တစ္လစာ ဖုန္း အခြန္ 11 thousand trillion euros

တယ္လီဖုန္းခ ေဆာင္မယ္႔ အမ်ိဳးသမီးက အေရးတႀကီး ဖုန္းဆက္ေတာ႔ ႐ုံးဝန္ထမ္းက ေျဖတယ္
" ဟယ္လို၊ ဒီလ ေပးေဆာင္ရမယ႔္ တယ္လီဖုန္းခက သိပ္မ်ားလြန္းေနလို႔ပါ "
" ေဆာရီးပါရွင္၊ မ်ားလည္း ေပးေဆာင္ရမွာပါ "
" မဟုတ္ေသးပါဘူး၊ တစ္ခုခု မွားေနလို႔ ဖုန္းဆက္တာပါ "
" ကြန္ပ်ဴတာက မမွားႏိုင္ပါဘူး ႐ွင္ "
" တစ္လစာ ဖုန္း အခြန္ က 11 thousand trillion euros က်တယ္လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္ "
" စိတ္မေကာင္းပါဘူးရွင္၊ ဒါကို ျပင္လို႔ မရပါဘူး "

" ရွင္တို႔ အ႐ူးေတြပဲ၊ ဒီေလာက္မ်ားတဲ႔ ဖုန္းအခြန္ တကမၻာလုံး ဘယ္သူမွ မေဆာင္ႏိုင္ဘူး "
" ကိစၥမရိွပါဘူး၊ အရစ္က် ေပးသြားလို႔ ရပါတယ္ "

ပံုျပင္လို႔ မထင္ၾကပါနဲ႔၊ ျပင္သစ္က Solenne San Jose of Bordeaux ဆိုတဲ႔ အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ တစ္လစာ ဖုန္း အခြန္ က 11 thousand trillion euros ျဖစ္ေနလို႔ ဝန္ထမ္းကို ရွင္းျပရတာ ၄၅ မိနစ္ ၾကာသြားတယ္လို႔ ျပင္သစ္ သတင္းဌာန တစ္ခုျဖစ္တဲ႔ Sud Ouest က ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
( ဒီ သတင္းရဲ႕ ေမာ္ရယ္က အခြန္ နဲ႔ ကြန္ပ်ဴတာကို မယုံနဲ႔ တဲ႔။ )

ပဲရစ္ မေရာက္ေသာ လမ္း

Pakistan ႏိုင္ငံ၊ Lahore ျမိဳ႕ကေန ပဲရစ္ျမိဳ႕ကို ထြက္တဲ႔ ေလယာဥ္ေပၚမွာ အမိ်ဳးသမီး ခရီးသည္တစ္ေယာက္ တေရးတေမာ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ႔ပါတယ္။ သူမအိပ္ေပ်ာ္တာ နည္းနည္းၾကာသြားေတာ႔ ပဲရစ္ျမိဳ႕ ေလယာဥ္ဆိုက္ခ်ိန္မွာ မဆင္းလိုက္ရပါဘူး။ ဒါနဲ႔ ေလယာဥ္က ျပင္သစ္ကေန အီတလီ၊ အီတလီကေန Pakistan ႏိုင္ငံ၊ Lahore ျမိဳ႕ကို ျပန္ဆိုက္ေရာက္ခဲ႔ပါတယ္။
သူမအိပ္ရာက ႏိုးလို႔ ပဲရစ္ထင္ျပီး ဆင္းမယ္လုပ္ေတာ႔မွ သူမ႐ဲ႕ ေနရာ Lahore ျမိဳ႕ကို ျပန္ေရာက္ေနတယ္ဆိုတာ သိရပါသတဲ႔။ သူမကို မႏႈိးရေကာင္းလာလို႔ ပါကစၥတန္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေလယာဥ္ဝန္ထမ္းေတြကို အျပစ္တင္ေနတုန္း သူမ ေဖာင္ျဖည္႔ထားတာေတြ၊ ေလယာဥ္လက္မွတ္ အခ်က္အလက္ေတြက မညီေလေတာ႔ တာဝန္ရွိသူေတြက သူမကုိ ခ်က္ခ်င္း ျပည္ဝင္ခြင႔္ မေပးဘူးလို႔ သိရပါတယ္။
Express News၊Pakistani TV show
( ဒီ သတင္းရဲ႕ ေမာ္ရယ္က အသြား အျပန္ လက္မွတ္မပါမွ ေလယာဥ္ ဝန္ထမ္းေတြက အိပ္ေပ်ာ္ေနရင္ ႏႉိးတယ္ တဲ႔ )

အမွာ။ ။ အက္ဒမင္ ခြင္႔ယူထားလို႔ အဆင္မေျပတာေတြ ခြင္႔လႊတ္ၾကဖို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္။

 ဇင္ေဝေသာ္

Read more

ျပန္ခ်င္တ႔ဲ ကြန္မင္႔ မ်ား ( ၆ )

" ယႏၱယား တခုလံုးကို စီးပြားေရးတြက္ တြက္ ထားတဲ႔ စင္ကာပူ..."

