ရာသီစာ ျပန္စာ


ကမ္းလက္ (ဇင္ေဝေသာ္)က ၾကားေနဝါဒလား၊ ဘယ္ပါတီကို ေထာက္ခံသလဲ တဲ႔။ ေမးေနၾကတာ ၾကာပါၿပီ။ အခုတေလာ ပိုေမးၾကတယ္။
ကႀကိဳးေလးေထြနဲ႔ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဘာသာျပန္ခဲ႔သလို ႏွီးဖ်ာတစ္ခ်ပ္ရဲ႕ ဗီတာမင္ ေရၾကည္တစ္ေပါက္ (ဦးသိန္းစိန္အေၾကာင္း) ကိုလည္း ဘာသာျပန္ ခဲ႔တာပဲ ဆိုေတာ႔ ေမးခ်င္စရာေပါ႔။

သာမန္လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ေထာက္ခံအားေပးပါတယ္။ မဲေပးခြင္႔သာရွိရင္ ကိုယ္႔မဲက အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အတြက္ပဲ ျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္။
ဒါေပမဲ႔ စာေရးသူ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ကေတာ႔ (ကိုယ္တိုင္က ဘာမွ မဟုတ္ေပမဲ႔) ကိုယ္တင္တဲ႔ သတင္း၊ ကိုယ္႔ေကာက္ခ်က္က အတတ္ႏိုင္ဆုံး တရားမ်ွတေနဖို႔ အၿမဲႀကိဳးစားပါတယ္။
စထရိတ္တိုင္းမ္မွာ ေဒၚစုပုံ ပါလာရင္ တင္သလို ဦးသိန္းစိန္ပုံပါလာလို႔ ခ်န္ထားတာမ်ိဳး မရွိခဲ႔ပါဘူး။ ႀကိဳးစားထိန္းမတ္ရင္း လြတ္ထြက္သြားတာမ်ိဳးလည္း ရွိႏိုင္ပါတယ္။
ေဒၚစုအေပၚ အထင္ႀကီးေလးစားစိတ္ အမ်ားအျပားရွိသလို ဦးသိန္းစိန္ ရဲ႕ ေကာင္းကြက္ တခ်ိဳ႕ကိုလည္း ျမင္မိေအာင္ ၾကည့္ပါတယ္။

ေနာက္ေန႔ေတြမွာ ျမင္မိတာေလးေတြ ေရးပါအုံးမယ္။ ယဥ္ေက်းစြာ ကြဲလြဲႏိုင္ၾကပါတယ္။

အေနာက္ရဲ႕ တန္ဖိုးေတြ


"အေနာက္ရဲ႕ တန္ဖိုးေတြျဖစ္တဲ႔ ဒီမိုကေရစီ၊ လူ႔အခြင္႔အေရးနဲ႔ အင္ဒီဗီက်ဴ ယယ္လစ္ဇင္ကို ေဝဖန္ပုတ္ခတ္ေနသူေတြက အေနာက္စနစ္ေတြရဲ႕ ထြက္ကုန္ နည္းပညာအကူအညီေတြကို သုံးစြဲၿပီး သူတို႔ဝါဒျပန္႔ေအာင္ ျဖန္႔ေနၾကတယ္" ဆိုတဲ႔အဆိုကို ျငင္းဖို႔ေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ခက္တာပဲ။ အင္ဒီဗီက်ဴယယ္လစ္ဇင္ကို အေသအလဲ ပုတ္ခတ္ေနသူက လက္ထဲမွာေတာ႔ အနည္းဆုံး ဟြာေဝးနဲ႔။

ေျပာင္းလဲလာတဲ႔ ႏႈတ္ခြန္းဆက္သံမ်ား ၂


၁။ ပါဠိေတာ္ေခတ္
"ကစၥိ ဘေႏၲ ခမနီယံ၊ ကစၥိ ယာပနိယံ" (က်န္းမာ၊ မ်ွတပါစဘုရား)

၂။ ေဖ႔စ္ဘုတ္ မတိုင္မီေခတ္
"အရွင္ဘုရား က်န္းမာပါရဲ႕လား၊ အစစအရာရာ အဆင္ေျပပါရဲ႕လား ဘုရား"

၃။ ေဖ႔စ္ဘုတ္ေခတ္
"မေတြ႔တာ ၾကာၿပီေနာ္ဖ်ာ႔၊ ဟိုေန႔ကေတာင္ အရွင္ဖ်ား ပို႔စ္ကို တပည့္ေတာ္ လိုက္ခ္လိုက္ ရွယ္လိုက္ေသးတယ္ ဖ်ာ႔"

မနက္ပိုင္း ႏိုင္ငံေရး ဒိုင္ယာေလာ႔ဂ္


"မဲမေပးမေနရ ဥပေဒ ထုတ္ျပန္ထားရင္ မဲေပးၾကဖို႔ လိုက္ေျပာေနစရာ မလိုေတာ႔ဘူးေပါ႔"

