲသူ ရွက္ပါတယ္၊ လုပ္ၾကည့္ပါ ဗ်ာ။