ဒီမွာလည္း အေကာင္းေရာ အဆိုးေရာ ျမင္မိပါတယ္။ ဒီ ကြန္မင္႔ဟာ စကၤာပူနဲ႔ ပတ္သက္လု႔ိ အျငင္းပြားဖြယ္ မ႐ိွ မွန္တယ္လို႔လည္း ထင္ပါတယ္။ သိပ္ျပီး တိုးတက္ခ်င္ေတာ႔ ေဈးတြက္တြက္ျပီး အလုပ္လုပ္ၾကရတယ္၊ ဒီ အားနည္းခ်က္ေၾကာင္႔ ဘယ္မွာသြားထိသလဲ ဘာေတြကို ၾကည္႔ရမလဲ ဆိုရင္ အႏုပညာ၊ စာေပ၊

အားကစား နဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ စတဲ႔ က႑ေတြမွာ အားနည္းသြားေတာ႔တယ္။ ႏိုင္ငံသစ္ကေလး မို႔ လို႔ ေျပာရင္ေတာ႔ ရတာေပါ႔။ ႏိုင္ငံကသာသစ္တာ ဒီမွာ ေနေနၾကတ႔ဲ လူေတြက အသစ္ေတြ မဟုတ္ၾကပါဘူး။ သူလို ကိုယ္လို အာရွသားေတြပဲ။

အရင္ဆုံး ေဈးတြက္ တြက္ျပီး အဂၤလိပ္စာ ရုံးသုံးလုပ္ေတာ႔ တရုတ္လူမ်ိဳးတြရဲ႕ အႏုပညာ နဲ႔ စာေပအေမြ ေကာင္းေကာင္း မရေတာ႔ဘူး။ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ တရုတ္ဘြဲ႔ရ ပညာတတ္ေတြက အခုအထိ မေက်ၾကေသးဘူး။ စာေပနဲ႔ယဥ္ေက်းမႈပါ ကိုယ္ပိုင္အေမြ မက်န္ေတာ႔လိုပ႔ါ။ စကၤာပူရီးယန္း မေလးနဲ႔ အိႏၵိယန္းေတြက သူတို႔ စာေပနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ စတာေတြကို အေျပာက္မခံဘူး။ လက္သိပ္ထိုး ထိန္းသိမ္းၾကတယ္။

တိုးတက္တဲ႔ ႏိုင္ငံေတြထဲ အႏုပညာ နဲ႔ ဖန္တီးမႈမွာ စကၤာပူ ေတာ္ေတာ္ညံ႔ပါတယ္။ လူဦးေရ ေၾကာင္႔လိ႔ု ေျပာႏိုင္ေပမယ္႔ တကယ္႔ ပါရမီရွင္ေတြဟာ ႏိုင္ငံ ေသးေသးေလးထဲကေနလည္း ထြက္လာႏိုင္တာပဲ။ အဓိက ကေတာ႔ လူေတြရဲ႕ မိုင္း ( ဒ္ ) ဆက္ပါ။ လူဦးေရေၾကာင္႔လို႔ ေျပာခ်င္ေျပာ စကၤာပူမွာ ကမၻာသိတဲ႔ အႏုပညာ႐ွင္ ထိုင္ဝမ္နဲ႔ ေဟာင္ေကာင္တို႔လို မ႐ိွဘူး။ တကယ္စြမ္းရင္ တရုတ္ ပရိႆတ္က ကမၻာနဲ႔အဝွမ္း ႐ိွေနတာပဲ။ မေရမရာ၊ အာမခံခ်က္မရိွတဲ႔ အႏုပညာလို က႑ေတြမွာ အားမေပးတဲ႔ မိဘေတြက ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ ရိွမယ္။

အခုေတာ႔ အစိုးရကပါ စျပီး ဒီအားနည္းခ်က္ကို ျဖည္႔ဖို႔ ေဆာ္ေအာေနတာေတြ ၾကားရ ဖတ္ရတယ္။ ဒါေပမယ္႔ သူတို႔ မိုင္း ( ဒ္ ) ဆက္ကို ခ်က္ခ်င္း ျပင္လို႔ မရေတာ႔ဘူး။
လီကြမ္းယု ေျပာခဲ႔ပါေရာ လား။ သုေတသန လုပ္မယ္႔ ေက်ာင္းသား စလုံးေတြထဲမွာ မရွိဘူး တဲ႔၊ ဘာေၾကာင္႔လဲ ဆုိေတာ႔ ဆရာဝန္လုပ္ ေရွ႕ေနလုပ္ရတာေလာက္ ပိုက္ဆံ မဝင္လို႔ တဲ႔။ သုေတသနဆိုတာကလည္း ဘရိတ္ သရု မျဖစ္ေသးရင္ ေငြရဖို႔ မေသခ်ာလွဘူး။