"လူထုအမ်ားစုက ေထာက္ခံတယ္လို႔ယုံၾကည္တဲ႔ အစိုးရလက္ထက္မွာမွ ဒါမ်ိဳးဥပေဒမ်ိဳးက ႐ွိလာႏိုင္မွာ။ လူထု မေထာက္ခံတဲ႔ အစိုးရက ဒီဥပေဒမ်ိဳး ဘယ္ထုတ္မလဲ၊ ကိုယ္႔ေသတြင္းကို တူးသလိုျဖစ္မွာေပါ႔"

ဒါက ႏိုင္ငံေရးကစားကြက္ပဲ၊ လွပါတယ္


ဦးသိန္းစိန္ကလည္း ေရြးေကာက္ပြဲအမွီ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစာခ်ဳပ္ လက္မွတ္ထိုးႏိုင္ ဖို႔ အသည္းအသန္ တဲ႔။
ေဒၚစုကလည္း တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲေတြကို မေလာၾကဖို႔၊ ေရ ရွည္ခံမယ္႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္ဖို႔သာ အေရးႀကီးေၾကာင္း လွမ္းေျပာထားသတဲ႔။ (သတင္းစာ အာေဘာ္)

ဒါက ႏိုင္ငံေရးကစားကြက္ပဲ၊ လွပါတယ္။
မၾကာမၾကာ ခလုပ္ဝင္ဝင္တိုက္တယ္ မထင္ၾကပါနဲ႔၊ အမ်ိဳးေစာင္႔ဥပေဒက လည္း ဘာသာေရးကၾကည့္ေတာ႔ ဘာသာေရး၊ ႏိုင္ငံေရးက ၾကည့္ေတာ႔ ႏိုင္ငံေရးပါ။
အခု တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ပါတီေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ေယာက္ ကစားေနပုံကို သေဘာက်တယ္။

ဘယ္ႏိုင္ငံသားက ျပည္တြင္းစစ္ကို လိုခ်င္မလဲ။
ဘယ္ႏိုင္ငံသားက လူမ်ိဳးျခားက သူ႔လူမ်ိဳးအေပၚ အႏိုင္က်င္႔တာ ျမင္ခ်င္မလဲ။

ျမင္းၿခံေလာက္ေတာ႔ ရမွာပါ :)


အရပ္က ၅ ေပ၊ ၁၁ လက္မ၊ လက္ရွိ ဥပဓိ၊ လက္ရွိ ပညာေရးနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ ခ်က္၊ လူတစ္ေယာက္လည္း ျဖစ္၊ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ထဲလည္းဝင္၊ ျမန္မာျပည္ထဲမွာလည္း ၁၀ ႏွစ္ ဆက္တိုက္ေနခဲ႔မိရင္ ျမင္းၿခံေလာက္ေတာ႔ ရမွာပါ။
လူထုနဲ႔ အတိုက္အခံ မျဖစ္ခ်င္လို႔ ပခုကၠဴကို လက္ေရွာင္လိုက္တယ္။ ဓာတ္ပုံထဲက က်န္တဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ကိုေတာ႔ (ဆရာသစၥာနီနဲ႔ ဓမၼဂဂၤါ) ငုံ႔ၾကည့္ၿပိဳက္မယ္၊ ဟြင္းဟြင္း။
(ဗိုလ္ခ်ဳပ္ အႏွစ္တစ္ရာ အမွတ္တရ၊ ဇင္ေဝေသာ္၊ သစၥာနီ၊ ဓမၼဂဂၤါ နဲ႔ သစၥာနီပရိသတ္)

လူဆန္စြာ၊ သိကၡာရွိစြာ ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကရင္း


အရင္ကလည္းေျပာခဲ႔တယ္၊ အခုလည္း ေျပာပါတယ္။
လာမယ္႔ေရြးေကာက္ပြဲႀကီးကိုသာ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္းနဲ႔ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ က်င္းပေပးသြားႏိုင္ရင္ ဦးသိန္းစိန္ကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း၊ ျမန္မာ႔ႏိုင္ငံေရး အကူးအေျပာင္းအတြက္ သူ႔သမိုင္းလည္း အထင္ကရ က်န္ေနမွာျဖစ္ေၾကာင္းပါ။

လူဆန္စြာ၊ သိကၡာရွိစြာ ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကရင္း သူတစ္ပါးကို ပုတ္ခတ္စြပ္စြဲျခင္းထက္ မိမိတို႔ အနာဂတ္အစီအမံေတြနဲ႔ လူထုမဲကို ရေအာင္ယူႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆုေတာင္းရင္း ေရြးေကာက္ပြဲ စည္းရုံးေရးကာလကို ႀကိဳဆိုလိုက္ပါတယ္။

