တစ္ခါက ဇင္ ဆရာနဲ႔ တပည့္တို႔ ျမစ္ကမ္းေဘးမွာ တရား႐ွဳမွတ္ေနၾကတယ္။
အတန္ၾကာေတာ႔ ဆရာက တစ္ေယာက္ပဲ စီးလု႔ိရတဲ႔ ေလွကေလးကို ေလွာ္ၿပီး ဟိုဖက္ကမ္းကို ကူးသြားတယ္။
ခဏေနေတာ႔ တပည့္ကလည္း တဖက္ကမ္းကို ကူးခ်င္လို႔
"ဆရာ၊ က်ေနာ္႔ဆီကို ေလွျပန္ပု႔ိေပးပါ၊ က်ေနာ္လည္း တဖက္ကမ္း ေရာက္ခ်င္ လို႔ပါ " လွမ္းေျပာတယ္။
ဒီေတာ႔ သူ႕ဆရာက
"ငါ႔တပည့္၊ ကိုယ္႔တရားကိုသာ စူးစုိက္႐ွဳမွတ္ေနပါ၊ ငါ႔ဖက္က ၾကည့္ေတာ႔ မင္းလည္း တဖက္ကမ္း ေရာက္ေနတာပဲ၊ ဘာ ေလွနဲ႔မွ ကူးေနစရာေတာင္ မလိုဘူး " တဲ႔။
ဒီေတာ႔မွ တပည့္က သေဘာက်သြားၿပီး သူ႔ ကမၼဌာန္း နဲ႔သူ ေပ်ာ္ေမြ႔ သြားႏိုင္ေတာ႔တယ္။
အဲသလိုပါပဲ၊ ျပည္တြင္းျပည္ပက သမၼာအာဇီဝေတြရဲ႕ဘဝေတြကလည္း
သူ႔ကမ္းက ေကာင္းႏိုးႏိုး ကိုယ္႔ကမ္းက ေကာင္းႏိုးႏိုး။
တစ္ခုထူးတာက သူတို႔ၾကားမွာ မိေက်ာင္းေပါတ႔ဲျမစ္ႀကီး ကာဆီးေနတယ္။
 |
| source |