စာေပေရးသားမႈမွာလည္း ဂ်ာနယ္လစ္လို ပညာရပ္ပိုင္းေတြမွာ ေတာ္ေပမယ္႔ ဒီထက္ ပါရမီနဲ႔ အားစိုက္မႈလိုတဲ႔ ရသစာေပလိုမ်ိဳးေတြမွာ သိပ္မစြံပါဘူး။ က်န္တာေတြ ေနာက္ထား ျမန္မာေတြရဲ႕ စာေပနဲ႔ ပတ္သက္တဲ႔ အဆင္႔က အေတာ္ျမင္႔တယ္လိ႔ု ယုံၾကည္ပါတယ္။
အားကစားမွာလည္း တရုတ္ျပည္မႀကီးရဲ႕ ဒုတိယတန္းစားေတြကို ေမြးျပီး ျပိဳင္ပြဲေတြ ဝင္ရတယ္။ ေဘာလုံး ဆိုရင္လည္း လူ အထိုက္အေလ်ာက္သိတဲ႔ ဖန္ဒီ အာမက္တို႔ အလန္ ႐ွာ တို႔က စကၤာပူရီးယန္း မေလး အသိုင္းအဝိုင္းထဲကပါ။ လူ အမ်ားစု တရုတ္ေတြထဲက မပါဘူး။ ပေရာ္ဖက္႐ွင္ အေနနဲ႔ မိဘေတြက အားလည္း မေပးၾကဘူး။ ဝင္ေငြ ပံုမွန္ တြက္လုိ႔မွ မရတာပဲ။

ေနာက္ထပ္ အရြယ္နဲ႔ မလိုက္တဲ႔ ဖိအားက ကေလးေတြရဲ႕ ပညာေရး။ ႏွစ္ ႏွစ္ေလာက္က စ လို႕ ပညာေရး ပရက္ရွာေတြနဲ႔ ေနၾကရရွာတယ္။ မ်က္မွန္ပါဝါ ထူထူေလးေတြနဲ႔။ ျပီးေတာ႔ ပရက္ရွာေတြေၾကာင္႔ စကၤာပူမွာ စိတ္ေရာဂါသည္ေတြလည္း မ်ားတယ္။

ထားပါေတာ႔ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ စီးပြားေရး ပံုသ႑ာန္နဲ႔ လည္ပတ္ေနတာလို႔ ေျပာရင္ရပါတယ္။

စကၤာပူဖက္က ေနေရးတာမဟုတ္ပါဘူး။ လူတိုင္းဟာ စီးပြားေရး တြက္ တြက္တတ္ပါတယ္၊ တြက္လည္း တြက္ရပါမယ္ ။ ဟင္းခ်က္စရာဝယ္တဲ႔ အိမ္ရွင္မက စလို႔ ကုမၸဏီတစ္ခုလုံးကို လည္ပတ္ေနသူအထိ တြက္ရပါတယ္။ ဟင္းခ်က္စရာ ဝယ္တဲ႔ေနရာမွာေတာင္ ပစၥည္းမွန္ ေဈးမွန္ဆိုတာ သိပါလ်က္နဲ႔ ေဈးခ်ိဳႏိုင္သမွ် ခ်ိဳေအာင္ ဆစ္ေတာ႔ ဆစ္ေနၾကတာမဟုတ္လား၊ ဒါဟာ အျမတ္ရေရး၊ မ႐ွံဳးေရး အေျခခံ ျပယုဂ္ပါ။ စကၤာပူလို ေျမဆင္းရဲ သယံဇာတ မ႐ိွတဲ႔ ႏိုင္ငံေလးက စီးပြားေရးတြက္ တြက္ မထားရင္ ဒီလိုလည္း ျဖစ္မလာႏိုင္ပါဘူး။

က်ေနာ္တို႔ဆီ ျပည္ပက စီးပြားေရးလာလုပ္ၾကမယ္႔ စီးပြားေရးသမားတိုင္းဟာလည္း ဒီလိုပဲ ရွိမွာပါ။ လက္႐ိွ ျမန္မာျပည္ကိုပဲ ၾကည္႔ပါ။ ျပည္ပက စီးပြားေရးရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈေတြကိုလည္း လိုခ်င္တယ္ျပည္တြင္းစီးပြားေရးသမားေတြ သူတို႔နဲ႔မယွဥ္ႏိုင္မွာကိုလည္း စိုးရိမ္တယ္ ဒါကိုေဈးကြက္စနစ္နဲ႔ညီမွ်ေအာင္ၾကည့္ၿပီးဆုံးျဖတ္ၾကရမွာပါ။ ရံွဳးမယ္လို႔ ေသခ်ာေပါက္ တြက္ထားရင္ ဘယ္ စီးပြားေရးသမားမွ မလာပါဘူး။ ျမန္မာျပည္က စီးပြားေရး ေကာင္းလာလို႔ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ လာျပီး အလုပ္လုပ္လာၾကမယ ္ဆိုရင္ တိုးတက္တဲ႔ ႏိုင္ငံေတြက အလုပ္ရွင္ေတြကို ပိုျပီး နားလည္လာႏိုင္ၾကမွာပါ။