ပါတီႏိုင္ငံေရးတဲ႔လား


ဆရာႀကီး ေနရူးတို႔ စသုံးခဲ႔တဲ႔စကားပါ။ တို႔က ပါဝါႏိုင္ငံေရး မလုပ္၊ အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရးပဲ လုပ္တယ္ တဲ႔။
အခု ျမန္မာျပည္မွာ ေခတ္စားေနတာ ပါတီႏိုင္ငံေရး မလုပ္၊ အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရးပဲ လုပ္တယ္၊ ဘယ္ပါတီဘက္သားမွ မဟုတ္ဘူး ေပါ႔။
ပါတီတို႔၊ ေအာ္ဂႏိုက္ေဇးရွင္းတို႔ ဆိုဆိုက္တီးတို႔က တကယ္ေတာ႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းေတြကို ေနရာအလိုက္ ခြဲၿပီးေခၚတာပါ။ ႏိုင္ငံေရးမွာေတာ႔ ပါတီေပါ႔ေလ။
ဒါ႔ေၾကာင္႔ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာနဲ႔ ပါတီက ကင္းလို႔မရပါဘူး။ လူမႈေရး၊ ဘာသာေရး စတဲ႔နယ္ပယ္မွာေတာ႔ ပါတီမရွိဘူးေပါ႔။
ဒါေတာင္ သြယ္ဝိုက္ၿပီး ရွိေနတတ္ပါတယ္။

ဥေရာပနဲ႔ အေမရိကမွာ ဘာသာေရးလႊမ္းမိုးမႈ ႏိုင္ငံေရးထဲ မရွိေတာ႔သေလာက္ ကင္းသြားေပမဲ႔ အျခားေဒသမွာေတာ႔ မကင္းပါဘူး။
အဆုိးဆုံးက အစၥလာမ္ပါပဲ၊ ဒါ႔ေၾကာင္႔လည္း ႏိုင္ငံေရးအကူးအေျပာင္းေတြမွာ က်ရႈံးေနၾကရတာ။
ပါတီမရွိဘဲ ဘယ္လို ဗဟုမ႑ိဳင္ျဖစ္မလဲ၊ ဗဟုမ႑ိဳင္မျဖစ္ရင္ ပါဝါ ညွိမရ၊ ပါဝါ ညွိမရမွေတာ႔ ပေဒသရာဇ္၊ အာဏာရွင္စနစ္ေပါ႔။

ၿပဳံးစိစိ အေမး အေျဖ


ေမး။ ။ ပါဝါညွိဆိုေတာ႔ ဘယ္မွာ ပါဝါ ဘယ္ေလာက္ရွိမွန္း မသိေတာ႔ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ။
ေျဖက။ ။ ေဟာဗ်ာ၊ အခုေတာင္ ပါဝါ ဘယ္ရွိေနမွန္း မသိၾကေသးဘူးလား။ ဦးေရႊမန္းကို သြားေမးၾကည့္ၾက။

ကေလးကလား ဒီမိုကေရစီ


စထရိတ္တိုင္းမ္က ရိုက္တာရဲ႕သတင္းကိုယူၿပီး စာမ်က္ႏွာျပည့္ ေဒၚစု ပုံနဲ႔ ထြက္လာတယ္။
သတင္းက ျမန္မာေတြအတြက္ မထူးေပမဲ႔ မွတ္ခ်က္က ထူးသလိုလိုပါ (ပုံ ၂)
ႀကိဳးနီစနစ္နဲ႔ ရႈပ္ေထြးမႈ၊ ရွင္းရွင္းလင္းမရွိမႈေၾကာင္႔ ျပည္ပေရာက္ ျမန္ မာ ႏွစ္သန္းရွိရာမွာ တစ္ေသာင္းကိုးေထာင္ပဲ မဲေပးဖို႔ စာရင္းေပးထားတယ္၊ အဲဒီ ႏွစ္သန္းကလည္း စစ္အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္ေန ထြက္လာတဲ႔လူေတြမို႔ လက္ရွိအစိုးရပါတီကို ေထာက္ခံမယ္႔သူေတြ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး တဲ႔။

မေန႔က စကားဆက္ရရင္ ပါဝါညွိရာမွာ အေမရိကန္က စံျပပဲ။ ပါတီႀကီးႏွစ္ခု ဟိုကႏိုင္လိုက္၊ ဒီက ႏိုင္လိုက္။ ပါလီမန္ထဲ ေရာက္သြားေတာ႔လည္း ကိုယ္႔ ပါတီက သမၼတရဲ႕အဆိုျပဳခ်က္ျဖစ္ပါေစ ေထာက္ခံခ်င္မွ ေထာက္ခံၾက တာ။

ျမန္မာျပည္က အခုအထိေတာ႔ ကေလးကလား ဒီမိုကေရစီအဆင္႔ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ မယုံရင္ အစိတ္သားနဲ႔ ဦးေရႊမန္းကိုၾကည့္ပါ။ ပါလီမန္ထဲေရာက္သြားရင္ ပါတီမရွိေတာ႔ဘူး၊ ႏိုင္ငံေတာ္ပဲ ရွိေတာ႔တယ္ ဆိုတဲ႔အခ်က္ကို လႊတ္ေတာ္ထဲက ဝန္ႀကီးမျဖစ္ေသးတဲ႔ ဝန္ကေလးေတြ နားမလည္ေသးဘူး။