( အမ်ားအားျဖင္႔ ) သူတို႔ နစ္နာရင္ ျပည္သူက ဆႏၵျပတယ္၊ အစိုးရက သူတို႔ ႐ွံဳးမွာကို မလုပ္ဘူး။ ကုမၸဏီ ပိုင္ရွင္က အရွံဳးခံျပီး အလုပ္သမားကို လစာေပးမထားဘူး၊ အလုပ္သမားကလည္း ဒီထက္သာတာေတြ႔ရင္ အလုပ္ေျပာင္းတယ္။ ေနရာပဲကြာတယ္ အ႐ွံဳးမခံခ်င္တာကေတာ႔ အတူတူပါ။
စီးပြားေရးတြက္ တြက္တဲ႔ေနရာမွာ ပညာသားပါရင္ စီးပြားေရးကၽြမ္းက်င္သူ ျဖစ္ျပီး ပညာသားမပါရင္၊ မ႐ိုးမသားဆိုရင္ အျမတ္ႀကီးစား ျဖစ္သြားပါတယ္။ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ တစ္ခုခုမွ မရွိဘဲ အ႐ွံဳးခံသူေတာ႔ မရွိႏိုင္ပါဘူး။ တံခါးဖြင္႔ စီးပြားေရး ဆိုတာ တကယ္ေတာ႔ ဘယ္သူ ပိုလည္သလဲ၊ ပို ပါးနပ္သလဲ ( အရင္းအႏီွး ပိုရိွသလဲ ) ဆိုတာ ကမၻာနဲ႔ခ်ီၿပီး ယွဥ္ျပိဳင္ရတဲ႔ ျပိဳင္ပြဲပါ။ ႀကိဳက္သည္ ျဖစ္ေစ မ ႀကိဳက္သည္ ျဖစ္ေစ ေဈးကြက္ စီးပြားေရးက တြက္မွကို ရပါတယ္။ တစ္။ မ႐ွံဳးေရး။ ႏွစ္။ အျမတ္ ရရိွေရး။ သုံး။ ျမတ္ႏိုင္သမွ်အျမတ္ ရရိွေရးပါ။ ျပီးေတာ႔မွ လႉခ်င္ လႉေပါ႔။

ျပည္ႀကီးတ႐ုတ္ေတြနဲ႔စာရင္ စကၤာပူတ႐ုတ္၊ မေလးတ႐ုတ္ေတြက အမ်ားႀကီး အက္သစ္ကယ္ ပိုျဖစ္ပါတယ္။ ဆက္ဆံၾကည္႔ပါ။
ဒါေပမယ္႔ တိုးတက္ဖိ႔ု အတြက္ ဘာသာစကားကို အေလ်ာ္ေပးလိုက္ရတာမ်ိဳးကေတာ႔ နည္းနည္း အရင္းမ်ားသြားသလား ထင္ရပါတယ္။ သူ႕ အေနအထားနဲ႔ သူေပါ႔ေလ။

ေလးစားလ်က္
ဇင္ေဝေသာ္

Read more

အိုင္တီ ေရာဂါဆန္း

တခ်ိန္က ဆိုရင္ေတာ႔ လူတစ္ေယာက္က အိပ္ေပ်ာ္ေနရင္း လမ္းေလ်ွာက္ေနမိတာ၊ မနက္ မိုးလင္းေတာ႔ ညက သူ လုပ္ခဲ႕မိတာေတြြကို ဘာမွ မမွတ္မိဘဲ ျဖစ္ေနတတ္တာမ်ိဳးသာ ႀကံဳေတြ႔ရတတ္ပါတယ္။ အခု ေတြ႔ရွိရတဲ႔ ေရာဂါဆန္းက အိပ္ေပ်ာ္ေနရင္း ဖုန္း မက္ေဆ႔ဂ်္ ပို႔မိတာ၊ ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕မွာ တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ ခ်တ္တင္း လုပ္ေနမိတာ မ်ိဳးေတြ ႐ွိလာခဲ႔တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

အိုဟိုင္ယို Sleep medicine Institute က Dr. Markus Schmidt နဲ႔ Melbourne Sleep Disorders Centre Dr. David Cunnington တို႔က ဒါမ်ိဳးေတြ အခု ပိုျပီး ႀကဳံေတြ႔လာရတယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ သူတို႔ေပးတဲ႔ အႀကံဉာဏ္ကေတာ႔ ဒီလိုျဖစ္တတ္သူေတြ အေနနဲ႔ အိပ္ခန္းထဲမွာ ဟင္းဖုန္းတို႔ လက္ ( ပ္ ) ေတာ႔ ( ပ္ ) တို႔ မရိွပါေစနဲ႔ ပါတဲ႔။

Multi-tasking

Multi-tasking ဆိုတာ ကြန္ပ်ဴတာသက္ ေဝါဟာရ အသစ္ တစ္ခုပါ၊ တခ်ိန္တည္းမွာ အလုပ္မ်ားစြာ လုပ္တတ္၊ လုပ္ေနရတတ္တဲ႔ ေခတ္သစ္ လူ႕ဘဝကို ေဖာ္ၫႊန္းပါတယ္။ အာ႐ုံမတူတဲ႔ သာမန္ အလုပ္ႏွစ္ခုကို တျပိဳင္တည္း လုပ္ႏိုင္ေပမယ္႔ အေရးတႀကီးကိစၥေတြမွာ ဒါမ်ိဳး ျပဳလုပ္ျခင္းဟာ ပိုျပီး အလုပ္ေႏွးေကြးေစသလို အမွားလည္း ပိုမ်ားတယ္လို႔ မြန္တယ္ရီယယ္ တကၠသိုလ္ ေဒါက္တာ Pierre Jolicoeur က ဆိုပါတယ္။

တခ်ိန္တည္းမွာ အလုပ္မ်ားစြာ လုပ္တာက ျမန္ျမန္ျပီးလြယ္တယ္ လို႔ ထင္ရင္ စမ္းၾကည္႔ဖို႔ ေလ႔က်င္႔ခန္းလည္း ေပးထားပါတယ္။
ေအ ဘီ စီ ၂၆ လုံးကို သီးသန္႔ေရး၊ ဂဏန္း ၂၆ လုံးကိုလည္း ၁ ကေန ၂၆ အထိ ေရးပါ။ ျပီးရင္ ေရာျပီး ေအ ၁၊ ဘီ ၂၊ စီ ၃ စသည္ ျပီးသည္အထိ ေရးပါ တဲ႔။

အကၡရာနဲ႔ ဂဏန္း ေရာျပီး ေရးသူက အကၡရာ နဲ႔ ဂဏန္း သီးသန္႔ ခြဲျပီး ေရးသူထက္ အခ်ိန္ ႏွစ္ဆ ပိုၾကာသလို အမွားလည္း ပိုမ်ားတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ဇင္ေ၀ေသာ္

Read more

ဆိုရွယ္လစ္လား ဖရီးမားကတ္လား ရွင္းရွင္းလုပ္ပါ ထိုင္းျမန္မာ

က်ေနာ္တို ့ ဘေလာ့ဂ္မွာ လီကြမ္းယုေတြသိပ္မ်ားေနသလားလို ့ေတာင္ စဥ္းစားစရာပါ။ ျမန္မာလိုမတတ္တဲ့ တရုတ္မ စလံုးမိတ္ေဆြက မင္းဘာေတြေရးေနတယ္ဆိုတာေတာ့ မသိဘူး။ လီကြမ္းယုပံုေတြေတာ့ အမ်ားၾကီးေတြ ့ရတယ္လို ့ ဆိုလာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မတတ္ႏိုင္ပါဘူး။ သတင္းစာထဲပါလာတဲ့ ဒီေဆာင္းပါးေလးကိုလည္း သေဘာတူတာ မတူတာအပထား သေဘာက်လို ့ ဘာသာျပန္လိုက္မိပါတယ္။

သူရဲ႕ Hard Truths စာအုပ္ၾကီးထဲမွာေတာင္ ျမန္မာနဲ ့ပတ္သတ္တဲ့ေမးခြန္းတစ္ခုသာေပးခြင့္ျပဳျပီး ျမန္မာအေၾကာင္း စိတ္နာတယ္။ ေတာ္ျပီတျခားဟာေမးလို ့ေျပာျပီး ေရွာင္ထြက္သြားတဲ့အဖိုးၾကီးက ျမန္မာအေၾကာင္းတခမ္းတနား ေဆာင္းပါးေတြဘာေတြေတာင္ ေကာက္ေရးေနေတာ့ အံၾသတၾကီးလည္း ျဖစ္မိတယ္။

ထားပါေတာ့ သူ ့ေဆာင္းပါးက “Socialism or free market? Consider Myanmar and Thailand” ပါတဲ့။

ျမန္မာႏွင့္ထိုင္းတုိ ့သည္ အက်ယ္အဝန္းအားျဖင့္လည္းေကာင္း လူဦးေရအားျဖင့္လည္းေကာင္း မတိမ္းမယိမ္း ရွိၾကသည္။ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္မ်ား တိုးတက္မႈႏႈန္းအားျဖင့္လည္း သူ မသာ ကိုယ္မသာရွိေနခဲ့ၾကသည္။

သို ့ေသာ္ ၁၉၆၂ခုႏွစ္၌ ဂ်င္နရယ္ေနဝင္းက စစ္တပ္အာဏာကိုသိမ္းခဲ့ျပီး စစ္တပ္ကိုအေျခခံျပီး ဆိုရွယ္လစ္စနစ္ပါးပါးျဖင့္ ႏိုင္ငံကို တည္ေဆာက္ခဲ့သည္။ ျပင္ပကမာၻ၏ တံခါးတို ့ကို ပိတ္ခဲ့ျပီး ျဗိတိသွ်အစိုးရႏွင့္အတူ ပါလာသည့္ အိႏၵိယန္းတို ့ကိုေမာင္းထုတ္ခဲ့သည္။ ၁၉၈၈ခုႏွစ္၌ ေနဝင္းကိုယ္တိုင္က ႏႈတ္ထြက္ခဲ့ေသာ္လည္း နိုင္ငံကို စစ္တပ္ကပင္ အုပ္စိုးထားခဲ့သည္။

ထိုတခ်ိန္တည္းမွာပင္ ထိုင္းနိင္ငံကလည္းစစ္တပ္အာဏာသိမ္းမႈမ်ား အၾကိမ္ၾကိမ္ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။ ေခါင္းေဆာင္တို ့ က မတူေသာစီးပြားေရးမူဝါဒကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံက တံခါးဖြင့္စီးပြားေရးစနစ္ကိုက်င့္သံုးျပီး ကမာၻ ့နိုင္ငံမ်ားမွ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံသူတို ့ကို လက္ခံခဲ့သည္။ ထို ့အျပင္ ျဗိတိသွ်အုပ္ခ်ဳပ္မႈကာလအတြင္း ေရာက္ရွိလာခဲ့သည့္ တရုတ္လူမ်ိဳးတို ့ ကို လက္ခံထားခဲ့သည္။ ယေန ့ဆိုလွ်င္ ထိုင္းနိုင္ငံသည္ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈပိုင္း၌ အာရွ၏ အစည္ကားဆံုးနုိင္ငံတစ္ခုထဲတြင္ ပါဝင္ေနေပသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏တံခါးပိတ္ဆိုရွယ္လစ္ဝါဒေၾကာင့္ ျပည္တြင္းထုတ္ကုန္ႏွင့္တစ္ဦးခ်င္းဝင္ေငြက႑၌ထိုင္းႏိုင္ငံေနာက္ ေနာက္က်က်န္ရစ္ခဲ့ရေလသည္။၁၉၈၀ခုမ်ား၌ ျမန္မာနိုင္ငံ၏တစ္ႏွစ္အတြင္းတစ္ဦးခ်င္းဝင္ေငြသည္၁၇၂အေမရိကန္ ေဒၚလာျဖစ္ျပီးထိုင္းနိုင္ငံတစ္ႏွစ္အတြင္း တစ္ဦးခ်င္းဝင္ေငြက အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၀၆၀ရွိေနခဲ့သည္။ယခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာ၏တစ္ဦးခ်င္းဝင္ေငြကအေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၉၅၀ ျဖစ္ျပီး ထိုင္းက ၈၅၁၆ အထိ ကြာဟခဲ့ေလေတာ့သည္။

၁၉၉၇ခု ေမလတြင္အေမရိကန္နိုင္ငံကလူ ့အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈတို ့ေၾကာင့္ ျမန္မာနိုင္ငံအေပၚစီးပြားေရးပိတ္ပင္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့
သည္။ထိုပိတ္ဆို ့မႈတို ့တြင္ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈႏွင့္ကုန္သြယ္မႈတို ့ပါပါဝင္ခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံ၏စီးပြားေရးခၽြတ္ျခံဳက်လာျခင္းႏွင့္အျခား
အျခားေသာျပႆနာတို ့ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံသူ၊ ႏိုင္ငံသားတို ့သည္လိုအပ္ေသာေဆးဝါးမ်ားရရွိေစရန္အတြက္ပင္ထိုင္းႏိုင္ငံနယ္စပ္သို ့သြားကာ ေက်ာက္စိမ္းမ်ားျဖင့္ေဆးဝါးတို ့ကိုလဲလွယ္ရသည္အထိရွိခဲ့ရသည္။ထိုတခ်ိန္တည္းမွာပင္ ျမန္မာအစိုးရက ေက်ာက္မ်က္ရတနာႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ သဘာဝအရင္းအျမစ္တို ့ကို တရုတ္အစိုးရစိတ္ၾကိဳက္ တူးေဖာ္ခြင့္ျပဳခဲ့ျပန္ေလသည္။

ယခုမူထင္ရွားေသာအေျပာင္းအလဲတခ်ိဳ ့ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ေတြ ့လာရသည္။အထင္ရွားဆံုးသာဓကမွာလက္ရွိျမန္မာနိုင္ငံ၏ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ခဲ့ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ တတိယသမီး ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပင္ျဖစ္သည္။ ေဒၚစုၾကည္က သူမ၏လူငယ္၊ လူလတ္အရြယ္တြင္ ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္မ်ား၌ က်င္လည္ခဲ့ရျပီး မိခင္၏က်န္းမာေရးေၾကာင့္ ၁၉၈၀ ခုတြင္ ျမန္မာျပည္ျပန္သြားခဲ့ျပီး ပရုိဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္အေနျဖင့္ NLDကို ဦးေဆာင္ခဲ့သည္။

၁၉၈၉ ခု၌ ပထမဆံုး သူမကိုယ္တိုင္ေနအိမ္အက်ဥ္းခ်ခံခဲ့ရသည္။ ထို ့ေနာက္ ၁၉၉၀ ခုေရြးေကာင္ပြဲတြင္ကား သူမ၏အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ ့ခ်ဳပ္က တစ္ႏိုင္ငံလံုး ၅၉ ရာခိုင္ႏွဳန္း၊ ပါလီမန္အမတ္ေနရာ ၈၁ ရာခိုင္ႏွဳန္းအထိ အျပတ္အသတ္ အႏိုင္ရခဲ့သည္။ သို ့ေသာ္ စစ္တပ္က ထိုေရြးေကာင္ပြဲရလာဒ္ကို အသိအမွတ္မျပဳခဲ့ေပ။ ေဒၚစုၾကည္ ကိုယ္တိုင္က ၂၁ ႏွစ္အတြင္းတြင္ ၁၅ႏွစ္ခန္ ့ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ဘဝျဖင့္ ေနထိုင္ခဲ့ရသည္။ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္တြင္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ႏိုဘယ္ဆုကို သူမရခဲ့သည္။၂၀၁၀ ခု၊ နိုဝင္ဘာလ၌ သူမလည္းအက်ယ္ခ်ဳပ္ဘဝမွ လြတ္ေျမာက္ခဲ့ရေတာ့သည္။

ယခုႏွစ္ဧျပီလတြင္က်င္းပေသာၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ၌ကားအမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ ့ခ်ဳပ္ကပါလီမန္အမတ္၄၃ ေနရာရရွိခဲ့ေလသည္။ ေဒၚစုၾကည္ကိုယ္တိုင္ပင္ပါလီမန္ေအာက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ေနရာကိုရယူခဲ့သည္။သူမ၏ရဲဝံ့ေျပာင္ေျမာက္ေသာသတိၱက ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ေျပာင္းလဲမႈကို အဓိကတြန္းအားတစ္ခု ျဖစ္ေစခဲ့သည္။

အလားတူစြာပင္ စစ္တပ္အတြင္း အဓိကအေျပာင္းအလဲကလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ အထူးအေရးပါလွေပသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံျဖိဳးတိုးတက္ေရးေကာင္စီဥကၠဌ သန္းေရႊ ႏႈတ္ထြက္ျပီး သူ၏စစ္တပ္ထဲမွ ဦးသိန္းစိန္ကသူ ့ေနရာကို ဆက္ခံခဲ့သည္။ ဦးသိန္းစိန္ကား အမွန္တကယ္ေျပာင္းလဲေရးကို လိုလားသူဟု သံုးသပ္၍ရသည္။ သူ၏ေခါင္းေဆာင္မႈေအာက္၌ အေျပာင္းအလဲမ်ားစြာရွိခဲ့သည္။

သမၼတဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ အေမရိကန္နိုင္ငံေရးဝန္ၾကီးဗယ္လာရီကလင္တန္တို ့ ပထမဆံုးေတြ ့ဆံုစဥ္ ကလင္တန္က နိုင္ငံျခားရင္းႏွီးမႈႏွင့္ ကုန္သြယ္မႈတို ့အတြက္ ဆက္လက္တံခါးဖြင့္ေပးရန္ တိုက္တြန္းခဲ့သည္။ ယခုႏွစ္အရင္လက သူတို ့ ႏွစ္ဦးထပ္မံေတြ ့ဆံုရာ အေမရိကန္ကပိတ္ဆို ့ထားေသာ စီးပြားေရးက႑မ်ား ဆိုင္းငံ့ထားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သူမက ေၾကျငာခဲ့သည္။ ဤအခြင့္အေရးကို အမိအရယူႏိုင္မည္ဆိုလွ်င္ က်ဥ္းေျမာင္းသြားေစနိုင္ေပလိမ့္မည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံကိုယ္တိုင္ကလည္း ဘုရင္စနစ္ဒီမိုကေရစီမွသည္ အရပ္သားဒီမိုကေရစီစနစ္သို ့ ကူးေျပာင္းဆဲကာလသာ ျဖစ္သည္။ ပံုမွန္ေရြးေကာက္ပြဲမ်ား က်င္းပေနေသာ္လည္း တစ္ခုခုျဖစ္တိုင္း စစ္တပ္က ေရွ႕တက္လာျပီး ထိန္းသိမ္းထားတတ္သည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ ၈၀ သမိုင္းကို ျပန္ၾကည့္လွ်င္ စစ္တပ္ကအာဏာသိမ္းမႈေပါင္း (၁၈) ၾကိမ္ရွိခဲ့ျပီး (၁၁)ၾကိမ္ေအာင္ျမင္ကာ (၇)ၾကိမ္က်ရွံဳးခဲ့သည္။ လတ္တေလာထင္ရွားေသာသာဓကမွာ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္္ သက္ဆင္ကို ၂၀၀၆ခု၊ စက္တင္ဘာလက ျဖဳတ္ခ်လိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ စစ္တပ္၏ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္မႈတို ့က အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံသူတို ့၏ ယံုၾကည္မႈကို ေလ်ာ့ပါးေစသည္။

ထို ့ေၾကာင့္ ျမန္မာႏွင့္ထိုင္း ႏွစ္ႏုိင္ငံလံုးကအစိုးရတို ့သည္ ထိုသခၤန္းစာကုိ ေကာင္းေကာင္းရယူႏိုင္ခဲ့သည္ဆိုလွ်င္ တံခါးဖြင့္စီးပြားေရးစနစ္ကို ခိုင္ခုိင္မာမာက်င္သံုးျပီး အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံသူတို ့ကို ပိုမိုဆြဲေဆာင္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားသင့္သည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံတိုးတက္လာျခင္းသည္ တံခါးဖြင့္စီးပြားေရးစနစ္ေၾကာင့္ျဖစ္ျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ ေနာက္က်က်န္ရစ္ခဲ့ရျခင္းသည္ တံခါးပိတ္ဆိုရွယ္လစ္ဝါဒေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

ဤအခ်က္သည္ ႏွစ္ႏိုင္ငံလံုးအတြက္ သခၤန္းစားမ်ားျဖစ္ေပသည္။

Original article >> Socialism or free market? Consider Myanmar and Thailand By Lee Kuan Yue

This article first appeared in the November issue of Forbes Asia magazine in a column ratated among Mr. Lee Kuan Yew, former Primine Minister of Singapore; Mr. David Malpass, global Economic, President of Encima Global LLC; Ms Amity Shales, director of the 4% Growth; and Mr. Paul Johnson, Eminent British historian and author. FORBES ASIA.

ဇင္ေ၀ေသာ္

Read more

မီးေလာင္ရာ အျမန္ဆုံးေရာက္ မီးသတ္သမားမ်ား ( ကမၻာ႔ စံခ်ိန္ဝင္)

တ႐ုတ္ျပည္၊ Gansu ျပည္နယ္၊ Lanzhou ျမဳိ႕မီးသတ္စခန္းမွာ အရင္တပတ္က မီးေလာင္မႈ ျဖစ္ပြားခဲ႔ပါတယ္။ ဒါကို တာဝန္သိ ျပည္သူတစ္ေယာက္က ဓာတ္ပံု႐ိုက္ၿပီး တြစ္လိုက္ေတာ႔ တ႐ုတ္ျပည္သာမက တ႐ုတ္လူမ်ိဳးေတြ႐ိွရာ သတင္းေတြ ျပန္႕သြားပါေတာ႔တယ္။

ဒါကိုပဲ မီးသတ္စခန္းတာဝန္ရွိ ပုဂၢိဳလ္ေတြက လက္ေတြ႔ ေလ႔က်င္႔ခန္းပဲ လုပ္ေနတာလိုလို ဟန္ေဆာင္ေနၾကပါသတဲ႔။ မီးခိုးလုံးႀကီးေတြအဆမတန္ ႀကီးလာေတာ႔မွ ဟန္ေဆာင္တာ ေပ်ာက္ပါေတာ႔တယ္။

ရွက္စရာေပမယ္႔ အေကာင္းျမင္ဖက္က ၾကည္႔ရင္ မီးေလာင္မႈ ျဖစ္ပြားတဲ႔ေနရာကို အျမန္ဆုံး ေရာက္တဲ႔ မီးသတ္သမားေတြ ဆိုျပီး ဂီးနစ္ စာအုပ္ထဲ ဝင္ႏိုင္တယ္လို႔ ဆိုၾကပါတယ္။

ဇင္ေ၀ေသာ္

Read more